Het mag een beetje duurder zijn
PZC
Luxe wonen tussen de sterren van Saint-Tropez
^rar'1
k
-
ijr~
Tweede huis
onder de
Spaanse zon
Droomhuis
27
zaterdag 28 oktober 2000
Een (tweede) eigen huis op een plek on
der de Spaanse zon en altijd iemand
in de buurt die van je houden kon. Dat
lijkt alleen maar weggelegd voor miljo
nairs en vermogenden. Maar met de
groeiende welvaart zijn eenvoudiger wo
ningen in een Spaanse residentie ook be
reikbaar voor mensen met twee maal mo
daal (een jaarinkomen van een ton) of
voor hen die een leuk spaarcentje hebben.
Voor iets meer dan twee ton kun je aan de zon
overgoten Spaanse kust al een leuk optrekje
kopen met eigen tuin of patio en (dak)terras.
Voor wie minder te besteden heeft zijn er recht-
toe-recht-aan appartementen van 125.000 tot
150.000 gulden. Daarvoor bezit men dan een
huis aan een Spaanse costa. Het gaat hierbij dus
niet om 'timesharing', waarbij meerdere men
sen deelnemen in één woning, die door onder
verhuur moet worden uitgenut.
Hoe het gekochte huis in Spanje wordt gefinan
cierd, moet ieder zelf bepalen aan de hand van
zijn budget. Minimaal wordt wel verwacht dat
de helft aan eigen geld wordt ingebracht. De rest
kan meestal probleemloos gefinancierd wor
den, omdat mensen vaak al een eigen huis met
overwaarde in Nederland hebben. Hierbij moet
worden aangetekend dat een tweede huis vanaf
2001 niet meer onder de aftrek voor hypotheek
rente van de eigen woning valt.
Ook mag niet vergeten worden dat naast de
koopprijs, net als in Nederlander ook jaarlijkse
vaste lasten zijn voor lokale belastingen, heffin
gen, verbruik van elektriciteit en water, service
kosten en niet te vergeten de bijdrage voor het
gemeenschappelijke zwembad. Ruwweg moet
daarvoor 4000 tot 6000 gulden gerekend wor
den voor een woning van twee ton.
Leuk
Rotterdammer Jan Hilberding is in Nederland
met zijn vrouw en zakenpartner Betty van der
Zaal hoofdagent van de Brits-Nederlandse
groep Atlas International, die aan de Spaanse
Costa Blanca een grote rol speelt in de bemidde
ling bij de aankoop van woningen. ,,In de goede
zin is het een uit de hand gelopen activiteit ge
worden. Ik wist hoe ik een bloemetje moest ver
kopen, waarbij ik het hartstikke leuk vond als
een klant tevreden naar huis ging. Bij deze hui
zenverkoop gaat het om hetzelfde principe",
zegt de voormalige bloemist.
Voordat hij met potentiële kopers op stap gaat
wil Hilberding weten wat hun minimale finan
ciële mogelijkheden zijn. Vervolgens moeten ze
voor hun definitieve kooptrip zelf de tickets be
talen.
Alleen wie besluit tot aankoop krijgt de prijs
van een of twee tickets terug. ,,Wij trekken vier
dagen bijna dag en nacht met hen op. Het is echt
geen vakantiereisje meer. Wij zijn een verkoop
organisatie van huizen, geen touroperator.Dat
leidt er toe dat hoog wordt gescoord. „Het afge
lopen seizoen hebben we uit 26 trips uit Neder
land een gemiddelde gehaald van 76 procent."
Bestaat niet het gevaar - zeker onder de Spaanse
zon - dat mensen onder indruk van de mooie mo
gelij kheden ver over hun budget uit gaan?
Hilberding: „Dat zijn uitzonderingen. Over het
algemeen zijn de mensen zelf verstandig ge
noeg. Wij wijzen hun er ook op om niet meer te
willen dan wat ze op een normale manier kun
nen opbrengen. Het tweede huis in Spanje moet
geen zware last worden."
Toch blijkt vaak dat de mensen hoger uitkomen
dan hun opgegeven budget. „Dat gebeurt na
tuurlijk wel. Maar die mensen zijn ook niet ach
terlijk. Dat is typisch de goede Nederlands
koopmansmentaliteit: laat niet snel zien wat je
kwijt wil. Bevalt een huis, dan hebben de men
sen er meestal meer geld voor over."
Atlas richt zich voornamelijk op nieuwe huizen
af?
IM'
Wüïitj*1 u1
■M
Een tweede huis ir Spanje wordt alsmaar populairder.
in aanbouw. Bij aaikoop van zo'n huis krijgen
de agenten van de/erschillende projectontwik
kelaars commissieover de kale koopprijs. Zo lij
ken zij en die projfctontwikkelaars twee han
den op één buik? \erkoopagent Joop Breedveld:
„Wij krijgen inderlaad van de bouwer commis
sie. Maar we werkm niet met één bouwer, maar
met verschillende De ene bouwer betaalt ook
niet meer commisae dan de ander. Het maakt
ons niet uit welk huis de mensen kopen bij welke
bouwer. Wel laten we zien dat er kwaliteitsver
schillen zijn en wijzen we de mensen ook op an
dere zaken, zoals de afstand naar het strand en
het vliegveld. Wat hebben we er aan als we meer
commissie vangen, maar de klant zijn betalin
gen niet kan nakomen? Dan ben je nog verder
van huis"
Hilberding: „Afdingen? Kan ik proberen, maar
ik krijg geen poot aan de grond. De bouwer zegt
dat hij zijn prijzen al marktconform moet ma
ken. En als je voor die prijs niet wilt meedoen,
gaat hij wel naar een andere bemiddelaar, want
die zijn er ook genoeg. Het klinkt misschien gek,
maar wij vinden het ook prachtig als mensen na
een paar jaar nog heel tevreden zijn over hun
woning onder de Spaanse zon. Voor ons is het
natuurlijk ook leuker als mensen in hun huis
trekken en al merken dat hun bezit tijdens de
bouw al meer waard is geworden. Want ook de
woningen hier zijn de afgelopen jaren met ge
middeld 10 tot 15 procent in waarde gestegen."
Toch gaat nog steeds het verhaal dat je in de zui-
'W «A»
ftitfr- I
delijke landen aan alle kanten moet oppassen
dat je niet wordt getild.
„Onze rol is om dat te voorkomen", zegt Hilber
ding. ,Het zou direct negatief op ons terugslaan.
Kijk maar eens naar de tik die timesharing heeft
gekregen na alle terechte kritische publiciteit.
Wij gaan eerst goed na of de bouwer wel draag
krachtig is, of hij alle vergunningen heeft, kwa
liteit levert en - heel belangrij k - wel de eigenaar
van de grond is waarop de complexen worden
gebouwd."
De huizen die Atlas aanbiedt staan voorname
lijk in nieuwbouwwijken van plaatsen aan de
Spaanse kust waarin nauwelijks nog Spanjaar-
den te vinden zijn. Zo gaan hele wijken ontstaan
waar geen Spanjaard woont. Hilberding: „Dat
is hier al jaren aan de gang. Het gaat heel goed.
Je moet wel bedenken dat deze streken leven
van het toerisme. De mensen aan de costa'szijn
al veertig jaar gewend om met andere Europea
nen om te gaan."
Hans Roodenburg
Na in drie dagen zo'n twintig nieuw
bouwwoningen aan de Costa Blan
ca bekeken te hebben, maakten drie
koppels zonder aarzelen hun keuze.
Twee kopers, een kleine middenstander
en een manager uit de gezondheidszorg,
kochten beiden een drie verdiepingen
tellende rijtjeswoning in het in aan
bouw zijnde Residencia Playa Flamen-
ca in Torrevieja, met gezamenlijk
zwembad en op circa 1,7 kilometer van
het dichtstbijzijnde strand.
De prijs, ongeveer 200.000 gulden, lag
weliswaar enkele tienduizenden boven
het hun oorspronkelijk opgegeven bud
get, maar het was volgens hen zeker nog
op te brengen. De derde koper had een
budget van een half miljoen opgegeven.
Na enig onderhandelen werd een flink
stuk grond gevonden waarop hij het
droomhuis met zwembad naar eigen zin
kon laten bouwen. Uiteindelijk zit hij
nu op een uitgave van ruim anderhalf
miljoen gulden.
Goed weer
Met haar wat eenvoudiger stulpje on
der de zon aan de Spaanse kust is kap
ster Rinke Mol uit Strijen (in de Hoek-
sche Waard) minstens even gelukkig.
Dat ze bijna nog anderhalf jaar moet
wachten voordat haar huis wordt opge
leverd, deert haar niet. „Ik denk er al
meer dan een jaar over om een eigen
huis of appartement in Spanje te kopen.
Waarom? Het belangrijkste is dat het
hier altijd goed weer is. Ik hou van de
zon en spreek de taal."
Zij is absoluut niet van plan de woning
commercieel te verhuren om de extra
lasten te proberen terug te verdienen.
„Nee, het is mijn plezierobject, geen be
legging. Natuurlijk kunnen familie,
vrienden en kennissen erin voor een
zacht prijsje. Het moet echter leuk blij
ven en mijn spulletjes moeten netjes in
orde blijven. Geen vreemden erin van
wie je maar moet afwachten hoe ze je
huis achterlaten."
Veiligheid
Iets terughoudender en wat meer geslo
ten besluit de alleenstaande manager
uit de psychiatrische zorg tot de aan
koop van eenzelfde woning in het com
plex. Bijgestaan door zijn broer komt
ook hij tot de conclusie dat dit huis zijn
prijs waard is en dat de ligging naar zijn
zin is. „Ik ben al een tijd bezig om een
tweede huis in Spanje aan te schaffen.
In de eerste plaats voor mezelf en voor
mijn vrienden en familie. Pas op de
tweede plaats moet je het als een beleg
ging zien. Ik ben ook altijd in Spanje op
vakantie geweest, zoals zo velen begon
nen met kamperen. Ik ben aan Spanje
gehecht en wil op mijn leeftijd - ik ga
over een aantal jaren met pensioen - een
wat luxer en veiliger verblijf hebben.
De droomvilla werd gekocht door een
succesvolle transportondernemer uit
Rotterdam. Hij wilde per se direct aan
strand een vrijstaande woning, uiter
aard met flink eigen zwembad. Dat had
zijn prijskaartje. Hij laat nu een huis
van het villamodel 'Mar Azul' bouwen,
waarbij hij de architect liet opdraven
om veranderingen naar eigen zin te la
ten aanbrengen. Inclusief de grond zit
hij nu al op een koopprijs van 1,6 mil
joen gulden. „Och, ik kan het natuurlijk
wel lijden", vertelt hij zonder blikken of
blozen."
Hoewel op en top zakenman is ook hij
niet van plan zijn huis commercieel te
verhuren. Hij gaat het wel uitlenen aan
geïnteresseerde familie, vrienden en
goede personeelsleden. „Dat zal wel
lukken, want wie wil er niet een weekje
in zo'n huis doorbrengen?"
Op het hoogste punt stapt Jan
Riedstra uit zijn Jeep. „Kijk,
Saint-Tropez. Als je hier straks
aan het golfen bent kijk je zo de
baai in." De ondernemer in on
roerend goed heeft zijn slag ge
slagen aan de Cöte d'Azur. Daar
verrijst nu zijn bungalowpark
voor de happy few. Geschatte
waarde: bijna 350 miljoen gul
den.
Op zoek naar een tweede huis met
zwembad, garages en zesdui
zend vierkante meter grond, voor 8
miljoen Franse francs? Te laat, ver
kocht. Dit is de wereld van dure ca-
brio's, haute couture en bruinver
brande lichamen, versierd met een
Rolex of iets van Cartier. In de restau
rantjes kun je zomaar Rod Stewart
tegenkomen, een Spice Girl, Melanie
Griffith, EJddy Irvine of Richard Vi-
renque.
Saint-Tropez, wereldberoemd dank
zij de sterren die er graag vertoeven.
In hun kielzog de anonieme rijk
aards, die met him motorjachten in
de oude haven liggen. De massa ver
gaapt zich er elke dag aan, en vertoeft
verder op de zonovergoten stranden.
Van die massa moet het super de luxe
villapark van Jan Riedstra en enkele
andere investeerders het overduide
lijk niet hebben. Op het 110 hectare
grote terrein verrijzen vakantiehui
zen waar modale stervelingen slechts
van kunnen dromen.
Riedstra, handelaar in onroerend
goed uit het Friese Jelsum, werkt in
relatieve rust aan de ontwikkeling
van het park 'Golfe de Gassin et de
Saint-Tropez', genoemd naar de
twee plaatsen in de onmiddellijke
nabijheid. Hij blikt tevreden over de
heuvels met pijnbomen en mimosa.
„Moetje kijken. Waar vind je nog zo
iets, met vrij uitzicht op de baai van
Saint-Tropez?Dit is het meest presti
gieuze project aan de Cöte d'Azur,
het laatste ook. Niemand had ge
dacht dat het ons zou lukken." Wim
Sleijfer, advocaat te Leeuwarden en
een van de mede-investeerders,
knikt. „Dik honderd hectare, in een
gebied waar elke vierkante meter
grond goud kost, dat is genieten."
Een maand ligt de cruciale datum
w r rr r
-yjg
11
11
S - l Wt|i
Het bungalowpark in aanbouw.
van 15 september nu achter hen. Voor
die datum moest de fundering van al
le te bouwen woningen gelegd zijn.
Riedstra presteerde wat weinigen
voor mogelijk hielden: voor die da
tum lagen alle funderingen in de
grond, precies zoals de Franse bouw
vergunning voorschrijft. Ondanks de
bouwvak, ondanks de scepsis die de
Friezen links en rechts ontmoetten.
In maart kreeg Riedstra, in Frankrijk
al actief in onroerend goed, een tip.
,Een Nederlander die hier in project
ontwikkeling zit, belde op en zei: er
staat bij Saint-Tropez een golfbaan
te koop. Op een zondag ben ik hier
heen gereden en dacht; dit is zo mooi,
zo 'n stuk grond op een van de duurste
plekjes in de wereld - wat zou hier
aan de hand zijn?"
Milieubeweging
Dat werd snel duidelijk: vakantie
park Golfe de Saint-Tropez was een
van de grootste flops aan de Franse
zuidkust. Of, vanuit een ander stand
punt geredeneerd, een van de groot
ste successen van de milieubeweging.
Al in 1990 verrees een half dorp aan
bungalows op het terrein. Zweedse
projectontwikkelaars hadden hun
droomproject voor elkaar. Dachten
ze Het werd een nachtmerrie, waar
ze financieel aan bezweken.
Op het terrein mochten 460 bunga
lows gebouwd worden. De vergun
ning was er, maar de milieuactivisten
trokken ten strijde. Veel te groot
schalig voor de toch al door toerisme
getekende regio, betoogden ze. Een
bedreiging voor de natuur. Het pro
test had succes: de rechter legde de
bouw.stil. „Moet je nagaan", grinnikt
Riedstra, „toen hadden die Zweden
al 140 bungalows verkocht. Maar de
contracten werden ontbonden en de
hele zaak was voorbij." In zijn Jeep
rijdt hij langs de grotendeels afge
bouwde bungalows, die tien jaar leeg
hebben gestaan. Een spookdorp. Een
groot leeg zwembad ligt er totaal
overwoekerd. Een terreinwagen
komt in dit ruige gebied goed van
pas.
Na jaren van juridische strijd rolde
voor het park een compromis uit de
foto Niels Westra
bus. Geen 450 bungalows, maar 173.
En niet voor de verhuur, maar voor
de verkoop. „Terecht", zegt Riedstra.
„Het oorspronkelijke plan was veel
te grootschalig. Dat moet ik die mi
lieujongens nageven."
Sprookjespark
Nu worden zestig vrijstaande bunga
lows gebouwd op riante kavels van
minstens 2000 vierkante meter. Het
spookdorp wordt getransformeerd
tot een sprookjespark, met 113 ge
schakelde bungalows. „Allemaal
met zwembad, dubbele garage en be
veiliging. De eisen zijn heel streng. Er
moeten allemaal authentieke mate
rialen worden gebruikt."
Het is een race tegen de klok geweest.
„Toen ik hier in maart was wezen kij
ken, dacht ik: als dat werkelijk te
koop is, wil ik het wel hebbenInmid
dels was het vakantieparkconcern
Pierre et Vacances eigenaar van het
complex geworden. Maar dat durfde
het risico niet te nemen. Ze dachten:
die deadline van 15 september komt
wel heel snel. Het is een beursgeno
teerd bedrijf, dat mag ook geen grote
risico's nemen."
Riedstra durfde wel. „Ik heb het ver
haal aangehoord, rondgekeken en
een bod gedaan. Met een cheque ben
ik naar het hoofdkantoor van Pierre
et Vacances in Parijs gegaan."
De zaak werd beklonken. Hij bezit
ruim 60 procent van de aandelen van
de Franse BV, die eigenaar van het
park is. De projectontwikkelaar wil
het nu wel toegeven: toen hij de deal
sloot was hij vergeten dat in Frank
rijk in augustus bouwvakkers va
kantie vieren „Toen we de zaak
kochten hadden we nog vier maan
den tot half september. Maar als au
gustus zou uitvallen, hadden we echt
een probleem gehad. Maar we heb
ben het gefixt."
„Het geheim is: lokale mensen in
schakelen.-Een bouwbedrijf uit
Saint-Tropez, de architect ook. Die
heeft de oorspronkelij ke plannen nog
getekend. Toen zei de burgemeester:
ik heb er vertrouwen in en zal waar
mogel i j k med ewerking verlenenD at
is belangrijk, want een burgemeester
heeft hier heel wat te vertellen. Begin
september lag alles in de grond."
Inmiddels is de verkoop begonnen.
De prijzen passen bij de regio. Een
geschakelde bungalow kost minstens
1,6 miljoen Franse francs. Wie op
stand in een vrijstaand huis wil wo
nen, moet daar tussen de 2,5 miljoen
en 8 miljoen francs voor neertellen.
Nu melden de grote beleggers in on
roerend goed zich massaal bij Ried
stra. „Ik krijg elke dag wel een fax
van een pensioenfonds of zo. Zeg
maar wat het moet kosten, schrijven
ze. Maar dat gaat natuurlijk niet
door. Waar waren jullie toen het
moeilijk was, denk ik dan. Nee, dit
project is zo mooi, dat maken we zelf
af."
Maarten Pennewaard
