Onderzoek valt slecht in Marokko
PZC
PZC
Privatisering van luchthaven
Schiphol vraagt om waakhond
Premier Koizumi
belooft in Tokio
roer om te gooien
Meeste gemeenten
hebben verzekering
voor burgemeester
Hulpverleners kennen geen bijstandtrekkers met eigen huis
te gast
25 april 1951
woensdag 25 april 2001
doorFerdi Schrooten
Ze zijn een beetje boos in Ma
rokko. In Nederland is het
beeld ontstaan dat Marokkanen
die in het Noord-Afrikaanse
land een Nederlandse uitkering
krijgen, en masse de boel bela
zeren. Onzin, zeggen hulpverle
ners. Zij draaien de zaak om: het
is juist de Nederlandse overheid
die met steeds weer nieuwe re
gels en een verwarrende bu
reaucratie op grote schaal Ma
rokkaanse uitkeringstrekkers
benadeelt.
„Wat, controleert Nederland in
het kadaster of Marokkanen
met een uitkering te dure huizen
bezitten? Dat mag toch niet?"
Tayeb Hamdaoui, die jarenlang
heeft gewerkt bij Michelin in
Den Bosch, kan het niet geloven
Inmiddels is hij een gevierd za
kenman in Driouch in het noor
den van Marokko. De meeste
Marokkanen in Nederland ko
men uit deze regio; volgens offi
ciële cijfers zijn er inmiddels
zo'n vierduizend teruggekeerd
naar Marokko.
Hamdaoui helpt bijna dagelijks
landgenoten die na jaren in Ne
derland te hebben gewerkt weer
voor htm vaderland hebben ge
kozen. In zijn kantoortje staan
uitpuilende dossierkasten met
daarop stickers met 'AOW',
'WAO' en 'ANW'.
Hamdaoui's 'cliënten' hebben
allemaal problemen met de Ne
derlandse overheid. Zoals El-
haddi el Yaulaoui, die tot een
jaar of acht geleden bij Den
Haag in de bouw werkte. Toen
hij wegens nierproblemen ar
beidsongeschikt raakte en in de
WAO belandde, keerde hij terug
naar Marokko. „Maar inmid
dels ben ik al tien maanden 65.
Al die tijd wacht ik op mijn pen
sioen en moet ik geld lenen om
rond te komen"zegt hij
Abracadabra
Hamdaoui, die een melkcoöpe-
ratie runt, kan zijn werk als
parttime hulpverlener eigenlijk
niet meer aan. De meeste kla
gers spreken ondanks een jaren
lang verblijf in de polder amper
Nederlands. En als ze al kunnen
lezen en schrijven, is het jargon
van uitkerings- en overheidsin
stanties complete abracadabra.
Bij de Stichting Steun Remi
granten (SSR) in Berkhane is
het van eenzelfde laken een pak.
Ook hier werken vrijwilligers
zich tien slagen in de rondte om
ver van Nederland alle corres
pondentie over uitkeringen in
goede banen te leiden. Alleiiei
nieuwe regelgeving vanuit Ne
derland maakt het er niet mak
kelijker op.
„Ook al gaat het om mensen met
een bijstandsuitkering in Ne
derland, de onrust hier is er niet
minder om", zegt SSR-mede-
werkster Cynthia Plette. Bij de
SSR was het de afgelopen dagen
'volle bak' door de dreigende
taal vanuit Nederland.
En nu zijn er weer berichten dat
Nederland plannen zou hebben
om duizenden uitkeringen van
Marokkanen stop te zetten als
Marokko blijft weigeren mee te
werken aan het onderzoek naar
bijstandsfraude. Marokko vat
het Nederlandse onderzoek op
als een aantasting van 's lands
soevereiniteit.
Handaoui begrijpt het allemaal
niet. „Dit is niet goed. Demeeste
Nederlandse Marokkanen heb
ben die huizen al lang geleden
gebouwd toen ze werkten in Ne
derland. Dat is bij elkaar ge
spaard met dubbele diensten in
de fabriek en veel overwerk. Ik
kengeenmensen diehier huizen
bouwen en tegelijk in Neder
land in de bijstand zitten. Nee,
dit is niet leuk voor de mensen
die jaren hard hebben gewerkt
in Nederland. Dit doet pijn."
Vangnet
Plette van de SSR ziet wel een
lijn in de omgang van Neder
land met emigranten en remi
granten.
Het sociale vangnet van weleer
verdwijnt steeds meer, zegt ze.
„Mensen zijn hier jaren geleden
teruggekomen, er van uitgaand
dat ze hier met hun Nederlands
pensioen of uitkering een rede
lijk leven zouden kunnen lei
den. Maar neem nou de nieuwe
regel voor vrijwillige premiebe
taling voor volksverzekeringen
sinds 1 januari. Mensen hebben
daar een maand van tevoren een
brief over gekregen. Ze begrij
pen helemaal niet dat ze actie
moeten ondernemen. Want is de
man niet verzekerd als hij over
lijdt. dan kan de weduwe fluiten
Tayeb Hamdaoui (1) helpt Marokkaanse remigranten met het invullen van Nederlandse formulieren.
naar een nabestaandenpensi
oen. Ook al is daar voorgaande
jaren steeds trouw verplicht
premie voor betaald. En zo zijn
er nog tal van verhalen."
Sinds een paar maanden be
staat in Berkhane El Fath, een
vereniging van remigranten
waarvan inmiddels vijftig man
nen lid zijn. Ook de remigran
tenvereniging probeert allerlei
strubbelingen met de Neder
landse instanties over uitkerin
gen zo goed en zo kwaad als het
kan op te lossen.
„Plet grootste probleem zijn de
visumaanvragen", zegt voorzit
ter Mohammed Sidali (67), zelf
alweer twee jaar met pensioen.
Met zijn medeleden ergert hij
zich aan alle papieren romp
slomp voor de aanvraag van een
visum voor Nederland. „Overal
moet je door de ambassade gele
galiseerde fotokopieën van heb
ben. Dat kan honderden gul
dens kosten. En voor een visum
moet je ook nog eens helemaal
naar Rabat, 700 kilometer hier
vandaan."
Ondernemer Hamdaoui zegt
ronduit dat de uitgifte van visa
een behoorlijke melkkoe moet
zijn voor de Nederlandse am
bassade. En op zich begrijpt hij
ook wel dat Nederland niet zo
maar iedere Marokkaan wil toe
laten. „Maar in het geval van re
migranten gaat het meestal om
oudere mensen, die kinderen
hebben in Nederland, en ken
nissen en oud-collega's die ze
willen bezoeken. Dat zijn geen
jongelui die naar Nederland
willen gaan om daar als illegaal
geld te kunnen verdienen."
Stevig geld
Het steekt de hulpverleners en
de remigranten dat Nederland
allerlei voorzieningen terug
schroeft, maar ondertussen wel
stevig geld blijft vragen voor
een visum. Als een remigrant
foto Phil Nijhuis/GPD
dat al krijgt. Bij Mohammadin
Yashi (64) is juist dat het pro
bleem. Hij heeft eind jaren zes
tig, begin jaren zeventig vier
jaar in de Limburgse mijnen ge
werkt. Maar hij heeft, in tegen
stelling tot veel andere remi
granten, geen kinderen in
Nederland. En nu wacht hij al
maanden op een visum. „Ik
moet terug voor een nieuwe pro
these." Hij wijst op zijn rechter-
onderbeen, dat na een ongeluk
geamputeerd is. „Ik heb al geen
ziekenfonds meer en ik wil best
een deel betalen, maar dan moet
ik wel naar Nederland kunnen.
GPD
door Hélène Schenk
Meer dan vijfhonderd ge
meenten hebben een
molestverzekering afgeslo
ten voor hun colleges van B
en W, gemeentesecretarissen
en hoofden van dienst. Die
verzekering is bedoeld om te
voorkomen dat bestuurders
met de kosten blijven zitten
na te zijn mishandeld of als
hun ruiten zijn ingegooid.
Navraag leert dat dat nogal
eens voorkomt.
De aanslag op collega Haan
stra van Stede Broec is hard
aangekomen bij de Neder
landse burgemeesters. Met
name vanwege het uitzon
derlijk zware geweld. „We
zijn er allemaal erg van
geschrokken", zegt burge
meester G. de Graaf van
Apeldoorn, voorzitter van de
Vereniging tot Behartiging
der Belangen van Burge
meesters (VBBB). „Maar
goddank is het een uitzonde
ring."
De Graaf werd in zijn twin
tigjarige loopbaan een aan
tal keren bedreigd. Eén keer
kreeg hij politiebescher
ming, omdat de veiligheid
van zijn familie in het geding
was. „Maar in de meeste ge
vallen blijft het bij verbaal
geweld. Zo van: 'We weten je
te vinden' of woorden van ge
lijke strekking."
Tijdsbeeld
Die ervaring heeft ook bur
gemeester H. Hellegers van
Werkendam. Toen hij nog
wethouder was in Wouw,
werd hij door een burger ern
stig toegetakeld. Hellegers
was geschokt toen hij hoorde
van de aanslag op zijn colle
ga in Stede Broec: „Dat is
toch wel erg ferm geweld. Ik
denk dat het past in het tijds
beeld."
De lijst van burgemeesters
die in hun loopbaan te maken
kregen met bedreigingen of
lijfelijk geweidis flink, blijkt
uit een - onvolledige - inven
tarisatie. Onvolledig, omdat
lang niet elke eerste burger
aangifte doet. En gisteren
kwam er nog de burgevader
van De Ronde Venen bij.
Het gezin van burgemeester
Rombouts van Den Bosch
werd tijdens de rellen in de
Graafsewijk dermate ernstig
bedreigd, dat politiebescher
ming noodzakelijk was. Col
lega Geersing van het Friese
Ferwerderadiel werd kort na
de jaal-wisseling van '99 per
brief indirect met de dood
bedreigd.
In mei 2000 kreeg J. Mans
van Enschede politiebewa
king vanwege doodsbedrei
gingen naar aanleiding van
de vuurwerkramp. T. Plomp
van Staphorst kreeg te ma
ken met dreigtelefoontjes,
zijn gezin werd lastig geval
len en zijn tuin, auto en car
port vernield.
Telefoonterreur
Burgemeesters van Gorin-
chem, Drimmelen en Hee
renveen hadden last van
telefoonterreur. De burge
meesters van Aalten en Win
terswijk werden telefonisch
met de dood bedreigd in de
periode dat ze zitting hadden
in de milieucommissie van de
Regio Achterhoek.
En de eerste burgers van
Dongen, Venhuizen en Op
meer werden ernstig be
dreigd in verband met de
vestiging van een asielzoe
kerscentrum in him gemeen
te. Ook in Stede Broec is een
verband gelegd met dat on
derwerp. Burgemeester Du
Chatinier van Rucphen is een
door velen van zijn collega's
aangehaald voorbeeld van
een bestuurder die zich niet
liet bedreigen. Hij maakte
gebruik van een honkbal
knuppel om een ongenode
gast van zijn erf te jagen.
Voorzitter De Graaf van de
VBBB vindt het een goede
zaak dat gemeenten molest-
verzekeringen afsluiten 'om
te voorkomen dat zij anders
met de gebakken peren blij
ven zitten'. Een aanslag
kan jou ook overkomen.
Maar dat moet je direct i-ela-
tiveren. Anders kun je niet
meer functioneren." GPD
pagina 3: De Ronde Venen
van onze redactie buitenland
Junichiro Koizumi is de man
van het volk - iemand die
recht voor zijn raap spreekt en
belooft de bekrompen rege
ringspartij op te schudden en de
economie weer te laten groeien.
Maar het blijft de vraag of deze
negende Japanse premier bin
nen tien jaar eindelijk het tij zal
weten te keren.
Koizumi's hartstochtelijke op
roepen om een frisse wind door
de Liberale Democratische Par
tij te laten waaien slaan duide
lijk aan bij de ontevreden Ja
panse kiezers. Maar hoewel hij
het imago van afvallige zorg
vuldig cultiveert, is Koizumi zo
wel een trouwe volgeling van de
partij als een nauwe bondge
noot van de scheidende premier
Yoshiro Mori. En de hervormin
gen - die hem bij de kiezers zo
populair maken - zullen hem
nog in aanvaring brengen met
invloedrijke leden van de partij
top.
Privatisering
Het voornaamste politieke doel
van Koizumi is privatisering
van het Japanse postspaar
banksysteem. Koizumi zegt dat
het systeem inefficiënt is, maar
velen in de partij ontlenen er po
litieke steun aan en zijn fel tegen
iedere verandering.
Koizumi zegt ook een eind te
zullen maken aan de door aller
lei kampen gedomineerde inter
ne partijpolitiek, regelgeving
die concurrentie belemmert te
zullen opheffen en de toene
mende nationale schuld te zul
len verlagen. Over hoe dat moet
gebeuren laat hij zich niet uit.
„Sommige acties van hem zijn
excentriek, maar hij zegt waar
het op staat. Dat is wat de men
sen willen"zegt politiek analist
Takayoshi Miyagawa.
Mediageniek
Anders dan de meeste Japanse
politici voelt Koizumi (59) zich
op zijn gemak voor de camera en
is hij een begenadigd spreker.
Hij heeft ook een opvallende
haardos, waar de politieke teke
naars de komende maanden ze
ker dankbaar voor zullen zijn.
Ondanks alle aansporingen tot
versobering en deregulering er
kent Koizumi dat de enige ma
nier om verder terugglijden van
de economie te stoppen is om
meergeld in openbare projecten
Junichiro Koizumi
te pompen - een beproefd mid
del waar de LDP altijd op kan
teruggrijpen. En er zijn tekenen
dat Koizumi compromissen zal
moeten sluiten om zijn positie te
consolideren.
„Als hij teveel nadruk legt op
compromissen binnen de partij,
zal hij het vertrouwen bescha
men van partijleden die hem
hebben gesteund en zal hij dit
vertrouwen snel verliezen",
schreef de krant Asahi gisteren
in een hoofdartikel.
Centrum
Ondanks zijn tegendraadse
imago liggen de politieke wor
tels van Junichiro Koizumi in
het centrum. Zijn grootvader
was vice-voorzitter van het La
gerhuis en zijn vader was minis
ter van Defensie. Via een baan
als medewerker van de latere
premier Takeo Fukuda beland
de hij in 1970 in de politiek. Hij
zit sinds 1972 in het parlement
en is al tien keer herkozen. Hij is
in drie kabinetten minister van
Volksgezondheid geweest en
één keer minister van Post en
Telecommunicatie.
Toch heeft de oudgediende poli
ticus Koizumi de 2,3 miljoen le
den van de Japanse Liberale
Democratische Partij ervan we
ten te overtuigen dat hij het roer
zal omgooien. „Hij behoort tot
de LDP, maar lijkt niet erg
LDP-achtig", zegt Masayuki
Fukuoka, politicoloog aan de
Hakuo Universiteit. „Daarom
denkt men: 'laten we hem een
kans geven en afwachten of hij
iets kan veranderen'." AP
door P.J. Legro
Schiphol wil zo snel mogelijk
naar de beurs. De Tweede
Kamer heeft minder haast. Mi
nister Netelenbos is gevraagd
de publieke belangen na een
privatisering beter te waarbor
gen. Privatiseren, het lijkt wel
haast een modeverschijnsel te
worden.
Nu is Schiphol aan de beurt, en
wel zo snel mogelijk als het aan
de luchthaven ligt. Ook de mi
nisters Netelenbos (Verkeer en
Waterstaat) en minister Zalm
(Financiën) laten er geen twijfel
over bestaan: wel zorgvuldig,
maar graag voor het eind van
het jaar. Terecht volgt het parle
ment deze privatisering met een
kritische blik. In de luchtvaart
spelen nu eenmaal meer partij
en een rol dan alleen de luchtha
ven, en de belangen van die par
tijen lopen nogal uiteen.
Het kabinet lijkt bij het bepalen
van de privatiseringsvoorwaar-
den onevenredig veel oog te
hebben voor de positie van
Schiphol ten opzichte van ande
re luchthavens en niet of nau
welijks voor die ten opzichte
van haar voornaamste klanten,
de luchtvaartmaatschappijen.
Eén van de belangrijkste partij
en, de passagier, dreigt daarmee
in de vergetelheid te geraken.
Dit stuk beoogt geen klaagzang
te zijn, maar de weergave van
een feitelijke situatie waarvan
slechts weinigen zich bewust
zijn, maar die van cruciaal be
lang is bij het verantwoord laten
verlopen van deze privatise
ring.
Machtspositie en afhankelijk
heid zijn trefwoorden als het
gaat om de verhouding tussen
luchthaven en luchtvaartmaat
schappij. Laatstgenoemden zijn
voor hun functioneren afhanke
lijk van een veilige en efficiënte
infrastructuur. Passagiers kun
nen niet worden vervoerd zon
der dat die infrastructuur in
orde is. Daarmee vervult de
luchthaven een facilitaire rol
voor de luchtvaart, en wel een
van zodanige betekenis dat de
luchtvaartmaatschappijen
daarvan volledig afhankelijk
zijn.
Dat op zich verschaft de lucht
haven al een machtspositie. Die
wordt nog sterker als men be
denkt dat de Nederlandse
luchtvaartmaatschappijen met
handen en voeten gebonden zijn
aan Schiphol en niet hun hele
bedrijf kunnen verplaatsen
Transavia-directeur Legro met drie stewardessen op de luchthaven van Madurodam en loco-burge
meester Dreijer (tweede van rechts) van het miniatuurstadje. foto GPD
naar een thuishaven in het bui
tenland.
Dat heeft deels te maken met
hoge kosten en kleine marges,
maar - nog veel belangrijker -
met vraag en aanbod. Zo ver
voert Transaria per jaar ruim
3,5 miljoen passagiers van en
naar Nederland, voor het me
rendeel mensen die voor hun
plezier en op eigen kosten reizen
naar een bestemming die nage
noeg onbereikbaar is voor ande
re vormen van vervoer. Van die
passagiers kan niet worden ver
wacht dat zij zich eerst per trein
of auto naarDüsseldorf, Frank
furt, Brussel of Parijs begeven
om van daaruit nog één tot twee
uur te vliegen naar de plaats van
bestemming. Gedwongen win
kelnering dus (zonder luchtha
ven geen luchtvaart) bij een
luchthaven met een uitgespro
ken monopoliepositie.
Winkelparadijs
Nu zou het nog niet zo ingewik
keld zijn als Schiphol zich tot
deze facilitaire taak zou beper
ken. Maar meer en meer wordt
de luchthaven een winkelpara
dijs. En in haai- - op zichzelf ge
rechtvaardigd - streven naar
verbetering van haar marktpo
sitie ten opzichte van andere
luchthavens past ook een drang
naar vergroting van haar in
vloed in andere luchthavens. De
passagiers die van Schiphol ge
bruik maken, betalen dan ook
indirect mee aan forse investe
ringen waar zij zelf geen enkel
belang bij hebben.
Helaas leert de ervaring bij eer
dere privatiseringen van staats
monopolies dat winstmaxima
lisatie maar al te vaak ten koste
gaat van het belang van de con
sument. De privatisering van
het streekveroer in Groningen
in 1998 was daar een schrijnend
voorbeeld van. Verkoop aan een
buitenlandse ondernemer, een
financieel zeer aantrekkelijke
deal, betekende het einde van de
klantvriendelijkheid: dun be
zette lijnen werden niet meer
gereden als het aantrekkelijker
was om de bussen in te zetten
voor lucratieve evenementen.
Kaartverkooploketten werden
gesloten. En de overheid keek
machteloos toe.
Met privatisering van Schiphol
valt zeker te leven, mits de be
langen van luchtvaartmaat
schappijen en passagiers niet
worclen opgeofferd aan het be
lang van Schiphol. Er moet eerst
een toezichthouder zijn, een
'waakhond' die beschikt over
specifieke kennis van de lucht
vaart. Bij de op te richten 'Ver-
voerskamer van de Nederlandse
Mededingingsautoriteit' zal
daaraan voldoende aandacht
moeten worden besteed.
Maar een scheidsrechter kan
zijn taak niet vervullen als er
geen duidelijke spelregels zijn.
De huidige mededingingswet is
onvoldoende toegesneden op de
luchtvaart. Het wetsvoorstel
voor een nieuwe Wet Lucht
vaart biedt straks de basis voor
de aan Schiphol te verlenen
exploitatievergunning. Er zal
volstrekte helderheid moeten
bestaan over de inhoud van de
relevante wetten wat betreft de
invloed op de verhouding tussen
Schiphol enerzijds en de lucht
vaartmaatschappijen en hun
passagiers anderzijds. Eerst
parlementaire goedkeuring van
deze wet is dan ook een vereiste
voor een verantwoorde privati
sering.
Signaal
Dit stuk wil een waarschuwing
zijn aan de regering en een sig
naal voor de consumentenorga
nisaties: laat de privatisering
van de luchthaven Schiphol niet
ten koste gaan van het algemeen
reizigersbelang.
P.J. Legro is president-directeur
van Transavia Airlines.
Lawine
De sneltrein Chiasso-Zürich
in Zwitserland is getroffen
door een lawine die van de zui
delijke helling van de St. Got-
thard naar beneden kwam. De
locomotief en twee wagons
werden van derails geveegd en
onder de sneeuw bedolven.
Volgens de eerste berichten
raakten twee of drie personen
ernstig gewond.
Akkerbouw
In de nieuwe Zuid-Sloepolder
worden tien akkerbouwbe
drijven en tien fruitteeltbe-
drijven ingericht. Waarschijn
lijk wordt nog dit jaar
begonnen met de bouw van de
boerderijen en de bijbehoren
de arbeiderswoningen.
Doorbraak
De Chinese troepen zijn er
dinsdagmorgen in geslaagd
een grote doorbraak te force
ren aan het centrale front in
Korea. Zijn stroomden door
deze bres heen en rukten een
flink eind op.
Generaal. Ridgway zei dat dé
huidige strijd mogelijk beslis
send zal worden voor de strijd
in Korea.
Zeeuwse bakkers
Bakkers uit heel Zeeland kwa
men dinsdag naar Goes om in
zaal Krijger hun moeilijkhe
den te bespreken. De bakkers
vrezen in broodnood te komen
door de verhoging van de om
zetbelasting en strijden voor
een betere broodprijs.
Uitgever:
J C Boersema
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
D Bosscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Oostsouburgsewegl 0
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Redactiefax. (0118) 470102
Vlissingen:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Fax (0118)472404
Goes: Voorstad 22
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113) 273000
Fax. (0113) 273010
Terneuzen: Axelsestraat 16
Postbus 51
4530 AB Terneuzen
Tel (0115)686000
Fax. (0115)686009
Hulst: 's Gravenhofplein 4
4561 AJ Hulst
Tel. (0114) 373839
Fax (0114)373840
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel (0111)454647
Fax. (0111)454659
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17.00 uur
Zierikzee en Hulst:
8 30-17.00 uur
Zaterdags in Vlissingen
van 8 00 tot 10.30 uur
Internet (http://www.pzc.nl):
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
redactie- redactie@pzc.nl
exploitatie: internet@pzc.nl
abonnementen; abo@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800-0231231 of maandag
t/m vrijdag: op de kantoren
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 13.30 uur:
op de kantoren door de klacht in te
spreken op de band of de
verwijzing op te volgen,
Overlijdensadvertenties:
tijdens kantooruren en
uitsluitend maandag-
t/m vrijdagavond van 20.30
tot 22 00 uur en zondagavond
van 20.00 tot 22.00 uur:
Tel. (0118) 484000
Fax(0118)470100.
Abonnementsprijzen
bij automatische incasso:
(tussen haakjes prijs met acceptgiro)
per maand: 39,45 (n.v.t.)
per kwartaal, 107,50 109,15)
per jaar: ƒ409,50 (ƒ411,15)
Voor toezending per post geldt
een toeslag.
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor
het einde van de betaalperiode.
Losse nummers.
maandag t/m vrijdag: 2,00 per stuk
zaterdag 3,00 per stuk
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties
ABN AMRO 47.70.65.597
Postbank 35.93.00
Advertenties
Alle advertentieopdrachten worden
uitgevoerd onder toepassing van
de algemene voorwaarden van
Uitgeverij PZC BV alsmede de
regelen voor het advertentiewezen.
Tarieven kunnen tijdens kantooruren
worden opgevraagd
bij de advertentieorderafdeling
Tel: 0118-484321
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV Wegener NV