Veeboeren
komen om
in de mest
We moeten af van weggooi-koeien
PZC
Grensafzettingen zijn een lachertje
Schapen zijn
toe aan een
pedicurebeurt
TMJI
I
lila
in
I6?ELN iJAR-M
Veehouderij heeft
mkz-epidemie over
zichzelf afgeroepen
Veel late boekingen
voor de paasdagen
14
Verbod treft ook vervoerders
Kaasboerderij
stelt activiteit uit
Aanpassing
busdienst na
sluiting grens
zaterdag 7 april 2001
door Harmen van der Werf
OOSTBURG - Zeeuwse en
West-Brabantse mesttranspor-
teurs zitten met de handen in het
haar. Ze kunnen vanaf vandaag
geen mest uit de varkensgebie-
den in Oost-Brabant en Lim
burg halen. Varkensboeren
dreigen in de mest om te komen.
Het probleem is ontstaan door
de indeling van Nederland in
zes afzonderlijke landbouwge
bieden. Tussen die regio's is het
vervoer van mest volledig ver
boden. Mestafnemers in het ak
kerbouwgebied Goeree-
Overflakkee, Zeeland en West-
Brabant zijn daardoor afgeslo
ten van de mestproducenten el
ders in het land.
Directeur R. Kunst van Kunst
Ecoservice in Oostburg, de
grootste mesttransporteur van
Zeeland, kan het billijken dat
Nederland door het ministerie
van Landbouw in regio's is ver
deeld. Door de vervoersstromen
te beperken, kan verspreiding
van mond- en klauwzeer (mkz)
worden tegengegaan.
„Maar waarom is het zuiden
dan in drie gebieden verdeeld?",
vraagt Kunst zich af. „Dat er
KOUDEKERKE - Kaasboerde
rij Pitteperk aan de Breeweg in
Koudekerke heeft het 'Kaas
Wijn Spektakel' dat voor van
daag gepland stond, tot nader
orde uitgesteld. De familie
Dreessen-Dekker die het evene
ment samen met de Wijnmees-
ters Johnson Wesseling orga
niseerden, hebben de voorberei
dingen door de mkz-crisis afge
broken.
geen mest naar het noorden
mag, is logisch. Dan kom je
langs de mkz-haard bij Olst.
Maar dat speelt in het zuiden
toch niet. Straks krijg je een le
vensgroot probleem met mest-
opslag in Oost-Brabant en Lim-
burg."
Voor akkerbouwers die op mest
zitten te wachten, voorziet
Kunst voorlopig geen px-oble-
men. Zijn bedrijf heeft nog voor
een maand genoeg mest in op
slagplaatsen liggen. Kunst:
„Om die mest uit te rijden, moet
het wel goed weer zijn. Anders
zetten wij onze wagens in, om
mest uit de varkensgebieden te
halen. Maar dat kan nu niet
meer. Bij slecht weer ligt straks
alles stil. Dat is dramatisch."
C. Verkooyen van het gelijkna
mige bedrijf in het West-Bra
bantse Langeweg begrijpt niet
waarom er een totaal vervoers-
verbod tussen de landbouwge
bieden geldt voor mest en niet
voor bijvoorbeeld rauwe melk.
„Terwijl die mest toch ook in ge
sloten wagens wordt vervoerd.
Het ontsmetten is geen pro
bleem."
Het ministerie van Landbouw
laat weten dat voor mest een
volledig transportverbod is af
gekondigd tussen de regio's om
het aantal vervoersstromen zo
veel mogelijk te beperken. Voor
rauwe melk is een uitzondering
gemaakt, omdat in de regio Zee
land, West-Brabant en Goeree-
Overflakkee geen melkverwer-
kende industrie meer is. Het
zelfde geldt voor varkens die
niet in de eigen regio kunnen
worden geslacht.
Belangenorganisatie Cumela,
waarbij veel loonwerkbedrij-
ven zijn aangesloten, wil vol
gende week een gesprek met het
ministerie. „Want", stelt H. Dij-
kema, „zowel varkensboeren
als mestdistributeurs kunnen
dit geen maand volhouden."
Ex-smokkelprins Roman Hemelsoet vindt Belgen amateuristisch
door Wout Bareman
PHILIPPINE - Op een hobbelige weg, net
over een dijkje, schopt Roman Hemelsoet
met een grijns tegen de wit-rode blokken,
die de afzetting vormen. Het water in de
blokken klotst. „Die hadden wij in '65-'66
met onze pantserauto's zo aan flarden ge
reden. Dit is toch om te lachen. Zie die
zandzakken. Dat is puur plaatzand. Wie
z'n zandbak wil bijvullen, kan hier te
recht."
De ex-smokkelprins van Driekwart (tus
sen Sluiskil en Sas van Gent) lacht om de
grensaf zettingendie door de Vlaamse po
litie bij alle kleinere grensovergangen zijn
aangebracht. Maar hij is ook woedend op
de Belgische minister van Landbouw
Jack Gabriëls, die zich met vergrendeling
van de grens met Zuid-Nederland, alleen
maar zou willen profileren in het veront
ruste Europa. „In de oorlog brachten de
Duitsers ook versperringen aan. Maar ik
weet nog dat ik als klein kind bij moeder
achterop de fiets zo'n versperring pas
seerde en dat ons niets in de weg werd ge
legd. In die dagen nam je probleemloos
koffie en suiker mee over de grens. Nu ha
len ze zelfs de kaas en ham van tussen je
boterhammen. Echt, die Duitsers hadden
nog wat kunnen leren van de methoden
van de manschappen van Gabriëls." Ook
in de tijd van de botersmokkel, waarin
oud-rodeorijder Roman Hemelsoet een
belangrijke rol speelde, namen de grens
controles door de douane nooit zulke gro
teske vormen aan. „Ja, in de hoogtijdagen
stonden er tientallen Nederlandse doua
niers op wacht en honderden Belgische,
maar desondanks kwam je er - omdat je
nog in groepen werkte - toch door. Als je
nü een partijtje koeien de grens over zou
vallen smokkelen, zou dat - ondanks al die
hindernissen - helemaal een fluitje van
een cent zijn. Jongen toch, met al die
GSM's, scanners en andere apparatuur."
Dekstier
Op samenzweerderige toon vertelt He
melsoet (63) over het verzoek dat hij don
derdag kreeg. „De Belgische dekstier Fre-
derik was op het moment dat de grenzen
werden geblokkeerd in verband met het
mond- en klauwzeer in Nederland. De ei
genaar wilde dat dier graag snel terug,
want er was ook in Vlaanderen nog heel
wat te dekken. Hij bood me duizend gul
den, maar ik doe die dingen niet meer.
Maar ik weet wel dat Frederik vandaag
z'n eerste koeien in Vlaanderen alweer
heeft gedekt. Ze zijn kennelijk de grens
overgegaan ergens bij Waterlandkerkje."
Hij neemt het onvoorwaardelijk op voor
de boeren, die op een verschrikkelijke ma
nier worden weggesaneerd. „Als er hon
den en katten door een epidemie, waar
voor een vaccin beschikbaar is, zouden
worden getroffen en die malloten in Den
Haag zouden beslissen dat het vaccin niet
mocht worden gebruikt... Jongen, dan
was het oorlog. Ik vind de boeren tot nu
toe veel te braaf. Iedereen kruipt in z'n
schulp."
Wind
Op de afgesloten, onbemande grensover
gang ter hoogte van grenspaal 316, in de
polder bezuiden Philippine, kijkt He
melsoet meesmuilend naar de afzetting.
„Zet aan de ene kant een veewagen met
koeien en aan de andere kant ook. Je he
velt ze zo over. In dit gebied kom je 's
nachts echt niemand tegen." En in de auto
terug naar Zandstraat, waar hij geiten
houdt: „Het gevaar loert niet in dat grens-
vervoer, de wind is de boosdoener. Vogels,
ratten... allemaal overbrengers. En straks
krijg je de vliegen en de muggen."
Of hij z'n geiten laat vaccineren? „De die
renartsen hebben het niet en het mag ook
niet. Ach, het zal straks wel op de zwarte
max-ktte koop zijn..."
COR DE JONGE
door Jacques Cats
VLISSINGEN - „Berichten dat
toeristen massaal wegblijven
gelden zeker niet voor Zee
land." Dat zegt directeur Ron de
Reus van het Bureau voor Toe
risme Zeeland (BTZ). Er zijn
heel weinig annuleringen.
De Reus meldt dat Zeeuwse
boekingsburaus zelfs worden
bestookt met last-minuteboe-
kingen voor de paasdagen. De
vraag strekt zich uit tot cam
pings, hotels en bungalowpar
ken. „Het weer trekt aan. Veel
mensen willen naar de kust ko
men." De Duitse markt laat zich
op andere wijze horen. De toe
ristische sector wordt 'vrij fre
quent' gebeld over de stand van
zaken rond het mond- en
klauwzeer. Of Zeeland op slot
zit en er sprake is van beperken
de maatregelen. De Reus: „Dat
is puur informatief- Het leidt
niet tot veel annuleringen. Het
is gewoon een stukje ongerust
heid wat bij mensen leeft."
Volgens directeur van het BTZ
houdt in Duitsland het verhaal
hardnekkig stand dat je met
huisdieren wel het eigen land uit
mag, maar dat de mee op vakan
tie genomen hond of kat er bij
terugkeer naar huis niet meer in
mag. „Dat is een mythe die we er
niet uit kunnen krijgen. Er
wordt nog steeds een beeld ge
schetst dat heel Nederland op
slot zit. Nou, dat zitten we niet."
De enige beperkende maatregel
naast de mkz-maatregelen is
dat het huisdier aangelijnd
moet zijn in het buitengebied.
Naast de Landelijke Fietsdag,
die op 12 mei vanuit Goes zou
(Advertentie)
starten, is ook de Oosterschel-
deloop 'Helden van de Ooster-
schelde' uitgesteld. Sinds drie
jaar is dat de openingsmanifes
tatie van het evenement Zee
land Natuurland.
SCHOONMAAKBEDRIJF
BLEIJENBERG B.V.
AL MEER DAN
25 JAAR
GLANSRIJK IN
SCHOONMAAKWERK
0118 - 417 500
www.bleijenbergbv.nl
info@bleijenbergbv.nl
gecertificeerd volgens
de NEN-IS09002
door Rinus Antonisse
WOLPHAARTSDIJK - Boeren
is agri-business geworden. Dat
gaat ook aan de melkveehou
ders niet ongemerkt voorbij. In
hun streven de productielat al
maar hoger te leggen, dreigt het
welzijn van de koeien onderge
sneeuwd te raken. Het dier
wordt niet meer behandeld als
levend erfgoed, maar als een
melkfabriek. Stokt het fabrica
geproces, dan moet de koe on
verbiddelijk uit de stal verdwij
nen. De economie gaat boven
alles.
Het opduiken van BSE en de
epidemie van mond- en klauw
zeer plaatst de wijze waarop in
de veehouderij met dieren
wordt omgegaan in de schijn
werpers. Is het ethisch allemaal
nog wel verantwoord zoals er
met dieren wordt omgespron
gen? In de melkveehouderij
wordt daar al langer over nage
dacht, weet Piet Hannewijk uit
Wolphaartsdijk. Hij heeft net
een loopbaan van veertig jaar
bij de rundveeverbetering ach
ter de rug en is al adviseur nog
nauw betrokken bij de rundvee
houderij.
Imago
„We hebben koeien gefokt die
één belang hebben: zoveel mo
gelijk melk geven. Er is een
melkfabriek van gemaakt. Ook
maatschappelijk gezien zitten
we nu wel aan de top. De melk
veehouderij is zich er steeds
meer van bewust dat je met een
dier niet alles kimt doen. We
moeten af van de weggooi-koei
en. Niet alleen kijken naar pro
ductie, productie. Het dier moet
zich ook goed in z'n vel kunnen
voelen en niet na twee jaar al
versleten zijn, Vandaar dat men
zich meer richt op duurzaam
heid. Dat is ook goed voor het
imago", betoogt Hannewijk.
Hij vindt dat elke veehouder er
voor moet zorgen dat iedereen te
allen tijde op het bedrijf moet
kunnen kijken en weet: het
beest heeft het goed gehad in
zijn leven. „Misschien hebben
we toch te weinig aandacht ge
had voor de productie op zich en
te weinig voor het dier. We moe
ten niet naar koeien die vijftien
duizend kilo melk per jaar ge
ven. Dat kan misschien wel,
maar het is niet goed voor het
beest. Je krijgt meer kans op
ziektes en verzwakking en een
koe moet sneller worden ver
vangen. Dat vex-oorzaakt ook al
lemaal kosten."
Hannewijk stelt dat de huidige
melkkoeien, meestal van het ras
Holstein-Friesian, zijn ontwik
keld tot perfecte koeien. Een
productie van ongeveer negen
duizend kilo melk per jaar acht
hij verantwoord. „Daai'bij kan
een koe zich nog lekker voelen.
Je moet niet met de zweep er
over om ze melk te laten produ
ceren. Ze moeten er plezier in
hebben. Dat kun je zien op een
bedrijf waar de dieren veel melk
produceren en ook in goede con
ditie zijn. We hanteren niet voor
niets nu ook conditiescores." De
rundveedeskundige wijst er wel
op dat dé graadmeter de kost
prijs per liter melk is. „Een boer
kan niet melken zonder dat hij
er iets mee opschiet. Als hij niks
vex-dient, kan hij ook niet goed
voor zijn dieren zorgen."
Volgens Piet Hannewijk heeft
een koe het in 2001 stukken be
ter dan dertig jaar geleden.
„Een schop en een klap waren
gewoon. Er werden wel eens
vreemde dingen gedaan. We let
ten nu heel goed op in de fokke-
rij of een koe handelbaar is. De
aaibaarheid wordt gemeten;
geen agressieve koeien. De con
dities in de stal worden beter in
de gaten gehouden dan in het
huis. Ze hebben allemaal een
plekje om te liggen en kunnen
eten wanneer ze willen. Als ik in
een stal kom, weet ik meteen hoe
een boer zijn dieren behandelt.
Je hebt er alijd mensen bij die
van zichzelf wat anders zijn. De
een zorgt ook beter voor zijn
kinderen dan de ander."
Liefde
Het is heel simpel in de melkvee
houderij, stelt Hannewijk. „Als
je geen liefde voor je dieren
hebt, dan kun je geen melkvee
houder zijn. Dan doe je het niet
goed, dan moet je er vroeg of laat
mee stoppen, dan redt je het
niet. Het is een gevoel. Je bent
manager van je koeien. Je moet
er steeds naar kijken, erop in
spelen."
Het is voor hem ook vanzelf
sprekend dat de dieren de wei
ingaan. „Ze altijd op stal hou
den, slaat nergens op. Een koe
moet buiten lopen, het hoort bij
haar hele natuur. Wij doen toch
door Rinus Antonisse
WOLPHAARTSDIJK - Het uit
breken van mond- en klauwzeer
in Nederland komt voor Piet
Hannewijk niet als een verras
sing. Het was onvermijdelijk,
zegt de Zeeuwse deskundige op
het gebied van rundveeverbete
ring. Hij heeft er herhaaldelijk
voor gewaarschuwd, toen ruim
tien jaar geleden het besluit viel
om te stoppen met jaarlijkse
vaccinaties. Tevergeefs en Han
newijk voelde zich in zijn hemd
gezet. „Het doet me ontzettend
zeer dat het zover gekomen is.
De sector heeft het jammer ge
noeg wel aan zichzelf te wijten."
De veehouderijsector stond des
tijds achter het invoeren van een
non-vaccinatiebeleid in de Eu
ropese Unie, een besluit waar
vooral Engeland op aandrong.
„Dat was de grote rotzak", stelt
Hannewijk onomwonden. „Het
kwam de veehouders ook goed
uit. Het kostte minder en men
dacht dat het wel mee zou val
len. Het gevaar is onderschat. Ik
heb het altijd onverantwoord
gevonden, maar Europa was
heilig. Als er nog ergens op de
wex-eld mond- en klauwzeer is,
blijft er een potentieel gevaar,
zeker met de toegenomen mobi
liteit." Hij wijst erop dat de Ne
derlandse rundveestapel zo'n
4,1 miljoen diex-en omvat en dat
er in de sector jaarlijks 4,5 mil
joen verplaatsingen zijn. „Je
hebt ook nog eens te maken met
import van 600.000 kalveren
per jaar, uit meer dan twintig
landen, voor de witvleesindu-
strie. En het stikt in de wereld
nog van de mkz. Dan kim je toch
snappen dat het gevaarlijk is."
Hannewijk geeft aan dat de Ne
derlandse veestapel clean is op
gefokt en daax-door ontzettend
kwetsbaar is. „Onze veestapel
heeft weinig weerstand, we zijn
steeds bezig met het weren van
ziektes; dat is niet altijd ver
standig. Een klein beetje ziekte
is nooit weg, het is net als met
een verkoudheid."
Dat het mkz-virus zich nu lijkt
te concentreren op de Veluwe
vei-wondert Hannewijk niet.
Anders dan in Zeeland wordt
daar huisje-deurtje vee gehou
den. Hij meent dat ook de vee
handel niet vrijuit gaat. „Tach- i
tig pi-ocent van de handelaren
doet niet precies hoe het hoort,
Als er regels aankomen, probe-
i*en ze nog vlug van alles te ver-1
sieren." Hannewijk beweext dat
vijf procent van de Nederlandse i
veehandel voor geen meter i
deugt. „Dat zijn de gevaarlijke1
jongens binnen de veehouderij
Die gaan over lijken als het gaat
om een gulden. Elke keer waar
dingen niet kloppen, is hetzelf-
de groepje erbij betx-okken.
Handel, ik heb er geen hoge pet
van op. Ik heb teveel gezien."
Piet Hannewijk vindt dat Ne
derland weer moet gaan enten,
maar dan wel in Europees ver
band. „Wereldwijd is nog veel
beter. Als je een virus hebt als1
mkz dat niet te stuiten is, dan
zijn de gevolgen zo beest-on
vriendelijk, dat je wel móet en
ten." Hij staat achter de maatre-
gelen die voor de Veluwe zijn
afgekondigd, ook al betekent
het dat gezonde diex-en dood ge
maakt worden. „Om de rest van
de veestapel te beschermen,
moet je het wel doen."
TERNEUZEN - Met onmiddel-
lijke ingang is Connexxion ge
noodzaakt haar dienstregeling
van lijn 10 Goes-Wondelgem-
/Zelzate te wijzigen.
Dit is het gevolg van de beslis-
sing van de Belgische regering
om de grens bij Zelzate af te
sluiten vanwege mkz. Lijn 10
rijdt tijdens deze afsluiting niet
meer naar Wondelgem. Hoe
lang dit zal dux-en, is niet be
kend. Vanaf 9 april worden de
ritten Sas van Gent-Wondel-
gem/Zelzate als volgt gereden:
Tot en met Sas van Gent halte
Vierambachtstraat is de route
ongewijzigd. Daarna rijdt de
bus via de haltes Canadalaan,
Bolwerk en Stationsstraat over
de brug van Sas van Gent naar
Zelzate busstation. Hier kun
nen reizigers overstappen op
lijn 55 van de Belgische De Lijn.
De route van de 'niet-Wondel-
gem'-ritten blijft ongewijzigd, i
Volgens deskundige Piet Hannewijk is voor een melkkoe een productie van negenduizend kilo melk per
jaar wel het maximum. „Het dier moet zich ook goed in z'n vel kunnen voelen en niet na twee jaar al ver
sleten zijn." foto Ruben Oreel
ook andere dingen in de zomer
dan in de winter."
Na de Tweede Wereldoorlog
veranderde er lange tijd weinig
in de melkveehouderij. De boe
ren waren tevreden met het
dubbele doel van hun koeien:
melk en vlees. Een opbrengst
van vijfduizend kilo melk per
jaar was prima, zeker als een
koe nadat die was afgemolken
ook nog een redelijke prijs op
bracht bij de slachter. Het was
voornamelijk Fries-Hollands
vee (zwartbont) en in mindere
mate Maas-Rij n-IJssel vee
(x-oodbont). In Amerika ontwik
kelde zich uit Nederlandse na
komelingen het Holstein-
Friesian x-as, dat een veel hogere
melkpi'oductie heeft (en minder
aantrekkelijk is als vleesdier).
In snel tempo bouwden de Ne-
derlandse melkveehoudex'S hun
veestapel om, zodat er nu bijna
overal Holsteiners lopen (zo'n
twee- tot driehonderd boex-en
houden het nog op de oude x~as-
sen). Een grotere koe, met min
der spieren (vlees), beste uiers
en benen en een gemiddelde
melkopbrengst van negendui
zend kilo per jaar. „Dat is voor
mij op dit moment een mooie
opbrengst, als je kijkt naar het
lichaam van de koe en wat je er
aan voer in moet stoppen", be
toogt Hannewijk. „Aan het vex--
mogen van het dier om melk te
leveren, zit wel een grens. Het
dier mag zich niet zo mager pro-
ducex-en dat het niet meer te
doen is. Hij moet zich goed blij
ven voelen, anders px-oduceert
hij ook minder."
Voor de vleesproductie ont
stond de vleesveehouderij, met
onder meer zoogkoeienhouders,
stieren- en kalverenmesters.
Vooral import. De Nederlandse
koe heeft geen dubbel doel meer,
Hannewijk beklemtoont dat
anders dan bij de mesterij er in
de melkveehouderij meer spra
ke is van het mens-diervex-haal.
„Het zijn gesloten bedrijven.
Als het moet zullen ze niet aan
kopen van buiten. Het zijn de
veiligste bedrijven in Nedex--
land. Er gaat alleen maar wat
weg, er komt nooit iets bij."
Om te voorkomen dat het
mond- en klauwzeer hij zijn
dieren komt heeft schaapher
der Stefan Poel (29) zich met
zijn kudde van de buitenwe
reld afgezonderd in de
schaapskooi bij Nisse. Vanuit
dat zelfverkozen isolement
vertelt hij via een dagelijkse
contact met de krant van zijn
loederwaardigheden.
door Jacques Cats
Dat was even een domper.
Na de opluchting over
Sprang-Capelle zit Stefan
Poel nu in de maag met de si
tuatie in Elsdorp waar een
licht verdacht kalf was ge
vonden. „Daar had ik nog
niks van gehoord. Heb ik ze
ker gemist dat het in het
nieuws was."
Ook al dreigt er geen groot
gevaar, toch is de schaapher
der in Nisse nog wat voor
zichtig om begin volgende
week weer eens een stapje in
de samenleving te zetten.
„Het is mij nog iets te dicht-
bij."
Stefan heeft de landbouwor
ganisatie ZLTO gepolst over
zijn voornemen om dezer da
gen zijn collega-schaapher
der binnen te halen. Als het
echt nodig is, kan dat, kreeg
hij te horen. „Ik moest het
voor mezelf maar een beetje
bepalen."
Poel kan onderhand wel wat
hulp gebruiken. Pedicure
bezigheden zaten er al aan te
komen. Bij zo'n lang vex-blijf
op stal willen de nagels van
de schapen niet erg slijten.
Tegen de tijd dat ze naar bui
ten worden gebracht is het
daarom nodig de hoeven te
bekappen.
„Dan is het wel handig om
met een paar mensen te zijn.
In je eentje doen gaat wel,
maar dan heb je aan het eind
van de dag geen rug meer
over."
Rumoerig
De schaapherder beleefde
een rumoerig nachtje. „Ik
heb ongeveer geen oog dicht
gedaan omdat er zoveel aan
het blèren waren. Om vijf uur
was ik nog steeds wakker.
Dat komt van al dat spenen.
Daarom heb ik maar geen
grote dingen aangepakt."
In het weekeinde woxxlt de
voedselvoorraad aangevuld.
De etenswai'en worden bij
het hek afgezet. Stefan heeft
geen speciale wensen ken
baar gemaakt: „Ik wil liever
ergens mee verrast worden."
Nog meer knaagt de een
zaamheid. Gelukkig gaat de
telefoon vaak.
Het tegen dinsdag gedachte
uitstapje naar zijn huis in
Oudelande is door de ondui
delijkheden in Elsdorp op
losse schroeven komen te
staan. Poel had er al naar uit
gekeken. Eindelijk weer eens
m een echt bed. En uitge
breid in bad.
De weekendinvulling ziet ex-
momenteel ook anders uit
dan Stefan gewend is als hij
vrij is. Dan reist hij graag af
naar zijn vrienden in Noord-
Holland waar hij vandaan
komt.
GEKOOID
Nu wox-den het opnieuw da
gen van afzondering. In nor
male tijden heeft de schaap
herder met zijn diex-en de
x-uimte. De Zeeuwse
Schaapskudde heeft in de
Zak van Zuid-Beveland 35
kilometer aan dijk beschik
baar Daarlaat Stefan andex-s
dagelijks gedurende zes tot
zeven uur zijn diex-en uit. De
actieradius is nu zeer be
perkt.
Zwaaien
Net als het zicht op de bui
tenwereld. De schaapherder
kan van op een afstand nog
net de Nieuwkamerseweg
zien bij Nisse. „Maar daar
komt niet veel verkeer langs.
Af en toe kan ik eens zwaai -
H www.pzc.nl
dossier mkz
