Nieuwe verleiders
van Fruitmasters
O'
tongeojec
w/
IJspret: volgende winter beter
Klerk, metselaar en loodgieter
PZC
êSfèi
door A. J. Snel
De consumenten van de
toekomst kunnen worden
verleid met methoden uit het
verleden. Die gedachte lijkt ten
grondslag te liggen aan de
grootste campagne voor fruit die
de veiling Fruitmasters uit
Geldermalsen ooit heeft
ontwikkeld. Flipje, het
fruitbaasje uit Tiel, heeft op
opeenvolgende generaties een
onuitwisbare indruk gemaakt.
Piggelmee en diens levensgezellin
zijn blijvend verbonden zijn aan
de koffie en thee van Van Nelle.
De campagne van Fruitmasters
wordt bevolkt door figuurtjes die
aan Flipje doen denken. Ze zullen,
afgebeeld op stickers, cadeau
gedaan worden aan kinderen die
ze in een boekje met eeri verhaal
kunnen plakken; net als in de
jaren vijftig, toen de boekjes over
Piggelmee werden gecompleteerd
met plaatjes van het
dwergenpaartje annex familie en
kennissenkring.
Het is de bedoeling kinderen aan
te zetten tot het eten van fruit door
dat te presenteren als een reeks
karaktertjes die aansluiten bij
hun belevingswereld. En fruit
krijgt, als het aan Fruitmasters
ligt, voor kinderen een heel
nieuwe naam. Je eet geen appel,
peer of pruim meer; je eet een
Noepie. Marketingmanager
Eveline Westeneng van
Fruitmasters, die het idee voor de
campagne in eigen huis heeft
ontwikkeld en die voor de
vormgeving en uitvoering
samenwerkte met het bureau Idé
in Geldermalsen: „We hebben
voor alle fruit de verzamelnaam
Noepies bedacht. Veel kleine
kinderen zeggen Noepie als ze het
over een snoepje hebben. We
willen overbrengen dat het gaat
om iets lekkers. Nee, op
gezondheid mikken we niet.
Iedereen weet wel dat fruit gezond
is, maar daarmee trek je kinderen
naar ons idee niet over de streep.
Het gaat erom dat de Noepies voor
kinderen een heel eigen leven gaan
leiden, dat ze aantrekkelijk zijn.
Kinderen moeten het gevoel
hebben dat ze zich kunnen
vertonen met een stuk fruit."
De Noepies hebben onder de
handen van de Goese illustrator
Danker Jan Oreel diverse
gestaltes gekregen. Zo zijn daar
Toffe Peer, een stuk ooft op
rollerskates en uitgerust met een
mobieltje, Jona Gored, een tutje,
Con Ference, een spetter van een
meid, Jona Gold, die zich gaarne
met sport bezighoudt en El Star
die de uitstraling heeft van een
popster. In het totaal zijn er
achttien figuurtjes die als sticker
verkrijgbaar zijn en die mee
verpakt worden in een zak
Noepies van een kilo of
anderhalve kilo. De boekjes
worden gratis aangeboden.
Eveline Westeneng: „Wij hopen
dat de Noepies een begrip worden.
We richten ons op de
leeftijdsgroep van vier tot acht.
Uit onderzoek blijkt, dat mensen
van vijftig en ouder gewoon zijn
fruit te eten. De groep tussen de
twintig en de veertig jaar gaat dat
steeds minder doen en dat zijn de
opvoeders van dit moment. Zij
leren in steeds mindere mate hun
kinderen fruit te eten. Via de
campagne proberen we die
kinderen nu toch te bereiken en te
overtuigen dat het om iets lekkers
gaat. We geven op die manier
ouders een handvat. Het is gezond
per dag twee ons groente en twee
stuks fruit te eten. Dat weten
mensen ook wel maar ze doen het
niet meer. Er is een verschuiving
naar sappen."
Verkoop stijgt
Op de vraag of kinderen in een
tijdgewricht, waarin vrijwel alle
speelgoed voorzien is van
batterijen, beweegt en geluid dan
wel lichtflitsen voortbrengt nog
geboeid kunnen raken door een
campagne met een stripboek en
daarin te plakken stickers, zegt
Westeneng: „Uit incidentele acties
blijkt dat de verkoop stijgt als er
stickers cadeau gedaan worden.
We hebben de campagne die we nu
op touw zetten, uitgeprobeerd op
een groep schoolkinderen en die
bleek enthousiast. Nee, we hebben
geen grootscheeps onderzoek
gedaan. Daarmee zou veel geld
gemoeid zijn en dat besteden we
liever direct aan de campagne
voor de Noepies." Binnenkort
woensdag 9 februari 2000
worden in hoog tempo
vijfhonderdduizend boekjes
verspreid over een groot aantal
supermarkten en detailzaken.
Fruitmasters heeft afspraken
gemaakt met onder meer Konmar,
A&P, Groenwoudt, Hoogvliet en
Vomar. Er kunnen meer ketens
volgen. Het eerste boekje is Het
raadsel van de verdwenen
bloesem. Het heeft een licht
educatieve toets: in de zijlijn van
het verhaal wordt duidelijk dat bij
de teelt van voor fruit bloesem
nodig is. Er liggen nieuwe
verhalen op de plank. Als de actie
aanslaat, kan er uitbreiding aan
gegeven worden waarbij gedacht
wordt aan ansichtkaarten,
T-shirts, petjes en ook aan
Internet dat gebruikt kan worden
om met kinderen over de Noepies
te corresponderen.
Werkstukken
„Er blijkt veel belangstelling te
zijn om voor school werkstukken
te maken over fruitteelt en fruit,
we krijgen daarvoor heel veel
aanvragen", zet Westeneng. „We
kijken dus naar allerlei
communicatiemiddelen. Hoe we
verder gaan, hangt af van de vraag
in hoeverre de Noepies aanslaan.
Blijkt het na een half jaar niet te
werken, dan stoppen we. We
zullen attent zijn op het verloop,
ook als het gaat om de snelheid
waarmee kinderen de stickers
kunnen sparen. Het moet
natuurlijk niet eindeloos duren
voor je zo'n boekje vol hebt. We
zullen er hoe dan ook voor zorgen
dat kinderen dat voor elkaar
kunnen krijgen."
In eigen kring is de campagne
intussen goed ontvangen. „De
campagne heeft op die
manier ook een uitwerking
onder de fruittelers. Het
gaat zo slecht en dan
ontstaat de neiging
om te klagen en te
zeuren. Ik denk dat zo'n
promotie ook werkt om de
stemming bij de leden van
Fruitmasters weer wat positiever
te krijgen."
door A. J. Snel
Hij volgt de melkoorlog die
woedt tussen de
supermarkten op de voet en
vrolijk wordt hij er niet van.
Wileo Verhage heeft namelijk de
overtuiging dat het grote
stunten uiteindelijk ten koste
van de boeren gaat.
„Supermarkten proberen de
consumenten te lokken met
melk voor een prijs die lager is
dan ze zelf moeten betalen. Dat
moet dan via de verkoop van
andere artikelen natuurlijk
worden gecompenseerd. Het
gevolg is wel dat de melkfabriek
ook geneigd is zo laag mogelijk
te gaan zitten en op de lange
termijn zal dat voor ons niet
positief uitwerken. Een
irritante ontwikkeling."
Ergerlijk vindt Wilco het ook
dat Albert Heijn kaas koopt in
Amerika. „Daar worden aan
koeien melkstimulerende
hormonen toegediend. Op grote
schaal. De melkfabrieken daar
kunnen niet garanderen dat de
melk die voor de productie van
kaas wordt gebruikt vrij is van
die middelen. Hier mogen de
hormonen niet gebruikt worden
en daar ben ik het ook mee eens.
Maar een supermarktketen
brengt wel kaas in de winkel die
van melk kan zijn gemaakt
waaraan hormonen te pas zijn
gekomen. Terwijl Albert Heijn
nog niet zo lang geleden heeft
verkondigd dat men zich zou
richten op biologisch
geproduceerd voedsel. Het is
allemaal niet consequent. Net
zo min als president Clinton. Die
maakt bezwaar tegen het
Europese subsidiebeleid en gaf
onlangs zelf aan boeren in de
Verenigde Staten onlangs
enkele miljarden steun. Er
komen daar verkiezingen aan.".
Wilco heeft de afgelopen week
weer eens invulling gegeven aan
de diversiteit van het
boerenvak. Hij heeft zich voor
kantoorklerk, loodgieter en
metselaar gespeeld. Het
kantoorwerk hield verband met
zijn lidmaatschap van de
studieclub diergezondheid.
Binnen die club worden
geregeld gegevens uitgewisseld
over ziekten, prestaties van
koeien en de kwaliteit van de
melk. Wilco wilde, met het oog
op een bijenkomst binnenkort,
daarover informatie uit zijn
computer halen, maar dat ging
minder vlot dan hij gewenst
had. Hij wist de informatie
slechts met grote moeite uit zijn
systeem te wringen.
Drinkwater
Dan heeft hij een nieuwe kraan
geplaatst en daaromheen een
put gemetseld. De kraan is
nodig om drinkwater voor de
koeien op de weilanden te
krijgen. „Boven de bestaande
kraan hebben we de
uienbewaring geplaatst en dus
moest er wat veranderen."
Een verkoper van de
Coöperatieve Zuidelijke Aan-
en Verkoopvereniging is dezer
dagen op het bedrijf geweest om
te adviseren over de rantsoenen
voor de koeien. Wilco: „Het is
goed dat er zo nu en dan iemand
van buiten naar de koeien kijkt.
Dat voorkomt
bedrijfsblindheid. De droge
koeien herkauwden te weinig en
ze gaven te vaste mest. Die
kregen te weinig eiwit en daarop
wordt het rantsoen nu
aangepast."
Koeien wordt acht weken voor
het kalven drooggezet. Ze
kunnen hun energie dan
aanwenden voor het kalf en de
uier krijgt rust. Om de
melkproductie af te remmen
worden het voer en de
hoeveelheid water aangepast.
Soms moet een koe nog eens per
dag worden gemolken, in andere
gevallen wordt dat direct
stopgezet. Wilco: „Je kunt ook al
tien weken voor het kalven een
koe droogzetten. Dat doe je als je
over je quotum dreigt te gaan.
Dat is altijd passen en meten."
Wilco Verhage (27) heeft, in maatschap met zijn vader, nabij Koude-
kerke een gemengd bedrijf. Hij doet wekelijks in deze rubriek ver
slag van zijn werk en wedervaren.
door Ben Jansen
Twee weken geleden, toen het voor het
eerst deze winter eens een beetje
vroor, reed Lou Minderhoud, voorzitter
van de Westkappelse ijsclub, langs de
ijsbaan van zijn dorp. Het dunne laagje
ijs dat een nacht matige vorst op de
watervlakte had gelegd, glom in de zon.
„Ik zag toen in gedachten een mooie,
gladde ijsvlakte vol schaatsers",
mijmert Minderhoud. Inmiddels zitten
de alternatieve elfstedentocht en de
wereldkampioenschappen allround
schaatsen er weer op. in Zuid-Frankrijk
en Spanje bereiden wielrenners zich
voor op het nieuwe wegseizoen en hier en
daar zetten krokussen het al op een
bloeien. Minderhoud: „Tja, volgend jaar
beter,"
De ijsclub van Westkapelle heet Nova
Zembla. Een naam die duidt op een mate
van winterhardheid die zo'n vereniging
van pas komt. De laatste jaren heeft de
club echter geen barre omstandigheden
hoeven te doorstaan. Sinds 1997, de
winter van de laatste Elfstedentocht,
heeft er geen ijs van betekenis meer
gelegen op de baan bij het Iezderen
Torentje. Telkenjare zet het acht man
grote bestuur van Nova Zembla zich
ruim voor de tijd waarin vorst mag
worden vernacht aan de
vrijwilligers voor het vegen van de
ijsbaan. Vroeger waren er altijd wel wat
bouwvakkers voor de vinden die in
vorstverlet waren.
Dankzij allerlei maatregelen om de
gevolgen van lage temperaturen te
beperken, kent de bouw echter
nauwelijks nog vorstverlet. Nauwelijks
vorst ook trouwens. Minderhoud: „Het is
steeds weer jammer van alle
voorbereidingen. Je zou er mismoedig
van worden." Over populariteit heeft
Nova Zembla ondanks het gebrek aan
weersomstandigheden die haar bestaan
rechtvaardigen, niet te klagen. Met haar
zeshonderd a zevenhonderd leden - de
schatting is van voorzitter Minderhoud -
behoort de ijsclub tot de grootste
verenigingen van Westkapelle. Om die
leden voor hun trouw te belonen
organiseerde de ijsclub vroeger in
winters zonder vorst een reisje naar de
kunstijsbaan in Eindhoven. Op het
hoogtepunt van deze vorm van ijspret
kwamen vier bussen de
schaatsliefhebbers uit Westkapelle
ophalen. Ook daar is de klad in gekomen.
Popelen
In Goes wacht de Vereniging Ijsvermaak
met toenemend ongeduld op vriezend
weer. De meer dan honderd jaar oude
vereniging is na de winter van 1997
nieuw leven ingeblazen en de
bestuursleden popelen dan ook om in
actie te komen. Het draaiboek voor de
plaatsing van verlichtingsmasten en
andere attributen voor onbekommerd
schaatsgenoegen ligt klaar, zodat
iedereen weet wat hij moet doen
wanneer het ijs dik genoeg is.
Ijsvermaak Goes heeft zelfs met
subsidie van de gemeente een
borstelmachine aangeschaft. Het
apparaat heeft nog geen meter ijs
geborsteld. Het is tot nu toe alleen maar
een kostenpost geweest, want ook
'werkloze borstelmachines moeten
worden gestald, onderhouden en
verzekerd.
Voorzitter Peter Kruitbosch is even
gloednieuw als de borstelmachine. Ook
hij is nog niet schaatsend in functie
geweest. „Frustrerend? Nou, een beetje.
Ik lig er in elk geval niet wakker van. Ik
vind het alleen jammer voor onze leden.
Toen we Ijsvermaak Goes weer tot leven
hebben gewekt, meldden zich bijna
honderd leden aan. Die betalen nu al een
paar jaar contributie, zonder er iets voor
terug te hebben gezien." Kruitbosch is
zich ervan bewust dat andere takken van
sport- en verenigingsleven meer
mogelijkh'eden bieden voor de
ontplooiing van bestuurlijke
vaardigheden. „Dat heb je nu eenmaal
met natuurijs. Maar ja, als we elk jaar
zouden kunnen schaatsen, ging de lol er
misschien gauw van af.
De ijsbaan van Westkapelle: je zou er mismoedig van worden. foto Di rk-Jan Gjeltema
voorbereidingen van het naderende
seizoen. Welgemoed worden de taken
verdeeld. Allereerst moet het terrein van
de ijsbaan in orde worden gebracht. Om
het gras te maaien beschikt de ijsclub
over een motormaaier, die 's winters met
een paar eenvoudige handgrepen kan
worden omgebouwd tot veegmachine.
Verder dient de verlichting in orde te
worden gebracht en moeten afspraken
worden gemaakt over de bemanning van
de koek en zopie tent. Aandacht vergt
ook de beschikbaarheid van
Jplak hier
de sticker
plak hier
ae sticker
plak-hier
de sticker
plak hier
de sticker
Pagina uit het boekje waar kinderen fruitstickers in kunnen plakken.
