Gedichten vragen begrip voor depressie Vorstin beloont acht Tholenaren PZC Overvloedige oogst op Noord-Beveland Lintjesregen trekt aan Kapelle voorbij Verkeersplan voor de Poel aangepast 16 Rommelmarkt Vierdaagse in Oud-V ossemeer Oud-gedecoreerden mogen aubade op Koninginnedag bijwonen zaterdag 28 april 2001 Janny Lindhout uit Sint-Maartensdijk wil lotgenoten steunen door Jeanne de Nijs SINT-MAARTENSDIJK - Je bent 35 jaar, ziet er goed uit, hebt een leuke baan, twee kern gezonde kinderen, een lieve echtgenoot, een prachtig huis.... en je voelt je doodongelukkig. Niet zo inaar een dag, maar maanden lang. Een situatie waarvoor van de buitenwereld weinig begrip valt te verwach ten. Dat is de ervaring van Jan ny Lindhout uit Sint-Maartens dijk, nu opkrabbelend na een depressieve periode. Met haar gedichten wil ze mensen in soortgelijke situaties een hart onder de riem steken, en ande ren voorhouden hoe belangrijk begrip is. Ze wil het wel van de daken af- schreeuwen: „Je hebt het idee dat iedereen vindt dat je je maar aanstelt. Dat maakt het verdriet alleen maar erger. Terwijl je juist in zo'n periode zo graag be grepen wilt worden." Aanvankelijk zag Janny - ver- zorgende-C in de thuiszorg - er van af de medicijnen in te ne men die de huisarts voor maan den voorschreef. „Dan denk je weer: zo erg is het niet. Ik heb toen zeker een half jaar maar wat aangemodderd." Maar Jan ny zakte steeds dieper, besefte dat het zo niet langer kon, en ging terug naar de huisarts. Daar kreeg ze te horen dat haar klachten van depressieve aard waren. „Je ziet overal tegen op, ziet overal beren en wolven", pro beert de Smerdiekse uit te leg gen hoe ze zich lange tijd heeft gevoeld. „Wanneer 's ochtends de wekker afliep dacht ik: pfff, weer een hele dag. Ik was ook constant moe, zag overal tegen op. Om het minste of geringste schoot ik in een huilbui. Je bent jezelf gewoon kwijt. Ik vond de kinderen soms rotvervelend, maar dat lag dan gewoon aan mijn reactie. Dan krijg je daar weer een schuldgevoel over." Masker Dat schuldgevoel speelde vaker een rol. Die keer dat haar man haar bijvoorbeeld naar Bergen op Zoom stuurde, een beetje winkelen zou haar misschien goed doen. „Toen zag ik daar een jongen in de leeftijd van on ze zoon, in een rolstoel, met zo'n grote slab voor. Dan besef je dat je eigenlijk heel gelukkig moet zijn, en vraag je je weer af waar om dat niet zo is. Toen heb ik in de auto weer een potje zitten huilen." Voor de buitenwereld Janny Lindhout: „In een depressie ben je gewoon jezelf even kwijt." hield Janny haar problemen verborgen. Ze ging bijvoorbeeld OIMRFCtRTP 'gewoon' om boodschappen en vjjvll naar een verjaardag. Dan zette ze haar masker op van 'niets aan de hand'. Alleen met haar man, een paar goede vriendinnen en enkele familieleden kon ze over haar depressie praten. „Sommi ge familieleden weten nu nog steeds nergens van." Nu lacht Janny als dochter Romy van vijf nieuwsgierig door het raam naar binnen kijkt. En als Mar- tijn van negen vraagt of hi] met vriendjes in de tuin mag basket ballen reageert ze opgewekt: „Ja hoor." Medicijnen en therapie hebben haar langzamerhand uit het diepe zwarte gat gehaald. En foto's Willem Mieras Een van de gedichten waarin Janny Lindhout haar ellende van zich afschreef. Wat kunnen mensen elkaar soms kwetsen, Door onverschillig over anderen te kletsen. Ze hebben hun mening over anderen al klaar, Ze zeggen ;het zit tussen haar oren bij haar! Zulke mensen weten duidelijk niet waarover ze praten, Ze zouden beter hun meningen voor zich kunnen laten. Het zegt vaak meer over hen ,dan over die ander, Maar wie ben ik nis ik hen daar in verander. Ze zijn waarschijnlijk nog nooit verder geweest dan hun eigen ik, Ik houd dan maar wijs mijn mond, maar het lijkt of ik stik. door Ingrid Huibers KAMPERLAND - Werd er vorig jaar geen enkele medaille opge speld; dit jaar haalde Noord- Beveland die schade ruim schoots in. Burgemeester M. Everaers deelde maar liefst ze ven koninklijke onderscheidin gen uit. Het spits werd al donderdag avond afgebeten met het lintje voor Cornelis Kesteloo (74) uit Kats. Gisterochtend kregen nog eens zes gelukkigen een bezoek je van Everaers en bestuursse- cretaresse Riet Eshuis. Huib Vermeule (52) werd onderschei den vanwege zijn jarenlange in zet voor voetbalvereniging De Bevelanders.Petronella Kem- pe-Vane (75) verrichte haar goe de werken vooral binnen de Ne derlands Hervormde Kerk, sinds 1999 de Samen-op-Weg- kerk. Zo was ze onder meer ou derling en presidente van de hervormde vrouwengroep 'Niet Uit Eigen Kracht'. Ook bezocht ze zieke leden en zorgde ze voor bloemen als er een jubileum werd gevierd. Verder was Kem- pe actief bij de Brandwonden stichting, de Gehandicapten zorg en het Leger des Heils. Behalve voor zijn vele werk voor de christelijke vakbond CNV kreeg Gerard Geelhoed (57) het eremetaal ook opgespeld voor zijn betrokkenheid bij de EHBO en zijn inzet voor de Gerefor meerde Kerk. Verder is Geel hoed bestuurslid van de vereniging voor verstandelijk gehandicapten en hun ouders Philadelphia en voorzitter van het Noord-Bevelands Mannen koor. Ben van Belzen (48) kreeg het eremetaal opgespeld omdat hij zich onder meer al lange tijd verdienstelijk maakt als organi sator van allerlei presentaties en feestavonden in het dorp. Ook kennen vele dorpelingen hem als vaste speaker tijdens de jaarlijkse Veerse Meer dagen. Verder speelt hij een grote rol binnen de Hervormde Kerk. Zowel Bas Wilderom (67) als Jaap Lamse (55) werden onder scheiden voor hun jarenlange staat van dienst bij de vrijwilli ge brandweer, Wilderom in Kamperland en Lamse in Co- lijnsplaat. Wilderom was 33 jaar brandweerman. Hij is ver der druk voor buurtvereniging De Meestoof. Ook organiseert hij dagtrips voor bejaarden voor het Diaconaal Werkverband voor Noord- en Zuid-Beveland. Lamse heeft zich dertig jaar voor de vrijwillige brandweer mgezet, waarvan de laatste der tien jaar als groepscomman dant. door Rolf Bosboom KAPELLE - De gemeente Ka pelle hield het dit jaar droog tij dens de jaarlijkse lintjesregen. Het had Hare Majesteit niet be haagd een inwoner van de ge meente te onderscheiden, zodat burgemeester G. de Groot tot diens ongenoegen niet in actie hoefde te komen. „Ik betreur dit in hoge mate." De Groot zegt machteloos te staan. Mensen met grote maat schappelijke verdiensten moe ten door hun omgeving worden aangemeld. Kansrijke aanmel dingen komen echter nauwe lijks op het gemeentehuis bin nen. „Dat is echt heel jammer, want je hebt toch het gevoel dat er zeker één of twee mensen ia de gemeente moeten zijn te vin den die zich echt verdienstelijk hebben gemaakt", zegt De Groot. Overigens wil dat niet zeggen dat er dit jaar in Kapelle helemaal geen koninklijke on derscheidingen worden uitge reikt, want bij andere aangele genheden ontvangen enkele inwoners wel een officieel eer betoon. „Maar helaas niet bij deze algemene ronde", aldus De Groot, die inmiddels actie heeft ondernomen. De gemeente heeft een brief gestuurd naar al le besturen van verenigingen en instellingen, om hen nogmaals te wijzen op de mogelijkheid mensen voor te dragen. toen het wat beter ging schreef ze de ellende van zich af in ge dichten. „Mijn gevoel is dat van pieken en daïen/het is net de zee, het is eb en vloed/waar rrioet ik het stukje rust vandaan halen/is er iemand die weet hoe dat moet?" En „Vele mensen kennen dit stukje van mij nog niet/ik hield het verborgen, ik dacht- /niemand die het ziet/maar nu mag iedereen die het wil van mij horen/er is een nieuw mens in mij geboren." Taboe Vellen vol zijn er al uit de com puter gerold. Janny (0166- 664183) zou ze het liefst gebun deld en uitgegeven zien. Ze hoopt op die manier het taboe rond depressie uit de wereld te helpen, zodat er openlijker over gepraat kan worden. Door de therapie heeft Janny inmiddels geleerd hoe ze met bepaalde si tuaties moet omgaan. Haar zorgzame karakter en een ik- kan-alles-aan-gevoel bleken met haar op de loop te zijn ge gaan. De 'zak op haar schouder' leek niet gróót genoeg, tot ze er onder bezweek.,Zo zit ik nog in elkaar. Maar ik ken nu beter mijn grenzen, probeer op tijd 'nee' te zeggen." Nu ze weer kan genieten van het leven begrijpt Janny zelf soms ook niet meer waarom dat lange tijd niet lukte. „Ik had 's och tends niet eens zin om te gaan douchen. Normaal hou ik er wel van om flink op te ruimen, maar toen interesseerde me het niet hoe het er binnen uitzag, zat ik het liefst gewoon op de bank." Wanneer ze dat aan anderen uit legde kreeg ze vaak het goedbe doelde advies: „Meid, je moet gewoon beginnen, dan gaat het weer vanzelf. Dat heb ik ook wel eens." Waarmee voor Janny dui delijk was dat niet echt begre pen werd hoe ze er werkelijk aan toe was. „Mensen denken dat een depressie bijvoorbeeld hoort bij een oudere vrouw die haar man verloren heeft. Maal ais je 35 bent, en alles hebt wat je hartje begeert, moet je niet zeu ren. Dan is het aanstellerij. Ter wijl het iedereen kan overko men, zeker in deze tijd van stress, en een maatschappij die steeds meer draait om preste ren." Janny is inmiddels zover dat ze zelfs in de ellendige perio de die ze achter de rug heeft iets positiefs is gaan zien. „Ik ben er geestelijk van gegroeid, voel me nu veel sterker. Ik denk dat het zo heeft moeten zijn. Om ergens te komen moet je eerst door een dal." door Rolf Bosboom GOES - Waterschap Zeeuwse Eilanden heeft zijn verkeers plannen voor het gebied rond het Poelbos op enkele onderde len aangepast. Voorlopig komt er geen fietspad langs een ge deelte van de Noordhoekweg, maar wel langs de Verbartel- weg. De uitvoering van de maatregelen, die een miljoen gulden kosten, begint in sep tember. De plannen zijn onderdeel van het beleid van het waterschap om op een groot deel van de plattelandswegen de maxi mumsnelheid te verlagen tot zestig kilometer per uur. In de Poel is daar meer voor nodig dan alleen het plaatsen van borden. Daarom is in nauw overleg met allerlei betrokkenen gewerkt aan een pakket van maatrege len. Die moeten vooral ook het vele sluipverkeer weren en er voor zorgen dat scholieren er veilig kunnen fietsen. Doseerinstallatie In januari werd de eerste opzet naar buiten gebracht, met als opvallendste onderdeel een 'do seerinstallatie' nabij Hotel Goes. Die laat auto's één voor één door, zorgt daardoor voor vertraging en schrikt dus sluip verkeer af. Verder werd onder meer gedacht aan een fietspad langs de Noordhoekweg en ver hoogde plateaus op de kruisin gen van de Sinoutskerkseweg met de Verbartelweg en de On- gereedweg. Mede naar aanleiding van de in spraakronde is het plan op een aantal punten gewijzigd. Een fietspad langs de Noordhoek weg blijkt voorlopig niet haal baar te zijn, omdat daarvoor eerst diverse gronden zouden moeten worden aangekocht. De kruising van de Noordhoekweg met de Sinoutskerkseweg wordt wel enigszins aangepast, onder meer met een andere regeling van de voorrang. Fietspad Er wordt, zoals het er nu naar uitziet, wel een fietspad langs de Verbartelweg aangelegd. De do seerinstallatie komt tussen de ingang van Hotel Goes en de kruising van de Verbartelweg en de Repelweg. De plateaus op de kruisingen van de Sinoutskerk seweg worden volgens de eerste opzet uitgevoerd. De Repelweg, de Bimmelsweg en de Onge- reedweg gaan dicht voor door gaand verkeer. De berm langs de Theuniswegeling wordt ver sterkt om beschadiging te voor komen. Om zowel de sociale als de ver keersveiligheid te bevorderen, komt er ook meer wegverlieh- ting in het gebied. Er zijn licht masten voorzien bij de doseer installatie en bij de kruisingen Verbartelweg-Sinoutskerkse- weg, Bimmelsweg-Noordhoek- weg en Sinoutskerkseweg- Noordhoekweg. Het water schap heeft het voorstel van de politie om in de Bimmelsweg een 'landbouwknip' aan te brengen niet overgenomen, aangezien de weg momenteel dusdanig weinig wordt ge bruikt dat dat een te rigoureuze maatregel zou zijn. Het algemeen bestuur van het waterschap bespreekt het defi nitieve plan maandag 21 mei. Vervolgens moeten diverse ver- keersbesluiten worden geno men, die de officiële weg van in spraakprocedures bewandelen. Het streven is in september met de uitvoering te beginnen. Van af volgende maand kan al de bermverharding langs de The uniswegeling worden aange bracht. BAARLAND - De Stichting Ou de Zeeuwse Kerken organiseert op 5 mei de jaarlijkse rommel markt in Baarland. Tussen 9.30 uur en 12.30 uur kunnen de lief hebbers grasduinen naar spullen van hun gading. Aange boden worden onder meer: speelgoed, gereedschap en plas tic tuinstoelen. Naast de rom melmarkt is er gelegenheid om de toren van de hervormde kerk te beklimmen en er worden in de kerk orgelconcerten gegeven. De rommelmarkt vindt plaats op het terrein van de Neder lands hervormde kerk. OUD-VOSSEMEER - Wandel Sport Club Vosmeer organiseert vanaf 14 mei een wandelvier daagse in Oud-Vossemeer. De loopafstanden zijn vijf of tien kilometer. Iedereen die mini^ maal drie avonden heeft mee gelopen krijgt een herinnering. Verder zijn er bekers voor dé jongste en oudste deelnemer en de grootste groep. De wandel tochten starten om 18.30 uur vanuit café Hof van Holland, Ring 39 in Oud-Vossemeer. door Jeanne de Nijs THOLEN - De gemeente Tho- len is sinds gisteren drie rid ders en vijf leden in de Orde van Oranje Nassau rijker. Burg meester W. Nuis luidde tijdens de uitreiking van de lintjes in een bomvolle zaal van Meul- vliet meteen een nieuwe tradi tie in. Hij nodigde degenen die sinds de vorige Koninginnedag zijn gedecoreerd uit maandag de aubade in Tholen bij te wo nen. „Dan kunnen we jullie voor een breder publiek in het zonnetje zetten, en kan Tholen zien waar we trots op zijn." Voor L. Prins uit Tholen kwam de onderscheiding tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau als een extra verrassing op de dag van zijn veertigste verjaar dag. „Een fervent voorvechter van gelijke rechten voor de ge handicapte medemens", ken schetste Nuis de man die plaat selijk, regionaal en landelijk functies bekleedt in gehandi captenorganisaties. Gemeenteraadslid voor de ChristenUnie P. van Belzen uit Tholen dankt de benoeming tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau aan zijn langdurige en uiteenlopende functies in on derwij s en j ongeren werk, en bij gehandicaptenorganisaties. Zijn collega's in het onderwijs kenschetsen hem als een bevlo gen iemand. Nog langer was de lijst van ne venfuncties van landbouwer A. A. van Nieuwenhuyzen uit Sint Philipsland, sinds giste ren eveneens 'ridder'. Hij be kleedde en bekleedt plaatse lijk, regionaal en landelijk diverse functies op het gebied van de landbouw, het kerkelijk leven, jagersverenigingen, fau nabeheer, de Stichting 1940- 1945 en waterschappen. „Een nauwgezet, deskundig en be trokken bestuurder", aldus de Stichting 1940-1945, die zich inzet voor oud-verzetsmensen en hun naasten, en nabestaan den van vervolgings- en bur gerslachtoffers. Een onderscheiding als Lid in de Orde van Oranje Nassau ging gisteren naar de Tholena ren J. de Heer, M. Laban, C. van der Jagt en P. Moerland uit Sint-Annaland en M. de Rijke uit Stavenisse. Laban zet zich al vele jaren lo kaal en provinciaal in voor de duivensport. Sinds vorig jaar is hij ook lid van de commissie van goede diensten die tot doel heeft landelijke probleemge vallen op te lossen. De commis sie bestaat uit personen die in de duivensport op organisato risch gebied grote verdiensten hebben. De Heer vervult al tientallen jaren functies in be sturen van de Gereformeerde Gemeente in Tholen. Nuis noemde hem iemand 'met grote bescheidenheid, liefde en ijver voor de kerkelijke gemeente van Tholen'. Ook Van der Jagt dankt zijn on derscheiding aan zijn inzet voor de Gereformeerde Ge meente in Tholen. Nuis roemde hem met name om zijn be kwaamheid en betrokkenheid. Moerland kreeg de onderschei ding voor uiteenlopende activiteiten in het vrijwilli gerswerk in Sint-Annaland. „Onder zijn bezielende leiding is gymnastiekvereniging WIK uitgegroeid tot een bloeiende vereniging", aldus Nuis. De burgemeester noemde het opmerkelijk dat dit jaar in zijn gemeente alleen maar heren voor een onderscheiding in aanmerking kwamen. Hij riep de aanwezigen op daar in de toekomst verandering in te brengen. „Ik weet zeker dat er heel veel vrouwen voor in aan merking komen. De Thoolse gedecoreerden vlnr: A. van Nieuwenhuyzen, P. van Belzen, P. Moerland, M. Laban, M. de Rijke, J. de Heer, L. Prins en C. van der Jagt. foto Dirk-Jan Gjeltema

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2001 | | pagina 60