Dierckxsens kan z'n geluk niet op
Pleidooi voor gediplomeerde soigneurs
Erik Dekker ziet
het weer zitten
Belg pakt na nationale titel nu ook een ritzege in de Tour de France
Fotograferende fan biedt
Guerini zijn excuses aan
Van kilometer tot kilometer
Pantani wil
hoofdrol
op het WK
vrijdag 16 juli 1999
Erik Dekker lest zijn dorst na afloop van de etappe.
foto George Nusmeijer
van onze sportredactie
SAINT-ETIENNE - Erik
Dekker had er nog eens een
nachtje over geslapen, voel
de zich gisterochtend zowaar
een stuk beter en besloot
daarom toch maar van start
te gaan in de elfde etappe van
de Tour de France. Het was
een rit die geen wijzigingen
in de top van het klassement
teweegbracht. Lance Arm
strong blijft stevig in het
geel, Richard Virenque in de
bolletjestrui en Stuart
O'Grady in het groene tricot.
Het peloton kwam binnen op
ruim 22 minuten van win
naar Ludo Dierckxsens. Aan
de staart van de grote groep
bevonden zich de renners
van de Rabobank.
Erik Dekker was na de etap
pe naar l'Alpe d'Huez hui
lend in de armen van zijn
vrouw gevallen. Hij was vol
komen uitgeput gearriveerd
op de top van de col die voor
heen bekend stond als de
Hollandse berg.
„Als ik me zo had gevoeld als
in de rit naar l'Alpe d'Huez,
dan was ik vandaag afge
stapt. Dat houd je gewoon
niet nog eens tien dagen vol.
Ik was volkomen uitgeput. Ik
had het gevoel dat ik over
vermoeid was. Gelukkig ging
het vandaag een stuk beter."
Hij was niet de enige die zich
slecht voelde in de ploeg. „Ik
weet niet wat het is, maar bij
na iedereen had er last van.
Misschien is het eenbacterië-
le infectie geweest of zo. De
enige die niet ziek was, is Le
on van Bon. Maar die zit al
thuis."
Met Dekker eindigde ook
Lotz, Den Bakker, Jonker en
Boogerd in de schoot van het
peloton. Boogerd zei zich
goed te voelen en het geloof
in een etappezege nog niet te
hebben opgegeven. „De ko
mende dagen ga ik meesprin
gen met groepjes. Wie weet
wat dat nog oplevert." GPD
van onze sportredactie
L'ALPE D'HUEZ - De fan die
woensdag de val van ritwinnaar
Giuseppe Guerini op weg naar
l'Alpe d'Huez veroorzaakte,
heeft zijn excuses aangeboden.
Volgens de Tour-leiding heeft de
man zich nog dezelfde avond
gemeld bij het hotel van de
ploeg van de Italiaan. „Een
mooi gebaar", vond Guerini. De
beide mannen schudden hierna
elkaar de hand.
De Italiaanse renner had nog
wel één brandende vraag: „Is de
foto gelukt?" De man moest het
antwoord schuldig blijven: „Ik
weet het niet, want ik heb het
rolletj e nog niet laten ontwikke
len." RTR/GPD
door Fred Segaar
SAINT-ETIENNE - Hij is van een ont
wapenende eenvoud en geniet de repu
tatie een onnozele, onoordeelkundige
wielrenner te zijn. Het is niet alleen
daarom dat de supportersclub van Lu-
do Dierckxsens in Geel, in de Vlaamse
Kempen, een ledenstop heeft moeten
afroepen. Dierckxsens immers blijkt
op bijna 35-jarige leeftijd ook te kun
nen winnen, iets dat zijn fans tot voor
kort nooit achter hem hebben gezocht.
Ilij is een wielrenner die met zijn
krachten smijt, die demarreert op de
meest onlogische momenten en daar
door altijd tekortkwam op het moment
dat de prijzen werden verdeeld.
Gisteren in de elfde Tourrit van Le
Bourg-d'Oisans naar Saint-Etienne
koos hij voor de verandering de juiste
plaats, halverwege de beklimming van
de col de la Croix de Chabouret, een
berg van tweede categorie. Hij trapte al
snel een voorsprong van een tiental se
conden bijeen op zijn medevluchters
Konisjev, Verbrugge, Belli, Vinokour-
ov, Forconi en Lefevre. En zijn fans we
ten: als Ludo eenmaal een paar meter
heeft, dan geeft hij die niet snel prijs.
Zijn ploegleider Pietro Algeri van
Lampre had hem in cle eerste week van
de Tour nog een uitbrander gegeven
omdat Dierckxsens weer eens met zijn
krachten had gesmeten. Hij reed twee
kilometer lang tien meter vóór hét pe
loton, dat met een snelheid van zestig
kilometer per uur de sprint aan het
voorbereiden was.
Denkwerk
In de aankomstplaats Saint-Etienne
was gistermiddag al snel duidelijk dat
Dierckxsens' benen dit keer zó sterk
waren, dat er geen denkwerk aan te pas
hoefde te komen en zijn demarrage be
slissend zou zijn. Na een prachtige solo
vierde hij de overwinning met cle blijd
schap van een nieuweling. „Dit is de
mooiste dag van mijn leven", jubelde
hij na afloop. „Nóg schoner clan mijn
zege in het Belgisch kampioenschap.
Sinds ik de nationale trui om mijn
schouders heb, voel mij echt coureur.
Het parcours van de Belgisch titelstrijd
was allesbehalve op het 70 kilo zware
lijf van Dierckxsens geschrevenIn Ge-
raardsbergen moest vijftien keer de
Kloosterstraat worden beklommen.
Hij had zich desondanks voorgenomen
meteen in de aanval te gaan. Daarom
wrong Dierckxsens zich naar de eerste
startrij. Daar bleek David Verreth, een
onbeduidende kermiscoureur, dezelfde
plannen te hebben. Na vijfhonderd me
ter werd Verreth al achterhaald door
Dierckxsens, die daarna net zo lang
bleef demarreren tot hij uiteindelijk al
leen over was. Als ze hem na het passe
ren van de eindstreep niet van de fiets
hadden gehaald, was hij waarschijn
lijk nu nóg aan het demarreren ge
weest.
Dierckxsens werd pas op 29-jarige
leeftijd prof. Daarvoor werkte hij als
lakspuiter in de vrachtwagenfabriek
van D AF in Kasterlee.Pistoolschilder
was ik, best een mooi jobke, ik heb het
tien jaar gedaan." Zijn hart lag echter
bij de fiets. Het probleem was alleen
dat Dierckxsens te weinig talent had
om met wielrennen de kost te verdie
nen. Christel, zijn vrouw, raadde hem
het onzekere bestaan van profcoureur
af. Maar zijn schoonmoeder heeft haar
op zekere dag overgehaald.
Dierckxsens nam onbetaald verlof om
bij Saxon, verreweg de kleinste en
slechtst georganiseerde Belgische
ploeg, aan de slag te gaan. Daar dreigde
hij een doorsnee kermiscoureur te wor
den. Via Collstrop kwam hij bij Tönis-
steiner onder de hoede van Gerard
Bulens, die wel iets in hem zag.
Dierckxsens mocht een internationaal
programma rijden. Winnen deed hij
zelden, demarreren des te meer. Een
jaar later bij Lotto viel hij op in Parijs-
Roubaix, waar hij na een monsteront
snapping werd bijgehaald door Franco
Ballerini, de latere winnaar. De twee
zijn nu teammakkers bij Lampre.
Rechter
Dierckxsens dwong zijn overgang naar
Italië af via tussenkomst van de rechter.
Hij had bij Lotto nog een doorlopend
contract, maar kon bij Lampre twee
keer zoveel verdienen. Op basis van die
positieverbeteiing werd hij in het ge
lijk gesteld. De Italiaanse ploeg heeft
sinds gisteren nog maar vier renners in
de Tour de France. De Vlaming maakte
het optreden van de ploeg in één keer
goed. En hijzelf gaat volgend seizoen
nóg meer verdienen.
Oorring
Hij is een renner die kleur geeft aan het
wielrennen. Niet alleen door zijn aan
vallende manier van rijden, ook door
zijn gedrag buiten de koers. De gouden
oorring die hij draagt is een erfenis van
een verloren weddenschap met zijn
voormalige ploeggenoten Kurt Vande-
wouwer en Mario Aerts.
Zijn kale hoofd is het gevolg van een
mislukte poging z'n haar te blonderen.
Echtgenote Christel, kapster van be
roep, adviseerde haar man een tijdje
terug een andere haarkleur. „Maar het
pakte niet echt goed uit," aldus de cou
reur met een brede grijns. „Het was een
lelijk gezicht. Toen zei Christel: 'haal
dan alles er maar af, dan lijkt het nog
wat." GPD
Met de blik op oneindig gaat Ludo Dierckxsens op weg naar de fi- Ludo Dierckxsens kan het nauwelijks geloven dat hij als eerste over Ludo Dierckxsens drinkt zijn bidon leeg na zijn overwinning,
nish. foto Patrick Kovarik/AFP de finish gaat. foto Ed Oudenaarden/ANP foto Ed Oudenaarden/ANP
ROME - Marco Pantani wil in
oktober bij de wereldtitelstrijd
in Italië een hoofdrol spelen. Hij
zal zijn terugkeer in het peloton
op deze wedstrijd afstemmen.
Pantani kwam niet meer in actie
sinds hij in de Ronde van Italië
werd uitgesloten. Hij had een te
hoge hematocrietwaarde. De
Italiaan heeft ontkend ook maar
iets met bloeddoping te maken
te hebben. Wel circuleerde het
gerucht dat hij van plan was zijn
loopbaan te beëindigen.
Hoe hij zich gaat voorbereiden
op het WK wist Pantani nog
niet. „Maar tijdens de titelstrijd
wil ik weer bij de top horen. Ik
wil sterker terugkeren dan ik
ben vertrokken."
Italiaanse media speculeren er
op dat Pantani, vorig seizoen
winnaar van de Ronde van
Frankrijk, in september in de
Vuelta van start gaat.
Ook Jan Ullrich keert terug in
het peloton na een verplichte
rustperiode. De Duitser miste
door een knieblessure de Ronde
van Frankrijk. Ullrich wil in au
gustus deelnemen aan wereld
bekerwedstrijden in San Sebas
tian en Hamburg. De Telekom-
renner heeft verder de Vuelta en
het WK op zijn programma
staan. RTR
van onze sportredactie
SAINT-ETIENNE (ANP) - In
Bourg-d'Oisans starten 160 ren
ners voor de elfde etappe van de
86e Ronde van Frankrijk over
198,5 kilometer naar Saint-
Etienne. Het is warm weer on
der een bewolkte hemel. Arm
strong draagt de gele trui.
41 km: Aanval van Desbiens.
44 km: Hergroepering.
58 km: Eerste tussensprint: 1.
Steels, 2. Zabel, 3. O'Grady.
74 km: Verbrugghe in de aanval.
80 km: Doorkomst op de Col
Parmenie (2e cat): 1. Ver
brugghe, 2. Konisjev, 3. Viren
que. DeBiase gelost uit peloton.
82 km: Forconi, Konisjev,
Dierckxsens, Belli en Lefevre in
achtervolging.
84 km: Vinokoerov eveneens in
achtervolging.
87 km: Vinokoerov bij groep
Forconi.
91 km: Verbrugghe ingehaald
door zes achtervolgers.
Ill km: Voorsprong kopgroep
van zeven 4.30.
120 km: De Biase stapt in be
zemwagen.
145 km: Doorkomst op Cote de
Barges (4e cat): 1. Konisjev, 2.
Vinokoerov, 3. Forconi. Achter
stand peloton 14.15.
156 km: Tweede tussensprint: 1.
Verbrugge, 2. Dierckxsens, 3.
Vinokoerov.
160 km: Ontsnappingspoging
Vinokoerov mislukt.
161 km: Dierckxsens in de aan
val.
180 km: Doorkomst op Croix de
Chabouret (2e cat): 1. Dierckx
sens, 2. Konisjev op 0.52. 3. Ver
brugge, 4. Belli.
198,5 km: Dierckxsens wint elf
de etappe met ruim een minuut
voorsprong op Konisjev en
Vinokoerov. Armstrong be
houdt gele trui. ANP
Lance Armstrong behield ook in de elfde etappe de gele trui.
foto Joel Saget/AFP
doorRené Banierink
SAINT ETIENNE - Zeg soig-
neur en iedereen denkt aan
Willy Voet, epo, prikken en
slikken. Aan doping dus.
„Maar omdat Mare Dutroux
een Waal is, zijn toch niet me
teen alle Walen kinderver
krachters?" Dirk Nachtergae-
le kent de zware impact van
een dergelijke vergelijking en
maakt hem dus bewust. De
soigneur van Mapei-Quick
Step is nestor en woordvoerder
van de collega's, waarvan de
meesten naar zijn stellige over
tuiging het goede voor hebben
met de wielrenners. Openheid
en deskundigheid is zijn credo.
„We leven niet meer in het tijd
perk dat we gemaskerd rond
het kampvuur dansen."
De Tour de France is bijna twee
weken oud en de man die vorig
jaar het lont in het doping-
kruitvat stak, ex-wielerver-
zorger Willy Voet, is alleen
maar ter sprake gekomen toen
hij dinsdag op een berg stond te
kijken naar de passerende ren
ners.
Nee, Dirk Nachtergaele heeft
naar eigen zeggen geen mo
ment getwijfeld om dit jaar
weer naar Frankrijk af te rei
zen. De gebeurtenissen in de
Tour van vorig jaar, waarbij
renners, ploegleiders, docto
ren en soigneurs vogelvrij ver
klaard leken, zullen voor eeu
wig in zijn gedachten gebrand
zijn. Maar niet zoals wellicht
menigeen denkt. „Er is veel ge
praat, veel geschreven en veel
voor waarheid aangenomen
over wielrenners en de mensen
er omheen. Maar clit is mijn
21ste Tour de France. Ik weet
waar mijn werk begint en waar
mijn werk ophoudt en dat
geldt voor iedereen binnen de
ploeg. Dan hoef je nergens be
vreesd voor te zijn of je schul
dig over te voelen
j De verzorger kan niet ontken
nen dat de gebeurtenissen van
vorig jaar en alles wat er op
volgde zijn vak en indirect dus
Dirk Nachtergaele: „Vorig jaar in de Tour werden we in de eerste week nog verketterd."
foto George Nusmeijer/GPD
ook de naam Nachtergaele in
een twijfelachtig daglicht heb
ben geplaatst. „Tuurlijk, er
zullen altijd mensen zijn die
jou op een lijn zetten met Voet.
Het zij zo. de maatschappij zit
nu eenmaal zo in elkaar." Maar
Nachtergaele weet ook dat
mensen snel vergeten. „Vorig
j aar in de Tour werden we in de
eerste week nog verketterd, in
de tweede week was het nog
half half en in de derde week
werden we al weer toegejuicht.
Ik hou van dit werk, ik hou van
de wielrennerijAls ik het puur
voor de centen moest doen, was
ik er al lang uitgestapt."
Hij laat zijn handen zien. „De
soigneur werkt met zijn han
den. Daarmee voelt hij, daar
mee kijkt hij, daarmee spreekt
hij. Dat is zijn vak. En verder
zorgt hij dat de coureur op zijn
gemak is."
Slechte zaak
Soigneur is een vrij beroep. In
principe kan iedereen die dat
wil zich die titel aanmeten.
Een slechte zaak, vindt Nach
tergaele. „Een renner die van
daag stopt kan toch niet zo
maar de volgende dag soigneur
zijn? Ja, helaas komen dit soort
toestanden nog steeds voor."
Nachtergaele zelf volgt nog
steeds cursussen en bijscholin
gen. Dat zou iedereen moeten
doen, vindt hij. De Belg heeft
nog wel een goede tip voor
Hein Verbruggen, de "voorzit
ter van de internationale wiel-
renunie. „De UCI zou ploegen
moeten verplichten alleen ge
diplomeerde soigneurs in
dienst te nemen. Bij Mapei
hanteren we die regel al." Het
kon niet voorkomen dat het
team in de Driedaagse van de
Panne dit voorjaar in een do-
pingschandaal werd meege
sleurd. Een Italiaanse verzor
ger, Tiziano Morassut, had
vanuit het hotel van de ploeg in
het Belgische Kortrijk amfeta
minen verstuurd richting Ita
lië. Ze werden echter onder
schept door de douane. „Die
jongen is ontzettend stom ge
weest. Gelukkig heeft hij di
rect toegegeven dat het een
eenmansactie was. Ik hoop
voor hem en de sport vooral dat
ook de leveranciers gepakt
worden."
Nachtergaele heeft zijn manier
van werken met kampioenen
als Johan Museeuw ondermeer
vastgelegd in twee boekjes.
Helaas, zo geeft hij toe, lopen
er nog mensen rond in het pelo- 5
ton die hele andere boekjes
zouden schrijven wanneer ze
hun praktijken op papier zou- j
den vastleggen, „ik weet een
beetje wat een dokter moet
doen. Als ik dan toch hoor wat
zo'n man als die Sainz allemaal
kan uithalen. Als ze dat tegen-
woordig allemaal als homeo-
pathie beschouwen..."
Dat soort mensen bezorgt de
wielrennerij een slechte naam,
meent Nachtergaele. En lokt I
reacties uit die een averechts
effect hebben. „Het is een beet-
je een heksenjacht aan het i
worden. Laten we nou wel we- ;i
zen: wielrennen is geen biljar- 1
ten. Ik hoor van onze artsen dat j
ze geen infuus meer mogen ge- j
bruiken om de vocht- en vöe-
dingsspiegel op peil te houden.
Dan vraag ik U: als ge zoals ij
woensdag bij na zeven uur in de
hitte over de hoogste cols moet j
rijden, dan kunt ge toch niet
meer op krachten komen met
een blikje cola en een broodje?"
In de eerste week van de Tour
werd bekend dat de spierver-
sterkende corticosteroïden nu
ook kunnen worden opge
spoord. Een goede zaak, denkt
Nachtergaele. „Des te meer er
gevonden kan worden, des te
beter. Maar het effect van som
mige producten wordt over-
schat, ook wat die corticoste-
roïden betreft. De sterke beren
blijven altijd de sterke beren."
Maar hij vindt niet dat alle me
dicamenten, puur omdat ze als
doping zouden kunnen dienen,
verboden moeten worden.
„Dan zou je mensen die vei--
kouden worden tijdens een
Tour ook al naar huis moeten
sturen." GPD
