buitenweg Laat een andere arts je klacht ook beoordelen reportage Vraag de chirurg naar zijn cv zaterdag 29 januari 2000 RUDEN RIEMENS HermaCoumouisarts. Elf jaar gele den opende zij een 'Second Opi nion Praktijk' in Amsterdam. 2e on dersteunt patiënten bij het nemen van een beslissing omtrent een voorgestel de behandeling. 'Veel patiënten vragen zich af in hoeverre het advies dat ze van hun behandelend arts gekregen hebben overeen komt met de mening van andere artsen." Om antwoord te geven op die vraag duikt Coumou in de medische litera tuur, zoekt ze op internet naar infor matie en alternatieven en vergelijkt ze de voorgestelde behandeling met pro cedures in ziekenhuizen elders in het land. „Eigenlijk zouden huisartsen dat werk moeten doen, maar die hebben daar geen tijd voor. Bovendien zijn huisartsen vaak niet in staat actuele li teratuur door te nemen. Ze leggen zich al gauw neer bij het voorstel van een specialist." Overigens waren collega-artsen aan vankelijk niet ingenomen met Her ma's praktijk. Zo weigerden specialisten van het AMC in Amsterdam mee te werken aan haar promotieonderzoek omdat ze het gevoel hadden dat Cou mou aan hun stoelpoten zaagde. „Ze zijn bang hun machtspositie te verlie zen. Maar het is helemaal mijn bedoe ling niet om op de stoel van andere artsen te gaan zitten. Ik onderzoek pa tiënten ook niet en stel geen diagnose. Ik ondersteun ze slechts bij het inne men van een eigen standpunt. Vaak is de situatie zo complex en ingewikkeld, dat patiënten er niet meer uitkomen, laat staan dat ze zicht hebben op voor- en nadelen van een behandeling en mogelijke alternatieven. In feite geef ik hen een snelle cursus hoe ze zo ge richt mogelijk hun vragen aan artsen kunnen stellen, zodat ze ook een dui delijk antwoord krijgen. Want artsen kpnnen, als ze willen, enorm om de he te brij heen draaien." Haar ervaring is dat artsen zich snel in hun eer aangetast voelen. „Ik kom heel wat grote ego's tegen in de gezond heidszorg. Maar om wie gaat het uit eindelijk? Om de patiënt toch? Het is voor een arts toch ook prettig om open kaart te spelen? Eigenlijk zou je een chirurg gewoon naar zijn werkerva ring moeten vragen alvorens je instemt met een operatie. 'Dokter, mag ik eerst even uw cv zien?" Niet iedereen legt zich per definitie neer bij de diagnose van een arts. Steeds meer mensen vragen om een 'second opinion', letterlijk een tweede mening. Uit onderzoek blijkt echter dat veel artsen het verzoek daartoe uitleggen als een motie van wantrouwen. En niet iedere patiënt die een toetsing wil, durft het ook aan: 'Je bent toch al gauw geneigd te denken dat de dokter het wel bij het rechte eind zal hebben. Bovendien ben je bang om de relatie met je arts op het spel te zetten.' Anj a van Driel (46) had een moedervlek op haar rechteronderbeen. „Dat ding zat er al jaren en ik had er eigenlijk nooit naar omgekeken. Maar vorig jaar merkte ik dat die plek regelmatig jeukte. Omdat ik toch voor mijn astmaklachten bij de huisarts moest zijn, heb ik hem gelijk even naar die moedervlek laten kijken. Hij zei dat ik me nergens zorgen over hoefde te maken. Toch heeft hij me na enig aandrin gen - ik vertrouwde de zaak niet - door verwezen naar de specialist." Ook de dermatoloog zei dat er niets aan de hand was. Dat die moedervlek wat hobbe lig aanvoelde kon geen kwaad, zei hij te gen Anja. Het was volgens hem dan ook niet nodig een stukje huid op kweek te zetten. Hij zag zo wel dat het goed was. Toch was Anja er niet gerust op. „Het leek wel of die jeuk steeds erger werd. Een paar maanden later heb ik daarom opnieuw contact opgenomen met die specialist en gevraagd om een second opinion. Dat ging niet van harte, merkte ik. De specia list reageerde kortaf. Ik heb hem uitge legd dat de klachten verergerden en ik er gewoon nog eens iemand anders naar wil de laten kijken. Na lang aandringen gaf hij me uiteindelijk de naam van een colle ga in een ander ziekenhuis." De tweede dermatoloog liet een stukje huid van Anj a op kweek zetten. Uit de uit slag kwam naar voren dat er zich wel de gel ijk kwaadaardige cellen in de moeder vlek bevonden. Omdat Anja er zo snel bij was, kon worden volstaan met een een voudige operatie. Sindsdien heeft ze geen klachten meer. Een 'second opinion' heeft betrekking op de diagnose of het advies van een andere deskundige dan de eigen hulpverlener. De laatste jaren is de vraag hiernaar inde ge zoek om een second opinion hun arts kwetsen of dat ze daarmee de indruk wek ken dat ze geen vertrouwen in hem of haar hebben." In de praktijk blijkt dat huisartsen zich er niet langer voor schamen om hun diagno se te toetsen aan de mening van een colle ga. „Het is beter bespreekbaar geworden. In die zin durven we ons steeds kwets baarder op te stellen. Die toetsing heeft bovendien een kwaliteitsverhogend ef fect.", zegt huisarts Rob Bruinsma. „Het vak van huisarts is vol onzekerheden. Je kunt een redelijk goede inschatting ma ken, maar je hebt nooit voor 100 procent zekerheid. En depatiënt wil die zekerheid natuurlijk wél. Dan is het prettig als met een collega kunt overleggen." Shoppen Dat patiënten recht hebben op een second opinion, wil overigens niet zeggen dat het ook altijd goed voor ze is. Vooral mensen met chronische klachten en met nieuwe en nog vrij onbekende ziektes als M.E. en whiplash kunnen zich er vaak maar moei lijk bij neerleggen dat ze uitbehandeld zij n en dat ze met hun klachten moeten le ren leven. Die mensen blijven zoeken naar een diagnose en soms is die er gewoon niet. Maar sommige patiënten krijgen daardoor wel de neiging om te gaan shop pen in de gezondheidszorg. Huisarts Rob Bruinsma komt veel, zoals hij het noemt 'silent second opinions' te gen. „Mensen die bijvoorbeeld op een doordeweekse dag met een bepaalde aan doening bij mij geweest zijn, leggen in het weekend dezelfde vraag voor aan de dienstdoende weekendarts. Dat is offici eel dan wel geen second opinion, maar heeft natuurlijk wel hetzelfde effect." Als patiënten vragen om een second opi nion bij een tweede arts, leidt dat in 7 pro cent van de gevallen tot een nieuwe prog nose omtrent het ziekteverloop, zo blijkt uit het onderzoek van de Rotterdamse Daniël den Hoed Kliniek. In een kwart van de gevallen leidt de herbeoordeling niet tot een andere prognosemaar wel tot een gewijzigde behandeling, bijvoorbeeld het afzien van een operatie. Ook al levert een second opinion in de meeste gevallen geen nieuwe inzichten op, toch is het vol gens de onderzoekers in de belevingswe reld van veel mensen van grote waarde. Corine van Zuthem zondheidszorg flink toegenomen. Harde cijfers zijn er niet, maar academische zie kenhuizen schatten dat tussen de 5 en 40 procent van hun poliklinische patiënten een tweede arts bezoekt voor een herbe oordeling. Een van de belangrijkste oor zaken is het gegeven dat patiënten steeds mondiger worden en zich niet meer per definitie neerleggen bij de diagnose of het advies van hun arts. Uit een onderzoek van de Daniël den Hoed Kliniek in Rotterdam onder 245 mensen met kanker die de-in 1996 geopen de 'Tweede-mening-polikliniek' bezoch ten, blijkt dat de meeste mensen een se cond opinion willen uit de behoefte aan meer zekerheid en meer informatie. Dit heeft te maken met overvolle spreekuren waardoor patiënten nogal eens het gevoel hebben in het gedrang te komen. Bijna een kwart van de patiënten wil een tweede mening uit ontevredenheid over de com municatie met de arts. Volgens mr. Mariëlle Schreuder, juridisch beleidsmedewerker bij het Patiënten- /Consumentenplatform Twente, vragen de meeste patiënten om een second opi nion als ze een beslissing moeten nemen over een ingrijpende operatie. De Ensche- dese internist en nierspecialist René Brouwer: „Sommige patiënten hebben de behoefte om hetzelfde verhaal nog eens van een ander te horen, omdat dat ze helpt in het acceptatieproces. Maar stel dat alle patiënten dat zouden doen, dan zou dat een enorme belasting betekenen en zou den de wachtlijsten alleen nog maar meer toenemen." Volgens Mariëlle Schreuder van het Pati- enten/Consumentenplatform stellen veel patiënten zich nog te afhankelijk op van artsen. „Ze zijn bang dat ze met het ver Huisartsen staan steeds meer open voor de vraag van patiënten om een tweede mening. Zij schromen er niet voor ook zelf de hulp van een collega in te roepen. foto Rob Keeris

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2000 | | pagina 81