Sharon zal het zwaar krijgen PZC PZC Schrikbeeld voor Arabische wereld Nog veel vragen over kogel die Bouleij doodde Proces tegen Vlaams Blok link Handtekeningen China Vorming regering lastig 8 februari 1951 donderdag 8 februari 2001 door Ad Bloemendaal Het kostte Ariel Sharon wei nig moeite om premier van Israël te worden. Toen de favo riete Likoed-kandidaat, Benja min Netanyahu, op het laatste moment afhaakte, lag de weg naar de macht open. Maar vanaf morgen krijgt hij het moeilijk. Netanyahu paste omdat hij als premier te maken zou krijgen met dezelfde onwerkbare Knes set van voor de verkiezing. Een bonte schakering van zeventien fracties, min of meer gelijkelijk verdeeld over links en rechts. Sharon beloofde te streven naar een regering van nationale een heid, maar of hij daarin slaagt is zeer de vraag, zeker nu Ehud Barak aftrad als leider van de Arbeiderspartij. Hij heeft tot eind maart de tijd om zijn rege ring te laten goedkeuren. Naar verwachting richt de Li- koed zich bij de coalitiebespre kingen eerst op het binnenhalen van de rechtse en religieuze par tijen. Als die alle toehappen, heeft de regering steun van 58 van de 120 afgevaardigden. Een paar dissidenten in Centrum partij en Een Israël-blok kun nen de meerderheid vol maken. Het verdelen van de ministers posten zal Sharon veel moeite kosten, vooral omdat hij moet werken met de religieuze partij Shas aan de ene kant en de bij uitstek seculiere immigranten partijen aan de andere. Beide azen op het ministerie van Bin nenlandse Zaken, dat de status regelt van joden en niet-joden in Israël. Nog moeilijker is het bij een houden van zo'n coalitie. Aan het begin van de campagne liet Sharon weten een regering te willen met Barak op Defensie en Netanyahu op Buitenlandse Zaken. Netanyahu bedankte onmiddellijk en Barak is nu niet meer beschikbaar. Sharon wil ook zijn oude vriend minister Shimon Peres. Binnen de Arbei derspartij wordt het voor moge lijk gehouden dat de oud-pre- mier in zijn eentje toetreedt. De kans dat de hele Arbeiders partij meedoet, lijkt klein voor al nu alle aandacht is gericht op het kiezen van een nieuwe lei der. Tegenstanders van deelne ming zeggen niet als vijgenblad te willen dienen voor extremis tische politiek. Ze vinden het beter Sharon een kabinet te la ten vormen van rechtse, ex treem rechtse en joods-funda mentalistische partijen dat zichzelf in de nesten werkt. Sharon zal dan al snel de hete adem van Netanyahu in zijn nek voelen. Die zal er alles aan doen om het tot Knesset-verkiezin- gen te laten komen, zodat hij zelf voor het premierschap kan gaan. Een uiterst rechtse rege ring krijgt het bovendien inter nationaal moeilijk. Links Voorstanders van toetreden me nen dat het niet zeker is dat het mislukken van de regering au tomatisch leidt tot het aan de macht komen van links. Het is heel goed mogelijk dat het land dan grijpt naar het alternatief Netanyahu. Meedoen met Sha ron betekent ook het buiten de deur houden van het extreem rechtse Nationale Unie/Israël Beitenu blok. Bovendien blijkt uit alle peilingen dat de bevol king een regering van nationale eenheid wil. Botweg weigeren daaraan mee te doen, kan de Ar beiderspartij bij de volgende verkiezingen opbreken. Het lijkt er op dat tegenstanders van regeringsdeelname veruit in de meerderheid zijn. Boven dien zal het tijd kosten de rust in de partij te herstellen en een nieuwe leider te kiezen. GPD door Dora Rovers De nieuwe rechtse premier van Israël, vormt een be dreiging voor de stabiliteit in het Midden-Oosten. Nog voor Sharons overwinning signa leerden Arabische leiders het gevaar van een machtsoverna me door de politieke veteraan. Het is voor het eerst in meer dan twintig jaar dat iemand het eer ste vredesverdrag tussen de joodse staat en een Arabisch land wil terugdraaien. De Ara bische wereld bereidt zich dan ook voor op onheil. Aan Sharon, in de Arabische wereld aangeduid als 'de sla ger', kleeft een schandvlek. Als minister van Defensie bleek hij indirect verantwoordelijk voor het bloedbad dat christelijke Libanese strijders, bondgeno ten van Israël in 1982, aanricht ten in de Palestijnse vluchtelin genkampen Sabra en Sjatila. Sharon nam in de jaren tachtig het initiatief tot de invasie in Li banon. Gevolg was een desa streuze bezetting van 18 jaar. Zijn provocerend bezoek aan de Tempelberg bracht vorig jaar de religieuze angel in het Israe- lisch/Palestijns conflict. Sha ron heeft laten weten dat de Arabische leiders kunnen flui ten naar heerschappij over het betwiste plateau in de Oude Stad van Jeruzalem, een heilig dom voor joden en Arabieren. Toch zijn de Arabische leiders bereid Sharon te ontvangen, mits deze zich inzet voor 'recht vaardige' vrede. Afgaande op Sharons verkiezingsbeloftes waarin hij zich afzette tegen volledige teruggave van bezet gebied, dreigt hij echter snel een ongewenste gast te worden in de Arabische hoofdsteden. Mocht de Israëlische premier zich ontpoppen als een Milose vic, dan grijpt de internationale gemeenschap in, stelt Mohamed Sid Ahmed. Hij wees in het Egyptische dagblad Al-Ahram op de vervolging van de gewe zen Joegoslavische leider en de Zeventienduizend mensen hebben met hun hand tekening aangegeven dat er een basisvoorzie ning voor de medische zorg in Zierikzee moet blijven. Petities zeggen niet alles, daarin heeft direc teur P. Stoter van Delta Nutsbedrijven gelijk. Eerder zetten tienduizend kleinverbruikers hun handtekening tegen de verhoging van de nutstarieven. Da's vijf pro cent van onze gebruikers, stelde Stoter vast en hij zei dat iedereen nu eenmaal tegen verhoging van welk ta rief dan ook is. Evenzeer is 'iedereen' er tegen dat een ziekenhuis ver dwijnt. Dat geldt ook - en misschien vooral - vooreen weids gebied als Schouwen-Duiveland. De directie van de stichting Oosterscheldeziekenhuizen vindt dat een gebied met dertigduizend inwoners geen volwaardig ziekenhuis kan opeisen. Tal van zaken kunnen in Goes afgewikkeld worden en de kleinere behandelingen kunnen - in kantoortijden - te Zierikzee blijven. De directie heeft in zakelijk opzicht gelijk. Maar in te genstelling tot Delta Nuts lijkt ze de pressie van de con- sument nu serieus te nemen. Wellicht blijft er toch zo iets als een afdeling voor korte opnames en wordt de J huisartsendienst uitgebreid. Bovendien is er steun uit onverdachte hoek: de Tweede Kamer wil dat Schouwen1 een klein ziekenhuis behoudt. Petities zeggen niet alles, j maar kunnen soms wel wat ogen openen. Chileense ex-dictator Pinochet. Ook de komst van Bush is on gunstig omdat deze niet de draad zal oppakken van zijn voorganger Clinton, die in de laatste fase van de vredesbe middeling vooral persoonlijke ideeën inbracht. Een vacuüm in het vredesproces leidt tot het oplaaien van de intifada. Dat bedreigt de stabiliteit in Jorda nië. Zestig procent van de inwo ners is immers Palestijn. Waarnemers rekenen met een conflict. Werd de Golfoorlog veroorzaakt door onderlinge geschillen, nu zouden de Arabi sche leiders zich wel eens kun nen verenigen tegen de geza menlijke vijand. GPD Minister Van Aartsen van Buitenlandse Zaken heeft een even wijs als moedig besluit genomen door zijn bezoek aan China af te zeggen. Datis vrij verrassend, want de minister is in het verleden een discussie over de mensenrechten in combinatie met handelsbelangen nogal eens uit de weg gegaan. De Chinezen, die op het gebied van de mensenrechten toch al een zeer dubieuze faam hebben, zijn een offen sief begonnen tegen de religieuze beweging Falun Gong. Deze in China verboden sekte protesteerde vori ge maand in Peking tegen het feit dat zij in eigen land monddood zijn gemaakt. Die protestactie vormde de aanleiding tot een nog hardere repressie door de Chine se overheid, die alles wat afwijkt tot staatsondermij- nend bestempelt. Het buitenland kan die vorm van onderdrukking af doen als een interne aangelegenheid en er geen woord aan vuil maken. Als het aan de Nederlandse werkge versorganisatie VNO-NCW en Van Aartsens eigen WD had gelegen, had Nederland ook een oogje toegekne pen. Handel gaat in die kringen immers nogal eens voor de mensenrechten. Van Aartsen heeft met zijn annule ring echter een duidelijk signaal gegeven. Aan de Chi nezen, maar ook aan zijn politieke achterban en de Ne derlandse werkgevers. door Hans Leber Het onderzoek naar de dood van Pierre Bouleij uit Den Bosch richt zich op de vraag of de agent die hem op 16 decem ber neerschoot uit noodweer handelde. Vast staat dat Bouleij in de rug werd getroffen, maar de omstandigheden waaronder dit gebeurde zijn nog altijd niet opgehelderd. Merkwaardig is dat de dodelijke kogel een neergaande baan had, maar het lichaam van Bouleij hoger verliet dan hij binnen kwam. Voor de vraag of van noodweer sprake was, is van be lang hoe Bouleij stond ten op zichte van de agent en in welke houding hij stond toen hij werd geraakt. Over de weg die de twee afge vuurde kogels aflegden, lijkt geen twijfel meer te bestaan. De agent schoot vanuit de gang van Bouleij's woning door de half openstaande deur in de richting van de woonkamer waar Bouleij stond. De ene kogel doorboorde de deur en belandde zonder ie mand te raken in een tafel in de woonkamer. De tweede kogel schampte de zijkant van de deur op 1,40 me ter hoogte, drong op 1,33 li chaamshoogte de rug van Bou leij binnen, kwam er iets hoger op borsthoogte weer uit om zich vervolgens op 1,28 meter hoogte in een muur te belanden. De vraag is hoe een kogel die een beetje naar beneden gaat - van 1,40 (deur) naar 1,28 (muur) - het lichaam van de 1,89 meter lange Bouleij hoger kan verla ten dan hij is binnengedrongen. Gebogen De advocaten van Bouleij's we duwe trokken lijnen en werkten met een laserpen om de baan van de kogel te reconstrueren. Zij achten de merkwaardige baan verklaarbaar. „Als Bouleij een draaiende be weging heeft gemaakt, zoals on ze getuigen verklaren, staat zijn lichaam niet kaarsrecht, maar enigszins voorover gebogen. We hebben het geprobeerd en dan is het heel goed mogelijk dat de kogel het lichaam iets hoger heeft verlaten", zegt mr. N. Meijering. Uit technisch onderzoek van de rijksrecherche moet blijken of Bouleij met een mes dreigend op de agent af kwam en al dichtbij was, zoals de agenten verklaren, óf dat hij met een mes in de ka mer stond en misschien zelfs wel van de agenten wegdraaide. Dat laatste beweert de advocaat op basis van de verklaringen van de aanwezigen in de woon kamer. Daar was Bouleij im mers op het fatale moment. „Een kogel die door iemand heen gaat, veroorzaakt geen te rugslag van het lichaam. Pierre Bouleij viel waar hij was ge raakt", zegt Meijering. Wat de vijf betrokken agenten hebben verklaard over de plek waar Bouleij viel, is nog onbe kend. Mogelijk heeft hij nog en kele stappen gedaan of is zijn lichaam door de dreun van de inslag achteruit geslagen. Voor de reconstructie van Bou leij 's dood bouwde de politie diens woning na in Almere. Daar werd de gebeurtenis aan de hand van de getuigenverkla ringen nagebootst. De advoca ten van de weduwe van Bouleij kennen de verklaringen van de agenten niet. Zowel justitie als politie wilden gisteren geen toelichting geven op de uitgelekte gegevens. Ook op het Forensisch Instituut in Rijswijk was niemand voor een toelichting bereikbaar. Beleving Volgens socioloog J. Timmer van het Centrum voor Politie wetenschappen in Amsterdam kunnen verklaringen elkaar ge makkelijk tegenspreken. „Er is vaak sprake van een dy namische situatie, mensen be wegen. Bovendien speelt het element van beleving een rol, mensen denken iets gezien te hebben. Ik ken alle schietinci denten van de laatste 23 jaar, dan zie je vaak dat het moeilijk is zekerheid te geven over de exacte houding van mensen tij dens het schot." Het rapport van de rijksrecher che is nog niet af. Gewacht wordt op DNA-testen op de ko gels, waarmee vast moet komen te staan welke van de twee afge schoten projectielen Bouleij doorboorde. Voor de conclusie datBouleij van afstand in de rug werd geschoten en er geen spra ke was van noodweer, is het daarom nog te vroeg. GPD pagina 3: arrestatie agent gevraagd door Pascale Thewissen Is het Vlaams Blok wel of geen een racistische partij? De rechtbank in Brussel buigt zich morgen opnieuw over die vraag. De inzet is hoog. Als het Blok verliest, dan dreigt het doek te vallen voor de extreem rechtse partij. Als de partij wint, dan hebben Filip Dewin- ter en consorten een machtig wapen in handen om hun poli tieke isolement te doorbreken. Het proces is aangespannen door de Liga voor de Mensen rechten en het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebe strijding. Die probeerden het Vlaams Blok al eerder aan te pakken, door in 1994 twee le den, Koen Dillen en Hans Car pels (respectievelijk zoon en schoonzoon van oud-partij voorzitter Karei Dillen) voor de rechter te dagen op grond van racistische uitlatingen. De rechtbank verklaarde zich toen onbevoegd. Dit keer proberen ze het op een andere manier: door drie stichtingen die cruciaal zijn voor de partij te dagvaarden. Het Vlaams Blok voor de rech ter slepen, kan niet omdat de partij geen rechtspersoon is. De parlementsleden van het Vlaams Blok op hun beurt ge nieten parlementaire on schendbaarheid. De drie stichtingen die in het beklaag denbankje zitten, zijn nauw met de partij verbonden. Ze hebben allemaal dezelfde voorzitter: Frank Vanhecke. Het gaat om de Vlaamse Con centratie, een vereniging die jaarlijks bijna acht miljoen gulden subsidie ontvangt en daarmee een belangrijke fi nanciële peiler is onder het Vlaams Blok; het Nationaal Vormingsinstituut, dat na mens het Blok opleidingen en studiedagen verzorgt en de na tionalistische Omroepstich- ting, die verantwoordelijk is voor de uitzendingen van poli tieke partijen van het Vlaams Blok. Uitgesteld Het begin van het proces stond aanvankelijk gepland op 27 oktober vorig jaar maar werd op verzoek van de advocaten van extreem rechts uitgesteld tot 9 februari. De verdediging wilde meer tijd om de 138 pa gina's lange aanklacht te be studeren. De dagvaarding is een lange opsomming van ra cistische uitlatingen en discri minerende citaten in verkie- Filip Dewinter met links van hem partijvoorzitter Frank Vanhecke. De laatste is gedagvaard als voorzitter van de drie aan het Vlaams Blok gelieerde stichtingen. foto Herwig Vergult/EPA zingsprogramma's en ander lectuur van het Blok. Te begin nen met de slogan 'Eigen Volk Eerst', die in Nederland al ja ren is verboden. Het Vlaams Blok is niet gerust op de goede afloop. In een interview met dagblad De Standaard antwoordde partij voorzitter Frank Vanhecke in oktober vorig jaar, op de vraag of hij er rekening mee hield dat zijn partij het proces kon ver liezen: „Natuurlijkhouden wij daar ernstig rekening mee. Dat is het juridische einde voor ons. Dan worden we be schouwd als een criminele ver eniging. Ik neem aan dat we dan meteen ontbonden wor den." Het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding en de Liga voor de Mensen rechten hopen aan te kunnen tonen dat het Vlaams Blok aanzet tot haat en onverdraag zaamheid jegens vreemdelin gen. Makkelijk is dat niet. Het Vlaams Blok heeft de voorbije jaren haar toon gematigd en haar standpunten opgesmukt. Was er vroeger nog sprake van 'vreemdrassige volkeren die de gaafheid van ons volk be dreigen', tegenwoordig spre ken de Blokpolitici over 'ande re culturen'. De grootste angst van ex treemrechts is dat de recht bank vaststelt dat het Blok een illegale organisatie is. Het lid maatschap van zo'n partij is strafbaar. Bovendien zou het parlement op grond van een dergelijk vonnis via de Raad van State de partijfinancie ring kunnen stopzetten. Van hecke: „Het doel is duidelijk. Ze willen het Vlaams Blok ver moorden, kapot maken. Om dat dat via de stembus niet lukt." De verwachting is dat de advo caten van het Vlaams Blok morgen de bevoegdheid van de (correctionele) x-echtbank zul len aanvechten en proberen aan te tonen dat het hier om een politiek proces gaat. In dat geval moet de zaak worden doorverwezen naar het Hof van Assisen, waar een volks jury meebeslist. De hoop is dat een dergelijk proces minder snel een veroordeling oplevert dan een zaak voor een correc tionele rechtbank, zonder jury. Strafblad Maar het kan ook anders uit pakken. Tot nog toe konden de Vlaams Blokpolitici steeds schermen met, hun blanco strafblad. Te pas en te onpas grepen de Blokkers het feit dat de partij nog geen enkele keer veroordeeld kon worden we gens racisme of discriminatie, aan om de critici de mond te snoeren. Een vrijspraak zou zonder enige twijfel door ex treemrechts gebruikt worden om het politieke isolement van de partij - het zogenaamde cordon sanitaire - te doorbre ken. De kans is reëel dat rechtse po litici in Vlaanderen met een door de rechter van alle blaam gezuiverd Blok best in zee wil len gaan. Kleed Uitgerekend deze week, aan de vooravond van het proces, werd de aloude discussie over samenwerking met Vlaams Blok-politici in een nog op te richten centrumrechtse partij weer aangezwengeld door het liberale Europarlementslid Ward Beysen. Hij wil nagaan hoe 'we de 600.000 rechtse kiezers (van het Vlaams Blok dus) in een democratisch aanvaarbaar kleed kunnen steken'. Met een eventuele vrijspraak zou dat een stuk makkelijk worden. Al zal een uitspraak van de Brus selse rechtbank, zo is de ver wachting, nog geruime tijd op zich laten wachten. Werkloosheid Een op de vijf gezinnen in de gemeente Oud-Vossemeer heeft in de winter te kampen met werkloosheid. Ook in de zomer, als er op de rijpende ak kers weinig te doen is, heerst onder de arbeiders hoge werk loosheid. Als gevolg daarvan wonen veel gezinnen in krot woningen, waar de leefom standigheden ongezond zijn. In Oud-Vossemeer komt dan ook veel tuberculose voor. Lood Drie 16-jarige jongens uit Goes zijn door de politie aan gehouden op verdenking van het stelen van lood. De jongens hebben de afgelopen weken lood en zinken buizen van di- 1 verse gebouwen gesloopt en verkocht. De opkoper is be keurd voor het kopen van per sonen jonger dan 18 jaar. Verduistering De ontvanger van de gemeente Groningen is op bevel van jus titie gearresteerd. De man was al eerder door de gemeente raad uit zijn functie ontheven, op verdenking van verduiste ring en valsheid in geschrifte Hitier In een carnavalsoptocht in München liep een dubbelgan ger van Adolf Hitler mee. De menigte langs de weg begroet te de nep-Führer met luid ge lach. Uitgever: J C Boersema Hoofdredactie: A. L. Oosthoek D. Bosscher (adjunct) A. L. Kroon (adjunct) Centrale redactie: OostsouburgseweglO Postbus 18 4380 AAVIissingen Tel. (0118)484000 Redactietax. (0118)470102 Vlissingen: Postbus 18 4380 AAVIissingen Tel (0118)484000 Fax. (0118) 472404 Goes: Voorstad 22 Postbus 31 4460 AA Goes Tel (0113)273000 Fax (0113)273010 Terneuzen: Axelsestraat 16 Postbus 51 4530 AB Terneuzen Tel (0115)686000 Fax. (0115)686009 Hulst: 's Gravenhofplein 4 4561 AJ Hulst Tel. (0114) 373839 Fax (0114)373840 Zierikzee: Grachtweg 23a Postbus 80 4300 AB Zierikzee Tel. (0111)454647 Fax (0111)454659 Opening kantoren: Maandag t/m vrijdag van 8 00 tot 17.00 uur Zierikzee en Hulst: 8.30-17 00 uur Zaterdags in Vlissingen van 8.00 tot 10 30 uur internet (http://www.pzc.nl): Postbus 18 4380 AA Vlissingen redactie, redactie@pzc.nl exploitatie: mternet@pzc nl abonnementen, abo@pzc.nl Bezorgklachten: 0800 - 0231231 of maandag t/m vrijdag op de kantoren gedurende de openingstijden, zaterdags tot 13 30 uur op de kantoren door de klacht in te spreken op de band of de verwijzing op te volgen Overlijdensadvertenties: tijdens kantooruren en uitsluitend maandag- t/m vrijdagavond van 20.30 tot 22.00 uur en zondagavond van 20.00 tot 22.00 uur Tel (0118)484000 Fax(0118)470100 Abonnementsprijzen bij automatische incasso: (tussen haakjes prijs met acceptgiro) per maand, 39,45 (nvt) perkwartaal, 107,50 (ƒ109.15) per jaar ƒ409,50 (ƒ411,15) j Voor toezending per post geldt een toeslag. Beëindiging van abonnementen uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor I het einde van de betaalperiode Losse nummers maandag t/m vrijdag 2,00 per stuk zaterdag: 3.00 per stuk Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW Bankrelaties ABN AMRO 47 70 65.597 Postbank 35.93.00 Advertenties Alle advertentieopdrachten worden uitgevoerd onder toepassing van de algemene voorwaarden van Uitgeverij PZC BV alsmede de regelen voor het advertentiewezen Tarieven kunnen tijdens kantooruren worden opgevraagd bij de advertehtieorderafdeling. Tel-0118-484321 Auteursrechten voorbehouden Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV Wegener NV

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2001 | | pagina 2