Witten jagen op zwarte stem PZC Britten weten zich nog steeds geen raad met bloot Verkiezingen Zuid-Afrika 31 Zuid-Afrika gaat 5 december naar de stembus voor lokale verkiezingen. Ze vormen de eerste vuurproef voor het ANC in het Mbeki-tijdperk. Zonder de magie van Madiba Mandela, maar met economische tegenwind en om streden standpunten over aids en Zimbabwe, blijkt de voormalige bevrijdingsbeweging kwetsbaar. De blanke oppositiepartijen rui ken bloed en hebben zich verenigd om de Zuid-Afrikanen wèl aids- remmers te geven en het land te behoeden voor een'Zimbabwaan se toekomst'. De arme, gedesillu sioneerde zwarte is de nieuwe doelgroep. zaterdag 2 december 2000 Het lijkt het werk van dokter Bas- son, de bizarre cardioloog die in de Apartheids jaren chemische wa pens ontwikkelde maar ook probeer de een pil uit te vinden die de huid van een blanke tijdelijk zwart moest ma ken. Handig voor infiltratie in de ANC-gelederen. De leider van de De mocratische Alliantie, Tony Leon, ontkent het hevig, maar zijn gezicht op de echt overal hangende DA-ver kiezingsposter is zo donker gemaakt en zijn haren zijn zo kort, dat je hem bijna voor een zwarte en in ieder geval voor een kleurling zou verslijten. De begeleidende tekst is 'DA - voor alle mensen'. Een andere tekst op posters die vooral hangen in blanke wijken, staat 'Nagel ze vast en sluit ze opwat in het En gels - 'nail them and jail them' - een tikkeltje anders klinkt. 'Zij' zijn de criminelen die volgens DA zowel zwarten als blanken teisteren. Maar in het witte Zuid-Afrika zijn 'zij' in het dagelijks spraakgebruik ook nog steeds 'de zwarten'. Meerdere inter pretaties dus en dat lijkt een gevolg van het willen aantrekken van zeer uiteenlopende kiezersgroepen. Tony Leon stormt het land door en is even in Kaapstad. Hij is gehaast, maar ook geïrriteerd. De avond ervoor heeft de staatszender SABC een film uitge zonden waarin te zien is hoe zes blan ke politieagenten drie zwarte immi granten op weerzinwekkende wijze aftuigen en door hun honden laten bijten. De natie is in shocktoestand en voelt zich teruggeworpen in de tijd. „Ik ben geschokt, natuurlijk", zegt Leon. Maar hij nuanceert direct en gaat in de tegenaanval. „Ik ga ervan uit dat dit niet representatief is voor de Zuid-Afrikaanse politie. Aan de andere kant gebeurt het ook in Los Angeles. Wat ik me afvraag, is waar om de tape, die twee jaar oud is, nu in de openbaarheid komt. Iets met ver kiezingen te maken?" Leon lacht grimmig en bevestigt zijn reputatie van politieke terriër. Klein van stuk, charmant, intelligent, maar ook keihard. Altijd in de aanval en al tijd profiterend van gaten in de ANC- defensie. Mbeki weet er alles van. De hele aids-discussiezou waarschijnlijk niet zo zijn geëscaleerd als Leon zich niet zo had vastgebeten in het getheo retiseer van de president omtrent de relatie tussen hiv en aids. De weige ring van de regering aids-remmers te geven aan zwangere vrouwen en slachtoffers van verkrachting, is voor de campagne van de DA een godsge schenk. „De leiders van het ANC misleiden de mensen", zegt Leon. „En dat in een land met aan het einde van dit jaar 6 miljoen sero-positieven. Men is mede verantwoordelijk voor de dood van miljoenen landgenoten." Leon garan deert dat waar de DA aan de macht komt, de aids-medicijnen voorge noemde vrouwen gratis zullen wor den verstrekt. Hij onderstreept met de routine van iemand die zich weet te bewegen in de zakenwereld dat elke lokale overheid in contact kan en mag treden met een farmaceutische indu strie. Zelf heeft hij kort geleden met die industrie onderhandeld over pxij- zen tijdens een reis door Europa. Toverwoord Aids is een dankbaar punt, maar dat is ook het verlies van 500.000 banen sinds het ANC in 1994 aan de macht kwam. Het ANC is volgens Leon ge- Aanhangers van het ANC belagen de bus van de Democratische Alliantie in Chris Hanikamp. foto's Eeloco van der Linden/GPD vangene van de vakbonden en ver moordt het eigen initiatief door een woud van regels en wetten. 'Banen scheppen' is het toverwoord en de re den waarom Leon hier in een donkere parkeergarage staat. In de hoek wor den auto's gewassen: het is het geïm proviseerde bedrijfje van de 41-jarige kleurling Peter De Bruyn. Met hulp van een lid van de Nieuwe Nationale Partijde erfgenaam van de tot zes jaar geleden almachtige Nationale Partij (NP) van Botha en De Klerk, heeft De Bruyn de goot en de fles we ten te verruilen voor het vrije onder nemerschap. „Peter's Car Wash is het bewijs van wat arme mensen die op straat leven kunnen bereiken", zegt Leon. Inruilen Hij presenteert het DA-plan van de 'opportunity-bonnen', die de echte kansarmen kunnen inruilen voor een opleiding of een kapitaaltje om een bedrijf te beginnen. „Ruim 18 procent van alle economische activiteit speelt zich af in het informele circuit. Van de 100 weten zich maar 3 te ontwikkelen tot echte winstgevende ondernemin gen. Met een beetje hulp kunnen klei ne pareltjes worden gecreëerd en ra ken tegelijk de binnensteden verlost van veel overlast." Banen zijn er vol gens Leon genoeg. „Werklozen kun nen prima ingezet worden bij het schoonhouden van de stad. Met al die wind hier is er, denk ik, troep genoeg. Betaal mensen per gevulde vuilnis zak. Stimuleer en je zal zien dat het re sultaat oplevert." Het is de taal van de liberaal. Leon vertegenwoordigde tijdens de Apart heid het Engelstalige deel van het blanke establishment. Zakenmensen vooral, die zich politiek afzijdig hiel den. Ze beschouwden de Apartheid als een abjecte uitvinding van de Afri kaners, maar, zoals diezelfde Afrika ners graag zeiden, ze profiteerden er op zakelijk gebied wel degelijk van. Zijn Democratische Partij (DP) heeft zich na 1994 stormachtig ontwikkeld. Het ging ten koste van de (Nieuwe) Nationale Partij. Vorig jaar bij de na tionale verkiezingen kreeg Leon 9,5 procent van de stemmen, zeven keer zoveel als vijf jaar daarvoor. De Nieu we Nationale Partij dook van 20,3 naar 6,7 procent. In de provincie West-Kaap, waarvan Kaapstad hoofdstad is, handhaafde de NNP zich echter tijdens de provin ciale verkiezingen met 38,4 procent van de stemmen, tegen 11,2 voor de DP. De twee partijen, ondanks hun verschillen, besloten tot een alliantie, en wisten zo het ANC, dat van 30 naar 42 procent was gegroeid, naar de op positie te verwijzen. De anti-ANC- formule moet nu landelijk worden be proefd, zoals Leon zegt, „ter voorko ming van een eenpartijstaat naar Zimbabwaans voorbeeld." „De West-Kaap is het enige licht in de duisternis", zegt Peter Marais, kandi daat namens DA voor het burgemees terschap van Groot Kaapstad. Marais is flamboyant, macho, populist én kleurling. Hij heeft in zaken gezeten en is al 13 jaar actief voor deNationale Partij. Marais schaamt zich niet voor zijn verleden, waarin hij een cruciale traite d'union was tussen de 'bruin- mense' en de partij die de apartheid uitvond. Een collaborateur, zeggen veel ANC-ers. Voor de NP waren de kleurlingen - het mengras ontstaan uit vooral Nederlandse blanken, door hen geïmporteerde slaven uit toenma lig Indië en het autochtone Khoikhoi- volk - tweederangsburgers. En dat was een tree hoger dan die waarop de zwarte meerderheid was neergezet Drie eeuwen leefden ze samen met de 'witmense', die hen slecht behandel den en tot alcoholisme veroordeelden, maar die toch meer voor hen beteken den dan de zwarten. Ze spraken bo vendien dezelfde taal: het Afrikaans. De kleine en soms nutteloze privile ges, zoals de eigen kamer die ze kregen samen met de Indiërs in het Apart- heidsparlement, vertaalde zich in trouw. Ook na de afschaffing van de Apartheid. In 1994 haalde de Nieuwe Nationale Partij dankzij de kleurlin gen hier de winst binnen en vorig jaar kreeg de NNP in de provinciale ver kiezingen nog steeds 38 procent van de stemmenIets minder dan het ANC. De verkiezingen dit jaar volgen op nieuw raciale lijnen en worden hier weer beslist door de kleurlingen, Vol gens de peilingen 'zweeft' 40 procent van het Kaapse electoraat. De mees ten zijn kleurling. De verkiezings campagne concentreert zich derhalve op de Cape Flats, het zanderige inter mezzo tussen het mondaine Kaapstad en de vruchtbare wijnheuvels van Stellenbosch, waar de 'niet blanken' werden gedumpt door het apartheids- regime en nu nog steeds de meerder heid van de Kaapse bevolking woont. Een bonte verzameling townships, een soort Soweto van Kaapstad, met de bekende problemen: werkloosheid, armoede en misdaad. Marais kent het gebied op zijn duim pje. Hij rijdt rond met een rode antie ke bus vol lawaaiige supporters en een jazzband. „DA het die rechte persoon om armoede in Kaapstad aan te pak: Marais!brult een vrouw vanuit de bus en doet dat zo hard dat ze haar kunstgebit verliest. Naast haar staat, fors detonerend in zijn strak gestre ken ruitjesoverhemd, de jeugdige lei der van de Nieuwe Nationale Partij en tweede man van de DA, Marthinus van Schalkwijk. De erfgenaam van de enige echte Apartheidspartij mist het charisma van Leon, maar is vastbe sloten zijn greep op het Kaapse electo raat te behouden. Het wapen is, net als vroeger, het ANC. „Na zes jaar regeren zijn de ar moede, de werkloosheid en de mis daad alleen maar toegenomen. Een op de vier kinderen in Zuid-Afrika gaat met honger naar bed. Voor het ANC komt eerst de partij en daarna de rest", zegt Van Schalkwijk. Hypo criet? Van Schalkwijk geeft toe dat de Peter Marais is namens de Democratische Alliantie kandidaat voor het burge meesterschap van Groot Kaapstad. Marthinus van Schalkwijk, de tweede man van de Alliantie, begeleidt hem. Verkiezingsaffiches in Elsiesriver. problemen die het ANC moet oplossen voor een niet gering deel zijn veroor zaakt door de partij waarin hijzelf is opgegroeid. „Maar het gat is groter geworden, en dat wrijf ik het ANC aan." Tegenpool De kandidaat van het ANC, Lynne Brown, is de absolute tegenpool van Marais. Ze is geselecteerd door Mbeki zelf, omdat ze beantwooi-dt aan alle eisen van de door hem zo gezochte 'nieuwe mens': geen opportunistische carrièremaker, maar iemand die zich helemaal geeft voor de gemeenschap. Brown heeft nog nooit een uitvoeren de functie gehad. Ze is opgegroeid in de partij, waar ze zich vooral bekom merde om vrouwen. Jong en ook verle gen, wat geen geringe handicap is in de strijd met de luidruchtige Marais. Maar ze is wel zelf afkomstig uit de Cape Flats èn kleurling; het blijkt zelfs uit haar naam, dezelfde die op de posters zo mooi rijmt met Cape Town. Ze 'doet' dezer dagen vooral de town ships met kleurlingen, „ook omdat we van 92 procent van het zwarte electo raat zeker zijn.Net als DA belooft het ANC de allerarmsten gratis water en elektra. In het winkelcentrum in Elsiesriver bestaat het lokale ANC- comité uit 10 man. Ze keert snel terug uit de supermarkt, „omdat het niet goed is de mensen bij het boodschap pen doen te storen." Buiten praat Brown met mensen die worden opge vangen door Sandra, een vrouw die wèl weet te overtuigen en is overgelo pen van de NNP. „Echt, ze hebben al leen oog voor ons als er verkiezingen zijn", zo motiveert ze de overstap. Leonard Maart, die op wijkniveau ANC-kandidaat is, zegt dat het 'af grijselijk moeilijk is' de kleurling te overtuigen. „We zijn eeuwenlang ge hersenspoeld. De witte baas had altijd gelijk, en twijfel daaraan ontwikkelt zich zonder onderwijs en met veel gra tis drank niet snel. Onze mensen zijn bijna allemaal nog half analfabeet." Volgende stop van Brown is het be ruchte Manenberg. De meeste inwo ners zijn afkomstig uit District Six, de wijk nabij het centrum van Kaapstad die in de jaren zestig en zeventig let terlijk werd platgewalst omdat ze 'blank gebied' moest worden. Manen berg heeft de meeste en gewelddadig ste bendes. Drie dagen ervoor is er een zevenjarig meisje vermoord. Marais is, met fotograaf, al langs geweest bij de rouwende ouders, die wonen in een van de uitgewoonde flats, eigendom van de gemeente. Geïndoctrineerd Hier geen ontvangstcomité. In een klaslokaal van een verder uitgestor ven school legt Brown aan een groep vrouwen uit hoe een beroep te doen op de al bestaande steun voor de aller armsten en hoe zich te organiseren, hoe plannen te maken. Later zegt ze: „Je moet de mensen over de meest simpele dingen informeren. Ze weten weinig van rechten, zijn gigantisch geïndoctrineerd. Het idee is: zonder de witmense komen wij bruinmense nergens, helemaal nu het zwarte ANC de macht heeft. Maar ik zeg: je wordt nu al zes jaar geregeerd door de Wit mense, wat is je winst? En dan begin nen ze na te denken en zeggen ze: je hebt gelijk, misschien beter het ANC." Eelco van der Linden Britten vinden zichzelf een onovertroffen volk, maar wij Nederlanders weten na tuurlijk dat aan menigeen een steekje los zit. Neem nou hun le gendarische preutsheid. Wie in Nederland naar de sauna gaat, weet dat naakt en gemengd zweten en afkoelen de norm is. Van een dergelijke ontspanning is hier nog steeds geen sprake. In vrijwel elke sauna is badkledij j verplicht. Idem dito aan de waterkant. Vrouwen zonder bikinitopje zijn op een Nederlands (of I Duits) strand heel gewoon. Hier I worden alle delen die mannen onderscheiden van vrouwen nog steeds keurig bedekt. I Merkwaardig is dan wel de enorme populariteit van de push-up beha in combinatie met een uitdagend decolleté. En niet alleen in uitgaansgelegen heden. Veel meer dan in Neder land lijken vrouwen hier doel bewust inkijk te geven, soms tot de caissière in de supermarkt aan toe. Of wat te zeggen van de zoge noemde 'page three girl', het meisje op pagina 3 van de krant. In een blad als The Sun, verre weg de grootste krant van het land, glimlacht daar dagelijks een Kathy (19) of Chloë (21) de lezer toe. Belangrijker dan hun glimlach zijn de altijd pronte borsten die zij onthullen. Omdat ook prominente politici als premier Tony Blair wel eens bijdragen aan The Sun levex-en, voelen keurige mensen zich niet betrapt met het blad onder de arm. In de Londense metro kan men dan ook gemeenteambte- nax'en en assurantie-adviseurs aantreffen die onbeschroomd pagina 3 bekijken. Het is dan ook niet voor niets dat in een land waar zo tegenstrij dig met sex en naaktheid wordt omgegaan, iemand als Vincent Bethell uit Coventry, een voor malig assurantie-adviseur, is opgestaan. Vincent eist het x'echt op om overal naakt te zijn. Hij is principieel in die dingen, en het mensenrechtenverdrag steunt hem daar in, zegt hij Daarom haalde hij naakt zijn boodschappen, ging hij naakt op reis en omdat hij daarmee niet altijd publiciteit haalde, ging hij steeds vaker naakt uit wandelen naar bekende plek ken. De Big Ben, het Hoogge- x'echtshofBuckingham Palace. Omdat hij van geen ophouden wist, zit hij nu al een paar maan den in voorarrest. Vorige week verscheen hij geheel naakt voor een rechter die vervolgens de tribune ontruimde wegens het zichtbare geslachtsdeel van de gedaagde. Buiten demonstreer den sympathisanten. Naakt. De zaak wordt begin volgend jaar vervolgd. Nu is Vincent bij lange na niet de enige naaktloper in het land, zij het wel de principieelste. Verba zingwekkend is het hoeveel eve nementen hier nog worden verstoord door 'streakers', een fenomeen dat in Nederland bij mijn weten alleen in de jaren ze ventig eventjes populair is ge weest. Hier is het vrij wel elk weekein de raak. Bij de wereldkampi oenschappen bowlen in Hopton-on-Sea, begin dit jaar, rende opeens een 22-jarige vrouw naakt over de kegelba nen. Tijdens de open Britse golf- kampioenschappen manifes teerden zich, onafhankelijk van elkaar, vijf naaktlopers. Orde diensten van de belangrijkste cricketstadions zijn speciaal ge traind in het optreden tegen streakers en hebben badjassen bij de hand. Wimbledon Bij bookmaker William Hill kon er in juli zelfs op gegokt worden of zich op Wimbledon nog een streaker zou manifesteren tij dens een wedstrijd van tennis- beauty Anna Koumikova. En ja hoor, de notoire streaker Mark Roberts greep de gelegenheid aan om voor de 157-ste keer en public uit de kleren te gaan. Gelukkig hebben Engelsen een onovertroffen gevoel voor hu mor. Toen vier jaar terug bij een belangrijke polowedstrijd - 25.000 man publiek, onder wie koningin Elizabeth - twee strea kers het veld oprenden, riep sta dionomroeper Terry Hanlon en thousiast: „We hebben een streaker! Nee, we hebben twee streakers!" Om na een korte stilte het ge slachtsdeel. van de voorste van de twee te becommentariëren: „Dat is niet zo'n grote.We have sympathy for you, Sir (We heb ben met u te doen meneer)." Zelfs bij de koningin kon er een glimlachje af. Harm Harkema •rtVKoru, flIÉÉfes

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2000 | | pagina 31