Derde keus houdt
hoofd koel in doel
PZC
Van der Poel
windt zich op
Knuffel na zware tocht
Nijs laat gevallen
ploeggenoot achter
sport
22
Nieuwe opzet van Zeeuwse zwemhoofdklasse valt in goede aarde
Scheidsrechter
gaat ervandoor
Dynamica
Scheren
Afrika
De voetbal
maandag 25 oktober 1999
van onze sportredactie
RUDDERVOORDE - Vijf
crossen gereden, viermaal
gewonnen. En dat had net zo
goed vijf op vijf kunnen zijn
als Sven Nijs in Harderwijk
zijn fiets niet had laten vallen
bij een sprong over een balk.
In Ruddervoorde, tijdens de
eerste veldrit van de Super
prestige, was de jonge Belg
opnieuw de beste.
Richard Groenendaal kwam
ten val in Ruddervoorde, uit
gerekend na een schouder-
duw van zijn Rabobank-
ploeggenoot Nijs. Maar wie
een rel had verwacht, kwam
bedrogen uit. Nijs veront
schuldigde zich netjes, en
Groenendaal zag geen enkele
reden om zich boos te maken.
Het incident dat in het kille
West-Vlaanderen voor wat
opwinding had kunnen zor
gen, gebeurde in de vijfde
ronde. Nijs en Groenendaal
reden wiel aan wiel aan de
leiding. In een van de vele
gladde bochten fietsten de
twee ploegmaats schouder
aan schouder. Toen volgde
een korte tik, Groenendaal
die wegschoof en viel, Nijs
die even omkeek en vervol
gens voluit doorging. Naar
de zege, want Groenendaal
viel in zijn haast om terug te
komen nog een keer of drie en
was meteen kansloos.
De lijfelijke ontmoeting on
derweg leidde achteraf niet
tot een scène in het Rabo-
kamp. S^en Nijs: „We reden
elk in een apart spoor en die
kwamen plots samen in die
bocht. Er was dus zeker geen
opzet mee gemoeid. Ik heb
heel even geaarzeld wat ik
zou doen. Doorgaan of wach
ten? Ik koos voor het eerste,
omdat ik op dat moment al
wist dat ik de beste van de
twéé was. Ook ik was voor
dien gevallen, maar ik had
nauwelijks een halve minuut
v nodig om weer aan te sluiten,
ffiehard kon dat niet."
Groeffêndaal: „De botsing
was niet Tspgettelijk. Dat
Sven niet wachtte,, vind ik
niet abnormaal^ Ik zou al
licht hetzelfde hebben ge
daan, er zijn géén afspraken
tussen ons om elkaar iets te
gunnen. Zijn houding sterkt
me wel in mijn overtuiging
dat ik met de week beter rijd.
Nijs was bang voor mijdaar
om wachtte hij niet." GPD
van onze sportredactie
RUDDERVOORDE - Al
veertig jaar oud, maar nog al
tijd op de podia. Winnaar in
Harderwijk, tweede in Vos-
sem, gisteren derde in de eer
ste Superprestige-cross in
Ruddervoorde. Adri van der
Poel is niet als een toerist aan
z'n laatste seizoen begonnen.
De felheid om zich in alle om
standigheden leeg te rijden
brandt nog steeds.
Door zijn grote ervaring, ta
lenkennis en beminnelijk
heid werd Van der Poel door
zijn collega's gekozen als lid
van de UCI-veldiïtcommis-
sie. Ook die taak neemt hij
zich ter harte, maar niet al
tijd met succes, In Rudder
voorde reed dan ook een be
hoorlijk ontstemde Van der
Poel over de finishlijn. „Dit
heet een grote cross te zijn;
Superprestige en veel volk in
het veld. Van zo'n wedstrijd
mag je verwachten dat de re
glementen - worden nage
leefd. Maar hier dus niet. Ze
venmaal per ronde van de
fiets, terwijl dat reglemen
tair slechts viermaal mag. Te
lage balken die dan nog acht
meter van elkaar liggen in
plaats van de toegestane vier
meter. Driemaal per ronde
over een sloot, terwijl dat
niet meer toegestaan is
Van der Poel maakte voor de
wedstrijd zijn bezwaren be-
kend aan de organisator. Er
veranderde niets. „Reden
voor mij om me een volgende
keer niet druk meer te ma
ken. Anders ben ik elke keer
uit mijn concentratie." GPD
door Raymond de Frel
OOSTBURG - Aan de wand van
het Oostburgse zwembad De
Eenhoorn hangt een felgekleur
de striptekening van een schild
pad. Het vrolijke, maar o zo tra
ge diertje was gisteren tijdens de
eerste zwemwedstrijd in de
Zeeuwse hoofdklasse echter he
lemaal niet op zijn plaats. Er
viel immers een felle en vooral
snelle jacht op persoonlijke re
cords en plaatsingslimieten te
bespeuren.
De vier beste Zeeuwse clubs, te
weten zwemclub Koewacht
(ZCK), het Vlissingse Stormvo
gel, De Bruinvis uit Sas van
Gent en Scheldestroom uit
Breskens, deden gisteren tijdens
de eerste competitiewedstrijd
een gooi naar de plaatsingsli
mieten voor zowel de Neder
landse als Zeeuwse kampioen
schappen. Echt opvallende
prestaties werden er niet gele
verd, maar daar is het volgens
Scheldestroom-trainer Frans
Verplanke ook nog veel te vroeg
voor. „Vrijwel iedereen moet
nog in zijn of haar ritme komen.
Het is nog te vroeg in het seizoen
om echte goede tijden neer te
zetten", weet Verplanke.
Frans Verplanke zag gisteren
zijn idee van een andere
wedstrijdopzet -werkelijkheid
worden. Waar de zwemmers
voorheen op leeftijd werden ge
rangschikt, gebeurde dat nu op
HAVELTE - In het duel in de
tweede bekerronde van het
vrouwenvoetbal tussen Havelte
en HZ W stond het zaterdag na
negentig minuten 1-1. Er moes
ten dus strafschoppen worden
genomen om een winnaar te
krijgen. Niet ongebruikelijk,
maar wat volgde was dat wél.
Scheidsrechter L. de Boer uit
Wapse had namelijk geen tijd
meer. „Ik moet om zes uur in
Groningen zijn", meldde hij.
„Jullie komen er vast wel uit en
de uitslag kan zo op het wed-
strijdformulier worden inge
vuld." De vrouwen legden zijn
advies echter naast zich neer. De
strafschoppen werden niet meer
genomen. GPD
basis van de beste individuele
prestaties. „Deze wedstrijden
hadden vroeger altijd een
plichtmatig karakter. Je moest
deze wedstrijden zwemmen om
de plaatsingslimieten te halen,
maar meer niet. Bovendien had
je in elke leeftijdscategorie wel
één uitschieter, maar van een
echt spannende wedstrijd kon je
niet spreken, omdat de betere
zwemmers geen tegenstand
hadden. Dat is nu wel het geval.
Doordat de snelsten nu tegen el
kaar zwemmen, krijg je heel
spannende wedstrijden."
Radicaal
zitten. „Er is nu een brief naar
de Koninklijke Nederlandse
Zwembond gestuurd, waarin
we ons voorstel doen. Misschien
dat het in januari wel mag."
Het hoofddoel van de verande
Eigenlijk wilde Verplanke een
nog radicalere verandering in
de wedstrijden toepassen. „Ik,
en met mij veel meer mensen,
had graag gezien dat de jongens
en meiden samen konden
zwemmen. Ik ben altijd in voor
nieuwe ideeën en evalueer dan
ook vaak bij de zwemmers zelf
wat zij willen. De meeste men
sen waren voor het plan, maar
een enkeling was daar fel tegen.
Jammer, want zeg nou zelf: in
het moderne leven van nu
maakt het verschil in geslacht
toch niet meer uit? Tijdens onze
clubkampioenschappen doen
we het overigens wel. De zwem
mers vinden dat prachtig, ze le
ven er al weken van tevoren
naar toe,"
In eerste instantie wilde Ver
planke zijn idee op illegale wijze
toch uitvoeren, maar met name
Stormvogel-voorzitter Wim
Buijs was daar fel tegen. Ver
planke liet het er echter niet bij
Scheldestroom-zwemmer Martin de Milliano gaat als eerste op de
finish af bij de 100 meter rugslag.
Alle leeftijdscategorieën waren vertegenwoordigd bij de start van de 50 meter rugslag bij de meisjes en vrouwen. foto's Peter Nicolai
ring is om de Zeeuwse zwem-
kwaliteiten te verhogen. Ver
planke: „Zeeland heeft altijd
voorop gelopen met nieuwe
ideeën. Voor het aantal zwem
mers dat Zeeland telt, ligt het
niveau nu al vrij hoog. Door jon
geren samen met ouderen te la
ten zwemmen, wordt het nog
beter."
De verandering leverde bijzon
dere, maar prachtige beelden
op. Zo stonden de 29-jarige
ZCK-zwemmer Ronnie Babijn
en de 13-jarige Michiel Soolsma
van het Vlissingse Stormvogel
in een rechtstreekse confronta
tie tegenover elkaar. De ervaren
Babijn straalde tijdens de 200
meter vrije slag kracht uit, ter
wijl Soolsma een paar banen
naast hem als een echt waterrat
je door het water gleed. Babijn:
„Ik ken hem niet, maar aan zijn
tijden te zien is hij een talent.
Het is wel zo dat je vaak op late
re leeftij d trager wordtIk zwem
ook niet meer de tijden die ik
vroeger neerzette."
Tussen de bedrijven door schre
ven vrijwel alle zwemmers zich
in voor een afsluitende verbroe
deringsestafette. Frans Ver
planke zag het allemaal met
zichtbaar plezier aan. „Dit is
toch mooi? De jongelui moeten
zelf teams maken. Als ze aan mij
vragen: 'bij wie moet ik?', zeg ik
dat ze het zelf uit moeten zoe
ken. Zo leren ze anderen ken
nen. Hei is eigenlijk ook de be
doelingvan dit alles: het creëren
van een Zeeuws collectief en het
zwemwereldje zo gezellig mo
gelijk maken."
Mix
ZCK-coach José van den
Berghe sprak tijdens de ver
broederingsestafette van een
geslaagde dag, al vond ook hij
dat een mix van jongens en
meisjes zeker had moeten kun
nen. „Er is nu al wel meer sprake
van een echte wedstrijd dan
voorheen. Maar een mix moet
echt kunnen. Je moet het gebeu
ren toch leuker maken?" Van
den Berghe was meer dan tevre
den over de prestaties van zijn
pupillen. „Ruud Pieterse en
Stein de Maeyer hadden zich al
geplaatst voor de Nederlandse
kampioenschappen en daar
naast zijn er ook heel veel per
soonlijke records gezwommen."
De opzet om de competitiewed
strijden meer van strijd te voor
zien, slaagde gisteren ruim
schoots. Juist het verschil in
leeftijd leidde tot die conclusie.
ZCK-zwemmer Ruud Hame
link onderstreepte het nog een
keer. „Een oudere zwemmer wil
niet van een jongere verliezen.
Terwijl het voor een jonge
zwemmer juist een uitdaging is
om een oudere te verslaan. Dat
bevordert de prestaties."
Ronnie Babijn gaf onbewust
aan wat Hamelink bedoelde.
„Straks moet ik tegen Jarbas in
den Bosch (een jonge ploegge
noot van Babijn). Die moet ik
wel achter me houden." Babijn
slaagde daarin. Hij werd eerste,
vlak voor In den Bosch.
http://people.zeelandnet.nl/
cn. dynamica
PLUS
In het vorige week versche
nen clubblad van de Wal-
cherse atletiek- en duur-
sportvereniging Dynamica
slaat Frans Meijer alarm. De
beheerder van de Dynami-
ca-homepage roept de le
den op om de op de website
ontbrekende geschiedenis
van de club te beschrijven,
zodat de eigen site bij een
beoordeling in de PZC geen
minpunten krijgt toebe
deeld.
Meijer hoeft echter niet on
gerust te zijn, want ook zon
der een uitgebreid geschre
ven historie van Dynamica is
de website een lust voor het
oog. Wedstrijdverslagen,
uitslagen en foto's zijn in
overvloed aanwezig, en er
wordt zelfs aandacht be
steed aan de weerberichten,
zodat de hardloper weet wat
hij kan verwachten als hij
een wedstrijd voor de boeg
heeft. Ook is er een uitge
breide verzameling links
naar de homepages van an
dere Zeeuwse clubs en atle
ten. En het clubblad is van
start tot finish te lezen op de
site.
Een ontroerend onderdeel
van de website is het herin
neringsboek ter nagedach
tenis aan Bertus Walker, de
onvermoeibare hardloper
die vorige maand overleed.
Veel collega-atleten en an
dere betrokkenen blijken de
mu i hebben genomen
hun herinneringen aan Wal
ker in te zenden. Dat levert
een prachtig, ingetogen en
liefdevol beeld op van Wal
kers leven en carrière.
MIN
De geschiedenis van Dyna
mica, dat in 1997 ontstond
uit een fusie van Atletica, Dy-
namo'70. Sporting Walche
ren en Marathon, komt in
derdaad nogal summier aan
bod. Maar er wordt aan ge
werkt, gezien de oproep van
Frans Meijer in het clubblad.
CONCLUSIE
Het enthousiasme spat er
van af. De homepage van
Dynamica is een juweeltje
op de digitale snelweg.
doorSven Remijnsen
Vlak voordat de voetballers van Sluiskil
zaterdagavond het veld betraden voor de
bekerwedstrijd tegen Terneuzen, brak er
even lichte paniek uit in de kleedkamer.
Waar was de keeper gebleven? Op de wc, zo
bleek al snel. Want bij Fons de Brouwer
gierden de zenuwen door de keel.
Het was niet de eerste keer die zaterdag dat
De Brouwer het toilet bezocht. Al de hele dag
had hij het gevoel onder hoogspanning te
staan. De 42-jarige inwoner van Sluiskil
maakte zich grote zorgen om de wedstrijd te
gen Terneuzen, waarin hij ongetwijfeld als
schietschijf zou fungeren. Hoe had hij toch
ooit ja kunnen zeggen tegen het verzoek van
trainer Fonny van der Vloet om het doel van
Sluiskil te verdedigen?
De club was in nood geweest. Eerste keeper
Tonny van der Veen was na zijn rode kaart in
de competitiewedstrijd tegen Breskens voor
één duel geschorst, en de Belgische reserve-
doelman Nico van Speybroeck was nog her
stellende van een breuk in zijn hand. Ook op
keeperstrainer Peter van Kouteren kon geen
beroep worden gedaan, want die had eerder
die week te kennen gegeven ermee op te hou
den.
Dan maar Fons de Brouwer, moet Van der
Vloet hebben gedacht. Zes jaar geleden had
hij Sluiskil ook al eens uit de brand geholpen
door in de wedstrijd tegen Steen tussen de
palen plaats te nemen, en dat was tot ieders
tevredenheid geweest. Sindsdien keepte De
Brouwer, die in een niet eens zo ver verleden
Vol enthousiasme nam een groot aantal
Zeeuwse keepertjes vorige week donder
dag deel aan het Frans Hoek-keeperskamp in
Terneuzen. Op de velden van Temeuzense
Boys werden de jonge sluitposten getraind
door een aantal gerenommeerde Zeeuwse
keepers, onder wie Ronald Gort, Erik de
Koeijer en Jaap Pijnenburg.
De pupillen, overwegend twaalf- en dertien-
jarigen, vonden het allemaal geweldig. Om
de dag nog leuker te maken besloot sponsor
Wilkinson, fabrikant van scheergerei, de jon
gens een aardig cadeautje te geven. Waar
schijnlijk was Wilkinson even vergeten dat
de keepertj es de baard nog niet eens in de keel
hebben, laat staan op de kin. De aan de jeugd
uitgedeelde scheermesjes vielen dan ook niet
echt in goede aarde.
„Dit was echt belachelijk en bovendien ook
nog eens gevaarlijk", vond Temeuzense
Boys-doelman Ronald Gort. „Een mooie pen
was bijvoorbeeld meer op zijn plaats ge
weest."
een betrouwbare linksback was in het eerste
elftal van Sluiskil, zijn wedstrijdjes in het
derde.
Dit seizoen was De Brouwer nog niet in actie
gekomen, vanwege een vervelende liesbreuk.
Maar een kat in het nauw maakt rare spron
gen, en dus koos Van der Vloet ervoor om De
Brouwer zijn rentree te laten maken tegen de
productiefste ploeg uit de tweede klasse E
van het zondagvoetbal. Op hoop van zegen...
Bijna twee uur nadat hij van het toilet was
geplukt, stond Fons de Brouwer zaterdag
avond weer voor de deur van de kleedkamer.
Zichtbaar bevrijd van de last die op zijn
schouders had gelegen, zei hij met een glun
derend gezicht: „Ik denk dat ik nu wel binnen
mag komen."
Daarmee was geen woord te veel gezegd. De
Brouwer had zojuist de wedstrijd van zijn le
ven gekeept. Goed, hij had vijf tegentreffers
moeten incasseren, dat waren er natuurlijk
vijf te veel geweest. En de 5-0-nederlaagloog
er ook niet om. Maar hij had ookzeker vijf 24-
karaatskansen van Terneuzen weten te verij
delen, met slim en doeltreffend keeperswerk.
Schoten van Danny van de Velde, Barry van
der Hooft en Antoine Thoen, een kopbal van
diezelfde Thoen: De Brouwer had ze stuk
voor stuk vakkundig gepareerd. En in het op
tijd zijn goal uitkomen had hij zich zelfs een
ware meester getoond. Toen Barry van der
Hooft halverwege de tweede helft een vrije
doorgang kreeg naar het doel, had De Brou
wer zich geen moment bedacht en redding
gebracht.
Dat Van der Hooft hem even later passeerde
met een wonderschoon genomen vrije trap,
daar keek De Brouwer niet van op. „Op zulke
momenten zie je toch dat ik een oud-voetbal
ler ben. Ik kom keepend vermogen tekort.
Een andere doelman had die bal waarschijn
lijk wel gehad. Wat wél goed ging, was het
uitkomen. Ik aarzel nooit, omdat ik op de bal
gericht ben. Als je altijd hebt gevoetbald, ga
je sneller met j e voeten naar de balDat leer j e
nooit af."
Pijn had De Brouwer na afloop niet. Toch
moest hij tijdens de wedstrijd tot driemaal
toe worden opgelapt nadat Antoine Thoen
iets te enthousiast op hem was ingekomen.
De Brouwer: „Ik ben een paar keer geraakt,
maar dat is niet meer dan normaal. In de la
gere elftallen ben ik altijd wel op tijd bij de
bal. Tegen voetballers van dit niveau moet je
echter steeds een stapje extra zetten."
En de zenuwen? Ook die waren na de wed
strijd volledig verdwenen. Het enige dat
overbleef was de herinnering aan een uitste
kend gekeepte partijwaarin De Brouwer al
lesbehalve een modderfiguur had geslagen.
Zijn nachtmerrie was niet uitgekomen, be
kende de derde keus. „Voordat ik van huis
vertrok, zei ik tegen mijn vrouw: als ik min
der dan tien goals tegen krijg, ben ik tevre
den. Dat ben ik nu dus ook."
KAILUA-KONA - De Canadese triatleet Peter Reid omhelst zijn vrouw Lori Bowden na haar
overwinning in de 23e editie van de Ironman-triatlon op Hawaï, de zwaarste in zijn soort.
Bowden had 9 uur, 13 minuten en 5 seconden nodig voor de 3,8 kilometer zwemmen, 180 kilo
meter fietsen en 42,195 ki lometer lopen. Zelf werd Reid tweede in de wedstrijd bij de mannen,
die voor de tweede keer werd gewonnen door Luc van Lierde. De Belgische winnaar van 1996
realiseerde een tijd van 8 uur, 17 minuten en 17 seconden. De Nederlander Frank Heidoorn
werd zevende in 8.36.34 uur. SID/ANP foto Michael Darden/AP
Hij heeft lang getwijfeld, maar kon de lok
roep van het avontuur uiteindelijk niet
weerstaan. En dus vertrekt Marcel Remijn
(31) uit Wilhelminadorp op zondag 28 no
vember naar Afrika om daar deel te nemen
aan de wielerronde van Burkina Faso.
Begin deze maand werd Remijn, die uitkomt
voor de amateurs van ZRTC Theo Middel
kamp, benaderd door de Belgische wieler
club Buggenhout. Het verzoek om als gas-
trenner mee te gaan naar de Ronde van
Burkina Faso, hield hij daarna twee weken in
beraad. „Maar nu weet ik het zeker", vertelt
Remijn. „Zo'n kans krijg ik nooit meer."
Remijns werkgever heeft inmiddels toege
stemd met deelname aan de ronde. In de we
ken voor zijn vertrek moet hij nog heel wat
zaken regelen, zoals inentingen en een visum.
Daarnaast moet zijn kennis van het Afri-
kaanse land nodig worden bijgespijkerd.
„Vroeger heette het land Opper-Volta, maar
verder weet ik echt helemaal niets van Burki- j
na Faso", bekent Remijn. „Ik heb nog veel
vragen. Hoe veel etappes zijn er, hoe lang zijn
de etappes? Deze week is er een informatie
bijeenkomst van de ploeg. Daar hoop ik heel
wat wijzer van te worden."
De Ronde van Burkina Faso duurt van 1 tot
en met 12 december.
Omtrek: Niet groter dan 71 centimeteren niet klei
ner dan 68 centimeter.
Gewicht: Bij het begin van de wedstrijd niet meer
dan 543 gram en niet minder dan 396 gram.
Materiaal: Leer of kunstleer. Bij de vervaardiging
van de voetbal mag geen materiaal worden ver
werkt dat gevaar oplevert voor de spelers.
Kleur: Meestal wordt er met een hoofdzakelijk wit
te bal gespeeld. Er staat in de reglementen echter
niets vermeld over de kleur. Ook niet dat die egaal
van kleur moet zijn. Tegen meervoudig gekleurde
ballen kan geen bezwaar worden gemaakt.
Prijs: Een wedstrijdbal kost tussen de negentig en
140 gulden. De bal waarmee vorig jaar op het WK
in Frankrijk is gespeeld, kost 189 gulden.
Bijzonderheden: Als de scheidsrechter wordt ge
confronteerd met een onbruikbare bal en er geen
bruikbare aanwezig is, moet hij maximaal dertig
minuten wachten. Wanneer de thuisspelende ver
eniging er niet in slaagt voor een andere bal te zor
gen, wordt de wedstrijd gestaakt.
