Lesje voor de allochtonen
Hoe tijdelijk is de tolheffing?
PZC
Erewacht voor
tunnelmoeder
Verdachte ontkent
seksuele intenties bij
masseren jongetjes
Akkoord over bouw
voor Rijkswaterstaat
Tachtigduizend
streepjes
Netelenbos
overweegt
vliegverbod
stiltegebieden
zeeland
23
Veel respons
op enquête
van KvK
DEN HAAG - Boven stiltege
bieden moet een vliegverbod
komen. De Tweede Kaïner heeft
dat donderdag gevraagd aan
minister T. Netelenbos van Ver
keer en Waterstaat, die daar niet
afwijzend op reageerde.
RPF-Kamerlid D. Stellingwerf
kaartte het vliegverbod boven
stiltegebieden aan tijdens een
overleg met Netelenbos over re
gionale en kleine vliegvelden,
waaronder Midden-Zeeland bij
Arnemuiden. Hij kreeg steun
van collega's en later van Nete
lenbos.
De minister leek in eerste in
stantie zelfs een vliegverbod te
willen toezeggen. „Dat zouden
wij moeten doen", zei ze letter
lijk, maar even later kwam zij
daarop terug met de mededeling
'dat wij dat eens moeten uitwer
ken'.
Stellingwerf noteerde dat di
rect, zoals hij ook goed in zijn
geheugen opsloeg dat een meer
derheid in de Tweede Kamer een
verbod wil op reclamevluchten.
Netelenbos deed daar minder
enthousiast over. ,,Ik ben niet zo
verbièdend, want er zijn voor
reclamevluchten allerlei ont
snappingsmogelijkheden, zoals
vliegen met reclameboodschap
pen op het vliegtuig." Zij zegde
toe er in mei op terug te komen.
Het overleg van gisteren ging
feitelijk over de overdracht van
de verantwoordelij kheid voor
regionale en kleine vliegvelden
van het Rijk naar de provincies.
Een Kamermeerderheid wil dat
met Netelenbos.
De naam 'vliegveld Midden-
Zeeland' viel niet één keer. Ver
keer en Waterstaat is voor Mid
den-Zeeland bezig met een
zogenaamde aanwijzings-pro-
cedure, waarmee het aantal
vliegbewegingen op Midden-
Zeeland beperkt zal worden tot
45.000. Dat lijkt in de Tweede
Kamer, gelet op het stilzwijgen,
onomstreden.
Hulpactie
KAPELLE - De Bevelandse
werkgroep van de hulporgani
satie Dorkas zamelt weer kle
ding en beddengoed in. Op 6 mei
wordt er ingezameld bij de
Elimkerk in 's-Gravenpolder.
Op 13 mei bij de Petrakerk in
Kapelle en de Chr. Gerefor
meerde kerk in Biezelinge. De
deur is open van 9 tot 11.30 uur.
1997 gepland tijdpad
vrijdag 21 april 2000
door A. J. Snel
Pim en Mien lopen in het
park. Hand in hand. Zij
hebben het goed naar hun zin.
Zeker nu de zon schijnt en de
vogels kwinkeleren in het ge
bladerte dat het een aard heeft.
Mien denkt aan vaste verke
ring, maar Pim is met heel an
dere dingen bezig. „Wat ben je
toch stil", zegt Mien tegen Pim.
„Heb je problemen op school?"
„Nee hoor", zegt Pim. „Ik niet.
Maar ik loop te peinzen over de
allochtone kinderen zoals Ka-
dir, Farida, Bülent, Yildiz en
Brian. Die hebben het moei
lijk. Ze beheersen onze taal
niet. Als dat zo doorgaat wor
den ze nog eens kansarm. Ik
vind dat wij moeten helpen."
Mien zwijgt een tijdje. Als ze
bij de vijver zijn gekomen,
waar het gesnater van de een
den niet van de lucht is, kijkt ze
haar vriendje aan en zegt; „Ik
heb een fijn plan. Weet je wat?
Wij blijven nog een tijdje door
wandelen en praten. Wat wij
dan tegen elkaar zeggen en wat
we denken, dat wordt les I in de
Nederlandse taal. Voor de kin
deren die aan het inburgeren
zijn." Daar heeft Pim wel oren
naar. „Cool zeg. Je bent toch ei
genlijk ergens wel een wereld
wijf. Hoe kom je aan zo'n vet
idee. We gaan het meteen im
plementeren."
„Hè, watte?" wil Mien weten.
„Nou ja", riposteert Pim, „dat
zegt mijn vader altijd als hij
iets wil gaan doen. Je weet toch
dat hij in de politiek zit. Hij
heeft altijd de mond vol van
kaasschaven die moeten wor
den gehanteerd en zijn tegen
standers snijdt hij geheid de
pas af door te zeggen dat ze
veel te kort door de bocht gaan.
Je weet nooit precies wat hij
bedoelt maar evengoed vind ik
hem toch wel een toffe gozer.
Echt wel relaxed is'ie. Als ik
hem zo in zijn oversized jeans
in een fauteuil zie hangen, dan
voel ik me senang. Zeker we
ten. En hij heeft een gave ap
proach als het om minderhe
den gaat. Als de global village
niet bestond, zou die ouwe van
mij hem wel hebben uitgevon
den."
Het werd Mien droef te moede.
„Als ik jou zo hoor, mankeert er
nog heel wat aan mijn thuissi
tuatie. We hebben al zes jaar
Vreemde smetten
opa in huis en die ken eindeloos
in ze nest blijve lègge, zoals hij
het zelf uitdrukt. Hij zuipt als
een Maleier en als'ie eenmaal
in de lorum is, berg j e dan maar.
Mijn ouders kunnen niet
wachten op zijn grovemaal. Ze
zouden hem nog liever van
daag dan morgen asjeweine
zien gaan en hem tussen zes
plankjes door de kraaien via de
schuifpui laten afvoeren. Nee,
koosjer is anders. En dan moet
je mijn moeder zien met haar
disconnected geknipte coupe
en haar affreuse nichtenma
niertjes. Kapsones van hier tot
ginder. En mijn vader maar zit
ten opfokken. Die is hele dagen
bezig een brok cashflow te ge
nereren voor een stel units van
een superstore. De ene briefing
na de andere heeft hij. Mijn
moeder kan de poen niet weg-
getremd krijgen dus die man is
zo gestresst als een garnaal.
Het zal mij niet verbazen als
papa een keer overnight in de
majem springt en op die ma
nier de pijp aan Maarten geeft.
Dat zou nog een mooie party
worden."
Scene
„Kassian Mien", reageerde
Pim. „Ik had nooit gedacht dat
je überhaupt in zo'n takkenmi-
lieu groot aan het groeien bent.
Nondeju; dat je sowieso niet
allang in de scene bent terecht
gekomen, is welbeschouwd
welhaast miraculeus. Nou
kennen we elkaar al zo lang;
maar ja, je weet toch nooit wat
zich achter de coulissen af
speelt. Maar wat je me nou toe
vertrouwt, daar zou ik toch
echt wel een hot item van ma
ken. Zelfs zo'n dijk van een
wijf als jij zou nog in het dol
huis raken. Volgens mij ben jij
hard toe aan een stukje profes
sionele begeleiding. Ik zou me
nou niet direct laten hospitali
seren want voor j e het weet be
land je in een emotionele im
passe. Maar een intakegesprek
met een gevorderde ervarings
deskundige zou naar mijn idee
toch zeker geen kwaad kun
nen. Gewoon om een burn out
te voorkomen, weet je wel."
Vertederd zag Mien naar haar
gezel op. „Goh", zei ze, „dat jij
zo geïnvolveerd kunt raken.
Mijn sores scoort nou ook weer
niet zo geweldig hoog als je
kijkt naar de miserie op mon
diale schaal gemeten. Echt
straight van je hoor. Donner-
wetter, wat een strak type ben
jij toch."
Ze waren de vijver reeds lang
gepasseerd en naderden de
zoom van het bos. Pim wees
foto Ruben Oreel
naar een strook gras tussen op
schietende varens. „Laten we
ons neervlijen tussen die non
food gewassen" zo deed hij een
vermetele propositie.
Dat liet Mien zich geen twee
maal zeggen. Toen ze zij aan zij
lagen, bleek het gras als een
harde coating aan te voelen.
„Dat kan ons nog de nodige
hoofdbrekens bezorgen", gie
chelde Mien. „Of de onnodi
ge", pareerde Pim ter snede.
Hij wendde zijn gezicht naar
haar modieus gecoiffeerde
kop je en fluisterde in haar cou
pe soleil: „Ik zou je wel willen
oormerken als de mijne. Of zou
dat in jouw mind een majeure
beslissing zijn?"
Ze toonde zich genereus en
drukte een warme kus op zijn
wang.
„Heb ik even mazzel", stamel
de Pim.
„Dit is pas dolce vita", dacht
Mien.
„En laat het de allochtonen tot
educatie strekken."
door Frank de Klerk
DEN HAAG - Een 46-jarige
voormalige inwoner van Ter-
neuzen ontkende gisteren in ho
ger beroep bij het Haagse
gerechthof ontuchtige hande
lingen met drie minderjarige
jongens te hebben begaan.
De man gaf wel toe de jongens
gemasseerd te hebben, maar
aan dit lichamelijk contact zou
den geen seksuele bedoelingen
hebben gezeten. Wel zei de man
vijf j aar geleden te ver te zijn ge
daan door een zelfgemaakte
tangaslip aan te trekken. Deze
slip bestond uit een sok en ijzer-
draad, die als string diende. „Ik
zag het niet graag gedemon
streerd in de rechtszaal", zei een
van de leden van het gerechts
hof.
Voor procureur-generaal M. van
der Horst stond vast dat de man
ontucht had gepleegd en zijn ge
slachtsdeel had getoond. Hij
eiste een werkstraf van veertig
uur en twee maanden voor
waardelijke gevangenisstraf.
De geëiste straf is even hoog als
het vonnis van de politierechter
in Middelburg, waartegen de
man hoger beroep aantekende.
Hij stapte naar het gerechtshof,
omdat hij stelt onschuldig ver
oordeeld te zijn voor ontucht.
Voor de man had de strafzaak
wegens ontucht grote gevolgen.
Hij voelde zich zo bedreigd dat
hij zich gedwongen voelde uit de
binnenstad van Terneuzen te
verhuizen. Door de affaire is de
man geschorst als muziekleraar
aan de Zeeuwse muziekschool
in Middelburg, waardoor hij een
groot deel van zijn inkomen
kwijt is. Wel mag hij van de pas
toor van een klein plaatsje de
diensten met spel op het orgel
blijven opluisteren.
De jongens, acht jaar of ouder,
bezochten de woning van de
man regelmatig. Ze keken naar
videofilms van het optreden van
acrobaten in het circus, waarna
zij zelf de kunsten in praktijk
brachten. De 46-jarige man
masseerde de jongens om 'de
spieren soepel te houden'. Hij
zegt hierbij geen seksuele be
doelingen gehad te hebben, om
dat hij zich slechts interesseert
voor jongens vanaf zeventien
jaar.
Het gerechtshof doet over twee
weken uitspraak.
door Ab van derSluis
MIDDELBURG - De gemeente
Middelburg en de Rijksgebou
wendienst hebben overeen
stemming bereikt over de bouw
van een nieuw Rijkswater
staatskantoor op de Poelendae-
lesingel. Op dat perceel staat nu
nog het Middelburgse zwem-
De directie Zeeland van Rijks
waterstaat is al enige jaren op
zoek naar een nieuwe, geschikte
locatie om alle medewerkers in
Middelburg op één centrale plek
te huisvesten. Op dit moment
heeft Rijkswaterstaat een aan
tal kantoren, verspreid over
Middelburg. Rijkswaterstaat
vindt het perceel aan de Poe-
lendaelesingel goedpassen in de
uitstraling die het wil. Het stuk
grond ligt centraal en kijkt uit
op het water van het Kanaal
door Walcheren. De gemeente
Middelburg is uitermate tevre
den met de keuze van Rijkswa
terstaat. De bouw van een
nieuw kantoor past perfect in de
plannen die het gemeentebe
stuur heeft met de directe omge
ving van het Stationsgebied.
Volgende week donderdag 27
april vindt een extra commis
sievergadering plaats, waarin
de koopovereenkomst met de
Rijksgebouwendienst over het
perceel aan de Poelendaelesin-
gel centraal staat. Maandag 8
mei neemt de raad een definitief
besluit. Als de gemeenteraad
akkoord gaat, zal de gemeente
de grond op 1 december 2001
bouwrijp opleveren aan de
Rijksgebouwendienst. Daarna
kan begonnen worden met de
bouw, die naar verwachting
twee jaar duurt.
Magda Reijers
foto Charles Strijd
door Wout Bareman
TERNEUZEN - In het gastenboek op haar balie in het
Tunnelcenti-um staat geschreven: 'Geweldige tunnel-
babes hierMagda Reijers kleurt net niet, als ze ermee
wordt geconfronteerd. Het boek staat boordevol com
plimenten, niet allemaal zo persoonlijk gericht, maar
over de kwaliteit van de permanente tentoonstelling, de
ontvangst en de rondleidingen.
„Je ziet hier heel veel mensen die met een beetje een af
wachtende houding binnenkomen en later heel enthou
siast weer vertrekken. Het project grijpt de mensen aan,
zoals het mij trouwens ook aangrijpt. Als je er zo nauw
bij betrokken bent, ontdek je dat erop het bouwterrein
en in de tunnel zelf steeds weer nieuwe dingen gebeu
ren; en dat er steeds méér gebeurt, al zie je dat niet alle
maal natuurlijk."
Het Tunnelcentrum ontving sinds de opening zo'n
82.000 bezoekers. Ze worden - o, vooruitgang - door
Magda simpelweg met de hand geturfd, een kwestie van
streepjes zetten. Die enorme toeloop verraste haar ove
rigens zeer. Vóór haar tunnelperiode (ze is verantwoor
delijk voor de boekingen, administratie en eigenlijk al
les wat daar omheen gebeurt) deed ze secretariaatswerk
bij de Rabo-bank en bij Cerestar. „Dit leek me een leuk,
overzichtelijk baantje. Ja, eerlijk gezegd had ik het me
heel wat rustiger voorgesteldDoor de constante stroom
mensen spat de dynamiek er af."
Bij onheil in de bouwput merkt ze dat direct aan de ge
stelde vragen. „Daarover willen de mensen dan uitleg.
En verder zijn ze vooral geïnteresseerd in de tarieven, de
veiligheid en de datum waarop de tunnel open gaat."
Magda Reijers ontmoet Amerikanen, Russen, Canade
zen, Argentijnen, maar vooral veel Zeeuwen en Belgen.
„We hebben ook onze vaste klanten. Mensen die de ont
wikkelingen op de voet volgen en heel regelmatig even
aanwippen om de vorderingen te zien. Ik heb zelfs een
vaste beller: een man die destijds betrokken was bij de
bouw van de stormvloedkering in de Oosterschelde en
nu dit megaproject op de voet volgt."
Het gastenboek op Magda's balie leest als een spannend
boek. „Een prijzenswaardig project, maar weggegooid
geld indien bij Sluiskil geen volwaardige aansluiting
wordt verwezenlijkt. Dan is het wachten bij de pont uit
eindelijk leuker (friettent)", pende iemand neer. Een
achtjarig ventje uit Vlissingen schreef: „Ik vind het vet
koelEn z'n vriendje: ,,'t Was een gele leuke erva
ring."
Oud-aannemer Korbee vindt betaalde doortocht onjuist
door Wout Bareman
AXEL - Hij volgt de tunnel
bouw op afstand, maar wel met
meer dan normale interesse.
Nee, het is niet 'zijn' tunnel, die
door de bodem onder de Wester-
schelde wordt geboord, maar de
ideeën en ontwerpen die eraan
ten grondslag liggen, hadden
net zo gemakkelijk uit zijn ko
ker en die van zijn collega-bou
wers kunnen komen. Want de
Aannemerscombinatie Wester-
schelde Oeververbinding zal
echter als een rode draad door
zijn carrière lopen.
Het begint in '67 als hij enthou
siast terugkeert van een lezing
in Antwerpen over de Frans-
Engelse Kanaaltunnel. Korbee
bedenkt een WOV-plan en roept
de bouwers van de Zeelandbrug
bijeen. Deze Belgisch-Neder
landse combinatie van weg- en
waterbouwers presenteert een
jaar later een oeververbinding
tussen Terneuzen en Ellewouts-
tünneltrace
lengte 6,5 km
WEEKBOEK TUNNEL
schelde, een consortium van ne
gen aannemingsbedrijven, was
jaren in de race voor de bouw.
Civiel ingenieur Jaap Korbee,
de zeventig ruim gepasseerd,
was directeur van het aanne
mersbedrijf De Meyer in Gent
en maakte uit dien hoofde ook
geruime tij d deel uit van de aan
nemerscombinatie. Voordien
was hij in een leidinggevende
functie betrokken bij grote,
aandachttrekkende projecten
als de aanleg van de marineha
ven in Den Helder, van de ha
venmond in IJmuiden en van
een pijpleidingconstructie in
het Hollands Diep. De Wester-
U.UIU.I.Iil
dijk (kosten zo'n zeshonderd
miljoen gulden), maar later ver
huist het tracé naar het kortere,
dus goedkopere traject Krui-
ningen-Perkpolder. Er wordt
uitgegaan van een brug-tunnel.
In de jaren daarna begint het
politieke gejojo, dat in het begin
van de jaren negentig eindigt
met het besluit een geboorde
tunnel aan te leggen tussen Ter-
neuzen en Ellewoutsdijk. De
huidige tunnelbouwer Kombi-
natie Middelplaat Westerschei -
de krijgt de opdracht; Korbee en
de zijnen hebben het nakijken
en worden deels schadeloos ge
steld.
Nu, bijna tien jaar later, zegt hij
„Hoewel er flinke politieke
druk werd uitgeoefend, hielden
wij aanvankelijk vast aan het
tracé Kruiningen-Perkpolder,
omdat dat waterbouwkundig
gezien toen het meest voor de
hand lag. Je trof daar bijvoor
beeld een stabiele zandbank,
een prima steunpunt voor de
brug en ook de breedte van het
water was daar lang niet zo
groot als bij Terneuzen, waar je
bovendien had af te rekenen met
bewegende zandplaten." In de
jaren tachtig maakte het tun-
nelboren opgang. „De Japan
ners waren daarin het verst ge
vorderd en dankzij onze goede
Japanse contacten konden wij
toenmalig gedeputeerde Ron
Barbé voor het eerst een geboor
de tunnel presenteren. Die viel
veel duurder uit, maar je kon
hem overal leggen."
Hij volgt de tunnelbouw met
veel interesse en beseft terdege
dat de huidige bouwtechnieken
nauwelijks te vergelijken zijn
met die van tientallen jaren ge
leden. Maar via de vaklitera
tuur blijft hij goed op de hoogte.
„Dat je bij elk groot project voor
onverwachte problemen komt
te staan, is van alle tijden. De
man in de straat moet zich daar
over echt geen zorgen maken.
Het enige wat de mensen moet
interesseren is of die tunnel in
2003 klaar is; dat is van belang.
Niet of de tunnel lekkages ver
toont of dat er ongelukken ge
beuren bij de bouw. Elke tunnel
Jaap Korbee
lekt, het gaat er alleen om dat te
beheersen. Bij de bouw van de
Kanaaltunnel en bij alle projec
ten, die ik deed, zijn helaas ook
wel ongelukken gebeurd. Dat
dien je als bouwer in te calcule
ren. Je kimt nu eenmaal niet
achter iedere vent nog een twee
de vent zetten."
Hij drukt zich (als altijd) diplo
matiek uit als hij vaststelt „Het
is toch een beetje oneigenlijk
dat je voor het kruisende ver
keer over of onder de Wester
foto Charles Strijd
schelde moet betalen. Dat zijn
toch zaken die des Rijks zijn.
Kijk naar het rekeningrijden,
net zo iets. Op deze manier wor
den we weer zo'n land als in de
negentiende eeuw, toen voor elk
bruggetje moest worden be
taald. Die actie voor vrije veren
werd destijds niet zonder reden
gehouden natuurlijk. Als je tij
delijk tol heft om een project in
de tijd naar voren te schuiven,
kan ik dat begrijpen. Maar hoe
tijdelijk zijn tijdelijke maatre
gelen?"
door Wout Bareman
TERNEUZEN-Europarlemen
tariër Hanja Maij-Weggen
speelde begin j aren negentig een
belangrijke rol bij de besluit
vorming over de aanleg van de
Westerschei detunnel.
Als minister van Verkeer en Wa
terstaat sprak ze zich in 1990 re
soluut uit vóór uitvoering van
het project. Toen in '95 de knoop
definitief werd doorgehakt,
mocht haar opvolgster Anne-
marie Jorritsma de overeen
komst bezegelen met haar
handtekening. Maij, inmiddels
Europarlementslid, merkte op
de dag van de ondertekening
fijntjes op: „Eigenlijk was het al
vrijwel rond toen ik nog minis
ter was. Het principebesluit was
genomen." Donderdag werd ze
op het bouwterrein dan ook
door een 'erewacht' ontvangen:
commissaris der koningin Wim
van Gelder, 'tunnelgedeputeer
de' Jaap Hennekeij en de tun
neldirecteuren Tin Buis en Jaap
Heijboer leidden haar rond.
Maij en haar collega Wim van
Velzen arriveerden overigens
met vertraging. Ze waren ge
strand voor de brug bij
Sluiskil...
foto Charles Strijd
door Wout Bareman
TERNEUZEN - De Kamer van
Koophandel had ze nauwelijks
de deur uitgedaan of de eerste
ingevulde enquêteformulieren
vielen al weer in de bus. Paul
Geertman, medewerker econo
mische stimulering, trekt daar
uit de conclusie dat het belang
van de Westerscheldetunnel
voor de verdere ontwikkeling
van Zeeland langzaam maar ze
ker door het bedrij fsleven wordt
onderkend. Begin april ontvin
gen achthonderd bedrijven -
van groot tot klein - een vragen
lijst; half juni staan de onder
zoeksresultaten op een rij.
De enquête wordt begeleid door
Ube Kodde (23), student com
merciële economie aan de Hoge
school Zeeland. „Nanauwelijks
twee weken zijn er al meer dan
honderd formulieren ingevuld.
We hebben ze min of meer ge
licht verzonden naar bedrijven
in alle sectoren, maar vooral
naar de industrie, vervoersbe
drijven en de bouw omdat we
denken dat juist daar de meeste
vervoersbewegingen zitten,
meer in elk geval dan in bijvoor
beeld de dienstverlening en de
detailhandel. Voor de detaillis
ten is die tunnel toch vooral nog
een ver-van-mijn-bed-show."
Het onderzoek moet de Kamer
van Koophandel niet alleen een
duidelijk beeld geven van de vi
sie van het bedrijfsleven op
'Zeeland na de tunnel', maar
ook de wensen, de aanpak die de
ondernemers voorstaan en de
eventuele bedreigingen, die ze
op zich af zien komen, in kaart
brengen. De Kamer wil vooral
antwoord op vragen als: hoe
kunnen Zeeuwse ondernemers
maximaal profijt trekken uit de
tunnel en wat zijn de gevolgen
voor de verschillende regio's.
Geertman: „Het is nog te vroeg
om conclusies te trekken, maar
het lijkt er wel op dat alles zal
draaien om de tariefstelling.
Over die tarieven doen, zo
blijkt, de wildste verhalen de
ronde. Veel ondernemers zullen
het gebruik van de tunnel laten
afhangen van een goede oost-
westverbinding onder het mot
to: wat zal ik naar de Wester
scheldetunnel rij den, als ik eerst
een half uur voor de brug bij
Sluiskil sta? Dan kan ik beter
rechtstreeks via Antwerpen rij
den."
Deze herfst houdt de Kamer van
Koophandel een symposium
rond de Westerscheldetunnel.
