Proefboringen onder Biesbos weerwoord Architect ontwerpt niet voor zichzelf 28 Je eet geen appel, maar een noepie 29 Koeling ondergronds 30 Elke wijk een eigen beplanting 31 op stap in de natuur Kleine herauten van het voorjaar buiten aebied woensdag 9 februari 2000 Al is de Sprokkel nog zo fel, zij heeft toch haar drie zomerse dagen wel Nieuwe weerwoorden zijn welkom bij de redactie PZC, postbus 18,4380 AA. Vlissingen, fax0118-470102, e-mail redactie@pzc.nl. Als we bij het landgoed Landlust aan de rand van Heinkenszand aankomen, komt het onderlinge gekrakeel van kool- en pimpelmezen ons al tegemoet. De eerste met agressieve en rauwe toon en ook het pimpelmezenbelletje heeft iets dreigends. Blijkbaar betwisten ze elkaar het voedsel dat in de struiklaag aanwezig is. Achter het toegangshek leidt het pad twee kanten op. Links komen we bij het oude koetshuis waarin het kantoor van de stichting Het Zeeuwse Landschap is gevestigd. Het gebouw straalt nog steeds nostalgie uit en door de nog aanwezige mendeuren kunnen we ons goed voorstellen hoe in vroeger tijden men hier bedrijvig was met in- en uitspannen van de paarden. We volgen het pad dat naar rechts afbuigt, en door een klein bosje slingert. Hoog opgaande en indrukwekkende bomen bepalen hier de sfeer. Opvallend is dat veel bomen tot grote hoogte met klimop zijn begroeid. Als lianen slingeren de takken zich rond de stammen op zoek naar licht en vormen wintergroene pilaren. Tussen al deze wirwar houden zich ongetwijfeld duizenden insecten schuil, waar vogels hun maaltijd mee doen. Op de bosgrond, nog voor een groot gedeelte bedekt door afgevallen blad, kondigen frisgroene jonge spruiten van het zomerhalfjaar beschuttende oeverbegroeiing. Voldoende voor een goed leefmilieu voor de amfibieën. Het zal niet zo lang meer duren of de eerste bruine kikkers ontwaken uit hun winterslaap. Hoewel ze minder luiddruchtig zijn dan hun neven, de groene kikkers, zijn ze er wel als een van de eersten bij als het gaat om hun voortplanting. In de buurt van de vijver steken verschillende toefen sneeuwklokjes hun kop boven het gras en onder bomen staan al fier de geaderde bladeren van aronskelken. Wat verderop de altijd groene struikvorm van rododendrons vol veelbelovende knoppen. Door hun aanwezigheid worden we des te meer bepaald bij het feit dat we in een stukje puur cultuur zijn aangeland. In de loop van de eeuwen zijn op heel veel plaatsen in de provincie dergelijke landgoederen aangelegd. Dikwijls naar voorbeelden uit de Engelse landschapsstijl. Ter verfraaiing werden niet zelden uitheemse planten gebruikt om de tuin een bijzonder karakter te geven en veel van de bolgewassen die bij ons voorkomen, zijn van deze zogenaamde stinzenpllanten. Sneeuwklokjes, wilde hyacint, daslook en aronskelk: het zijn allemaal planten die hier van nature niet in het wild voorkomen. Op de landgoederen zijn het dikwijls de eerste bloeiende voorjaarsbodes en als over niet al te lange tijd de sleutelbloemen tot bloei komen kunnen we stellen dat het voorjaar definitief zijn intrede heeft gedaan. Vooralsnog moeten we het doen met de kleine herauten onder de stinzenplanten; de sneeuwklokjes. Teer en klein maar hardnekkig steken ze hun toeven boven gras en blad, bekroond door witte bloemen. Bziitengebied is een wekelijkse bijlage over natuur en landschap, land- en tuinbouw, streektaal en streekcultuur, architectuur en stedenbouw, recreatie en vrije tijd. Vragen, opmerkingen en suggesties zijn welkom bij de redactie van de PZC, postbus 18, 4380 AA, Vlissingen, fax 0118- 470102, e-mail redactie@pzc.nl. zijn tikkend wintergeluid. Overigens zijn er duidelijke voorjaarstekens. Het terrein is kleinschalig en het duurt niet lang of we keren terug in de omgeving van het oude koetshuis. Hier vlakbij stuiten we Tekst en illustratie Adri Karman op een grote vijver. Duidelijk een aangelegd onderdeel van het meer parkachtig aandoende stuk van het landgoed. De vijver is spaarzaam begroeid, maar resten van lisdodden en andere waterplanten wijzen op een in het fiuitekruid al nieuw leven aan. Een troep kauwen vliegt boven de majestueuze kronen van de oude bomen en in de toppen koeren de turkse tortels. Alleen een roodborst, die we niet zien maar duidelijk horen, houdt het nog bij De Nederlandse Aardolie Maatschappij (NAM) ligt weer onder vuur. Ditmaal is het Nationaal Park de Biesbos plaats van handeling. De NAM wil daar proefboringen doen omdat men denkt dat er onder de Biesbos een gasbel zit. Definitieve toestemming is er nog niet officieel, maar minister Jorritsma heeft de NAM toegezegd in principe een boorvergunning te willen verstrekken. De plannen zorgen nu al voor een storm van protesten. Boor de Biesbos niet de grond in, waarschuwt het actiecomité. We boren niet in de Biesbos, zegt de NAM. Een verhaal over de drie B's: Biesbos, Bevers en Boringen. door Jeroen Vliegenberg Eeri stuk of vier aalscholvers zitten in het zonnetje, om zich op te laten drogen. ,,Kijk", roept boswachter Dirk Feij enthousiast. „Daar zwemt een bever. Hij is niet zo heel groot, waarschijnlijk is het een jongvolwassenen. Ze kunnen wel dertig kilo wegen." De bever zwemt een stukje mee met het bootje van Feij. De boottocht voert langs beverburchten. Enkele wilgen zijn omgevallen door het geknaag van de bevers. Er zijn naar schatting tachtig bevers in de Biesbos. „De populatie groeit, maar het kon harder", zegt Feij. „Misschien heeft dat te maken met het slib, dat is vervuild door cadmium en andere metalen." Een paar honderd kilometer verderop, op het hoofdkantoor van de NAM in Assen, zucht woordvoerder Frank Duut weer eens diep door de telefoon. Hij is het een beetje zat dat de NAM wordt afgeschildeixl als de kwade pier. „Er komt in het geheel geen boorterrein. De onrust is dus onnodig. 'Ze willen in de Biesbos boren'. Echt, dat waren we en dat zijn we niet van plan. De Socialistische Partij springt daar bovenop en verspreidt folders en actiekaarten. Zonde van al die bomen die daarvoor nodig zijn. Het gaat de SP alleen maar om ledenwinst." Harry Voss is medewerker bij het MilieuAlarmteam van de SP. „Het gaat ons om de aantasting van de omgeving. Ons standpunt luidt: Blijf met je handen van dit Nationaal Park. Er is al zoveel afgebroken aan natuur in ons land. De natuur zit vreselijk in de verdrukking. Bovendien hebben we met z'n allen miljoenen in de Biesbos geïnvesteerd en nu ga je met die proefboringen allerlei bedreigingen afvuren." Arrogantie Voss stoort zich mateloos aan de houding van multinationals en bewindslieden. „De NAM, maar ook Shell en minister Jorritsma menen te kunnen bepalen hoe mensen gevoelsmatig met de natuur moeten omgaan. Dat is de arrogantie van de macht." Volgens Voss gaat het om een 'gasbelletje'. „Één tot twee miljard kubieke meter gas, terwijl de bel van Slochteren uit 350 miljard kuub gas bevat. Waar praten we over? De NAM moet kunnen aantonen dat het om economisch gewin gaat, anders zal een milieu effect rapportage een vergunning afwijzen." Maar NAM-woordvoerder Duut verwijt de SP voorbarige conclusies te trekken. „We willen maar één proefboring buiten het tot acht weken. De NAM heeft het Overlegorgaan Biesbos onlangs laten weten daarom naar gas te willen zoeken. Om misverstanden omtrent de gevolgen voor het natuurgebied uit de wereld te helpen, gaat de NAM maandag 15 februari praten met het Overlegorgaan en lokale en provinciale bestuurders. De SP krijgt steeds meer steunbetuigingen, van particulieren en milieuorganisaties.Voss: „De aalscholver en de bever worden niet direct bedreigd, maar indirect is er wel sprake van een verstoring van flora en fauna. Feij: „De enige manier waarop je de Biesbos in kunt is per boot. Dat betekent dat er een constante aan- en afvoer van boormateriaal zal plaatsvinden. Dat leidt onherroepelijk tot overlast in een stiltegebied als de Biesbos. Ganzen zijn erg gevoelig voor verstoringen. Dat boringen eventueel tot bodemdaling kunnen leiden is voor Staatsbosbeheer geen punt, zegt Feij. Internationaal gezien is de Biesbos - met een oppervlakte van 7000 hectare het grootste Nationaal Park van ons land - beschermd, maar Feij is bang dat het toch gaat gebeuren. „De NAM moet duidelijker zijn. Wat er precies gaat gebeuren weet niemand. En wat is tijdelijk proefboren?" Burgemeester J. Elzinga van Drimmelen zet zich al jaren in voor de Biesbos. Hij maakt zich grote zorgen, maar is blij met de actie van de SP. „De NAM beweert heel stellig dat er niet in dè Biesbos wordt geboord. Dat wil ik dan graag zwart op wit hebben. Ze kunnen vanaf de randen boren of vanuit een iets verderop gelegen industrieterrein gaan boren. Het punt is dat de randen formeel niet tot de Biesbos behoren, dus wat dat betreft staat de NAM juridisch misschien sterk. Maar het leidt tot verstoring van flora en fauna. Bevers hebben nou eenmaal geen topografische kaart bij zich." Boswachter Dirk Feij, varend door de Biesbos: „Wat is tijdelijk proefbo ren?" foto's Dirk-Jan Gjeltema gebied. Zonder een streep effect voor het milieu. En zonder lawaai. Kennelijk heeft iedereen gemist dat we al jaren in allerlei andere gasvelden boren. Men is erg kortzichtig bezig. Als de NAM in het spel is wordt dat per definitie als een bedreiging beschouwd." Praten De kans dat de NAM in de Biesbos een 'economisch winbare' hoeveelheid gas vindt is volgens Duut één op drie. Seismisch onderzoek in de jaren tachtig heeft aangetoond dat er op een diepte van 2500 meter een zandsteenlaagligt. Dat is een voorwaarde voorde aanwezigheid van gas. Een proef box-ing duurt zes LANDGOED LANDLUST HEINKENSZAND Sinoutskerke

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2000 | | pagina 27