Meubelmakerij gaat over op zoon
Pas ontdekt schilderij l
is topstuk op veiling p
Galerie Kos brengt
Ming Gu en Schaap
PZC
Een Perzisch tapijt is een kunstwerk
Van restauratie tot expositie in Aardenburg
zeeland
14
Middelburger Tiemen Alink legt zich toe op hobby's
ondernemend zeeland
kunst cultuur
Als je arm bent, kun je
het geluk niet voelen
1944
donderdag 13 april 2000
door Claudia Sondervan
MIDDELBURG - Meubelma
ker Tiemen Alink gaat
kunstschilderen. Na 25 jaar
ondernemersschap heeft hij
zijn Middelburgse bedrijf
overgedragen aan zoon Jan.
Ruim dertig jaar geleden lok
ten zee en de vissport de Assen-
se aannemerszoon naar Zee
land, ,,Maar 't is gek: woon je
eenmaal bij zee, dan kom je er
Terneuzen
houdt weer
on wheels-
weekend
TERNEUZEN - Op zaterdag
15 en zondag 16 april wordt
voor de derde keer het Terneu
zen on Wheels weekend gehou
den. De grootste openlucht
twee-en vierwielershow van
Zeeuws- Vlaanderen vindt
plaats op de Markt, Steenen
Beer en het Stadhuisplein. In
verband met de komende paas
dagen is er op zondag eveneens
een extra winkelopenstelling.
Het aantal deelnemers en de
variatie in aanbod is in verge
lijking met voorgaande jaren
aanzienlijk groter geworden.
Naast de presentatie van twee-
en vierwielers door alle moge
lijke grote merken, zijn er
eveneens stands van autoscha-
debedrijven, de Koninklijke
Marechaussee en van verzeke
raars. Verder is er aandacht
voor airco-testapparatuur. in
bouw van elektronica en de
omgang met caravans. Als
blikvanger wordt de ingang
van de Steenen Beer gemar
keerd door een reuzenkraan
waarin een personenwagen
hangt. Voor de kinderen is er
aangepast rollend vermaak.
Op beide dagen worden ook
wedstrijden gehouden. Op za
terdag is er een wedstrijd auto-
trekken en op zondag wiel ver
wisselen. De openingstijden
van Terneuzen on Wheels zijn
op zaterdag 15 april van 10.00
tot 17.00 uur en op zondag 16
april van 13.00 tot 17.00 uur.
nooit meer." De hengel is sinds
lang verkocht.
Op zijn 68ste jaar wijdt Tiemen
Alink zich aan zijn huidige
hobby en de werkplaats van de
meubelmakerij. ..Zolang als
Jan me hebben wil," tekent hij
aan. Uit de werkplaats komen
op maat gemaakte wandmeu-
belen, kasten, tafels in elke
houtsoort en in mdf. Op dat
laatste materiaal is een staal
kaart met 2700 kleurentoepas
baar.
Het enige wat niet uit de werk
plaats aan de Nieuwe Klevers-
kerkseweg komt zijn de stoelen
rond de tafels en de schuifpui
en die Jan Alink Meubelen op
Maat ook levert en installeert.
Het beginproduct van 25 jaar
geleden, de kleinmeubelen,
neemt nog een marginale
plaats in bij het bedrijf. De
Alinks en de twee medewer
kers produceren in hoofdzaak
bergmeubelen en tafels in
maatvoeringen en ontwerp
voor elke opdrachtgever apart.
De vrijheden die architecten
nemen bij nieuwbouwwonin
gen zorgen voor werk, maar
ook mensen die bij de reguliere
meubelhandels niets naar hun
zin vinden. ,,Een televisiekast
moet niet onbruikbaar worden
wanneer de televisie vervan
gen wordt. Zo'n kast moet ook
de nieuwe breedbeeldtelevisie
kunnen bergen", vindt Jan
Alink. In het bedrijf worden de
ontwikkelingen in huiselijke
apparatuur met interesse ge
volgd.
Ambacht
Alink doet verwoede pogingen
om van het beeld af te raken dat
zijn bedrijf enkel voor grote
opdrachtgevers werkt. Men
sen zijn niet meer gewend het
ambacht onder handbereik te
hebben. Als mensen willen zien
hoe hun meubel in de werk
plaats wordt gemaakt, kan dat.
Iemand die komt voor een tafel
van honderd gulden is hier net
zo welkom als een opdrachtge
ver voor een heel interieur."
Tiemen Alink begon in de Mid
delburgse Herenstraat met een
werkplaats van amper tien
vierkante meter. De verhuizing
naar de Sint Jansstraat enkele
jaren later verdrievoudigde het
Werkplaatsoppervlak. Toen
zoon Jan zijn intrede in de zaak
voorbereidde werd in 1980 een
nieuw pand aan de Ramsburg-
seweg opgetrokken. Een win
kel werd ingericht in de Wal-
straat in Vlissingen, maar na
enkele jaren verlaten voor de
huidige combinatie winkel
werkplaats aan de Nieuwe
Kleverskerkseweg. De toon
zaal die daar in 1992 werd in
gericht heeft inmiddels ruimte
moeten afstaan aan de werk
plaats. ,,Op termijn willen we
achter het pand een nieuwe
werkplaats bouwen."
in detail
Na een grondige verbouwing
heeft José de Boevere gisteren
haar compleet vernieuwde
winkel aan de Landbouw-
straat in IJzendijke heropend.
Drogisterij José is nu twee
maal groter dan voorheen. Dit
komt niet alleen de presentatie
van de producten ten goede,
maar maakt ook de toegang tot
het eveneens in hetzelfde pand
gevestigde postagentschap een
stuk vriendelijker José ver
koopt behalve drogisterij-arti
kelen ook babykleding, kan
toorbenodigdheden en speel
goed.
De rubriek Onderne
mend Zeeland staat on
der redactie van Claudia
Sondervan. Vragen, tips
en mededelingen kunnen
schriftelijk worden aan
geboden aan de redactie
van de PZC, postbus 18,
4380 AA Vlissingen, of
via fax 0118-470102.
N. Fatemizadh in zijn winkel Sarouk in Goes: „De afgelopen vijfentwintig jaar zijn fantastisch geweest."
foto Dirk-Jan Gjeltema
door Michelle Koek
GOES - Al vijfentwintig jaar verkoopt N.
Fatemizadh Perzische tapijten in zijn win
kel Sarouk in Goes. Om het jubileum te
vieren, geeft hij vijf procent van de omzet
van april aan de kinderafdeling van het
Oosterscheldeziekenhuis in Goes. Van het
geld worden muren in het ziekenhuis van
nieuwe decoraties voorzien en krijgt een
behandelkamer een nieuw interieur.
Vijfendertig jaar geleden vertrok Fatemi
zadh uit Iran naar Europa. Via een kennis
belandde hij uiteindelijk in Rotterdam,
waar hij binnen een jaar zijn eerste tapij
tenwinkel opende. In de Maasstad ont
moette hij zijn Goese vrouw. Toen er kinde
ren kwamen, verhuisde het gezin naar
Goes waar Fatemizadh zijn bedrijf uit
breidde.
Sinds zeven jaar staat zijn winkel Sarouk,
vernoemd naar zijn geboorteplaats in Iran,
in de Goese Koningstraat. Daarvoor ver
kocht hij zijn Perzische tapij ten in de Mag-
dalenastraat. Twee keer per jaar. in het
voor- en najaar, reist Fatemizadh af naar
Teheran om tapijten in te kopen.
De tapijten liggen op grote stapels in zijn
winkel. De prijzen variëren van 35 tot
45.000 gulden, afhankelijk van de knoop-
dichtheid, fijnheid en kleur. Alle tapijten
zijn handgeknoopt; een langdurig werkje.
Een goede knoper maakt ongeveer vijftig
tot tachtig knopen per uur. Een zijden ta
pijt telt ongeveer 120 knopen per vierkan
te centimeter. „Een Perzisch tapijt is niet
zomaar een kleedje, het is een kunstwerk",
stelt Fatemizadh.
Niet elk handgeknoopt tapijt is een Per
zisch tapijt. Een origineel is moeilijk te
herkennen. Daar is een expert voor nodig.
Het tapijt kenmerkt zich vooral door een
bepaalde uitstraling, die in een mecha
nisch gefabriceerde versie niet is terug te
rtnden. Omdat het handgeknoopt is, is het
tapijt oersterk en wordt het door gebruik
mooier. Zijn zaak in Rotterdam bestaat
sinds kort niet meer. Fatemizadh richt zich
nu vooral op het Goese, waar hij het naar
zijn zin heeft. „De afgelopen vijfentwintig
jaar zijn fantastisch geweest", zegt hij„Ik
gaf de mensen vertrouwen en kreeg ver
trouwen terug."
door Jeroen Vliegenberg
MIDDELBURG - Jarenlang lag
het ergens achteloos op zolder
en nu is het hét topstuk van de
aankomende veiling van het
Zeeuws Veilinghuis. Het schil
derij VOC-schepen in de werf
van de Hollandse meester
Hendrick Jacobszoon Dubbels
(1621-1676) gaat op 28 april on
der de hamer.
Taxateur Jeroen de Kuijper
glimt van trots. „Het schilderij
werd ontdekt in een Zeeuwse in
boedel en vervolgens kregen wij
het via onze zogeheten inbreng-
advertentie aangeboden. Het
komt zelden voor dat een schil
derij van Dubbels wordt aange
troffen. Zijn werken zijn moei
lijk traceerbaar en nauwelijks
los te krijgen.
Het Rijksmuseum en het Muse
um Boijmans van Beuningen
hebben een aantal schilderijen
van de in Amsterdam geboren
en gestorven Dubbels in hun
vaste collectie."
Op het schilderij, olieverf op
eikenpaneel dat uit drie delen
bestaat, zijn zeven koopvaardij
schepen en zes bootjes afge
beeld die vermoedelijk in een
Amsterdamse werf liggen. Op
de achterkant (de spiegel) van
één van de bootjes is namelijk
het Amsterdamse stadswapen
zichtbaar. Verder zijn er twintig
personen te zien van wie er een
paar de kieren van een schip
dichtsmeren met pek (het zoge
heten breeuwen, red.). Het
schilderij meet 63x73 cm en
heeft geen originele ebbenhou
ten lijst meer. Die is vervangen
door een 19de eeuwse Robbe-
lijst.
Richtprijs
De Kuijper verwacht veel van
de veiling. „We hebben nog
nooit zoveel topstukken bij el
kaar gehad." Behalve het schil
derij van Dubbels, waarvan de
richtprijs tussen de dertig- en
vijftigduizend gulden ligt,
wordt ook een bijzondere klok -
een wortelnoten staand horloge
met bewegend mechaniek - ge
veild, die zo'n veertigduizen
gulden moet opbrengen. Verde
zijn er een Louis Seize chais
longue (tien- a vijftienduizen
gulden), een Cuba Mahom
Zeeuws jaloeziekastje (zeven
negenduizend gulden) en ee
schilderij van de Haagse schil
der H. M. Horrix (1845-1923
Dit schilderij, waarop een ver
liefd Zeeuws paartje is afge
beeld, levert naar verwachtin
tussen de twaalf en veertiendui
zend gulden op.
De kijkdagen zijn op 26 en 2
april van 14 tot 20 uur. De vei
ling wordt gehouden op vrijde
28 april en duurt van 13.30 to i
17.30 uur. Het Zeeuws Veiling
huis is gevestigd aan de Heren
gracht 74 in Middelburg.
Advertentie
ZEEUWSE MUSICAL "ZACHARIAS JANSEN'
Stadsschouwburg, Middelburg
Donderdag 13, vrijdag 14,
"\_A'l zaterdag 15 april, aanvang 20.00 uur
I J> Nog enkele kaarten!!
Zondag 16 en maandag 24 (2e Paasdag) april.
Zeeuwseaanvang 15.00 uur
^harlas Telefonisch reserveren 0118-659659.
Wilt u rekening houden mei omleidingen i. v. m. wegwerkzaamheden in Middelhui
door Ali Pankow
ZIERIKZEE - Chris en Els
Grinwis zijn druk bezig met de
opbouw van hun atelier-galerie
Kos in de Verre Nieuwstraat in
Zierikzee. De aanpassing en in
richting gebeuren in fasen. In
het najaar hopen zij het karwei
volledig geklaard te hebben.
Tussentijds houden zij al enkele
kleinschalige exposites. „Om
het publiek vast een beetje te la
ten wennen", lacht Chris.
Zo wordt er vanaf zaterdag 15
april tot en met zondag 14 mei
een bijzondere dubbeltentoon
stelling gehouden in atelier-ga
lerie Kos met werk van de Chi
nese schilder Ming Gu en de
Belgische kunstenares Nicole
Schaap. Beiden zijn goede
vrienden van Chris Grinwis. Hij
ontmoette hen bij eerdere expo
sities in de regio. Volgens Grin
wis leveren de schilderijen van
Ming Gu en Schaap een boeien
de combinatie op. Daarom be
sloot hij hen uit te nodigen voor
deze combi-expositie.
„Nicole Schaap schildert kleur
rijke landschappen zowel ab
stract als figuratief, veelal in
verschillende verflagen over el
kaar. Daardoor ontstaat een
mooi reliëf. Haar werk biedt een
spannend contrast met bijvoor
beeld de verstilde Tibetaanse
portretten van Ming."
Grinwis maakte enkele jaren
geleden tijdens de Kunst-
schouw Westerschouwen ken
nis met het werk van deze Chi
nese kunstenaar. Ming werd in
1969 in Chongqing in het zuiden
van China geboren. Hij groeide
op in een kunstzinnige familie.
Zijn vader is hoogleraar in ar
chitectuur en schilderkunst aan
de universiteit van Zuid-West-
China. Hij bracht hem de eerste
beginselen van het schilderen
bij. Zijn moeder is een zeer ver
dienstelijk kunstfotografe.
Ming legde zich al van jongs af
aan toe op het maken van olie
verfschilderij en
Na een kunstopleiding in zijn
geboorteland, kwam hij in 1990
naar Nederland. Prof. P. van der
Aart uit Renesse stelde Ming in
staat te studeren aan de Hoge
School voor de Kunsten in
Utrecht. Aanvankelijk was
Mings werk gebaseerd op klas
sieke Chinese thema's zoals
mensen, bergen en bloemen.
Vooral de oorspronkelijke be
woners van de hoogvlakte van
Tibet vormden een geliefd on
derwerp. In zijn recentere werk
spelen vooral herfst en winter in
uitbundige kleuren een hoofd
rol.
De Belgische kunstenares Nico
le Schaap was in november vo
rig jaar, evenals Chris Grinwis,
één van de deelnemers aan de
expositie ten huize van Elly As-
selbergs in Zierikzee. De Zierik-
zeeënaar toont zich enthousiast
over haar specifieke land
schapsschilderingen
Naast schilderijen toont
Schaap ook een collectie siera
den in goud en zilver. Opmerke
lijk zijn haar kunstwerkjes
waarin scherfjes van tweedui
zend jaar oud Romeins glas zijn
verwerkt.
De tentoonstelling in atelier-galerie
Kos is geopend op vrijdag, zaterdag
en zondag van 13.00 tot 17.00uur,of
op afspraak: 0111-414912.
Tibetaans portret van Ming Gu.
door Sheila van Doorsselaer
AARDENBURG - Op de boven
verdieping van een monumen
taal pand aan de Aardenburgse
Tuimelsteenstraat opent Moni
ca 'Monique' Martens aan
staande vrijdag haar galerie 't
Poortwachtershuis. Voor Mar
tens (48), zelf ook kunstenaar en
gerenommeerd restaurateur
van schilderwerken, is het een
logische stap. Als geen ander
weet ze hoe ze de werken het
best tot hun recht kan laten ko
men.
Martens studeerde aan de
kunstacademie in Eeklo en
stapte daarna over op een oplei
ding in Brugge waar ze leerde
restaureren,
De kneepjes van het vak leerde
ze echter in het atelier van haar
leraar, maar ook toen al nam ze
haar werk letterlijk mee naar
huis.
Na zeven jaar vond ze het tijd
om op eigen benen te gaan
staan. Nu. twee jaar later, opent
ze haar eigen expositieruimte
waar kunstenaars en -handela
ren de werken tentoonstellen.
Aardenburg krijgt als 'kunst
stadje' zo nog meer allure.
De galerie ademt de sfeer van
een gemoedelijke loft. Veel na
tuurlijke lichtval door de grote
ramen, en muren geverfd in
oud-Engels rood doen de veelal
goudkleurige lijsten er echt uit
springen. Door het gericht
plaatsen van halogeenspots
lijkt het op sommige schilderij
en alsof de zon echt schijnt. Een
aantal antieke en moderne
stoelen is zó neergezet dat be
zoekers van de galerie de schil
derijen op hun gemak kunnen
bekijken. Het maakt de over
peinzing om tot koop over te
gaan misschien wat makkelij
ker. Momenteel hangen er in de
galerie ongeveer twintig wer
ken, maar er is plaats voor zeker
nog tien meer. Afhankelijk van
de grootte van de schilderijen
wordt de ruimte ingedeeld.
Vrouwen
Voor de openingsexpositie heeft
Martens gekozen voor veel
schilderijen waarop vrouwen
een (hoofd)rol spelen. Zo hangt
er een werk van Le Prince (1874)
waarop een jong getrouwde
vijf poten, een hond met drie
staarten, het komt allemaal
voor. Bij het verwijderen van de
oude vernislaag zie je de foutjes
die de schilder heeft proberen
weg te werken.Martens kan er
naar eigen zeggen niet goed te
gen dat een schilderij oneffen
heden vertoont. „Lancunes, bij
voorbeeld, oneffenheden in het
doek of paneel, wil ik altijd bij
werken. Vliegenpoepjes wip ik
eraf met een scalpel en ook het
schoonmaken van een schilderij
is erg belangrijk. De kleuren
worden dan direct frisser." Ze
kan het dan ook moeilijk ver
kroppen dat een oud schilderij,
met daarop een jonge vrouw in
een prachtige jurk, niet van de
eigenaar schoongemaakt mag
worden. „Zo zonde. Het smoel
tjevan het meisje zou direct veel
meer uitstraling hebben."
't Poortwachtershuis wordt
vrijdag 14 april om 16 uur offici
eel geopend. Speciale gast zou
burgemeester C. van Liere zijn,
maar die is verhinderd. Walter
Dierick neemt zijn taak over. De
galerie is van donderdag tot en
met zondag geopend van 14 tot
18 uur en op afspraak.
vrouw te zien is die achter de rug
van haar echtgenoot flirt met
een jongeman. Ook een levens
groot werk van Madamme E. L
Vigée Lebrun, met daarop Go
din Flora trekt de aandacht.
Martens heeft het werk moeten
restaureren want door nicotine-
dampen was de witte jurk van
de godin bruin gekleurd. Sail
lant detail: Godin Flora had in
eerste instantie helemaal geen
jurk aan. Die is er later overge
schilderd.
Tussen de soms eeuwenoude
doeken hangen moderne wer
ken van Corneille en Goya. Het
zal nog wel even duren voordat
ook deze toe zijn aan een op
knapbeurt. Bij het restaureren
doet Martens vaak bijzondere
ontdekkingen: „Een bok met
Monica Martens in haar galerie 't Poortwachtershuis.
foto Charles Strijd
Ans Schilders foto Lex de
Taxateur Jeroen de Kuijper met het werk VOC-schepen in de werf van Hendrick Jacobszoon
foto Lex de
door Mieke van der Jagt
In Zeeland is Ans Schilders
wel zo'n beetje een begrip. Ze
schrijft teksten voor theater,
musicals en liedjes. Ze acteert,
regisseert, zingt smartlappen en
nog van alles. Een extravert ty
pe: klein maar in staat om een
zaal te vullen, zelfbewust, stra
lend en grenzeloos energiek.
Waar haalt iemand zo veel van
die kwaliteiten vandaan?
„Kansen", zegt Ans.
„Steeds iemand tegenkomen,
die je de goede richting wijst."
Maar dat blijkt de positieve be
nadering. Wat Ans het meest ge
vormd heeft is armoede. „Geld,
en dan vooral het gebrek daar
aan. Ze zeggen: geld maakt niet
gelukkig, maar je kunt nog zo
gezond zijn, nog zo'n leuke rela
tie hebben, als je arm bent, kun
je het geluk niet voelen."
Ze was de tweede dochter in een
Tilburgs gezin van tien. Vader
had twee banen: als wever in de
textiel en als schilder/behanger.
Met haar moeder en de vier oud
ste zusters maakte Ans als klein
kind al paraplu's. Elke dag, uren
aan een stuk. „Maar dat was zo
erg nog niet. Buiten dat geprik
met die naaldjes, speelden we
overal. We waren altijd vuil, we
hadden snotpinnen en eens per
week gingen we in bad maar we
waren oergezond, alle tien. Wat
schrijnde was de vernedering
van de armoede, van de liefda
digheid, van het niks hebben.
Op school zaten we met twintig
procent armoedige arbeiders
kinderen, tussen de steenrijke
kinderen van de bazen. Die lie
ten ons voelen dat we minder
waren. De school deed ook zijn
best. We hadden niks omdat we
niks waard waren, maar altijd
heb ik geweten dat dat niet waar
was." Ans las veel. „Eerst alle
meisjesboeken, toen alle
gensboeken en daarna de
visromans uit de katholieke
bliotheek. Ik schreef ook
In 1953 heeft de school
stel over de
aan de koningin
was een enorme
honger, die ik voelde maar nj
kon benoemen, laat staan stL
len." F
Toen Ans naar de huishou
school moest, was het de ji
frouw van de vijfde klas, die e
deur naar de wereld opent
„Ze zette me in haar Eendje
eiste dat ik toelatingsexam
voor de MULO mocht dot g
Eenmaal op die school, kwam 0
mensen tegen die me wat ko ej
den leren. Ik trad buiten die b 0
nauwde kring, er ging een w,e
reld voor me open.
Zo'n zelfde openbaring da^
100 Zeeuwse portrettfy,
zich veel later nog eens voor.t
1979 in Zeeland. „Ik was inm'
dels met Rinie getrouwd en t
heb tien jaar mevrouw-van-c
ingenieur uitgehangen, in I
sturen gezeten. Allemaal dind
die ik helemaal niet leuk von|
Ik kende mijn plaats, net i
mijn moeder, vroeger. Bij i
thuis zeiden ze altijd: 'Daj
hedd'ons Ans, nou kunde 1
chen.' Die Ans was ik helemaj
kwijt. In het buurthuis in Sol
burg ben ik toen op dramatisciT
expressie gegaan en op een t
neelschrijfcursus terechtgeki
men. Zo is de Ans ontstaan diejó
nu ziet. Ik zeg honderd keer p
dag, en-ik denk het nog vakf(
Wat hebben we het toch goed.