Vervreemdend drama
ontroert en amuseert
Goossens bevecht de
natuur met verf
Overleven in
sociale woestenij
Film 22 tlm 28 maart
VLISSIIUGEIM
Cine city
(Belbios 0900-9363)
Cider House rules. Do. t/m di. 19.30 u.;
The Beach. Wo. 14, 19.30 en 22.30 u., do. t/m di. 13.45, 16.15, 19.30 en
22.30 u.
The green mile. Wo. t/m di. 14 en 21 u.;
Rent a friend. Wo. 14 u.;
Three Kings. Wo. 16.30,19.30 en 22.30 u., do. t/m di. 14 en 22.30 u.;
The talented Mr. Ripley. Wo. 22.30 u., do. t/m di. 22 u.;
Bicentennial Man. Wo. t/m di. 14 en 16.30 u., vr. niet om 16.30 u.;
American Pie. Wo. 14,16.30,19.30 en 22.30 u„ do. t/m di. 14,16.30,19
en 22.15 u.;
Angela's Ashes. Wo. t/m di. 19.30 u.;
Toy Story 2 (Ned.). Wo. t/m di. 14 en 16.30 u.;
The bone collector. Wo. t/m di. 19.30 en 22.30 u., ma. niet om 22.30 u.;
Anna and the King. Wo. t/m di. 16.30 en 19.30 u.;
American Beauty. Wo. t/m di. 16.30 en 19.30 u., ma. niet om 19.30 u.;
The Sixth Sense. Wo. t/m di. 22.30 u.;
Kruimeltje. Wo. t/m di. 14 u.;
IPostino. Vr. 16.30 u.
MIDDELBURG
Schuttershoftheater
(0118 613 482)
Cokes (documentaire). Wo. 19.30 u.;
Jedrooms and Hallways. Wo. 20.30 u.;
Harem Suaré. Do. 20.30 u.f za 22 u., zo. 14 u.;
Crane World. Vr. 19.30 u.;
The Hole. Vr. 22 u., za. 19.30 u., zo. en di. 20.30 u.;
De vrouw van het Noorden. Ma. 20 u.
HULST
De Koning
(0114 312 030)
American Beauty. Do. 20 u., vr. en za. 19.15 en 22 u„
The Beach. Wo. en do. 20 u., vr. enza. 19.15 en 22 u., zo. 13.45,16.15 en
20 u.;
The green mile. Wo. en do. 20 u., vr. en za. 21 u„ zo. 16.15 en 20 u., di. 20
u.;
Three Kings. Wo. en do. 20 u., vr. en za. 22 u., zo. en ma. 20 u.;
American Pie. Wo. 20 u., vr. en za. 19.15 en 22 u., zo. 13.45 en 20 u,;
Toy Story 2 (Ned.). Wo. 14 u., vr. 19 u., za. 14 en 19 u., zo. 13.45 en 16.15
u.;
The Bone Collector. Wo. en do. 20 u., vr. en za. 22 u., zo. 13.45 en 20 u.,
ma. en di. 20 u.;
Anna and the king. Wo. en do. 20 u., vr. en za. 19.15 u., zo. 16.15 u., ma.
en di. 20 u.;
The sixth sense. Vr. en za. 19.15 u., zo. 16.15 u., di. 20 u.;
Kruimeltje. Wo. en za. 14 u., zo. 13.45 u.
GOES
't Beest
(0113 228 142)
The Acid House. Wo. 20.30 u.;
Killer. Do. en vr. 20.30 u.;
Le charme discret de la bourgeoisie. Di. 20.30 u.
TERNEUZEN
Porgy Bess
(0115-613293)
Proof. Wo. 20 u.
OOSTBURG
Led el theater
5117-452735/453377)
fieen voorstellingen.
BERGEN OP ZOOM
Cinem actueel
1(0164 254 886)
The Beach. Wo. 14 en 20 u., do. 20 u., vr. 18.45 en 21.30 u., za. 14,18.45
<en 21.30 u.( zo. 13.45,18.45 en 21.30 u., ma. en di. 20 u.;
South Park. Wo. 14 u., vr. en za. 18.45 u., zo. 16.15 u. en 18.45 u.;
Three Kings. Wo. 20 u.;
American Pie. Wo. en do. 20 u., vr. en za. 18.45 en 21.30 u., zo. 16.15,
18.45 en 21.30 u., di. 20 u.;
Toy Story 2 (Ned.). Wo. en za. 14 u., zo. 14 en 16.15 u.;
The Bone Collector. Vr. t/m zo. 21.30 u., ma. 20 u.;
Kruimeltje. Za. 14 u., zo. 13.45 u.;
Sneak preview. Do. 20 u.;
The legend of 1900. Ma. 20.30 u.;
Aimeé Jaguar. Di. 20.30 u.
Roxy
(0164 233 434)
The green mile. Wo. en do. 19.30 u., vr. en za. 20.30 u., zo. t/m di. 19.30 u.;
South Park. Wo. 14 u., vr. 18.45 u., za. 14,16.15 en 18.45 u., zo. 14,16.15
en 20 u.;
The talented Mr. Ripley. Wo. en do. 20 u., vr. en za. 21 u., ma. t/m di. 20
u,.;
Toy Story 2 (Ned.). Wo. 14u,vr. 18.30 u.,za. 14,16.15en 18.30 u.,zo. 14
en 16.15 u.
Lee Kang-Sheng in The Hole.
Liefde in een wereldstad rond de millenniumwisseling.
We zagen het in de Braziliaanse film 'O Primeiro Dia' (eind
december 1999 in Nederland uitgebracht) en het is ook het
onderwerp van The Hole, die zich in Taiwan afspeelt. Al is
liefde misschien een wat al te riante omschrijving voor die
povere poging tot intermenselijk contact in de na een eva
cuatie vrijwel verlaten hoofdstad Taipei.
door Leo Bankersen
Toen regisseur Tsai Ming-li-
ang gewaagd werd een bijdra
ge te leveren aan de internatio
nale filmreeks '2000 vu par
zag hij de nieuwe eeuw voor
zich, gehuld in eindeloos neer
gutsende regen. Tsai Ming-li-
ang mag dan een goedlachse
verschijning zijn, in zijn hart is
hij een aartspessimist - vol
gens hem kan dat ook niet an
ders als je in Taiwan woont.
Misdaad, corruptie, vervui
ling, onvermogen tot commu
nicatie, het doemdenken loopt
als een rode draad door de
films die hij tot nu toe maakte.
Zijn debuut 'Rebels Of The
Neon God' (1992) was nog een
betrekkelijk conventionele
impressie van gemankeerd ge
zinsleven en kleine criminali
teit.
'Vive 1'Amour' en 'The River'
kregen echter een steeds expe
rimenteier karakter, en The
Hole is beslist de meest curieu
ze en intrigerende van de vier.
In de laatste dagen van 1999
wordt de stad Taipei getroffen
door een geheimzinnig virus.
Wie besmet wordt, gaat zich
langzaam maar zeker als een
kakkerlak gedragen. Het zou
het onderwerp voor een scien
cefiction- of horrorfilm kun
nen zijn, maar wie Tsai Ming-
liang een beetje kent weet dat
we geen rampendrama hoeven
te verwachten. Een verhaal is
er ook nauwelijks, wel veel
lange opnamen waarin meest
al tergend weinig gebeurt, wat
soms een droogkomisch effect
oplevert.
De loodgieter die een lekkage
komt repareren moet einde
loos aanbellen voor de bewo
ner (Tsai Ming-liangs vaste ac
teur Lee Kang-sheng) van het
appartement uit zijn apathie
ontwaakt. Pogingen van de re
parateur om het lek te lokali
seren blijven zonder resultaat.
Hij vertrekt met achterlating
van een flink gat in de vloer,
waardoor de bewoner (de per
sonages hebben geen naam) de
neurotische benedenbuur
vrouw kan begluren. Ze blijkt
om onduidelijke redenen wc-
papier te hamsteren.
Niet iedereen zal gecharmeerd
zijn van een film waarin het
proces van het losweken van
het behang goed te volgen is.
Traag is The Hole wel, op het
randje van irritant, maar ook
nieuwsgierigmakend, humo
ristisch en vertederend. Te
midden van al die zinloosheid
bekommert de man zich toch
nog om een katje. Op een ander
moment steekt hij in een op
welling zijn been door het gat
in de vloer, waardoor hij lelijk
vast komt te zitten.
Ondanks de zeer realistische
filmstijl doet The Hole sterk
denken aan een absurdistisch
toneelstuk over isolement en
vervreemding. Dat is niet toe
vallig, want Tsai Ming-liang
begon zijn artistieke loopbaan
als experimenteel theaterma
ker.
Water
In The Hole doet hij allerlei
dingen die eigenlijk niet kun
nen, maar die gevoelsmatig
toch werken. Je kijkt niet al
leen naar verfilmde gebeurte
nissen, zoals in iedere speel
film, maar je ziet als het ware
ook de filmmaker aan het
werk. Experimenterend, spe
lend met associaties en tegen
stellingen, voortbordurend op
beelden en thema's - in al zijn
films gutst het water - die ken
nelijk in zijn hoofd rondspo
ken. En dan hebben we het nog
niet gehad over die kleurige,
romantische musicalfragmen
ten die volkomen onverwacht
opduiken.
Contrast
Vreemde stijlbreuken die voor
een gekke contrastwerking
zorgen en tegelijkertijd een
ontroerend gevoel oproepen.
En bij nader inzien minder
raadselachtig zijn dan het
lijkt. Het verwijst naar een
jeugdherinnering van Tsai
Ming-liang: de populaire
Hongkong-musicals uit de
vijftiger jaren en de liedjes van
Grace Chang, liedjes van on
schuld en verlangen.
Wie eenmaal zover is gekomen
zal ontdekken dat The Hole
meer is dan artistiek aangekle
de doemsymboliek. Het is ook
een heel persoonlijk gekleurd
spel met fantasie, het aftasten
van primitieve emoties en dat
alles doordrenkt met een won
derlijke melancholie. Afge
rond met een merkwaardig
dubbelzinnig slot waarin de
pessimist een hoopvolle, maar
strikt genomen onmogelijke
redding fantaseert.
The Hole is vr., za., zo. en di.
te zien in het Schuttershof
theater in Middelburg
Toen hij jong was, speelde Rulo in een popgroep die zelfs
een hitje had. Nu vraagt hij zich af waar hij het allemaal
nog voor doet. Iedere dag zijn te zware lijf weer overeind
hijsen. Bedelen om klusjes in de bouw, 's avonds in slaap
sukkelen voor de televisie. De Argentijnse filmmaker Pa-
blo Trapero heeft in Mundo Grua Crane Worldgepro
beerd het karige leven van de talloze sappelaars in een we
reldstad zo onopgesmukt mogelijk te betrappen.
door Leo Bankersen
Ondanks de soms extreme
grofkorreligheid van het
zwart wit-beeld lijkt Trapero
er toch niet op uit om de treu
righeid extra aan te dikken. Er
zijn zelfs momenten waarop
we iets gewaar worden van de
ruige schoonheid van het
stadslandschap, of een glimp
van alledaags geluk zien glo
ren. Luis Margani - in het da
gelijks leven automonteur -
speelt Rulo als een vriendelij
ke, goedmoedige man. Gelaten
ziet hij zijn zoon dezelfde weg
gaan.
Toch is hij nog optimistisch ge
noeg om een relatie te begin
nen met de verkoopster van
een broodjeswinkel. Als hij
zijn kersverse baan als kraan
drijver door de medische keu
ring direct weer kwijtraakt
komt alles op losse schroeven
te staan. Voor nieuw werk
moet hij naar het zuiden, twee
duizend kilometer van Buenos
Aires.
Het is opvallend dat Trapero
deze weinig opzienbarende
gebeurtenissen niet interes
santer maakt door het toevoe
gen van dramatische ontwik
kelingen. Geen desastreuze
familieruzies, geen ongeluk
ken met hijskranen of graaf
machines. Zelfs een arbeids
conflict speelt zich
grotendeels buiten het blik
veld van Rulo af. Melodrama
en politieke agenda blijven ver'
op de achtergrond. Crane
World gunt je een blik op hoe
mensen werken, dromen en als
het kan proberen lief te heb
ben. Die beelden moeten van
zichzelf sprekend genoeg zijn.
Dat het Trapero met al die be
perkingen toch gelukt is ons te
boeien, bewijst dat hij over een
voortreffelijk filmgevoel be
schikt.
Met milde humor en ironie is
hij voortdurend op zoek naar
de menselijke details in deze
sociale woestenij. Daar hoeft
hij geen commentaar aan toe
te voegen.
Crane World, vr. in het
Schuttershoftheater in
Middelburg
Scène uit Crane World.
Kunstenaar Gerard Goossens uit Koudekerke vindt zijn
inspiratie op Terschelling. Al vijfentwintig jaar zoekt hij
het eiland op om enkele weken te verblijven op zorgvuldig
uitgekozen plekken in het vrijwel ongerepte landschap.
Daar maakt hij grote tekeningen van wat hij om zich heen
ziet. Het resultaat van drie weken werken zou hij als een
panorama rondom kunnen hangen. De tekeningen zijn op
hun beurt de basis voor de schilderijen waaraan Goossens
maanden, of in sommige gevallen zelfs jaren, werkt.
door Ernst Jan Rozendaal twee schilderijen van Goos
sens te zien. De tekeningen to-
In de Middelburgse Galerie T nen duinlandschappen in
zijn tot en met komend week- zwart en wit. Goossens maakt
einde acht grote tekeningen en ze met verschillende harde en
zachte krijtsoorten die oplos
baar zijn in water. Hij brengt
ze aan op een natte laag acryl
verf. Zijn gebruik van water
zorgt voor bijzondere contras
ten tussen zwart en wit. Omdat
de verf soms door het krijt
wordt weggetrokken, ont
staan rond sommige lijnen
mooie, helderwitte contouren.
Al tekenend krast Goossens
met zijn nagels in de verfsub-
stantie. Het resultaat doet af
en toe denken aan Japanse
prenten.
Met zijn tekeningen wil Goos
sens een suggestie van ruimte
Terschelling
Paul Kwisthout en Armien Vis
ser exposeren t/m 30 april in de
Raadskelder te Sluis. Het the
ma van de tentoonstelling is
'Dark Blue'. Vissertracht in haar
werk (etsen en textiel) vorm te
geven aan een synthese van
beelden en symboliek, fijnschil
der Kwisthout geeft zijn portret
ten eeb siep-realistisch karak
ter,
In de Vleeshal in Middelburg
wordt zondag tussen 16 en 18
uur de installatie 'Floating, Col
lapsable Cities and Rising Coils'
van Karin van Dam geopend.Te-
gelijkertijd wordt even verderop
in de Kabinetten van de Vlees
hal de tentoonstelling The lle-
mauzar van Folkert de Jong ge
opend. Het ontstaan van beide
exposities is nu al te volgen op
Internet via www.vleeshal.nl.
Beide tentoonstellingsruimtes
zijn geopend op di t/m zo van 13
tot 17 uur.
De leden van fotoclub 'Flits' uit
Goes exposeren in centrum de
Pijlers in Goes foto's over het
thema water. De expositie is t/m
23 mei te bezoeken tussen 8 en
18uur.
Schilderijen van Nikolaj Oiele-
mans en Raku keramiek van
Matthieu Gelissen zijn van 23
maartt/m22apriltezien in gale
rie StuArt ;n Bergen op Zoom.
De galerie is geopend op do van
11 tot 17 uur, vr en za van 12 tot
17 uur en de tweede zo van de
maand van 14 tot 17 uur.
dat het landschap hier zijn
werk zal binnensluipen „Hier
is geen natuur als op Terschel
ling. Er zijn altijd elementen te
zien die vreemd zijn aan de
oorspronkelijke natuur. Daar
om zal ik me hier waarschijn
lijk meer op details richten,
stukjes begroeiing, zand. ste
nen. of op de uitgestrekte luch
ten."
Expositie: Gerard Goos- r
sens in Galerie T in Middel
burg, nog t/m 25 maart, do-
za van 11-16 uur.
oproepen. „Wat ik zie wil ik
weergeven", vertelt hij. „Be
paalde dingen kan ik niet op
papier krijgen. Een huisje of
een vuurtoren, die horen er
niet bijIk laat ze niet weg als
ze me storen, ik zoek gewoon
naar landschappen waarin ze
niet voorkomen. Als ik delen
weglaat van het landschap dat
ik voor me zie, is dat altijd om
ruimte in het schilderij te krij
gen. Het zijn ook de ruimte, het
ontbreken van vliegverkeer,
het ontbreken van elektrici
teitskabels, het waaien van de
wind, die me tot Terschelling
aantrekken."
Niet elke tekening lukt. Van de
mislukte exemplaren gebruikt
Goossens fragmenten die als
basis dienen voor een schilde
rij. Hij plakt ze op papier en
begint er overheen te schilde
ren. Eerst in felle kleuren,
maar allengs in donkerder,
grauwere tinten. De verf ver
vuilt hij met zand en rommel
waardoor reliëf ontstaat. Uit
eindelijk lijken zijn schilderij
en op de ondergrond van
waarop gekeken wordt naar
het landschap dat op de teke
ningen is afgebeeld. Ze doen
ook wel denken aan verweer
de, metalen platen. „Ik krijg
vaak als commentaar op de te
keningen dat ze zwart-wit
zijn. Daarom begin ik mijn
schilderijen in felle kleuren.
Uiteindelijk is dat niet meer
dan ondergrond. Als ik trans
parante verf gebruik, blijft het
er nog een beetje doorheen
schemeren, maar meestal ver
vuil ik het nogal. Bij het schil
deren wil ik een vorm van
stress oproepen. Ik heb het ge-
Gerard Goossens
voel ik dat ik natuur moet be
vechten, dat ik de verf moet
bevechten. Als ik een al te
cleane verflaag heb zonder
structuur, heb ik het gevoel dat
ik niet hela gewerkt.
Houvast
In tegenstelling tot zijn teke
ningen zijn Goossens' schilde
rijen volledig abstract. „Veel
mensen vinden of mijn teke
ningen mooi of mijn schilde
rijen. En aangezien veel men
sen houvast willen hebben,
gaat hun voorkeur uit naar de
tekeningen."
Bij het maken van een teke
ning kondigt een lichamelijke
moeheid Goossens aan dat hij
klaar is. Pakt hij een nieuw pa
pier, dan is hij weer kakelfris.
In de schilderijen moet hij
meer zien dan verf en kleur
voor hij concludeert dat ze
klaar zijn. „Wat ik er dan in
zie? Iets onbestemds. Ruimte,
diepte, daarom gaat het mij.
Iets wat ik met verf en klem-
heb opgeroepen maar wat
meer is dan verf en klem al
leen. Soms doet het aan een
sterrenhemel denken of een
vulkaanuitbarsting."
Sinds vier jaar woont Goos
sens in Zeeland. Hij verwacht
