Winterdans geeft warm wij-gevoel V Wakker worden met Volumia! Black Sabbath is weer helemaal terug Black 5abbatm Vermoorde Onschuld is een literaire monoloog 14 Staatsopera van Tataristan met Verdi's La Traviata 15 woensdag 8 december 1999 Lekker wild in eetcafé 't Stremijn in Sas van Gent 17 Portret van Tsjetsjeense maffiabaas 18 Gaëlle Van Zeveren schildert ingetogen panelen 18 Dans uit het Hongaarse dorp Szék. heersing onder meer de eigen cultuur niet mocht beleven en vóór 1980 zo'n honderd jaar voor buitenlanders afgesloten is geweest. We hebben daar opnamen gemaakt van een dansfestival en kostuums ge kocht. Dan ga je thuis de video bekijken en probeer je de es sentie eruit te halen, de mooi ste passen, stijl en muziek. Op basis daarvan maak je iets nieuws. Waarschijnlijk heeft deze dans als kinderspelletje het verbod van de Russen - er mocht in die tijd niet gedanst worden - overleefd." „Het laatste nummer, de 'So- katsko', komt uit voormalig Joegoslavië, van de Socksi, een volk dat langs de grens van Hongarije en Kroatië woont. Wij bezitten de benodigde kos tuums. Dans, muziek en liede ren zijn genoteerd. Maar ik weet zeker dat er in het land zelf na de oorlog die daar ge woed heeft niets meer van over is." Team „Ik ben met het gezelschap op gegroeid", verklaart Thérèse, „Je raakt verknocht aan de soort van dans en muziek en het ontzettend interessante gebied dat er achter ligt. Het Internationaal Danstheater is uniek, met mensen vanuit de hele wereld, minder dan een derde van het werknemers zijn Nederlanders. Maar het zijn allemaal mensen die ervoor gaan. Onze 26 dansers en dan seressen vormen een fantas tisch team, begeleid door een orkest van zes mannen en één vrouw. Twee uur lang geven ze zich voor 150 procent. Je kan dit werk niet half doen, dan val je door de mand en dat ziet het publiek." Na ruim twintig jaar actief te zijn geweest bij het Internatio naal Danstheater vertrekt Thérèse binnenkort, dus mid denin het theaterseizoen, voor een maand naar India, een land dat haar hart gestolen heeft. Privé. Maar ligt het ge vaar dan niet op de loer, dat ze toch weer op zoek gaat naar dansen? „Zeker, honderd pro cent zeker, en naar kostuums en rekwisieten en sieraden... Alles voor het gezelschap. Zo zien al onze vakanties eruit." Het Internationaal Dans theater brengt vrijdag 10 december de voorstelling Winterdansen in het Zuid- la ndth eater in Terneuzen, aanvang 20.00 uur. Onlangs realiseerde Thérèse Laurant (40) zich dat ze al meer dan de helft van haar leven bij het Internationaal (voorheen Folkloristisch) Danstheater heeft doorge bracht. Veertien seizoenen stond zij als danseres op de planken en sinds 1993 is zij het gezelschap trouw gebleven als balletmeester en assistent van de artistieke leiding. Bij de voorstelling Winterdansen wordt haar naam voor het eerst, naast die van artistiek leider Maurits van Geel, ge noemd voor regie. door Frans Doeleman werden de meest toepasselijke choreografieën, onder meer van de hand van Thérèse, ge- jSlukt en tot één geheel ge smeed. „Dit programma is speciaal bedoeld voor families met kinderen. Dus zo afwisse lend mogelijk, met aantrekke- lijke dingen als glazen op het hoofd, poppen, maskers en dierendansën. Een heel visueel gerichte voorstelling met mooie kostuums, die appel leert aan wat wij noemen 'het warme wij-gevoel'. Met van alles wat." Tradities Het Internationaal Dansthea ter wil meer bieden dan louter divertissement en ook een edu catieve taak, hoewel niet te zwaar op de hand, vervullen. „We willen de mensen bewust maken van dingen. Dat er in India, Rusland of Roemenië grote gemeenschappen zijn waar de mensen nog leven zo als wij hier honderd jaar gele den. Geen water, geen stroom, maar een pomp in het dorp en open vuurtjes in huis. En waar nog gedanst wordt als onder deel van het dagelijks leven. Niet voor de toeristen." Thérèse Laurant weet dat uit ervaring, want na het beëindi gen van haar danscarrière heeft ze deelgenomen aan ver schillende research-reizen voor het verzamelen van nieuw materiaal voor de voor stellingen. „We hebben bij voorbeeld in Moldavië en in Tamil Nadu in het zuidwesten van India gezocht naar dorpen met dansfeesten. Dan maken we een video-registratie en no digen mensen uit om met onze dansers te komen werken. Wat Thérèse Laurant in de periode dat zij zelf nog danste. wij op het toneel brengen is soms regelrecht geïmporteerd uit een dorp waar bijvoorbeeld een dansgroep tijdens een be grafenis de boze geesten moet verdrijven. In ons snelle leven is geen tijd meer voor dat soort dingen, maar op hetzelfde mo ment vinden aan de andere kant van de wereld wel zulke tradities plaats. Wij gaan heel integer om met dat materiaal De voorstelling Winterdansen is speciaal ontwikkeld voor deze tijd van het j aar. Uit voor gaande produkties van het In ternationaal Danstheater Overal ter wereld is de winter aanleiding voor het vieren van unieke tradities. Deze feesten en gebruiken vox-men een aan eenschakeling van kleurrijke dansen en liederen uit de hele wereld. „We beginnen met de viering van Sint Maarten en gaan via een kïëmstukje mid winterhoornblazen naar de Chanoeka, feest van het licht, van de Chassidim (een volk van joden in Klein-Azië), kerstballades, een groot win terfeest zoals dat in Rusland rond de jaren vijftig gedanst werd, Nieuwjaar en Drie Ko ningen. We eindigen bij het be gin van de lente. Er is een rei dans waarbij de vrouwen een soort theemuts-achtig kos tuum dragen, waardoor het lijkt alsof ze op wieltjes over het toneel glijden. Traditiege- Scène uit één van de dansen ter gelegenheid van de Russische winter. foto's Peter Korniss trouw hebben ze daarbij een bei-kentakje in de hand, dat het voorjaar symboliseert. De keer 55 minuten van te ma- taak van de regie was om er een ken." doorlopend geheel van twee Thérèse is ook geïnteresseerd in de achtergronden van de dansen. „De eerste choreogra fie van Winterdansen is een 'Hutsulka' uit de Oekraïnse Karpaten. De Hutselen is een volk dat door de Sovjet-over- Heel even lijkt het riante Amsterdamse hotel verdacht veel op een doodnormale jeugdherberg. Ozzy Osbourne schuifelt op z'n sokken door één van de hotelkamers op zoek naar een toilet. Geezer Butler komt hem achterna en heeft duidelijk iets kwaads in de zin. „Hier", zegt Tony Iommi tegen Butler, „neem deze stoel." Waarna laatstge noemde het zware houten meubel voor de deur plaatst waarin Osbourne zojuist is verdwenen. door Han lUeijenhuis Butler en Iommi hebben lol, omdat ze hun maatje Ozzy zo juist hebben opgesloten. Net zoals ze kort voor deze kwa jongensstreek ook met z'n drieën de nodige lol hadden, getuige de ontspannen, wat la cherige sfeer die in hun hotel kamer hangt. Kortom, het lijkt erop dat de mannen die in 1967 als bijna twintigers de funda menten legden voor de legen darische metalband Black Sabbath, al hun problemen hebben uitgepraat en weer vrienden zijn. Dat is ook wel zo prettig, want sinds eind 1997 is de allereerste en meest succes volle line-up van Black Sab bath weer bijeen. Voor het eerst in twintig jaar. „Ja, de oude sfeer is weer hele maal terug", beaamt Sabbath- baas Tony Iommi, De gezond ogende en als altijd in het zwart geklede gitarist is blij dat hij weer samen speelt met z'n oude maatjes, zanger Ozzy Osbourne, bassist Terry 'Geezer' Butler en drummer Bill Ward. Een jaar geleden verscheen 'Reunion', een live-cd van de originele Black Sabbath, op genomen tijdens twee reünie- concerten die de band in de cember 1997 gaf in thuisbasis Birmingham in Engeland. Het was voor de eerste keer dat de vier muzikanten weer samen op het podium stonden, sinds Ozzy in 1979 als eerste met een hoop trammelant Sabbath verliet. Wai-d en Butler volg den een paar jaar later. Aan deze reünie zal dus het nodige gepi-aat vooraf zijn gegaan? „Ach, wat heet", zegt Iommi. „We zijn nu op een leeftijd dat we in staat zijn dingen te rela tiveren en te vergeten wat er is gebeurd. De band is destijds kapot gegaan aan drank en drugs. We waren alle vier niet meer van deze wereld." Live-Aid Er is al eens eerder spx-ake ge weest van een reünie van de eerste Black Sabbath-bezet- ting. Bijvoorbeeld tijdens Li ve-Aid in 1986, waar Sabbath in de originele line-up optrad, toen echter zonder Bill Ward. Maar volgens Iommi waren de omstandigheden voor een her nieuwde samenwerking nooit goed. „Het werd gepusht door men sen om ons heen. Zij dachten enkel aan de zakelijke belan gen. Maar de enige basis voor een reünie is dat wij het met z'n vieren weer zien zitten. Dat we samen weer lekker muziek kunnen maken. En dat gevoel is nu weer helemaal terug", al dus de gitaiist. Toch kan de man die sinds 1980 met diverse alternatieve Sabbath-bezettingen aan de weg ti mmerde en zowel hele goede ('Heaven and Heil', 'Tyr' i als slechte ('Bom Again') pla ten afleverde, niet ontkennen dat Sabbath nooit meer zo succesvol was als destijds met de nog altijd populaire Ozzy. „Niemand kan 'Paranoid' zin gen zoals Ozzy De vier origi nele Sabbath-leden hebben allemaal hun heel eigen ma nier van spelen en dat maakt deze band", aldus Iommi, die wel de 'meester van de heavy gitaarriffs' wordt genoemd. „Ik moet het eigenlijk afklop pen, want ik heb geen enkele moeite met het verzinnen van nieuwe riffs." Black Sabbath treedt vrij dag op in Ahoy Rotterdam, met als 'special guests' Drain en Godsmack. foto IngmarSiegram Er werd gegrapt, gelachen, serieus gedaan en spontaan gezongen tijdens een geprek met Volumia!-leden Xander (zang en piano), Birgit (zang) en Axel (toetsen), drie leden van de negenkoppige band die enkele weken geleden het nieuwe album 'Wakker' uitbracht. Het album haalde bin nen één dag goud: maar liefst 50.000 stuks gingen over de toonbank. De inhoud is gevarieerd, van verdrietige balla ds tot uitbundige feestnummers. Hoe dicht liggen de tek sten bij de bandleden zelf? door Kyra Goede 'Er is altijd een weg': Waarvoor leef je? Axel: „Inde Volumia!-biogra fie die net is uitgebracht, heb ben Robin en ik gezegd dat we wel eens denken dat we op aar de zijn gezet om mensen te ver maken." Wanneer zie je het even niet zitten? Xander: „We zijn als band be gonnen om lekker muziek en lol te hebben en erkenning te krijgen. En dan wordt alles in eens zo door commercie over spoeld dat er soms geen tijd over is voor j e sociale leven. En als je soms zo moe bent dat de lust van het spelen er die avond gewoon af is, dan zie ik het even niet zitten." 'Blijf bij mij', 'Omdat ik zoveel van je hou', 'Dieper in de nacht' Teksten over liefde, liefde en nog eens liefde. Wie is je liefde? Xander: „Mijn liefde is Wendy (Wendy van Dijk). De tekst van 'Dieper in de nacht' heeft daar alles mee te maken. De andere twee liedjes staan hier losser van, alhoewel: het gaat wel om die angst om je te geven als er ineens zoveel liefde op je af komt." Birgit: „Ik heb een he leboel liefdes, maar nog niet dé liefde. Ik hou van meerdere mensen, waaronder de band, een paar hele goede vrienden, m'n ouders, m'n konijn, m'n hond..." Axel: „Mijn liefde zou ik heel graag willen ontmoe ten. Omdat ik zoveel van je hou, zou ik heel graag willen zeggen tegen een meisje." 'Ik vlieg ik zweef' In de tekst staat: „Ik luister niet naar andermans verha len." Is dat zo? Xander: „Nou, ik ben toch wel behoorlijk beïnvloedbaar. In het begin moest ik toch echt le ren leven met sommige uit spraken over Volumia! Ik luis ter wel en neem dingen aan, maar wat de liefde betreft, be slis ik toch zelf. Je eigen gevoel kun je toch niet uitschakelen." Birgit: „Ik kan het me wel heel erg aantrekken. Als iemand vroeger boos op me was, dan liep ik maar zo snel mogelijk weg, omdat de tranen me an ders over de wangen rolden. Nu luister ik wel en soms geef ik kritiek of zelfs een grote bek terug. Maar ik denk wel dat ik van alle kritiek iets kan leren. Ben je wel eens blind geweest van verliefdheid? Axel: „Volgens mij ben ik nooit echt blind geweest, welbij- ziend. Ik hoop nog eens zo ver liefd te worden op een meisje, dat ik echt verblind ben. Maar ik word heel moeilijk ver liefd..." 'Wakker' Hoe word je wakker? Xander: „Zo, nou, vanochtend vroeg stond Sinterklaas on aangekondigd voor de deur met Radio 3 FM. Ik had zoiets van: als jullie één pepernoot. gooien, dan... Nee, hoor. Ik heb altijd heel lang nodig om wak ker te woi'den." Axel: „Ik kan heel snel opstaan, maar het liefst doe ik het langzaam. M'n hoofd doet er nogal lang over. Ik kan nog zo wakker praten, maar m'n gezicht ziet er nog lange tijd uit alsof ik net uit bedkom."Bii-git: „Ik kien alles precies zo uit, dat ik zo lang mogelijk kan slapen. Ik druk zo vaak mogelijk op 'snooze' en dan zo snel als ik kan onder de douche, aankleden, in de auto stappen naar waar ik moet zijn. En dan zodat er geen seconde meer tussen past." Volumia! geeft vrijdag een concert in Den Dullaert in Hulst, aanvang 20.00 uur. Het boek Volumia! De weg naar succes is verschenen bij Kosmos-Z&K Uitge vers,/ 19,90. r .- t I X""'v REUNION

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1999 | | pagina 13