Eind aan knagende onzekerheid
Geen tijd om
gebak te halen
Wachtlijsten zijn alleen maar gegroeid
Varenscentrum
vreest voor hachje
zeeland
14
Bestuurders en werknemers opgelucht door overnamebesluit
Schelde wil
predikaat
'koninklijk'
behouden
Boek 'Zeeland
1945-1950'
is cadeau voor
de provincie
Vrouw krijgt
werkstraf voor
bijstandsfraude
zaterdag 27 mei 2000
door Maurits Sep
en Harmen van der Werf
VLISSINGEN - De opluchting
straalt van de gezichten. Einde
lijk is er een einde aan de onze
kerheid. De Koninklijke Schel
de Groep kan, weliswaar onder
een nieuwe vlag maar onder de
zelfde naam, gaan werken aan
een nieuwe toekomst. Van di
recties tot vakbonden, van per
soneel tot aandeelhouders, ie
dereen heeft weer vertrouwen in
de toekomst.
Minister A Jorritsma van Eco
nomische Zaken toont zich vrij
dag 'buitengewoon verheugd'
over de overeenkomst met Da-
men. Vanwege het behoud van
werkgelegenheid in Zeeland en
omdat het akkoord toekomst-
VLISSINGEN - Damen
Shipyards gaat koningin Bea
trix vragen of De Schelde het
predikaat 'koninklijk' mag blij
ven dragen. Zeker voor een bou
wer van marineschepen is dat
een zeer belangrijk voordeel,
vindt directeur C. Moolenburgh
van Damen.
De Schelde verkreeg al vier
maanden na de oprichting in
1875 de eretitel koninklijk. De
nieuwe eigenaar mag dat niet
zonder meer overnemen. ,,Dat
moet je vragen aan de konin
gin", zei Schelde-topman R. van
den Heuvel gisteren. Damen is
dat ook van plan, bevestigde
Moolenburgh. „Wij hechten aan
dat predikaat."
Gezien de verhoudingen tussen
De Schelde en de overheid ver
wacht Van den Heuvel dat het
niet zo moeilijk zal zijn om toe
stemming te krijgen van konin
gin Beatrix.
De naam De Schelde blij ft in elk
geval bestaan, benadrukte Van
den Heuvel. Zodat het bedrijf in
zijn jubileumjaar - De Schelde
wordt 125 - weliswaar de zelf
standigheid verliest, maar in
naam blijft voortleven.
perspectief biedt voor de KSG.
,Er is een basis gelegd om de ac
tiviteiten van De Schelde winst
gevend voort te zetten."
De Schelde en Damen vullen el
kaar prima aan, beaamt direc
teur C. Moolenburgh van de
Gorkumse scheepsbouwer. „De
grote marinebouw is accessoir
aan onze activiteiten. In de klei
ne marinebouw zijn wij al
actief. Maar ook in de Machine
fabriek en de tandwielkastenf a-
briek Schelde Gears zien wij
kansen. Daar gaan we mee dus
door. Over de andere deelne
mingen, zoals de laboratoria,
denken we nog na. Indien die
hun winstgevendheid aanto
nen, zal dat geen probleem
zijn."
De vakbonden zijn zeer be
nieuwd naar het bedrijfsplan,
waarin die exacte voornemens
van Damen staan. Zij zullen dat
plan met grote nauwkeurigheid
bestuderen, beloven de woord
voerders van FNV, CNV en
RMU. Voorlopig vinden zij het
belangrijker dat het personeel
eindelijk weet waar het aan toe
is. Het begon de laatste weken
erg onrustig te worden, merkte
C. Baggerman van RMU.
Hoop geld
De rijksoverheid moet flink in
de buidel tasten om van het
sterk verliesgevende staatsbe
drijf af te komen, maar dat stuit
nauwelijks op bezwaren.,Het is
een hoop geld, honderd miljoen
gulden", reageert. D66'er J. van
Walsem, „maar ik zeg in het be
lang van de werkgelegenheid:
doen." RPF-fractievoorzitterL.
van Dijke: „Het is mij wel wat
waard om de werkgelegenheid
in Vlissingen en een marinewerf
in Nederland overeind te hou
den."
Pvd A-Kamerlid R. Hindriks
noemt het 'heel gebruikelijk'
dat een aandeelhouder voor een
overname de balans van het te
verkopen bedrijf op orde
brengt. „Maar wat betekent dit
akkoord voor de lange tijd? Dat
zal minister Jorritsma duidelijk
moeten maken." J. Geluk (WD)
houdt een slag om de arm. Hij is
geen eerste woordvoerder Eco
nomische Zaken, maar laat na
mens zijn partij weten de over
eenkomst toe te juichen.
„Bovendien, wat is het alterna
tief?", vraagt CD A-Kamerlid
J. L. van den Akker zich af. Dat
Gedeputeerde Bruinooge, voorzitter Van den Heuvel van de Raad van Bestuur en OR-voorzitter De Jonge tijdens de persconferentie over
de volledige overname van De Schelde door Damen Shipyards. foto Ruben Oreel
was er niet, valt uit de woorden
van Jorritsma op te.maken. Het
Rijk had anders toch moeten
bijspringen, zonder het per
spectief dat Damen Shipyards
biedt. En het ministerie van De
fensie wilde zekerheid over de
afbouw van vier marinefregat
ten, waarmee de KSG bezig is.
Jorritsma: „Die defensiebelan-
gen hebben zwaar meegewo
gen."
Bedankbriefje
Gedeputeerde D. Bruinooge, te
vens aandeelhouder namens de
provincie en op persoonlijke ti
tel commissaris bij De Schelde,
schreef Jorritsma (Beste Anne-
marie) vrijdagochtend een be
dankbriefje voor haar inspan
ningen (met vriendelijke groet,
Daan). „Want ook wij zijn bui
tengewoon blij dat de KSG inte
graal wordt overgenomen", legt
hij op een persconferentie in
Vlissingen uit. „Voor de econo
mische structuur van Zeeland,
die vooral leunt op landbouw,
visserij en chemische industrie,
is het behoud van hoogwaardige
technologie heel belangrijk."
Overigens betaalt de provincie
Zeeland mee aan de bruidsschat
voor Damen. Hoe groot die bij
drage is, wil Bruinooge niet zeg
gen. „Maar wij hebben tien pro
cent van de aandelen. Wij zullen
onze verantwoordelijkheid ne
men."
Een cruciaal punt in de onder
handelingen was steeds of Da
men de niet-maritieme delen
van de KSG, onder meer de ma
chine- en tandwielkastenfa-
briek, wilde overnemen. Daar
heeft het om gespannen, maar
die onderdelen gaan ook over.
Als ergens bij de KSG wordt ge
reorganiseerd, zal het daar zijn,
denkt Jorritsma.
R. de Jonge, voorzitter van de
Ondernemingsraad van de
KSG, realiseert zich dat terde
ge. Toch overheersten bij hem
opluchting en tevredenheid.
„De buitenwereld heeft een ver
keerd beeld van hoe belangrijk
deze beslissing voor ons is. Na
tuurlijk gaan we proberen de
werkgelegenheid volledig veilig
te stellen. Maar we moeten reëel
zijn: er was geen andere overna
mekandidaat en zelfstandig
konden we ook niet verder."
Overigens zal de Onderne
mingsraad zich nooit verzetten
tegen het afstoten van een be
drijf als dat voor dat bedrijf be
ter is. „Het bij elkaar houden
van de groep is geen dogma. Als
de toekomst elders beter is, la
ten we ze gewoon gaan."
Terrein
De positieve reacties van de
werknemers doen Moolenburgh
deugd. „Zo'n overname kun je
niet doen als het personeel inte
graal gekant is tegen jouw
komst. Een bedrijf is niet alleen
de gebouwen, maar ook de men
sen." Damen zal zorgvuldig met
hen omspringen. Sommigen
wordt hooguit gevraagd te ver
huizen, ze worden niet gedwon
gen.
Verhuizen moet De Schelde zelf
ook, voor een deel, naar het
Sloegebied. Voor Vlissingen
biedt dit mogelijkheden om het
leegkomende terrein in de bin
nenstad te ontwikkelen, zegt
burgemeester A van Dok-Van
Weele. „Daar gaan we met de
nieuwe eigenaar over praten."
Zij noemt de overname 'een goe
de impuls voor de werkgelegen
heid'. „Laten we het voorlopig
niet over groei hebben, maar
realistisch zijn en ze een nieuwe
start gunnen."
Daar doet de huidige bestuurs
voorzitter R. van den Heuvel
niet meer aan mee. Hij maakt
plaats voor een nieuwe direc
teur, wiens naam nog niet be
kend is gemaakt.
Van den Heuvel vecht vrijdag
middag tegen gemengde gevoe
lens. Verheugd als hij voor zijn
bedrijf is met de overname, die
betekent tevens zijn afscheid
van de scheepswerf. „En we zijn
meer dan dikke vrienden ge
worden."
aoor Lfith Ramakers
VLISSINGEN - Een echte hoe-
rastemmiky heerst er niet aan
de poorten .m j)e Schelde in de
GIacisstraat;n vlissingen. Er
hangen geen iaggen uit. Het
nieuws van de t-ername van de
Koninklijke Snelde Groep
door Damen Shipar(js lijkt te
vers te zijn. „Maar ve zijn wel
bijna naar de bakkeivegaan om
taart te halen. Inderdaad, bijna.
We hadden het druk; woonden
onze tijd beter gebruiker', zegt
Erik Barten, administr.tieve
kracht van de Bedrijfssc10ol
van De Schelde.
Een soort ingehouden opluch
ting overheerst. Vooral omdat
met het nieuws een lange perio
de van onzekerheid wordt afge
sloten. „Normaal plannen we
rond kerst onze zomervakantie,
maar dat hebben we dit keer
niet gedaan. Je wist toen niet
welke kant het op zou gaan en
het zag er toch heel slecht uit
met de toekomst van De Schel
de", zegt mevrouw Harmsen.
„Ik maak het hoofdkantoor van
De Schelde schoon", voegt ze er
aan toe. Ze werkt bij de KSG,
maar voor Jansma en Dik.
Een scheepshoorn weerklinkt.
Het werk gaat door, zo gaat het
bij De Schelde, werken, niet
zeuren en dus ook geen feestvie
ren. „Ik werk hier zeventien jaar
als lasser. We hebben heel veel
slechte tijden gehad, en ik vind
dat de sfeer er onderling nooit
onder geleden heeft. Op onze af
deling in elk geval niet", geeft
Ruud Kelder van de scheeps-
nieuwbouw aan. „Jammer is het
wel dat De Schelde niet als De
Schelde royaal voorbij 2000
gaat. Dat beloofde Van den
Heuvel nog in 1996 en dat heeft
hij niet waar kunnen maken.
Maar of er nu door de ovename
ook daadwerkelijk iets veran
dert, dat geloof ik ook weer niet.
Het werk blijft toch hetzelfde?"
Geert Meijering werkt bij Ma
chinebouw. Voor zijn gevoel is
het bedrijf al vanaf 19 81 aan het
reorganiseren. „Ik kan nog niet
goed beoordelen wat dit laatste
nieuws weer voor ons betekent.
Het eerste bericht van vandaag
beloofde niet veel goeds voor de
machinebouw. Het zou geen
rendabele tak van De Schelde
zijn en daardoor zouden we niet
in de deal zijn opgenomen."
Zo'n mededeling, ook al blijkt
die later niet waar te zijn, doet
pijn. „Zeker als je meeneemt dat
we vorig jaar een stevige reorga
nisatie hebben doorgemaakt,
waarbij zo'n zeventig banen
zijn geschrapt. Je wordt dan wat
terughoudender. Ik ben wel op
gelucht en ook blij dat er meer
duidelijkheid is gekomen. Maar
een soort twijfel over onze toe
komst blijft. Zeker omdat Da
men volgens mij een andere be
drijfscultuur heeft dan De
Schelde."
Slagboom
Druppelsgewijs stroomt de fa
briek leeg. Het is kwart voor vijf
en de slagboom blijft een tijdje
openstaan. Iedereen is intussen
van het 'goede nieuws op de
hoogte'. Kees van den Eeden uit
Oost-Souburg van de financiële
deling zegt dat hij altijd in de
ze overname heeft geloofd.
„Miar daar zijn we niet altijd
blij em geweest. We dachten in
het bejin dat de complete admi
nistrate van Vlissingen bij
overnane naar Gorinchem zou
verhuizen. Daar moesten we
niet aandtnken. We maakten al
grappen ov»r carpoolen en der
gelijke. Wan'v volgens mij willen
de meesten riet vertrekken uit
Vlissingen."
Volgens hem ii die vrees van
overplaatsing ongegrond. „We
worden een werkmaatschappij
van Damen en die mogen alle
maal een eigen administratie bij
het bedrijf behouden."
Tafelzilver
Een medewerker van de Schel
de Technology Science wordt
niet warm of koud van de laatste
ontwikkeling. „Want", zegt hij,
„bij deze hele operatie worden
de laboratoria niet betrokken.
We zijn een winstgevende tak en
Van den Heuvel noemt ons het
tafelzilver van De Schelde. En
tafelzilver moet je schijnbaar
verkopen. Rond het einde van
deze maand zijn we in handen
van Stork. Die ontwikkeling
gaat de STCaan."
Voor Rinus Brasser, brandweer
man van de Schelde, tellen de
laatste ontwikkelingen wel,
maar hij verwacht niet veel ver
andering. „Ik een nieuwe baas?
Nee, dat voelt anders. Ik werk
hier al 27 jaar en als ik thuis
wegga, dan zeg ik: ik ga naar De
Schelde. Dat blijf ik doen, ook al
zit daar meneer Damen van een
groot ander bedrijf."
MIDDELBURG - Jan Zwemers
'grote boek' ligt in de winkel.
Commissaris van de koningin
W. T. van Gelder nam vrijdag in
Drukkery in Middelburg Zee
land 1945-1950 in ontvangst.
Ruim vier jaar werkte de histo
ricus uit het Walcherse Seroos-
kerke aan het eerste van twee
delen over de geschiedenis van
Zeeland tussen 1945 en 1965.
Met zijn vrouw en negen maan
den oude zoontje op de eerste rij
nam Zwemer de complimenten
van zijn uitgever en commissa
ris Van Gelder in ontvangst.
D. Anbeek van uitgeverij Den
Boer/De Ruiter noemde Zee
land 1945-1950 een 'cadeau
voor de provincie'. De provincie
heeft 35.000 gulden betaald aan
het project. Volgens Anbeek is
het boek 'vele tonnen meer
waard'. „Maar het is de provin
cie van harte gegund", voegde
hij daar aan toe.
Aarzeling
Van Gelder toonde zich verguld
met het eerste exemplaar. Hij
stelde dat tot dusverre de recen
te Zeeuwse geschiedenis onder
belicht is gebleven. „De nadruk
ligt sterk op de zestiende en ze
ventiende eeuw. Nu is er een stu
die waarin minder ver wordt te
ruggekeken." De aarzeling van.
Provinciale Staten om mee te
betalen was volgens hem inge
geven door slechte ervaringen
met andere historische boeken.
Hij refereerde aan het boek
van Peter Priester over de
Zeeuwse landbouw dat twee
jaar geleden is verschenen. Dat
heeft de provincie enkele ton
nen gekost.
Voorafgaand aan de presentatie
lichtte Zwemer de inhoud van
zijn boek toe. Eén van zijn be
langrijkste conclusies is dat niet
de bezettingsjaren, maar de
moeilijke jaren dertig bepalend
zijn geweest voor de naoorlogse
ontwikkeling van Zeeland.
Imago
Zwemer stond ook stil bij de dis
cussie die rond het imago-on
derzoek van de PZC is ontstaan.
Volgens een enquête onder niet-
Zeeuwen is Zeeland 'een vrolijk,
maar oud en conservatief baas
je'. De historicus stelde dat af
gezet tegen 1945 een flinke
vooruitgang is geboekt. Hij
haalde de brochure 'Erop of er
onder' aan die kort na de oorlog
verscheen. In deze blauwdruk
voor de toekomst wordt Zee
land 'oud', 'bloedeloos, 'ver
ward' en 'moe' en genoemd.
Jubilerende Rozenoord-directeur Masclee vindt sluiting tehuizen verkeerd besluit
door Pascalle Cappetti
SLUIS - Een jonkie was hij
nog, toen hij directeur werd
van verzorgingshuis Rozen-
oord in Sluis. Met 24 jaar was
hij zo'n beetje de jongste direc
teur in Nederland en dan ook
nog een man! Het bestuur had
best wat twijfels of Henk Mas
clee de taak aankon. Maar van
de andere kant wilde het ook
een energiek, enthousiast ie
mand, die het 'bejaardenhuis'
en zijn markante bewoners in
goede banen kon leiden. Om
goed ingewerkt te worden,
moest hij wel intern, zo luidde
een voorwaarde bij zijn aan
stelling.
Hij vond dat niet echt een be
zwaar. Zo kreeg hij in korte tijd
in de smiezen' hoe de organi
satie in elkaar stak. Masclee,
nu 48 jaar en op 1 juni van dit
jaar 25 jaar directeur van Ro-
zenoord, kwam vanuit de psy
chiatrie in de ouderenzorg te
recht. Hij had tijdens militaire
dienst al laten zien een verant
woordelijke baan aan te kun
nen. Daarom had het bestuur
waarschijnlijk ook voor hem
gekozen. Aanvankelijk had hij
zelf nog het idee om na een
poosje de overstap te maken
naar het nieuw te bouwen psy
chiatrisch ziekenhuis in Goes,
maar daar zag hij toch maar
van af.
Rozenoord, het oudste tehuis
in Zeeuws-Vlaanderen, voort
gekomen uit de diaconie van de
Nederlands Hervormde Kerk,
was in die tijd nog een instel
ling die mensen van divers
pluimage trok. Schuinsmar
cheerders, kluizenaars of dak
lozen die elders in de streek een
gesloten deur vonden, trokken
niet tevergeefs bij Rozenoord
aan de bel. Ook was het geen
uitzondering dat zwakbegaaf-
den, tegelijkertijd met hun be
jaarde ouders, in het tehuis
terecht kwamen. Zo kon het
gebeuren dat de leeftijd van
sommigen slechts veertig jaar
was. „Er waren er die nog nooit
een bad hadden gezien." Ze
hielpen mee in de tuin, deden
de afwas en pitten de aardap
pels.
Professionalisering
Dat veranderde overigens in
een rap tempo. Niet dat Rozen
oord niet meer openstond voor
de zwakkeren in de samenle
ving, maar er kwamen wel een
gemeentelijke indicatiecom
missie en instellingen voor ver
Rozenoord-directeur Henk Masclee over de sluiting van verzorgingshuizen: „In Schoondijke zijn mensen in een vacuüm terecht geko
men, ze moeten zorg ontberen. Dat kan natuurlijk niet." foto Peter Nicolai
standelijk gehandicapten. De
inspectie eiste professionalise
ring en de overheid stimuleer
de dat ouderen langer zelfstan
dig bleven wonen.
Steeds kreeg hij weer een nieu
we klus. Daarmee veront
schuldigt Masclee zich een
beetje voor het feit dat hij al 25
jaar op dezelfde stek zit. Het
werk bleef wel leuk en uitda
gend. In 1981 kwam er het
waarnemingschap van Ter
Schelde in Breskens bij, in
1991 het - voormalige - Ru-
schevliet in Schoondijke. Van
af 1990 is hij algemeen direc
teur van de toen nog Stichting
Protestantse Ouderenzorg,
waaronder ook Ter Walle in
Biervliet viel.
Dat veranderde de taak van de
directeur. De afstand tussen
bewoners en leiding werd gro
ter, Masclee ontpopte zich tot
bekwaam manager. „Ik vond
het wel jammer dat het contact
met de bewoners minder
werd."
Net toen was besloten Rusche-
vliet in de grotere organisatie
te laten opgaan en één centrale
maaltijdvoorziening ter ver
vanging van de verouderde
keukens van de vier tehuizen te
bouwen, kwam het overheids
besluit het aantal bedden te re
duceren. Amper bekomen van
de schrik volgden gedwongen
sluiting van Ruschevliet en Ter
Walle. Een ingrijpend besluit,
herinnert Masclee zich, dat het
bestuur tot de Raad van State
aanvocht.
De sluiting heeft allesbehalve
goed uitgepakt, vindt hij. De
wachtlijsten in Zeeuws-
Vlaanderen zijn alleen maar
gestegen. „Het besluit is te snel
genomen, omdat er zoge
naamd te weinig geld zou zijn,
zonder oog voor de alternatie
ven. Nu blijkt er opeens wel ge
noeg geld om de wachtlijsten
terug te dringen. Dan krijg je
dat organisaties onorthodoxe
maatregelen moeten nemen.
Dat was niet nodig geweest. In
Schoondijke zijn mensen in
een vacuüm terecht gekomen,
ze moeten zorg ontberen. Dat
kan natuurlijk niet."
Masclee wil aan het Zeeuws-
Vlaams Zorg Overleg voorstel
len om de leegstaande kamers
in Ter Schelde te benutten om
de nood tijdelijk te ledigen.
In de loop der jaren kreeg Mas
clee meer voor de kiezen: de
bouw van het nog altijd unieke
project Rondeel, waarin ver-
pleeghuisgeïndiceerden met
partner zelfstandig kunnen
blijven wonen, de oprichting
van de centrale keuken Zorg-
Cuisine en de nieuwbouw van
het Rozenoord. Masclee ziet
het als zijn taak bruggen te
slaan, de bestaande schotten
tussen instellingen op te rui
men en over de grenzen van de
ouderenzorg heen te kijken. In
zijn streven naar samenwer
king bijvoorbeeld met ver
pleeghuis De Stelle of straks
met De Okkernoot in Schoon
dijke schuwt hij er niet voor
autonomie in te leveren. „Als je
kan profiteren van elkaar,
waarom niet?"
Op vrijdag 9 juni viert Henk
Masclee zijn jubileum. Bewo
ners en andere bekenden kun
nen hem tussen 16.00 en 18.30
uur feliciteren tijdens een re
ceptie.
door Conny van Gremberqhe
TERNEUZEN - Het stuur van
de stichting Varenscentrum Ka
naalzone maakt zich grote zor
gen over de toekomst van de in
stelling. Het bestuur had van
het dagelijks bestuur van Ter-
neuzen de verzekering gekregen
dat de bouw van het nieuwe the
ater geen gevolgen zou hebben
voor het voortbestaan van het
Varenscentrum in Terneuzen,
maar is daar lang niet meer ge
rust op.
De bestuursleden hebben op dit
moment sterk het gevoel dat het
varenscentrum een blok aan het
been is van het Terneuzense col
lege, omdat onder aanvoering
van burgemeester R. Barbé een
onderzoek is opgestart om - sa
men met Zeeland Seaports en B
en W van Sas van Gent - na te
gaan of het zeemanshuis nog
wel bestaansrecht heeft. Het
steekt het bestuur dat dit onder
zoek plaats vindt zonder dat het
daarvan in kennis is gesteld.
Brandbrief
Het onderzoek, het feit dat het
centrum moet verkassen en dat
er nog steeds geen geschikte al
ternatieve locatie is gevonden,
is voor het stichtingsbestuur
'aanleiding geweest om een
brandbrief te schrijven aan de
gemeenteraad van Terneuzen.
In het schrijven maakt het be
stuur gewag van zijn zorgen. De
raadsleden wordt gevraagd ac
tie te ondernemen om de Ter
neuzense voorziening veilig te
stellen. Blijft een interventie
van de raad achterwege, dan
vreest het bestuur van de stich
ting dat het inmiddels in gang
gezette proces van een stille te
loorgang onomkeerbaar zal
zijn. Het Varenscentrum kreeg
namelijk deze week een monde
ling verzoek van gemeentewer
kers om de tuinmuur om het zee
manshuis te mogen slopen.
Tevens werd het stichtingsbe
stuurvan gemeentewege te ken
nen gegeven dat per 1 juli de
huur voor het pand wordt opge
zegd.
Parkeergarage
Wat verder volgt kan alleen
maar verkeerd uitpakken,
meent het bestuur. „We betreu
ren de gang van zaken zeer en
hebben sterk het gevoel dat de
gemeente heel erg met ons in de
maag zit. Sluiting van het cen
trum zou de eenvoudigste en
goedkoopste oplossing zijn.
Voor het theater is zo een mil
joen tje meer beschikbaar. Ook
een parkeergarage van 6,9 mil
joen kan er nog wel af. Dit staat
in schril contract met de hou
ding van de gemeenten ten op
zichte van onze stichting",
klaagt het bestuur.
De stichting is vooralsnog niet
van plan de pijp aan Maarten te
geven en wil verder met haar
werkzaamheden voor zeelie
den, Terneuzen en de haven.
„De haven van Terneuzen waar
op onze burgemeester bij diver
se gelegenheden terecht zei, zo
trots te zijn", aldus het bestuur.
TERNEUZEN-DeTerneuzense
politierechter J. Begheyn ver
oordeelde vrijdag een 31-jarige
vrouw uit de Scheldestad voor
bijstandsfraude tot tachtig uur
werkstraf en zes weken voor
waardelijke gevangenisstraf.
De verdachte had in de periode
tussen april '97 en januari '99
aan de gemeentelijke sociale
dienst verzuimd op te geven dat
ze samenwoonde met haar part
ner. Daardoor had ze onterecht
40.000 gulden aan bijstandsuit
kering ontvangen. De Terneu
zense verklaarde gisteren op de
zitting dat ze onder druk van
haar (ex) vriend, die inkomsten
genoot, het samenwonen had
verzwegen. Ze zou door hem
mishandeld zijn. Aan de andere
kant erkende ze het geld toen
goed te kunnen gebruiken om
haar schulden af te lossen.
Officier van justitie M. Kappey-
ne van de Coppello ging uit van
het benadeelde bedrag en eiste
honderd uur dienstverlening
plus een maand voorwaardelij
ke gevangenisstraf. Raadsman
A Neels wees op de moeilijke
omstandigheden van zijn cliënt,
waaruit ze zich volgens hem
goed heeft weten te redden.
„Het Openbaar Ministerie zou
'petje af' moeten zeggen."
De strafpleiter haalde haar ver
beterde situatie aan. De vrouw'
heeft een studie afgemaakt en
een vaste baan heeft gevonden.
Hij pleitte .voor een geheel voor-,
waardelijke straf. De politie
rechter meende dat de partner;
wel een rol heeft gespeeld, maar
hij kon er niet onder uit dat er
moest worden afgerekend. De
verdachte heeft inmiddels een
terugbetalingsregeling getrof
fen.
