Hesther
wordt
veertig
PZC
Wie is Jacqueline Kerkhof?
Theater
12
Gertrudes idealisme ontluisterd
Kemkens
speelt
Hemingway
woensdag 6 december 2000
zie informatie elders op deze pagina
6 tlm 12 december
WOENSDAG
Sim Bolus
Het Goese poppentheater Sim Bolus speelt Feestboom!
De voorstelling, geschikt voor volwassenen en kinderen vanaf 5
jaar, wordt gespeeld door Hans van der Haar.
Poppentheater Ambachtscentrum, Goes, 15.00 uur
Driestui versopera
Het Noord Nederlands Toneel speelt De Driestuiversopera van
Bertolt Brecht.
Medewerking verleent de voltallige cabaretgroep De Ploeg, met
de mensen van Nuhr. Deze voorstelling is uitverkocht.
Stadsschouwburg, Middelburg, 20.00 uur
DONDERDAG
Aan de vooravond
Eli Asser schreef het toneelstuk Aan de vooravond.
Het verhaal is gebaseerd op een aangrijpende geschiedenis uit
de Tweede Wereldoorlog. Lodewijk de Boer regisseerde Gees
Linnebank, Stijn Westenend, Pauline Greidanus, Smadar
Monsinos en Rop Verheijen.
Zie ook de voorpagina van dit katern.
Zuidlandtheater, Terneuzen, 20.00 uur
Rooyackers, Kamps Kamps
Het cabarettrio Rooyackers, Kamps en Kamps speelt zijn eerste
titelloze voorstelling.
De tweeling Wart en Tim Kamps en Bor Rooyackers besloten in
1998 deel te nemen aan het Amsterdams Kleinkunst Festival.
Moeiteloos wonnen ze zowel de jury- als de publieksprijs.
Vestzak99, Vlissingen, 20.15 uur
Driestuiversopera
Het Noord Nederlands Toneel speelt De Driestuiversopera van
Bertolt Brecht.
Medewerking verleent de voltallige cabaretgroep De Ploeg.
Schouwburg De Maagd, Bergen op Zoom, 20.15 uur
H Liefde of malaria
Het toneelstuk Liefde of malaria gaat over de fotografe
en activiste Gertrude Blom.
Zij zette zich in voor de indianen en het behoud van het regen
woud in Chiapas, Mexico. Rob de Kuiper regisseerde Rick Nico-
leten Bo Bojoh.
Podium 't Beest, Goes, 20.30 uur
VRIJDAG
The Mousetrap
The Mousetrap is een theaterthriller van Agatha Christie.
Het toneelstuk wordt gespeeld door onder anderen Rick Engel-
kes, Elle van Rijn en Isa Hoes.
Sadsschouwburg, Middelburg, 20.00 uur
Hard Leers
De Vlissingse theatergroep Amazone speelt Hard Leers.
Het stuk is een idee van de groep en uitgewerkt door regisseur
Herbert Veira. Het gaat over een gescheiden man die als een Ca
sanova door het leven gaat en door zijn naaste omgeving met de
nek wordt aangekeken.
Vestzak99, Vlissingen, 20.30 uur
ZATERDAG
Kruimeltje
Kruimeltje, de musical is gebaseerd op de verhalen van Chris
van Abkoude.
Het Rotterdamse straatschoffie, dat als baby te vondeling is ge
legd bij vrouw Koster, gaat op zoek naar zijn ouders. Tot de me
dewerkers behoren onder anderen Heddy Lester en Mare Dolle-
voet. De regie berust bij Wim Serlie.
Stadsschouwburg, Middelburg, 15.00 uur
Moord!
Moord! is een ingenieuze thriller van Anthony Shaffer.
Een videokunstenaar raakt zo geobsedeerd door het geweldda
dige voorbeeld van legendarische seriemoordenaars, dat hij zelf
moordspelletjes opzet en uitbouwt. Catrien Hermans regisseer
de Gunther Levi, Frans Maas, Arlette Sterckx en Vicky Florus.
Theater Mondragon, Zierikzee, 20.00 uur
H Jacqueline Kerkhof
Cabaretière Jacqueline Kerkhof speelt haar programma
Laag bij de gronds.
De voorstelling omvat observaties van gestoorde en geflipte
mensen die bang zijn.
De Meiboom, Krabbendijke, 20.00 uur
B Hester Macrander
Cabaretière Hester Macrander brengt haar nieuwe pro
gramma Hup.
Zij weigert daarin een bezadigd leven te leiden en haar grootste
schrikbeeld is rustigjes oud te worden. Hester Macrander wordt
muzikaal bijgestaan door een accordeonniste.
Holland Huis, Scherpenisse, 20.00 uur
And ré Manuel
André Manuel brengt zijn cabaretprogramma De Kluts.
Zijn voorstellingen dragen een persoonlijk geëngageerde toon.
Deze keer is het hedendaagse amusement het onderwerp van
zijn satire.
Zuidlandtheater, Terneuzen, 20.00 uur
De Spaanse Hoer
Toneelgroep De Zeeuwse Komedie speelt De Spaanse Hoer.
Dit toneelstuk is een bewerking van Hugo Claus van de laat vijf-
tiende-eeuwse roman La Celestina van Fernando de Rojas. De
regie was in handen van Henk Geelhoed, die deze avond ook
vooraf (19.30 uur) een inleiding houdt.
Vestzak99, Vlissingen, 20.15 uur
Mannen op de Maan
Erik van Muiswinkel en Diederik van Vleuten brengen hun nieu
we cabaretprogramma Mannen op de Maan.
Deze voorstelling is uitverkocht.
Schouwburg De Maagd, Bergen op Zoom, 20.15 uur
Joop! Ter Heul
Het Middelburgs Theater speelt het blijspel Joopl Ter Heul.
In dit stuk naar de boeken van Cissy van Marxveldt verwerkte re
gisseuse Carla Schroot theater, muziek en dans. In dit blijspel
voor 17 personen, met in de titelrol Ploneke Scholtsz, ondersteu
nen drie leden van de musicalgroep Papillon de zang.
Minitheater, Middelburg, 20.30 uur
ZONDAG
Joop! Ter Heul
Het Middelburgs Theater geeft een extra voorstelling van het
blijspel Joopl Ter Heul.
Zie zaterdag.
Minitheater, Middelburg, 14.30 uur
Sneeuwwitje
Rijn Trijn spelen Sneeuwwitje en de 7 Dwergen.
In deze vrolijke familievoorstelling voor iedereen vanaf 4 jaar in
het kader van de serie Midwinter Matinees, spelen Reint Laan en
Cécilia Meindersalle rollen, inclusief die van de zeven dwergen.
MFC, Zierikzee, 15.00 uur
Cookin'
Cookin' is een percussieshow uit Zuid-Korea.
In deze voorstelling - slapstick, Aziatische vechtsport en theater
tegelijk - moeten krankzinnige koks met gevoel voor humor, rit
me en muziek onder druk van hun chef binnen een uur een huwe
lijksbanket prepareren.
Zuidlandtheater, Terneuzen, 20.00 uur
DINSDAG
Trio Kloosterboer
Het Trio Kloosterboer brengt cabaretesk liederenprogramma.
In de voorstelling Kloosterboer op zijn retour laten cabaretier Ar
no van der Heyden, muzikant Rob Elzenga en schrijver Jan Veld
man de humor weer hoogtij vieren.
Stadsschouwburg, Middelburg, 20.00 uur
De Oude Man en de Zee
I Solo-acteur Johannes Kemkens speelt De Oude Man en
I de Zee.
In dit verhaal van Ernest Hemingway over de oude visser Santia
go wordt de toeschouwer geconfronteerd met de tegenstelling
tussen jeugd en ouderdom.
Ledeltheater, Oostburg, 20.00 uur
Nadat zij van muziektheaterachtig cabaret was overgestapt
naar programma's met eigentijds maatschappelijke thema's
waarin de humor voorop staat, vertoonde het succes van
Hester Macrander een stijgende lijn. Ging haar vorige voor
stelling Stomstomstom (die binnenkort in het programma
Andermans veren van de Avro is te zien) over het hectische
bestaan van de werkende moeder, in haar nieuwe produktie
HUP staat de midlifecrisis centraal. Het feit dat Hester zon
dag veertig wordt, is daar niet vreemd aan.
door Frans Doeleman
„Voor een vrouw weegt de veer
tigste verjaardag zwaarder dan
voor een man, biologisch gezien.
Je kan geen kinderen meer krij
gen en daarna volgt de over
gang. Ik roep wel: bij veertig is
voor vrouwen de glans van het
leven eraf, van nu af is prozac
een glijmiddel, er zit niets an
ders op. Wat overtrokken ge
steld. Maar de man begint op z'n
vijftigste gewoon lekker aan de
tweede leg. Dat is een item in
mijn nieuwe programma HUP.
Maar ook dat je op deze leeftijd
beschikt over huisje, boompje,
beestje en dat je carrière op de
rails staat, als het goed is."
De in Zutphen geboren en geto
gen Hester Macrander vertelt in
rap tempo, van tijd tot tijd on
derbroken door haar kinderen.
„De eerste helft van je leven ben
je druk geweest met al die din
getjes voor elkaar te krijgen en
in de tweede helft vraag je je af
wat het gaat worden. Blijven we
zo doorsukkelen of komt er nog
een nieuw doel in mijn leven? De
zingevingsvraag komt meer om
de hoek kijken. Dat koppel ik
aan een maatschappelijk gege
ven. Het gaat zo goed met onze
welvaart, dat alle bewegingen
een beetje dood zijn, een beetje
suffe tijd, hè. Maar ik ben ie
mand die zich graag ergens voor
inzet. Ik zoek dus op twee fron
ten naar een nieuw doel, zowel
maatschappelijk als persoon
lijk."
Rationeel
Hester Macrander wilde altijd
al de kleinkunst in, maar na een
korte kennismakingsperiode
deed zij de Kleinkunstacademie
af als 'truttig met vals senti
ment'. Voor de acteursopleiding
vond men haar vervolgens te ra
tioneel, maar het bleek geen
enkel probleem toegelaten te
worden tot de studie docent
drama/regisseur. „Dat klopte
ook wel, want ik denk dat mijn
grootste kracht is eigenwijs zijn
en dingen willen maken waar ik
zelf over nagedacht heb. Ik heb
tijdens de opleiding van alles
gedaan waar ik zin in had, als er
maar muziek in zat."
Via een omweg kwam ze toch
zelf op het podium terecht. Een
optreden voor een jarige vrien
din sloeg zo aan, dat ze besloot
door te gaan. In 1990 schreef zij
zich in voor het Leids Cabaret
festival en drong door tot de fi
nale (gewonnen door André Ma
nuel). „Dat was de derde keer
dat ik in mijn eentje optrad voor
publiek. In cabaret kan ik ver
schillende dingen kwijt: zingen,
schrijven, op het toneel staan,
humor en inhoud. Het is een heel
veelzijdig genre."
Hester begon met een soort mu
ziektheater, maar toen dat niet
werkte, gooide zij het roer om.
„Ik heb mijn vorm een beetje
moeten aanpassen aan de com
mercie, waarbij de humor voor
op staat. Maar dat vond ik wel
een experiment en het pakte
goed uit. Ik heb niet zozeer
boodschappen, maar neem wel
thema's die mij oprecht bezig
houden. Die schrijf ik eerst heel
serieus op en ga pas daarna kij
ken hoe er ook om gelachen kan
worden. Dan kom je al gauw bij
de zelfspot terecht. Ik houd het
publiek een spiegel voor van ons
geploeter met het dagelijks be
staan."
„Ik probeer altijd contact te ma
ken met de zaal, de mensen uit te
Hester Macrander zoekt naar nieuwe doelen in haar programma HUP. foto Ans Dekkers Fotogravin
lokken wat te roepen of te zeg
gen. Als het lukt, leidt dat tot
onverwachte situaties en daar
kan ik nogal goed op reageren.
Dat maakt de avond apart, want
je weet dit was gisteren niet zo
en morgen ook niet. Improvise
ren is niet zo moeilijk, je moet
gewoon eerlijkzijn, de eerstere
actie is de beste. Ik ben snel,
vaak reageer ik in het dagelijks
leven veel te primair, maar op
het toneel is dat geen pro
bleem."
„Ik praat veel en snel achter el
kaar door en dat wordt doorsne
den door liedjes. Het program
ma is vrij fragmentarisch, maar
toch met een duidelijke lijn. Ei
genlijk ben ik de hele avond mij -
zelf in een uitvergrote vormDe
muziek is van hoog niveau, ge
worteld in het klassieke. Die heb
ik uitbesteed aan verschillende
componisten. En ik wil hele goe
de muzikanten, maar drie avon
den per week bij Hester Ma
crander spelen, vind ik zonde
van hun talent. Zij zijn hooguit
een half uur bezig, terwijl ik bij
na twee uur sta te lullen. Daar
om heb ik nu twee accordeonis
ten die elkaar afwisselen. Een
soort talentbescherming."
„Ik denk wel dat het voor vrou
wen heel prettig is dat ik daar
sta en dingen zeg, waarvan zij
denken: ja! Ik spreek erg vanuit
de positie van de vrouw in de-re
latie- en gezinsproblematiek, in
de maatschappelijke situatie,
het conflict tussen moeder zijn
en aan de weg timmeren. Ik
denk dat wanneer ik bij zo ie
mand in de zaal zou zitten, ik
daar ook wel verheugd mee zou
zijnj aMaar voor mannen is het
ook leuk en niet te beperkt."
Hester Macrander speelt HUP
zaterdag in het Holland Huis in
Scherpenisse (20.15 uur), zater
dag 13 januari in de Stads
schouwburg in Middelburg
(20.00 uur) en donderdag 5 april
in De Maagd in Bergen op Zoom
(20.15 uur).
Actrice Bo Bojoh in een scène
uit de voorstelling Liefde of Ma
laria.
door Frans Doeleman
Rob de Kuiper (41) was na zijn
regie-opleiding werkzaam bij
diverse theaters en werkplaat
sen en is de laatste tijd verbon-
den aan ELS Inc. Daarnaast
probeert hij jaarlijks een eigen
voorstelling te maken, waar
voor hij een soort documentai
re-stijl heeft ontwikkeld. In
Liefde of Malaria staat de foto
grafe en activiste Gertrude
Blom centraal.
Rob de Kuiper: „Aanleiding
tot de voorstelling Liefde of
Malaria vormt een reis die ik in
1998 maakte door Mexico. Ik
kwam bij het instituut NaBo-
lon terecht in het vrij arme
gebied Chiapas, waar je veel
indianen tegenkomt. Dat insti
tuut werd tot haar dood in
1993 met ijzeren hand be
stuurd door de Zwitserse Ger
trude Blom."
„Direct na de dood van Ger
trude kwamen de indianen in
opstand en dat geeft wel aan
hoe zij zo'n vijftig jaar als een
soort moeder, een missiepost,
op die mensen heeft gezeten.
Gertrude deed dat uit idealis
tisch oogpunt. Ze wilde de we
reld verbeteren en zette zich in
voor het behoud van de regen
wouden en de indianen, maar
met harde hand."
„Terug in Nederland kwam ik
een boek tegen, dat ooit bij een
expositie van haar als fotogra
fe was gepubliceerd. Aan de
hand daarvan ben ik gaan fan
taseren en heb ik samen met
mijn collega Mart-Jan Zegers
Liefde of Malaria geschreven.
Het begint als een vertelling
over een Nederlandse vrouw
van middelbare leeftijd, Gerda,
die gefascineerd is géraakt
door Gertrude Blom en naar
Mexico reist. Op Allerzielen,
de dag der doden, wordt Ger
trude tot leven gewekt in de
persoon van Gerda. Haar oude
dienstmeid komt langs en die
twee hebben het een en ander
uit te vechten. En er is een ge
heim van NaBolon."
Liefde of Malaria is morgen
(donderdag) te zien in 't Beest
in Goes (20.30 uur).
Jacqueline Kerkhof ging ooit naar de toneelacademie in
Maastricht om beroemd te worden, maar na twee weken had
ze al door dat de acteursopleiding niet bij haar paste. Te een
duidig. In 1990 studeerde zij af als dramadocente en oefende
dat beroep vervolgens tal van jaren uit. Tot zij zich realiseer
de dat ze het liefste zelf wilde spelen, schrijven en compone
ren. Een ideale vorm daarvoor is cabaret. Dus nam Jacqueli
ne in 1998 deel aan Cameretten in Rotterdam.
door Frans Doeleman
„In een vlaag van verstandsver
bijstering had ik mij in augustus
ingeschreven voor Cameretten
en in september moest ik al wat
hebben. De paniek nabij. Maar
zo werkt dat wel. Ik moet echt
weten wanneer iets af moet zijn,
dan gaat de stroom vanzelf lo
pen. Toen heb ik een vriendin
van mij gebeld, Madeleine Jut
ten Matzer, inmiddels mijn re
gisseuse, en we zijn aan de slag
gegaan. Daar is een half uur uit
gerold. Volgens buitenstaan
ders ging het over sex, hoewel
wij daar zelf niet voor gekozen
hadden. Wij wisten dat het ook
ergens anders over ging."
Gitaarles
De 34 jaar geleden in het Bra
bantse Oirschot geboren Jac
queline Kerkhof voelde zich al
jong aangetrokken tot muziek
en kreeg jarenlang klassiek gi
taarles. „Ik wist ook dat ik naar
de toneelacademie wilde. Het
heeft altijd in mij gezeten om
plezier te maken, mensen aan
het lachen te brengen en op die
manier in het middelpunt van
de aandacht te staan." Ze werd
evenwel dramadocente. „Toen
benaderde een theaterbureautje
mij om acts voor het bedrijfsle
ven te doen. Zij bedachten de
acts en ik speelde. Dat beviel mij
hartstikke goed. Zo kwam ik in
contact met mensen die mij
vroegen zelf iets te schrijven
voor bepaalde gelegenheden.
Dat ging ik leuker en leuker vin
den, evenals het entertainen.
Het fijne van cabaret is dat je
met het publiek mag communi
ceren."
Dus ging Jacqueline naar het
festival Cameretten. „Dat vond
ik heel spannend. Nu mocht ik
zelf mocht bepalen wat ik ging
zeggen, ik was mijn eigen op
drachtgever. Dat was nieuw. En
om daar te staan! Ik had echt
iets van doe mij maar een bak
met duizend man. Héééérlijk!
Al tijdens de halve finale en de
finale werd ik benaderd door al
lerlei impresariaten." Jacqueli
ne sleept de persoonlijkheids-
en de publieksprijs in de wacht.
De juryprijs ging naar Patrick
Stoof.
Nu staat ze in de theaters met
haar eerste avondvullende pro
gramma Laag bij de gronds, dat
1 februari in première gaat in
Amsterdam. „Het grootste deel
van de acts van Cameretten zit
er nog in, omdat ze gewoon te
goed zijn. Het thema is de strijd
die de personages voeren met
Jacqueline Kerkhof en de vraag
wie is Jacqueline Kerkhof en
waarom staat zij daar? Er zitten
heel veel personages in mijn
voorstelling en die vertellen al
lemaal bloedserieus hun ver
haal. In principe zit daar geen
grap in. Het is pas komisch bin
nen de context van het vertellen.
In die zin is het theatraal caba
ret."
De publiciteitsfoto straalt ove
rigens meer uit dan alleen een il
lustratie van de titel Laag bij de
gronds. „Ja, sexy, hè. Heeft een
Jacqueline Kerkhof brengt haar cabaretprogramma Laag bij de gronds.
fotoClea Betlem
vriendin van mij genomen in de
achtertuin van iemand hier in
Zuid-Limburg. Ik lag daar in
mijn blote niksje en het sneeuw
de en regende. Het was vriezend
koud. Aan de achterkant van
die tuin zat een camping en ik
weet gewoon zeker, dat er op dat
moment mensen met een verre
kijker, die juist vogeltj es aan het
observeren Waren, hebben op
gemerkt dat er een paar blote
billen tussen de struiken lagen.
Dat was wel grappig.
„Ik ben inderdaad helemaal
niet preuts. In de voorstelling zit
ook wel het een en ander aan
sex, maar op een heel suggestie
ve manier en met een grote, vet
te knipoog. Niet om te choque
ren of zo, ik ben gewoon redelijk
anaal ingesteld. Ik kan nog
steeds heel erg lachen om poep,
pies, scheet en sex. Nee, die mos-
selact heeft niks met Yerseke of
Prinsen en Dingemanse te ma
ken. Dat is een waanzinnige da
me die predikt dat je als vrouw
je mossel maar eens flink moet
uitlaten."
„Er zit ook een Belgische cur
susleidster in, Renate, die met
de toeschouwers een cursus
gaat doen. Dat is onontkoom
baar. Ge kunt daar wel zitten,
maar ge kunt niet weg, hè, als
publiek. Dus of je wilt of niet...
En er is een Brabantse bouw
vakker, Henry, die ongelooflijk
op zoek is naar een vrouw. Die
vindt hijEn die zal hij versieren
ook! Als het goed is, heb je altijd
reacties. Maar de kunst is om het
zo te doen dat de mensen zich
niet aangevallen of beledigd
voelen. Er is altijd ruimte om
nee te zeggen. Ik doe mijn best
de mensen in hun waarde te la
ten."
Jacqueline Kerkhof speelt Laag
bij de gronds zaterdag in De
Meiboom in Krabbendijke
(20.00 uur).
door Frans Doeleman
Johannes Kemkens maakt al
jaren solotoneel gebaseerd op
literatuur. Momenteel heeft hij
De oude man en de zee van Er
nest Hemingway (1899-1961)
op het programma staan,
waaraan hi] als ondertitel De
tragiek van geluk meegaf. Hij
brengt de voorstelling met
groot respect voor de schrijver:
„Ik sta als acteur ten dienste
van het verhaal."
„Als je literair theater maakt,
moet je het wel zo doen dat het
stuk overeind blijft en je het j
kunstwerk niet verandert ten j
behoeve van het toneel", meent
Johannes Kemkens (49), die bij j
de voorbereiding van de voor
stelling De oude man en de zee
worstelde met de vraag wie hij
het verhaal van de visser San
tiago, die op zijn oude dag de
grootste vis van zijn leven
vangt, zou laten vertellen.
„Het is geschreven door de al
leswetende verteller, nou, dan
moet die op het podium. Dat is j
weliswaar geen toneelpersona-
ge, maar je moet hem wel zo
behandelen."
„Het boek doet eigenlijk de ene'
helft van het werk, de verb eel-'
ding van de mensen de andere. J
De middelen moeten suggestief j
zijn en de verbeelding prikke-
len. Ik ben een tekst-acteur,
zoals ze dat tegenwoordig noe
men. Dan gaat het om de taal."
Hemingway zelf vergeleek zijn I
dunne - en daardoor bij mid-
delbare scholieren zeer gelief
de - boekje De oude man en de
zee met het zichtbare topje van
de ijsberg, een achtste deel van
het geheel. „Ik heb ontdekt
waarom dit zo'n beroemd ver
haal is. Die onderlaag spreekt j
iedere leeftijdsgroep aan, ie- j
dereen pikt er het zijne uit.
Men wordt geconfronteerd met
de tegenstelling tussen jeugd
en ouderdom."
Rijpheid
„Met betrekking tot deze roman
heeft iedereen het over de mens
en de natuur. Maar ik had het i
gevoel dat het meer gaat over de!
leeftijd van die man, over wat I
iemand nog kan en wil. Hij is
oud en zijn fysieke kracht is af
genomen, maar hij heeft zoveel
ervaring opgedaan in het leven,
dat hij er toch in slaagt die
grootste vis te vangen. Voor mij
is dat een teken van geestelijke
rijpheid. Dat boeide mij. Oud
worden wordt in onze maat
schappij afgeschilderd als ne
gatief, een neergaande spiraal,
maar dat is niet zo. Alleen ont
staat er een splitsing van lijf-
lijkheid en geestelijke groei."
De acteur is getroffen door de j
manier waarop de oude man
met zichzelf en zijn beperkte
krachten omgaat. „Hij kent
zichzelf. Een hogere wijsheid
kan je niet bereiken. Maar zijn
prestatie krijgt geen erkenning,1
Alleen de oude vissers zien nog
in welk gevecht Santiago heeft
moeten leveren. Aan de bewo-
ners en de toeristen van het Cu-
baanse vissersdorp gaat dat
voorbijVandaar die onderti- j
tel."
Johannes Kemkens bezocht be
gin j aren zeventig de toneel- j
school in Maastricht. „In die tijd
werd alles beeldend, zelfs als ac-
teur was je onderdeel van het I
decor. Mijn begeleider zei dat
regisseren een kunst was, acte
ren niet. Als acteur moet je
uitvoeren wat de regisseur voor
stelt. Daarom ging ik naar de to- J
neelschool in Londen, waar men
er vanuit ging dat als je Shake
speare goed spreekt, je geen de
cor en kostuum nodig hebt. Met
die stroming heb ik mij verbon-
den, al is dat maar een klein
groepje tegenwoordig."
„Mijn grootste uitdaging bij de
ze voorstelling is het werken
met stiltesIk heb nu pas in de
gaten hoe moeilijk dat is: het
beeld in de stilte door laten wer-1
ken. Het publiek, jong en oud, is
tot nu toe zo muisstil geweest,
dat je er bijna bang van wordt.
Mensen durven niet eens te ku-
chen. Dat ligt niet alleen een de
manier waarop ik het doe, er is
ook iets met Hemingway aan de;
hand. Dat is een groot geheim.
Het mooiste compliment is als
toeschouwers na afloop zeggen,
göh, ik ga dat boek nog eens le
zen, want ik heb totaal nieuwe
dingen gehoord."
Johannes Kemkens speelt De
oude man en de zee dinsdag 12
december in het Ledeltheater
in Oostburg (20.00 uur) en
woensdag 13 december in The
ater De Parel in Domburg (20.00
uur).
- -sa
Johannes Kemkens
