Media in Zuid-Afrika racistisch PZC PZC Barak lonkt naar Likoed als partner President Poetin tracht schade te beperken na tragedie Koersk Verdieping natuur Moeder ontvoerd meisje teleurgesteld in Nederlandse staat feiten en meningen Pers blijkt zes jaar na apartheid nog steeds te blank en te Engels zaterdag 26 augustus 2000 door Eelco van der Linden De Zuid-Afrikaanse media zijn zes jaar na de afschaf fing van de apartheid nog steeds sterk racistisch. Dat conclu deert de onafhankelijke Men senrechten Commissie (HRC) in het rapport waarmee ze een om streden onderzoek naar racisme in de pers afsluit. De HRC vraagt journalistenor ganisaties om scherpere ge dragsregels op te stellen en pleit voor het aannemen van speci fieke wetten, als dat geen effect mocht hebben. Naar het rapport was met span ning uitgekeken. Vooral de ver horen van journalisten in het begin van het jaar leidden tot felle polemieken. Meermalen werd de vrees uitgesproken dat de persvrijheid aan een zijden draad hing. De commissie dankt haar bestaan aan een artikel in de nieuwe grondwet en heeft ver gaande macht. De dreiging die journalisten ei-varen is groot, ook door de opstelling van pre sident Mbeki, die vaak de media aanvalt en pleit voor 'evenwich tiger berichtgeving'. Commissievoorzitter Barney Pityana zei bij de presentatie van het rapport dat de media niet bewust aanzetten tot ras senhaat. „Er wordt gebruik ge maakt, bewust of onbewust, di rect of indirect, van racistische stereotypen. Men vergeet de Zuid-Afrikaanse geschiedenis van ongelijkheid en heeft geen oog voor de enorme effecten die zulke berichtgeving heeft op de mensen", aldus Pityana. Dominant Volgens de voorzitter krijgt het (zwarte) publiek een 'één-rich ting kijk op de wereld' voorge schoteld en dat is die van de blanke. De berichtgeving is in Pityana's beleving gemaakt voor blanken door journalisten die blank zijn en, als ze zwart zijn, zich richten naar de uitge ver, die in veel gevallen (maar lang niet alle) blank is. Pityana klaagt over het negatieve effect van concentratievorming in de media en het dominante ge bruik van het Engels, terwijl het land negen talen rijk is. Pityana vindt dat er een grote rol is weggelegd voor Sanef, de Zuid-Afrikaanse Vereniging van Hoofdredacteuren. Matha- ta Sedu van Sanef reageert ge matigd positief. „De HRC is afgestapt van de harde aan klachten en doet nu vooral een grote serie aanbevelingen. Sanef is al betrokken, zoals wordt gevraagd, bij het organi seren van trainingen en discus sies die journalisten bewuster moet maken van het probleem." Sanef is wel 'zeer bezorgd' over de instelling van een nieuwe ge dragscode, waarvan de nale ving gecontroleerd zou moeten worden door de Icasa, de toe zichthouder op Zuid-Afrikaan se media. „Wij verwerpen het idee en beschouwen de sugges tie dat de scherpere regels in een wet moeten worden vastgelegd, als zowel onnodig als gevaar lijk", aldus Sedu. Zuid-Afrikaanse journalisten reageerden deze week over het algemeen opgelucht op het rap port. Raymond Louw, voorma lig hoofdredacteur van de Rand Daily Mail, de krant die een kri tisch geluid bleef produceren tijdens de apartheid, onder streept dat het rapport vooral aanbevelingen bevat „De toon is duidelijk gematigd. Ik vrees ook geen initiatief van het par lement", aldus Louw, de 'grand old man' van de Zuid-Afrikaan se journalistiek Louw is wel geschokt door het feit dat de commissie de media 'racistische instituten' noemt. „Er is racisme in de media, om dat die nu eenmaal de maat schappij weerspiegelen, en dat moet je bestrijden. De media, die overigens inmiddels voor vijftig procent gerund worden door zwarten, zijn zeker niet ra cistisch. Het is een grove blun der van de commissie." Louw vreest het accentueren van racisme, zoals dat vandaag in Zuid-Afrika sterk gebeurt. „Het is levensgevaarlijk en doodt op het ogenblik het poli tieke debat." Louw vergelijktde situatie met die tijdens het pre sidentschap van Nelson Mande- la: „Van 1994 tot 1998 lag het ac cent op verbroedering, maar ook op transformatie van de maatschappij, het verheffen van de misdeelde zwarte groe pen. Mandela sprak niet over racisme, maar zorgde wel dat er werd nagedacht over de gevol gen ervan en hoe die gevolgen te repareren. Nu gebeurt het omgekeerde: men discussieert over racisme en denkt niet meer aan de zo cruciale transformatie. Het is echt heel gevaarlijk." GPD pagina 33: Kafferboomstraat kan niet meer door Ad Bloemendaal Premier Barak van Israël zegt dat hij bereid is een re gering met de Likoed te vor men, als de onderhandelingen met de Palestijnen niets ople veren. Likoed-leider Sharon, die steeds heeft gezegd dat hij daar niets voor voelt, lijkt nu minder bezwaren te hebben. Wat Barak precies wil, is on derwerp van debat in Israël. Sommigen zien de toenade ringspogingen tot de Likoed als een manier om druk uit te oefenen op de Palestijnen An deren menen dat Barak het vredesproces met Arafat al heeft opgegeven en nu zoekt naar mogelijkheden om verder te regeren. Daarvoor is een uit breiding van zijn coalitie een eerste vereiste. De regering steunt op minder dan eenderde van de Knessetleden. Natuurlijker Barak zei deze week dat hij de deur niet wil sluiten voor zijn voormalige coalitiegenoten, maar dat er 'natuurlijker part ners' zijn voor het soort rege ring dat hij wil vormen, zoals de Likoed. de conservatieve Shinui en de Centrum Partij De Likoed is een natuurlijke partner, zei Barak, omdat ze net als de Arbeiderspartij streeft naar vrede en veilig heid, sociale rechtvaardigheid en nationale eenheid. Hij liet jf PésT Sharon verscheen vorige maand op een enorm tv-scherm tijdens een massabijeenkomt in Tel Aviv, waar hij Barak felle verwijten maakte over diens toegevendheid tegenover de Palestijnen. Nu lijken de twee kemphanen elkaar toch weer in de armen te sluiten. foto Sven Nackstrand/EPA weten 'grote persoonlijke eer bied' te hebben voor Sharon en er niet aan te twijfelen dat deze een waardige minister van Buitenlandse Zaken zou zijn. Gevraagd of hij echt gelooft dat er een regering met de Li koed tot stand kan komenant woordde Barak dat hij de kans op fifty-fifty schat. Dezelfde schatting liet hij horen toen de interviewer informeerde naar de kans op een snelle vrede met de Palestijnen. Ook voor het begin van de top conferentie van Camp David zei Barak dat hij de kans op mislukking even groot achtte als de kans op succes. Daaruit kan worden afgeleid dat de partijen sindsdien niets zijn opgeschoten. „De Likoed is door de kiezers de oppositie in gestemd, met de opdracht deze regering te ver vangen en niet ermee samen te werken", zei deze week frac tievoorzitter Reuven Rivlin. Volgens hem is de meerderheid van de partijleden tegen een coalitie met de Arbeiderspar tij. Niettemin gaf Sharon later een verklaring uit waarin hij een coalitie met Barak niet uit sluit. Seculiere revolutie De afgelopen week heeft Ba rak een plan ontvouwd voor een soort seculiere revolutie. Dat plan draait om de aan vaarding van een grondwet voor de staat Israël. Hij zegt het burgerlijk huwelijk te wil len invoeren, het ministerie van Godsdienstzaken te willen opheffen en vakken als Engels en wiskunde verplicht te zul len stellen op ultra-orthodox religieuze scholen. De religieuze partijen reageer den furieus. De meeste com mentaren zagen het plan als een verkiezingsstunt en als het bewijs dat Barak niet langer gelooft in het overleg met de Palestijnen. Hij zou zich nu willen richten op binnenland se problemen. GPD De grote rivier de Westerschelde bergt de zeker heid in zich van een zee van tegengestelde vi sies. Dat zou staatssecretaris De Vries van Ver keer en Waterstaat zich voor ogen moeten stellen als ze volgende week donderdag voet zet op Bevelandse bo dem alwaar zij zal worden bijgepraat over ondermeer het natuurherstel dat een beetje wordt uitgevoerd ter compensatie van de schade die is ontstaan door verdie ping van de rivier. De Belgen hebben 44 miljoen gulden betaald en Neder land heeft 22 miljoen bijgepast om het verlies van na tuurwaarden ongedaan te maken. Antwerpen moest toegankelijk gemaakt worden voor grotere schepenen die operatie had tot gevolg dat schorren en slikken te loorgingen. Daar zou, vooral buitendijks, iets teg over gesteld moeten worden. Sinds een aantal jaren is een verandering gaande inhet denken over watermanagement. Rijkswaterstaat komt steeds meer tot de overtuiging dat niet in alle gevallen een offensieve benadering moet worden gekozen om het water te weren, maar dat ruimte moet worden geboden aan rivieren. Net als in een bokswedstrijd kan het ver standiger zijn mee te geven dan recht op de stoten van i de tegenstander in te lopen. Vanuit die gedachte opende Rijkswaterstaat vijf jaar geleden de discussie over compensatie van natuur waarden. Er moest worden ontpolderd om ruimte te maken voor het water. Bij die zienswijze werd voorbij gegaan aan het gevoel dat altijd nog bij velen in Zee land leeft dat water synoniem is aan dodelijk gevaar Het dispuut liep volledig vast. De landbouw organi seerde verzet en dat was hevig. De watertechnocrateni hadden zich verkeken op de kracht der sentimentenen de plannen werden voorlopig in diepe bureauladen ge borgen. Sindsdien is hier en daar wel enig reparatiewerk gele verd om binnendijks gecultiveerde natuur een wat schoner aanzien te geven. Maar Rijkswaterstaat hield zich op de vlakte als het ging om buitendijks natuur herstel. Daarmee wekte de dienst een nukkige indruk Het heeft er de schijn van dat de mislukte poging tot ontpoldering zoveel frustratie heeft opgeleverd dat de men geen lust gevoelt tot anders gerichte creativiteit. De staatssecretaris moet zich ervan bewust zijn dat een nieuwe discussie over herstel van natuurwaarden par tijen opnieuw tegenover elkaar zal brengen. De land bouw zal zich blijven verzetten tegen grootschalige ontpoldering, de milieubeweging blijft korzelig overte geringe compensatie en een goed deel van de samenle ving blijft gespitst op intact gelaten dijken. Zolang geen nieuwe ideeën worden ontwikkeld, treedt een ver lamming op. Die zal doorwerken in gesprekken met België overeen gewenste volgende verdieping van de rivier. Zolang uit de praktijk blijkt dat er geen maatschappelijk aan vaardbare oplossingen voorhanden zijn om de schade van verdieping te compenseren, is hierover geen g gesprek met de buren aan de zuidflank te voeren. 26 augustus 1950 doorCarine Neefjes De ontvoering van haar ze venjarige dochtertje Deni- se gebeurde volgens de klassie ke methode. Net als altijd logeerde het meisje tijdens het weekeinde bij haar vader, maar dit keer werd ze op zondag avond niet bij haar moeder te ruggebracht. Honey Fortgens (34) reed daarop naar het huis van haar ex en trof daar een gro te puinhoop aan. Vader en doch ter waren gevlucht naar Turkije, het vaderland van haar voorma lige vriend. Sinds de verdwijning van Deni- se in april 1998 heeft Honey Fortgens uit Hillegom 'de hele wereld laten schudden', maar niets hielp. Interpol, het.minis terie van Buitenlandse Zaken, politie, justitie, de ambassade in Ankara en de Raad voor de Kin derbescherming, al deze instan ties zijn er nog steeds niet in geslaagd het meisje terug te brengen naar haar moeder. Wel is bekend dat ze met haar vader op een geheim adres woont in een buitenwijk van Istanboel. Denise is één van de honderden slachtoffers van internationale kinderontvoering, een vorm van criminaliteit die in Nederland hand over hand toeneemt. Bij het ministerie van Justitie zijn alleen dit jaar al 57 meldingen binnengekomen van ouders wier kind is ontvoerd door een familielid Op aandringen van de Tweede Kamer komt het mi nisterie volgende maand met een rapport waaruit blijkt dat het aantal kinderontvoeringen in de afgelopen tien jaar is ver dubbeld. Opsporing Vooral de opsporing van kinde ren die zijn ontvoerd naar Egyp te, Algerije, Marokko en Tune sië verloopt zeer problematisch Deze landen hebben de interna tionale verdragen die kinder ontvoering tegengaan niet gete kend. Turkije heeft zich sinds 1 augustus van dit jaar aangeslo ten, maar voorde opsporing van Denise kwam dat te laat Het bureau Centrale Autoriteit van het ministerie van Justitie, dat ontvoerde kinderen moet terug brengen naar achtergebleven ouders, kan alleen nieuwe ont voeringszaken uit Turkije be handelen. Honey Fortgens voelt zich in steek gelaten door de Neder landse overheid. ..Wij leven hier in een praatjesmaatschappij. De staat is tot niets in staat. Voor het terugkrijgen van Denise ben ik afhankelijk van de diploma tieke weg. Daar is Nederland niet goed in. Bij vermissingen van kinderen in Frankrijk, En geland en Amerika is daar het land te klein. Maar wij durven niet op onze strepen te gaan staan." Haar ex-vriend is in Turkije een juridische procedure begonnen om de voogdij te krijgen over Denise. Hoewel hij niet met Ho ney was getrouwd en hij zijn dochter in Nederland nooit heeft erkend, is de kans groot dat het meisje in Turkije wel aan hem wordt toegewezen. In veel moslimlanden behoort het kind automatisch toe aan de biologi sche vader, omdat hij degene is die het geloof doorgeeft. Uit cijfers van het ministerie van Justitie over 1998 blijkt dat van de zeventien verzoeken voor 'teruggeleiding' van ont voerde kinderen naar Neder land, zes voor de rechter zijn ge komen. Uiteindelijk zijn slechts vier kinderen weer aan hun Ne derlandse ouders toegewezen; de overige zijn spoorloos of vrij willig teruggekeerd. Als een kind langer dan een jaar weg is en ouder dan zestien, dan komt het ministerie niet meer in actie. Honey Fortgens heeft Denise in mei voor het eerst sinds de ont voering, en tegelijk voor het laatst, gezien. Nadat zij een toe ziend voogd van de Turkse kin derbescherming had ingescha keld. werd een ontmoeting geregeld tussen moeder, kind en ex-vriend bij de McDonald's in een buitenwijk van Istanboel. „Het was heel moeilijk. Aan vankelijk wilde Denise niets van mij hebben, ze negeerde mij volledig. Mijn dochter is door haar vader geïndoctrineerd Ik zou een slechte moeder zijn Toen liet ik haar ëen foto zien van haar nichtje waar ze heel dol op is. Ze lachte, ontspande zich. Ik zag mijn eigen lieve meisje weer. Zolang de juridische procedure om het voogdijschap in Turkije nog loopt, zal Denise bij haar vader blijven. Zelfs het feit dat de man in Nederland voor ont voering is veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf, zet geen spoed achter de zaak. Neder land heeft geen uitleveringsver drag met Turkije. Toch geeft Honey de moed niet op. „Ik blijf vechten. Uiteindelijk zal het recht zegevieren GPD door Frank Hendrickx Een charme-offensief moet het imago van de Russi sche president Poetin oppoet sen na diens alom bekritiseer de rol in het drama rond de atoomonderzeeboot Koersk. Operatie 'schadebeperking' verloopt vooralsnog beter dan het crisismanagement ten tij de van de catastrofe. Rusland lijkt Poetin nog een kans te ge ven. „De macht zal normaler en humaner worden", menen optimisten. Met de voorlopig laatste stap in een nauwkeurig opgezet charme-offensief, stelde Poe tin donderdag het leger, de politie, de douane en de belas tingambtenaren een loonsver hoging van twintig procent in het vooruitzicht. De onderte kening van het decreet door Poetin is een rechtstreeks ge volg van de ramp met de Koersk. Die catastrofe heeft de aandacht gevestigd op de deplorabele levensomstandig heden van veel staatsdienaren Poetin zelf noemde de wonin genvan de Koersk-bemanning 'een schande' en verhoogde, na een spoedoverleg met de mi nister van Financiën, de lonen. Eerder kregen de nabestaan den al tien jaarsalarissen en een nieuw huis als compensa tie aangeboden Operatie 'schadebeperking' is in volle gang en lijkt vruchten af te werpen Ongeveer 65 pro cent van de bevolking blijft Poetin steunen. In juli was dat nog 73 procent, maar de daling is minder sterk dan verwacht. Het is echter nog te vroeg om te stellen dat de president uit de gevarenzone is. In Russische opiniepeilingen komen de be langrijkste veranderingen meestal een paar weken later tot uitdrukking. Dun koord Ruslands president loopt over het dunne koord tussen boete doening en populisme. Hij be waart vooralsnog zijn even wicht. De loonsverhoging oogt weliswaar als het sussen van onrust, maar Poetin is niet ge zwicht voor de roep om de de fensie-uitgaven drastisch te verhogen. De gewoonlijk zeer kritische krant Segodnja prees die opstelling. „Anders had het budget voor volgend jaar helemaal herschreven moeten President Poetin verspeelde veel goodwill door de eerste dagen in vrijetijdskleding vanaf zijn va kantieadres aan de Zwarte Zee commentaar te geven op de ramp met de Koersk. Pas later vertrok hij naar Moskou. foto E PA worden." De salarisstijging voor geüniformeerde ambte naren is gedeeltel ij k een sigaar uit eigen doos. Per 1 januari genieten de troepen geen be lastingvrijstelling meer en moeten ze net als iedereen het eenheidstarief van dertien procent betalen. Poetin blijkt gevoelig voor de publieke opinie, iets wat onder voorgaande Russische leiders veel minder het geval was. Door eerder deze week een be zoek te brengen aan de nabe staanden, kwam hij onmis kenbaar tegemoet aan de verontwaardiging onder de Russische bevolking over zijn afstandelijke houding. Dat Poetin over zijn eigen scha duw sprong, was balsem voor het geschonden imago van de president. De bijeenkomst met de fami lieleden vond plaats onder strikte regie van het Kremlin. Slechts staatscamera's regi streerden de bijeenkomst, waardoor de pijnlijkste tafe relen waarschijnlijk aan het oog zijn onttrokken. Het is verder ook niet duidelijk of de familieleden kalmerende mid delen hadden gekregen Eer der onthulde een videocamera hoe een woest schreeuwende moeder letterlijk werd platge- spoten door medici, volgens Russische autoriteiten om ge zondheidsredenen De positieve reacties op Poet- ïns boetedoening overheersen echter in Rusland. „Het be zoek aan de nabestaanden geeft aan dat de macht in Rus land wil veranderen", schreef gisteren de Komsomolskaja Pravda, ten tijde van de ramp één van de zwaarste criticas ters van de autoriteiten. „De macht wil menselijker wor den. Anders is het niet te ver klaren waarom Poetin zes uur lang moeilijke gesprekken voerde met de familieleden. Anders was de officiële rouw- plechtigheid op uitdrukkelijk verzoek van de familieleden niet afgeblazen." Admiraals In Rusland is langzaam be wondering ontstaan voor Po- etins weigering enkele leger officieren te slachtofferen. Familieleden eisten van Poe tin dat hij onmiddellijk admi raal Popov, commandant van de Noordelijke Vloot, zou ont slaan. De voormalige KGB- agent wees dat van de hand. Volgens enkele kranten heeft Poetin zich daarmee minder populistisch getoond dan Jel- tsin, die 'ongetwijfeld twee of drie admiraals had opgehan gen'. Poetin heeft in plaats daarvan verklaard zelf 'een grote schuld' te voelen. Het Doema-lid Zeleznjov noemde dat gisteren moedig „Het was makkelijker geweest om ande ren de schuld te geven. Het is terecht en eerlijk dat Poetin dit niet heeft gedaan." Het charme-offensief is bittere noodzaak, want Poetin zal de steun van de bevolking hard nodig hebben. Niet alleen de onder vuur liggende oligar chen hebben de ramp met de Koersk aangegrepen om de aanval op de president te ope nen, ook enkele gouverneurs en de communistische opposi tie zijn uit hun schulp gekro pen. De regering Poetin wil deze herfst belangrijke hervormin gen realiseren en zal daarbij ongetwijfeld op meer tegen stand kunnen rekenen dan voorheen. GPD Offensief De Chinezen lijken zich op te maken voor een offensief in Korea. Twee grote legers trek ken richting de Koreaanse grens en 120 tanks zijn inge scheept in de haven van Da- vien in Mantsjoerije. Volgens een correspondent van het persbureau Reuters hebben de Chinese communisten ook alle schepen gevorderd in de ha venstad Antoeng, vlakbij de grens met Korea, om nog meer oorlogsmaterieel te kunnen verschepen. Bloembollen Het Amerikaanse schip Ame rican Defender heeft in de ha ven van Vlissingen de grootste lading bloembollen ingeno men, die ooit vanuit Zeeland naar de nieuwe wereld is ver scheept. Aanvankelijk zou het schip in Rotterdam laden, maar omdat daar in de haven wordt gestaakt, week het uit naar Vlissingen. Watergasfabriek Op het terrein van de Cokesfa- briek in Sluiskil begint bin nenkort de bouw van een wa tergasfabriek, waarin gas wordt geproduceerd uit cokes en water. De Duitsers hadden in 1944 de oude watergasfa briek geheel gedemonteerd en per spoor en schip afgevoerd Delen van de fabriek zijn na de oorlog in Polen teruggevon den. Uitgever: J. C Boersema Hoofdredactie: A L Oosthoek D Bosscher (adjunct) A. L Kroon (adjunct) Centrale redactie: Oostsogburgseweg 10 Postbus 18 4380 AA Vlissingen Tel. (0118)484000 Redactiefax (0118) 470102 Vlissingen: Postbus 18 4380 AA Vlissingen Tel (0118)484000 Fax (0118)472404 Goes: Voorstad 22 Postbus 31 4460 AA Goes Tel (0113)273000 Fax. (0113) 273010 Terneuzen: Axelsestraat 16 Postbus 51 4530 AB Terneuzen Tel. (0115) 686000 Fax (01'15) 686009 Hulst: s Gravenhofplein 4 4561 AJ Hulst Tel (0114)373839 Fax (0114)373840 Zierikzee: Grachtweg 23a Postbus 80 4300 AB Zierikzee Tel (0111)454647 Fax (0111)454659 Opening kantoren: Maandag t/m vrijdag van 8 00 tot 17 00 uur Zierikzee en Hulst: 8 30-17.00 uur Zaterdags in Vlissingen van 8.00 tot 10.30 uur Auteursrechten voorbehouden Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV Wegener NV Internet (http://www.pzc.nl): Postbus 18 4380 AA Vlissingen redactie redactie@pzc.nl exploitatie internet@pzc nl Bezorgklachten: 0800 - 0231231 of maandag t/m vrijdag op de kantoren gedurende de openingstijden, zaterdags tot 13 30 uur op de kantoren door de klacht in ie spreken op de band of de verwijzing op te volgen Overlijdensadvertenties: tijdens kantooruren en uitsluitend maandag- t/m vrijdagavond van 20.30 tot 22 00 uur en zondagavond van 20.00 tot 22.00 uur Tel (0118)484000 Fax(0118) 470100 Abonnementsprijzen bij automatische incasso: (tussen haakjes prijs met acceptgiro) per maand 36,70 (n.v.t) per kwartaal, 100,00 101.65) per jaar 380,00 (ƒ381,65) Voor toezending per post geldt een toeslag Beëindiging van abonnementen uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor het einde van de betaalperiode. Losse nummers maandag t/m vrijdag: 1,85 per stuk zaterdag 2,75 per stuk Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW Bankrelaties ABN AMRO47 70 65 597 Postbank 35 93.00 Advertenties Alle advertentieopdrachten worden uitgevoerd onder toepassing van de algemene voorwaarden van Uitgeverij PZC BV alsmede de regelen voor het advertentiewezen. Tarieven kunnen tijdens kantooruren worden opgevraagd bi| de advertentieorderafdeling Tel 0118-484321

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2000 | | pagina 2