De bank werd van iedereen
Nimbus wint Belofte met glans
Een half miljoen
metselstenen rijp
voor de sloop
Ik wil mijn fans vertroetelen
Juul Kortekaas' tulpen in Roy al-collectie
zeeland
14
Leen Moelker neemt afscheid van ABN Amro
Geld voor
uitvoeren
plannen
ondernemend zeeland
ABN Amro terug naar
Markt in Middelburg
in detail
kunst cultuur
ZEEUWSE
BELOFTE
zaterdag 16 oktober 1999
sbw
door Claudia Sondervan
MIDDELBURG - Al toen hij
assistent was in wetenschap
pelijk onderzoek bij de afde
ling oceanografie van het
KNMI vond Leen Moelker dat
de resultaten te traag kwamen.
„In 1966 waren we nog bezig de
gegevens van de Snelliusexpe-
ditie uit 1957 te venverken. Ik
zocht wat snellers." Dat vond
hij in de effectenhandel bij de
toenmalige Amro Bank in
Utrecht. Leen Moelker (60)
neemt vrijdag 12 november af
scheid als rayondirecteur Zee
land van ABN Amro na een
bankcarrière van 33 jaar.
De bank, betalingsverkeer en
effectenverkeer is in die jaren
in hoog tempo veranderend.
„In 1969 gingen we over op
girale betalingen en raakten
mensen het loonzakje kwijt. We
namen de kasf unctie van de be
drijven over. Vanaf dat moment
werd de bank van iedereen. Tot
de oorlogstijd kon je nog enkel
op aanbeveling rekeninghou
der worden bij een bank,"
schetst Moelker.
MIDDELBURG - Geld vrij ma
ken om nieuwe ideeën voor
groei van het bedrijf te verwe
zenlijken is voor veel onderne
mers een probleem.
Er bestaan diverse mogelijkhe
den maar de informatie daar
over kan verwarrend zijn, me
nen Syntens, ABN Amro Bank
en Zeeuws Participatiefonds.
Om meer innovaties in bedrij
ven financieel haalbaar te ma
ken houden zij de bijeenkomst
'Financiering van nieuw on
dernemerschap'.
Tijdens de bijeenkomst, dins
dag 19 oktober in Terneuzen en
dinsdag 26 oktober in Goes,
wordt de financiële markt uit
eengezet. Aan de hand van een
praktijkvoorbeeld wordt in
formatie gegeven over be-
drijfsfinanciering, onderne
merskrediet, participatie en
informele investeerders.
Zijn entree bij de bank viel sa
men met talrijke fusies in het
bankwezen, de komst van de
eurocheque („Dat was het top
punt van efficiëntie, toen.") de
strijd om de gewone particulier
als bankklant en later de komst
van de hypotheekvormen.
„Banken begonnen in te zien
hoe belangrijk de gewone man
was. De particuliere markt is
nu een zware basis voor de kre
dietverlening."
Moelker werkte mee aan het
begin van de dienstverlening
die nu overal in bankkantoren
norm is. Moelker leidde een zo
juist gefuseerd bankkantoor in
IJsselstijn, werkte in Haarlem
bij buitenlandse kredieten en
belandde in 1978 in Zeeland als
districtsdirecteur Goes en
Schouwen-Duiveland. Na de
fusie tussen ABN en Amro in
1990 kwam hij in 1992 naar
Middelburg als directeur Par
ticulieren en later Zaken voor
Zeeland. Sinds de herindeling
van het gebied in 'micromark-
ten' - Zeeland telt er vijf bij
ABN Amro - functioneert hij
als rayondirecteur voor Zee
land.
Veel van zijn maatschappelijke
bestuurlijke functies die hij be
kleedt uit hoofde van de bank
Leen Moelker: „Ik zocht wat snellers. Dat vond ik in de effectenhandel."
foto Ruben Oreel
door Claudia Sondervan
MIDDELBURG - ABN Amro
Bank verlaat Les Arcades, het
vijf jaar oude kantorencom
plex aan de Kousteensedijk in
Middelburg, waar ook het Be
lastingkantoor gevestigd is. De
bank keert terug naar de Markt
in Middelburg.
Het bijkantoor daar wordt eind
november voor de verbouwing
tot rayonkantoor tijdelijk ge
sloten.
De gelddiensten worden ver-
zorgd vanuit een kiosk op de
Markt tot na verbouwingen
medio 2000 het rayonkantoor
erin kan trekken. Het bijkan
toor van de bank in de Vrij
landstraat in de wijk Dau-
wendaele blijft ongewijzigd
gehandhaafd.
Dat bevestigt rayondirecteur
L. Moelker. Het besluit is
volgens Moelker ingegeven
doordat veel relaties wensen te
bankieren in het kernwinkel
gebied. Het complex aan de
Kousteensedijk blijkt te veel
buiten het kern winkelgeb ied te
liggen.
De tien werknemers van het
baliekantoor aan de Markt ko
men voor de verbouwing even
inwonen bij de 25 collega's van
het rayonkantoor aan de
Kousteensedijk. In de kiosk
worden geldautomaten, het
oplaadpunt voor de chipknip
en een afstortautomaat voor
verpakt geld ingericht. Na de
circa negen maanden durende
verbouwing zijn in het Markt-
kantoor naast de baliedienst
verlening ook de adviesdien
sten en accountbeheer
beschikbaar.
nemen ook een einde, zoals
voor de Brabants-Zeeuwse
Werkgevex-svereniging, mana-
gementsvereniging Nive
Zeeland en de stuurgroep Bin
nenstadsontwikkeling in Mid
delburg. Stilzitten gaat Moel
ker geenszins. „Mijn deel in
maatschappelijke dienst heb ik
de afgelopen jaren vervuld. Ik
wil straks een daglang in het
Rijksarchief kunnen zitten
zonder daarmee verplichtin-
gen te ontlopen." Moelker be
gint aan een studie cultuurwe
tenschappen aan de Open
Universiteit.
ABN Amro Bank neemt af
scheid van Moelker tijdens een
x-eceptie, vrijdag 12 november
in de foyer van de Stads-
schouwbxxrg in Middelburg
tussen 16.30 en 18.30 uxxr.
Na Wielemaker in Middel
burg heeft ook de Verstraeten
Verbrugge Groep een nieuw ty
pe afvalinzamelwagen in ge
bruik genomen met afzetbax-e
vixilverzamelcontainers. De in-
zamelwagens kunnen contai
ners van 60 tot 1700 liter via
zijbelading legen. Directeur
Rob Tholenaars ontving de eer
ste wagen tijdens de bedrijven-
contactbeux-s Contacta in
Goes. Het bedrijf presenteerde
op de beurs ook het eerste num
mer van de nieuwsbrief In
Touch die drie maal per jaar
gaat verschijnen.
Gerard Bouwense Verhuis-
en Verhuurbedrijf richt zich
volledig op de vexixuisactivitei-
ten. Het bedrijf in Middelburg
doet de verhuur van tafels,
stoelen, serviesgoed en verdex-e
evenementbenodigdheden
over aan Soolsma Party Ver
huur in Vlissingen.
De rubriek Ondernemend
Zeeland staat onder redactie
van Claudia Sondervan.
Vragen, tips en mededelin
gen kunnen schriftelijk wor
den aangeboden aan de re
dactie van de PZC, postbus
18, 4380 AA Vlissingen, of
via fax 0118-470102.
door Anita de Jong
Vijftig zal de watertoren wel
nooit worden. Het einde
lijkt in zicht nu de sloopvergun
ning is aangevraagd. De Ter-
neuzenarexx die zich voor hem
inzetten, kunnen zijn leven
hoogxiit nog rekken.
Tenminste, zo ziet het er nu naar
uit. Maar met de watertoren
weet je het nooit. Over de toe
komst van het gebouw, dat op 17
oktober 1956 officieel in ge
bruik werd genomen, wordt al
ruim drie jaar gesteggeld. Slo
pen of niet is de grote vraag. De
stichting 'Laat die toren toch
staan' is, zoals de naam al zegt,
fel tegen. En met haar vele Ter-
neuzenai'en, de raadsfractie
TOP en de Nederlandse Water
toren Stichting.
Maar de eigenaar, de Terneu-
zense aannemer Gebroeders
Van der Poel, wil de toren ver
vangen door twee appax-temen-
tencomplexen. Da's veel lucra
tiever dan opknappen en
ombouwen tot iets anders.Ooit,
bij de opening 43 jaar geledenj
was de gemeente Terneuzen net
zo trots op het bouwwerk dat ar- I
chitect A J. vanEckhadneerge-
zet als de actievoerders nu. De
53 meter hoge toren was een
knap staaltje bouwwerk, met
z'n vijf waterreservoirs boven
elkaar. En als de 'korte dikke'
boordevol zat met water, woog
hij acht miljoen kilo.
Toen watertorens in onbruik
raakten, leek die in Terneuzen
prachtige papieren te hebben
voor hergebruik. Gegadigden
zat om er een wooncomplex van
te maken. Maar de plannen van
de Amsterdamse architect
Roodbeen bleken te duixr en de
ontwikkeling raakte in het slop.
Sindsdien wacht de toren zijn
lot af. Ondertussen brokkelt het
metselwerk af en breiden de
scheuren langzaam uit. Als de I
sloopverguixning nog lang
wordt opgehouden, stort de dik
ke wellicht vaixzelf neer.
Zo zou de watertoren er na verbouwing uit komen te zien, maar het
plan was te duur. foto Charles Strijd
Kunst te koop
in De Stenge
HEINKENSZAND - De
Amsterdamse kunstgale
rie Aquarius houdt van
daag, zaterdag, een ver
kooptentoonstelling in De
Stenge in Heinkenszand.
Er zijn werken van Neder
landse en buitenlandse
kunstenaars te zien. Om
dat de kxxnstenaars niet zo
bekend zijn, is de prijs van
de doeken relatief laag.
De expositie duxxrt van
12.00 tot 17.00 uur.
Frans Bauer is trots op zijn publiek
door Maurits Sep
GOES - De grote Frans Bauer-
show komt naar Goes. Live in
concert III wordt groter en beter
dan de voorgaande tours, voor
spelt de zanger. Hij gaat van de
Zeelandhallen een klein Ahov'
xxxaken. Daar hebben zijn fans
recht op, want hij is trots op ze.
Bovendien, een kaartje kost een
paar tientjes. Dan kan hij toch
niet op een sinaasappelkistje
gaan staan? Of wel soms?
Nee, de tijd van de sinaasappel
kistjes ligt ver achter Frans
Bauer. .Ja vroeger, toen hij net
begon, toen kon dat nog wel.
Maar de laatste jaren is dat
steeds minder gev/orden. Op
wat optredens op bedrijfsfees-
tjes en af en toe een biuiloft na,
geeft hij alleen nog grote con
certen voor uitverkochte zalen.
Behalve in Zeeland dan. De op
komst bij zijn concerten eerder
dit jaar in Breskens en Burgh-
Haamstede viel nogal tegen.
Enkele dagen voor een optreden
in Oostkapelle sommeerde zijn
Duitse platenmaatschappij
hem voor een tv-optreden naar
Oostenrijk en dan dient hij ook
te gaan. Dat vindt de zanger zelf
ook soms vervelend. Zeker als
hij daardoor fans moet teleur
stellen. Maar hij kan zich niet
meer overal zelf mee bezighou
den. Frans Bauer wil alleen zin
gen en moet andere zaken dus
wel aan professionals overlaten.
Gelxxkkig is dat in Oostkapelle
netjes opgelost, verzucht hij: de
mensen hebben hun geld terug
gekregen. Op 30 oktober volgt
een herkansing voor die teleur
gestelde fans, en voor de zanger
zelf. Frans Bauer live in concert
III is zijn laatste toxxr van dit
millennium en wordt dus iets
speciaals. Ander podium, ande
re liedjes, band, koor, ballet -
tweeëneenhalf uur live spekta
kel. Mensen zeggen dan wel dat
alleen Amerikanen een grootse
show kxxnnen geven, maar dat is
onzin, vindt Bauer. Wij kunnen
dat ook heel goed.
Niet dat het bij hem altijd is ge
gaan om groot, groter, grootst,
nee, hij wil kwaliteit. Het pu
bliek zal een fantastische avond
beleven in Goes en de zaal met
een glimlach verlaten. Daar
heeft het recht op en daar zorgt
hij dxxs voor. Frans Bauer wil
zijn fans van voor tot achter ver
troetelen. Daarom past dat si
naasappelkistje hem ook niet
meer. In een grote zaal met een
mooi podium en een fantasti
sche show kan hij beter laten
zien wie hij is en wat hij doet.
Vrij land
Natuurlijk roepen zijn muziek
en zijn presentatie wisselende
reacties op, maar zich daaraan
storen, welnee. We leven in een
vrij land, iedereen mag zijn me
ning mag hebben en uitspreken.
En wat voor hem geldt, geldt
ook voor houserock of klassiek.
De een vindt het mooi, de ander
niet. Het zij zo. Zelf houdt hij
bijvoorbeeld helemaal niet van
klassiek en opera, wel van de
top-40, ballads, sommige reg
gae en uiteraard Nederlandsta
lige muziek.
Niet dat hij daar inspiratie uit
put, Bauer schx-ijft zijn liedjes
immers niet zelf. Dat doen Emi-
le Hartkamp en Marty Schreij-
enberg. Zij vertalen zijn gevoe
lens tot een mooi liedje. Maar,
als hij zich niet in het resultaat
herkent, neemt hij het niet op.
Daar komt bij dat hij een album
wil maken waar iedereen iets in
kan vinden. Dus zowel luister
liedjes als dansnummers. Hij
vindt het mooi als emotie en ple
zier harmonieus samenvloeien.
Waardering
Zoals gezegd, kritiek deert hem
niet. Waarom zou het? In zes jaar
tijd 24 platina platen, drie keer
in vijf jaar van niets op 1 in de
cd-top-honderd. Zijn platen
worden rxiet gekocht door hon
derden mensen, niet door dui
zenden, maar door honderddui
zenden. En dat is de mooiste
waardering.
Zo'n succes, dat kun je niet stu
ren. En triomfantelijk stelt hij
vast dat ook het buitenland voor
zijn muziek is gevallen.. Duits
land, Oostenrijk, Zwitserland,
onlangs België en over twee jaar,
hoopt hij, Spanje. Hij is een gro
te strever, houdt van een uitda
ging. Het is trouwens helemaal
niet zo raar dat hij over de gren
zen scoort, vindt hij. Vertaal zijn
liedjes en je krijgt niets minder
dan een wereldhit. Neem nou
The Beatles: zelfde thema, zelf
de teksten.
door Ernst Jan Rozendaal
MIDDELBURG - Werk van de
Middelburgse kunstenares Juul
Koxlekaas is opgenomen in de
Royal Nederland Kunstcollec
tie 1999-2000. De verzekerings
maatschappij Royal Nederland
stelt elk jaar een catalogus sa
men met kunst van bekende en
veelbelovende kunstenaars.
Behalve Kortekaas zijn bijvoor
beeld Herman Brood, Jan Sier-
hxxis, John Lie A Fo, Jan Montyn
en de in Oostburg geboren Ju
dith Macrander uitverkoren.
De Middelburgse Galerie T
heeft een samenwerkingsver
band met de Royal Nederland
Kunstcollectie. Dat verklaart
mogelijk dat behalve Kortekaas
nog twee aan de galerie verbon
den kunstenaars in de catalogus
zijn opgenomen. Het gaat om
Magda Luttikhuizen en Maria
Megens. Van alledrie de kunste
naressen is vanaf 7 november
werk te zien in Galerie T. Aan de
expositie die dan begint gaat in
verschillende Middelburgse ex
positieruimten een manifestatie
vooraf rond kunst en poëzie.
Dan zal ook Juul Kortekaas
haar huis in de Brakstraat open
stellen voor het bezichtigen van
kunst en het beluisteren van -
onder meer door haarzelf voor
gedragen - poëzie.
Grafïekprijs
Op het ogenblik vindt in Galerie
T een Milleixniumexpositie
plaats waarin onder meer werk
te zien is van een aantal kxxnste
naars uit de Royal Nederland
Kxmstcollectie. Het betreft Jan
Montyn, Piet Waffemius, Onno
de Graaf, Astrid Engels, John
Lie A Fo en Anton Vrede. An
ders dan vorig jaar presenteert
de Middelburgse galerie niet de
genomineerden voor de Royal.
Nederland Grafiekprijs, een
wedstrijd voor jonge kunste
naars. De genomineerden wa
ren dit jaar Mariska van Duffe
len, Tisna Westerhof en Judith
Macrander. Van Duffelen kx-eeg
deze week de grafiekprijs (en
een bedx-ag van 25.000 gulden)
uitgereikt.
Openingstijden Galerie T: do-za van
11-16 uur en de eerste zondag van de
maand van 13-17 uur.
door Ernstjan Rozendaal
VLISSINGEN - Het Middel-
bxxrgse trio Nimbus heeft de fi
nale van het popconcours De
Zeeuwse Belofte gewonnen.
Zij verdienden tijdens een
spannende wedstrijd in het Ar
senaaltheater in Vlissingen
1500 gulden aan apparatuxxr
en vertegenwoordigen Zee
land eind november tijdens de
Grote Prijs van Nederland.
Zanger Marien Dorleijn van
Nimbus staat tijdens dat con-
coxirs ook in de finale voor de
singer/s ongwri ters
Nimbus wist de tegen zijn zin
opgedrongen favorietenrol
waar te maken, maar de jury
(Herbert Dettingmeijer van de
Stichting Popmuziek Zeeland,
popambtenaar Bob vanden
Eynde van Oost-Vlaanderen
en joxxirialist Willem Jonge-
neelen van Oor) vond het
verschil met Trippin uit Ter
neuzen uiterst klein. In het ju
ryrapport werd Nimbus ge
roemd om de 'ongedwongen en
ontwapenende set' popmuziek
en de zich 'kwetsbaar opstel
lende, rjzersterke en charisma
tische zanger'.
Zangers
Het was sowieso de finale van
de zangers. Caspar van Eijk
van Orange Bud beschikte
over een geweldige strot maar
kon bij Danny Esseling van
Fiction Defenc/se en Boaz
Brom van Trippin afkijken hoe
hij die nog iets effectiever kan
benutten. Van Eijk legde de
emoties er iets te vaak en te dik
op, terwijl Esseling en Brom
juist bereikten wat hij wilde
door het in gevarieerde stem
buigingen te zoeken. En dan
Marien Dorleijn van Nimbus.
Hij zong als een engel; krach-
speelde een set met zeer uitge
balanceerde nummers. Op de
juiste momenten kwam de ver
rassing en de verdieping en de
ietwat nasaal zingende Esse
ling sneed met zijn stem af en
toe door de ziel. De groep stond
zelfverzekerd op het podium
en wist elke seconde precies
wat ze kwam doen. Jammer
dat het uitstekend afgeregelde
geluid net in hxxn set iets te
zacht stond.
Swingend
Trippin bracht een swingende
groove in de zaal. Brom rapte
even goed als hij zong en werd
ondersteund door een relaxte
maar superstrakke band.
Trippin mixt hiphop met funk
en soul uit de jaren zeventig en
jammergenoeg verviel de
groep ook in de fout die veel ar
tiesten destijds live maakten:
de nummers werden wat te
lang uitgesponnen. Dat brak
vooral in de ballad op. 'Mr
Snoovaman' daarentegen
kx-eeg een spetterend einde.
Tot slot trad het trio Nimbus
aan. Eén stem, begeleid door
drums, bas en gitaar. Hoewel
het donker bleef in de zaal, leek
het alsof de zon ging schijnen.
Aan de korte melodieixze pop
liedjes zat geen frats te veel,
terwijl de ogenschijnlijk be
perkte mogelijkheden van een
trio maximaal werden benut.
Heldere riffjes, inventieve
overgangen, keer op keer be
gonnen de drie aan een tijdloos
liedje, zo'n klassieker waarvan
iedereen denkt dat die altijd al
heeft bestaan. Nimbus musi
ceerde hemels en zou in de
vorm van vrijdagavond op het
internationale Lowlands Fes
tival menige band van het po-
dixxm spelen.
De groep Orange Bud bijt het spits af van de finale. foto Ruben Oreel
tig, lichtjes klagend en won
derschoon.
Het was ook een finale als een
goede film. Ongelofelijk dat
voor de volgorde waarin de
bands aantraden geen script is
geschreven. Orange Bud uit
Burgh-Haamstede mocht het
spits afbijten en deed dat met
verve. De groep speelt energie
ke popmuziek met toeganke
lijke refreinen, maar kwam
voor deze finale nog iets tekort.
Him nummers waren wat
doorsnee en ze misten vol
doende dynamiek. De groep
trachtte dat met een enthousi
aste podiumpresentatie te
compenseren. Het zal niet vaak
gebeuren dat de zanger/gita
rist van een jonge band zijn
waarschijnlijk enige gitaar zo
mishandelt dat het geluid na
het optreden nog zeker een mi
nuut blijft rondzingen.
De toon was gezet en elke band
die volgde deed er een schepje
bovenop. Het was dus ook de
finale van de hoge kwaliteit.
Fiction Defenc/se uit Hixlst
17 oktober 1956
Frans Bauer: ...ook het buitenland is voor mijn mxxziek gevallen.
foto Willem Mieras
