[?WÊÊÊÊÊMË Waar gaan uw miljoenen nae Distributiecentrum bij Tholen-stad Nieuw gemeentehuis Oesterputmuseum Yerseke Veilig fietsen op Tholen Recreatiecentrum Speelmansplaten Goede en snelle ambulancedienst 15 miljoen Hele hordes Thoolse jongeren fietsen dage lijks van en naar scholen in dorpen ver derop of in Bergen op Zoom. Dat dat niet overal even veilig gaat bewijzen ongevallen de afgelopen tijd wel. Zo kwam onlangs een zeventienjarig meisje om het leven toen zij op het fietspad bij Scherpenisse werd aangere den door een auto die vanaf de Provinciale Weg het dorp in wilde rijden. Een paar weken daarvoor buitelde een auto na een aanrijding de dijk af, het fietspad over. Gelukkig reed daar toen niemand. Dan is er nog het onveili ge traject tussen Stavenisse en Sint-Maar tensdijk, waar fietsers op de Provinciale Weg moeten rijden. Op de plaats waar de ongelukken bij Scher penisse gebeurden ligt het fietspad een stuk lager dan de autorijbaan. Een onoverzichte lijke situatie dus. Op aandringen van ge meenteraadsleden heeft het gemeentebe stuur de zaak aangekaart bij de provincie. In het kader van het project Duurzaam Veilig Tholen zou het traject Tholen/Sint-Maar- tensdijk ooit een parallelweg moeten krijgen naast de Provinciale Weg; kruispunten zou den worden vervangen door rotondes. Dat zou een oplossing kunnen bieden voor on overzichtelijke situaties als in Scherpenisse. De kosten komen naar verwachting op onge veer 11,5 miljoen gulden. Voor de aanleg van een fietspad tussen Stave nisse en Sint-Maartensdijk heeft de provincie drie miljoen gulden gereserveerd voor aanleg in 2001 of 2002. Grootste probleem vormt echter de grondverwerving. Zo'n veertig pro cent daarvan komt beschikbaar door vrijwil lige grondruil in het kader van ruilverkave lingen. De eigenaren van de overige grond willen vooralsnog niet meewerken. Dat kost dus tijd voor onderhandelingen, mogelijk ge volgd door een langdurige onteigeningspro cedure. De provincie heeft op basis van wette- lijke regelgeving haar grenzen voor wat betreft een financieel bod aan de grondeige naren. [-f J X 15 miljoen Het is een probleem waar meer gemeenten mee worstelen: ruimtegebrek voor amb tenaren. Dat komt vooral doordat de rijks overheid de afgelopen jaren allerlei taken richting de gemeenten heeft geschoven, zodat de ambtenaren de beschikbare ruimte met steeds meer collega's moeten delen. Bij de gemeente Tholen weten ze er alles van. Daar speelt nog mee dat door de herindeling van vijf jaar geleden, toen Tholen en Sint Phi - lipsland werden samengevoegd, tien mensen extra naar de Markt in Sint-Maartensdijk kwamen. Ook die moesten worden onderge bracht in het zogeheten administratiekan toor, dat eind j aren zeventig aan het stadshuis is gebouwd. We zitten met een gigantisch ruimtegebrek" aldus woordvoerder F. A P. M. Bakx van de gemeente. „Er moet geregeld worden gescho ven, er zitten veel te veel mensen in één kamer en we hebben geen spreekkamers meer omdat die nu in gebruik zijn als werkruimte", somt hij de problemen op. De gemeente probeert al enkele jaren - na de uitbreiding van 1986 - het pand verder te ver groten. Bakx: „Daarom hebben we een aantal jaren geleden al ons oog laten vallen op het naastgelegen pand, maar de onderhandelin gen daarover verlopen niet zo soepel. Inmid dels hebben we in de tuin containers staan om onze ambtenaren in onder te kunnen bren gen." Met het huidige gebouw - sober doch doelma tig - is op zich weinig mis. Wel moet in de toe komst iets worden gedaan aan de entree, die nu vrij klein en somber is. Om een goede ba lievoorziening te krijgen, die voor gemeenten steeds meer noodzakelijk wordt, is een ver bouwing nodig. Mede gezien de moeizame onderhandelingen met de buren opperde burgemeester H. A van der Munnik een j aar geleden het idee om maar een compleet nieuw onderkomen voor de ambtenaren te realiseren. Het monumentale deel van het gemeentehuis zou dan behouden kunnen worden voor bijvoorbeeld raadsver gaderingen, huwelijken en andere voorname bijeenkomsten. Het was voorlopig niet meer dan een proef ballonnetje van de burgervader. Concrete plannen zijn er niet en over de locatie - en zelfs in welke kern - kan nog volop worden ge discussieerd. Om over het geld nog maar te zwijgen. Dat is nog het voornaamste pro bleem, want nieuwbouw komt al gauw neer op vijftien miljoen gulden. 50 miljoen Zoals zo veel gemeenten in de regio heeft ook Reimerswaal haar zinnen gezet op een bezoekerscentrum voor het nieuwe Na tionaal Park de Oosterschelde. Met oesterput 14a menen de gemeentebestuurders een unie ke troef in handen te hebben. De bezoeker moet er, de zilte lucht opsnui vend, rond de historische put kunnen dwalen. Daar wordt hij niet alleen geïnformeerd over de Oosterschelde als natuurgebied, maar kan hij tevens in het schaal- en schelpdierenmu seum zijn licht opsteken. Daar staat de nog altijd florerende mossel- en oesterbranche centraal. Het museum is nu nog aan het Kerkplein in het centrum van het dorp gevestigd, maar wordt straks verplaatst naar één van de ge bouwtjes rondom de put. Daar krijgt ook de plaatselijke VW-vestiging een plekje. Gebouwd in de periode 1874-1883 is aan de put met de kleine bassins en de oude houten en bakstenen loodsjes in meer dan honderd jaar relatief weinig veranderd. Een prachtige locatie voor een bezoekerscentrum, menen de bestuurders. Zij hebben in het verleden al verschillende pogingen ondernomen om de historische put ten planologisch voor aantasting te behoe den. Zo werd in 1994 gepoogd de put voor de status van jong monument voor te dragen. De gemeenteraad, begaan met de schepdieren- sector die voor beperking van zijn bedrijfs voering vreesde, stemde echter tegen. Er is volgens J. J. van Schaik, hoofd afdeling onderwijs en welzijn, veel geld nodig om het museumplan van de grond te tillen. Misschien zelfs wel vijftig miljoen. Allereerst moeten de bedrijfjes die nu nog in de oesterput werken worden verplaatst of uitgekocht en dat kan aardig in de papieren lopen. Vervolgens moeten de gebouwtjes rond de put grondig worden gerestaureerd. Verder zullen geschikte ruimtes moeten wor den gevonden en ingericht voor de vestiging van een bezoekerscentrum, het museum en de VW. Ook dat kost geld. Tegelijkertijd is het niet ondenkbaar dat er nog wat aan de infra structuur rondom de put gesleuteld moet worden. Het is per slot van rekening de be doeling dat de attractie straks een nieuwe stroom toeristen naar Yerseke lokt. 1 20 miljoen De locatie op zichzelf is al schitterend. Halverwege de Oesterdam leidt een voorsorteerstrook gewillige automobilisten recreatieterrein de Speelmansplaten op. Ruimte om de auto te parkeren is ruimschoots aanwezig. En er blijkt, eenmaal uitgestapt, van alles en nog wat te doen. Is het lekker weer dan lokt uiteraard het zoete water. Zwemmen, surfen, zeilen, kanoën en wake- boarden, in alle behoeften van mooiweerre- creanten is voorzien. En betrekt de lucht, dan is er nog niets loos. Het relaxende volk stapt probleemloos de, op het terrein centraal gelegen, slechtweervoor- ziening binnen. Een zwemparadijs, een acti- viteitentuin voorzien van allerlei speeltoe stellen en attracties, een tentoonstelling of animatieprogramma brengen de dag alsnog tot een goed eind. En wat te denken van de avonduren? In een sfeervol gebouw zijn restaurant, bar en con gresruimten samengebracht. Er zijn zowel re creatief als 'op chic' arrangementen te boe ken, al dan niet aangekleed met uitstapjes in bijvoorbeeld de cultuurhistorische sfeer, 't Is een plek waar dagjesmensen maar ook toeris ten zomer en winter prima kunnen vertoeven. Want ook in slaapplaatsen is voorzien. Ook de mensen van Tholen en Sint Philips- land kunnen er hun voordeel mee doen. Ver jaardagpartijtjes, regenachtige zaterdag middagen of familiereünies in de zomerva kantie - met heel veel wensen kunnen zij op de Speelmansplaten terecht. Het klinkt mooi, maar het is vooralsnog zo maar een gedachte. Het recreatieterrein is tot op heden in hoofdzaak grasvlakte met hier en daar een dotje - een paar speeltoestellen, een kleine horecavoorziening - vermaak. Exploi tant J. Saris roept al langer meer met het ge bied te willen doen. Maar daar is geld voor nodig. Veel geld. Hoe veel precies is afhankelijk van wat er door de overheid wordt toegestaan. Groepsaccom- modaties of wellicht een camping of hotel? Een miljoen is niets, als je een allesomvattend park wilt presenteren. Met twintig miljoen daarentegen ben je misschien een eindje op weg. 1 miljoen De bewoners van de Oudelandsestraat en de Oudelandsepoort weten er inmiddels alles van: het stadje Tholen moet ooit ge bouwd zijn voor langzaam rijdende en niet al te brede paard-en-wagencombinaties. Zij zijn niet de enige, want verkeersergernis in het centrum laait vaker op. Met name de vrachtwagens, die de winkels in de binnen stad voorzien van producten, zijn omwonen den een doorn in het oog. Een distributiecen trum kan wellicht uitkomst bieden. Stel je voor: een goed bereikbaar terrein aan de rand van de stad. Een loods waar vracht wagens van elders dag en nacht goederen kunnen afleveren. Het spul kan - tijdelijk - worden opgeslagen of direct overgeladen in kleinere vrachtwagens of bestelbussen. Deze minder zware categorie voertuigen brengt de bestellingen uiteindelijk rond. Nog een stapje verder, want ook dat is mogelijk in gedachten. Het distributiecentrum wordt gebruikt door middenstanders in alle kernen op Tholen en Sint Philipsland. Geen overlast meer van vrachtwagens die aan het lossen zijn bij de su permarkt in Sint Philipsland en geen vastzit tende trucks in nauwe straatjes van welke kern dan ook. Het scheelt - zwaar - verkeer op polderwegen en een aantal aan de weg wo nende mensen wordt een hoop trillingsover- last bespaard. Luchtkastelen, denkt N. J. G. Jansen van de ondernemersvereniging Tholen. Maar in dat oordeel gaat hij uitsluitend van de financiën uit. Want het zijn de middenstanders die de kosten voor een dergelijk distributiecentrum zouden moeten betalen en dat lijkt in zo'n kleine regio niet echt haalbaar te zijn. Om de boel op poten te zetten moet je al in de miljoe nen rekenen. Een stuk grond en een passend onderkomen, en dan ben je er nog niet. Het wagenpark zal namelijk minstens moeten be staan uit een aantal mini vrachtwagens, wat bestelbusjes en een heftruck. En reken eens uit wat benodigd is aan personeel. In het meest minimale rekensommetje, bijvoor beeld alleen uitgaande van Tholen-stad, kom je al snel uit op een man of twee, drie. Zeg an derhalve ton aan salaris op jaarbasis en dat is gedeeld door het aantal Thoolse ondernemers al snel heel veel. De overheid besteedt miljoenen, miljarden soms. Gemeenschapsgeld, veelal opgebracht door de belastingbetaler. Het gaat naar dure dingen die noodzakelijk en soms zelfs onzichtbaar zijn zoals rioleringen, of naar bestuurlijke prestige-objecten zoals gemeentehuizen of schouwburgen. De beslissingen daarover worden genomen door bestuurders, die eens in de vier jaar tijdens de verkiezingen een vorm van verantwoording afleggen. Zij steunen weer op hun ambtenarenkorps. Het is opvallend dat in Provinciale Staten en gemeenteraden soms oeverloos gediscussieerd^ (j, over lantaarnpalen en verkeersdrempels die ei( duizenden guldens kosten en beslissingen oveiirsc] miljoenen regelmatig met een enkele hamerslag g de voorzitter worden beklonken. Die democrat bi gekozen volksvertegenwoordigers horen de ste^ou het volk te vertolken. Maar lang niet altijd is de^en even gelukkig met de keuzes van de politiek. Eia(je kritiek als de overheid in de ogen van de burgen,^ over de balk smijt. Sterker nog; de overheid ka ere als het daar om gaat maar zelden goed doen. Oin Nieuw gemeentehuis: 15.000.000. foto Willem Mieras 1 miljoen per jaar Recreatiecentrum Speelmansplaten: 20.000.000. Ambulancedienst: 1.000.000 per jaar. foto Willem Mieras Iedereen loopt de kans in het verkeer ge wond te raken. Of thuis van de trap te val len, een hartinfarct krijgen of mee te maken dat een van je naasten dat overkomt. Dan wil je deskundige hulp, en wel zo snel mogelijk. Dan telt elke seconde, om maar met een lan delijke slogan te spreken. Snelle hulp kan le vens redden, maar ook de nasleep van ver wondingen beperken, iri sommige gevallen zelfs invaliditeit voorkomen. Een goede am bulancevoorziening is dus van groot belang. Over die vorm van hulpverlening in de ge meente Tholen wordt de laatste tijd heel wat gesteggeld- Delta-Noord, De Bevelanden en het Streekgewest Westelijk Noord-Brabant waren in de race voor de vergunning voor het gebied. Voorlopig is die toegewezen aan De Bevelanden. Intussen is het financieel noodlijdende Delta- Noord, dat tot voor kort de ritten op Tholen en Sint Philipsland reed, bezig die toewijzing aan te vechten. En De Bevelanden wil extra geld om een goede hulpverlening te kunnen bieden. Daarvoor hebben Gedeputeerde Sta ten van Zeeland zich inmiddels voorlopig fi nancieel garant gesteld. De provincie hoopt op extra njksgeld voor ambulancehulp. Dat zal onder meer aangewend worden voor de gemeente Tholen. Alleen al voor de personeelskosten voor de ambulance op Tholen is in elk geval zes ton per jaar nodig, verklaart burgemeester D. J. van der Zaag van Goes in zijn hoedanigheid van voorzitter van ambulancedienst De Be velanden. Wat er voor huisvesting en paraat heid nodig is hangt af van de vorm waarin dat gegoten wordt. Het budget van de zorgverze keraars laat een sobere ambulancestand plaats toe op Tholen, met overdag één wagen paraat en 's avonds en in het weekeinde piket dienst. Een dienst die 24 uur per dag paraat is biedt natuurlijk een stuk meer zekerheid, maar ook een hoger kostenplaatje.,Dan kom je al gauw op acht ton tot een miljoen gulden per jaar", rekent Van der Zaag snel voor. Bedragen die dus elk j aar weer terugkomen. Een feit om re kening mee te houden bij het verdelen van de zak met geld: voor welke periode willen we de ambulancehulpverlening zeker stellen? foto Willem Mieras Parkeergarage Goes:/ 50.000.000. foto Willem Mieras

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1999 | | pagina 88