Onderzoek valt slecht in Marokko PZC PZC Privatisering van luchthaven Schiphol vraagt om waakhond Premier Koizumi belooft in Tokio roer om te gooien Meeste gemeenten hebben verzekering voor burgemeester Hulpverleners kennen geen bijstandtrekkers met eigen huis te gast 25 april 1951 woensdag 25 april 2001 doorFerdi Schrooten Ze zijn een beetje boos in Ma rokko. In Nederland is het beeld ontstaan dat Marokkanen die in het Noord-Afrikaanse land een Nederlandse uitkering krijgen, en masse de boel bela zeren. Onzin, zeggen hulpverle ners. Zij draaien de zaak om: het is juist de Nederlandse overheid die met steeds weer nieuwe re gels en een verwarrende bu reaucratie op grote schaal Ma rokkaanse uitkeringstrekkers benadeelt. „Wat, controleert Nederland in het kadaster of Marokkanen met een uitkering te dure huizen bezitten? Dat mag toch niet?" Tayeb Hamdaoui, die jarenlang heeft gewerkt bij Michelin in Den Bosch, kan het niet geloven Inmiddels is hij een gevierd za kenman in Driouch in het noor den van Marokko. De meeste Marokkanen in Nederland ko men uit deze regio; volgens offi ciële cijfers zijn er inmiddels zo'n vierduizend teruggekeerd naar Marokko. Hamdaoui helpt bijna dagelijks landgenoten die na jaren in Ne derland te hebben gewerkt weer voor htm vaderland hebben ge kozen. In zijn kantoortje staan uitpuilende dossierkasten met daarop stickers met 'AOW', 'WAO' en 'ANW'. Hamdaoui's 'cliënten' hebben allemaal problemen met de Ne derlandse overheid. Zoals El- haddi el Yaulaoui, die tot een jaar of acht geleden bij Den Haag in de bouw werkte. Toen hij wegens nierproblemen ar beidsongeschikt raakte en in de WAO belandde, keerde hij terug naar Marokko. „Maar inmid dels ben ik al tien maanden 65. Al die tijd wacht ik op mijn pen sioen en moet ik geld lenen om rond te komen"zegt hij Abracadabra Hamdaoui, die een melkcoöpe- ratie runt, kan zijn werk als parttime hulpverlener eigenlijk niet meer aan. De meeste kla gers spreken ondanks een jaren lang verblijf in de polder amper Nederlands. En als ze al kunnen lezen en schrijven, is het jargon van uitkerings- en overheidsin stanties complete abracadabra. Bij de Stichting Steun Remi granten (SSR) in Berkhane is het van eenzelfde laken een pak. Ook hier werken vrijwilligers zich tien slagen in de rondte om ver van Nederland alle corres pondentie over uitkeringen in goede banen te leiden. Alleiiei nieuwe regelgeving vanuit Ne derland maakt het er niet mak kelijker op. „Ook al gaat het om mensen met een bijstandsuitkering in Ne derland, de onrust hier is er niet minder om", zegt SSR-mede- werkster Cynthia Plette. Bij de SSR was het de afgelopen dagen 'volle bak' door de dreigende taal vanuit Nederland. En nu zijn er weer berichten dat Nederland plannen zou hebben om duizenden uitkeringen van Marokkanen stop te zetten als Marokko blijft weigeren mee te werken aan het onderzoek naar bijstandsfraude. Marokko vat het Nederlandse onderzoek op als een aantasting van 's lands soevereiniteit. Handaoui begrijpt het allemaal niet. „Dit is niet goed. Demeeste Nederlandse Marokkanen heb ben die huizen al lang geleden gebouwd toen ze werkten in Ne derland. Dat is bij elkaar ge spaard met dubbele diensten in de fabriek en veel overwerk. Ik kengeenmensen diehier huizen bouwen en tegelijk in Neder land in de bijstand zitten. Nee, dit is niet leuk voor de mensen die jaren hard hebben gewerkt in Nederland. Dit doet pijn." Vangnet Plette van de SSR ziet wel een lijn in de omgang van Neder land met emigranten en remi granten. Het sociale vangnet van weleer verdwijnt steeds meer, zegt ze. „Mensen zijn hier jaren geleden teruggekomen, er van uitgaand dat ze hier met hun Nederlands pensioen of uitkering een rede lijk leven zouden kunnen lei den. Maar neem nou de nieuwe regel voor vrijwillige premiebe taling voor volksverzekeringen sinds 1 januari. Mensen hebben daar een maand van tevoren een brief over gekregen. Ze begrij pen helemaal niet dat ze actie moeten ondernemen. Want is de man niet verzekerd als hij over lijdt. dan kan de weduwe fluiten Tayeb Hamdaoui (1) helpt Marokkaanse remigranten met het invullen van Nederlandse formulieren. naar een nabestaandenpensi oen. Ook al is daar voorgaande jaren steeds trouw verplicht premie voor betaald. En zo zijn er nog tal van verhalen." Sinds een paar maanden be staat in Berkhane El Fath, een vereniging van remigranten waarvan inmiddels vijftig man nen lid zijn. Ook de remigran tenvereniging probeert allerlei strubbelingen met de Neder landse instanties over uitkerin gen zo goed en zo kwaad als het kan op te lossen. „Plet grootste probleem zijn de visumaanvragen", zegt voorzit ter Mohammed Sidali (67), zelf alweer twee jaar met pensioen. Met zijn medeleden ergert hij zich aan alle papieren romp slomp voor de aanvraag van een visum voor Nederland. „Overal moet je door de ambassade gele galiseerde fotokopieën van heb ben. Dat kan honderden gul dens kosten. En voor een visum moet je ook nog eens helemaal naar Rabat, 700 kilometer hier vandaan." Ondernemer Hamdaoui zegt ronduit dat de uitgifte van visa een behoorlijke melkkoe moet zijn voor de Nederlandse am bassade. En op zich begrijpt hij ook wel dat Nederland niet zo maar iedere Marokkaan wil toe laten. „Maar in het geval van re migranten gaat het meestal om oudere mensen, die kinderen hebben in Nederland, en ken nissen en oud-collega's die ze willen bezoeken. Dat zijn geen jongelui die naar Nederland willen gaan om daar als illegaal geld te kunnen verdienen." Stevig geld Het steekt de hulpverleners en de remigranten dat Nederland allerlei voorzieningen terug schroeft, maar ondertussen wel stevig geld blijft vragen voor een visum. Als een remigrant foto Phil Nijhuis/GPD dat al krijgt. Bij Mohammadin Yashi (64) is juist dat het pro bleem. Hij heeft eind jaren zes tig, begin jaren zeventig vier jaar in de Limburgse mijnen ge werkt. Maar hij heeft, in tegen stelling tot veel andere remi granten, geen kinderen in Nederland. En nu wacht hij al maanden op een visum. „Ik moet terug voor een nieuwe pro these." Hij wijst op zijn rechter- onderbeen, dat na een ongeluk geamputeerd is. „Ik heb al geen ziekenfonds meer en ik wil best een deel betalen, maar dan moet ik wel naar Nederland kunnen. GPD door Hélène Schenk Meer dan vijfhonderd ge meenten hebben een molestverzekering afgeslo ten voor hun colleges van B en W, gemeentesecretarissen en hoofden van dienst. Die verzekering is bedoeld om te voorkomen dat bestuurders met de kosten blijven zitten na te zijn mishandeld of als hun ruiten zijn ingegooid. Navraag leert dat dat nogal eens voorkomt. De aanslag op collega Haan stra van Stede Broec is hard aangekomen bij de Neder landse burgemeesters. Met name vanwege het uitzon derlijk zware geweld. „We zijn er allemaal erg van geschrokken", zegt burge meester G. de Graaf van Apeldoorn, voorzitter van de Vereniging tot Behartiging der Belangen van Burge meesters (VBBB). „Maar goddank is het een uitzonde ring." De Graaf werd in zijn twin tigjarige loopbaan een aan tal keren bedreigd. Eén keer kreeg hij politiebescher ming, omdat de veiligheid van zijn familie in het geding was. „Maar in de meeste ge vallen blijft het bij verbaal geweld. Zo van: 'We weten je te vinden' of woorden van ge lijke strekking." Tijdsbeeld Die ervaring heeft ook bur gemeester H. Hellegers van Werkendam. Toen hij nog wethouder was in Wouw, werd hij door een burger ern stig toegetakeld. Hellegers was geschokt toen hij hoorde van de aanslag op zijn colle ga in Stede Broec: „Dat is toch wel erg ferm geweld. Ik denk dat het past in het tijds beeld." De lijst van burgemeesters die in hun loopbaan te maken kregen met bedreigingen of lijfelijk geweidis flink, blijkt uit een - onvolledige - inven tarisatie. Onvolledig, omdat lang niet elke eerste burger aangifte doet. En gisteren kwam er nog de burgevader van De Ronde Venen bij. Het gezin van burgemeester Rombouts van Den Bosch werd tijdens de rellen in de Graafsewijk dermate ernstig bedreigd, dat politiebescher ming noodzakelijk was. Col lega Geersing van het Friese Ferwerderadiel werd kort na de jaal-wisseling van '99 per brief indirect met de dood bedreigd. In mei 2000 kreeg J. Mans van Enschede politiebewa king vanwege doodsbedrei gingen naar aanleiding van de vuurwerkramp. T. Plomp van Staphorst kreeg te ma ken met dreigtelefoontjes, zijn gezin werd lastig geval len en zijn tuin, auto en car port vernield. Telefoonterreur Burgemeesters van Gorin- chem, Drimmelen en Hee renveen hadden last van telefoonterreur. De burge meesters van Aalten en Win terswijk werden telefonisch met de dood bedreigd in de periode dat ze zitting hadden in de milieucommissie van de Regio Achterhoek. En de eerste burgers van Dongen, Venhuizen en Op meer werden ernstig be dreigd in verband met de vestiging van een asielzoe kerscentrum in him gemeen te. Ook in Stede Broec is een verband gelegd met dat on derwerp. Burgemeester Du Chatinier van Rucphen is een door velen van zijn collega's aangehaald voorbeeld van een bestuurder die zich niet liet bedreigen. Hij maakte gebruik van een honkbal knuppel om een ongenode gast van zijn erf te jagen. Voorzitter De Graaf van de VBBB vindt het een goede zaak dat gemeenten molest- verzekeringen afsluiten 'om te voorkomen dat zij anders met de gebakken peren blij ven zitten'. Een aanslag kan jou ook overkomen. Maar dat moet je direct i-ela- tiveren. Anders kun je niet meer functioneren." GPD pagina 3: De Ronde Venen van onze redactie buitenland Junichiro Koizumi is de man van het volk - iemand die recht voor zijn raap spreekt en belooft de bekrompen rege ringspartij op te schudden en de economie weer te laten groeien. Maar het blijft de vraag of deze negende Japanse premier bin nen tien jaar eindelijk het tij zal weten te keren. Koizumi's hartstochtelijke op roepen om een frisse wind door de Liberale Democratische Par tij te laten waaien slaan duide lijk aan bij de ontevreden Ja panse kiezers. Maar hoewel hij het imago van afvallige zorg vuldig cultiveert, is Koizumi zo wel een trouwe volgeling van de partij als een nauwe bondge noot van de scheidende premier Yoshiro Mori. En de hervormin gen - die hem bij de kiezers zo populair maken - zullen hem nog in aanvaring brengen met invloedrijke leden van de partij top. Privatisering Het voornaamste politieke doel van Koizumi is privatisering van het Japanse postspaar banksysteem. Koizumi zegt dat het systeem inefficiënt is, maar velen in de partij ontlenen er po litieke steun aan en zijn fel tegen iedere verandering. Koizumi zegt ook een eind te zullen maken aan de door aller lei kampen gedomineerde inter ne partijpolitiek, regelgeving die concurrentie belemmert te zullen opheffen en de toene mende nationale schuld te zul len verlagen. Over hoe dat moet gebeuren laat hij zich niet uit. „Sommige acties van hem zijn excentriek, maar hij zegt waar het op staat. Dat is wat de men sen willen"zegt politiek analist Takayoshi Miyagawa. Mediageniek Anders dan de meeste Japanse politici voelt Koizumi (59) zich op zijn gemak voor de camera en is hij een begenadigd spreker. Hij heeft ook een opvallende haardos, waar de politieke teke naars de komende maanden ze ker dankbaar voor zullen zijn. Ondanks alle aansporingen tot versobering en deregulering er kent Koizumi dat de enige ma nier om verder terugglijden van de economie te stoppen is om meergeld in openbare projecten Junichiro Koizumi te pompen - een beproefd mid del waar de LDP altijd op kan teruggrijpen. En er zijn tekenen dat Koizumi compromissen zal moeten sluiten om zijn positie te consolideren. „Als hij teveel nadruk legt op compromissen binnen de partij, zal hij het vertrouwen bescha men van partijleden die hem hebben gesteund en zal hij dit vertrouwen snel verliezen", schreef de krant Asahi gisteren in een hoofdartikel. Centrum Ondanks zijn tegendraadse imago liggen de politieke wor tels van Junichiro Koizumi in het centrum. Zijn grootvader was vice-voorzitter van het La gerhuis en zijn vader was minis ter van Defensie. Via een baan als medewerker van de latere premier Takeo Fukuda beland de hij in 1970 in de politiek. Hij zit sinds 1972 in het parlement en is al tien keer herkozen. Hij is in drie kabinetten minister van Volksgezondheid geweest en één keer minister van Post en Telecommunicatie. Toch heeft de oudgediende poli ticus Koizumi de 2,3 miljoen le den van de Japanse Liberale Democratische Partij ervan we ten te overtuigen dat hij het roer zal omgooien. „Hij behoort tot de LDP, maar lijkt niet erg LDP-achtig", zegt Masayuki Fukuoka, politicoloog aan de Hakuo Universiteit. „Daarom denkt men: 'laten we hem een kans geven en afwachten of hij iets kan veranderen'." AP door P.J. Legro Schiphol wil zo snel mogelijk naar de beurs. De Tweede Kamer heeft minder haast. Mi nister Netelenbos is gevraagd de publieke belangen na een privatisering beter te waarbor gen. Privatiseren, het lijkt wel haast een modeverschijnsel te worden. Nu is Schiphol aan de beurt, en wel zo snel mogelijk als het aan de luchthaven ligt. Ook de mi nisters Netelenbos (Verkeer en Waterstaat) en minister Zalm (Financiën) laten er geen twijfel over bestaan: wel zorgvuldig, maar graag voor het eind van het jaar. Terecht volgt het parle ment deze privatisering met een kritische blik. In de luchtvaart spelen nu eenmaal meer partij en een rol dan alleen de luchtha ven, en de belangen van die par tijen lopen nogal uiteen. Het kabinet lijkt bij het bepalen van de privatiseringsvoorwaar- den onevenredig veel oog te hebben voor de positie van Schiphol ten opzichte van ande re luchthavens en niet of nau welijks voor die ten opzichte van haar voornaamste klanten, de luchtvaartmaatschappijen. Eén van de belangrijkste partij en, de passagier, dreigt daarmee in de vergetelheid te geraken. Dit stuk beoogt geen klaagzang te zijn, maar de weergave van een feitelijke situatie waarvan slechts weinigen zich bewust zijn, maar die van cruciaal be lang is bij het verantwoord laten verlopen van deze privatise ring. Machtspositie en afhankelijk heid zijn trefwoorden als het gaat om de verhouding tussen luchthaven en luchtvaartmaat schappij. Laatstgenoemden zijn voor hun functioneren afhanke lijk van een veilige en efficiënte infrastructuur. Passagiers kun nen niet worden vervoerd zon der dat die infrastructuur in orde is. Daarmee vervult de luchthaven een facilitaire rol voor de luchtvaart, en wel een van zodanige betekenis dat de luchtvaartmaatschappijen daarvan volledig afhankelijk zijn. Dat op zich verschaft de lucht haven al een machtspositie. Die wordt nog sterker als men be denkt dat de Nederlandse luchtvaartmaatschappijen met handen en voeten gebonden zijn aan Schiphol en niet hun hele bedrijf kunnen verplaatsen Transavia-directeur Legro met drie stewardessen op de luchthaven van Madurodam en loco-burge meester Dreijer (tweede van rechts) van het miniatuurstadje. foto GPD naar een thuishaven in het bui tenland. Dat heeft deels te maken met hoge kosten en kleine marges, maar - nog veel belangrijker - met vraag en aanbod. Zo ver voert Transaria per jaar ruim 3,5 miljoen passagiers van en naar Nederland, voor het me rendeel mensen die voor hun plezier en op eigen kosten reizen naar een bestemming die nage noeg onbereikbaar is voor ande re vormen van vervoer. Van die passagiers kan niet worden ver wacht dat zij zich eerst per trein of auto naarDüsseldorf, Frank furt, Brussel of Parijs begeven om van daaruit nog één tot twee uur te vliegen naar de plaats van bestemming. Gedwongen win kelnering dus (zonder luchtha ven geen luchtvaart) bij een luchthaven met een uitgespro ken monopoliepositie. Winkelparadijs Nu zou het nog niet zo ingewik keld zijn als Schiphol zich tot deze facilitaire taak zou beper ken. Maar meer en meer wordt de luchthaven een winkelpara dijs. En in haai- - op zichzelf ge rechtvaardigd - streven naar verbetering van haar marktpo sitie ten opzichte van andere luchthavens past ook een drang naar vergroting van haar in vloed in andere luchthavens. De passagiers die van Schiphol ge bruik maken, betalen dan ook indirect mee aan forse investe ringen waar zij zelf geen enkel belang bij hebben. Helaas leert de ervaring bij eer dere privatiseringen van staats monopolies dat winstmaxima lisatie maar al te vaak ten koste gaat van het belang van de con sument. De privatisering van het streekveroer in Groningen in 1998 was daar een schrijnend voorbeeld van. Verkoop aan een buitenlandse ondernemer, een financieel zeer aantrekkelijke deal, betekende het einde van de klantvriendelijkheid: dun be zette lijnen werden niet meer gereden als het aantrekkelijker was om de bussen in te zetten voor lucratieve evenementen. Kaartverkooploketten werden gesloten. En de overheid keek machteloos toe. Met privatisering van Schiphol valt zeker te leven, mits de be langen van luchtvaartmaat schappijen en passagiers niet worclen opgeofferd aan het be lang van Schiphol. Er moet eerst een toezichthouder zijn, een 'waakhond' die beschikt over specifieke kennis van de lucht vaart. Bij de op te richten 'Ver- voerskamer van de Nederlandse Mededingingsautoriteit' zal daaraan voldoende aandacht moeten worden besteed. Maar een scheidsrechter kan zijn taak niet vervullen als er geen duidelijke spelregels zijn. De huidige mededingingswet is onvoldoende toegesneden op de luchtvaart. Het wetsvoorstel voor een nieuwe Wet Lucht vaart biedt straks de basis voor de aan Schiphol te verlenen exploitatievergunning. Er zal volstrekte helderheid moeten bestaan over de inhoud van de relevante wetten wat betreft de invloed op de verhouding tussen Schiphol enerzijds en de lucht vaartmaatschappijen en hun passagiers anderzijds. Eerst parlementaire goedkeuring van deze wet is dan ook een vereiste voor een verantwoorde privati sering. Signaal Dit stuk wil een waarschuwing zijn aan de regering en een sig naal voor de consumentenorga nisaties: laat de privatisering van de luchthaven Schiphol niet ten koste gaan van het algemeen reizigersbelang. P.J. Legro is president-directeur van Transavia Airlines. Lawine De sneltrein Chiasso-Zürich in Zwitserland is getroffen door een lawine die van de zui delijke helling van de St. Got- thard naar beneden kwam. De locomotief en twee wagons werden van derails geveegd en onder de sneeuw bedolven. Volgens de eerste berichten raakten twee of drie personen ernstig gewond. Akkerbouw In de nieuwe Zuid-Sloepolder worden tien akkerbouwbe drijven en tien fruitteeltbe- drijven ingericht. Waarschijn lijk wordt nog dit jaar begonnen met de bouw van de boerderijen en de bijbehoren de arbeiderswoningen. Doorbraak De Chinese troepen zijn er dinsdagmorgen in geslaagd een grote doorbraak te force ren aan het centrale front in Korea. Zijn stroomden door deze bres heen en rukten een flink eind op. Generaal. Ridgway zei dat dé huidige strijd mogelijk beslis send zal worden voor de strijd in Korea. Zeeuwse bakkers Bakkers uit heel Zeeland kwa men dinsdag naar Goes om in zaal Krijger hun moeilijkhe den te bespreken. De bakkers vrezen in broodnood te komen door de verhoging van de om zetbelasting en strijden voor een betere broodprijs. Uitgever: J C Boersema Hoofdredactie: A. L. Oosthoek D Bosscher (adjunct) A. L. Kroon (adjunct) Centrale redactie: Oostsouburgsewegl 0 Postbus 18 4380 AA Vlissingen Tel. (0118) 484000 Redactiefax. (0118) 470102 Vlissingen: Postbus 18 4380 AA Vlissingen Tel. (0118) 484000 Fax (0118)472404 Goes: Voorstad 22 Postbus 31 4460 AA Goes Tel. (0113) 273000 Fax. (0113) 273010 Terneuzen: Axelsestraat 16 Postbus 51 4530 AB Terneuzen Tel (0115)686000 Fax. (0115)686009 Hulst: 's Gravenhofplein 4 4561 AJ Hulst Tel. (0114) 373839 Fax (0114)373840 Zierikzee: Grachtweg 23a Postbus 80 4300 AB Zierikzee Tel (0111)454647 Fax. (0111)454659 Opening kantoren: Maandag t/m vrijdag van 8.00 tot 17.00 uur Zierikzee en Hulst: 8 30-17.00 uur Zaterdags in Vlissingen van 8 00 tot 10.30 uur Internet (http://www.pzc.nl): Postbus 18 4380 AA Vlissingen redactie- redactie@pzc.nl exploitatie: internet@pzc.nl abonnementen; abo@pzc.nl Bezorgklachten: 0800-0231231 of maandag t/m vrijdag: op de kantoren gedurende de openingstijden; zaterdags tot 13.30 uur: op de kantoren door de klacht in te spreken op de band of de verwijzing op te volgen, Overlijdensadvertenties: tijdens kantooruren en uitsluitend maandag- t/m vrijdagavond van 20.30 tot 22 00 uur en zondagavond van 20.00 tot 22.00 uur: Tel. (0118) 484000 Fax(0118)470100. Abonnementsprijzen bij automatische incasso: (tussen haakjes prijs met acceptgiro) per maand: 39,45 (n.v.t.) per kwartaal, 107,50 109,15) per jaar: ƒ409,50 (ƒ411,15) Voor toezending per post geldt een toeslag. Beëindiging van abonnementen uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor het einde van de betaalperiode. Losse nummers. maandag t/m vrijdag: 2,00 per stuk zaterdag 3,00 per stuk Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW Bankrelaties ABN AMRO 47.70.65.597 Postbank 35.93.00 Advertenties Alle advertentieopdrachten worden uitgevoerd onder toepassing van de algemene voorwaarden van Uitgeverij PZC BV alsmede de regelen voor het advertentiewezen. Tarieven kunnen tijdens kantooruren worden opgevraagd bij de advertentieorderafdeling Tel: 0118-484321 Auteursrechten voorbehouden Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV Wegener NV

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2001 | | pagina 2