Neelie lijkt regisseur van Bram
PZC
Wahid strooit zout in wonden
met onderzoek naar coup 1965
PZC
Vermeend moet aan
de bak met invullen
sociale zekerheid
Ook in wetenschap
liggen fraude en
plagiaat op de loer
feiten en meningen
2
Strategie van oud-burgemeester herinnert aan die in TCR-affaire
23 maart 1950
donderdag 23 maart 2000
Neelie Kroes en Bram Peper komen aan op Schiphol, in juli 1998, na één van hun reizen. foto Roland de Bruin/GPD
door Bart Verkade
De vechtjas heeft zijn visite
kaartje afgegeven. Op de
dag dat eindelijk 'zijn' rapport
werd gepresenteerd was Bram
Peper nog onbereikbaar in 'het
noorden van Noorwegen', meld
de zijn advocaat Hans Mentink.
Maar ongeveer op hetzelfde mo
ment vonden verslaggevers van
De Telegraaf na een 'speurtocht'
de afgetreden minister in het
langlauf oord Skjerdingen.
Het interview met Peper roept
herinneringen op aan een soort
gelijk geval, enkele jaren gele
den. Ook toen was er een schan
daal in Rotterdam, waarin een
oud-minister de hoofdrol speel
de. Ook toen stapelden de be
wijzen van wangedrag zich op.
En ook toen weigerde de in op
spraak geraakte hoogwaardig
heidsbekleder zich te laten in
terviewen Het grote interview
stond ineens in De Telegraaf, af
genomen door de journalist die
nu ook Peper in zijn Noorse ski
hut opzocht. In het interview
van destijds mocht de oud-mi
nister haarfijn uit de doeken
doen dat zij brandschoon was,
onterecht besmeurd door men
sen die er op uit waren haar ten
val te brengen. Kritische vra
gen, die eindelijk meer licht
hadden kunnen werpen op de
affaire rond Tank Cleaning Rot
terdam (TCR). werden niet ge
steld aan deze oud-minister.
Haar naam was Neelie Kroes.
De aanvalsstrategie die Peper
heeft gekozen in zijn verdedi
ging tegen het verwoestende
rapport van de Commissie tot
Onderzoek van de Rekening
(COR) is op zijn minst bespro
ken met echtgenote Neelie.
Waarschijnlijker is haar rol gro
ter, is zij de 'spindoctor' die al
vanaf het begin van de affaire de
verdediging van Bram regis
seert. De overeenkomsten met
haar eigen optreden kloppen tot
in detail. Van de ferme taal
waarmee tegenstanders om de
oren worden geslagen, tot en
met de identiteit van de journa
list die Het Exclusieve Inter
view mag afnemen. Zelfs som
mige uitspraken zijn identiek:
'Ik heb me jarenlang kapot ge
werkt voor deze stad/dit land'.
De vorm van de aanval die Pe
per nu kiest is de commissie en
de gemeenteraad uit te dagen
door Hans van Soest
Aanstaand minister van So
ciale Zaken Willem Ver
meend kan vanaf volgende
week direct zijn handen uit de
mouwen steken. Na zijn aantre
den wacht hem de verdere in
vulling van de reorganisatie in
de sociale zekerheid.
Huidig minister Klaas de Vries
wilde deze week zelf nog de
hoofdlijnen van het nieuwe stel
sel in de Tweede Kamer verdedi
gen voordat hij overstapt naar
het ministerie van Binnenland
se Zaken. Hij had zich die moei
te overigens kunnen besparen,
want de Kamer legt zijn plan
nen geen duimbreed in de weg.
De werkgevers- en werkne
mersorganisaties hadden vorig
jaar aanvankelijk meer moeite
met zijn voornemen alle uitvoe
ringsinstellingen voor de WAO
en de WW te nationaliseren.
Er zijn twee belangrijke rede
nen om tot een nieuw stelsel te
komen. De eerste is om het de
burger makkelijker te maken.
Iedereen die werk zoekt of een
uitkering wil, moet aan slechts
één 'loket' worden geholpen.
Hiervoor worden tweehonderd
Centra voor Werk en Inkomen
(CWI's) opgericht. De CWI's
worden aangestuurd door een
op te richten Landelijk Insti
tuut voor Werk en Inkomen (LI-
WI). Met de oprichting wordt al
enige jaren m verschillende ge
meenten geëxperimenteerd.
WAO
De tweede belangrijke doelstel
ling van het nieuwe stelsel is het
indammen van het nog altijd
groeiend aantal WAO'ers. De
huidige vijf uitvoeringsinstel
lingen (wwaronder het GAK)
worden daartoe samengevoegd
tot één grote overheidsdienst:
de UWV (Uitvoeringsinstelling
voor Werknemersverzekerin
gen). Deze keert de WAO en WW
utt en verzorgt de keuringen. De
uitvoering moet zo meer ge
stroomlijnd en efficiënter verlo
pen. Het opnieuw aan het werk
helpen van WAO'ers wordt in de
toekomst geregeld door parti
culiere reïntegratiebedrijven
als uitzendbureaus. Werkne
mers en werkgevers moeten per
bedri j f of per CAO bepalen welk
bedrijf de reïntegratie verzorgt.
Deze hoofdlijnen staan nu vast,
maar Vermeend moet nog heel
wat regelen om ook de doelstel
lingen te halen. Zo is nog steeds
niet duidelijk hoe een CWI moet
hem voor het gerecht te slepen.
Er is niemand die Bram Peper
het recht zal ontzeggen zich te
verweren tegen het harde oor
deel dat over hem is uitgespro
ken.
Zoete koek
We moeten alleen oppassen dat
we zijn woorden niet voor zoete
koek slikkenJe zou immers bij -
na gaan denken dat hij gelijk
heeft, als je hem hoort vertellen
over die vooringenomen flap
drollen van rechercheurs, die
maar niet wilden luisteren naar
de bergen ontlastend bewijs die
hij op een presenteerblaadje
aanbood.
De mensen die het gesprek aan
worden ingericht. Allerlei in
stanties moeten een plaats krij
gen in het centrum: de sociale
dienst, het uitzendbureau en de
UWV. Iedere burger zou aan het
loket een persoonlijke begelei
der moeten krijgen die hem door
het woud van regelgeving heen
loodst. Dat is nog toekomstmu
ziek. Vermeend moet veel puz
zelen om te voorkomen dat het
CWI niet gewoon een extra loket
wordt, waarna de burger alsnog
wordt doorverwezen naar aller
lei andere balies.
En welk uitzendbureau mag er
in het CWI zitten om een werk
zoekende te begeleiden? Eén
bureau zou valse concurrentie
zijn tegenover de andere bu
reaus, maar voor alle arbeidsbe
middelaars is weer geen plek.
Arbodiensten
Ook voor de terugdringing van
het aantal WAO'ers moet veel
geregeld worden. Nog steeds is
niet uitgewerkt hoe de begelei
ding van zieke werknemers in
het nieuwe model precies moet
verlopen. Zo mogen Arbodien
sten voortaan ook zieke werk
nemers aan een andere baan
helpen. Onduidelijk in het nieu
we stelsel is ook nog wanneer de
UWV dan precies moet worden
ingeschakeld Die moet tenslot
te na een jaar de verantwoorde
lijkheid overnemen.
Nu nog moet een Arbodienst een
zieke werknemer na dertien we
ken ziekteverzuim aanmelden
bij de uitvoeringsinstelling.
Vaak belandt zo'n melding op de
stapel. Pas na een jaar wordt bij
de WAO-keuring gekeken naar
wat iemand nog kan Dat is
meestal te laat om iemand weer
aan een baan te helpen.
Daarnaast moet Vermeend met
waarborgen komen om te voor
komen dat bij de privatisering
van de reïntegratiebedrijven
van de huidige uitvoeringsin
stellingen publiek geld weg
vloeit naar de markt. Verder
wacht hem een stoeipartij over
de precieze verantwoordelijk
heid in het nieuwe stelsel. Om
hen tevreden te stellen, heeft De
Vries de werkgevers- en werk
nemersorganisaties zitting ge
geven in een op te richten Raad
van Werk en Inkomen (RWI).
Die beheert de geldstromen
voor het aan het werk helpen
van arbeidsongeschikten en
werklozen. Onduidelijk is nog
hoe de verhouding tussen de mi
nister van Sociale Zaken, het
LIWI en het RWI geregeld
wordt. GPD
de andere kant van de tafel heb
ben bijgewoond, de accoun
tants en de COR-leden, hebben
een heel ander beeld van de wer
kelijkheid. Zij herinneren zich
vooral een Bram Peper die wei
gerde mee te werken, die de tijd
uitsluitend vulde met kritiek op
de werkwijze, die niet inhoude
lijk op zaken wilde ingaan,
waardoor de werkelijk belang
rijke vragen niet konden wor
den gesteld. Is het gek dat zij
zich verbazen, als Peper nu
meldt dat van zijn opvattingen
nauwelijks iets in het rapport is
terug te vinden? Het is boven
dien een leugen die ook door alle
lezers van het rapport kan wor
den ontzenuwd: het volledige
verweer van Peper, 26 kantjes
lang, is daar in opgenomen.
Onderdeel van de strategie van
Peper is ook dat hij enkele be
schuldigingen van de COR eruit
licht om zijn gelijk aan te tonen.
Befaamd is inmiddels het voor
beeld van zijn reis naar Kopen
hagen, van 12 tot en met 14 fe
bruari 1993 (kosten 4976). De
accountants schrijven fijntjes
dat zaterdag 13 februari de ver
jaardag van de heer Peper was.
Zelf maakt hij duidelijk dat het
geen feest was, maar hoog be
drijf spolitiek spel van hem en
Neelie om de Deense container
rederij Maersk voor de Rotter
damse haven te behouden.
Dit verhaal is geloofwaardig.
Peper gebruikt het ook niet voor
niets als (enige) voorbeeld in al
le interviews die hij tot nu toe
heeft gegeven. Je hoort hem, bij
voorbeeld, niet over de reis die
hij een jaar eerder maakte, van
27 juli tot en met 14 augustus
1992 naar Jakarta en Sydney
(kosten: 18.519). De onderzoe
kers hebben ragfijn ontleed hoe
deze reis tot stand is gekomen en
er een hele pagina in het rapport
aan besteed. Daarom is het goed
hier eens naar te kijken.
De gemeente betaalt voor een
first-class ticket Amsterdam-
Jakarta-Sydney 17.282, plus
1237 voor de kosten van ver
blijf in Jakarta. Er worden, gek
genoeg, verder geen kosten in
rekening gebracht voor het ver
blijf in Australië en de andere
plekken in Indonesië waar
Bram en Neelie verbleven: Pan-
tara Island, Bandung, Soera-
baja en Bali. Vreemd, want het
burgemeesterspaar zal tijdens
deze dienstreis toch ergens heb
ben moeten slapen en eten. Of
was het geen dienstreis?
Brieven
In de agenda van Peper is op 1
augustus 1992 vermeld: 'Burge
meester met vakantie tot en met
16 augustus. Bij het uitpluizen
van de gemeentelijke dossiers
komen de accountants boven
dien meerdere brieven tegen,
waarin staat dat Peper in de be
wuste periode met zijn partner
een privébezoek brengt aan Au
stralië (waar Neelie op 30 juli
1992 moet zijn vanwege een
commissariaat bij Brambles).
Terwijl Kroes vergadert, wordt
Peper een ochtend rondgeleid in
Darling Harbour in Sydney
door de Rotterdamse vertegen
woordiger in Australië. De 'Rot
terdam Representative' heeft
daar opdracht voor gekregen
van de directeur Externe Be
trekkingen van de gemeente.
De conclusie van de onderzoe
kers: een privéreis met enkele
zakelijke besprekingen. Dit is
één ander voorbeeld uit een
reeks van tientallen reizen,
waarin steeds dezelfde lijn
zichtbaar wordt: op momenten
dat Peper volgens zijn agenda
met vakantie is, betaalt de ge
meente de tickets voor hem en
zijn vrouw en in de landen die zij
bezoeken worden kosten be
taald met de creditcard van de
gemeente.
Als er al zakelijke contacten
zijn, dan zijn die vaak door Pe
per geregisseerd (hij nodigt
zichzelf bijvoorbeeld uit bij de
vice-premier van Thailand).
Waar Peper over Kopenhagen
nog luidkeels kan melden dat
zijn vrouw daar 'goud geld heeft
verdiend voor de stad', blijkt uit
die andere voorbeelden dat zij
er ook niet voor terugdeinsde
h et net zo hard weer uit te geven
Waarom noemt Peper deze
voorbeelden niet?
De vraag is nu wat de gemeente
raad te doen staat, vandaag het
beslissende debat over de affai
re. GPD
pagina 3: Peper haalt uit
Verkeerslessen
Aan de lagere scholen in Ter-
neuzen zijn de leerkrachten
begonnen met het geven van
verkeersonderricht. De politie
vult de lessen aan met prak
tisch onderwijs en demon
streert de tekens waarmee de
verkeersagent het verkeer re
gelt.
Titanic anti-Brits
Er is rumoer over de Duitse
film Titanic die momenteel in
de Amerikaanse zone van
Duitsland draait. De film die
in 1942 op bevel van Göbbels
werd gemaakt, heeft volgens
Engelse bladen, een duidelijk
anti-Engelse strekking. Men
ziet hoe de president van de
stoomvaartmaatschapij bevel
geeft om op volle kracht te va
ren. Toen het schip verging
zouden eerst rijke Engelse da
mes en hun mannen zijn gered.
Nieuwe kerk Sluis
In Sluis is de nieuwe Hervorm
de kerk in gebruik genomen.
De oude kerk werd in oktober
1944 verwoest. De nieuwe
kerk maakt een royale, lichte
indruk en biedt plaats aan 350
kerkgangers.
In de ban
De burgemeester van Bever
wijk heeft het toneelstuk
Allerzielen van Herman Hey-
ermans verboden. De burge
meester is van mening dat het
stuk beledigend is voor een
deel van de burgerij.
Uitgever:
J. C Boersema
Hoofdredactie:
A L Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A. L Kroon (adiunct)
Centrale redactie:
Oostsouburgseweg 10
Postbus 18
4380AAVIissingen
Tel (0118)484000
Redactiefax (0118)470102
Vlissingen:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118)484000
Fax (0118)472404
Goes: Voorstad 22
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113) 273000
Fax (0113)273010
Terneuzen: Axelsestraat 16
Postbus 51
4530 AB Terneuzen
Tel (0115)686000
Fax (0115)686009
Hulst: 's Gravenhofplein 4
4561 AJ Hulst
Tel. (0114)373839
Fax (0114)373840
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel. (0111)454647
Fax (0111)454659
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8 00 tot 17 00 uur
Zierikzee en Hulst
8 30-17 00 uur
Zaterdags in Vlissingen
van 8 00 tot 10 30 uur
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse
Internet (http://www.pzc.nl):
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
redactie- redactie@pzc nl
exploitatie mternet@pzc nl
Bezorgklachten:
0800 - 0231231 of maandag
t/m vrijdag op de kantoren
gedurende de openingstijden,
zaterdags tot 14 00 uur
op de kantoren door de klacht in te
spreken op de band of de
verwijzing op te volgen
Overlijdensadvertenties:
tijdens kantooruren en
uitsluitend maandag-
t/m vrijdagavond van 20 30
tot 22 00 uur en zondagavond
van 20.00 tot 22 00 uur.
Tel (0118)484000
Fax(0118)470100
Abonnementsprijzen
bij automatische incasso:
(tussen haakjes prijs met acceptgiro)
per maand 36.70 (nvt.)
perkwartaal 100,00 101,65)
per jaar ƒ380,00 381,65)
Voor toezending per post geldt
een toeslag.
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor
het einde van de betaalperiode
Losse nummers
maandag t/m vrijdag. 1,85 per stuk
zaterdag 2,75 per stuk
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties
ABN AMRO47 70 65.597
Postbank 35 93 00
Advertenties
Alle advertentieopdrachten worden
uitgevoerd onder toepassing van
de algemene voorwaarden van
Uitgeverij PZC BV alsmede de
regelen voor het advertentiewezen
Tarieven kunnen tijdens kantooruren
worden opgevraagd
bij de advertentieorderafdeling.
Tel-0118-484321
BV Wegener NV
De Indonesische presi
dent Abdurrahman Wa
hid vindt dat het tijd
wordt oud zeer uit het
verleden op te ruimen.
Hij steunt het onderzoek
naar de vermeende com
munistische coup op 30
september 1965. Na deze
gebeurtenis werd het
land in bloed gedrenkt en
nam de toenmalige gene
raal Soeharto geleidelijk
alle macht over van de
eerste president van In
donesië, Soekarno.
doorTheo Haerkens
Ruim een half miljoen leden
van de Indonesische com
munistische partij (PKI) en
vermeende sympathisanten
zijn eind 1965, begin 1966 in
Indonesië op wrede wijze om
het leven gebracht. Honderd
duizenden die verdacht wer
den van linkse sympathieën,
onder wie de schrijver Pra-
moedya Ananta Toer, werden
zonder proces jarenlang opge
sloten in gevangenis en werk
kamp. Zelfs kleinkinderen van
PKI-leden en aangetrouwde
familie werden tot voor kort
uitgesloten van aantrekkelijke
banen.
Dat was het directe gevolg van
de vermeende communistische
coup op 30 september 1965. In
die nacht ontvoerde de '30
Septemberbeweging' onder
leiding van luitenant-kolonel
Untung, de commandant van
de lijfwacht van Soekarno, zes
generaals en een hoge officier
en vermoordde hen. De man
nen werden teruggevonden in
de zogenaamde Krokodillen-
kuil bij de luchtmachtbasis
Halim ten zuidoosten van de
hoofdstad Jakarta. Deze actie
zou bedoeld zijn om een tegen
Soekarno gerichte staatsgreep
voor te zijn Een andere gene
raal, Nasution, ontkwam op
het nippertje, maar zijn doch
tertje werd neergeschoten en
zou later overlijden.
De chaos die volgde, stelde de
toenmalige generaal-majoor
Soeharto in de gelegenheid ge
leidelijk de macht over te ne
men van de ziekelijke presi
dent Soekarno. Soeharto stel
de onmiddellijk dat de com
munisten van de PKI achter de
coup zaten en wist wat hem te
Soekarno huilt bittere tranen boven het graf van generaal Yani die bij de mislukte staatgreep van
1965 werd vermoord. foto ANP
doen stond. In zijn eigen bio
grafie zegt hij erover: „Ik
moest dus snel maar zeker in
grijpen. Achtervolging, zuive
ring, vernietiging; daar kwam
het op aan."
In september 1965 stond Indo
nesië er buitengewoon slecht
voor. De inflatie piekte, het
land balanceerde op de rand
van een bankroet. De flamboy
ante Soekarno onderhield in
nige banden met de Sovjet-
Unie en China, hij had het
Westen de rug toegekeerd en de
economie verwaarloosd en
voerde op Borneo een heilloze
grensoorlog met Maleisië. Ten
overvloede stonden leger, na
tionalisten en moslims in een
conflict over landbouwgrond
lijnrecht tegenover commu
nisten en arme boeren. Ge
ruchten over een coup waren
er in overvloed.
Uiteindelijk staken luitenant
kolonel Untung en zijn man
nen het lont in het kruitvat.
Die gebeurtenis heeft altijd ve
le vragen opgeroepen. De
meest prangende is wel waar
om uitgerekend Soeharto de
dans ontsprong. Hij bezette
een belangrijker post dan de
andere generaals, maar sliep
die nacht ongestoord in zijn ei
gen bed.
De volgende dag nam hij het
bevel over om het ontstane
machtsvacuüm op te vullen.
Eén theorie zegt dat hij in elk
geval geweten heeft van de op
handen zijnde staatsgreep. In
een andere wordt gesteld dat
hij meedeed, afhaakte, de
communisten de schuld in de
schoenen schoof en de touw
tjes in handen nam. Ook wordt
beweerd dat de Amerikaanse
inlichtingendienst CIA erach
ter zat om te voorkomen dat
Indonesië, dat in grootte de
derde communistische partij
ter wereld had. volledig zou
vallen voor het 'Rode Gevaar'.
Verder is onduidelijk welke
opdracht Soeharto op 11
maart 1966 van Soekarno
kreeg. Het originele document
waarmee de president de be
velhebber opdracht gaf orde
en rust te herstellen - de zoge
noemde supersemar - is nooit
openbaar gemaakt en blijkt nu
zoek. Er is alleen een samen
vatting waar merkwaardig ge
noeg Jakarta boven staat, ter
wijl Soekarno de brief in het
presidentieel paleis in Bogor
zou hebben geschreven.
Regels
Soeharto zelf heeft altijd be
weerd dat de machtsover
dracht volkomen volgens de
regels is gegaan. Om zijn versie
van de gebeurtenissen te ver
spreiden liet hij de propagan
dafilm 'Het verraad van de 30
Septemberbeweging/PKI'
maken. De drieënhalf uur du
rende rolprent werd jarenlang
op genoemde datum op alle tv-
zenders vertoond, een traditie
waarmee zijn opvolger Habi
bie in 1998 abrupt brak op
aandrang van de oppositie.
Begin 1997 is er ook eens een
plan geweest om de vragen uit
deze omstreden periode te be
antwoorden. Soeharto zelf zou
ermee hebben ingestemd,
maar het plan verdween snel in
de onderste la. De presidents
verkiezingen, de laatste die hij
won, gingen voor.
Ook nu staat niet iedereen te
popelen om deze duistere pe
riode op te rakelen. Parle
mentsvoorzitter Akbar Tan-
jung, topman van Golkar, de
partij die steeds diende als het
politieke voertuig van Soehar
to, houdt liever de blik op de
toekomst gericht. Maar ook in
de aanhang van president Wa
hid zal niet iedereen enthousi
ast zijn. Banser, de jeugdbewe
ging van de Nadlatal Ulama,
de moslimorganisatie die Wa
hid voorzat tot hij president
werd, heeft uitbundig meege
daan aan de bloedige commu
nistenjacht. GPD
door Louis Burgers
Ook wetenschappers
staan bloot aan verlok
kingen. In de ivoren torens
van de universiteiten wordt
hard gevochten om geld, en
dus liggen fraude, plagiaat
en oneerlijkheid ook onder
professoren, promovendi en
studenten op de loer.
„Dat neemt niet weg dat in
verreweg het grootste deel
van het onderzoek geen spra
ke is van fraude. De meeste
wetenschappers werken
zorgvuldig en verantwoord",
zegt prof. Pieter Drenth, lid
van de Koninklijke Neder
landse Academie van Weten
schappen. Drenth was mede
verantwoordelijk voor de
deze week gepubliceerde
brochure 'Wetenschappelijk
onderzoek: dilemma's en ver
leidingen'.
Drenth: „Wetenschappelijke
onderzoekers moeten wel be
dacht zijn op het risico dat zij
de fout ingaan. Fraude heeft
zich immers altijd voorge
daan, maar die kan toenemen
vanwege de enorme druk om
te publiceren en door het
groeiende belang van de der
de geldstroom: de opdrach
ten vanuit het bedrijfsleven
voor de universiteiten.
Schandelijk zijn de gevallen
van wetenschappers die in
dienst van tabaksfabrikant
Philip Morris hebben gepro
beerd zand te strooien in het
onderzoek van collega's die
het verband tussen kanker en
meeroken aantoonden."
Drie niveaus
Drerith noemt drie niveaus
van wetenschappelijke frau
de. Bovenaan staat vanzelf
sprekend het fingeren van
gegevens en het bedenken of
aanpassen van de onder
zoeksresultaten. Dan volgt
misleiding. „Het opzettelijk
gebruikmaken van een ver
keerde methodiek of een ver
keerde of te kleine steek
proef.
Plagiaat is in dit rijtje het
sluitstuk. Er zijn talloze
voorbeelden van onderzoe
kers die hiermee in de fout
zijn gegaan.
Aan de andere kant kent de
wetenschap ingebouwde me
chanismen waardoor veel
twijfelgevallen vanzelf wor
den gecorrigeerd. Elk onder
zoek moet immers kunnen
worden herhaald. Daarnaast
worden wetenschappelijke
artikelen vóór publicatie
door collega's beoordeeld.
Maar toch is soms de wens
om een spetterende primeur
te hebben zo groot dat de
waarheid geweld wordt aan
gedaan. Vaak ook kan een
wetenschapper niet de ver
leiding weerstaan om via de
media een indrukwekkend
resultaat naar buiten te
brengen. Dat laatste over
kwam de fysici Fleischmann
en Pons, die in 1989 bekend
maakten dat zij een kernfu
sie tot stand hadden
gebracht bij kamertempera
tuur. Zij kozen ervoor om via
de media hun onderzoek
naar buiten te brengen, met
als gevolg dat collega 's al snel
hun vertrouwen verloren.
Uiteindelijk bleek dat de me
thode niet functioneerde.
In Nederland speelde tien
jaar geleden het geval van de
Eindhovense chemicus Henk
Buck, die dacht een aids-on-
derdrukker te hebben gevon
den. Ook hij zocht de publici
teit, maar dat gebeurde op
basis van een voorbarige en
onvoldoende gefundeerde
conclusie. „De onderzoeker,
meegesleept door het ver
meende succes en achter
volgd door de media, ging
duidelijk te ver in zijn claims
en voorspellingen", zo meldt
de brochure van Drenth en
zijn mede-auteurs.
„Vooral een jonge weten
schapper loopt de kans om in
zijn of haar onderzoek de
waarheid geweld aan te
doen", zo stelt Drenth. „Onze
brochure is erop gericht de
dilemma's waarvoor je kunt
komen te staan, bespreek
baar te maken. We willen
hierover een discussie begin
nen.
Het is de bedoeling om on
derzoekers een kritisch we
tenschappelijk geweten aan
te kweken. Dat is de beste ga
rantie tegen misbruik." GPD
