Neckermann heeft moeite met groei PZC Kunstenaar j'aagt op vierde basiskleur Konmar in Goes de beste van Nederland Steeds meer animo voor bedrijfsfitness Schrijver Boon was liever observator dan idealist 18 Omzet postorderbedrijf stijgtmaar winst blijft achter ondernemend zeeland in detail kunst cultuur Onderzoek naar cultuurdeelname van Zeeuwen woensdag 7 februari 2001 door Conny van Gremberqhe SINT-JANSTEEN - Postorder bedrijf Neckermann BV in Sint-Jansteen lieeft een prima jaar achter de rug, maar kampt met groeistuipen. De omzet in Nederland steeg met 20 pro cent en in België met 18 pro cent, maar de winstcijfers ble ven achter bij die percentages. De bedrijfsresultaten werden negatief beïnvloed door een tekort aan medewerkers, ma gazijnruimte en transportca paciteit. Op het vlak van werkgelegenheid scoorde Nec kermann het voorbije jaar ook goed. Het aantal medewerkers steeg met 84 tot 997. Voor dit jaar wordt een nog verdere stij ging verwacht met enkele tien tallen arbeidsplaatsen, on danks het feit dat het bedrijf steeds moeilijker aan mensen kan komen. Een eigen internet-site en doel gerichte acties hebben Necker mann in 2000 beduidend meer klandizie opgeleverd. Het aan tal bestellingen nam toe van 10.000 naar 50.000 per dag. Dit gegeven stelde het bedrijf voor een behoorlijk probleem. De opslagcapaciteit bleek name lijk te klein. Loodsen De huur van twee loodsen in het Belgische Meer, met een opper vlak van 20.000 vierkante me ter voor de opslag van wit-en bruingoed en meubelen bracht wat uitkomst, maar niet vol doende om een constante 24- uurslevering aan klanten te kunnen garanderen. Om die reden is Neckermann van plan om dit jaar de opslag- De rubriek Onderne mend Zeeland staat on der redactie van Jeffrey Kutterink. Vragen, tips en mededelingen kunnen schriftelijk worden aan geboden aan de redactie van de PZC, postbus 18, 4380 AA Vlissingen, of via fax 0118-470102. mogelijkheden in Meer met nog eens met 7000 vierkante meter te verruimen. Een tweede plan is om de opslagloodsen in Sint- Jansteen te vergroten met een aanbouw van 8000 vierkante meter in twee bouwlagen. Met dit plan is een investering ge moeid van zo'n 15 miljoen gul den. Meer opslag betekent ook meer werkgelegenheid. De Neckermann-directie zag vo rig jaar kans 62 nieuwe fulltime banen te scheppen. Voor dit jaar wordt eenzelfde aantal verwacht. Het gaat hierbij om werk voor mensen met LBO, maar ook met universitaire op leidingen. Uitbreiding Het postorderbedrijf, onder deel van de Duitse Karstadt Quelle Groep die vorig jaar goed was voor een jaaromzet van ruim 15 miljard D-mark, wil in 2001 haar diensten en services verder uitbreiden. De vorig jaar ingestelde internet verkoop begint goed te lopen, maar Neckermann wil de klan ten voor de online-verkoop be ter gaan begeleiden. Ook komt er begin dit jaar een Necker mann Advies Centrum. ■■Hl Een jury van deskundigen en klanten verkiest de nieuwe winkel in Goes boven de andere Koninar- vestigingen. door Desirée Schouten GOES - De Konmar-supermarkt aan de Marconistraat in Goes is door een jury van deskundigen en klanten gezamen lijk uitgeroepen tot de beste Konmar van het land. Voor bedrijfsleider en per soneel van de winkel reden om dit van daag, woensdag, samen met de klanten te vieren. Jaarlijks wordt onder de Konmar-su- permarkten een winkelwedstrijd ge houden. Niet alleen vakjuryleden en fabrikanten geven hun mening, ook klanten beoordelen de winkels. Uitein delijk hebben dit jaar meer dan 1800 klanten en 500 juryleden hun mening gegeven. Daarbij werden aspecten als klantvriendelijkheid, hygiëne en assor timent beoordeeld. De Konmar in Goes is een van de jongste winkels van deze formule en is er deson danks in geslaagd als beste uit de wed strijd te komen. Bedrijfsleider Pieter Huissen is vereerd met de uitslag: „Kon mar Goes heeft natuurlijk veel pluspun ten. Het is een mooie nieuwe winkel, met veel ruimte en voldoende parkeergele genheid. Toch is het een hele verrassing dat wij gewonnen hebben, iets waar we ontzettend trots op zijn." De winkelformule is onderdeel van het Laurus-concern en biedt een uitgebreid assortiment bekende en internationale artikelen. Bekend zijn de Konmar-winkels om de afdelingen met verse voedingswaren, waaronder brood uit eigen bakkerijge vogelte, vis en kaas. De zaak in Goes scoorde vooral goed op de kwaliteit hiervan. „Wat winkelen bij ons voor de klanten ook .aantrekkelijk maakt, is dat ze op verschillende punten in de winkel terecht kunnen voor een warme snack zoals een broodje kroket of een schaaltje kibbeling." Klanten van Konmar Goes worden van daag feestelijk onthaald met bonbons, voor de eerste 250 klanten zelfs een hele doos. Een spandoek op de gevel zal voor iedereen duidelijk maken, dat hier een winnaar is gevestigd. Huissen: „Weheb- ben er keihard voor gewerkt en dat is niet voor niets geweest. Onze klanten hebben onze winkel een heel goede be oordeling gegeven. Daarom willen we samen met onze klanten vieren dat onze winkel de beste Konmar van Nederland doorEllen De Vriend VLISSINGEN - Bedrijfsfitness is een uit Amerika overgewaai de trend, die in Nederland steeds meer voet aan de grond weet te krijgen. In navolging van Thermphos International BV in Vlissingen-Oost en de Regiopolitie Zeeland, bieden Zeeuwse bedrijven bewegings programma's aan voor het personeel. Bij Ten Tije Fitness centrum in Vlissingen komen werknemers van twintig be drijven wekelijks een paar uur sporten. Bedrijfsfitness is in opkomst, weet Cocky Huiszoon van Ten Tije. „Ieder bedrijf heefteen ei gen formule variërend van in dividueel deelnemen aan een bewegingsprogramma tot sporten in groepsverband. De werkgevers regelen met de sportschool een gereduceerd lesgeld en houden maandelijks een bedrag in op het salaris van de deelnemende werknemer. Dat werkt prima voor alle par tijen." Bij Ten Tije nemen onge veer twintig grote en kleine Walcherse bedrijven deel aan bewegingsprogramma 's Thermphos is één van die be drijven. Vijf jaar geleden leg den zij de eerste contacten met een sportschool in Goes en Vlis singen. „Vanuit de media kwam steeds meer naar voren dat bewegen erg belangrijk is. Onze werknemers kunnen op vrijwillige basis en tegen een aantrekkelijk tarief aan de di verse sportmogelijkheden deelnemen. Maar de bedrijfs arts verwijst mensen ook wel eens door", vertelt Laura van Gelder van personeelszaken. Een relatie tussen deelname aan bedrijfsfitness en een ver minderd ziekteverzuim is vol gens Van Gelder niet aan te to nen, omdat de meeste werkne mers maar één keer per week sporten. De ABN-AMRO bank in Vlissingen doet sinds sep tember 1998 aan bedrijfsfit ness. Office manager F. Huntink noemt twee voordelen voor het bedrijf. „Allereerst versterkt het gezamenlijk spor ten de teambuilding en tenslot te dringt het ook nog het ziekte verzuim terug. Overal om je heen zie je de stress toenemen, wij vinden het belangrijk bij te dragen aan het welzijn van ons personeel. Van de werknemers van de Vlissingse vestiging doet 5 2 procent mee aan het be drijfsfitnessprogramma. De I eerste twee jaar bestond dit uit een half uur wanning-up en daarna een individueel pro gramma. Sinds kort doen wij aan Totaal Fitness, een condi tietraining in circuitvorm." Omdat de werknemers de be langrijkste componenten in een bedrijf zijn, doen stichtingen zoals het Jacob Roggeveen mee aan een speciaal programma waarin onder meer tiltechnie- ken aan bod komen. Werkgeversorganisatie VNO NCW heeft de brochure 'Ren derend gezondheidsbeleid' uit gebracht. Het boekje gaat over de opzet en uitvoering van ef fectief gezondheidsbeleid. De brochure is te verkrijgen bij VNO NCW in Den Haag. Het Baronie College in Breda houdt woensdagavond 14 fe bruari van 19.00 tot 21.30 uur een infoirnatieavond over de opleiding Mode Commercie. Deze opleiding is gericht op een baan in de modedetailhandel. Breda is in Zuid-Nederland de enige plaats waar deze oplei- I ding wordt gegeven. De Kamer van Koophandel j Zeeland houdt op donderdag J 22 februari een workshop over I de nieuwe iso 9000-2000 norm in Hotel Ameville in Middel burg. Olaf Berg van Q-consult zal de belangen van de nieuwe norm verduidelijken. De work shop is voor ondernemers in het midden- en kleinbedrijf en duurt van 9.30 tot 17.00 uur. Geïnteresseerden kunnen zich via wxvw.zeeland.kvk.nl aan melden. Mathisse Arendsen wil met schilderijen iets losmaken bij kijker door Rinus Antonisse GOES - Na het bekijken van schilderijen van Mathisse Ar endsen zijn het vooral kleuren die op het netvlies blijven han gen. Grote heldere vlakken, krachtig neergezet op het doek. Afgewisseld met vlakken vol puntjes, die een eigen leven lij ken te leiden. Alsof ze subtiel bewegen. De menselijke figuren die uit de veelheid aan kleuren opdoemen, zijn teruggebracht tot minimale contouren, met heel indringende ogen, die de toeschouwer overal volgen. De kleuren doen iets met elkaar; ze vreten elkaar soms op. De Goese kunstenaar Mathisse Arendsen (1948, Arnhem) heeft iets met kleuren. Zoals veel kunstenaars wil hij het ongrijp bare grijpen. ,Ik jaag de vierde basiskleur na, wetend dat je die niet in materie kunt vangen. Het kan wel in suggestieve vorm, dat werkt. Ik hoop een kleur te creeëren die nieuw is. Ik heb een absoluut oog voor kleur, ik ben zo zelfin genomen dat te zeggen. Het is vergelijkbaar met het absolute oor van de componist. Kleuren leveren een spanningsveld op. Er zijn eindeloze mogelijkhe den. Het stopt nooit." Arendsen, die in Arnhem de kunstacademie volgde en sinds 1970 in Goes woont en werkt, maakte de afgelopen jaren ver schillende series schilderijen. Elke serie had tot doel een be paalde techniek onder de knie te krijgen. Gaandeweg heeft hij zich al die technieken eigen ge maakt. De series hebben wer ken opgeleverd die onderling in stijl en techniek verschillen, maar elkaar op logische wijze opvolgen. „De laatste serie is een synthese van al mijn sterk ste kanten tot een unieke stijl. Die is niet onder te brengen in een vakje. Ik ben nu bezig die stijl te perfectioneren." En daar speelt de jacht op de vierde ba siskleur - naast geel, blauw en rood - een belangrijke rol. Gekunsteld Mathisse Arendsen hoopt met zijn forse doeken iets te kunnen vertellen waaraan de kijker iets heeft. „Ik probeer beweging los te maken bij de kijker. Daarbij doe ik geen concessies. Dat deed ik vroeger wel. Als ik een op dracht voor een portret kreeg, werd dat zo natuurgetrouw mo gelijk gemaakt, zelfs nog mooi er. Dat doe ik niet meer, want dan verkoop je je ziel. Dan wordt kunst gekunsteldheid en staat je ontwikkeling stil. Abso- luties als haat en liefde kun je niet natuurgetrouw weex'geven, hooguit in symboliek. Er moet iets gebeuren bij het bekijken van mijn werk. Het pakt je in de kraag, het schreeuwt." Alleen ogen schildert Arendsen nog natuurgetrouw in zijn figu ren. „Die nemen de kijker op, ze houden die in bedwang. Ze zeg gen: je ontkomt niet aan me. Mensen zijn er vaak bang voor - je komt jezelf tegen. Ze horen in mijn werk. Ik schilder ze het laatst, dat is het beste. Ook de gemoedstoestand is dan beter te bepalen, kleur, glans, helder heid. Zo kijk ik ook in eerste in stantie naar mensen. Naar hxin ogen. Die zeggen zoveel en ze kunnen ook niet zoveel verber gen." De kunstenaar lijdt aan DIS, ofwel een meervoudige persoorxlijkheidsstoonxis. „Je moet er mee leren leven. Mijn werk is ook therapeutisch." Dat blijkt ook uit zijn schilderijen, waaruit zowel in techniek als in thema's een zeker dualisme spreekt. Zelf zegt hij daarover: „Het geheel is niet de optelsom der delen, maar het tegenover elkaar zetten van uitersten in vorm en kleurgebruik, hetgeen een spanningsveld oplevert, wat bij de kijker zeker emoties zal oproepen." Het gaat om uiter sten als grof-zacht, groot-klein, beweging-stilstand, man vrouw. „De meeste van mijn fi guren zijn ook hermafrodiet. Ik wil het vrouwelijke en manne lijke in de mens in balans bren gen." Mathisse Arendsen noemt zich een gelovig mens. „Niet kerke lijk. De kerk als instituut, daar heb ik een hekel aan." Zijn werk beweegt zich steeds meer in een religieuze richting, 'De Barm hartige Samaxitaan', 'Maria met Mnd'. Hoofdrol „Ik ben nu bezig met 'Het Laat ste Avondmaal'. Dat werk moet een hoofdrol krijgen in een ex positie die ik ga höuden in het Museum voor Zuid- en Nooi'd- Beveland." Het onderwerp voor het ver-volg op 'Het Laatste Avondmaal' heeft hij al in zijn hoofd zitten: 'De Kruisiging', Het liefst zou Arendsen dat tafereel in zijn stijl op een lange-wand in een kerk schilderen. „Dat zou ik gratis doen." De Goese kunstenaar heeft er tot nu toe zo'n vijftig exposities opzitten. Momenteel hangt werk van hem in de Alkmaarse galerie Belle Epoque. Hij is een offensief begonnen onder gale riehouders in binnen- en bui tenland om aandacht voor zijn schilderijen te vragen. In zijn dijkwoning aan de M. Smalle- gangsbuurt heeft hij zijn huis galerie Art-M ingericht. Daar spetteren de ldeuren van de wand af. Werk van Mathisse Arendsen is te bezichtigen in galerie-atelier Art-M in Goes (op afspraak). Arendsen in zijn atelier in Goes. foto Dirk-Jan Gjeltema MIDDELBURG - Het dagelijks provincie bestuur heeft Scoop gevraagd een vervolg onderzoek te doen naar de deelname van Zeeuwen aan cultuur. In 1998 kreeg Scoop ook al een opdracht voor een onderzoek naar cultuurparticipa tie. Toen ging het om het culturele aanbod in Zeeland, ditmaal staat het cultureel gedrag van de Zeeuwse bevolking centraal. Het provinciebestuur wil antwoord op drie vragen. Hoe ziet de cultuur-deelname van de Zeeuwse bevolking eruit? Wat zijn de be hoeften van de Zeeuwse bevolking op het gebied van cultuur? En: sluit het culturele aanbod aan bij de vraag van de Zeeuwse be volking? Het onderzoek wordt uitgevoei'd op basis van een steekproef. Gedacht wordt aan vijftienhonderd Zeeuwen die samen een representatief beeld geven naar spreiding van leeftijd en woonplaats. Wat het onderzoek gaat kosten, is nog on duidelijk. Scoop is gevraagd een offex-te uit te brengen. door Ernst Jan Rozendaal MIDDELBURG - Schop de mensen tot zij een geweten krijgen. Het is waarschijnlijk de bekendste zin van de Belgi sche schrijver Louis Paul Boon, genoteerd aan het slot van Mijn kleine oorlog, zijn registratie van het leven in zijn geboorteplaats Aalst tij dens de Tweede Wereldoorlog. De vaak uit zijn verband ge rukte zin heeft Boon het ima go van een idealist bezorgd, de tedere anarchist die zich ver heven voelde boven het krioe lende kwaad. Tijdens een lezing in de Zeeuwse Biblio theek in Middelburg stelde Boons biograaf Kris Hum- beeck dit beeld dinsdag bij. Humbeeck is directeur van het Louis Paul Boon-docu mentatiecentrum in Antwer pen. Hij werkt aan het boek Gelijk de vis zwemt moet ik schrijven, de biografie van Boon die al enkele j aren wordt aangekondigd als binnenkort te verschijnen. Het is ook niet zomaar een Mus, onder meer vanwege Boons maniakale schrijf drift. „Want schrijven zult ge tot uw laatste adem tocht" formuleerde de in 1912 geboren auteur in Zomer te Ter-Muren en dat is precies wat hij deed. Toen hij in 1979 overleed was zijn gepubli ceerde oeuvre uitgegroeid tot meer dan dertigduizend pagi na's. „Hoe in godsnaam dit le zen?", vroeg Humbeeck zich af. In plaats van één schrijver leek Boon wel een schrijvers collectief, een tekstfabriekje. „De NV Louis Paul Boon. Wij doen in beschreven papier." Uit Humbeecks lezing viel op te maken dat als hij zich een maal door het complete oeu vre zal hebben geworsteld het resultaat ongetwijfeld een in teressante biografie is. Met recht kon van een literaire lezing worden gesproken, om dat Humbeecks stijl verha lend was, zowel in de formule ringen als in de opbouw van zijn betoog. Juist zo leverde hij een verhelderend inzicht in het leven van de Belgische veelschrijver. Echo Humbeeck omschreef het be lang van de Eilandstraat in Chipka, de fabrieksbuurt van Aalst, waar Boon claimde te Louis Paul Boon zijn geboren. Zij eerste herin nering was dat hij daar als jongetje op het troittoir lag en 'boe' riep in een regenpijp. Hij schrok van de echo, die uit een andere, onbekende wereld leek te komen. Humbeeck wees erop' dat Boon in zijn oeuvre steeds te rugkwam op de Eilandstraat. Dat wijst op het belang dat hij blijkbaar hechtte aan zijn ge claimde afkomst, maar de scè ne heeft daardoor ook een allegorische betekenis gekre gen. Het schx-ijven van Boon, aldus Humbeeck, is schreeu wen in een regenpijp in Chip- ka om spoken uit een andere, onbekende wereld op te roe pen. Vanuit deze jeugdscène weef de Humbeeck een mooi en overtuigend verhaal. Hij wees op de parallel tussen Boon en diens wèl uit de Eilandstraat afkomstige grootvader van moederskant Louis Verbestel, vertegenwoordiger in de gemeenteraad van het werk volk, die zei bij de onverschil lige katholieke afgevaardig den te blijven 'kloppen, Moppen en kloppen totdat de nagel erin is.' Dat doet stex-k denken aan het schoppen van een/geweten. Kennelijk was het de grootva der die Booxx de zin influister de die in hoofdletters het slot vormt van de eerste druk van Mijn kleine oorlog. Boon schreef de woorden uit woede over de onverschilligheid van de mensen die niet zagen wat hij met dat boek wilde bewe ren: dat de wereld van na de oorlog niet minder gek en ab- sux'd was dan die tijdens de oorlog. Mede door een ron kend voorwoord van Willem Elsschot, die Boon een idealist noemde 'hoe eigenaax-dig en onbegrijpelijk zijn uitdruk- Mng van idealisme ook is', ontstond zo een verkeerd beeld van de schrijver. Hum beeck: „Pech voor Elsschot," Boon beschouwde zichzelf namelijk niet als idealist, hij wilde een obsexwator zijn 'die dingen waarneemt zoals ze zijn, een seismograaf die de meest verborgen trillingen waarneemt'. In 1960 wijzigde Boon daarom Mijn kleine oor log op betekenende wijze. Cynische wereld Zijn gevleugelde uitspraak staat niet langer in hoofdlet- ters en wordt gedeeltelijk ont kracht door twee hoofdstuk jes die eraan zijn toegevoegd. In het één schrijft Boon dat idealisme geen pas heeft in de cynische wereld van vandaag, in het tweede laat hij plotse ling Ondineke opduiken, hoofdpex-soon uit zijn mees terwerk De kapellekensbaan, die vraagt: 'Wat heeft het alles voor zin?' Zij komt van de Dendermondsesteenweg in Aalst, de ware geboorteplek van Boon. Zodoende was de ingreep in Mijn kleine oorlog ook een biogi'afische rechtzet ting, aldus Humbeeck. Niet langer wilde Boon zich ver eenzelvigen met de wereld verbeteraar Verbestel.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2001 | | pagina 50