Van Grins ven getergd naar zege
dfe yerBeri
Korte rentree Gerald Baars
PZC
Sasse wethouder
krijgt vlagverbod
Arnold Duinhouwer treedt uit de schaduw
vv
sport
24
Lijdensweg van ploeggenoot inspireert winnaar Omloop van de Braakman
Dutje in de slootkant
Kruiningen
Arbiter arriveert per helikopter
maandag 10 april 2000
doorSven Remijnsen
PHILIPPINE - Het was voor
hem en zijn ploeggenoten van
Groenewoud de wedstrijd van
het jaar geweest, bekende Mare
van Grinsven na afloop. De 26-
jarige coureur uit Deurne wilde
zaterdag tegen elke prijs schit
teren in de 31e editie van de Om
loop van de Braakman, de klas
sieker waarin zijn vriend en
clubgenoot Leon Gijsbers vorig
jaar zwaar ten val was geko
men. De getergde Van Grinsven
hield woord, en won.
Na zijn overwinning in Philip
pine, waar hij zijn vijf mede
vluchters in de sprint had afge
troefd, ging Van Grinsven in
gedachten een jaar terug in de
tijd. Van seconde tot seconde re
construeerde hij de gebeurte
nissen op die zwarte zaterdag.
Van Grinsven kwam als elfde
over de streep en hoorde de
speaker vertellen dat Jurgen
van Pelt gewonnen had, toen de
onheilstijding kwam: Leon
Gijsbers bleek te zijn opgeno
men in het ziekenhuis van Ter-
neuzen met een gebroken nek-
wervel en schouder, gekneusde
ribben en een hersenschudding.
Van Grinsven: ,,Ik wist van
niets. Tijdens de koers had nie
mand het me verteld, en dat was
misschien maar beter ook." De
maanden daarna maakte hij van
dichtbij het moeizame herstel
van zijn vriend mee. Gijsbers
kwam er langzaam bovenop,
pakte het fietsen voorzichtig
weer op, maar is tot op de dag
van vandaag nog niet volledig
hersteld. Conditioneel is hi]
beresterk", getuigde Van Grins
ven. „Het grootste probleem is
dat Leon niet meer in een pelo
ton durft te fietsen."
Revanche
Of hij had overwogen niet te
starten in de Omloop van de
Braakman? Van Grmsven:
„Nee, natuurlijk niet! De hele
ploeg was vandaag gebrand op
revanche, want we wilden win
nen voor Leon. En ik moet zeg
gen: van al mijn overwinningen
is dit verreweg de mooiste.
Even had Van Grinsven zater
dag angst gekend. Bij de be
ruchte verkeersremmer m het
gehucht Zandstraat, waar Gijs
bers vorig jaar onderuit was ge
gaan, leek het peloton opnieuw
De eerste doorkomst op de kasseien van de Boldenveg. Rein-Jan Elenbaas (voorgrond links) en Johan van Schaik (rechts van Elenbaas)
proberen zich naar voren te werken in het langgerekte peloton. foto Charles Strijd
in zijn voegen te kraken. Dit
maal bleef het merendeel van de
174 gestarte renners op de been
in de smalle passage. Alleen Roy
Steuten uit Weert kwakte tegen
het asfalt, maar zijn val werd
gebroken door een paaltje langs
de weg, dat uit voorzorg met
rubber was ingepakt.
Daarna werden alle remmen
losgegooid in het peloton. De
aanvallen volgden elkaar in rap
tempo op, waarbij met name de
Zeeuwse coureurs zich onder
scheidden. Michel Rommers (de
eerste avonturier van de dag),
Danny Schaut, Rein-Jan Elen
baas, Mario de Ritter, Frangois
Franse; een voor een gingen ze
ervandoor, en één voor één wer
den ze ook weer ingerekend. Het
slaan van een gat bleek door het
ontbreken van wind - een zeld
zaamheid in de Braakman -
moeilijker dan ooit.
Drie ronden van elk 35 kilome
ter lang bleef de grote groep bij
elkaar. Ook op de gevreesde kas
seien van de Bolderweg bleek na
het optrekken van de stofwol
ken geen slag te zijn geslagen.
Pas bij het ingaan van de vier
plaatselijke ronden over tien ki
lometer kregen de vluchtpogin
gen meer kans van slagen.
Nadat een vijf man sterke kop
groep, met onder anderen Rob
Koole in de gelederen, tot de or
de was geroepen, gingen drie
coureurs aan de haal: Maint
Berkenbosch, Freddy Troost én
Arnold Duinhouwer uit Kapel-
Ie. Comé Castein sloot al gauw
aan, en op één ronde voor de fi
nish deden Marc van Grinsven
en William Berns hetzelfde.
Achtervolging
De voorsprong van het leidende
zestal bedroeg nooit meer dan
een halve minuut. Jurgen van
Pelt zette met zes medestanders
een achtervolging op touw,
maar strandde verrassender
wijs op tien seconden van de
koplopers. Zo kon het gebeuren
dat Marc van Grinsven in de
eindsprint de aandringende
William Berns en Arnold Duin
houwer terugwees.
Met vijf renners bij de eerste
vijfentwintig won Van Grins-
vens team Groenewoud het
ploegenklassement. Zelfs Wil
liam Berns van De Maaskant,
die als tweede eindigde, bleek
zijn aandeel in de zege gehad te
hebben. Berns: ,,Ik heb in het
verleden ook bij Groenewoud
gereden. Mare en ik kennen el
kaar al heel lang." Marc van
Grinsven: „Samen met William
heb ik de rest van de kopgroep
voortdurend opgezweept om
harder te rijden. Want wij had
den hier iets recht te zetten.
Wethouder Esther Spuesens, voorheen actief als vlagger, geeft hl
startschot in Philippine. foto Charles Strij
doorSven Remijnsen
PHILIPPINE - Arnold Duinhouwer
dacht altijd dat hij zijn eigen grenzen
kende. Onderweg naar Philippine voor
de 3 le Omloop van de Braakman had hij
zich zaterdag een bescheiden doel ge
steld. „Ik wilde de finish halen, en mis
schien nog een klein prijsje winnen."
De finish haalde hij inderdaad, maar
het prijsje werd een prijs. Met een derde
plaats in de openingsklassieker van de
clubcompetitie sloeg hij munt uit de
beste wielerdag van zijn carrière. Waar
zijn ploeggenoten van ZRTC Theo Mid
delkamp de beslissende slag misten,
trad Duinhouwer (26) plotseling uit de
schaduw. „Wat ik dacht toen ik in de
kopgroep zat? Heel simpel: ik rijd me
hier helemaal dood. Ik was al blij dat ik
zesde kon worden. Volle bak njden en
maar zien waar het schip strandt, dat
was alles waar ik aan dacht."
Duinhouwer, die de week voor de Om
loop van de Braakman nog geveld was
door een lichte vorm van bronchitis,
ging elke minuut meer geloven in het
slagen van de vlucht. Op de afsluitende
kasseien van de Boekhouteweg liet hij
zijn vijf collega-koplopers zelfs even
wegrijden.
Meesprinten
Duinhouwer: „Ik ben bewust in het wiel
blijven hangen, want ik wilde mezelf
nog even sparen. Misschien kon ik nog
een beetje meesprinten."
Achter Marc van Grmsven en William
Berns spurtte Duinhouwer naar de der
de plek. De coureur uit Kapelle, die tot
voor kort door het leven ging als een mo
daal renner, legde daarna een ware tri
omftocht af op weg naar de huldiging.
Ploeggenoten, mederenners, toeschou
wers en toevallige passanten: allemaal
feliciteerden ze Duinhouwer met zijn
beste resultaat ooit. Of de podiumplaats
in de Braakman zijn doorbraak bete
kent, kon hij niet zeggen. „Ik ben nog te
verrast door deze prestatie. En ik geloof
dat iedereen dat wel is."
doorSven Remijnsen
PHILIPPINE - Ze deed het vijf
jaar lang met alle plezier van de
wereld: vlaggen in de Omloop
van de Braakman. Esther Spue
sens, wethouder van de gemeen
te Sas van Gent, trok traditiege
trouw één zaterdag per jaar
naar Zandstraat om daar het
parkoers te beveiligen.
Zaterdag had Spuesens, met
haar 29 jaar de jongste wethou
der van Zeeland, de vlag echter
verruild voor een pistool. De in
woonster van Philippine had
naar eigen zeggen een vlagver
bod gekregen van haar oom
Johnny Spuesens, de voorzitter
van het organiserende comité.
„Mijn oom vond het niet langer
gepast dat een wethouder dienst
doet als vlagger in een wiel®
wedstrijd. Daarom mocht i
vandaag als starter fungeren."
Nadat Spuesens het startschi
had gegeven, stapte ze in de ga:
tenwagen voor een rondje lanj
het parkoers, inclusief stofhaj
pen op de kasseien van de Bo
derweg.
Het werd een middag vol mei
we ervaringen voor Spuesen
die sport in haar portefeuil
heeft en daarom de meest ui
eenlopende evenementen bi
zoekt. Als gevolg daarvan wei
ze onlangs opgenomen in het bi
stuur van de Zeeuwse Spor
raad. Maar welke functies
ook bekleedt, voor vlaggt
voelt Spuesens zich niet
groot. „Als ze volgend jaar w©
iemand nodig hebben, kunne
ze op me rekenen."
PHILIPPINE - De Omloop van
de Braakman, dat is normaal
gesproken wind, regen en ellen
de voor de renners.
Zaterdag, tijdens de 31e editie,
was alles echter anders. Onder
een stralend blauwe hemel en
zonder een zuchtje wind ped
delde het peloton voort door de
Zeeuws-Vlaamse polders.
Honderd kilometer lang had
Bart Kruis zich verscholen in de
schoot van de grote groep. Tot
hij werd gelost, besloot hij vi
de nood een deugd te maken. I
renner uit Tuil verliet het pa
koers, zocht een prettig uitziei
de slootkant uit en nestelde zi<
in het gras. Terwijl de overij
renners streden om de zege in
klassieker, deed de coureur vi
't Luchtschip een dutje. Vo<
Bart Kruis was de Omloop vs
de Braakman maar een slaa]
verwekkende vertoning.
saw
http://clubnetzeelandnet. nl/
wkruin/custom.html
PLUS
Daags na de voetbalzater
dag staan de uitslagen van
alle teams van Kruiningen al
op de homepage. Van het
eerste team tot de F3-pupil-
len. De website is niet geba
seerd op de prestaties van
het vlaggenschip, maar be
slaat het wel en wee van de
hele vereniging. Zelfs de se
lectiesvan alle ploegen wor
den weergegeven. Uit de
topscorerslijst blijkt dat dér-
de-elftalspeler Richard Wil-
lemse de meest productieve
speler van de club is.
Nieuwe leden worden op de
homepage netjes verwel
komd en ook huwelijken en
geboortes worden vermeld.
Tot op heden werd er echter
nog niet getrouwd en ge
baard door de leden van
Kruiningen. Altijd makkelijk
om te weten dat het oud pa
pier wordt opgehaald op 28
april. Met de tractor.
MIN
De openingspagina is karig.
Er wordt slechts een aantal
links vermeld en er zijn af
beeldingen te bewonderen
van het logo van de KNVB en
de club zelf. Daar moet toch
meer van te maken zijn. Wie
meer over de geschiedenis
van de club wil weten, komt
alleen te weten dat de club
opgericht is op 7 februari
1944. Dat is alles. Dat de
kruistabel met de uitslagen
van het derde team niet de
zelfde opmaak heeft als die
van de andere teams, is een
raar gezicht. De foto's van
het complex zijn sober. Het
was leuker geweest wan
neer het kiekje tijdens een
wedstrijd was geschoten,
zodat het geheel niet zo'n
doodse indruk zou maken.
CONCLUSIE
Deze homepage is gewijd
aan de hele vereniging en
niet aan slechts één team.
Dat is prijzenswaardig, maar
daardoor is de informatie
over alle teams wat opper
vlakkig.
Leiders
Leiders van eerste elftallen zijn te
genwoordig onmisbaar. Dat
werd zaterdag in het hoofdklasse
duel tussen Kloetinge en Kozakken
Boys eens te meer duidelijk.
De spelersnood was bij Kloetinge zó
hoog, dat trainer Diederik Hiensch
noodgedwongen eerste-elftalleider
Paul Schipper op de reservebank liet
plaatsnemen. Door schorsingen en
met name blessures was het keur
korps van Hiensch dermate uitge
dund, dat good-old Schipper de
ploeg uit de brand moest helpen. Hij
hoefde uiteindelijk niet het veld in.
De leider van tegenstander Kozak
ken Boys bleek uiteindelij k méér dan
bladvulling op het wedstrijdformu
lier. Waar Schipper zijn trainingspak
mocht aanhouden, moest de Wer-
kendamse veteraan Dick Damen wel
zijn kruisten vertonen. Onder luid ge
juich van de aanhang van Kozakken
Boys nam Damen drie minuten voor
tijd de plaats in van Rob Haarbosch.
Rondom Rotterdammer Gerald
Baars was het de afgelopen
weken heel stil. De 31-jarige
voetballer van Hoek zat in de
lappenmand met een
hamstringblessure. Hij trainde niet
en speelde niet. Vijf weken lang.
Zaterdag maakte hij in Zwijndrecht
zijn rentree met Hoek 2 tegen WGZ
2. Het duurde slechts tien minuten.
Gerald Baars: „De trainer (Frans
Vermeulen) zei enige tijd terug dat ik
een kans zou krijgen om me te laten
zien. Voorwaarde was dat ik zou
trainen. Ik ben eindelijk hersteld van
mijn blessure en wilde volgende
week weer gaan trainen.
Toen moest je plotseling met het
tweede team meedoen tegen WGZ?
„Ja. Ik had vijf weken niets gedaan
maar de tweede trainer (Ruud
Comelis) had me gevraagd. Ze
kwamen spelers tekort. Met mij erbij
hadden we precies elf man."
Al na tien minuten na het begin van
de ivedstrijd kon je vertrekken met
een rode kaart. Wat gebeurde er?
„Mijn directe tegenstander pakte me
steeds vast. Je kent het wel: duwen
trekken. Vier keer schopte hij me
neer, slechts in één geval floot de
scheidsrechter. Uit irritatie heb ik
toen nagetrapt."
Een droevig verhaal.
„Ja. Maar ik was tenminste wel
bereid om de ploeg te helpen, terwijl
ik vijf weken niets had gedaan."
Krijgen we Gerald Baars dit seizoen
nog te zien in Hoek?
„Ik zal nu waarschijnlijk geschorst
worden. Dus ik denk het niet."
(Met tien man verloor hekkensluiter
Hoek 2 met 5-2 van WGZ.)
Groggy
Een keiharde bal vol in zijn ge
zicht. in de warming-up afge
vuurd door FC Zwolle-doelman
Henk Timmer, heeft er voor gezorgd
dat verdediger Karsten Myssing van
Dordrecht'90 zaterdagavond niet
van de partij kon zijn in het duel met
FC Zwolle.
Timmer was als onderdeel van zijn
warming-up over grote afstand bal
len aan het uittrappen in de richting
van tweede doelman Henry Louw-
dijk. Eén van die ballen zeilde uit
koers en raakte de niets vermoeden
de Karsten Myssing in het gezicht. De
onfortuinlijk Deen ging direct ge
strekt en werd groggy per brancard
van het veld gedragen. In de kleedka
mer constateerde de clubarts van de
Dordtenaren dat Myssing een lichte
hersenschudding had opgelopen. Hij
werd vervangen door Mark de Vries.
Limonade
Christijan Albers hield het in zijn
debuutrace in de F3000 op het
circuit van Imola niet droog. Na elf
rondjes brak het stopmechanisme
van zijn drankbidon af. Dat kwam
doordat Albers uit een bocht - de
Aqua Minerale - was gevlogen. De
motor sloeg niet af, zodat Albers de
race kon voortzetten. Maar pas na
een wanhopig gevecht met zijn bi
don. „Zo'n rietje trek je niet zomaar
uit je helm. Eerst bleef ik doordrin
ken. Op een bepaald moment kon ik
niet meer. Er zit anderhalve liter van
dat spul in de fles, dat krijg je echt
niet binnen. Uiteindelijk heb ik het
rietje los kunnen rukken, zodat het
vocht via mijn nek in mijn pak liep."
Wiel
doorSven Remijnsen
Of het zijn laatste wedstrijd als scheidsrechter
was, wist Wies Sol gisteren nog niet. „Daar
moet ik eerst eens een nachtje over slapen." Feit
was wel dat het duel in de vijfde klasse tussen
Noormannen en Hoofdplaat (1-1) de bijzonderste
wedstrijd was uit zijn 25-jarige loopbaan als arbi
ter.
Wies Sol (52) uit Oost-Souburg arriveerde gister
middag per helikopter op het voetbalveld in West-
kapelle. Een ideetje van hemzelf, dat dankzij de
hulp van een drietal sponsors werkelijkheid kon
worden. „Ik wilde het eens anders dan anders
doen", vertelde Sol na de wedstrijd. „Dit was een
mooie gelegenheid."
Sols tocht begon in Schuddebeurs, waar hij in de
helikopter stapte. Een halfuur lang zag hij Zee
land onder zich voorbij trekken. „Het was een
prachtige vlucht. Ik kon de zeehonden in de Oos-
terschelde zien zwemmen, zo helder was het. Dit
was echt een dag om nooit te vergeten."
De afgelopen 25 jaar floot Sol zo'n vijfhonderd
wedstrijden. Of hij nu verdergaat als arbiter of
niet, voorlopig zal hij niet in de vergetelheid gera
ken. Daar heeft de stunt met de helikopter wel voor
gezorgd. Sol: „Dit nemen ze me nooit meer af. Ze
zeggen wel eens: die Sol is gek, maar hij heeft het
toch maar mooi versierd vandaag."
foto Lex de Meester
Materiaal
Om het wiel zo licht mogelijk te houden
worden materialen als carbon en alumi
nium gebruikt.
Tegenwoordig worden naven, spaken en
velgen zorgvuldig aan elkaar aangepast
om zo de beste en lichtste wielen te ma
ken.
Afmetingen
De diameter van de wielen mag, inclusief
band en tube maximaal 70 centimeter en
minimaal 55 centimeter zijn.
Voorcyclo-crossfietsen mag de band een
breedte van 35 millimeter niet overschrij
den en deze mag geen pinnen of spikes
hebben.
Alleen wielen die vooraf zijn goedge
keurd door de Internationale Wielren
Unie (UCI), mogen gebruikt worden.
Gewicht
Hetgewichtvan een compleet wiel, inclu
sief tube en spaken, varieert tussen de
honderd en driehonderd gram.
Prijs
De prijs van een wiel kan enorm verschil
len. De goedkoopste set wielen begint
rond de vijftig gulden.
Professionele wielen kosten ongeveer
drieduizend gulden, met uitzonderingen
daarboven.
Bijzonderheden
Technische vernieuwingen van alles, ge
bruikt of gedragen door een renner tij
dens de wedstrijd, mogen alleen gebruikt
worden na goedkeuring door het uitvoe
rend bureau van de UCI.
Aanvragen samen met al de nodige do-j
cumentatie, moeten ingediend worden
bij de UCI voor 31 augustus van elk jaar
Bij goedkeuring mag de technische ver
nieuwing worden toegepast vanaf 1 janu
ari van het daaropvolgende jaar.
