Geborgen in de Iraanse leegte Getrouwd met een soap PZC Fransen praten veel maar doen weinig Komedie vol lief en leed Bijbelse actiefilm woensdag 15 november 2000 15 tlm 21 november VLISSINGEN Cine city (Belbios 0900-9363) Shaft. Za. 24 u.; Nurse Betty. Do. t/m di. 19 en 21.45 u.; The Cell. Wo.t/m di. 13.45,16.15,19 en 21.45 u., za. ook om 24 u.; Rules of engagement. Wo. 19 en 21.45 u., do. t/m di. 21.45 u.; Space Cowboys. Wo. 19 u., do. t/m di. 13.45 u.; What Lies Beneath. Wo. t/m di. 13.45,16.15,19 en 21.45 u.; Snatch. Do. t/m di. 19 en 21.45 u.; The Blair Witch Project 2. Wo.19 en 21.45 u., do. t/m di. 21.45 u.( zat. ook om 24 u.; American Psycho. Za. 24 u.; The road to El Dorado. Wo. t/m di. 16.15 u.; Pokemon 2. Wo. t/m di. 13.45 en 16.15 u.; Nutty Professor 2. Wo.13.45,16.15 en 21.45 u., do. t/m di. 13.45, 16.15 en 19 u.; Coyote Ugly. Wo. 13.45,16.15,19 en 21.45 u., do.t/m di. 16.15,19 en 21.45 u.;; X-Men. Wo. 13.45 u., U-571. Wo. 21.45 u., do.t/m di. 13.45 u.; Wilde Mossels. Wo. t/m di. 16.15 en 19.15 u.; Chicken Run (Ned.). Wo. t/m di. 13.45 u.; Sneak Preview. Ma. 21.45 u.; Revelation. Ma. 19 u. MIDDELBURG Schuttershoftheater (0118 613 482) Dancer in the dark. Vr. 22 en za. 19.30 u., zo. 14 u.; Papa's Song. Wo. 20 u.; Une liaison pornographique. Do. 19 u., vr. 19.30 u., za. 22 u.; The Cup. Do. 21 u. De wind zal ons meenemen. Zo. t/m di. 20 u. HULST De Koning (0114312030) Where the Heart is. Do. 20 u., vr. enza. 19.15 en 22 u.,zo. 16.15 en 20 u., ma. en di. 20 u.; Rules of engagement. Wo en do. 20 u., vr. en za. 19.15 en 22 u., zo. 16.15 en 20 u., ma. en di. 20 u.; The Cell. Woendo. 20u.,vr. enza. 19.15en22u.,zo. 13.45,16.15 en 20 u., ma. en di. 20 u.; Space Cowboys. Wo. en do. 20 u., vr. en za. 22 u., zo. t/m di. 20 u.; What Lies Beneath. Wo. en do. 20 u., vr. en za. 19.15 en 22 u., zo. 13.45,16.15 en 20 u., ma. en di. 20 u.; Pokémon 2. Wo. en za. 14 u., zo. 13.45 en 16.15 u.; The road to El Dorado. Wo. en za. 14 u., zo. 13.45 u.; Nutty Proffessor2. Vr. en za. 19.15 u., zo. 13.45 en 16.15 u., Coyote Ugly. Wo. en do. 20 u., vr. en za. 19.15 en 22 u., zo. t/m di. 20 u.; U-571. Wo. 20 u.; Teigetjes Film. Wo. en za. 14 u., zo. 13.45 u. GOES 't Beest (0113 228 142) Kruimeltje. Wo. 14 u.; De wind zal ons meenemen. Do. en vr. 20.30 u.; Brief Encounter. Di. 20.30 u. TERNEUZEN Porgy Bess (0115-613293) Macbeth. Wo. 20 u. OOSTBURG Ledeltheater (0117-452735/453377) Geen voorstellingen. BERGENOP ZOOM Cinemactueel (0164 254 886) The Skulls. Do. 20 u., vr. t/m zo. 18.45 en 21.30 u., ma. en di. 20 u.; The Cell. Wo. en do. 20 u., vr. en za. 18.45 en 21.30 u., zo. 16.15, 18.45 en 21.30 u., di. 20 u.; Bedrooms Hallways. Zo. 16 u.; Pokémon. Wo. en za. 14u.,zo. 14 en 16.15 u.; Coyote Ugly. Wo. 20 u.; Nutty Professor 2. Wo. 14 en 20 u., vr. 18.45 en 21.30 u., za. en zo. 14,18.45 en 21.30 u., ma. 20 u.; The road to Eldorado. Wo., za. en zo. 14 u.; Sneak Preview. Do. 20 u.; Mansfield Park. Ma. en di. 20.30 u. Roxy (0164 233 434) Pitch Black. Do. 20 u., vr. 21.30 u., za. 18.45 en 21.30 u., zo. 16. en 20 u., ma. en di. 20 u.; American Psycho. Wo. 20 u.; What Lies Beneath. Wo. en do. 20 u., vr. en za. 18.45 en 21.30 u., zo. 16 en 20 u., ma. en di. 20 u.;; Pokémon 2. Wo. 14 u., vr. 18.45 u., za. en zo. 14 u.; Chicken Run (Ned.). Wo., za. en zo. 14 u. door Leo Bankersen Natalie Portman maakte al jong een onvergetelijk indruk als de pientere buurt-Lolita in 'Beautiful Girls'. Ook niet gek waren haar andere optredens, zoals in Woody Aliens 'Every one Says I Love You' en, voor- uit dan maar, de laatste 'Star Wars'-episode 'The Phantom Menace'. We zien haar daarom graag terug in Where the Heart l is, het regiedebuut van tv-pro- I ducent Matt Williams ('Ro- seanne', 'Home Improvement'). Portman, inmiddels negentien, speelt de naïeve, kansarme tie nermoeder N ovalee N ation met een fobie voor het cijfer vijf, die we zien uitgroeien tot een jonge vrouw die stukje bij beetje haar vertrouwen in zichzelf en het leven vindt. Dat klinkt nogal braaf en sen- timenteel, en dat is ook de in druk die de film tenslotte ach terlaat, terwijl het toch zo fris en eigenzinnig was begonnen. Aparte personages in een sym pathieke tragikomedie waarin het lot wel van een paar grap jes houdt. Zeventien en hoog zwanger is Novalee als haar vriendje haar in zijn oude roestbak meeneemt naar Cali- fornië. Vol verwachting op weg naar haar eerste huis zonder wielen. Ver komt ze helaas niet, want als ze bij een win kelcentrum uitstapt om te plassen laat de aanstaande va der haar in de steek. 's Nachts verschuilt ze zich in het warenhuis en overleeft met de spullen uit de schappen. Als ze in de winkel bevalt van een dochter kan ze zich niet langer verstoppen en worden moeder en kind heel even een media- beroemdheid. Op zo'n moment van algemene opwinding ligt het voor de hand er een heerlij- I ke satire van te maken, maar Williams en zijn scenario schrijvers Lowell Ganz en Ba- baloo Mandel laten die kans al dan niet bewust schieten. Opvang Toch weten ze nog lang tamelijk veelbelovend uit de hoek te ko men Novalee en haar dochter worden liefdevol opgevangen door een aantal excentrieke in- I woners van Sequoyah, Oklaho- 1 ma, die graag haar adoptiefami lie willen zijn. Een levenslustige verpleegster (Ashley Judd) die haar kinderen naar snoepgoed heeft vernoemd neemt de rol van zusje op zich. Een boeken wurm die in de bibliotheek woont (James Frain) wordt haar stille bewonderaar, en haar sur rogaatmoeder (Stockard Chan- ning) is een lieve, godvruchtige en eigenzinnige vrouw die bij het bidden nooit zal vergeten vergeving te vragen voor de on tucht die ze dagelijks tot groot genoegen met haar vriend op de keukentafel bedrijft. Uiteraard raken die levens met elkaar vervlochten en zijn we getuige van allerlei groot en klein lief en leed, maar het ver haal wordt nooit zo opwindend of verrassend als het montere uitgangspunt suggereert. Where the Heart is is gebaseerd op een boek van Billie Letts, en het lijkt er sterk op dat Ganz en Mandel niet bij machte zijn geweest de caleidoscopische geschiedenis op een bevredigende wijze te condenseren. Simpelweg de leukste plaatjes achter elkaar plakken is niet de methode. Where the Heart is draait in De Koning Hulst. door Leo Bankersen Bijbelse motieven en christelij ke symbolen zijn gewild mate riaal voor spektakel- en hor rorfilms. Zo wist nog niet zo lang geleden Arnold Schwar zenegger in 'End of Days' door een persoonlijk treffen met de duivel het einde der tijden te voorkomen. De Canadese ac tiefilm Revelation lijkt hier wel een beetje op: deze keer heeft Satan een valse messias vooruit gestuurd om de echte gelovigen uit te roeien en de j rest van de mensheid door middel van in virtual reality vormgegeven verleidingen bij het rijk van het kwaad in te lij ven. Revelation is dan ook een voorbeeld van wat aan de overzijde van de oceaan 'chris tian filmmaking' heet. In de jaren zeventig werden wel eens pogingen ondernomen om met de zogenaamde Beat mis de kerk weer populair bij de jeugd te maken. Nu blijkt ook de actiefilm voor dit doel ingezet te kunnen worden. Een forse schietpartij is kennelijk geen bezwaar meer. De door Jeff Fahey gespeelde agent Thorold Stone is echter geen serieuze concurrent voor Schwarzenegger. Revelation: te zien in Cine City Vlissingen. Regisseur Abbas Kiarostami filmt net naast het verhaal en geeft op die manier het landschap een vooraanstaande rol. foto G PD De titel van Abbas Kiarostami's in Venetië dubbel bekroonde De lüind zal ons meenemen (Grote juryprijs en persprijs) ver wijst naar een gedicht van de in Iran zeer bewonderde dich teres Forough Farrokhzad. Dat zegt u misschien niet zoveel (een Nederlandse vertaling van haar werk zou welkom zijn), maar laten we het erop houden dat het in Iran heel normaal is dat iemand enkele gedichten van haar uit het hoofd kent. Farrokhzad sprak zich openlijk uit over liefde en seksualiteit en had een grote invloed op andere dichters. In 1967 kwam ze op 32-jarige leeftijd bij een auto-ongeluk om het leven. door Leo Bankersen Hoewel Kiarostami een hom mage aan haar brengt door het titelgedicht in zijn eigen ge schiedenis te verwerken, heeft De wind zal ons meenemen niet rechtstreeks met Farrokhzad te maken. Wel valt er iets voor te zeggen om dit verslag van een gefrustereerde expeditie naar een Koerdisch dorpje in het noorden van Iran als een gedicht op te vatten. Op het eerste ge zicht ligt dat misschien niet zo voor de hand, want Kiarosta mi's strenge en een beetje af standelijke observaties lijken in het geheel niet op het soort kunstfilmerij dat we doorgaans poëtisch noemen. Maar zoals een dichter vertrouwde woor den en zinnen ontregelt om nieuwe beelden en gevoelens op te roepen, zo morrelt Kiarosta mi aan de traditionele construc tie van de speelfilm. Een auto rijdt door een schraal maar aangrijpend mooi gebied. Het is een beeld dat in de meeste films van Kiarostami (Through the Olive Trees, Taste of Cherry) opduikt en dat min of meer zijn handtekening is. Over het pre cieze doel van de tocht blijven we lang in onzekerheid. Een man die zich ingenieur laat noe men zou een televisieregisseur kunnen zijn die met zijn helpers wacht op het overlijden van een oude vrouw, zo ontdekken we min of meer terloops. Liever kijkt Kiarostami net naast het verhaal.Gekibbel van de mannen over de juiste route. Ze moeten afslaan bij een boom, maar in het wijde beeld staan er meerdere. De camera komt om zichtig naderbijrijdt mee over de hobbelige weg, ziet mannen en vrouwen in de velden aan het werk. N og dichterbijeen j onge- tje plotseling in close-up. Hij heeft de mannen opgewacht. De auto stopt, de radiator kookt. Kom mee, zegt de jongen. Hij klautert de heuvel op, tussen de huizen door. De ingenieur hem achterna, door de doolhof van steegjes, trapjes, dakterassen en lemen huizen. Geborgenheid in de woeste leegte. Zo neemt ook Kiarostami je mee, en alles gaat net even an ders dan je verwacht. Je moet nieuwsgierig willen zijn, en niet te ongeduldig. We staan een beetje in dezelfde schoenen als de ingenieur, die ook voorlopig weinig anders kan dan wachten. Hij amuseert zich met een opge wonden conversatie in het thee huis, helpt het jongetje bij zijn schoolwerk en moet telkens als een dolleman met zijn piepende gsm naar een heuvel rijden om dat hij alleen daar ontvangst heeft. Intussen verstrijken de dagen en verdampt de missie. De dood ontglipt hem, wel maakt hij de geboorte van een kind mee, helpt hij een bij graaf werk bedolven man redden en neemt hij de tijd om naar een schildpad te kijken. De wind zal ons meenemen zweeft ergens tussen een antro pologische documentaire en een symbolische fabel waarin de in woners van het dorpje Siah Da- reh min of meer zichzelf spelen. Het gaat over leven en dood, en over de smaak van een aardbei, die in Kiarostami's vorige film een kers was. Hoogdravende woorden passen hier eigenlijk niet zo, want de charme zit hem juist in die broodnuchtere, vaak ook humoristische observaties en in de subtiele verschuiving van het alledaagse naar het ma gische. Dat sommige ingrepen toch wat gekunsteld overkomen (de helpers van de ingenieur blijven opzettelijk buiten beeld of dat Kiarostami af en toe een beetje schoolmeester speelt doet weinig af aan het ontdekkings- plezier dat je kunt beleven. Het is poëzie, maar wel van het soort dat meer filosofisch dan emo tioneel gericht is. En omdat hij iedere melodramatische wen ding vermijdt mag Kiarostami af en toe ongestraft imponeren met een schaamteloos mooi landschap. De wind zal ons meenemen: donderdag en vrijdag in 't Beest Goes, zondag t/m dinsdag in Schuttershof Middelburg. Liaison Pornographique, een film over twee eenzame, nogal egocentrische mensen. foto GPD De Belgische regisseur Frédéric Fonteyne tooide zijn tweede speelfilm met de provocerende titel Une Liaison Porno graphique, maar in wezen gaat het hier om een ouderwets Frans relatiedrama waarin vooral veel wordt gepraat over relaties, het leven en de liefde. De paar erotisch getinte scè nes die de film wel bevat, doen in al hun artistiekerige kuis heid op geen enkele manier denken aan de onverbloemde seksuele handelingen die recentelijk te zien waren - of nog te zien zullen zijn - in omstreden Franstalige producties als 'Romance' en 'Baise-moi'. door Fritz de Jong De film draait om een man en een vrouw die zich openhartig tot de camera richten met ont boezemingen over een gepassio neerde relatie die ze samen hebben gehad. Zij, een goed ge conserveerde vrouw van ergens in de veertig, vertelt dat hun 'pornografische verhouding' louter en alleen gebaseerd was op een gedeelde seksuele fanta sie. Hijeen knappe vent van Spaanse komaf, ondersteunt haar verhaal en toont het por noblaadje, waarin zij de con tactadvertentie plaatste waar mee het allemaal begon. In een serie flashbacks toont de film hun eerste schuchtere ontmoe ting in een café en de aanvanke lijk ongemakkelijke, maar late re routineuze gang naar het hotel waar ze hun afwijkende fantasieën botvieren. Gaande weg maken dierlijke lusten ech ter plaats voor echte genegen heid. De minnaars krijgen het benauwd omdat er een emotio nele band ontstaat, waarop ze een einde maken aan de relatie. Op het realistische spel van de hoofdrolspelers valt weinig af te dingen, evenals op de beheerste regie van regisseur Fonteyne. Desalniettemin maakt de film een nogal geforceerde indruk. Dat komt vooral door het scena rio, dat eerst zijn uiterste best doet om de kijker nieuwsgierig te maken naar die o zo bijzonde re seksuele voorkeur die het stel bij elkaar brengt, om er vervol gens doorlopend omheen te draaien. Daarmee wordt het pu bliek ongevraagd in de positie van een voyeur geplaatst, het geen onnodig veel irritatie op wekt. Als ze maar tegen elkaar hadden durven zeggen wat ze werkelijk voor elkaar voelden. Nu kwam hun verhouding tot een abrupt einde, met achterlating van twee eenzame - en eerlijk ge zegd ook nogal egocentrische - mensen die zich altijd zullen af vragen of het echt niets had kunnen worden tussen hen. Une Liaison Pornographique draait in Schuttershof Middel burg. L. A. waar ze voor het eerst oog in oog komt te staan met haar aanbeden dokter David. Alsof dit alles nog niet absurd genoeg is wordt het arme schaap achternagezeten door de twee bekvechtende misdadigers die haar man vermoordden, omdat de auto die ze bij toeval pakte een voor hen bestemde partij drugs bevat. Net zoals Betty verslingerd is aan haar dokter David ontwikkelt de roman tisch ingestelde crimineel Mor gan Freeman een obsessieve be langstelling voor zuster Betty, wat het nodige sarcastische commentaar ontlokt aan zijn heethoofdige protégé Chris Rock. Maar hoe komisch de ver wikkelingen af en toe mogen worden, de film verliest geen moment uit het oog dat de zieke lijke toestand waarin Betty ver keert ook een hele pijnlijke zijde heeft. Dat die zo goed uit de verf komt is zeker een verdienste van Renée Zellweger, die de blonde Betty neerzet als een in-goede en prettig gestoorde engel, waar iedere filmliefhebber met het hart op de goede plaats onvoor waardelijk voor zal vallen. Nurse Betty is te zien in Cine Ci ty Vlissingen. Schreeuwtype Nu is aan die kerel op zich wei nig verloren - het is zo'n hufterig schreeuwtype dat dagelijks te bewonderen valt in de Jerry Springer Show - maar de gru welijke manier waarop hij aan zijn einde komt wens je nie mand echt toe. Betty schiet acuut in een shock en volstrekt overstuur springt ze in een auto om zich in Hollywood te melden bij haar soapdokter. Het is al gauw duidelijk dat ze door het Morgan Freeman (links) en Chris Rock spelen het boevenduo, dat het op Nurse Betty heeft voorzien. foto GPD Iedereen die wel eens een televisiesoap heeft gevolgd weet hoe verslavend dat kan zijn. Het eerste bewijs van een versla ving is meestal dat je de telefoonstekker er uittrekt om niet te worden gestoord tijdens de uitzending, maar echt erg wordt het pas als je ook de herhalingen niet overslaat, of als je af spraken afzegt om niets te hoeven missen van je favoriete se rie. door Fritz de Jong Bij de meeste mensen gaat zo'n 'zeepverslaving' na een tijdje wel weer over als verveling of andere interesses hun intrede doen, maar er zijn altijd uitzon deringen. Zoals Betty, een goed gemutste serveerster die com pleet verslingerd is aan de ziekenhuissoap 'A Reason To Love'. Haar passie voor deze suiker zoete afstammeling van Peyton Place is zelfs zo groot dat ze zich heeft aangeleerd om haar klan ten koffie in te schenken zonder te kijken, opdat ze haar idool Dr. David Ravell nooit uit het oog hoeft te verliezen. Haar versla ving slaat echter om in een zie kelijke obsessie als ze er thuis getuige van is hoe haar louche echtgenoot (Aaron Eckhart) door enkele schurken om het le ven wordt gebracht. traumatiserende voorval iedere greep op de realiteit kwijt is: ze denkt dat ze zelf een personage is uit 'A Reason To Love'. Dat leidt tot bijzonder vermakelijke misverstanden tussen Betty en de mensen die ze op haar reis te genkomt, met als hilarisch hoogtepunt de cocktailparty in

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2000 | | pagina 52