Sail 2000 is al in 1996 begonnen
schijnbeweging
PZC
reportage
26
zaterdag 4 september 1999
RUDEN RIEMENS
FOTOGRAFIE
Het binnenhalen van de mooie driemasters kost een hoop tijd en veel lobbywerk. Aan
Sail 2000 wordt druk gewerkt om - net als in 1995 - het evenement groot op te zetten.
foto GPD
infrastructuur op het Sail-terrein; de sa
menwerking met de andere gemeenten
langs het kanaal. Velsen en Beverwijk bij
voorbeeld krijgen bij de volgende Sail een
veel prominenter rol dan voorheen. „Dat
heeft te maken met het feit, dat we vol
gend jaar eindstation zijn van een trans
atlantische zeilrace. De schepen die daar
aan meedoen, meren na de finish aan in
vijf aanloophavens voordat ze met z'n al
len in de Parade of Sail naar Amsterdam
varen", aldus Heppener, die woensdag
naar de Hiswa in IJmuiden is gekomen
voor een Sail-persconferentie.
Heppener is nu druk bezig opdat straks
alle radartjes vloeiend werken. Na de Sail
zal hij met een zucht achterover in zijn
bank vallen„Maar dan heb ik ook een ka
ter, dat weet ik nu alWant dan is de haven
weer leeg. Dat vind ik een triest gezicht."
Govert Wisse
Weggestopt tussen smoezelige
opslagloodsen, hijskranen en
zeeschepen bevindt zich in de Coenhaven
het kantoortje van de stichting Sail
Amsterdam. Wie het Sail-evenement met
zijn miljoenen-budget, antieke
driemasters en luxe uitstraling kent, kijkt
vreemd op dat de directeur en zijn drie
naaste medewerksters in zo'n achteraf-
zaakje werken. Maar het blijkt slechts
tijdelijk. In verband met de bouw van de
nieuwe passagiersterminal in de buurt van
het Centraal Station moest de stichting
even verkassen. Over een maandje keert ze
in de nieuwe behuizing op Java-eiland
terug op het Sail-terrein.
Sail 2000 wordt gehouden in de periode
van 24 tot en met 28 augustus. Dat
lijkt, met nog een jaar te gaan, ver weg.
Directeur Bernard Heppener komt echter
nu al tijd te kort. Vandaar dat zijn staf
zich langzaam maar zeker aan het uit
breiden is. In '96 was hij enig personeels
lid, in '97 had hij één parttime secretares
se, nu staan drie medewerksters hem bij
en als Sail 2000 eenmaal aan de gang is,
heeft de stichting 200 vaste mensen en
vrijwilligers in dienst. Zo ging dat bij de
laatste Sail in 1995 ook. Naarmate de da
tum dichterbij komt, groeit het werk en
het personeelsbestand.
Heppener is als directeur en bestuurslid
van de organiserende stichting bezig aan
zijn laatste Sail. Als volgend jaar rond de
ze tijd het laatste Tall Ship vanuit IJmui
den is vertrokken, heeft Heppener er acht
jaar opzitten op de directiestoel.
Met zeilschepen had hij al langer van
doen. De Bilthovenaar was vroeger bij de
marine in Den Helder leraar zeeman
schap. „Ik voer veel op het zeilschip Ura
nia. Met de adelborsten deden we in de zo
mer vaak mee aan wedstrijden met Tall
ShipsIk vertegenwoordigde hier de over
koepelende Tall Ship-organisatie Sail
Training Association uit Engeland. Om
dat ik daarin zat, ben ik in '86 gevraagd
zitting te nemen in het bestuur van Sail
Amsterdam. Zes jaar later ben ik ge
vraagd er ook directeur van te worden."
Mega-evenement
De eerste Sail werd in 1975 gehouden bij
het 700-jarig bestaan van Amsterdam.
Het is intussen uitgegroeid tot een mega-
evenement. „Het grootste van Amster
In de voorbereidingsperiode op Sail 2000
heeft Heppener zich in eerste instantie
bezig gehouden met het contracteren van
de grootste Tall Ships. In totaal zijn er we
reldwijd een stuk of veertig van deze va
rende publiekstrekkers. Daarvan komt de
helft volgend jaar naar Amsterdam. De
Alexander von Humboldt (Duitsland),
Arung Samudera (Indonesië), Lord Nel
son (Engeland) en Mir (Rusland), om er
een paar te noemen, hebben zich al aange
meld. Vergeleken met '95 komen er vier
Tall Ships meer. Heppener: „En dat ter
wijl het in 2000 barst van de evenemen
ten. Elke zichzelf respecterende stad wil
volgend jaar een leuk feestje organiseren.
Bovendien is er in september concurren
tie van de Olympische Spelen in Sydney.
Daar gaat bij voorbeeld de Batavia naar
toe. Het schip is ingehuurd door het Ne
derlandse bedrijfsleven. Het kan dus eind
augustus niet bij ons zijn. Maar dankzij
inspanningen van de Nederlandse consu
laat in Osaka komt een groot Japans Tall
Ship op zijn beurt wel weer naar ons toe."
Het binnenhalen van de prachtige drie
masters gebeurt met een hoop gelobby.
Daarbij schakelt Heppener ambassades,
ministeries en de marine in. Zoals een top-
tennisser naar ons land wordt gelokt met
startgelden, worden de eigenaren en be
manningen bespeeld met allerlei voor
deeltjes. Heppener schreef alle eigenaren
een brief waarin burgemeester Patijn en
minister-president Kok een mooi woordje
doen voor Amsterdam. „Een Tall Ship dat
naar Amsterdam komt, hoeft niet te beta
len voor het gebruik van de sluizen, de
loodsen, de havens, de kades en noem
maar op. Dat is allemaal gratis en komt
voor rekening van de stichting. De be
manning wordt daarnaast gepaaid met
een leuk ontspanningsprogramma in de
dagen dat ze hier zijn. Je moet Sail zien als
een show. Onze acteurs zijn de schepen.
Wil je die hier naar toe halen, dan moet je
iets bieden."
Vele radertjes
De stichting is vooraf verder ondermeer
bezig met het vastleggen van grote (zes) en
kleinere (140) sponsors. „Sail kost 14 mil
joen gulden. De hoofsponsors leggen ie
der één en een kwart miljoen gulden in.
Sail kost ze veel meer, want wil je het als
bedrijf goed doen, dan ben je in die dagen
zelf aan ontvangsten van je gasten ook
nog eens dik een miljoen kwijt."
Dezer dagen moeten ook de andere zaken
worden geregeld. Zoals de toiletvoorzie
ningen voor de bemanningen en het pu
bliek; de artiesten voor de avondpro
gramma's; de mediabelangstelling; de
dam, groter dan de Uitmarkt", aldus Hep
pener. Tijdens de laatste, vijfde editie in
1995 stonden en keken van IJmuiden tot
de IJ-haven in Amsterdam honderddui
zenden mensen zich te vergapen aan de
driemasters. Heppener, met trots: „Op het
Sail-terrein zijn toen twee milj oen bezoe
kers geweest en langs het Noordzeeka
naal en in Velsen waren ook nog eens een
half miljoen mensen op de been. Er is toen
uit onderzoek naar voren gekomen dat in
Amsterdam voor 180 miljoen gulden is
omgegaan aan geld, waarvan 56 miljoen
alleen al op het Sail-terrein."
Heppener is destijds een half jaar bezig
geweest met de afwikkeling. Wat dat in
houdt? „Er moest natuurlijk het een en
ander betaald worden. Ook is alles geana
lyseerd. Er gaat veel goed en ook wel wat
fout. Probleem is dat je niet de tijd hebt
om zaken recht te zetten. Dat kan bij een
Floriade, die maanden duurt, maar niet
bij ons vijfdaagse-evenement. Het moet
meteen goed gaan. Maar soms gaat het
mis. In '95 kwam de grote baas van de
International Training Association uit
Engeland op bezoek. Hij wilde het Sail-
terrein op. Een 16-jarige vrijwilliger wei
gerde hem de toegang, omdat hij zijn pas
je was vergeten. Hij dus terug naar zijn
hotelkamer om dat ding op te halen. Toen
hij weer bij de controle kwam, was die
jongen weg en kon hij zo doorlopen. Of
neem de Amsterdamse havenmeester Cor
Oudendijk. Die kwam vorige keer het
Sail-terrein niet op, omdat ze hem niet
kenden. Dat soort dingen zijn voor een or
ganisatie heel vervelend, maar soms ook
moeilijk te voorkomen. Het is een heksen
ketel."
Feestje
Vanaf januari '96 is de Sail-bladzijde om
geslagen en heeft Heppener gewerkt aan
de nieuwe editie. „Je gaat eerst eens voor
zichtig nadenken wat er moet gebeuren en
met de gemeente een begroting opstellen.
Tenslotte is het een feestje van Amster
dam en niet van een stel zeilidioten die zo
nodig iets willen organiseren."
Het VOC-schip De Amsterdam tijdens de Sail van 1995.
pM~
