Prostitutie in Suriname neemt toe
PZC
PZC
1
Debat beveiligingssysteem NS
laait op na ongeluk Dordrecht
Sociale zekerheid
Opgejaagde Coureur
eist geld en begrip
feiten en meningen
Steeds meer kinderen moeten vanwege armoede de straat op
1 december 1949
woensdag 1 december 1999
In een donkere straat nabij het
luxueuze hotel Torarica aan de
rand van het centrum van de Su
rinaamse hoofdstad Paramaribo
lopen ze met enige regelmaat:
drie poedelnaakte creoolse jon-,
gens die de aandacht van passan
ten proberen te trekken om hun
lichaam te verkopen. Tienerpros-
titutie is in Suriname al lang geen
nieuw fenomeen meer, maar jon
ge jongens die zó openlijk hun
diensten aanbieden, roept zelfs in
Suriname afschuiu op.
door Armand Snijders
Een van de jongens roept 'psst' naar
voorbijrijdende automobilisten. In
Suriname het teken dat ze zichzelf aan
bieden. „Mag ik met je mee. dan zal ik je
venvennen. Kost niet veel hoor", zegt
hij als een en'aren verkoper.
Twaalf jaar is hij. en de oudste van het
stel. „Noem mij maar Remy", op een
wijze die doet vermoeden dat zijn wer
kelijke naam anders luidt. Ze zijn te
vinden voor hun ouderlijk huis in een
buurt die bekend staat om het legioen
straatprostitués dat er rond doolt, op
zoek naar een klant.
Het huis is niet meer dan een vervallen,
verveloos houten krot dat sterk naar
links overhelt. Binnen is de aanblik
minstens zo troosteloos. Van alle kan
ten straalt de armoede je tegemoet. De
paar stoelen hebben hun beste tijd ge
had. tegen de wanden zijn slordig enke
le foto's uit oude Nederlandse tijd
schriften geplakt.
De motor achter de prostitutie van de
jongens, twee broertjes en een neefje, is
de oom, een stevige creool van tegen de
veertig die vermoeid uit zijn ogen kijkt.
„Het is erg dat we dit moeten doen, hé",
zegt hij al in antwoord op de vraag die
nog komen moet. „Maar we hebben
geen inkomen. Iedere dag gaan de jon
gens met een lege maag naar school. Op
familie kunnen we ook geen beroep
doen. want die hebben zelf ook niets.
En bij Sociale Zaken hoeven we ook
niet aan te kloppen. Daar zitten alleen
een stelletje corrupte klootzakken."
De vaders van de jongens hebben hun
gezinnen jaren geleden in de steek gela
ten, de moeder van de twee broertjes is
ziek. Haar zus, de moeder van het ande
re jongetje, overleed drie jaar geleden
en het knaapje wordt sindsdien door de
oom en de zieke moeder verzorgd.
„Vroeger ging mijn nicht zelf de straat
op om geld te verdienen. Maar sinds zij
ziek is, kan dat niet meer." Daarmee
vielen ook die inkomsten weg. Het
Een zwerver wast zich in de fontein op het Vaillantsplein in Paramaribo. De armoede in Suriname is als gevolg van de econo
mische malaise toegenomen. foto Hijn Bijnen/GPD
bracht het gezin op het bizarre idee om
de kinderen de prostitutie in te sturen.
Voor vijfduizend gulden, nog geen tien
Nederlandse guldens, bevredigen zij
geïnteresseerde mannen.
Remy zegt er niet mee te zitten dat hij
samen met zijn tienjarige broertje en
negenjarige neefje de straat op moet.
„Het kan niet anders. Ik vind het soms
wel eng hooi*. Er zitten van die vieze
mannen bijMaar door het geld kan ik
mijn moeder verzorgen." De andere
jongens willen niet praten, vermoede
lijk omdat zij zich schamen.
Twee klanten op een avond is genoeg
om weereen paar dagen te eten. „Soms
is er meer nodig", zegt de oom. ..Bij
voorbeeld om schoolkleding te kopen.
Dan werken ze één of twee dagen ex
tra."
Noodzakelijk
Dat de kinderen naakt de straat op
gaan, is volgens hem noodzakelijk.
„Anders denken mensen dat het om
spelende kinderen gaat, die toevallig
wat laat op straat zijn. Nu laten ze dui
delijk zien wat de bedoeling is." Dat hij
zelf niet een baan zoekt om het gezin te
verzorgen, is volgens de man te wijten
aan gezondheidsklachten. „Ik heb een
pijnlijke rug waardoor ik geen zwaar
werk mag doen. Ik plant hier achter het
huis wel wat groenten, maar dat is ei
genlijk al te vermoeiend."
Volgens een onderinspecteur van de
Jeugd- en Zedenpolitie in Paramaribo
zijn de jongens geen uitzondering.
,Dat het zo open gebeurt, is wel opmer
kelijk, maar kinderprostitutie komt
hier voor zoals het in elk ander land in
de wereld voorkomt. U wilt toch niet
zeggen dat er in Nederland geen sprake
van is", zo berijdt hij een bekend Suri
naams stokpaardje.
De politie probeert de prostitutie wel te
beteugelen. „Zodra we het constate
ren, wordt een kind uit huis geplaatst
en zullen we de ouders of verzorgers er
op aanspreken. Als blijkt dat sprake is
van dwang, worden ze ook vervolgd."
Cijfers over het aantal minderjarigen
dat in het oudste vak ter wereld actief is
in Suriname, ontbreken. De politie
spreekt van enkele tientallen. Maar dat
zouden er aanmerkelijk meer kunnen
zijn in de wetenschap dat veel sexuele
uitspattingen met kinderen achter ge
sloten deuren plaatsvinden. Veelal zien
ouders zich hiertoe gedwongen om de
toenemende armoede het hoofd te kun
nen bieden. Dat hun aantal groeit als
gevolg van het desastreuze economi
sche beleid van de regering van presi
dent Wijdenbosch, is een vaststaand
feit.
De oom van de prostituerende jongens
is niet bang voor justitie. „We hebben
één keer last van de politie gehad. Ze
zijn met de jongens de slaapkamer in
gegaan en het probleem was opgelost."
Hij ontkent de kinderen commercieel te
misbruiken om zichzelf te verrijken.
„Zie je hier luxe goederen staan zoals
een videorecorder?", reageert hij ver
hit. „Ik heb zelfs geen geld om een bier
tje te kopen. Alles gaat naar de kinde
ren zelf. Ik weet dat er mensen zijn die
dat doen, die sekshuizen vol kinderen
hebben. Maar zo ben ik niet."
Buurtbewoners, die toch wel wat ge
wend zijn in him wijk, spreken schande
van de handelwijze van de oom. Actie
ondernemen ze echter niet uit angst
voor - zo zeggen zij - represailles van de
als gewelddadig bekend staande man.
„Ik heb wel een keer de politie gebeld",
zegt een vrouw die enkele huizen ver
der woont. „Maar die komen gewoon
niet opdagen. We komen er zo aan, zeg
gen ze dan, maar uiteindelijk zie je ze
niet verschijnen."
Leren
Remy zegt door te zullen gaan zo lang
het nodig is. „Ik hoop dat mijn moeder
weer snel beter wordt. En daarna ga ik
hard leren en over een paar jaar werk
zoeken, zodat ik voor haar kan zorgen.
Maar nu ga ik naar buiten, hoor. Over
een uur ga ik naar bed, want morgen
moet ik weer naar school."
„Het zijn lieve jongens dat ze dit voor
hun moeder over hebben", probeert de
oom de situatie goed te praten.
„Ik zou ook graag willen dat het niet
nodig was en dat ze een goed leven kun
nen leiden. Maar als je nergens anders
meer terecht kunt, de rijken steeds rij
ker worden en de armen steeds armer,
dan heb je geen andere keuze. Het is ge
woon een kwestie van overleven of
doodhongeren." GPD
Met een eensgezindheid die alleen maar achter
docht kan oproepen, hebben de vakbonden en
de werkgevers zich gekeerd tegen de hervor
mingsplannen die minister De Vries van Sociale Zaken
wil doorvoeren in de sociale zekerheid. Er komt nog wel
een gesprek met de minister, maar als dat niet het ge
wenste resultaat oplevert, dan stappen FNV en CNV uit
de besturen van arbeidsvoorziening en het Landelijk
Instituut Sociale Zekerheid (LISV).
Het is nog maar de vraag of met name de bonden wel het
recht hebben, zo hoog van de toren te blazen. De her
structurering van de sociale zekerheid komt niet zo
maar uit de lucht vallen, maar is een resultaat van zeven
jaar herkauwen op de bevindingen van de commissie-
Buurmeijer. Die commissie concludeerde dat de werk
gevers en werknemers, die samen de bedrijfsverenigin
gen bestierden, er op diverse terreinen niets van gebak
ken hebben. Met name de WAO was volledig buiten de
oevers getreden doordat zowel de werkgevers als dè
bonden deze werknemersverzekering misbruikten om
er ook personeel in te parkeren dat vanwege andere re
denen dan arbeidsongeschiktheid niet meer volledig
inzetbaar was.
Commissievoorzitter Flip Buurmeijer was overduide^
lijk in zijn advies. Laat de sociale partners voortaan
maar niet meer beoordelen of een werknemer in aan
merking komt voor een WAO-uitkering, maak van de
bedrijfsvereniging een uitvoeringsinstelling en geef het
toezicht in handen van een onafhankelijk orgaan. In de
jaren die volgden, heeft de politiek alle varianten de re
vue laten passeren, van privatisering tot het vergroten
van de overheidsbemoeienis. Nu heeft minister De
Vries een herstructurering van de sociale zekerheid op
poten gezet, die alle kenmerken van efficiëncy draagt.
De Centra voor Werk in Inkomen, die ervoor zorgen dat
er straks in elke gemeente één loket is voor mensen die
een baan zoeken of een uitkering willen aanvragen, zijn
daar een voorbeeld van. De plannen van De Vries kun
nen rekenen op een brede steun in de Tweede Kamer.
Er valt veel voor te zeggen, zo'n belangrijk terrein als de
sociale zekerheid niet aan 'de markt' over te laten, maar
onder de hoede te houden van de overheid. Natuurlijk
blijven werkgevers en bonden in de toekomst niet hele
maal aan de zijlijn staan. Via het CAO-overleg kunnen
de werknemers allerlei garanties afdwingen en het zijn
uiteindelijk de werkgevers zelf die werklozen en ar
beidsongeschikten weer aan een baan kunnen helpen.
De boosheid van de sociale partners, die hier en daar al
is bestempeld als voorbode van het einde van het Pol
dermodel, lijkt gespeeld. De achterban lijkt vooral te
moeten merken dat zij zich niet zonder slag of stoot ge
wonnen geven. Die achterban is er juist veel meer bij
gebaat als alle partijen in deze constructief meedenken
over de sociale zekerheid zoals die er uitziet in de een
entwintigste eeuw. Dat meedenken gebeurt in de over
legorganen waar de bonden nou juist uit willen weglo
pen. Daarmee dreigen zij zichzelf helemaal buitepspel
te zetten.
door Robert Bas
Geestelijk een wrak, voor
zijn gevoel in de steek gela
ten door de overheid en nog
steeds opgejaagd door crimine
len. Vier jaar na de commissie-
Van Traa zit de IRT-infiltrant
met de codenaam de Coureur
volledig aan de grond.
„Het enige wat ik nog wil, is dat
mijn verhaal gehoord wordt,
geld voor mijn jongens en dan is
het voorbij. Ik wil niet verder",
zegt hij.
Vijf jaarlang was hij de geheime
troef van de politie in grote
drugsonderzoeken. Als burger
zonder crimineel verleden infil
treerde hij voor de Regionale
Criminele Inlichtingendiensten
(RCID) van Kennemerland,
Rotterdam Rijnmond en de
Gooi- en Vechtstreek in drugs
bendes.
Koeriersbedrijf
Daarbij kwam mooi van pas dat
hij een koeriersbedrijfje had dat
naast een douanepost was ge
vestigd. Nadat het gerucht was
verspreid dat hij een corrupte
douaneman kende, stonden de
criminelen in de rij met de vraag
of hij containers met softdrugs
binnen kon smokkelen.
De Coureur werkte nauw samen
met FIOD-man C. de Jongh en
CID'er J. van Vondel. Tot ver na
de IRT-affaire gingen de trans
porten door. In 1995 was de Cou
reur, die zijn bijnaam dankte
aan zijn voorliefde voor snelle
auto's, nog steeds actief in Rot
terdam en de Gooi- en Vecht
streek.
In de havenstad drong hij door
tot in de top van de organisatie
van een vermeende drugsbaron.
Tijdens het zogenoemde Bever
onderzoek kwamen tonnen
softdrugs op de markt.
De infiltrant verdiende zeer
goed. Hij reed in dure automer
ken als Rolls Royce, Jaguar en
Porsche en droeg exclusieve
kleding. Zo had hij een horloge
van meer dan anderhalve ton
om zijn pols. „Dat moest wel om
erbij te horen en hun vertrou
wen te wekken. Lieden in die
kringen smijten met tonnen als
of het niets is", zegt de Coureur.
Enquête
In 1995 kwam hier plotseling
een eind aan. Door de parlemen
taire enquête onder leiding van
Van Traa en het onderzoek van
de rijksrecherche naar de RCED
Kennemerland werd duidelijk
dat de politie achter de Rotter
damse drugsbaron aanzat. Jus
titie in Rotterdam besloot het
Bever-onderzoek op een laag
pitje te zetten.
De activiteiten van de infiltrant
moesten afgebouwd worden.
Dat werd vastgelegd in een con
venant dat in september 1995
met hem werd gesloten. De Cou
reur ging niet in op het voorstel
om met een andere identiteit el
ders een nieuw bestaan op te
bouwen.
Daarna begon de nachtmerrie
voor hem pas goed. In criminele
kringen werd bekend dat hij
voor de politie werkte. Hij werd
ervoor verantwoordelijk ge
houden dat de politie verschil
lende containers met softdrugs
onderschepte. De Rotterdamse
drugsbaron eiste, en kreeg,
150.000 gulden 'schadevergoe
ding' van de informant. De Cou
reur is hem nog steeds 60.000
gulden schuldig.
Andere criminelen wachtten
hem bij zijn huis op of achter
volgden hem. Daarbij bleef het
niet. „Ik ben eind 1997 bescho
ten. Ik heb ook gehoord dat er
een miljoen gulden op mijn
hoofd is gezet", zegt de voorma
lig informant. Zelfs de voorma
lig CID'er Van Vondel staat nog
regelmatig voor de deur om geld
te vragen.
Hij heeft inmiddels een groot
aantal veiligheidsmaatregelen
genomen. Rond zijn huis han
gen meer dan twintig camera's
en het hek staat onder stroom.
Voor meer dan twee ton schafte
de informant een gepantserde
BMW aan, uitgerust met zwaai
licht en een bordje met de tekst
'bel de politie' voor het geval er
een aanslag op hem wordt ge
pleegd.
Depressiviteit
Vier jaar van angst hebben van
de Coureur een geestelijk wrak
gemaakt. Een zelfmoordpoging
is mislukt, vertelt hij. Dagelijks
slikt hij een handvol medicijnen
om zijn depressiviteit te bestrij
den. „Ik wil niet verder. De enige
wens die ik heb, is dat mijn ver
haal gehoord wordt. En ik wil
van de staat ruim een miljoen
gulden om de kosten voor de be
veiliging van mijn gezin en mij
te betalen", vertelt de ex-infor
mant.
In een kort geding vroeg hij deze
week een voorschot van twee
ton. Als volgend jaar de bodem
procedure afgerond is, is de
strijd gestreden, stelt de Cou
reur. Alsnog elders een nieuw le
ven opbouwen, wil hij niet.
„Mijn zorg zijn mijn doodzieke
vrouw en mijn twee jongste jon
gens. Mijn kinderen wil ik iets
achterlaten. Als het geld binnen
is, is het voor mij voorbij." ANP
Bij het ongeval met de twee treinen zondag in een bocht bij Dordrecht ontspoorde een treinstel.
foto Etienne Busink/GPD
door Hans Geurens
Gelukkig ging het afgelo
pen zondagmiddag in
Dordrecht niet zo vreselijk mis
als dit najaar in Londen. Daar
kostte de treinramp van 5 ok
tober aan ruim dertig mensen
het leven en raakten velen ge
wond. In Dordrecht kwamen
de meeste treinreizigers met de
schrik vrij.
Maar toch zijn er wellicht
overeenkomsten met de ramp
in Engeland. Daar kon de
frontale botsing ontstaan
doordat de ramptrein door
rood reed. Ook in Dordrecht,
waar de treinen dezelfde kant
op reden, wordt er sterk reke
ning mee gehouden dat een
rood sein is gepasseerd. En net
als in Engeland staat het be
veiligingssysteem, dat ervoor
moet zorgen dat treinen die
door rood rijden automatisch
stoppen, ter discussie.
In Londen ontbrak zo'n bevei
liging volledig op het ge
wraakte traject. Op het traject
in Dordrecht is, net zoals op
andere belangrijke baanvak
ken in Nederland, een derge
lijk systeem van automatische
treinbeïnvloeding (ATB) wèl
aanwezig. Maar volgens voor
zitter P. van Vollenhoven van
de Raad voor de Transportvei
ligheid is dit systeem verou
derd. Als treinen langzamer
dan veertig kilometer per uur
rijden, werkt het volgens hem
niet.
De NS beaamt dit. „Dat is een
lacune in het ATB-systeem,"
aldus Y. Derksen van NS Rail
Infrabeheer. Het ATB-systeem
dateert van beginjaren zestig.
Het werd in Nederland inge
voerd na de grote treinramp
van 1962 in Harmeien, waarbij
ruim honderd mensen omkwa
men. Het systeem werkt met
zendertjes in het spoor en in de
trein die signalen naar elkaar
sturen. Ze vergelijken de snel
heid van de trein met de snel
heid die de trein conform het
baanvak zou moeten hebben.
„Dus bijvoorbeeld bij een rood
sein moet de snelheid nul zijn,"
aldus Derksen. „Als de trein
harder rijdt dan zou moeten,
dan krijgt de machinist een
signaal. Reageert ie niet, dan
stopt de trein automatisch."
Behalve als de snelheid lager
ligt dan veertig kilometer per
uur dus.
Volgens Van Vollenhoven zou
dit heel goed de aanleiding tot
de treinbotsing geweest kun
nen zijn. Hij pleitte daarom
gisteren voor modernisering
van het veiligheidssysteem,
ofwel snelle invoering van het
computergestuurde BB-21-
systeem. BB (Beter Benutten),
dat veel bij hogesnelheidslij
nen wordt gebruikt, zorgt er
voor dat bij een rood sein met
de juiste kracht wordt geremd.
Dat hangt onder meer af van
de snelheid en de soort trein.
Ook signaleert het seinen in de
cabine, zodat seinpalen over
bodig worden. Er lopen
proeven met dit systeem in
Frankrijk, Duitsland, Italië,
Duitsland en Zwitserland.
Betuwelijn
Nederland wil hetBB-systeem
tegelijk invoeren met de aan
leg van de HSL-Zuid en de Be
tuwelijn, die beide voor 2005
gepland staan. Dit vloeit voort
uit EU-richtlijnen voor veilig
heid op spoorwegen waartoe
Brussel in 1990 besloot. Uit
eindelijk moeten treinen over
al in Europa met dezelfde vei
ligheidssystemen kunnen
rijden.
De NS wachten liever eerst het
onderzoek van Railned en de
Raad voor de Transportveilig
heid naar de toedracht van het
ongeluk af en wil dan pas con
clusies trekken. „Het kan ook
best een seinstoring geweest
zijn", aldus een NS-woord-
voerder. De uitkomst van dat
onderzoek kan nog wel een
half jaar op zich laten wach
ten.
Railned, de NS-organisatie
die verantwoordelijk is voor
de veiligheid bij de spoorwe
gen, benadrukt dat invoering
van BB-21 een buitengewoon
kostbare zaak is. Sommige ra
mingen spreken van drie mil
jard gulden. Daarbij is de
aanleg van dit systeem rond
emplacementen, de sporen
rond een station, nog niet eens
inbegrepen. „De benodigde
computertechnologie voor alle
wissels en vertakkingen
maakt het een hele ingewik
kelde en peperdure klus. De
vraag is of de politiek het vei
ligheidsrisico de investerin
gen waard vindt", aldus een
woordvoerder van Railned.
Een collega-woordvoerder
van NS vult aan: „We mogen
natuurlijk geen geld zetten op
schrammen en bulten, maar
het vervoer over spoor is al
heel veilig." GPD
Sleutel
Veehouder Herman Wijffels
uit IJzendijke heeft de Sleutel
van de Ossenweide ontvangen.
Naar IJzendijks gebruik
wordt de ruim een meter lange
sleutel overhandigd aan een
dertigjarige vrijgezel, in een
ceremonie waarin een pop de
'ontbrekende echtgenote'
voorstelt. Wijffels mag de sleu
tel mettertijd doorgeven aan
de volgende dertigjarige al
leenstaande.
Afvalbelasting
De gemeenteraad van Westka-
pelle heeft besloten dat alle in
woners bij wie het huisvuil
wordt opgehaald, daarvoor
twee gulden per jaar moeten
betalen. Met de afvalheffing
wil de gemeente voorkomen
dat het hele dorp een vuilnis
belt wordt.
Nazi's
Steeds meer nazi-kopstukken
bezetten weer machtsposities
in Duitsland. Vooral in Bei
eren werken veel ambtenaren,
rechters en openbare aankla
gers die het Duitse regime tij
dens de oorlog steunden, nu
weer op hoge posten.
Gasthuis
Het Gasthuis in Goes breidt de
ziekenhuisafdeling uit. Van
wege de stijging van het aantal
patiënten heeft het Goese zie
kenhuis behoefte aan een
tweede operatiekamer.
Uitgever:
J. C. Boersema
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
D, Bosscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
OostsouburgseweglO
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Redactiefax: (0118) 470102
Vlissingen:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel (0118)484000
Fax (0118)472404
Goes: Voorstad 22
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113) 273000
Fax. (0113) 273010
Terneuzen: Axelsestraat 16
Postbus 51
4530 AB Terneuzen
Tel. (0115) 686000
Fax. (0115) 686009
Hulst: 's Gravenhofplein 4
4561 AJ Hulst
Tel. (0114)373839
Fax (0114) 373840
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel. (0111)454647
Fax. (0111)454659
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17.00 uur
Zierikzee en Hulst:
8.30-17.00 uur
Zaterdags in Vlissingen
van 8.00 tot 10.30 uur
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV Wegener Arcade NV
Internet (http://www.pzc.nl):
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
redactie: redactie@pzc.nl
exploitatie: internet@pzc.nl
Bezorgklachten:
Maandag t/m vrijdag tussen 7.30 en
18.00 uur en zaterdag tussen 8.00 en
12.00 uur 0800-0231231 of op de re
giokantoren tijdens kantooruren (zie
openingstijden).
Overlijdensadvertenties:
tijdens kantooruren en
uitsluitend maandag-
t/m vrijdagavond van 20.30
tot 22 00 uur en zondagavond
van 20 00 tot 22.00 uur.
Tel (0118)484000
Fax(0118)470100
Abonnementsprijzen:
per kwartaal 98.00;
franco per post 128,50;
per maand 35.75;
per jaar 372,50;
franco per post 491,00;
bij automatische afschrijving
per termijn 1,50 korting;
losse nummers
maandag t/m vrijdag 1,80,
zaterdag/2,60 pst.;
(alle bedragen inclusief 6 pet btw),
Postrek.nr3754316
t.n.v. PZC ab.rek. Vlissingen
Advertentietarieven:
191 cent per mm; minimumprijs per
advertentie 28,65,
ingezonden mededelingen
2,5 x tarief;
speciale posities: tarief op aanvraag;
voor brieven bureau van dit blad
6,50 meer (excl. 17,5 pet btw);
volledige tarieven met
contractprijzen op aanvraag;
(alle advertentieprijzen
exclusief 17,5 pet. btw)
Giro: 35 93 00, Uitgeverij
Provinciale Zeeuwse Courant B.V.
Vlissingen
r
I Wi
ge
L«
I st<
