Taboe op schuldvraag watersnood
PZC
PZC
Arrestatie ambassadeur Bosnië
illustreert verval moslimpartij
Staat moet papieren
blinddoek afwerpen
Politici zetten toon
met verkettering
van buitenlanders
feiten en meningen
2
Ramp Enschede wordt in tegenstelling tot dijkdoorbraken van 1953 wel onderzocht
te gast
berichten uit wenen
20 mei 1950
zaterdag 20 mei 2000
door Carla van Baaien
en Jan Willem Brouwer
Enschede geldt als een van de
grootste rampen die Neder
land sinds de Tweede Wereld
oorlog heeft getroffen. De
grootste is natuurlijk de waters
noodramp van 1953. In de nacht
van 1 februari braken de dijken
en kwam een groot deel van Zee
land onder water te staan. Meer
dan 1800 mensen en vele dui-
Zènden dieren verdronken.
Twee dagen na de ramp legde
rriinister-president Drees een
verklaring af in de Tweede Ka
mer. Hij sprak van een ramp die
was veroorzaakt door 'over
machtige natuurkrachten' en
prees de wijze waarop heel Ne
derland te hulp was geschoten.
De week daarna, op 10 februari,
debatteerde de Tweede Kamer
over de ramp. De manier waar
op het parlement toen omging
met de vraag naar schuld en ver
antwoordelij kheid was opval-
lënd.
De meeste fracties (PvdA, KVP,
ARP, CHU en SGP) vonden het
namelijk ongepast of zinloos de
vraag te stellen hoe dit had kun
nen gebeuren. Zo meende Bur
ger, fractievoorzitter van de
'PvdA dat 'een poging tot het
zoeken van zondebokken' ach
terwege diende te blijven: 'Dat
toch ware nu in het licht van het
óhtzettende natuurgebeuren,
dat tot de ramp leidde, niet
slechts prematuur, maar ook te
góedkoop.'
De andere fracties vonden dit
eigenlijk ook, maar wilden toch
wel weten wat er waar was van
de berichten in de pers. Journa
listen schreven namelijk dat in
kringen van Rijkswaterstaat
bekend was dat de dijken te laag
waren! WD-leider Oud infor
meerde hier bijvoorbeeld naar,
hóewei hij het op hetzelfde mo
ment 'in hoge mate onbillijk en
onrechtvaardig' vond om de re
gering van gemaakte fouten de
schuld te geven. Alleen de CPN
wees beschuldigend naar de re
gering. Intussen wees het kabi
net resoluut elke verantwoorde
lijkheid voor de ramp van de
hand.
De kranten hadden gelijk.
Kruiningen tijdens de watersnoodramp van 1953.
Rijkswaterstaat was inderdaad
op de hoogte van de zwakte van
de Nederlandse zeewering. Een
in 1939 ingestelde commissie
had de niet mis te verstane con
clusie getrokken dat in het zuid
westen van Nederland veel
dijken niet op alle stormen bere
kend waren. Zij had geadvi
seerd zee- en rivierarmen af te
dammen.
Maar met het eindrapport van
de commissie was niets gedaan.
Het was niet aan het parlement
voorgelegd en nieuwe werken
waren bij Rijkswaterstaat niet
aangevat. Aanvankelijk van
wege oorlog en wederopbouw,
daarna vanwege bezuinigingen
die juist het ministerie van Ver
keer en Waterstaat troffen.
De kranten bleven in de weken
na de ramp actief speuren naar
achtergronden en oorzaken.
Steeds meer informatie kwam
boven, onder meer van water
staatkundige ingenieurs die
toegaven dat zij wisten dat de
dijken te laag waren. Dienten
gevolge werd in de Tweede
Kamer de vraag naar de verant
woordelijkheid opnieuw ge
steld. Als de regering wist dat
Zeeland onvoldoende tegen de
zee was beschermd, waarom
had zij dan niets gedaan?
Weiter, fractievoorzitter van de
KNP, een kleine katholieke
splinterpartij, eiste een onder
zoek. Hij viel minister Algera,
van Verkeer en Waterstaat, fel
aan. 'Als men de minister
vraagt: hoe is dit mogelijk ge
weest, geeft hij niet thuis'. Het
ging hem er niet om schuldigen
te zoekenmaar om 'ons volk een
inzicht te geven in datgene, wat
er is gebeurd en een verklaring
te vinden, hoe het. mogelijk was,
dat een ramp als deze ons land
en ons volk heeft getroffen'.
Weiter vond het belangrijk om
de oorzaken van de ramp te le
ren kennen, omdat 'hieruit voor
de toekomst lering kan worden
getrokken'.
Schuld
Hij confronteerde de minister
met de stormvloed van 1916.
Die was geringer van omvang
geweest en met minder noodlot
tige gevolgen, maar er was toen
door de regering wél een onder
zoekscommissie ingesteld!
Waarom wilde het kabinet deze
nogal voor de hand liggende les
uit het verleden niet ter harte
nemen? Intussen sprak de CPN
liever van schuld dan van ver
antwoordelijkheid; zij wilde
door middel van een parlemen
taire enquête de zaak tot op de
bodem uitzoeken.
Gedurende het hele jaar 1953
foto archief PZC
zouden deze tot de oppositie be
horende partijen blijven aan
dringen op een onderzoek naar
de oorzaken van de ramp. Maai
er gebeurde niets.
Natuurlijk zag de regering wei
nig heil in een dergelijk onder
zoek. Want als de uitkomst zou
zijn geweest dat zij verantwoor
delij k was voor (of nog erger:
schuldig was aan) de ramp, dan
zou dat grote morele, materiële
en politieke consequenties heb
ben gehad.
Moreel: wie zou de verantwoor
delijkheid kunnen dragen voor
de dood van zo vele mensen?
Materieel: de erkenning van
verantwoordelijkheid zou bete
kenen dat alle geleden schade
ruimhartig zou moeten worden
vergoed. Politiek: de erkenning
van verantwoordelijkheid of
schuld zou het politieke leven
van ten minste de minister van
Verkeer en Waterstaat, maar
wellicht ook van het hele kabi
net, in gevaar hebben gebracht.
Een meerderheid van de Tweede
Kamer vond dit ook. In ieder ge
val alle regeringsfracties. Zij
wilden immers hun partijgeno
ten in het kabinet niet in moei
lijkheden brengen.
Maar ook oppositiepartij WD
stond op dit standpunt. Welis
waar gingen de liberalen de
vraag naar de verantwoorde
lijkheid niet uit de weg, maar zij
kwamen met een ingenieus ant
woord: we waren allemaal een
beetje schuldig. De waterschap
pen, de provincies, Rijkswater
staat, de regering en ook de
volksvertegenwoordiging, die
had nagelaten kritische vragen
te stellen. En zelfs op deze ge
deelde verantwoordelijkheid
viel nog wat af te dingen; de
stormvloed was immers van on
gekende omvang geweest.
Legende
D e regering werd heteind 19 5 3
zat dat de oppositie vragen bleef
stellen. Ze begon te spreken
over 'de legende van de schuld'.
We moesten niet achterom maar
vooruitkijken. De Deltawerken
moesten worden aangevat. Zo'n
ramp zou Nederland nooit meer
mogen treffen.
Een onderzoek naar de oorza
ken van de watersnoodramp is
er dus nooit gekomen; verant
woordelijkheden zijn nooit
vastgesteld. In 1953 was dat nog
mogelijk. Niet alleen vonden
het kabinet en de Kamer elkaar
hierin, ook in de samenleving
was dit onomstreden. Het uit
blijven van een onderzoek werd
in de meeste kranten niet bekri
tiseerd en het leidde niet tot
maatschappelijke onrust.
Beide feiten zijn in ons tijdsbe
stek ondenkbaar geworden; de
Bijlmerramp van 1992 heeft dat
duidelijk gemaakt. Als gevolg
van de parlementaire enquête
naar deze ramp, is nu al vast ko
men te staan dat Enschede tot
op de bodem zal worden uitge
zocht. Minister-president Kok
kondigde immers vorige week -
de puinhopen rookten nog - een
onafhankelijk onderzoek aan.
C.C. van Baaien is directeur van het
Centrum voor Parlementaire Ge
schiedenis van de Katholieke Uni
versiteit Nijmegen. J.W.L. Brouiuer
is als onderzoeker verbonden aan dit
centrum.
door Ans Bouwmans
In ons bureaucratische
landje is alles geregeld.
Wetten, regels, vergunnin
gen. Wie iets wil onderne
men, moet door een enorme
papierwinkel. Ook de con
trole en het toezicht liggen
vast in protocollen en afspra
ken.
Op papier kan er weinig mis
gaan. En mocht dat toch ge
beuren, dan is er een tele
foonboek aan voorschriften
en aanwijzingen beschik
baar om de risico's beperkt te
houden. In theorie is alles dik
voor elkaar.
Er moet een ramp gebeuren,
om ons met de neus op het feit
te drukken dat de realiteit
anders is. Na de eerste schok
over de dramatische explosie
in Enschede, komt de tweede
schok. Hoe heeft dit kunnen
gebeuren in het overgeregu
leerde Nederland? En eigen
lijk is er maar één logische
conclusie. Het woud aan for
mulieren, regels, plannen en
vergunningen heeft bestuur
ders de illusie van veiligheid
gegeven. En ons, burgers,
ook.
Alhoewel de precieze oor
zaak van de brand en de op
eenvolgende ontploffingen
nog moet worden vastge
steld, kan die conclusie nu al
getrokken worden. Tot afge
lopen zaterdag lag het dos
sier S.E. Fireworks rustig in
het gemeentearchief, net als
de paperassen van de overige
zeventig vuurwerkbedrijven
in Nederland.
Niks mee aan de hand, zei de
Enschedese burgemeester
Mans op de vraag of hij wist
van het gevaarlijke bedrijf.
Pas nu iedereen ruw is wak
ker geschud, blijken experts
uit de vuurwerkbranche zich
zorgen te maken over de
wildgroei in hun bedrijfstak
en het gebrekkige en ondes
kundige toezicht.
En zo ligt een vuurwerkop
slag al j aren in een Enschede
se woonwijk, omdat nie
mand heeft gewaarschuwd
dat het kwaad kan. Mits goed
verpakt en in bunkers opge
slagen, is het risico van vuur
werk te overzien, hebben
deskundigen verklaard. Er
wordt niet echt bij stilge
staan dat fabrikanten of
handelaars in vuurwerk
kunnen sjoemelen, of dat
wetten en voorschriften on
deskundig worden toege
past. Maar het lijkt erop dat
dit j uist wel is gebeurd in En
schede.
De uitvoering van de vuur-
werkregels is in die stad
overgelaten aan ambtena
ren. De ene buurtbewoner
die zich er wel druk over
maakt, wordt met formele
antwoorden het bos in ge
stuurd.
Als gevolg van de vuur
werkramp in Enschede
houdt het kabinet nu de wet
en regelgeving nog eens te
gen het licht. Dat is van be
lang. Ook de Tweede Kamer
moet zich als medewetgever
betrokken tonen bij de lessen
die van deze ramp kunnen
worden geleerd.
Er komt een onafhankelijk
onderzoek, zodat mensen
niet het gevoel krijgen dat de
overheid onwelgevallige in
formatie 'onder de pet'
houdt. Die fout zal premier
Kok na de Bijlmer niet nog
eens maken. Maar het is veel
te vroeg om nu al te conclu
deren dat bestuurders echt
wat hebben geleerd van het
ongeluk met de vrachtjumbo
van El Al in 1992. Ook bij die
ramp bleek dat bestuurders
er te veel op vertrouwden dat
alles goed geregeld was.
Expertise
Wie risico's wil indammen
moet niet alleen regels ma
ken, maar ook zorgen dat die
regels worden nageleefd.
Dat betekent meer geldmeer
expertise en meer man
kracht. Maar het betekent
ook dat ambtenaren en poli
tici verder moeten kijken dan
hun neus lang is. Ze moeten
hun gezond verstand gebrui
ken en nadenken of de regels
in de werkelijkheid wel vol
doen.
Zolang chloortreinen door
Nederland rijden, vrachtwa
gens met gevaarlijke stoffen
over de snelweg razen en che
mische fabrieken gevestigd
zijn in druk bevolkte provin
cies, bestaan er risico's. De
overheid is het aan zijn bur
gers veilplicht al het mogelij
ke te doen om hen te bescher
men. GPD
door Mels Pees
In vrijwel alle landen wordt
gediscrimineerd. In Oos
tenrijk echter geven politici
het verkeerde voorbeeld,
door joden en zwarten steeds
weer aan te vallen. Dit remt
vreemdelingenhaat binnen
de bevolking bepaald niet.
Dat moest zelfs een 'Zeeuwse
musicus in Wenen' ondervin
den.
1 Toen ik me enkele jaren gele
den in Oostenrijk vestigde en
een woning zocht in Inns
bruck, kocht ik de plaatselij
ke krant, de Tiroler Ta-
geszeitung, om een geschikt
huurappartement te vinden.
Kopen kon niet, want het was
'buitenlanders verboden
woonruimte te kopen in Ti-
rol. Vrijwel iedere adverten-
- tie eindigde met de zin 'keine
Auslander' of 'nur für Inlan
der'. Het kleine aantal wo
ningen dat uitdrukkelijk
'ook voor buitenlanders'
openstond, was van een er
barmelijke kwaliteit.
Officieel is zo'n bepaling na
tuurlijk strafbaar, zowel
voorde adverteerder, als voor
'de krant die de advertentie
plaatst. Maar slechts weinig
Oostenrijkers storen zich aan
het verbod. Collega's vertel -
den me, dat verhuurders
vooral bang waren voor Tur-
'ken of Joegoslaven. Ik kwam
"echter 'vers' uit Nederland
en sprak wat ze hier noemen
'Rudi Carrell Duits'. Iedere
'verhuurder hoorde, dat ik
niet uit Tirol kwam.
De verhuurster die mij uit
eindelijk woonruimte aan
bood, stemde weliswaar op
'de extreem-rechtse Vrij
heidspartij FPÖ en schold
graag op buitenlanders,
maar dat betrof natuurlijk
niet haar lieve huurder uit
Nederland.
•Uitzondering
Die houding ten opzichte van
buren is overigens al door het
'Duitse nazi-kopstuk Himm-
ler besproken in een beroem
de toespraak voor SS-offi-
cieren. Hij zei toen: 'Het
'Duitse volk is er van over
tuigd dat de joden vernietigd
moeten worden. Het pro
bleem echter isdat iedere in-
'dividuele Duitser wel een 1 ie-
ve joodse buurman of kennis
heeft, voor wie toch echt een
uitzondering moet worden
gemaakt'.
In Innsbruck speelden we
eens de tweede symfonie van
de Oostenrijkse componist
Mahler, waarin een grote solo
voorkwam. Een zangeres uit
Tel Aviv zong de solo in de
symfonie. Na het concert
kwam de hoogste cultuur
ambtenaar van de stad naar
ons toe met de mededeling
dat 'het weer een prachtig
concert was, maar waarom
moet zo'n jodin toch altijd de
solo's zingen'.
Een dame uit het theaterkoor
wist het antwoord op die
vraag. Ze stelde dat de direc
tie graag een wit voetje wilde
halen bij de joodse gemeen
schap. Een werkelijk onzin
nig, maar vaak gebruikt ar
gument. De joodse gemeen
schap van een stad als
Innsbruck, heeft sinds 1938
niet eens genoeg volwassen
mannen om regelmatig sjoel
te kunnen houden.
Beproefde tactiek
Politici gebruiken niet alleen
'zionistische speculanten' in
hun verkiezingstoespraken.
Als er kiezers aangesproken
moeten worden, is ook het
schelden op zwarten een be
proefde tactiek die het goed
doet.
In Wenen, met ruim 1,6 mil
joen inwoners, wonen nog
geen tienduizend zwarten.
Ze werken vrijwel allemaal
voor de Weense vestiging van
de Verenigde Naties.
De voorzitter van de Weense
afdeling van de FPÖ, Hilmar
Kabas, sprak in een folder
die huis aan huis werd ver
spreid, over 'zwarte mensen
die in designkostuum en met
de modernste mobiele tele
foons hun duistere drugsza
ken uitvoeren'.
In een interview ging Kabas
nog eens nader op het onder
werp in: 'Alle drugsdealers
zijn zwart, omdat een junk
zelfs als hij stoned is, een ne
ger nog wel zal kunnen her
kennen'. De voorzitter van
het Oostenrijkse parlement,
lid van de FPÖ, maakte het
nog bonter toen hij zei:
'Asielzoekers ontvingen van
de socialisten jarenlang gra
tis hormoonpreparaten, zo
dat ze meer kinderen kregen
dan normale Oostenrijkers'.
De Bosnische president Izetbegovic schudt de handen van zijn aanhangers tijdens een bezoek aan Gorazde. Zijn SDA-partij leed ruim een
maand geleden bij de gemeenteraadsverkiezingen een dramatisch verlies in dit moslimbolwerk.
foto Anja Niedringhaus/EPA
door Harald Doornbos
Zelfs vooreen bevolking die niet meer op
kijkt van financiële schandalen, cor
rupte politici of ministers die de wet niet al
te letterlijk nemen, waren de recente kop
pen in de Bosnische media toch een verras
sing. Wat bleek. De Bosnische ambassadeur
bij de Verenigde Naties in New York, Muha-
med Sacirbegovic, is in de Verenigde Staten
gearresteerd.
Hij werd, zo lekte deze week pas uit, al op 19
april in New Orleans in de boeien geslagen
tijdens een nachtje illegaal gokken.
Sacirbegovic, een jong en vooraanstaand
lid van de Bosnische Moslimpartij (SDA -
Stranka Demokratska Akcija ofwel Partij
voor Democratische Actie), van president
Izetbegovic, stond gezellig met dobbelste
nen te gooien, was dronken en in gezelschap
van wat mooie dames. Sacirbegovic' gok
spel, ook wel 'barbut' genoemd in Bosnië, is
verboden in Louisiana, de enige staat in
Amerika waar het wetboek is gebaseerd op
de Franse rechtspraak en niet op de Engelse
Na een nacht in een politiecel te hebben ge
zeten, liet Sacirbegovic zijn diplomatieke
paspoort zien. Kort daarna werd hij vrijge
laten. Het lukte hem het incident een maand
lang stil te houden. Maar toen het weekblad
Dani in Sarajevo er onlangs achter kwam,
schreeuwde heel Bosnië moord en brand.
Een schande, vond de een. Hij moet aftre
den, vond de ander. Een typische SDA-
streek, riep de oppositie: In naam moslim
zijn, maar dan wel illegaal gaan gokken,
aan de vrouwen zitten en dronken worden.
Teiwijl we in Bosnië amper geld hebben om
iedere dag eten te kopen, gaat meneer gezel
lig gokken, zo luidde de redenering.
Het incident met Sacirbegovic in de Ver
enigde Staten staat niet op zich. In Bosnië
zelf rommelt het ook. Al sinds de Bosnische
gemeenteraadsverkiezingen van ruim een
maand geleden is er een ware chaos en pa
niek uitgebroken in de regerende nationa
listische SDA Deze partij verloor in bijna
alle Bosnische moslimsteden. Sarajevo, Ze-
nica en Tuzla gingen naar de gematigd link
se Sociaal-Democratische Partij.
Dramatisch was vooral het verlies van de
SDA in Gorazde, dat een enclave was tij
dens de oorlog en waar de bevolking voor
honderd procent bestaat uit door Serviërs
geterroriseerde moslims. Tijdens eerdere
verkiezingen scoorde de SDA daar altijd
een zeer ruime meerderheid. Nu echter
wonnen de sociaal-democraten en een par
tij van het politieke midden, de Partij voor
Bosnië van voormalig premier Haris Silajd-
zic.
Met nationale verkiezingen gepland in no
vember van dit jaar en met argusogen kij
kend naar het buurland Kroatië,waar de
nationalistische HDZ-partij van wijlen
president Tudjman in één keer werd wegge
vaagd, raakte de SDA in rep en roer. Haar
verkiezingsslogan 'De tien zwaarste jaren
samen, stem SDA' sloeg overduidelijk niet
meer aan bij de verarmde moslimbevolking
van Bosnië.
Nevenfuncties
Premier Bicakcic, een prominent SDA'er,
maakte direct bekend dat hij een groot aan
tal nevenfuncties neerlegt 'zodat er geen
misverstand kan bestaan over mijn integri
teit'. Algemeen wordt aangenomen dat de
premier de afgelopen jaren op wonderbaar
lijke wijze miljonair is geworden. Het ge
middelde maandsalaris van de bevolking
bedraagt daarentegen 250 Duitse marken.
Ook wordt er gemord over de rol die de zoon
van president Izetbegovic, Bakir, speelt. Hij
runt op ondoorzichtige wijze een ministerie
dat verantwoordelijk is voor het verdelen
van na-oorlogse reconstructiegelden.
Toen Kroatië's president Stipe Mesic, bij een
bezoek aan Sarajevo door de moslims als
een held werd binnengehaald, grapte Bakir
Izetbegovic dat hij blij was dat Mesic weer
vertrok 'want anders was-ie nog president
van Bosnië geworden'.
Het schandaal rond Sacirbegovic zal pas
wegebben als hij ontslagen wordt. Zelf hou
den Sacirbegovic en de SDA het op een com
plot. Hij zou door politieke vijanden in de
val zijn gelokt. GPD
Vlasindustrie
De vlasindustrie op Schou-
wen-Duiveland moet moder
niseren. Dat blijkt uit het rap
port van het Economisch
Technologisch Instituut Zee
land. In het vlassersdorp
Dreischor is een tijdje terug
een commissie ingesteld die
moet onderzoeken of de op
richting van een coöperatie
haalbaar is. De commissie had
het ETI gevraagd om dat te on
derzoeken. Het ETI conclu
deert dat de vlasturbine de
toekomst heeft, omdat daar
mee goedkoper kan worden
geproduceerd. Molenzwinge
laars krijgen het erg moeilijk
om rendabel vlas te verwer
ken. Naar schatting zijn er
zo'n tweehonderd zwingelmo-
lens op Schouwen-Duiveland.
Modernisering is volgens het
ETI nodig om concurrerend te
blijven.
Staatsbezoek
Parijs is in de ban van het ko
mende bezoek van koningin
Juliana en prins Bernhard. De
kranten blikken al dagen
vooruit op het koninklijk be
zoek, televisie- en radiozen
ders hebben zich massaal aan
gemeld om verslag te kunnen
doen. Juliana en Bernhard lo
geren in speciaal ingerichte
vertrekken van het paleis van
president Auriol. Daar zijn
voor deze gelegenheid doeken
opgehangen van de Neder
landse meester Van Gogh en
Van Dongen.
Uitgever:
J. C Boersema
Hoofdredactie:
A. L, Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A. L Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Oostsouburgseweg 10
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118)484000
Redactiefax: (0118)470102
Vlissingen:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Fax. (0118) 472404
Goes: Voorstad 22
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113) 273000
Fax. (0113) 273010
Terneuzen: Axelsestraat 16
Postbus 51
4530 AB Terneuzen
Tel. (0115)686000
Fax. (0115)686009
Hulst: s Gravenhofplein 4
4561 AJ Hulst
Tel. (0114) 373839
Fax. (0114) 373840
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel (0111)454647
Fax. (0111)454659
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17 00 uur
Zierikzee en Hulst:
8.30-17.00 uur
Zaterdags in Vlissingen
van 8.00 tot 10.30 uur
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV Wegener NV
Internet (http://www.pzc.nl):
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
redactie redactie@pzc.nl
exploitatie internet@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800 - 0231231 of maandag
t/m vrijdag- op de kantoren
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 14.00 uur.
op de kantoren door de klacht in te
spreken op de band of de
verwijzing op te volgen.
Overlijdensadvertenties:
tijdens kantooruren en
uitsluitend maandag-
t/m vrijdagavond van 20.30
tot 22 00 uur en zondagavond
van 20.00 tot 22.00 uur:
Tel. (0118) 484000.
Fax(0118)470100.
Abonnementsprijzen
bij automatische incasso:
(tussen haakjes prijs met acceptgiro)
per maand: 36,70 (n.v.t.)
perkwartaal: 100,00 101,65)
per jaar: ƒ380,00 (ƒ381,65)
Voor toezending per post geldt
een toeslag
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor
het einde van de betaalperiode.
Losse nummers:
maandag t/m vrijdag' 1,85 per stuk
zaterdag 2,75 per stuk
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties
ABN AMRO 47.70.65.597
Postbank 35.93 00
Advertenties
Alle advertentieopdrachten worden
uitgevoerd onder toepassing van
de algemene voorwaarden van
Uitgeverij PZC BV alsmede de
regelen voor het advertentiewezen.
Tarieven kunnen tijdens kantooruren
worden opgevraagd
bij de advertentieorderafdelmg.
Tel 0118-484321
