Oresteia nog steeds actueel
Kiezen tussen
goed en kwaad
Trio maakt van niks een chaos
Theater
12
zie verhaal elders op deze pagina
zie informatie elders op deze pagina
22 t/m 28 maart
WOENSDAG
Sim Bolus
Poppentheater Sim Bolus speelt wekelijks op woensdag de voorstel
ling Naar Dromenland.
Hans van der Haar bewerkte het prentenboek Welterusten, kleine beer
van Martin Waddell en Barbara Firth. Voor volwassenen en kinderen
vanaf 5 jaar.
Minitheater in Ambachtscentrum, Goes, 15.00 uur
Boevenpak
De Stichting Jeugdkomedie Amsterdam komt met de musical Boe
venpak.
Het verhaal gaat over het meisje Puck, dat in de zomervakantie bij haar
tante gaat logeren. Als ze in het grote huis aankomt, ziet ze allerlei merk
waardige figuren, maar niet haar tante. Het stuk wordt gespeeld door
professionele acteurs en kinderen. Ivo de Wijs schreef de tekst en Joop
Stokkermans componeerde de muziek.
Theater Mondragon, Zierikzee, 15.00 uur
Kalf
Peggy Olislaegers en Henriëtte Rietman spelen de kindervoorstelling
Kalf.
Twee bijzondere zussen wonen samen op een boerderij. Ze verbouwen
aardappels, spelen met de geiten en melken de koe. Maar grote zus wil
niet altijd alle dingen samen met haar zusje doen. Theater met dans,
versjes en slapstick voor iedereen vanaf 4 jaar. Dit optreden komt in de
plaats van de afgelaste voorstelling Maannacht door Burrp!
Zuidlandtheater, Terneuzen, 15.00 uur
NUHR
De cabaretgroep NUHR (Niet Uit Het Raam) brengt de voorstelling
Kruistocht.
Joep van Deudekom, Peter Heerschop en Viggo Waas zorgen weer
vooreen explosieve mix van humor en drama, met live muziek, gezang
en tromgeroffel. Ze bestrijden geweld en onrecht, maar ook de liefde
en het recht, want eigenlijk hebbep ze gewoon zin om te vechten.
Stadsschouwburg, Middelburg, 20.00 uur
DONDERDAG
De bitterzoet
Theatergroep Hollandia brengt de voorstelling De bitterzoet.
Carola Arons, Fedja van Huêt, Bert Luppes, Frieda Pittoors, Christophe
Aussems en Liesbeth Adriaensen spelen dit stuk van Dennis Potter in
de regie van Johan Simons en Paul Koek. Het betreft een co-productie
met Theater Antigone.
Zie ook de voorpagina van dit katern.
Stadsschouwburg, Middelburg, 20.00 uur
Seth Gaaikema
Seth Gaaikema speelt zijn nieuwe cabaretprogramma De Ommekeer.
Gaaikema toetst de Geboden van Mozes aan de tijd van nu, aan onze
dolgedraaide maatschppij van 'doden, stelen, liegen'. Dat wordt een
hilarische, dolkomische en soms ook pijnlijke confrontatie. Aan de
vieugel zit Bob Zimmerman.
Zuidlandtheater, Terneuzen, 20.00 uur
Pïnardi
Het amateurgezelschap Theater Pinardi speelt Oidipoes in Kolonos.
Dit Griekse drama van Sophokles, in een bewerking van Hugo Claus,
vertelt het verhaal van de oude heerser van Thebe, die verstoten, hul
peloos en blind het einde van zijn leven voelt naderen. De regie was in
handen van Peter Impens.
Brouwerij Cadzandria, IJzendijke, 20.30 uur
I Orestes
Theater Aluin speelt de voorstelling Het verhaal van Orestes.
Deze (fors ingekorte) trilogie van Aischylos (in de vertaling van
Gerard Koolschijn) werd bewerkt en geregisseerd door Erik Snel. Het
stuk handelt over Orestes, die de moord op zijn vader Agamemnon
wreekt. De spelers zijn Gabby Bakker, Arend Brandligt, Dennis Coenen
en Maaike van der Meer.
Podium 't Beest, Goes, 20.30 uur
VRIJDAG
Jos Brink
Jos Brink brengt zijn cabaretprogramma Over en Weer.
Hij wordt terzijde gestaan door Lucie de Lange en Paul van Ewijk en
Henk Bokkinga aan de vleugel.
Zie ook de voorpagina van dit katern.
Stadsschouwburg, Middelburg, 20.00 uur
De bitterzoet
Theatergroep Hollandia speelt de voorstelling De bitterzoet.
Zie donderdag.
Zuidlandtheater, Terneuzen, 20.00 uur
Echt Antwaarps Theater
Het Echt Antwaarps Theater brengt het blijspel Help, ik ben zwanger.
Het verhaal gaat over Fabiénne, de oogappel van haar ouders. Ze mag
haar studies voltooien in de USA en keert terug met een Masters De
gree. Maar wat haar ouders niet hadden voorzien in de uitgestippelde
levensloop van hun dochter is dat ze ook zwanger is...
Den Dullaert, Hulst, 20.00 uur
Pïrtardi
Het amateurgezelschap Theater Pinardi speelt nogmaals Oidipoes in
Kolonos.
Zie donderdag.
Brouwerij Cadzandria, IJzendijke, 20.30 uur
ZATERDAG
Het ezeltje
Poppentheater Parabel speelt de voorstelling Het ezeltje.
Het verhaal is gebaseerd op het sprookje van de gebroeders Grimm. In
het paleis is een prins geboren, maar het is geen gewone baby. Het is
een ezel. Niemand mag dat tegen hem zeggen en alle spiegels moeten
net paleis uit. Deze voorstelling, die geschikt is voor kinderen vanaf 4
jaar, wordt gespeeld door Sjaac Vereist.
Imkerij Poppendamme, Grijpskerke, 14.30 uur
Jos Brink
Jos Brink speelt ook zaterdag zijn cabaretprogramma Over en Weer.
Zie vrijdag.
Stadsschouwburg, Middelburg, 20.00 uur
Virginia Woolf
Toneelgroep De Zeeuwse Komedie speelt de voorstelling Who's afraid
of Virginia Woolf.
Dit eerste avondvullende stuk van Edward Albee uit 1962 wordt gezien
als een meesterlijk relatiestuk. Willem Huijbreghs regisseerde. Deze
extra voorstelling is uitverkocht. Er volgen nog extra voorstellingen op
zaterdag 1 april en vrijdag 12 mei.
Vestzak 99, Vlissingen, 20.00 uur
BRooyackers. Kamps Kamps
Het cabarettrio Rooyackers, Kamps en Kamps won zowel de
jury- als de publieksprijs van het Amsterdams Kleinkunst Fes
tival 1998.
Sindsdien hebben zij hun eerste titelloze programma opgerekt tot ruim
een uur met veel drukte, bizarre kolder en weinig tekst.
Theater Mondragon, Zierikzee, 20.00 uur
Colors of Dance
The Colors of Dance is een afwisselende voorstelling met indrukwek
kende groepsdansen, kleurrijke kostuums en opzwepende muziek.
Het tachtig leden tellende academisch dansensemble JOC uit Molda
via brengt een wervelend folklorespektakel.
Zie ook de voorpagina van dit katern.
Schouwburg De Maagd, Bergen op Zoom, 20.15 uur
Een sneeuw
Het Middelburgs Theater speelt de voorstelling Een sneeuw.
Dit stuk van Willem Jan Otten gaat over het mooie èn pijnlijke van her
inneringen. Het verhaal speelt op een avond en nacht ten huize van de
oude mevrouw Quint, die haar kinderen en kleinkinderen op bezoek
heeft. Zij vieren de verjaardag van Panda, een huisvriend. Koen Schy-
vens regisseerde.
Minitheater, Middelburg, 20.30 uur
De Feeks
Theatergroep Oostkapelfe speelt voor de laatste keer De Feeks naar
William Shakespeare.
Onder leiding van regisseur Jos van den Broeke is een eigen invulling
geven aan dit klassieke toneelstuk, met als thema de verhouding tus
sen mannen en vrouwen.
Steengrachtstraat 1, Oostkapelle, 20.30 uur
TrespasserW
Het collectief Trespassers W brengt muziektheater onder de titel Zee-
/land.
Het door dijken en conventies ingeperkte leven in Zeeland staat hierbij
centraal, afgezet tegen de onbeperktheid en onstuimigheid van de om
ringende zee.
Brogum, Zierikzee, 20.30 uur
woensdag 22 maart 2000
w
irai
P'
De tragedie Oresteia begint met een blijde boodschap: de
Grieken hebben na een beleg van tien jaar eindelijk de
stad Troje kunnen innemen. Maar om de goden gunstig te
stemmen in de strijd heeft de Griekse opperbevelhebber
Agamemnon wel zijn dochter moeten offeren.
door Marc Floor
Bij zijn terugkeer naar thuis
land Argos wordt hij gecon
fronteerd met de tragiek van
zijn overwinning. Want met
het einde van de Grieks-Tro
jaanse oorlog is het laatste
slachtoffer nog niet gevallen.
Klytaimnestra, vrouw van
Agamemnon, heeft het offeren
van haar dochter nooit kunnen
verwerken. Uit wraak ver
moordt ze haar man. om ver
volgens met haar minnaar
Aighistos een schrikbewind
uit te oefenen over Argos.
De terugkeer van Orestes,
zoon van Agamemnon en Kly
taimnestra, leidt opnieuw tot
bloedvergieten. Aangemoe
digd door zijn overgebleven
zuster Elektra en de god Apol
lo doodt hij zijn moeder en
haar minnaar. Als Orestes op
zijn beurt weer naar het leven
wordt gestaan door de wraak
godinnen van zijn moeder,
zoekt hij bescherming bij de
godin Athena. Die stelt een on
afhankelijke rechtbank in om
te oordelen over de schuld van
Orestes. Hij wordt uiteindelijk
vrijgesproken, wat een einde
betekent van een domino-ef
fect van moord en doodslag.
De boodschap is al 2500 jaar
oud: oorlog kent uitsluitend
verliezers. Oresteia (letterlijk
'het verhaal van Orestes') van
Aischylos werd voor het eerst
opgevoerd in 456 voor Chris
tus in Athene. Maar het thema
is nog steeds actueel, meent
Alize Zandwijk, die de huidige
vertolking van het klassieke
stuk door het RO Theater re
gisseert.
..Oresteia vertelt over oorlog
en haat en het moeten ophou
den daarvan. Het gaat over de
onzin van oorlog en de drang
tot oorlog die desondanks in
ieder mens zit. We staan nu net
weer aan het einde van een
eeuw vol bloedvergieten. Ie
dereen kan het carbonpapier-
tje wel leggen tussen Oresteia
en de twintigste eeuw."
Oerverhaal
Ook dramaturg Erwin Jans.
die samen met Zandwijk het
stuk voor het RO Theater be
werkte, vindt Oresteia aller
minst gedateerd. „Het be
schrijft de overgang van een
systeem van bloedwraak of
tribaal denken - stam tegen
stam - naar een denken vol
gens democratisch principe.
De uitkomst is een onafhanke
lijke rechtbank die oordeelt
over schuld en onschuld. Dat
zie je momenteel gebeuren op
internationaal niveau: het ge
rechtshof in Den Haag pro
beert uitspraken te doen in
conflicten tussen naties. Ore
steia zit dus in de stroom des
tijds. Het is een tragedie met
een vreemde kracht: een soort
oerverhaal, over de overgang
van donker naar licht, van
bloedwraak naar democra
tie."
In de oorspronkelijke uitvoe
ring kan Oresteia - de enige
overgebleven tragedietrilogie
Scène uit 'Oresteia' door het RO Theater.
uit de Griekse oudheid - wel
een uurtje of zeven duren. Jans
en Zandwijk brachten de tijd
spanne voor het RO Theater
terug naar ruim drie uur. „Het
is natuurlijk een stuk van 2500
jaar geleden", verklaart Jans
foto Herman Sorgeloos
de ingreep. „Men had toen een
andere manier van kijken en
luisteren dan nu. Wij dachten
dat we met minder evenveel
konden vertellen. Er zijn zij
personages en zijverhalen ver
dwenen, maar de essentie van
het stuk is niet aangetast."
Het RO Theater is wel trouw
gebleven aan de tekst van de
Nederlandse vertaling van
'Oresteia' door Gerard Kool
schijn. Geen popularisering
van het taalgebruik, maar be
houd van de oorspronkelijke
zinnen van Aischylos. De mo
derniteit van het stuk zit voor
al in presentatie en aankle
ding. Regisseur Zandwijk
heeft geprobeerd het geheel
een tijdloze uitstraling mee te
geven. „Mijn intentie was niet
om iets historisch te laten zien
en ook niet om het in MTV-stijl
te presenteren", zegt ze. „Dat
soort versimpelingen vind ik
afschuwelijk."
Natuurelementen
Het gevolg is een visuele
mengvorm van klassiek en
modern. Zandwijk, eerder re
gisseur van 'Nachtasiel' en
'Keefman', houdt vast aan na
tuurelementen als zand, steen
en vuur. Honderden kaarsjes
worden ontstoken, grafheu
vels van zand vanuit de hemel
neergestort en een kunstmatig
beekje spettert over het podi
um.
Tegelijkertijd gaat de regis
seurvoorbij aan de traditione
le uitvoering van Oresteia.
Geen koor als verteller, geen
massa-scènes, maar individu
en die vaak eenzaam over het
podium dwalen. „Vroeger zet
te men een groot koor op het
podium om de samenleving uit
te beelden", vertelt Zandwijk
„Maar ik vind de samenleving
heel individualistisch gewor
den, dus zet ik geen veertig
man neer als koor. Ik geloof so
wieso niet in massa's mensen
op het podium. Kan wel mooi
zijn, maar het raakt mij niet.
Een eenmanskoor doet mij
meer dan veertig mensen die t
om de beurt een tekst roepen.r
Daarnaast heeft Zandwijk
haar eigen visuele citaten toetjj
gevoegd aan het klassieke fgc
werk. Zo heeft de film 'Apoca
lypse Now' van Francis Ford r
Coppola haar geïnspireerd bit,
het verbeelden van de waan- (f,
zinnigheid die voortkomt uit
oorlog en geweld. „In die fil;
zie je mensen die totaal zijn
De
ontwricht door de oorlog",
licht ze toe. „Martin Sheen
draait helemaal door, wat let-eoe
terlijk wordt verbeeld door al let
lerlei rare rookpluimpjes en
een harde lach die over het
slagveld schalt. Orestes komt
in Oresteia in een soortgelijke "li
trip van waanzin terecht na
dat hij zijn moeder heeft ver
moord." PP
Zandwijk heeft daarnaast
voor Oresteia gekeken naar r
tuelen uit het Hindoe-geloof.
Orestes die als teken van rou'
zichzelf met bloed en veren in
smeert, het gooien door de
wraakgodinnen van verfpoe-
der dat als een vuurwerk van
stof neerdaalt, het zijn gebrui ei
ken die een Oosters-religieuzj n
oorsprong hebben. Zandwijk.
„Nederlanders staan ver af
van rituelen. Wij zijn heel Calïi
vinistisch, houden niet van
poespas of barok. Mooie ritue
len die nog heersen in Oostersi |e'
landen is het Westen allang
kwijtgeraakt. Terwijl ik het
heel mooi vind, het theater vai ar
de rite." F
ch
'Oresteia' door het RO The
ater is t/m 1 april te zien in
de Rotterdamse Schouw-
burg, aanvang elke avond
om 19.30 uur.
H.
D(
H«
>a'
De heldere en mooie vertalingen van Gerard Koolschijn
van klassieke Griekse drama's, die hij in andere versies als
wijdlopig en ontoegankelijk had ervaren, brachten artis
tiek leider Erik Snel van de Utrechtse toneelgroep Aluin
ertoe dit werk op de planken te zetten. Eerst 'Medea' en nu
de trilogie Het verhaal van Orestes van Aischylos. „Waar
hij de eerste stap zet door zonder poeha en concreet te ver
talen, doen wij de volgende stap: zonder poeha en concreet
toneel maken."
door Frans Doeleman
„Toen ik de trilogie Het ver
haal van Orestes las, merkte ik
dat het voor mij heel erg ging
over hoe ik naar het wereld
nieuws kijk, met name naar
allerlei conflicten, of het nu
Ierland, Israël of Joegoslavië
betreft", zegt de in Naarden
geboren regisseur Erik Snel
(37). „Je krijgt constant de be
hoefte een keuze te maken
voor goed of kwaad. Je wilt
partij kiezen, omdat het an
ders helemaal niet meer te vol
gen lijkt, maar ook om er emo
tioneel bij betrokken te zijn.
Dat wordt steeds moeilijker,
want als je terug gaat in de ge
schiedenis kan je eigenlijk niet
zeggen dat er daders en slacht
offers zijn, maar slechts ver
geldingsacties over en weer,
waarbij iedereen wel een goe
de reden heeft om terug te
slaan."
„Op een gegeven moment
wordt het zo'n warboel, dat je
niet meer weet wie er begon
nen is en wie recht heeft om te
handelen Het enige wat je wilt
is eigenlijk dat het ophoudt.
Dat is precies waar die trilogie
over gaat. Ver voor het eerste
deel zijn er al allerlei gruwelij
ke acties binnen die familie.
Het stuk begint dus met een er
fenis van wrok en vergelding
en dat gaat maar door. Wat
Aischylos heeft beschreven
loopt van het bloedvergieten
naar de behoefte om er einde
lijk een eind aan te maken."
„In het derde deel is er sprake
van willekeurige, maar zinni
ge rechtspraak, die een eind
maakt aan de bloederigheden,
maar wel zodanig, dat je
denkt, ja, het is goed mogelijk
dat de meest benadeelde partij
volgend jaar toch weer begint.
Er zit dus een lijn in naar een
zekere beschaving, waarbij je
je echter wel kan afvragen of
die voldoet. Dat vond ik er heel
actueel in."
„Eén van de hoofdrollen is
Klytaimestra, die haar man
Agamemnon vermoordt. De
reden is dat hij hun dochter Ifi-
geneia heeft geofferd om de
oorlog tegen Troje mogelijk te
maken. Als hij terugkomt - en
ook nog een vriendinnetje uit
de oorlog blijkt te hebben mee
genomen - wordt zij zo kwaad,
dat zij hem van kant maakt. In
de trilogie wordt Klytaimestra
afgeschilderd als de grote
boosdoener, maar ik begreep
haar motieven en vond het wel
leuk partij voor haar te kiezen.
Zij is voor ons het belangrijk
ste personage, maar aan het
eind eigenlijk ook de grootste
verliezer."
Lucht
Erik Snel, die in 1991, toen hij
nog aan de Hogeschool voor de
Kunsten in Utrecht studeerde,
samen met Frank Meijers to
neelgroep Aluin oprichtte,
heeft, met medeweten van Ge
rard Koolschijn, behoorlijk in
de tekst van Aischylos ge
snoeid. „Het belangrijkste is
dat de acteurs zich de teksten
zo eigen maken, dat ze er heel
normaal mee kunnen praten.
Dat zorgt voor de nodige lucht.
Gerard Koolschijn was er zeer
van gecharmeerd dat het echt
toneel was geworden zonder
hoogdravend te zijn. Wanneer
iemand met veel pathetiek, ge
baren en kunstmatigheid die
tekst dreigend gaat declame
ren, sla je geen brug naar het
publiek. Dat noem ik muse
umtoneel, dat de mensen eer
der ontmoedigt dan warm
maakt voor de klassieken, ter
wijl die wel degelijk leesbaar,
speelbaar en van nu kunnen
zijn."
Twee actrices en twee acteurs
van Aluin spelen alle rollen.
„We houden van de doorzich
tigheid van het toneel, zodat
het publiek best mag zien dat
degene die Agamemnon speelt
later iemand anders is. Die
transformaties vinden gewoon
op de vloer plaats, een soort
openbare poppenkast. Het
gaat erom de fantasie van de
toeschouwers te prikkelen.
Het theater ontleent zijn func
tie aan het feit dat het live ge
beurt."
„Ik wil dat het een feestje is om
naar te kijken, het plezier van
de spelers straalt er vanaf. Het
is eigenlijk een hele luchtige
voorstelling, waarin zeer veel
te lachen valt en waar het dra
ma als een scheermes door
heen snijdt en je naar de keel
grijpt. Ais ik die stukken lees,
moet ik er ook regelmatig sma
kelijk om lachen, omdat het af
en toe zo'n grappige bende is
met goden en bange koorle
den. Het onvermogen van de
mensen wordt eigenlijk op een
heel tragikomische manier
neergezet. We horen na afloop
dan ook vaak: ik wist niet dat
een Griekse klassieker zo leuk,
toegankelijk en tastbaar kan
zijn."
Aluin speelt Het verhaal
van Orestes donderdag in
't Beest in Goes, aanvang
20.30 uur
Gabby Bakker als Wrekende Gast in een scène uit de voorstel
ling Het verhaal van Orestes.
foto Sanne Pepei
Het is geen cabaret en geen toneel. De eerste voorstelling
van Rooyackers, Kamps Kamps, zaterdag in Zierikzee
en volgende week woensdag in Terneuzen, heeft geen titel,
geen decor en geen pauze. Het trio heeft geen theateroplei
ding en kent naar eigen zeggen geen genade.
noemt als voorbeeld een mu
ziekstuk over over ritme; oor
spronkelijk drie losse scènes,
gebundeld tot één. „Dat is zo'n
beetje de structuur.
Je kunt volgens hem wel spre
ken van sketches. „Maar wij
doen geen typetjes. We zijn de
gehele voorstelling een en de
zelfde persoon, een soort uit
vergroting of karikatuur van
onszelf."
door Hans Tabbers
Het is een hele opsomming van
wat het niet is, „omdat het zo
moeilijk was te benoemen wat
het wel is", verklaart Bor
Rooyackers. Escalatietheater
is volgens hem een aardige be
naming.
„We hebben geprobeerd het zo
min mogelijk te hebben over
concrete onderwerpen eil ac
tualiteiten. Ons uitgangspunt
was om het over niks te heb
ben. Dat was heel moeilijk bij
het maken van het program
ma. Je hebt namelijk geen en
kele bron waaruit je kunt put
ten. Over actualiteiten vind je
elke dag nieuwe stof."
De voorstelling is heel visueel
en heft weinig tekst. „Er zit
geen echte verhaalstructuur
in. We hebben ook weinig ech
te eindes aan scènes. Die lopen
over in de volgende." Hij
Slachtoffer
Ze worden wel eens vergele
ken met Waardenberg De
Jong. „Maar die doen in elke
scène een nieuw typetje en ma
ken ook elke scène van het be
gin tot het einde af." De over
eenkomst met het duo is eerder
de grovere humor en het fysie
ke geweld. De kleinste, Wart
Kamps, is doorgaans het
slachtoffer. Zijn broer Tim
Kamps is de stoerste. Bor is de
Fysiek geweld van Rooyackers, Kamps Kamps.
foto Charlotte Dumas
meeloper. Soms is ook hij de
pineut. „Als je met drieën
bent, is niet te vermijden datje
terecht komt in een soort ar
chetypes. Dat is de herken
baarheid, waaraan je houvast
hebt bij ons."
Mimiek speelt een grote rol.
„Niet dat we gekke bekken
trekken, maar we reageren op
elkaar, zonder verbale dialo
gen. Daardoor wordt spanning
opgebouwd. Dan wordt mi
miek belangrijk, omdat je als
publiek wilt zien hoe iemand
daarop reageert. Daar haal je
de grappen ook uit."
Het programma is gebaseerd
op de voorstelling van een half
uur waarmee het trio in 1998
het Amsterdams Kleinkunst
Festival won. „Het begon alle
maal als grap toen we ons in
schreven voor dat festival. Op
de dag dat we onze eerste audi
tie moesten doen, hadden we 's
ochtends nog niets. Toen heb
ben we een liedje en twee scè
nes gemaakt, ongeveer zeven
minuten. Op maandag werden
we gebeld, of we die vrijdag in
totaal een half uur wilden la
ten zien. Toen sloeg bij ons de
paniek toe."
Vaart
Wanneer een voorstelling van
een half uur moet worden uit
gebreid tot een vol uur is de
verleiding groot onderwerper
pen uit te melken, erkent
Rooyackers. „Je moet oppasen
dat je niet in herhalingen valt.
In het begin speelden we erg
snel. We probeerden later din
gen op het podium meer uit te
spelen, maar dat werkte
slecht. We hebben toen een
middenweg gekozen, waarin
we varieerden met vaart. Maar
de meeste scènes blijven toch
vrij kort. De langste is zo'n 3,5
minuut."
Het trio werkt aan het tweede
programma, waarmee het vol
gend jaar op de podia wil
staan. „Wij slaan dan een an
dere weg in. We houden wel
onze eigen stijl, maar het vorif Ie
uitgangspunt, om het over zo
weinig mogelijk te hebben, is
een tweede keer niet te gebrui
ken."
Waarschijnlijk komen er ook
meer liedjes. ..Misschien komt ft
er een Belg bij als gastartiest.
Die is heel muzikaal en kan
tien instrumenten bespelen.
Dat betekent meer muziek en |r,
ook een langere voorstelling."
Afgelopen week vernam Bor
dat de VARA eind dit jaar op-
namens maakt voor tv. De da
tum van uitzending is nog niet
bekend. „Het zou mooi zijn als
dat ook chaotisch en overwel
digend overkomt, zodat het
publiek thuis op de bank de
zelfde verwarring krijgt als in )e
de zaal", aldus Rooyackers.
Rooyackers, Kamps
Kamps, zaterdag in Thea
ter Mondragon in Zierik
zee, 20.00 uur en woens
dag 29 maart in het Zuid
landtheater Terneuzen,
aanvang 20.00 uur
C;
