Oude Europese Unie verdwijnt
PZC
PZC
SP'er is tevreden Belgische politici beraden zich
over omstreden over liberalisering drugsbeleid
bezoek aan Irak
Agenda Europese
topconferentie is
een zware kluif
2
Kliekjes van Amsterdam in Nice opgediend als hoofdschotel
6 december 1950
Veel van de fraaie kust in Nice zullen de Europese regerings
leiders de komende dagen niet zien. Hooguit in de vroege och
tenduren van zaterdag of zondag, als ze met bleke gezichtjes
de komst van een nieuw Europees Verdrag vieren. Het Ver
drag van Nice zonder welk de historische uitbreiding van de
Europese Unie met twaalf landen onmogelijk is. Het Verdrag
ook waarmee de oude, vertrouwde EU ophoudt te bestaan.
woensdag 6 december 2000
door Hetty van Rooij
en Mare Peeperkorn
De Franse president Chirac
bracht de 'onthulling' on
langs op dramatische toon:
'L'Europe est en panne'. Wat?
Crisis? Ondergang? Geen spra
ke van, zo bezweert Eurocom
missaris Bolkestein. „Werk in
Uitvoering", luidt zijn nuchtere
analyse van de problemen in de
Europese Unie. Toch dragen de
Europese regeringsleiders eind
deze week in Nice de huidige EU
ten grave. Als het goed gaat ten
minste.
Het lot van de 'oude' EU is beze
geld. De revolutionaire werk
wijze die de zes oprichters (Ne
derland, België, Luxemburg,
Duitsland, Frankrijk, Italië) in
de naoorlogse jaren voor de
Unie bedachten, voldoet niet
meer. Is het met de huidige vijf
tien lidstaten al moeizaam be
sluiten nemen, als de EU straks
nog eens twaalf nieuwe lidsta
ten binnenhaalt, dan loopt de
boel simpelweg spaak. Tijd dus
voor een nieuw ontwerp. De
Daffodil met zijn 'pientere
pookje' is immers ook uit het
straatbeeld verdwenen.
Al tijdens de Europese top in
Amsterdam in 1997 schotelde
Nederland de EU-collega's deze
bestuurlijke kluif voor, maar de
heren en dames bedankten be
leefd. Sindsdien kent iedere di
plomaat de 'kliekjes van Am
sterdam'. Ze vormen deze week
de hoofdschotel in Nice. Over de
noodzaak tot het ingrijpend
veranderen van de EU-struc-
tuur, uitmondend in een nieuw
Europees Verdrag, zijn alle EU-
leiders het inmiddels eens. Over
de manier waarop allerminst.
Macht
Alle voorstellen die in Nice op
tafel komen, draaien om een
nieuw machtsevenwicht in Eu
ropa. De Frans-Duitse motor
die jarenlang het tempo bepaal
de, viel enkele jaren geleden al
stil. Een nieuwe 'combi' heeft
zich nog steeds niet aangediend.
Daarnaast wordt het door de
uitbrei ding van de Unie dringen
aan de bestuurstafel. „Iedereen
moet inschikken", liet staatsse
cretaris Benschop (Buitenland
se Zaken) recentelijk weten.
Dus verdedigt elk land zijn posi
tie met hand en tand.
De 'grote vijf' (Duitsland,
Groot-Brittannië, Frankrijk,
Italië, Spanje) vrezen over
spoeld te worden door komst
van vele 'kleine' nieuwe lidsta
ten.
De 'kleintjes' op hun beurt zijn
zeer beducht voor een 'dictaat'
van de groten. Of zoals Euro
commissaris Bolkestein het ver
woordt: „DeEuropeseUniemag
niet ontaarden in een handje
klap van de grote lidstaten."
Inwonertal
Niet alleen is er het gevecht tus
sen groot en klein, ook binnen de
twee kampen wordt volop strijd
geleverd. Zo wil Duitsland meer
invloed dan Frankrijk, omdat
het sinds de hereniging twintig
miljoen inwoners meer telt.
Spanje vreest door de verschui
vingen aan de top gedegradeerd
te worden 'middelgroot land',
als het op stemmen aankomt. En
Nederland probeert zijn inwo
nertal te verzilveren, door meer
stemmen dan België, Portugal
en Griekenland te vragen.
Diplomaten praten al bijna een
jaar over denieu" cEU, maarde
echt belangr j he zaken zullen de
regeringsleiders pas in Nice op
lossen. De kwestie van de histo
risch verankerde stemverhou
dingen verhit de gemoederen
nog het meest. Het stemgewicht
is immers het zichtbaarste be
wijs van de invloed die een land
in de EU heeft. Talloze modellen
zijn de revue gepasseerd en nog
veel meer zullen de komende
dagen volgen. Geen van de lid
Schoolkinderen kijken nieuwsgierig door de ramen van het congrescentrum Acropolis in Nice. Daar begint morgen de conferentie van Eu
ropese regeringsleiders. foto Ralf Hirschberger/EPA
staten is bereid als eerste te be
wegen.
Het afbouwen van het vetorecht
laat de regeringsleiders even
min onberoerd. Natuurlijk we
ten ze allemaal dat een Unie met
27 nationale veto's verlamd
raakt. En dat besluiten bij
meerderheid dwarsliggers bui
tenspel zet.
Maar Groot-Brittannië piekert
er niet over zijn 'no' over belas
tingzaken op te geven, zoals
Frankrijk weigert zijn interna
tionale handelsbetrekkingen
uit handen te geven.
Over de omvang van de Europe
se Commissie (het dagelijks be
stuur van de EU) tekent zich wel
overeenstemming af. Tot 2010
behoudt ieder land het recht op
een eigen Commissaris, daarna
gaat het bij toerbeurt. De kleine
landen eisen de garantie dat het
rouleren eerlijk gebeurt. „De
gelijkheid van de lidstaten moet
in marmer gebeiteld staan",
meldde premier Kok medio ok
tober al.
Stemverhouding, vetorecht en
het verdelen van de Commissie
zetels, alle ingrediënten zijn
aanwezig om de top in Nice te
laten mislukken. Commissie
voorzitter Prodi acht de kans op
succes 'minder dan vijftig pro
cent'. Staatssecretaris Ben
schop stelt dat veel afhangt van
'de toon en de techniek van het
Franse EU-voorzitterschap'.
Erg gerust is hij evenmin: tot
nog toe blinken de Fransen
vooral uit in het nastreven van
hun eigen belangen.
Uitstel
Gelukkig voor Chirac zal geen
enkele EU-leider vooraf hardop
zeggen wat Nice minimaal moet
opleveren om van een succes te
spreken. En als onduidelijk is
wanneer iets slaagt, dan kan het
moeilijk mislukken. Brusselse
diplomaten zijn minder terug
houdend. Hun maatstaf is hel
der: Nice moet met vijftien lan
den regelen wat straks met 27
lidstaten niet meer lukt. Ofwel:
nu doen wat morgen onmogelijk
„De Klimaatconferentie in Den
Haag mag mislukken, de EU-
top in Nice niet", merkt een di
plomaat op. Het einde van de
Europese Unie oude stijl is dan
ook nabij. Uitstel van de execu
tie kan, maar hooguit met enke
le maanden. De Unie is dood, le
ve de Unie. GPD
door Hetty van Rooij
en Mare Peeperkorn
Het Verdrag van Nice
moet de Europese Unie
klaar maken voor de uitbrei
ding met twaalf nieuwe lan
den. De bestuursstructuur,
die uit de jaren vijftig da
teert, voldoet niet meer. De
agenda bevat de volgende
onderwerpen die in de revisie
gaan:
Europese Commissie: De Eu
ropese Commissie (het dage
lijks bestuur van de EU) telt
nu twintig leden, inclusief
voorzitter Prodi. De grote
vijf (Duitsland, Groot-Brit
tannië, Frankrijk, Italië en
Spanje) hebben recht op
twee commissarissen, de tien
kleinere landen leveren-er ie
der één.
Uitbreiding van de Europese
Unie met twaalf nieuwe lid
staten zou tot een commissie
van 32 personen leiden. Dat
ondermijnt in hoge mate de
bestuurlijke slagvaardig
heid. Vandaar dat reeds in
het Verdrag van Amsterdam
is vastgelegd dat de grote
landen hun tweede Commis
saris moeten inleveren. Een
Commissie van 27 mensen
wordt nog wel net werkbaar
geacht.
Pas na een volgende uitbrei
ding (vanaf 2010) verdwijnt
het systeem dat ieder land
vertegenwoordigd is in de
Commissie. In Nice hopen de
regeringsleiders afspraken
te kunnen maken over een
eerlijk toerbeurtsysteem.
Uitgangspunt daarbij is: 'ie
dereen heeft recht op een
Commissaris, maar niet te
gelijkertijd'.
De nieuwkomers zijn overi
gens onmiddellijk na hun
toetreding wel verzekerd van
een vertegenwoordiger in de
commissie.
Stemverhouding: De Euro
pese Commissie doet voor
stellen, de lidstaten beslissen
daarover. Als het op stemmen
in de Europese ministerra
den aankomt, dan heeft niet
ieder land evenveel macht.
Hoe groter het aantal inwo
ners, des te meer 'stemmen'.
De koppeling tussen omvang
en stemgewicht is echter niet
louter wiskundig, wat gun
stig uitvalt voor de kleinere
landen. De 'grote' eisen wis
selgeld voor het inleveren
van hun tweede Commissaris
en vrezen verwatering van
hun invloed door de komst
van veelal kleine, nieuwe lid
staten.
Het veranderen van de ver
houding is een pure strijd om
de macht en dus het zwaarste
agendapunt dat de EU-lei-
ders in Nice moeten oplos
sen.
Het gaat om een krachtme
ting tussen de grote en de
kleinere landen, om de Euro
pese pikorde. Zo wil het her
enigde Duitsland zijn toege
nomen omvang verzilverd
zien in meer stemmen dan
Frankrijk en Groot-Brittan
nië. Nederland aast op een
zwaardere stem dan België.
Vetorecht: Voor de meeste be
sluiten is een meerderheid
van de stemmen genoeg. Bij
echt gevoelige en belangrijke
onderwerpen (belasting
maatregelen, asielbeleid,
handelsrelaties, sociaal be
leid, milieumaatregelen) be
schikt iedere lidstaat even
wel over een veto. Met 27
landen kan dit tot totale ver
lamming leiden omdat er al
tijd wel één lidstaat dwars
ligt. In Nice proberen de
regeringsleiders daarom het
vetorecht voor een aantal za
ken op te heffen.
Kopgroep: Groepjes lidsta
ten die op bepaalde terreinen
sneller en meer willen sa
menwerken, krijgen die mo
gelijkheid. Voorwaarde is
wel dat deze kopgroepen al
tijd open staan voor nieuwe
deelnemers. De introductie
van de euro in twaalf van de
vijftien lidstaten is een voor
beeld van deze 'versterkte
samenwerking'. Naar ver
wachting zullen er vooral
voor asielbeleid en milieu
maatregelen kopgroepen
ontstaan. GPD
De Belgische politiek
buigt zich binnenkort
over een drugsnota, waar
in wordt voorgesteld het
gebruik van cannabis te
legaliseren. België zou
daarmee nog een stap ver
der kunnen gaan dan Ne
derland.
Zeeuws-Vlaamse koffieshops zijn na een liberalisering van de drugswetten bij de zuiderburen mogelijk
hun klanten uit België kwijt. foto Charles Strijd
door Hans van Soest
S P-Kamerlid Harry van
Bommel kwam een dag later
dan gepland terug van zijn om
streden bezoek aan de Iraakse
hoofdstad Bagdad. Hij miste het
vliegtuig doordat de militaire
politie hem een uur voor vertrek
samen met een Nederlandse
journalist oppakte.
Van Bommel en de verslaggever
hadden foto's gemaakt van het
paleis van Saddam Hoessein in
Bagdad. Na tweeënhalf uur
werden ze vrijgelaten, maar het
vliegtuig was toen al vertrok
ken. Maandagavond konden ze
alsnog mee met een delegatie
van Italiaanse senatoren.
„Het kostte nogal wat tijd voor
dat de militairen wisten wie we
waren en wat we daar deden",
zegt het Kamerlid. „Uiteinde
lijk maaktpn de autoriteiten ex
cuses. De journalist moest zijn
rolletje inleveren. Ik heb mijn
opnamen nog. Ik was even bang
dat ik met de auto door de woes
tijn naar Jordanië had gemoe
ten om een vliegtuig naar Ne
derland te pakken. Uiteindelijk
heeft het me maar een dag extra
gekost."
Waarom wilde u naar Bagdad?
U bent er bijna om verketterd.
„We wilden zo protesteren tegen
de westerse sancties. Alleen de
bevolking wordt er door getrof
fen. Wel wilden we maximaal
afstand nemen van het regime
van Saddam Hoessein. In het
vliegtuig op de heenweg kon
digden wij al bij de andere, veel
al Franse, delegatieleden aan
dat wij niet bij het etentje met de
vice-premier zouden aanzitten,
we geen bezoek zouden brengen
aan het parlement en ook geen
handen zouden schudden. Som
mige delegatieleden vonden dat
uitermate onbeschoft. Anderen
hadden meer begrip."
Is het de schuld van het Westen
dat het Iraakse volk honger lijdt
onder de sancties? Saddam
Hoessein mag olie verkopen om
voedsel en medicijnen te beta
len.
„Wat de verkoop van olie ople
vert, kan niet alleen aan voedsel
en medicijnen worden besteed.
Dertig procent is bijvoorbeeld
nodig voor herstelbetalingen.
Veel geld gaat zo naar oliemaat
schappijen die in Koeweit scha
de leden, maar bijvoorbeeld ook
naar McDonald's in Tel Aviv.
Een deel is bestemd voor de
Koerden in Noord-Irak die on
der internationale bescherming
staan. Uiteindelijk komt maar
een kwart van het geld terecht
bij de eigen bevolking."
Waarom niet geprotesteerd van
uit Nederland?
„We hebben alle dilemma's af
gewogen en uiteindelijk de mo
gelijkheid op de koop toe geno
men dat Hoessein het bezoek in
zijn voordeel zou uitleggen. We
hebben beelden van ons bezoek
op de staatstelevisie gezien. De
commentaarstem konden we
niet verstaan, maar werd iets
gezegd wat het regime welge
vallig was. Maar die prijs was
het ons waard. Volgens VN-rap-
porten zijn een half miljoen kin
deren als gevolg van de sancties
gestorven."
Leverde het bezoek iets op?
„We hebben een brief aangebo
den aan de vice-premier met ons
standpunt over de schending
van de mensenrechten en de po
sitie van Koerden en sji'ieten in
Irak. Dat is gelezen, want op het
vliegveld op de terugweg wer
den we hierover bestraffend
aangesproken door een over
heidsfunctionaris, Deze missie
droeg bij aan de afbrokkeling
van het sanctiebeleid. Zo wordt
langzaam maar zeker de weg
vrijgemaakt voor toekomstige
handelsmissies. Verder hoop ik
op een debat over het nut van de
sancties. De Nederlandse rege
ring volgt blind de koers van
Amerika en Engeland. Maar de
bevolking wordt er door afge
knepen en niet Saddam."
Wat is het alternatief?
„Opheffing van de sancties met
uitzondering van het wapenem
bargo. Het bewind van Hoessein
bezwijkt niet door sancties. Uit
eindelijk moet de bevolking zelf
Hoessein verjagen of wegstem
men."
„Ik geloof in een vreedzame om
wenteling als het volk in op
stand komt. Er moet weer een
middenklasse ontstaan. De be
volking is slechts bezig de eind
jes aan elkaar te knopen. Het
apparaat van Hoessein heeft ie
dereen eronder. De sancties hel
pen hem juist daarbij. Zonder
zijn hulp kan de bevolking niet
aan medicijnen komen." GPD
door Pascale Thewissen
Cannabis, XTC, cocaïne en
heroïne. Als het aan de
Vlaamse groenen ligt, mag de
Belg straks ongestraft soft- en
harddrugs gebruiken. Het
standpunt van regeringspartij
Agalev zorgde voor heel wat de
ining in een land waar een 42-
jarige Nederlander een maand
geleden nog tot twee jaar cel
werd veroordeeld omdat hij in
het bijzijn van z'n kinderen een
joint had gerookt.
De discussie over het Belgische
drugsbeleid is weer in alle he
vigheid opgelaaid. Aanleiding
is de Federale Beleidsnota
Drugs, die voor het einde van
het jaar door de Belgische mi
nisterraad wordt behandeld.
Eén van de voorstellen in die no
ta is het legaliseren van het bezit
van vijftien gram cannabis en de
teelt van vijf hennepplanten
voor eigen gebruik.
In Nederland is de grens vastge
steld op vijf gram. Streeft België
ons land straks voorbij met een
liberaler drugsbeleid? Dreigen
koffieshops in Zeeuws-Vlaan-
deren en andere grensstreken,
die voor een belangrijk deel van
hun omzet zijn aangewezen op
de drugstoeristen uit België,
hun klandizie te verliezen? Zo'n
vaart zal het wel niet lopen.
Consensus over de voorstellen
ontbreekt namelijk binnen de
paars-groene regering.
De Vlaamse en Waalse groenen
en de Franstalige socialisten
willen duidelijk een stap verder
gaan dan de liberalen en de Ne
derlandstalige socialisten. Ze
willen het gebruik van soft
drugs (en wellicht ook andere
middelen zoals XTC) uit het
strafrecht halen.
Op de vraag hoever de stand
punten van de partijen uiteen
liggen, antwoordde VLD-frac-
tieleider Hugo Coveliers on
langs: „Tien gram." De libera
len willen niet verder gaan dan
het Nederlandse model: vijf
gram gedogen.
Opvallend in het Belgische de
bat is de rol van de Vlaamse
groenen. De voorgenomen ver
soepeling van de drugswetge
ving zorgde binnen de partij
voor een bizarre spraakverwar
ring, Kamerlid Frans Lozie ver
kondigde op een drugscolloqui
um van de Europese groenen in
Brussel dat Agalev niet alleen
voor legalisering van cannabis
is, maar voorstander is van het
niet langer strafrechtelijk ver
volgen van het gebruik van alle
drugs. Dus ook van harddrugs.
De groene minister van Volks
gezondheid, Magda Aelvoet,
reageerde furieus. Maar dat
bleek een 'tactische manoeuvre'
te zijn van Agalev, dat coalitie
partner VLD niet op de kast wil
de jagen. Bovendien, verklaar
den de groenen de verwarring,
had Lozie niet duidelijk genoeg
onderstreept dat de partij alleen
voor legalisering van het ge
bruik, en dus niet voor legalise
ring van de handel in verdoven
de middelen is. Aan Franstalige
zijde begrepen ze er niets meer
van.
Gedateerd
Het geharrewar binnen de
Vlaamse groene partij en het ge
kibbel over een paar gram meer
of minder leidt de aandacht af
van de kern van de discussie. De
drugs wetgeving is gedateerd.
Op dit moment maakt België
geen onderscheid tussen soft
en harddrugs. Wel heeft de ver
volging van cannabis-gebrui-
kers sedert 1998 lage prioriteit
in België. Dat lijdt soms tot
vreemde situaties. Zoals de
zaak van de in België woonach
tige Maastrichtenaar, die in eer
ste instantie tot twee jaar cel
werd veroordeeld omdat hij
cannabis had gerookt in het bij
zijn van zijn kinderen.
De rechter had naar eigen zeg
gen geen andere keuze dan de
minimumstraf op te leggen:
twee jaar cel. Zo staat het nou
eenmaal, zei hij, in de wet. De
Maastrichtenaar is intussen
weer op vrije voeten; hij tekende
verzet aan tegen de uitspraak en
kreeg na drie weken gevangen
schap strafvermindering.
De zaak geeft aan hoe ver wet
geving en dagelijkse praktijk
van elkaar af staan. De vraag
dringt zich op of de rechtelijke
macht in België niets beters te
doen heeft. Ook de regerings
partijen lijken meer dan ooit
overtuigd van de noodzaak van
een duidelijker (soft)drugswet-
geving.
Probleem is echter dat de Belgi
sche z-egeringspartijen niet zo
gecharmeerd zijn van het Ne
derlandse koffieshop-model
met als grootste nadeel de be
voorrading, hetgeen vaak ille
gaal, via het criminele circuit
gebeurt. Wie softdrugs legali
seert moet ook zorgen dat ze te
koop zijn, vinden de groenen.
Huisteelt is een optie. Of over-
heidsplantages, waar landbou-
wérs in opdracht van de rege
ring hennep verbouwen.
Schengen
VLD'er Hugo Coveliers ziet dat
echter niet zitten. „Het lijkt
haast een communistische
maatregel waarbij alleen de
staat nog wodka produceert",
reageerde hij. Volgens zijn par
tijgenoot Mare Verwilghen, mi
nister van Justitie, is legalise
ring van softdrugs bovendien in
strijd met het Schengen-ak-
koord en is een dergelijke stap
alleen mogelij k in Europees ver
band.
De Belgen zelf liggen intussen
niet wakker van een jointje
meer of minder. Uit een enquête
van de krant Le Soir bleek on
langs dat ruim 38 procent van de
Belgen tussen achttien en 55
j aar oud wel eens heeft geblowd
De overgrote meerderheid is
voor het versoepelen van de re
gels voor cannabis-gebruik. Ge
dogen, zoals in Nederland, lijkt
de meesten nog de beste oplos
sing. Dat is duidelijker dan het
huidige beleid, en minder ver
strekkend dan legaliseren. De
nadelen die aan het Nederland
se model kleven, ten spijt. De
beslissing is aan de Belgische
politiek. Die heeft echter nog
een lange weg te gaan.
Evacuatie
De Chinese communistische
troepen lijken alles in het werk
te stellen om het Amerikaanse
leger een zware slag toe te
brengen. Tienduizend mari-
niers en infanteristen zijn in
Noord-Oost-Korea volledig
ingesloten. De evacuatie van
Amerikaanse troepen wordt
overwogen.
Straatverlichting
Middelburg heeft een oplos
sing gevonden voor het ver
lichtingsprobleem. Binnen
tien jaar wordt voor tweehon
derdvijftigduizend gulden een
moderne straatverlichting
aangebracht. Die zal Middel
burg moeten bevrijden van de
kwalijke reputatie de slechtst
verlichte provinciale hoofd
stad van Nederland te zijn.
Paardenfokkers
De Vereniging van Paarden
fokkers m West-Zeeuws-'
Vlaanderen 'Rust Roest' vier-,,
de dinsdag in Oostburg haar;'
veez-tigjarig bestaan. Onder\
grote belangstelling werd een
keuring gehouden van heng-
sten en merries. n
Torenklok bevroren
De plotseling invallende vorst
heeft het Goese torenuurwerk.'
parten gespeeld. De wijzeis
waren dinsdagmorgen vastge-'i
vroren op half acht en ontdooi-
den pas weer tegen de avond.
Uitgever:
JC Boersema
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A. L Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Oostsouburgseweg 10
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Redactiefax: (0118)470102
Vlissingen:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Fax. (0118)472404
Goes: Voorstad 22
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113) 273000
Fax. (0113) 273010
Terneuzen: Axelsestraat 16
Postbus 51
4530 AB Terneuzen
Tel. (0115)686000
Fax. (0115)686009
Hulst: 's Gravenhofplein 4
4561 AJ Hulst
Tel. (0114) 373839
Fax. (0114) 373840
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel. (0111)454647
Fax. (0111)454659
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17.00 uur
Zierikzee en Hulst
8.30-17 00 uur
Zaterdags in Vlissingen
van 8.00 tot 10.30 uur
Internet (http://www.pzc.nl):
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
redactie: redactie@pzc.nl
exploitatie: internet@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800 - 0231231 of maandag
t/m vrijdag: op de kantoren
gedurende de openingstijden,
zaterdags tot 13.30 uur:
op de kantoren door de klacht in te
spreken op de band of de
verwijzing op te volgen.
Overlijdensadvertenties:
tijdens kantooruren en
uitsluitend maandag-
t/m vrijdagavond van 20.30
tot 22 00 uur en zondagavond
van 20.00 tot 22.00 uur:
Tel. (0118) 484000
Fax(0118)470100.
Abonnementsprijzen
bij automatische incasso
(tussen haakjes prijs met acceptgiro)
per maand: 36,70 (n.v.t.)
per kwartaal: 100,00 101,65)
per jaar, 380,00 (ƒ381,65)
Voor toezending per post geldt
een toeslag
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor
het einde van de betaalperiode
Losse nummers.
maandag t/m vrijdag: 1,85 per stuk
zaterdag: 2,75 per stuk
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties
ABN AMRO 47 70.65.597
Postbank 35.93.00
Advertenties
Alle advertentieopdrachten worden
uitgevoerd onder toepassing van
de algemene voorwaarden van
Uitgeverij PZC BV alsmede de
regelen voor het advertentiewezen.
Tarieven kunnen tijdens kantooruren
worden opgevraagd
bij de advertentieorderafdeling.
Tel: 0118-484321
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV Wegener NV
