Wereldproblemen op agenda VN
PZC
Rebelse Molukse jongeren
ontmoeten begrip in Zeeland
PZC
Verplichtingen
Homohuwelijk in de
kerk volgens bisschop
Simonis onmogelijk
Suriname papt aan met buren
feiten en meningen
2
Regeringsleiders bijeen voor driedaagse conferentie in New York
woensdag 6 september 2000
de twintigste eeuw denkbaar
was. „Een stel goeie hersenen,
dat is het belangrijkste", con
cludeerde Annan. „En hersenen
zijn bij uitstek een grondstof die
gelijkelijk over de wereld is ver
deeld."
De stroperige bureaucratische
VN-organisatie staat niet be
kend om haar slagkracht en
doortastendheid. Neemt Annan
met zijn allesomvattende Plan
van Aanpak niet teveel hooi op
de vork? Loopt hij zo niet het le
vensgrote risico dat de Millen
nium Top uitmondt in een slot
verklaring die - als zo vaak -
voornamelijk bestaat uit ge
bakken lucht?
Annan eerder dit jaar: „Het gaat
niet om de vraag of we de moge
lijkheid hebben om de grootste
problemen van de mensheid aan
te pakken. Die mogelijkheid
hebben we. Daarover valt niet te
twisten. De relevante vraag is of
we met z'n allen de wil hebben
om die problemen op te lossen."
De zacht sprekende diplomaat
Annan heeft ontegenzeglijk een
groter charisma dan zijn meest
recente voorgangers. Maar hoe
invloedrijk is een secretaris-ge
neraal van de VN vandaag de
dag, ruim vijftig jaar na de op
richtingvan de volkerenorgani
satie? De Veiligheidsraad van de
VN. het verreweg invloedrijkste
forum van Annans organisatie,
stond als een kleuter aan de zij
lijn toe te kijken tijdens de jong
ste confrontaties tussen de Ver
enigde Staten en Irak. Bi] de
oorlog over Kosovo, tussen de
NAVO en Milosevic' Servië ging
het niet anders.
Verdwenen
Annan hoopt vurig dat Kosovo
en Irak de uitzonderingen zijn
op de regel dat de Veiligheids
raad van de VN 's werelds meest
prestigieuze forum is op het ge
bied van vrede en veiligheid. De
VN-chef zou ditzelfde deze
week uit eerste hand willen ho
ren van de voornaamste wereld
leiders.
Probleem is dat de machtigste
onder hen, president Clinton,
kan beloven wat hij wil zonder
dat dit wezenlijke invloed heeft
op de uiteindelijke positie van
de VS. Clinton is immers binnen
een half jaar van het wereldto
neel verdwenen. Onder zijn op
volger kan alles weer alles an
ders liggen. GPD
De Tweede Kamer heeft de bizarre dans rondo*
wijziging van de Bestrijdingsmiddelenwet 196;;
afgesloten, waarna D66 de vloer heeft verlate:
met een stramme buiging in de richting van de milieui
beweging. Voor aanvaarding van de wetswijziging waJ
de medewerking van de Democraten tenslotte niet no-
dig. Zij wisten een zweem van groen in het vaandels
behouden, zonder dat daaruit negatieve consequenties
voor de landbouw voortvloeien. De VVD, het CDA en de
kleinere Reformatoren leverden voldoende stemmes
voor het wijzigingsvoorstel.
Agrarisch Nederland kan, na te lang in het ongewisse!?
zijn gelaten, tevreden zijn. Het College voor de Toela
ting van Bestrijdingsmiddelen (CTB) moet voortaan
toetsen op vier inplaats van drie criteria. Het college
dient niet alleen te kijken naar de arbeidsomstandighe
den, de volksgezondheid en het milieu. Er dient tevens
te worden bezien of een middel voor de landbouw on
misbaar is.
In de praktijk houdt de wetswijziging in dat boeren en
fruittelers een jaar of zes respijt krijgen. Dan zal er.
naar nu wordt aangenomen, Europese regelgeving zijn
waarnaar zij zich hebben te richten. En daarmee ver
vallen bezwaren die verband houden met concurrentie
vervalsing binnen Europa.
Het debat rond de bestrijdingsmiddelen had een uiters:
grillig verloop. De afgelopen maanden tekenden ziel
wisselende meerderheden af voor verschillende termij
nen waarbinnen het gebruik van de gewraakte bestrij
dingsmiddelen nog zou worden gedoogd.
Achter het dispuut ging een sterke symboliek schuil. De
milieubeweging koos voor een harde, fundamentalis
tisch aandoende houding en leek op die manier toch
vooral een krachtige uitstraling te willen tonen. De!
land- en tuinbouw ervoer die benadering als een oor
logsverklaring. Als een reeks bestrijdingsmiddelen me;
onmiddellijke ingang zou zijn verboden, zouden de ver
houdingen voor geruime tijd ijzig zijn geworden. Eu
daarmee zou de milieubeweging haar doel zijn voorbij
gestreefd. Een aantal van haar wensen kan alleen met
medewerking van de landbouw worden vervuld.
De landbouw kan met de veranderde wetgeving wel uit
de voeten. De diversiteit van teelten, van grote beteke
nis voor de bedrijfstak in moeilijkheden, hoeft niet in
het gedrang te komen en de concurrentieverhoudingen
worden niet verder verstoord.
Het besluit dat nu is genomen, is niet finaal. De druk op
de landbouw om het gebruik van gewasbeschermings
middelen te verminderen, zal blijven en op langere ter
mijn zullen de regels alsnog worden aangescherpt. De
landbouw heeft zich in de afgelopen decennia gevoelig
getoond voor kritiek uit de samenleving en de belasting
van het milieu is op inventieve wijze en in aanzienlijke
mate verminderd. Dat heeft bij de meerderheid van de
Tweede Kamer blijkbaar vertrou wen gewekt. De sector
dient zich, nu een pauze wordt ingelast, voor ogen te
houden dat die opstelling van de volksvertegenwoordi
ging verplichtingen schept.
6 september 1950
door Carlo Nijveen
De Tweede Kamer praat deze
week over de invoering van
het homohuwelijk. Met vijf vra
gen aan hoofdredacteur Henk
Krol van de Gay Krant (vurig
voorstander) en kardinaal Si
monis (overtuigd tegenstander)
blikken we vooruit op de afloop
van het debat.
- Met welke man zou u willen
trouwen
Krol: „MetReon Nettenbreijers,
mijn huidige partner.
Simonis- „Geen enkele. Eigen
lijk wil ik op die vraag niet eens
antwoorden, omdat dat op zich
al een belediging is voor het in
stituut huwelijk."
- Wat is het grootste voor- en na
deel van het homohuwelijk?
Krol: „De pensioenregeling en
een aantal andere sociale voor
zieningen van bedrijven moeten
eindelijk goed worden geregeld.
Dat vind ik het grootste voor
deel. Tot voor kort weigerde
Philips bijvoorbeeld de pensi
oenrechten te erkennen van ho
moseksuele werknemers met
een geregistreerd partnerschap.
Een persoonlijke, emotionele
toevoeging: een huwelijksreis
en de eerste huwelijksnacht zijn
heel wat romantischer dan het
'partneren' dat homo's tot nu toe
cleden, haha!"
Instituut
Simonis: „Het homohuwelijk is
voor mij een contradictio in ter
minis ipsis, een woord- en
begripsvervuiling. Met het wet
telijk goedkeuren van zo'n hu
welijk wordt geknaagd aan de
echtelijke verbintenis tussen
man en vrouw, een instituut van
Godswege."
- Moeten homo's ook voor de
kerk kunnen trouwen
Krol. „Dat is aan de kerken. De
overheid moet iedereen gelijk
behandelen, kerken kunnen wat
mij betreft zelf een keuze blij
ven maken. Een kerkelijk ho
mohuwelijk is geen must. Som
mige kerkgenootschappen
zullen ook na het Kamerdebat
geen homo's huwen. Andere, zo
als de oud-katholieken en de
Remonstrantse Broederschap,
doen dat wel."
Simonis: „Nee. Ik weet dat een
aantal kerkgenootschappen
daarandersoverdenkt. Dat kan
ik hen niet verbieden. Maar wat
mij betreft, blijft een homohu
welijk in de kerk onmogelijk.
- Staatssecretaris van Justitie
Schmitz toonde zich in 1998 een
van de eerste voorstanders van
adoptie door homo's. Bent u het
met Schmitz eens?
Krol: „Ja. De scheidslijn tussen
goede en slechte ouders ligt niet
tussen het hetero- en het homo
huwelijk Of een ouderpaar een
kind goed kan opvoeden, heeft
niets te maken met de seksuele
voorkeur. Bovendien zijn er al
veel homo's in heterohuwelijken
die kinderen opvoeden."
Simonis: „Adoptie is een nood
oplossing, waarbij het belang
van het kind absoluut voorop
moet staan. Diverse onderzoe
ken hebben uitgewezen dat het
voor de psychologische groei
van een kind beter is dat het ou
ders van verschillende sekse
heeft. Ook daarom is adoptie
door homo's voor mij uitgeslo
ten."
Partnerschap
- Is het homohuwelijk nood
zaak? Het geregistreerde part
nerschap bestond immers al.
Krol: „Het burgerlijk huwelijk
wordt nu voor iedereen openge
steld, daarom gaat het."
Simonis: „Ik ben in principe ook
tegen het geregistreerde part
nerschap. Dat impliceert na
melijk het goedkeuren van een
seksuele verbintenis tussen
partners van dezelfde sekse.
Maar als in een pluriforme sa
menleving als de onze behoefte
bestaat aan geregistreerd part
nerschap voor homoseksuelen,
heb ik daar vrede mee." GPD
pagina 3: CDA blijft afwijzend
door Edith Ramakers
De net opgerichte groep
Vrije Molukse Jongeren
wil pijn met pijn bestrijden. Zo
moet hun dreiging met harde
acties in Nederland uitgelegd
worden. Dat zegt Buce Tahitu
uit Vlissingen. Het is niet zijn
manier, om geweld met geweld
te beantwoorden. Maar Tahitu
en ook Jim Pentury uit Mid
delburg kunnen wel begrip
voor de rebellerende jongeren
opbrengen.
Pentury's grootste bezwaar te
gen een terreurdaad is dat on-
schuldigen daarvan het
slachtoffer kunnen worden.
Hij trekt de vergelijking met
de ontvoering van 28 onschul
dige mensen door.de Filipijnse
moslimrebellen van Abu
Sayyaf op het eiland Jolo. „Er
zijn meer manieren om aan
dacht voor onrecht en leed te
vragen. Door een aanslag hier
in Nederland kan het voor on
ze mensen op de Molukken nog
moeilijker worden. En we
moeten voor hen strijden."
Begrip kunnen ze wel voor de
jongens opbrengen. Tahitu
legt uit dat de hele Molukse ge
meenschap in Nederland haar
verdriet niet meer kwijt kan.
Molukkers voelen zich mach
teloos of radeloos en ze kiezen
individueel voor een eigen ma
nier om terug te slaan De een
grijpt naar geweld, zoals deze
Vrije Molukse Jongeren. „Een
ander zoekt een uitweg in de
politiek of hoopt nog dat door
woorden het bloedvergieten
beëindigd kan worden. Ik
moet en wil op dat laatste blij
ven hopen."
Maar Tahitu voelt de spanning
Buce Tahitu: „Onschuldigen kunnen slachtoffer worden van ter
reurdaad." foto Ruben Oreel
in de Molukse gemeenschap op
Walcheren groeien. Je kunt
niet feesten, terwijl familiele
den verdriet hebben, pijn lij
den. „Er wordt daarom steeds
minder getrouwd. We dragen
vooral nog ouderen weg naar
hun begraafplaats, omdat ze
de ellende niet meer aankun
nen Gemiddeld gingen we
tien keer per jaar naar een
bruiloft of naar een begrafe
nis. Het laatste jaar is het aan
tal sterfgevallen verdubbeld
en huwelijken zijn er niet
meer."
Het Molukse volk wil met el
kaar leven, zoals het al hon
derden jaren met elkaar
samenleeft. En dat wordt on
mogelijk gemaakt. Tahitu.
„Het was een volk zonder wa
pens, dat leefde van natuur
producten in clans. De dorps
oudste krijgt vanwege zijn
leeftijd respect van alle dorpe
lingen. Zo gaat dat in het ei
landenrijk. Ik ben de oudste
zoon in onze familie. Voor de
kinderen van mijn broers ben
ik de oudste vader en ben ik
geen oom. Ooms en tantes
kunnen vreemden zijn, of de
buurman en buurvrouw. Het
zijn ouderen voor wie je res
pect hebt. Op respect is de hele
Molukse samenleving geba
seerd."
Tahitu, die sinds 1951 op Wal
cheren woont, verwacht dat
het voor Nederlanders moei
lijk in te schatten is hoe sterk
de onderlinge band van Mo
lukkers is. „Toen een paar we
ken geleden het nieuws Neder
land bereikte dat mijn hele
dorp Waai (dat is een regio van
Ambon) was weggevaagd, heb
ik hier in een hoekje zitten hui
len. Mijn mensen zijn de ber
gen in gevlucht. We horen niets
meer van ze."
Tahitu verwacht na twintig
maanden onrust ook steun van
Nederland en nog liever van
Europa. „Want vochten
Molukkers niet voor de gealli
eerden in de Tweede Wereld
oorlog en liggen niet veel
Molukkers begraven in Nor-
mandië?"
Danrnagje.nudenoodhoogis,
van Nederland de helpende
hand verwachten. „En het
doet pijn als dat niet gebeurt.
Ik weet eerlijk gezegd ook niet
hoe Nederland moet helpen,
want Nederland zit verstrikt
in allerlei mondiale verdragen
en is met handen en voeten ge
bonden aan contracten of ver
plichtingen."
Geld
Het eilandenrijk wordt intus
sen leeggeplunderd en de men
sen zijn op de vlucht. Tahitu:
„De Molukken zitten vol met
delfstoffen en bodemschatten.
Iedereen zegt dat het een reli
gieuze oorlog is. Maar laat ik
eigenwijs zijn. Ik denk dat de
euro, yen en dollar de grootste
vijanden van de Molukken
zijn. Want alles draait uitein
delijk om geld. Om geld ver
kregen van de delfstoffen wor
den gruweldaden verricht. De
vrije Molukse Jongeren willen
pijn met pijn bestrijden. Ik wil
liever de multinationals en re
geringen pijn bezorgen."
Kardinaal Simonis
door Armand Snijders
Suriname is in Zuid-Amerika een vreem
de eend in de bijt. In het land, een van de
laatste kolonies in de regio waren de ogen
vanouds vooral gericht op Europa, en Ne
derland in het bijzonder. Maar president
Ronald Venetiaan maakt zich sterk om zijn
land uit het isolement te halen en papt aan
met de grote landen in het zuiden.
Eigenlijk hoort Suriname nergens bijGele
gen in het. uiterste noorden van Zuid-Ame
rika valt het in het zwarte gat tussen het Ca
ribische eilandengebied en de grote broers
op het vasteland. Alleen de al even onbedui
dende buren Guyana en Frans-Guyana, het
laatste niet zelfstandige gebied in dit deel
van de wereld, zijn zonder vliegtuig te be
reiken. Met Guyana ligt Suriname boven
dien in de clinch over betwist grensgebied
De banden met de Caribische eilanden zijn
nauwer dan met buurland Brazilië.
Op de top van de Zuid-Amerikaanse rege
ringsleiders probeerde Venetiaan vorige
week zijn land onder de aandacht te bren
gen. Suriname vindt een gewillig oor bij
Brazilië, dat voorstander is van een hechte
Zuid-Amerikaanse gemeenschap.
Tijdens de bijeenkomst werd een communi-
Paus
Paus Pius XII heeft in een
boodschap de mensen veroor
deeld 'die er nooit genoeg van
krijgen bioscopen en sportvel
den te bezoeken, de dag en
nacht vullen met onbeteke
nend gepraat, het kijken naar
pikante illustraties en het luis
teren naar frivole muziek', De
ze 'ontaarding' neemt volgens
de paus de vorm van een epide
mie aan.
Typhoon
Een typhoon heeft in Japan
250 mensen het leven gekost.
Verder zijn een kwart miljoen
mensen dakloos geworden.
Zo'n 35.000 huizen zijn geheel
of deels verwoest, 170.000 wo-
qué ondertekend waarin is vastgelegd dat
de landen gezamenlijk zullen werken aan
regionale integratie Veel aandacht moet
daarbij worden besteed aan het versterken
van de democratie, verbetering van de han
del, bestrijding van de drugscriminaliteit en
het uitbreiden van infrastructuur. Wat dat
laatste betreft, hoopt Suriname op het ont
sluiten van het eigen land door de aanleg
van wegverbindingen met Brazilië.
Venetiaan heeft in Brasilia ook intensieve
besprekingen gevoerd met de president van
Venezuela, Hugo Chavez. Deze toonde zich
bereid Suriname een steuntje in de rug te ge
ven op het gebied van olieleveringen. GPD
ningen zijn ondergelopen.
Vooral de dichtbevolkte gebie
den van Osaka. Kobe en Kyoto
zijn getroffen.
Spoorwegen
De Nederlandse Spoorwegen
hebben een nieuw beveili
gingssysteem in gebruik geno
men. Dat maakt seinpalen
overbodig. Wissels en seinen
wordt voortaan automatisch
bediend. Het NX-systeera
stamt uit de Verenigde Staten.
Brug
De baileybrug die, voor het
station Middelburg, lange tijd
over het Kanaal door Walche
ren lag. verhuist naar Vlissin
gen om daar de Keersluisbrug
te vervangen.
Uitgever:
J. C. Boersema
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
D Bosscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Oostsouburgseweg 10
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Redactiefax: (0118) 470102
Vlissingen:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Fax (0118)472404
Goes: Voorstad 22
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel (0113)273000
Fax (0113)273010
Terneuzen: Axelsestraat 16
Postbus 51
4530 AB Terneuzen
Tel (0115) 686000
Fax (0115)686009
Hulst: s Gravenhofplein 4
4561 AJ Hulst
Tel (0114)373839
Fax (0114)373840
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
j 4300 AB Zierikzee
Tel (0111)454647
Fax. (0111)454659
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8 00 tot 17.00 uur
Zierikzee en Hulst:
8.30-17.00 uur
Zaterdags in Vlissingen
van 8.00 tot 10.30 uur
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV Wegener NV
Internet (http://www.pzc.nl):
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
redactie, redactie@pzc.nl
exploitatie, internet@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800 - 0231231 of maandag
t/m vrijdag, op de kantoren
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 13.30 uur.
op de kantoren door de klacht in te
spreken op de band of de
verwijzing op te volgen.
Overlijdensadvertenties:
tijdens kantooruren en
uitsluitend maandag-
t/m vrijdagavond van 20.30
tot 22 00 uur en zondagavond
van 20 00 tot 22.00 uur-
Tel (0118)484000
Fax(0118) 470100
Abonnementsprijzen
bij automatische incasso.
(tussen haakjes prijs met acceptgiro)
per maand 36,70 (n.vt.)
per kwartaal, 100,00 101,65)
per jaar ƒ380.00 381.65)
Voor toezending per post geldt
een toeslag
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor
het einde van de betaalperiode
Losse nummers:
maandag t/m vrijdag: 1,85 per stuk
zaterdag:/ 2.75 per stuk
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties
ABN AMRO 47 70 65.597
Postbank 35 93.00
Advertenties
Alle advertentieopdrachten worden
uitgevoerd onder toepassing van
de algemene voorwaarden van
Uitgeverij PZC BV alsmede de
regelen voor het advertentiewezen.
Tarieven kunnen tijdens kantooruren
worden opgevraagd
bij de advertentieorderafdeling.
Tel 0118-484321
Vandaag begint op het hoofdkwartier van de Verenigde Naties
in New York de zogeheten Millennium Top. Deze driedaagse
conferentie brengt een ongekend groot aantal regeringslei
ders bijeen. Zij zullen zich buigen over een pakket ambitieuze
voorstellen van secretaris-generaal Kofi Annan. De in Ghana
geboren VN-chef hoopt dat het niet bij mooie praatjes blijft.
Hij wil de grootste problemen van deze tijd te lijf gaan met
concrete maatregelen. Ook verlangt Annan antwoord op de
vraag welke rol de VN-organisatie dient te vervullen in de
21ste eeuw.
door John Wanders
De inwoners van New York
zijn gewaarschuwd. Het
wordt de komende dagen weer
een zootje. Om de haverklap zal
met huilende sirenes een stoet
limousines door de straten ra
cen, omzwermd door tot de tan
den bewapende veiligheids
agenten in SUV's (Sport Utility
Vehicles). De politie brengt voor
de gelegenheid zesduizend ex
tra agenten op de been. Wat wil
je ook, met zoveel hoogwaardig
heidsbekleders in de stad. Alles
wat regeert, is deze week in
Manhattan. Het is de droom van
elke terrorist.
om concrete afspraken te ma
ken over de aanpak van 's we
relds grootste problemen. An
nans wensenlijst je liegt er niet
om. Hij heeft het in zijn Plan van
Aanpak over omvangrijke
vraagstukken als armoede,
aids, broeikaseffect, bevol
kingsgroei, daklozen, analfabe
tisme, honger, stedelijke ver
paupering, oorlog.
Burgemeester Rudy Giuliani
van New York neemt geen enkel
risico, lijkt het. Niet met de ter
roristen, met met demonstran
ten, niet met de muggen. Man
hattan benoorden de 23ste
straat wordt voorafgaand aan
de top uitgebreid besproeid met
een insecten verdelgingsmiddel.
Het is immers alweer september.
De in deze streek inmiddels be
ruchte mug die in dit jaargetijde
het gevreesde West Nijl-virus
verspreidt, vormt in Giuliani's
ogen een serieus te nemen be
dreiging voor de wereldleiders.
Pal voor de deur van het VN-
hoofdkwartier werd afgelopen
week een dode vogel aangetrof
fen, gestorven aan het West Nijl-
virus.
Ook voor de mens is het virus in
potentie dodelijk. Na de zeven
doden van afgelopen najaar zit
de schrik er flink in op het ge
meentehuis. Stel je voor dat zo'n
mug Poetin prikt, of Clinton.
Daar is geen Secret Service
agent tegen opgewassen. Het
zou geen goeie pr zijn voor de
stad New York.
Secretaris-generaal Kofi An
nan van de VN maakt zich in
tussen drukker over de mate van Een politieagent weigert een Iraanse vrouw de toegang tot een New Yorkse wijk. De veiligheidsmaatregelen in de stad zijn hoog opgevoerd,
bereidheid van de wereldleiders foto Stephen Chernin/AP
„Mijn voorstellen mogen ab
surd ambitieus lijken", zei An
nan eerder dit jaar, bij de pre
sentatie van zijn plan. „Maar als
de VN geen poging doet om voor
de komende decennia een koers
uit te zetten voor de wereldbe
volking, wie zal dat dan wel
doen?"
Annan kijkt zoals dat hoort
'verwachtingsvol' uit naar de
komst van de hoogste vertegen
woordigers van de VN-lidsta-
ten. De Millennium Top wordt
de grootste bijeenkomst op dit
niveau 'in de geschiedenis van
de mensheid', bazuinen zijn me
dewerkers al maanden rond.
„Als de regeringsleiders hier
simpelweg heenkomen om een
paar speeches af te steken en
dan weer te vertrekken, dan zul
len hun onderdanen buitenge
woon teleurgesteld zijn", weet
Annan. „De leiders van de we
reld moeten het eens worden
over de urgentste taken die op
ons bordje liggen. En ze moeten
het eens worden over een strate
gie op basis waarvan we die ta
ken kunnen gaan uitvoeren."
Bereidheid
Verbetering van het onderwijs
in de arme landen is een van de
voornaamste sleutels naar suc
ces. Dat vereist uiteraard geld -
ook al hoeft het juist op dit punt
niet onmiddellijk om giganti
sche investeringen te gaan.
Maar zodra het ook maar enigs
zins over geld gaat bij de VN,
gaat het over steun van de rijke
landen aan de arme. En over de
bereidheid van de rijke landen
om de schuldenlast van de Der
de Wereld te verlichten.
Het is voor de ontwikkelings
landen in New York niet alleen
een kwestie van handje ophou
den. Zij zullen op hun beurt de
bereidheid moeten uitspreken
om prioriteiten te verleggen.
Dat betekent concreet minder
geld uitgeven aan oorlogstuig
en meer aan onderwijzers en les
materiaal. In de ontwikkelings
landen, veelal gebieden waar de
macht vanzelfsprekend gekop
peld is aan een machinegeweer,
is een dergelijke koerswijziging
geen sinecure.
Natuurlijk, de problemen zijn
ontzagwekkend groot. Nie
mand die dat bestrijdt. Maar er
is geen reden om het doemden
ken de overhand te laten krij
gen, vindt Annan. Met de tech
nologie van vandaag (Internet)
kunnen de landen van de Derde
Wereld volgens hem veel grotere
sprongen in de tijd maken dan in
