Arabier mag joodse grond kopen
Shari'ah heeft vele gezichten
PZC
feiten en meningen
Israëlisch hof verbiedt discriminatie bij uitgifte bouwpercelen
Fractieleiders breken
zich het hoofd over
oplossing voor aids
10 maart 1950
vrijdag 10 maart 2000
door Ad Bloemendaal
Het Israëlische Hoogge
rechtshof heeft deze week
bepaald dat de staat bij de toe
wijzing van bouwgrond geen
onderscheid mag maken naar
religie of etnische afkomst. Ara
bische burgers hebben evenveel
recht grond te kopen van de
overheid als joodse.
Gemeten naar westerse maat
staven is dat geen opzienbaren
de uitspraak, maar Israël staat
op zijn kop. De mening van de
opperrechters is al omschreven
als de laatste nagel aan de
doodskist van het zionisme.
Rechtse en religieuze partijen in
de Knesset hebben al aangekon
digd dat ze de uitspraak door
nieuwe wetgeving ongedaan
zullen maken Democratie is
mooi, zeggen ze, maar Israël is
in de eerste plaats een joodse
staat en dat moet zo blijven.
..Onze religieuze wetten verbie
den de verkoop van delen van
het Land Israël aan niet-joden",
verklaarde een geschokte afge
vaardigde van de Verenigde To-
ra Partij.
Kinderen
Verwekker van de politieke
storm is het echtpaar Adel en
Lman Ka'adan uit Baka al-Gar-
biya. een Arabische stad in Ga-
lilea. Adel, die als broeder in een
Israëlisch ziekenhuis werkt,
zegt dat hij vooral de toekomst
van zijn kinderen op het oog had
toen hij zich aanmeldde voor
een stuk bouwgrond in het na
bijgelegen nieuwe joodse dorp
Katzir.
„Als iemand die vele jaren met
joden heeft samengewerkt,
weet ik hoeveel aandacht zij aan
het onderwijs van hun kinderen
besteden", verklaarde Adel
Ka'adan in het dagblad Ha'ar-
etz.
Ka'adan wilde zijn twee doch
ters laten opgroeien in een dorp
met een behoorlijk riolerings
systeem, verharde wegen en een
zwembad. Het vervelende was
alleen dat de commissie die de
toewijzingen voor de bouw
grond in Katzir regelde, hem af
wees. „We hebben niets tegen u
persoonlijk, maar we kunnen
hier geen Arabieren laten wo
nen", kreeg hij te horen.
Als het gaat om de aankoop van
grond, hebben Arabische bur
gei's in sommige delen van Israël
gelijke rechten als joden, maar
in andere niet. althans tot deze
week. Het beleid is erop gericht
in delen van het land met een
overwegend Arabische bevol
king zoveel mogelijk joden te
vestigen. Dat geldt met name
voor Galilea, de Negev-woes-
tijn en de zogenaamde Arabi
sche Driehoek, een gebied ten
noordoosten van Tel Aviv.
Scheidslijn
De scheidslijn tussen 'gemengd
wonen' en 'joods wonen' loopt
hier en daar dwars door dorpen
Het hangt ervan af wie met de
toewijzing is belast. Als de staat
het zelf doet, moet ze Arabische
kopers toelaten. Maar als ze de
verantwoordelijkheid over
draagt aan het Joods Agent
schap komen er alleen joden te
wonen. Het agentschap werd in
1929 opgericht met als hoofd
doel om Palestina door joden te
koloniseren.
Het tweeduizend inwoners tel
lende dorp Katzir is gebouwd op
twee heuvels. De centrale heu
vel is een 'stedelijke nederzet
ting', waar de staat de vergun
ningen afgeeft. In dat deel heeft
zich al een Arabische aannemer
gevestigd, hoewel de staat pas
zwichtte toen deze met het
Hooggerechtshof dreigde. De
westelijke heuvel is aangewe
zen als een 'uitkijkpost' van het
Joods Agentschap, wat wil zeg
gen dat ze heel dicht bij een Ara
bisch bevolkingscentrum ligt,
in dit geval Baka al-Garbiya.
Het Agentschap laat de uitgifte
van bouwgrond over aan een
plaatselijke selectiecommissie
en die heeft het echtpaar
Ka'adan afgewezen.
Adel en lman besloten het er
niet bij te laten zitten. Met de
steun van de Vereniging voor
Burgerrechten in Israël stapten
ze in 1995 naar het Hoogge
rechtshof. Al snel werd duide
lijk dat de opperrechters hun
vingers liever niet brandden
aan deze uiterst gevoelige mate
rie. Vele malen stelden ze een
uitspraak uit en maanden ze de
partijen in onderling overleg tot
een oplossing te komen. Maar na
vijf jaar soebatten, moest het er
deze week van komen. Het Hof
besliste in meerderheid dat zelfs
het Joods Agentschap niet het
recht heeft te discrimineren als
het gaat om de verdeling van
staatsgrond.
Dissident
Of in de woorden van de presi
dent van het Hof, opperrechter
Aharon Barak: „Het joodse ka
rakter van de staat biedt geen
rechtvaardiging voor het discri
mineren van haar burgers." De
enige dissident in het vijf man
tellende rechtscollege, opper
rechter Yacov Kedmi, kon zich
;-Sr
Israëlische militairen oefenen in de Negev-woestijn. Het Joodse Genootschap vreest dat de joden hun greep op dit gebied verliezen na de
uitspraak van het Hof. foto EPA
vinden in het argument van het
Joods Agentschap dat dit, als
een joods-zionistisch kolonisa
tie-instituut, zelf moet kunnen
beslissen wie van zijn activitei
ten mogen profiteren.
De uitspraak van het Hof heeft
de potentie van een revolutie,
ook al is met nadruk bepaald
dat ze geen consequenties heeft
voor al bestaande situaties. Dat
betekent bijvoorbeeld dat kib
boetsen hun eigen selectiebeleid
mogen blijven voeren. Sallai
Mëridor, de voorzitter van het
Agentschap, heeft de regering
gewaarschuwd dat het juridi
sche besluit 'vergaande gevol
gen kan hebben voor de Arabi
sche Driehoek, Galilea en de
Negev als integrale bestandde
len van de staat'. Meridor heeft
de regering gevraagd ervoor te
zorgen dat de joodse greep op
deze gebieden blijft bestaan.
Vertegenwoordigers van de
rechtse partijen schilderen al
een gitzwarte toekomst voor
joods Israël, waarin de Arabie
ren zelf een agentschap gaan
oprichten om de zionistische
beweging een sigaar uit eigen
doos te kunnen presenteren.
Knessetlid rabbijn Chaim
Druckman van de Nationaal
Religieuze Partij heeft er al een
spotnaam voor verzonnen. Hij
voorspelt dat het 'Nationaal
Fonds van Ishmael' Arabieren
met dikke beurzen zal aanmoe
digen overal land op te kopen.
Succes
De Arabische politieke partijen
zijn uiteraard tevreden. Ze be
schouwen de uitspraak als een
belangrijk succes in wat ze om
schrijven als hun strijd tegen
'racisme in het beheer van na
tionale instellingen'. Volgens
afgevaardigde Azmi Bishara
heeft het Hof een stap gezet in de
richting van afschaffing van de
directe en indirecte discrimina
tie van de Arabische bevolking.
Nu hij het gelijk aan zijn kant
heeft gekregen, staat Adel Ka'a-
nen voor een nieuw probleem.
Het stukje grond dat hij vijf jaar
geleden voor 19.000 dollar had,
kunnen kopen, moet nu 90.000
dollar kosten ..Ik ga vechten
voor het recht het voor de oor
spronkelijke prijs te kopen",
kondigt hij vast aan. Zijn advo
caten, betaald door de burger
rechtenbeweging, wrijven zich
al weer in de handen. GPD
Na zes dagen hebben de frac
tieleiders van de vijf grootste
partijen van ons land hun be
zoek aan Zuid-Afrika afge
sloten. Hoop en pessimisme
wisselden elkaar in hoog
tempo af. Wat moet er wor
den van een land waarin
eenvijfde van de volwassen
bevolking het HIV-virus
draagt?
door Koos van Wees
Het was een onderwerp
dat tijdens elk gesprek
terugkeerde de afgelopen da
gen: nergens in Afrika ver
spreidt het HIV-virus zich zo
snel als in Zuid-Afrika.
Of de Nederlandse fractielei
ders Melkert (PvdA), Dijk
stal (WD), De Hoop Scheffer
(CDA), De Graaf (D66) en
Rosenmöller (GroenLinks)
nu spraken met vakbonds
vertegenwoordigers of de
voorzitter van de centrale
bank, telkens weer kwam dat
grimmige gegeven om de
hoek kijken.
Zuid-Afrika maakt zich zor
gen. Aids raakt de samenle
ving in het hart. Het bedrijfs
leven ziet een steeds groter
deel van zijn werknemersbe
stand wegvallen door aids.
Van de huishoudens waarin
aids heerst, wordt een groot
deel van een vaak toch al
armzalig inkomen besteed
aan medicijnen.
„Het aids-vraagstuk is het
allergrootste probleem waar
Zuid-Afrika mee te maken
heeft. Maar wat opvalt is dat
de hoop er altijd wel is, wie je
ook spreekt", zo verwoordde
D66-leider Thom de Graaf
gisteren de indrukken van de
commissie.
Maar aids is niet het enige
probleem, en volgens enkele
van de delegatieleden zelfs
niet het grootste. PvdA-frac-
tieleider Ad Melkert ziet nog
steeds de apartheid als hét
probleem. „De politieke
apartheid is vervangen door
een economische. Nog steeds
hebben de zwarten geen toe
gang tot de hogere lagen van
de arbeidsmarkt. Er zijn nog
steeds mensen die minder
dan een dollar per dag ver
dienen, waar dan de enorme
rijkdom van sommige blan
ken tegenover staat."
De vijf begaven zich de afge
lopen dagen zowel in de golf
platen werkelijkheid van de
overbevolkte township
Alexandra als in de rijke bui
tenwijken van Kaapstad en
Johannesburg. Ze spraken
met mensenrechtenactivis
ten, vakbondsmensen, poli
tici en hoogleraren, niet al
leen over Zuid-Afrika zelf,
maar ook over de omringen
de landen.
Jaap de Hoop Scheffer hield
er een 'voorzichtig positieve'
indruk aan over. Binnen het
ANC bemerkte hij toch een
stroming die de eigen macht
ter discussie wil stellen, zelfs
zou willen delen. De kans van
een eenpartij-staat zou daar
mee aanmerkelijk kleiner
worden. „Ik heb de indruk
dat het beeld van een Zuid-
Afrika dat zowel bestaat als
een eerste als een derde we
reld doorbroken kan wor
den."
Overgangssituatie
Maar dat kan niet zonder
hulp, zo tekenden enkele
fractieleiders aan. Als het
aan De Hoop Scheffer, De
Graaf en Rosenmöller zou
liggen, dan zou Zuid-Afrika
ook na 2004 kunnen blijven
rekenen op een bijdrage van
ons land van vijftig miljoen
gulden per jaar. Zuid-Afrika
krijgt het geld nu als land in
een 'overgangssituatie'. Vol
gens de normen verdienen de
inwoners eigenlijk te veel per
hoofd van de bevolking om
voor ontwikkelingshulp in
aanmerking te komen.
PvdA en VVDop dit moment
samen een Kamermeerder
heid, willen zo ver nog niet
gaan. Melkert wil dat Zuid-
Afrika 'een hogere prioriteit
krijgt in het buitenlandse en
economische beleid van ons
land', maar was weinig con
creet over de inhoud.
Dijkstal denkt aan het 'in
tensiveren van de betrekkin
gen', maar ook daarvoor is
geen geldpot voorradig. Vol
gens hem zou het ook helpen
als de EU allerlei maat
regelen om de eigen markt
te beschermen, zou ophef
fen. GPD
Handen afhakken, gesel
partijen, steniging: de
straffen uit de islamiti
sche wetgeving (shari'ah)
wedijveren met elkaar in
onmenselijkheid. Wie de
shari'ah wil invoeren,
hoeft niet op applaus van
niet-moslims te rekenen.
Maar vliegen de geampu
teerde handen in het rond
als een land de shan'ah
hanteert? Nee, blijkt uit de
woorden van Ruud Pe
ters, verbonden aan de
Universiteit van Amster
dam en gespecialiseerd in
het recht van de islam en
het Midden-Oosten. De
interpretatie van het isla
mitisch strafrecht ver
schilt wereldwijd nogal.
door Han Dirk Hekkinq
Seks voor het huwelijk vin
den veel mensen geen punt.
Maar als je in de Nigeriaanse
provincie Zamfara woont en je
wordt bij het liefdesspel be
trapt, dan heb je een probleem.
Dan word je gegeseld wegens
overspel.
Bovenstaande overkwam begin
dit jaar een 18-jarige jongen en
zijn vriendin van zestien. Zam
fara voerde eerder als eerste Ni
geriaanse provincie islamiti
sche wetten in. Twee andere
noordelijke regio's volgden on
langs dit voorbeeld. De commo
tie die dit veroorzaakte, leidde
tot omvangrijke gevechten tus
sen moslims en christenen.
Daarbij zijn tot op heden meer
dan duizend mensen om het le
ven gekomen.
Dat de plaatselijke autoriteiten
de christelijke tegenstanders
van de shari'ah hadden verze
kerd dat de islamitische wetge
ving voor hen niet zou gelden,
maakte voor de christenen niet
uit. Ze hadden al gemerkt dat de
shari'ah ondanks alle beloftes
hun dagelijks leven behoorlijk
beïnvloedde. Op de scholen in
Zamfara werden bijvoorbeeld
de jongens van de meisjes ge
scheiden En zo waren er meer
voorbeelden.
Weerzin
De invoering van de shari'ah in
de Nigeriaanse provincies is na
de onlusten opgeschort. De Ni
geriaanse regering kan zich met
veroorloven dat de weerzin te
gen de islamitische wetgeving
een nieuwe katalysator wordt
voor de zich verbreidende chaos
in het land.
Elders in de wereld is de invoe
ring van de shari'ah soepeler
verlopen. Het woord 'come
back' in plaats van 'invoering' is
trouwens beter op zijn plaats.
Tot in de vorige eeuw gold de
shari'ah in de islamitische we-
Studentes wonen een les over echtscheiding volgens de shari'ah bij aan een openbare school in de Nigeriaanse staat Zamfara.
foto Brennan Linsley/AP
reld als het gewone recht. Het
verloor echter steeds meer ter
rein onder invloed van het Euro
pese kolonialisme. Islamitische
landen verloren hun onafhan
kelijkheid; de nieuwe macht
hebbers introduceerden wester
se rechtssystemen, al bleef
veelal het aloude erf- en fami
lierecht gelden.
Pas aan het eind van de j aren ze
ventig in deze eeuw kreeg de te
genbeweging, die de shari'ah te
rug wilde, voet aan de grond.
Dat gebeurde bijvoorbeeld in
Iran, dat na de verdrijving van
de sjah een islamitische repu
bliek werd. Maar ook landen als
Soedan en Libië omarmden de
shari'ah.
Amputaties
Wie denkt dat die comeback van
islamitische wetgeving tot een
stortvloed van berichten over
amputaties en ander lichame
lijk ongemak naar aanleiding
van sancties uit de shari'ah leid
de, komt bedrogen uit. Volgens
deskundige islamitisch recht
Ruud Peters treden de justitiële
apparaten in de genoemde na
ties over het algemeen terug
houdend op bij het opleggen van
de hardste sancties uit de shari
'ah.
In een land als Soedan heeft dat
te maken met de burgeroorlog,
die het land al sinds mensen
heugenis verscheurt. De rege
ring in Khartoem, die van
Soedan het liefste een model-is
lamitische staat wil maken,
heeft in grote delen van het niet-
islamitische zuiden van het land
niets te vertellen. De tegenstand
daar tegen de regering in het
noorden is ten dele geïnspireerd
door de weerzin tegen islamiti
sche wetgeving.
Peters: „Soedan voerde in 1983
de shari'ah in. Maar er was veel
verzet tegen, waardoor het sys
teem na anderhalf jaar weer
werd aangepast. Nu gelden
sommige regels alleen voor
moslims."
In andere landen waar islamiti
sche wetgeving geldt, is het
plaatje weer anders. Dat komt
volgens Peters bijvoorbeeld
omdat de rechters zijn opgeleid
volgens een andere rechtstradi
tie: de westerse, die behalve de
doodsstraf geen lijfstraffen
kent. „In Libië heeft Khadaffi
het islamitisch recht wel inge
voerd. Maar het is nooit toege
past. Het heeft een symbool
functie. Het verleden van Libië
als kolonie speelt hierbij een rol.
Hetzelfde doet zich voor bij Pa
kistan. Peters: „Pakistan kent
het islamitisch strafrecht al ge
ruime tijd. Je ziet daar wel dat er
op een laag niveau handafkap-
pingen worden opgelegd, maar
dat wordt op hoger niveau dan
tot celstraf omgezet. Er zijn wel
geselstraffen ingesteld."
De Pakistaanse regering wordt
wel steeds meer onder druk ge
zet om de islamitische wetge
ving daadwerkelijk volledig toe
te passen. Zo stelden eind vorig
jaar vier rechters van het hoog
gerechtshof dat het berekenen
van rente over leningen in strijd
is met de shari'ah. Ze riepen de
regering op voorbereidingen te
treffen om in 2001 een econo
misch systeem te kunnen invoe
ren zonder rente.
Vonnissen
Bij harde, wrede vonnissen aan
de hand van de shari'ah denken
westerlingen meestal aan Af
ghanistan, waar de machtheb
bers er een bepaald strenge uit
leg van de islamitische wetten
op nahouden. Maar Peters ziet
in andere landen die net als Af
ghanistan de shari'ah al eeu
wenlang gebruiken - Saudi-
Arabië en Jemen - dat de lust tot
het opleggen van verminkende
straffen niet echt'aanwezig is.
„Een opperrechter uit Jemen
vertelde me vorig jaar dat ze
proberen vonnissen waarin la
gere rechters handafkappingen
opleggen zoveel mogelijk om te
zetten."
Volgens de wetenschapper is
een dergelijk gedrag gebaseerd
op een uitspraak van de profeet
Mohamed, die er op neer komt
dat lijfstraffen zoveel mogelijk
moeten worden voorkomen. Pe
ters: „En dat terwijl deze landen
dus vrij strikt zijn in hun toe
passing van de shari'ah. Maar ze
bestraffen bijvoorbeeld de dief
stal van staatseigendom niet
met verminking. De rechter re
deneert dan 'wat van de staat is,
is van ons allemaal'. Dat is dus
geen diefstal."
Koran
Die rekkelijkheid in de uitleg
van de shari'ah speelt al sinds
het ontstaan van de islam, on
derstreept de Amsterdammer.
De profeet Mohamed stelde een
groot aantal regels vast, die vol
gens hem van Allah afkomstig
waren. Deze richtlijnen, die
familie- en erfkwesties, bestraf
fing van delicten, staatsinrich
ting en oorlogsvoering behan
delen, staan in de koran. Een
volledige richtsnoer voor het
menselijk handelen kon deze
niet bieden; voor sommige pro
blemen bleek de koran geen op
lossing te bieden.
Daarom grepen islamitische ju
risten naar een tweede rechts
bron: 'het voorbeeld van de pro
feet'; hoe had Mohamed zich
gedragen of uitgesproken bij
bepaalde gevallen. „Maar ook
daar was geen wetboek uit te
destilleren", aldus Peters.
Alcohol
Uiteindelijk ontstonden er vier
juridische stromingen, die bij
bepaalde zaken cruciale regels
net even anders uitleggen.
Neem bijvoorbeeld het drinken
van alcohol, iets wat in diverse
islamitische staten strafbaar is.
In de koran staat dat het drin
ken van wijn verboden is. Maar
vallen andere alcoholische
dranken ook onder dat verbod?
Ja, zegt de ene stroming. Nee,
zegt een andere, de gedachte
achter het wijnverbod is dat je
van wijn dronken kan worden.
Dus dronkenschap is verboden;
één glaasje lijkt geen probleem.
Ook op een andere heikele
kwestie - hoe de dief te straffen -
zijn verschillende interpretaties
van toepassing, zegt Peters. Op
diefstal staat in principe ampu
tatie van de rechterhand. Maar
het gestolen goed moet wel een
bepaalde waarde hebben, wil
deze sanctie van toepassing
zijn. Volgens Peters stelt de ene
wetsgeleerde dat het artikel
tenminste een kwart dinar (een
dinar was vier gram goud)
waard moet zijn, een ander legt
de lat op tien dirham (een munt
die minder waard is), weer een
ander op vijf dirham.
•Voeg bij dit laatste de eerder ge
signaleerde relatieve terughou
dendheid in sommige landen om
amputaties uit te voeren, en het
is duidelijk dat de shari'ah vele
gezichten kent.
Marshall-hulp
De Nederlandse regering be
stemt bijna twaalf miljoen
gulden uit de pot van de Mars-
hall-hulp voor de herverkave
ling van Walcheren. Eerder
werden al Amerikaanse mil
joenen gestoken in de weder
opbouw van Walcheren.
Doodstraf
De officier van justitie heeft
wegens landverraad en hoog
verraad de doodstraf geëist te
gen de tweede man van de
NSB, Cornelis van Geelker
ken,
Levenslang zou geen goede
straf zijn, vindt de officier, om
dat de kans bestaat dat zo'n
vonnis overtien of vijftien jaar
wordt versoepeld.
Pact
Australië wil een pact voor
Azië en het gebied van de Stille
Oceaan. De Verenigde Staten
zouden ook mee moeten doen,
vindt Australië. Een pact moet
zorgen dat het communisme
geen voet aan de grond krijgt
in het gebied.
Woningen
Het ministerie van Wederop
bouw en Volkshuisvesting
heeft een aantal woningen toe
gewezen voor mensen die in
een andere provincie werken
dan waarin ze wonen.
De provincie Zeeland komt er
bij de verdeling wel heel erg
bekaaid af: hier heeft de mi
nister slechts één huis toege-
Uitgever:
J. C Boersema
Hoofdredactie:
A L. Oosthoek
I D Bosscher (adjunct)
A L Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Oostsouburgseweg 10
J Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel (0118)484000
Redactiefax: (0118) 470102
Vlissingen:
I Postbus 18
j 4380 AA Vlissingen
l Tel. (0118) 484000
I Fax. (0118)472404
Goes: Voorstad 22
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel (0113)273000
Fax (0113)273010
Terneuzen: Axelsestraat 16
Postbus 51
I 4530 AB Terneuzen
Tel (0115)686000
Fax (0115)686009
Hulst: 's Gravenhofplein 4
4561 AJ Hulst
Tel. (0114) 373839
Fax. (0114)373840
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel (0111)454647
Fax (0111)454659
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17.00 uur
Zierikzee en Hulst:
8.30-17.00 uur
Zaterdags in Vlissingen
van 8.00 tot 10.30 uur
Internet (http://www.pzc.nl):
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
redactie. redactie@pzc nl
exploitatie, internet@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800 - 0231231 of maandag
t/m vrijdag: op de kantoren
gedurende de openingstijden,
zaterdags tot 14 00 uur
op de kantoren door de klacht in te
spreken op de band of de
verwijzing op te volgen
Overlijdensadvertenties:
tijdens kantooruren en
uitsluitend maandag-
t/m vrijdagavond van 20.30
tot 22.00 uur en zondagavond
van 20.00 tot 22.00 uur
Tel(0118)484000
Fax(0118)470100
Abonnementsprijzen
bij automatische incasso:
(tussen haakjes prijs met acceptgiro)
per maand 36.70 (nvt)
per kwartaal, 100.00 101,65) I
per jaar: ƒ380,00 (ƒ381.65)
Voor toezending per post geldt
een toeslag
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor
het einde van de betaalperiode
Losse nummers
maandag t/m vrijdag 1.85 per stuk
zaterdag: 2,75 per stuk
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties
ABN AMR0 47 70 65.597
Postbank 35 93 00
Advertenties
Alle advertentieopdrachten worden
uitgevoerd onder toepassing van
de algemene voorwaarden van
Uitgeverij PZC BV alsmede de
regelen voor het advertentiewezen
Tarieven kunnen tijdens kantooruren
worden opgevraagd
bij de advertentieorderafdeling
Tel: 0118-484321
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV Wegener NV