Kim de Booij maakt nieuwe start
Dick Busch: passie voor basketbal
Voor HVV'24 zijn
belangrijke laatste
weken aangebroken
Belgisch avontuur luidt nieuw tijdperk in voor volleybalster
vooruitzicht
achter de schermen
Voorwaarts overleefde sombere tijden dankzij vrouwenteam
tussen schelde en grens
n d
door Peter van Kouteren
MELSELE - Als jcugdspeelster
droomde Kim de Booij van een
mooie carrière op het hoogste
niveau, maar eind vorig seizoen
leek de volleybalster uit Hulst
haar sport de rug toe te keren.
Met vier jaar ervaring in de
tweede divisie van de nationale
competitie overwoog de 21-jari-
ge middenspeelster om hele
maal te stoppen nadat bekend
was geworden dat het team van
Morres zou worden terugge
trokken. Kim de Booij maakte
zich op voor een jaar zonder vol
leybal. Totdat Melsele zich aan
diende.
De Belgische ereklasser kreeg
verschillende keren nul op re-
.val kest, maar hield uiteindelijk
ind met succes het pad warm. Kim
d de Booij ging een sportieve uit-
lin daging aan en meldde zich half
augustus voor de eerste trai
ning. Een halfjaar later maakt
haijze de balans op. „Ik heb al ver-
ran schrikkelijk veel geleerd en de
r bi laatste tijd ook veel mogen spe-
vol len", stelt ze vast. „Ik moet er
voo niet aan denken dat ik dit had
'laten lopen."
Het klinkt tevreden uit de mond
van een bescheiden speelster,
die niet ontkent in de eerste
maanden zwarte sneeuw te heb
ben gezien. De stap naar het
hoogste niveau van de Belgische
competitie heeft vooral haar ge
duld op de proef gesteld. „Ik heb
inmiddels een gesprek met het
zieijbestuur gehad", vertelt ze. „Ze
oor willen graag dat ik blijf. Dat
ïeef geeft kriebels om het volgend
ver jaar nog maar eens te proberen,
be Ik begin me er thuis te voelen,
voel me er Vlaming en zit lekker
in mijn vel. Ik weet nu waar ik
moet staan en ken mijn plek."
da Dat heeft wel even geduurd, be-
al i kent ze. „In het begin dat ik
mocht invallen, trilde ik overal.
Ik had weer dat gevoel toen ik
chtizeventien jaar was en voor de
diei eerste keer bij Morres speelde.
Dat is nog niet zo lang geleden,
gel Het hangt natuurlij k veel samen
ïg ti met het feit of je lekker speelt,
s te Op dit moment speel ik zonder
tna< stress."
Er, „Drie weken geleden verloren
we met 3-1 van Temse, maar
speelde ik voor mezelf de beste
wedstrijd tot nu toe. Het liep
eindelijk allemaal eens goed:
service, maar ook in het
di
eZ:
me
Korfballers
van Luctor
strijden voor
lijfsbehoud
TERNEUZEN - De korf
ballers van Luctor staan
zaterdag voor een cruci
aal duel. De Terneuzense
derdeklasser reist voor de
laatste competitiewed
strijd af naar Stormvo
gels. Het doel van de mis
sie is degradatie uit de
derde klasse voorkomen.
Routinier Carlo Hamelink
(32) kent de opponent als
geen ander. „Het is een
ploeg met een redelijk
goed dameskwartet",
weet hij. „Thuis hebben
we er dankzij een scheids
rechter die ons niet lag een
beetje ongelukkig van
verloren. Ik schat onze
kansen op fiftyfifty."
Luctor vertoeft alweer ja
ren in de derde klasse en
speelde veelal een rol in de
bovenste regionen. „We
wisten dat we niet meer
het topteam van een paar
jaar geleden hadden",
kijkt Hamelink terug op
het begin van dit seizoen.
„Maar we hadden niet
verwacht dat we het zo
moeilijk zouden krijgen.
Het is een rare klasse,
waarin iedereen van ie
dereen wint."
In een reeks wedstrijden
met maar heel weinig
krachtsverschillen heeft
dat tot een spannende
laatste wedstrijddag ge
leid.
Onclo is weliswaar al ge
degradeerd, maar van de
drie derde klassen degra
deert zo goed als zeker ook
de slechtste ïjummer
voorlaatst. Carlo Hame
link: „Ik hoop dat Ondo
ons een dienst bewijst en
wint van Olympia. Dan
zijn we gered. Maar we
moeten ei-van uitgaan dat
we het zelf moeten doen."
Knokken
„Als we er met zijn allen
voor willen knokken, dan
acht ik ons niet kansloos
tegen Stormvogels. Het
wordt zonder meer span
nend. Ik ga er niet naar toe
met de grote vrees dat we
volgend jaar een klasje la
ger zullen spelen. Het zou
ook jammer zijn als we het
seizoen zo zouden moeten
afsluiten. Maar daar gaan
we niet vanuit."
achterveld en voorin. Dat was
een geweldig gevoel. Vierhon
derd man die op je vingers kij
ken en goed spelen. Dan is het
heerijk om te kunnen volleybal
len."
Kim de Booij is een typisch pro
duct van de alom geprezen
school van Morres/Hulst, waar
volleybal op een perfecte bewe
ging en techniek is gebaseerd.
,.Ik heb er eigenlijk alles aan te
danken", beseft ze. „Als je niet
zó lang bent, zul je het vooral
van je techniek moeten hebben.
Ik hoorde van Elly de Theije dat
Melsele belangstelling voor me
had. Ze bleven maar bellen,
maar eigenlijk wilde ik gewoon
stoppen. Ik had het vier jaar
lang heel goed naar mijn zin ge
had op het niveau van de tweede
divisie, maar absoluut geen zin
om in de promotieklasse te gaan
spelen. Van jongsaf, tot mijn ze
ventiende, heb ik altijd ge
droomd van de ereklasse, maar
ik wilde eigenlijk gewoon iets
anders gaan doen."
Vakantie
Maar uiteindelijk ging ze in op
een sportieve uitdaging. „Ik ben
op vakantie gegaan en had hele
maal niet getraind. Lekker va
kantie gehouden, ech lui ge
weest. Ik weet nog goed dat ik op
zestien augustus mijn eerste
training had. Verschrikkelijk",
verzucht ze. „Ik liep twee weken
achter op de rest van de ploeg en
heb echt afgezien. We begonnen
gelijk met een uurtje powertrai-
ning, gevolgd door twee uur vol
leybaltraining. De volgende dag
heb ik de trainer gebeld dat ik
het niet meer zag zitten. Ik kon
zelfs bijna niet wandelen. Hij
vond dat ik toch moest komen.
Met tranen in mijn ogen ben ik
gegaan", weet ze nog. „Weereen
uur powertraining, maar met
hele kleine gewichtjes. Diezelf
de week nog moest ik meedoen
in onze eerste oefenwedstrijd.
Ik stond vooral gigantisch pijn
te lijden."
„Ik wilde als volleybalster beter
worden", verklaart ze haar keu
ze voor Melsele. „Ik dachtdat de
ereklasse ver boven mijn niveau
zou liggen en dat ik het nooit
aan zou kunnen. Maar de laatste
tijd gaat het echt goed. Ik krijg
steeds meer speelgelegenheid,
omdat er een speelster gebles
seerd is geweest en daarna ziek
is geworden. De eerste keren dat
ik mocht invallen, liep het ver
schrikkelijk slecht", weet ze.
„Ik was niet ingespeeld op de
rest van het team en mocht vaak
pas aan het eind van een set het
veld in. Ik ging nooit echt met
het gevoel iets te kunnen laten
zien. Het ging allemaal te snel.
Ik moet juist lekker in mijn vel
zitten om mee te kunnen."
Sprongkracht
Rond de jaarwisseling kwam de
Hulsterse meer aan spelen toe.
„Het is wel strijden voor een ba
sisplaats, maar ik heb al veel ge
leerd", beseft ze. „Mijn aanval is
wat sneller geworden, maar
vooral mijn service is een stuk
beter. Bij Morres wist ik nooit
goed waar ik mee bezig was.
Dan was het weer eens met top
spin, soms een floatertje. In
Melsele is er veel meer plek in de
zaal. Je kunt er drie, vier meter
achter de acherlijn staan. Ik
geef eigenlijk een korte tik voor
een lage, snelle service."
Daarnaast is ze aanzienlijk veel
sterker geworden. Twee kracht
trainingen per week hebben
hun vruchten afgeworpen en in
alle opzichten tot meer kracht
geleid. „Het dringt niet zo tot je
door, maar je slaat scherper en
hebt een beter blok", spreekt ze
uit ervaring. „Mijn sprong
kracht is enorm toegenomen. Ik
zag een foto in de krant en heb er
wel dertig keer naar gekeken. Ik
zat met mijn handen veel hoger
boven het net dan in mijn tijd bij
Morres. Ik denk dat ik vijftien
tot twintig centimeter hoger
spring."
Vooralsnog heeft de persoonlij
ke ontwikkeling echter nog niet
tot goede prestaties met de
ploeg geleid. Melsele legde het
meer dan eens nipt af en vertoeft
in de onderste regionen van de
rangschikking. De ploeg die
laatst eindigt, degradeert auto
matisch. Maar verder is er nog
veel onzeker. Kim de Booij:
„Gooik heeft zich voor het begin
van dit seizoen al teruggetrok
ken, zodat we alleen nog maar
voorlaatst kunnen worden. Dan
zouden we eventueel een barra
gewedstrijd moeten spelen."
Kim de Booij is opgebloeid in
Melsele. „Ik heb er al verschrik
kelijk veel geleerd."
foto Charles Strijd
door Aector Dooms
WESTDORPE - Er gaat geen
dag voorbij of in het Westdorpse
gezin Busch wordt gepraat over
basketbal. Vader Dick Busch is
al dertig jaar verslingerd aan
basketbal. Hij traint dit jaar de
jeugd en het mannenteam van
de basketbalvereniging Voor
waarts. Zijn drie kinderen,
Hans (16), Anouk (14) en Nienke
(8), spelen ook basketbal. Zijn
zoon komt uit voor Sylaba uit
Zelzate, de dochters zijn lid van
Voorwaarts.
Zijn passie voor de zaalsport
heeft er volgens Busch niet toe
geleid dat zijn kinderen zijn ge
dwongen om voor het basketbal
te kiezen. „Natuurlijk zal ik ze
wel hebben aangestoken, maar
ik heb ze nooit tot iets ver
plicht", zegt de 48-jarige onder
wijzer, die les geeft aan de basis
school De Kreekè in Westdorpe.
Dick Busch speelde ruim twin
tigjaar basketbal, was (en is nog
trainer van verschillende
Zeeuws-Vlaamse basketbal-
ploegen, is in de regio al jaren
een gerespecteerd scheidsrech
ter en bekleedde tal van be
stuursfuncties. Als hij tijd over
heeft, bezoekt hij in de weekein
den Belgische wedstrijden in
het Gentse en Zelzate, niet zo
ver van zijn woonplaats West
dorpe.
Het basketbal heeft hem nooit
losgelaten. „Ik ben wel veel te
laat met deze mooie sport be
gonnen", zegt hij. Ik had bij
voorbeeld ook graag hogerop
willen komen als scheidsrech
ter. Wedstrijden fluiten in Bra
bant, dat lijkt me fantastisch,
maar door de reistijden voel ik
me daarin belemmerd."
Het was door zijn studie aan de
pedagogische academie (tegen
woordig Pabo) in het Brabantse
Dongen dat Busch voor de eer
ste keer in aanraking kwam met
het basketbal. Daar volgde nog
een Zeeuws-Vlaming, Rinus
Seijs, de lerarenopleiding. Seijs
nam samen met Jo Neve het ini
tiatief tot de oprichting van een
basketbalclub in Axel, die aan
vankelijk ressorteerde onder
een omniumvereniging, waar
toe ook de gymnastiekvereni
ging en de volleybalclub be
hoorden. Busch werd door het
tweetal benaderd voor het be
stuur. Het bleek achteraf een
prima zet, want Busch bleek op
meerdere terreinen inzetbaar.
Voorwaarts startte met een
mannenteam, niet veel latei-
volgden de vrouwen. Zo'n rijf-
Dick Busch is bijna vergroeid met de basketbalsport.„Ik ben alleen veel te laat met deze mooie sport begonnen"
tien jaar geleden besloot de bas-
ketbaltak zich op advies van de
toenmalige voorzitter Jaap van
Sabben af te zonderen van de
andere sporten. „De stap werd
vooral genomen uit financieel
oogpunt", meent Busch. Voor
waarts kon zich bedruipen met
twee seniorenteams en er meld
de zich schoorvoetend jeugd
aan.
Trainersdiploma
Trainer was Luc Dierickx, de
Belg die in de jaren zeventig en
tachtig impulsen gaf aan het
Zeeuw-Vlaamse basketbal.
Busch behaalde in die periode
zijn trainersdiploma en volgde
met succes een scheidsrechters-
cursus.
De basketbalfanaat, die toen in
Axel woonde, trainde in die tijd
twee jaar de vrouwen en de
jeugd van BV Oostburg., maar
Voorwaarts bleef zijn eerste
liefde. Uit onverwachte hoek re
zen echter problemen. „Het ver
trek van de middelbare scholen
uil Axel hadzijnweerslagophet
verenigingsleven", weet Busch
zich te herinneren. „Daardoor
bleef aanvulling voor de senio
ren uit." Na het overlijden van
Dierickx werd de situatie er niet
beter op. Een spelerstekort be
tekende het einde van de man-
nenploeg.
Enkele basketballers kozen hun
heil bij een nieuwe club: Ston-
edunkers. Anderen stopten.
Busch was in eerste instantie
speler. Vervolgens werd hij trai
ner van de basketbalvereniging
uit Sint Jansteen, die onder im
puls van Dierickx was opge
richt.
Voorwaarts zat toen in een be
hoorlijke dip. De club werd be
dreigd in het bestaan. Te weinig
kader, geen vrijwilligers, maar
ook te weinig spelende leden. De
vrouwen hielden Voorwaarts op
de been, wat belangrijk was
voor de continuering. „Voor
waarts heeft zes jaar geen man-
nenploeg gehad, we hadden
alleen de vrouwen in de compe
titie. Gelukkig zijn deze basket -
balsters, van wie een aantal de
dertig waren gepasseerd, in die
moeilijke periode nooit gestopt.
Speelsters als Tilly Lensen, He-
leen van Espen, Evelien de
Vries, Sonja Geelhoedt, om er
maar eens wat te noemen, heb
ben het basketbal in Axel gered
van de ondergang", beseft Bus
ch.
„Inmiddels spelen de dochters
van Sonja en Evelien al bij de se
nioren, waardoor er meer arm
slag is. Ook trainster Maureen
Vaal is fanatiek bezig", voegt de
duizendpoot eraan toe.
Klappen
Sinds twee jaar heeft de Axelse
club, die opnieuw wordt geleid
door voorzitter Rinus Seijs,
weer een mannenteam. Dick
Busch realiseert zich dat de
teamsporten flinke klappen
hebben moeten incasseren.
Veel sporters kiezen voor de i n-
dividuele sport. De laatste tijd
gaat het gelukkig weer de goede
kant op. Voorwaarts heeft zestig
leden, onder wie veel jeugd."
„We hebben drie speelvelden en
trainen gezamenlijk op woens
dag. We proberen alle teams
thuis op vrijdagavond in 't
van onze sportredactie
TERNEUZEN - Na een onder
breking van drie weken, met
slechts een beperkt aantal wed
strijden, wordt de voetbalcom
petitie dit weekeinde hervat met
de negentiende speeldag. Voor
Terneuzen houdt dat de thuis
wedstrijd tegen Dongen in, voor
HVV'24 de uitwedstrijd tegen
RKTW
In beide gevallen zijn de belan
gen groot: Terneuzen mag niet
verliezen om de concurrentie op
afstand te houden, HW'24
moet winnen om zijn kansen op
lijfsbehoud in eigen hand te
houden.
In het zaterdagvoetbal hoopt
Terneuzense Boys zich thuis te
gen Tholense Boys definitief in
veiligheid te spelen.
Hoewel Terneuzen in zijn laat
ste competitiewedstrijden niet
al te best op dreef was, vaart de
ploeg van trainer Paul Telussa
nog altijd op kampioenskoers.
De 4-1-nederlaag van drie we
ken terug tegen EBOH zorgde
maar even voor onrust, omdat
één week later ook Longa en
TAC/BWB puntverlies leden.
Het feit dat met nog slechts vier
wedstrijden op het programma
de marge van de achtervolgers
nog altijd vier en vijf verlies-
punten bedraagt, heeft Terneu
zen volgens Telussa het gevoel
gegeven „dat we in een zetel
naar het eind gaan en dit nooit
meer weg mogen geven."
Zondag speelt de koploper thuis
tegen Dongen en dat is een te
genstander waarvan „een Ter
neuzen in goeden doen weinig te
vrezen heeft", denkt Telussa.
„Uit verloren we weliswaar met
1-0, maar dat konden we meer
onszelf aanrekenen dan dat het
de verdienste van Dongen was."
Voor de wedstrijd van zondag
heeft Terneuzen een vrijwel
complete selectie beschikbaar.
De hoop is erop gevestigd dat
Geertjan de Smet en Dannv van
de Velde weer voldoende fit zijn
om in de basis te starten, zodat
vermoedelijk alleen Peter Nies-
kens en Danny Magito ontbre
ken. Nieskens mag na drie gele
kaarten één wedstrijd toekij
ken, Magito is na zijn rode kaart
tegen EBOH nog in afwachting
van een schorsing.
HVV'24
HW'24 stak zichzelf twee we
ken terug een hart onder de riem
door de cruciale thuiswedstrijd
tegen Dongen met 3-2 te win
nen. Dat was nodig ook, omdat
de ploeg na een serie van twee
nederlagen en twee gelijke spe
len een plaats innam die aan het
eind van het seizoen degradatie
inhoudt. „Niet dat we de laatste
weken slecht speelden", zegt
Hubert van den Hemel. „Maar
als je geen punten pakt gaat dat
aan het zelfvertrouwen knagen.
Daarom ook kwam de overwin
ning op Dongen als geroepen."
Zondag speelt HW'24 uit tegen
RKTW de eerste van de laatste
vier wedstrijden en daarin moet
volgens HW's laatste man „uit
gegaan worden van drie punten.
Aan een gelijkspel hebben we
niets, omdat ook de concurren
tie punten pakt en het gat naar
RKTW in dat geval rijf punten
blijft." Thuis verloor HW'24
met 2-1 van RKTW, maar dat
zegt Van den Hemel op zich niet
zoveel. „RKTW was een tech
nisch ploegje, maar dat zijn wij
toch ook?"
Harald Verschueren, Wim Pop-
pe en Thierry de Waele zijn nog
steeds niet beschikbaar. Terug is
weer wel Carlo Blommaert.
Vierde klasse
In de vierde klasse van het zon
dagvoetbal heeft Breskens met
nog vier wedstrijden te spelen
nog altijd een voorsprong van
drie punten op Axel. Maar meer
nog dan de concurrentie van
Axel heeft de koploper te vrezen
van de opmax-s van Middelburg,
dat nog wel tegen een achter
stand van vijf punten aankijkt,
maar ook nog twee wed
strijden meer te gaan heeft.
Zondag speelt Breskens thuis
tegen Aardenburg, dat de num
mer één van de ranglijst eerder
dit seizoen op 1-1 hield. Axel
gaat op bezoek bij Steen en Mid
delburg krijgt od eigen veld IJ-
zendijke als tegenstander te
genover zich. Verder staan nog
de ontmoetingen Hontenisse-
Sluiskil, Luctor'88-Vogelwaar-
de en Hansweertse Boys-Zee-
landia op het programma.
Terneuzense Boys
Voor Terneuzense Boys staat in
de tweede klasse van het zater
dagvoetbal in de laatste vier
wedstrijden niet veel meer op
het spel. De ploeg van trainer
Eddy van der Hooft maakt geen
kans meer op een prijs en heeft
nog één overwinning nodig om
zich veilig te spelen. Morgen is
nummer twee Tholense Boys in
Terneuzen de tegenstander en
daar won Terneuzense Boys eer
der dit seizoen met 3-0 van.
„Ik snap absoluut niet dat die
ploeg zo hoog op de ranglijst
staat", vertelt aanvaller Tim
Louwiesse. „We hebben ze in de
uitwedstrijd helemaal wegge
speeld. Ik vind het echt ongelo
felijk, want een ploeg als
SSV'65 is bijvoorbeeld tien keer
beter.De lijst van afwezigen bij
Terneuzense Boys is ten opzich
te van de afgelopen weken nog
niet echt geslonken. Leon Goos-
sen, Jack Scheele en Mark de
Pooter zijn nog altijd gebles
seerd en ook Mare de Kunder
(vakantie), Marco Faassen en
eventueel Louwiesse zelf (werk)
zijner niet bij.
„We spelen thuis, maar ik denk
dat een gelijkspel het uitgangs
punt moet zijn. Of ze moeten zo
tegenvallen als in de eerste wed
strijd, want dan maken we zelfs
met het tweede een goed kans",
aldus Louwiesse.
AZVV
Voor zaterdag-derdeklasser
AZW kan het seizoen eigenlijk
al niet meer kapot. Twee weken
geleden werd een goede reeks in
de thuiswedstrijd tegen GPC
bekroond met de tweedeperio-
detitel. „We moeten nu in de
laatste wedstrijden zorgen dat
we de goede vorm vasthouden",
zegt verdediger Peter van de
Velde. „Want als je de competi
tie niet goed afsluit, dan wordt
het in de nacompetitie ook
moeilijker."
AZW verkeert nog in het onge
wisse over wie de tegenstanders
in de nacompetitie zijn, maar
Van de Velde ziet het positief te
gemoet. „We moeten er dan ge
woon het beste van maken. We
hebben inmiddels tegen alle
ploegen gespeeld en daarin is
gebleken dat we zeker niet min
der zijn dan welke ploeg ook."
Morgen speelt AZW thuis te
gen Bevelanders waarvan eer
der dit seizoen vrij overtuigend
werd gewonnen. De geblesseer
de Jochem Gajewski ontbreekt
en achter de namen van Ferry
van der Veeken, Jochem van
Leeuwen-en Van de Velde zelf
staat vanwege lichte blessures
nog een vraagteken.
Zaamslag
Zaamslag greep twee weken ge
leden door een 1-O-overwinning
op De Meeuwen de laatste stro
halm in de strijd tegen degrada
tie. Toch lijkt de gang naar de
vierde klasse onafwendbaar.
„Theoretisch kan het nog wel,
maar dan moeten Bevelanders
en Colijnsplaatse Boys alles
verliezen en wij alles winnen.
En dat zie ik nog niet zomaar ge
beuren", aldus middenvelder
Erik Tissink, die dit seizoen niet
meer in actie zal komen.,Ik heb
een ontsteking in mijn enkel. Ze
dachten eerst aan een gezwel,
maar na een MRI-scan bleek het
toch een ontsteking in mijn
spieren te zijn", zegt Tissink.
Morgen staat voor zijn ploeg de
uitwedstrijd tegen Apollo'69 op
het programma en behalve Tis
sink zijn ook Jacco den Hamer
(geblesseerd) en Coen Goossen
(geschorst) niet van de partij.
foto Charles Strijd
Sportuus te laten spelen. Dat
geeft een extra sfeertje, ook na
de wedstrijden." De Westdorpe-
naar hecht daar veel waarde
aan.
„Als ik in België naar wedstrij
den ga kijken, dan zie je meteen
het verschil. Daar leeft het bas
ketbal meer. Familie en kennis
sen zitten op volgepakte tribu
nes."
Hij ziet de toekomst voor het
Zeeuwse basketbal rooskleuri
ger in. Wat zijn ervaringen als
trainer betreft, valt er nog veel
werk te verrichten bij Voor
waarts. Bij de mannen heeft hij
rond de ervaren spelers Ruud de
Bruin en Arjan Joziasse ge
bouwd aan een jonge ploeg, die
fysiek voorlopig nog te licht be
vonden is. Maar er zit progressie
in.
Dick Busch rekent in de reste
rende wedstrijden op meer suc
ces. Hij kan zich een week zon
der basketbal niet voorstellen.
Hoewel. „In de zomer ga ik er
graag met mijn platbodem op
uit. Zo hoef ik me nooit te verve
len."
HW-speler Hubert van den Hemel over het uitduel met RKTW:
„Aan een gelijkspel hebben we niet:foto Charles Strijd
