s Aan v
het strand
33
PZC
donderdag 20 april 2000
Zoals Boudewijn de Groot er over zong - Je danst en vrijt de hele tijd/ Terwijl je in een broodje bijt - zó on
geveer ging het in de jaren zestig op dat 'onvolprezen strand aan de rand van Nederland': Puch, patat,
pils en transistorradiootjes waaruit Sunny Afternoon klonk. Het jonge volkje - spijkerbroek met wijde pij
pen, legerjack en Clarks - zocht aan de kust méér dan zon en zee. Een dagje naar het strand was vooral een
dagje feesten en zuipen. Vanaf de bankjes op de boulevard keek het oudere deel der natie hoofdschuddend
In hun tijd meneer, wist men nog wat beschaving was. Toen was het strand geen vrijplaats, waar de teu
gels ongeremd konden worden gevierd. De heren baadden braaf pootje in kledij die een sterke gelijke
nis vertoonde met een boevenpak; een meestal blauw-wit gestreept hansopje. En de dames bewogen
zich langs de vloedlijn in een katoenen tuniek met korte mouwtjes en broekspijpen die tot de knie
reikten. Sommigen van hen, de wat wuftere types, waagden zich aan de 'bloomer', een badpak met
i wat korte pijpen en een sjerp rond de taille. De heren raakten helemaal van slag toen de eerste da-
mes zich vertoonden in een badkostuum dat een groot deel van de rug onbedekt liet. En daarna
was er geen houden meer aan.
De bikini kwam, eerst aarzelend - een groot badpak met een piepklein bloot middenstukje.
Maar de bikini kromp en met de losser wordende zeden, kwamen ook de koordjes van
het bovenstukje steeds losser te zitten; zó los, dat het niet lang meer duurde voordat
o'.' de eerste bovenstukjes in het zand ploften, waarmee mono-kini en string (door
At minder fijnbesnaarde lieden ook wel als reetveter aangeduid) waren geboren en in
(A At I duinpannen oude mannen opdoken met verrekijkers teneinde al dat fraais op vei-
I lige afstand te begluren.
I Dat liep niet altijd goed af.
m
Bfijjjüitiu' - M Op 'n keer hieng Arjaen ni de dunen bie 't strand/ Di stoent'n te loeren, mi z'n kie-
E ker in d'and/ Ie zag wat bewehe en ie keek vee te vee/ Toen vielt'n, en rolden ie hlad
i nae benee
y->&&&>■* Z'n errem hebroke en z'n kieker kepot Ze brocht'n nir 'uus en ze lachten d'r eihen
rot/ Ze zeie tehen z'n vrouwe; ier eijie Arjaen/M'è d'n evonde op t naekstrand, mie
m alles nog an
V- (De Kieker van Arjaen; Peter Dieleman)
JjagE In het badmodewinkeltje aan de Vlissingse Walstraat hangen posters van zonnige
awl stranden en bloedmooie meiden in strak gesneden badpakken. Met viltstift ge-
'W schreven tekstjes verordonneren dat bij het passen van badkledij de slip aange-
rfv' *L houden dient te worden en waarschuwen dat badkleding alleen kan worden ge-
ruild 'als het voor iemand anders wordt gekocht'. Want Yvonne van Noppen
('vijftien jaar in het vak') kent haar klantjes zo langzamerhand. „Vooral die
J yk jongemeiden, die kopen dan een badpak gaan er een weekeinde mee naar het
Al- strand en komen daarna weer terug om het te ruilen." Daar trapt zij dus
V meer niet in.
Tfe „Ik wou", klinkt het zuchtend vanachter het bloemetjesgordijn van het
pashokje, „dat ik het lef had alleen een broekje te dragen". Van Noppen
«i spreekt de blondine op troostende toon toe. „Dat is helemaal uit de mo-
de." Ze heeft ze nog wel hoor, van die losse broekjes, maar het is zelden
m dat ze er nog een verkoopt. „Jonge vrouwen die topless gaan, doen dat
hoogstens één of twee jaar, daarna - ze zijn inmiddels getrouwd, heb-
- m ben een kind gekregen, dus ja, dan houden ze dat bovenstukje liever
aan. En jonge meisjes van een jaar of zestien, zeventien beginnen er al
K helemaal niet aan. Die meiden zijn in de groei, weten zich geen raad
P met hun lichaam. Uitzonderingen daargelaten, maar de meesten wil-
jt len een behoudend badpak dat niet te veel bloot geeft. Het liefst zou-
Jp£ den ze het tot aan hun nek dichtknopen."
i x Mg Nog nieuws omtrent de string? Berichten als zou die op de terugtocht
SE zijn, worden door de badmodespecialiste met grote stelligheid weer-
V i JF B sproken. „Die verkoop ik nog heel veel. Meer dan u misschien denkt.
Q 1 ,y m Ook aan heren. D'r zijn mannen die er heel goed mee staan, maar d'r
f .-W 1 zijn er ook van wie ik denk: 'jeetjemina, ikkanmejoumoeilijkinzo'n
f /.M El string voorstellen'."
s/ I I (JE F De herenshorts daarentegen hebben weer wél de langste tijd gehad.
i m Heeft met hygiëne te maken. „In veel zwembaden, zeker op Franse
i m campings, mogen geen shorts meer worden gedragen. Omdat - ze-
A M E ker die jonge gasten lopen daarin hele dagen rond, zitten in het
m w gras en de modder en duiken dan zo het zwembad in." Wat dra- t
yjf k gen zij dan wel? Nou, een string dus, een gewone zwempan- g
jf talon of zo'n broekje met een pijpje - zoiets waarin James g
1 4? T Bond vroeger ging,'maar daar heb je wel het juiste figuur S
j m voor nodig'. Wat zou de badmodespecialiste de verslag- g
gever adviseren? Keurende blik: „Als ik u was, zou ik m
M m het toch maar bij een short houden.m
Zij wandelt langs de rekken: panter- en tijger- m
xfc prints, glitters, veel felroze, turkoois, zacht- m
EL blauw, knalblauw, zilverkleurig, goudkleurig.
«L Dat wordt het van de zomer, zegt zij'glitter en m
«I glamour'. Want de stijlisten hebben beslist M
dat er badpakken en bikini's gedragen die-M
m nen te worden die herinneringen ('ik zeg M
*4 i 'lfÏM altijd: je moet nooit wat weggooien, S
ooit wordt het weer mode') oproepen
aan de jaren waarin Marilyn Mon- 9
y) SS% roe vele heren ondeugend deed m
-ty dromen. Die kant gaat het weer
f - op: schalks, maar niet té.
Dus Westkappelse Arjean 's
ik kan zijn verrekijker wel
thuis laten? „Nou, dat
iÉ weet ik niet. Ik denk dat j&
j«i S qk, voor een man een biki- -M
AS» ib vee^ sexyer is> ^an M
Ah wanneer iemand S
half in zijn nakie W
Willem van
cS Dam
HH
illustratie Cor de Jonge
