Winterdans geeft
warm wij-gevoel
V
Wakker worden met Volumia!
Black Sabbath is
weer helemaal terug
Black
5abbatm
Vermoorde
Onschuld
is een literaire
monoloog
14
Staatsopera
van Tataristan
met Verdi's
La Traviata
15
woensdag 8 december 1999
Lekker wild in
eetcafé 't Stremijn
in Sas van Gent
17
Portret van
Tsjetsjeense
maffiabaas
18
Gaëlle Van Zeveren
schildert
ingetogen
panelen
18
Dans uit het Hongaarse dorp Szék.
heersing onder meer de eigen
cultuur niet mocht beleven en
vóór 1980 zo'n honderd jaar
voor buitenlanders afgesloten
is geweest. We hebben daar
opnamen gemaakt van een
dansfestival en kostuums ge
kocht. Dan ga je thuis de video
bekijken en probeer je de es
sentie eruit te halen, de mooi
ste passen, stijl en muziek. Op
basis daarvan maak je iets
nieuws. Waarschijnlijk heeft
deze dans als kinderspelletje
het verbod van de Russen - er
mocht in die tijd niet gedanst
worden - overleefd."
„Het laatste nummer, de 'So-
katsko', komt uit voormalig
Joegoslavië, van de Socksi, een
volk dat langs de grens van
Hongarije en Kroatië woont.
Wij bezitten de benodigde kos
tuums. Dans, muziek en liede
ren zijn genoteerd. Maar ik
weet zeker dat er in het land
zelf na de oorlog die daar ge
woed heeft niets meer van over
is."
Team
„Ik ben met het gezelschap op
gegroeid", verklaart Thérèse,
„Je raakt verknocht aan de
soort van dans en muziek en
het ontzettend interessante
gebied dat er achter ligt. Het
Internationaal Danstheater is
uniek, met mensen vanuit de
hele wereld, minder dan een
derde van het werknemers zijn
Nederlanders. Maar het zijn
allemaal mensen die ervoor
gaan. Onze 26 dansers en dan
seressen vormen een fantas
tisch team, begeleid door een
orkest van zes mannen en één
vrouw. Twee uur lang geven ze
zich voor 150 procent. Je kan
dit werk niet half doen, dan val
je door de mand en dat ziet het
publiek."
Na ruim twintig jaar actief te
zijn geweest bij het Internatio
naal Danstheater vertrekt
Thérèse binnenkort, dus mid
denin het theaterseizoen, voor
een maand naar India, een
land dat haar hart gestolen
heeft. Privé. Maar ligt het ge
vaar dan niet op de loer, dat ze
toch weer op zoek gaat naar
dansen? „Zeker, honderd pro
cent zeker, en naar kostuums
en rekwisieten en sieraden...
Alles voor het gezelschap. Zo
zien al onze vakanties eruit."
Het Internationaal Dans
theater brengt vrijdag 10
december de voorstelling
Winterdansen in het Zuid-
la ndth eater in Terneuzen,
aanvang 20.00 uur.
Onlangs realiseerde Thérèse Laurant (40) zich dat ze al
meer dan de helft van haar leven bij het Internationaal
(voorheen Folkloristisch) Danstheater heeft doorge
bracht. Veertien seizoenen stond zij als danseres op de
planken en sinds 1993 is zij het gezelschap trouw gebleven
als balletmeester en assistent van de artistieke leiding. Bij
de voorstelling Winterdansen wordt haar naam voor het
eerst, naast die van artistiek leider Maurits van Geel, ge
noemd voor regie.
door Frans Doeleman
werden de meest toepasselijke
choreografieën, onder meer
van de hand van Thérèse, ge-
jSlukt en tot één geheel ge
smeed. „Dit programma is
speciaal bedoeld voor families
met kinderen. Dus zo afwisse
lend mogelijk, met aantrekke-
lijke dingen als glazen op het
hoofd, poppen, maskers en
dierendansën. Een heel visueel
gerichte voorstelling met
mooie kostuums, die appel
leert aan wat wij noemen 'het
warme wij-gevoel'. Met van
alles wat."
Tradities
Het Internationaal Dansthea
ter wil meer bieden dan louter
divertissement en ook een edu
catieve taak, hoewel niet te
zwaar op de hand, vervullen.
„We willen de mensen bewust
maken van dingen. Dat er in
India, Rusland of Roemenië
grote gemeenschappen zijn
waar de mensen nog leven zo
als wij hier honderd jaar gele
den. Geen water, geen stroom,
maar een pomp in het dorp en
open vuurtjes in huis. En waar
nog gedanst wordt als onder
deel van het dagelijks leven.
Niet voor de toeristen."
Thérèse Laurant weet dat uit
ervaring, want na het beëindi
gen van haar danscarrière
heeft ze deelgenomen aan ver
schillende research-reizen
voor het verzamelen van
nieuw materiaal voor de voor
stellingen. „We hebben bij
voorbeeld in Moldavië en in
Tamil Nadu in het zuidwesten
van India gezocht naar dorpen
met dansfeesten. Dan maken
we een video-registratie en no
digen mensen uit om met onze
dansers te komen werken. Wat
Thérèse Laurant in de periode
dat zij zelf nog danste.
wij op het toneel brengen is
soms regelrecht geïmporteerd
uit een dorp waar bijvoorbeeld
een dansgroep tijdens een be
grafenis de boze geesten moet
verdrijven. In ons snelle leven
is geen tijd meer voor dat soort
dingen, maar op hetzelfde mo
ment vinden aan de andere
kant van de wereld wel zulke
tradities plaats. Wij gaan heel
integer om met dat materiaal
De voorstelling Winterdansen
is speciaal ontwikkeld voor
deze tijd van het j aar. Uit voor
gaande produkties van het In
ternationaal Danstheater
Overal ter wereld is de winter
aanleiding voor het vieren van
unieke tradities. Deze feesten
en gebruiken vox-men een aan
eenschakeling van kleurrijke
dansen en liederen uit de hele
wereld. „We beginnen met de
viering van Sint Maarten en
gaan via een kïëmstukje mid
winterhoornblazen naar de
Chanoeka, feest van het licht,
van de Chassidim (een volk
van joden in Klein-Azië),
kerstballades, een groot win
terfeest zoals dat in Rusland
rond de jaren vijftig gedanst
werd, Nieuwjaar en Drie Ko
ningen. We eindigen bij het be
gin van de lente. Er is een rei
dans waarbij de vrouwen een
soort theemuts-achtig kos
tuum dragen, waardoor het
lijkt alsof ze op wieltjes over
het toneel glijden. Traditiege- Scène uit één van de dansen ter gelegenheid van de Russische winter. foto's Peter Korniss
trouw hebben ze daarbij een
bei-kentakje in de hand, dat
het voorjaar symboliseert. De keer 55 minuten van te ma-
taak van de regie was om er een ken."
doorlopend geheel van twee Thérèse is ook geïnteresseerd
in de achtergronden van de
dansen. „De eerste choreogra
fie van Winterdansen is een
'Hutsulka' uit de Oekraïnse
Karpaten. De Hutselen is een
volk dat door de Sovjet-over-
Heel even lijkt het riante Amsterdamse hotel verdacht
veel op een doodnormale jeugdherberg. Ozzy Osbourne
schuifelt op z'n sokken door één van de hotelkamers op
zoek naar een toilet. Geezer Butler komt hem achterna en
heeft duidelijk iets kwaads in de zin. „Hier", zegt Tony
Iommi tegen Butler, „neem deze stoel." Waarna laatstge
noemde het zware houten meubel voor de deur plaatst
waarin Osbourne zojuist is verdwenen.
door Han lUeijenhuis
Butler en Iommi hebben lol,
omdat ze hun maatje Ozzy zo
juist hebben opgesloten. Net
zoals ze kort voor deze kwa
jongensstreek ook met z'n
drieën de nodige lol hadden,
getuige de ontspannen, wat la
cherige sfeer die in hun hotel
kamer hangt. Kortom, het lijkt
erop dat de mannen die in 1967
als bijna twintigers de funda
menten legden voor de legen
darische metalband Black
Sabbath, al hun problemen
hebben uitgepraat en weer
vrienden zijn. Dat is ook wel zo
prettig, want sinds eind 1997 is
de allereerste en meest succes
volle line-up van Black Sab
bath weer bijeen. Voor het
eerst in twintig jaar.
„Ja, de oude sfeer is weer hele
maal terug", beaamt Sabbath-
baas Tony Iommi, De gezond
ogende en als altijd in het
zwart geklede gitarist is blij
dat hij weer samen speelt met
z'n oude maatjes, zanger Ozzy
Osbourne, bassist Terry
'Geezer' Butler en drummer
Bill Ward.
Een jaar geleden verscheen
'Reunion', een live-cd van de
originele Black Sabbath, op
genomen tijdens twee reünie-
concerten die de band in de
cember 1997 gaf in thuisbasis
Birmingham in Engeland. Het
was voor de eerste keer dat de
vier muzikanten weer samen
op het podium stonden, sinds
Ozzy in 1979 als eerste met een
hoop trammelant Sabbath
verliet. Wai-d en Butler volg
den een paar jaar later. Aan
deze reünie zal dus het nodige
gepi-aat vooraf zijn gegaan?
„Ach, wat heet", zegt Iommi.
„We zijn nu op een leeftijd dat
we in staat zijn dingen te rela
tiveren en te vergeten wat er is
gebeurd. De band is destijds
kapot gegaan aan drank en
drugs. We waren alle vier niet
meer van deze wereld."
Live-Aid
Er is al eens eerder spx-ake ge
weest van een reünie van de
eerste Black Sabbath-bezet-
ting. Bijvoorbeeld tijdens Li
ve-Aid in 1986, waar Sabbath
in de originele line-up optrad,
toen echter zonder Bill Ward.
Maar volgens Iommi waren de
omstandigheden voor een her
nieuwde samenwerking nooit
goed.
„Het werd gepusht door men
sen om ons heen. Zij dachten
enkel aan de zakelijke belan
gen. Maar de enige basis voor
een reünie is dat wij het met z'n
vieren weer zien zitten. Dat we
samen weer lekker muziek
kunnen maken. En dat gevoel
is nu weer helemaal terug", al
dus de gitaiist.
Toch kan de man die sinds
1980 met diverse alternatieve
Sabbath-bezettingen aan de
weg ti mmerde en zowel hele
goede ('Heaven and Heil', 'Tyr' i
als slechte ('Bom Again') pla
ten afleverde, niet ontkennen
dat Sabbath nooit meer zo
succesvol was als destijds met
de nog altijd populaire Ozzy.
„Niemand kan 'Paranoid' zin
gen zoals Ozzy De vier origi
nele Sabbath-leden hebben
allemaal hun heel eigen ma
nier van spelen en dat maakt
deze band", aldus Iommi, die
wel de 'meester van de heavy
gitaarriffs' wordt genoemd.
„Ik moet het eigenlijk afklop
pen, want ik heb geen enkele
moeite met het verzinnen van
nieuwe riffs."
Black Sabbath treedt vrij
dag op in Ahoy Rotterdam,
met als 'special guests'
Drain en Godsmack.
foto IngmarSiegram
Er werd gegrapt, gelachen, serieus gedaan en spontaan
gezongen tijdens een geprek met Volumia!-leden Xander
(zang en piano), Birgit (zang) en Axel (toetsen), drie leden
van de negenkoppige band die enkele weken geleden het
nieuwe album 'Wakker' uitbracht. Het album haalde bin
nen één dag goud: maar liefst 50.000 stuks gingen over de
toonbank. De inhoud is gevarieerd, van verdrietige balla
ds tot uitbundige feestnummers. Hoe dicht liggen de tek
sten bij de bandleden zelf?
door Kyra Goede
'Er is altijd een weg':
Waarvoor leef je?
Axel: „Inde Volumia!-biogra
fie die net is uitgebracht, heb
ben Robin en ik gezegd dat we
wel eens denken dat we op aar
de zijn gezet om mensen te ver
maken."
Wanneer zie je het even niet
zitten?
Xander: „We zijn als band be
gonnen om lekker muziek en
lol te hebben en erkenning te
krijgen. En dan wordt alles in
eens zo door commercie over
spoeld dat er soms geen tijd
over is voor j e sociale leven. En
als je soms zo moe bent dat de
lust van het spelen er die
avond gewoon af is, dan zie ik
het even niet zitten."
'Blijf bij mij', 'Omdat ik zoveel
van je hou', 'Dieper in de
nacht'
Teksten over liefde, liefde en
nog eens liefde. Wie is je liefde?
Xander: „Mijn liefde is Wendy
(Wendy van Dijk). De tekst van
'Dieper in de nacht' heeft daar
alles mee te maken. De andere
twee liedjes staan hier losser
van, alhoewel: het gaat wel om
die angst om je te geven als er
ineens zoveel liefde op je af
komt." Birgit: „Ik heb een he
leboel liefdes, maar nog niet dé
liefde. Ik hou van meerdere
mensen, waaronder de band,
een paar hele goede vrienden,
m'n ouders, m'n konijn, m'n
hond..." Axel: „Mijn liefde zou
ik heel graag willen ontmoe
ten. Omdat ik zoveel van je
hou, zou ik heel graag willen
zeggen tegen een meisje."
'Ik vlieg ik zweef'
In de tekst staat: „Ik luister
niet naar andermans verha
len." Is dat zo?
Xander: „Nou, ik ben toch wel
behoorlijk beïnvloedbaar. In
het begin moest ik toch echt le
ren leven met sommige uit
spraken over Volumia! Ik luis
ter wel en neem dingen aan,
maar wat de liefde betreft, be
slis ik toch zelf. Je eigen gevoel
kun je toch niet uitschakelen."
Birgit: „Ik kan het me wel heel
erg aantrekken. Als iemand
vroeger boos op me was, dan
liep ik maar zo snel mogelijk
weg, omdat de tranen me an
ders over de wangen rolden.
Nu luister ik wel en soms geef
ik kritiek of zelfs een grote bek
terug. Maar ik denk wel dat ik
van alle kritiek iets kan leren.
Ben je wel eens blind geweest
van verliefdheid?
Axel: „Volgens mij ben ik nooit
echt blind geweest, welbij-
ziend. Ik hoop nog eens zo ver
liefd te worden op een meisje,
dat ik echt verblind ben. Maar
ik word heel moeilijk ver
liefd..."
'Wakker'
Hoe word je wakker?
Xander: „Zo, nou, vanochtend
vroeg stond Sinterklaas on
aangekondigd voor de deur
met Radio 3 FM. Ik had zoiets
van: als jullie één pepernoot.
gooien, dan... Nee, hoor. Ik heb
altijd heel lang nodig om wak
ker te woi'den." Axel: „Ik kan
heel snel opstaan, maar het
liefst doe ik het langzaam. M'n
hoofd doet er nogal lang over.
Ik kan nog zo wakker praten,
maar m'n gezicht ziet er nog
lange tijd uit alsof ik net uit
bedkom."Bii-git: „Ik kien alles
precies zo uit, dat ik zo lang
mogelijk kan slapen. Ik druk
zo vaak mogelijk op 'snooze'
en dan zo snel als ik kan onder
de douche, aankleden, in de
auto stappen naar waar ik
moet zijn. En dan zodat er geen
seconde meer tussen past."
Volumia! geeft vrijdag een
concert in Den Dullaert in
Hulst, aanvang 20.00 uur.
Het boek Volumia! De weg
naar succes is verschenen
bij Kosmos-Z&K Uitge
vers,/ 19,90.
r .- t
I X""'v
REUNION