Herboren Steels gaat voor geel
Aan Ieder nadeel zit een voordeel interviewer
PZC
Erik Breukink
bij verrassing
sport
23
Belg sprint in Laval naar tweede etappezege op rij
Even pauze na de start
Zestien renners hebben
van nature te dik bloed
Van kilometer
tot kilometer
Telekom niet
betrokken bij
dopingaffaire
woensdag 7 juli 1999
door Rene Banierink
LAVAL - De Tour de France van
1999 is tot nu toe in veel opzich
ten anders dan die van 1998.
Eén ding is echter hetzelfde:
Torn Steels is de beste sprinter.
De Belgische renner, die vorig
jaar vier etappes won, lijkt hard
op weg die prestatie te evenaren
of zelfs te verbeteren.
Drie kansen waren er tot dusver
voor de sprinters en twee ervan
greep de Mapei-coureur met
beide handen aan. Daarmee liet
Steels zien dat het hem ook zon
der uitgebreide hulp van zijn
ploeg goed afgaat. In Laval won
hij gisteren de derde etappe, na
dat hij een dag eerder ook al de
tweede rit ap zijn naam had ge
schreven. De gele trui is zijn
nieuwe doel.
Met de 5 le zege in zijn loopbaan
heeft de 28-jarige renner, voor
zover dat vorig jaar nog niet ge-
Zesde ritwinst
sprinter Steels
LAVAL - De 28-jarige
Tom Steels is de beste
sprinter van het huidige
wielerpeloton. De Belg
behaalde gisteren in
Laval, na de zege van
maandag in Saint-Nazai-
re, zijn zesde zege in een
etappe van de Tour de
France. Vorig jaar won hij
er vier. In Laval behaalde
hij zijn 51e profzege.
De erelijst van Tom Steels ziet
er als volgt uit:
1994: Twee overwinningen,
waarbij etappe in de Tour de
l'Avenir.
1995: Zeven overwinningen,
waarbij etappe in de Ronde van
Nederland.
1996: Acht overwinningen,
waarbij de Omloop Het Volk,
Gent-Wevelgem en twee etap-
'pes in de Ronde van Spanje.
1997: Twaalf overwinningen,
waarbij het Belgisch kampi
oenschap
1998: Vijftien overwinningen,
waarbij vier etappes in de Tour
de France.
1999: Zeven overwinningen:
twee etappes in de Ruta del Sol,
etappe in Parijs-Nice, etappe in
de Driedaagse van De Panne.
Gent-Wevelgem, Touretappes
in Saint-Nazaire en Laval.
ANP
beurd was, definitief afgere
kend met het beeld dat hem lan
ge tijd heeft achtervolgd: dat
van een gefrustreerde, met bi-
donnen gooiende sprinter.
Hoongelach
Het gebeurde in 1997 bij zijn de
buut in de Tour. De in Sint Gillis
Waas geboren Steels werd toen
door het machtige Mapei-team
naar voren geschoven om etap
pes te winnen. Maai' ploegleider
Lefevere legde te veel druk op
het talent, de ploeg kon hem niet
op de juiste positie krijgen in de
finale en Steels zelf maakte de
verkeerde keuzes of liet zich in
sluiten. Het bidon-incident - de
Belg gooide in een massasprint
uit frustratie een drinkbus naar
collegaspurter Moncassin -
kwam hem op een enkeltje Bel
gië en veel hoongelach te staan.
Die Steels bestaat niet meer,
verklaarde hij gisteren nog
maar weer eens. „Ik weet nu wat
het is om in de Tour sprints te
winnen. Ik blijf rustig, kijk goed
wat er om me heen gebeurt en
stem daar het plan op af."
Het kwam gisteren goed van
pas. Zeker omdat Mapei dit jaar
niet alle kaarten op Steels heeft
gezet. Het klassement is met
speerpunt Pavel Tonkov een
voornaam doel geworden en
daardoor ontbreken de slaven
die Steels in de laatste twee ki
lometer moeten piloteren. De
vijfdejaars prof toonde in Laval
echter opnieuw aan dat hij het
ook zonder hulp kan. Axel
Merckx en Bart Leysen hadden
hem in de finale gebracht en
daar moest hij het verder zelf
maar uitzoeken.
Lange tijd hield Steels Mario
Cipollini in de gaten. Maar toen
Cantina Tollo-knecht De Biase
in een van de laatste bochten
onderuit zeilde, zag Steels dat
ook een stel Saeco-helpers van
Cipollini het spoor bijster was.
De Belg paste de tactiek aan,
keek goed om zich heen, en had
ook een beetje geluk toen Lars
Michaelsen van La Frangaise
des Jeux na het beulswerk voor
de jonge Fransman Jimmy Cas
per niet de kant van Steels op
kwam om uit te blazen. Maar
winnaars dwingen geluk ook af.
Kwaal
Steels was de Tour niet onder
een perfect gesternte van start
gegaan. Sinds Gent-Wevelgem
in april had de Belg niet meer
gewonnen. En in de Ronde van
Zwitserland, de voorbereiding
op de Tour, stapte hij af omdat
hij problemen had met zijn zit
vlak. Een kwaal die hem ook nu
weer kwelt. „Doordat we veel
vlakke ritten hebben, zit ik lang
in het zadel. Ik hoop dat het
goed gaat."
Dankzij de bonificaties voor
zijn twee zeges en de tweede
plaats in de eerste etappe, plus
het feit dat klassementsleider
Kirsipuu gisteren pas als veer
tiende binnenkwam, is Steels
opgeschoven naar de tweede
plaats en lonkt het geel. Zeven
tien seconden scheiden hem
daar nog van. Het is nu zelfs zijn
hoofddoel geworden. De Belg
zal zich vandaag daarom ook
voor het eerst deze Tour in de
tussensprints gaan mengen.
Steels: „Voor het geel wil ik zelfs
wel een etappezege opgeven."
GPD
NANTES - De eerste kilometers van een etappe in de Tour de France
worden traditiegetrouw in een slakkengangetje afgelegd. De ren
ners maken daarvan dankbaar gebruik door langs de kant van de
wegnog snel een sanitaire stop te maken. Dat gebeurde gisteren ook
vlak na het vertrek van de derde rit in Nantes, waar Anthony Lan-
gella, Marcelino Garcia, Elio Aggiano, José Angel Vidal en Fernan
do Escartin (vlnr) even afstapten voor een korte pauze.
foto Laurent Rebours/AP
Tom Steels komt zegevierend over de finish in Laval.
foto George Nusmeïjer/GPD
van onze sportredactie
LAUSANNE - Slechts zes
tien van de vijfhonderd bij de
internationale wielrenunie
(UCI) geregistreerde be
roepsrenners hebben van
zichzelf een hematocriet-
waarde die boven de vijftig
procent ligt. Onder deze zes
tien, zo maakte de UCI giste
ren bekend, bevinden zich
geen grote namen.
De hematocriet waarde,
waarmee de dikte van het
bloed wordt uitgedrukt, bij
de gemiddelde mens ligt tus
sen 42 en 48 procent. Renners
bij wie voor een koers een
waarde van boven de vijftig
procent wordt ontdekt, krij
gen een startverbod. Zo n
waarde kan duiden op EPO-
gebruik. Voor de zestien cou
reurs die geregistreerd staan
als 'natuurlijke bezitters'
van een te hoge hematocriet-
waarde, geldt zo'n startver
bod niet.
De ontheffingen die de inter
nationale wielrenunie ver
leent aan renners die boven
de grens uitkomen, werden
gisteren in het dagblad Libe
ration bekritiseerd door
Frangois Poyet. De Franse
arts en psychiater stelde de
bloedtesten van de renners in
de Tour aan de kaak.
Doktersattest
Voor wie met zijn hemato-
crietwaarde boven de limiet
van vijftig procent zit, vol
staat een doktersattest dat
verklaart dat die waarde al
tijd zo hoog is, om te kunnen
doorrijden.
Poyet vindt het niet juist,
omdat er ook renners zijn
met een van nature lage he
matocriet waarde. Het bloed
van de Fransman Christophe
Bassons van La Francaise
des Jeux heeft bijvoorbeeld
een hematocrietgehalte van
slechts 39 procent. SID/ANP
LAVAL - In Nantes starten 188
renners voor de derde etappe
van de 86e Ronde van Frankrijk
over 194,5 kilometer naar
Laval, dat voor het eerst etap
peplaats is. Het is droog onder
een bewolkte hemel. Af en toe
breekt de zon door. De Est Jaan
Kirsipuu draagt gele trui.
24 km: Eerste tussensprint: 1.
Kirsipuu (6 seconden bonifica
tie), 2. Hincapie (4), 3. Zabel (2).
36 km: Guesdon en Giunti ont
vluchten het peloton.
75 km: Tweede tussensprint: 1.
Guesdon, 2. Giunti, 3. Barthe.
98 km: Bij de bevoorrading heb
ben de twee vluchters een maxi
male voorsprong van 4.05.
106 km: Doorkomst op de Cote
Bei-Air (4e categorie): 1. Giunti,
2. Guesdon, 3. Piccoli.
147 km: Derde tussensprint: 1.
Guesdon, 2. Giunti, 3. Barthe.
157 km: Vluchters ingehaald
door het peloton.
191 km: Valpartij in het peloton
met onder anderen Di Biase.
194,5 km: Steels wint de derde
etappe voor Zabel en O'Grady.
Het is zijn tweede dagsucces op
rij. Boogerd is de beste Neder
lander op de' veertigste plaats.
Kirsipuu behoudt de gele trui.
De Spanjaard Pascual Llorente
staakt de strijd. ANP
DUSSELDORF - De Duitse
wielerploeg Telekom is niet
betrokken bij het gerechtelijk
onderzoek dat het parket van
Düsseldorf heeft gestart.
Woordvoerder Kessel heeft dat
gisteren verklaard.
De Duitse justitie onderzoekt de
dopingpraktijken van een per
soon uit de Duitse wielersport.
Justitiële bronnen zeiden
maandag dat het zou gaan om de
voormalige verzorger van Tele
kom. Het onderzoek richt zich
volgens Kessel echter op een
trainer die kleine regionale
teams en individuele renners
heen begeleid. Justitie is sinds
half juni met hem bezig. „De
persoon heeft geen banden met
Telekom", aldus Kessel. De man
wordt verdacht van het smok
kelen van verboden middelen
van België naar Duitsland. Hij
heeft inmiddels ontkend.
De Duitse professor Werner
Franke zei afgelopen weekein
de voor de radio dat het parket
in Noord-Rijnland-Westfalen
een onderzoek had ingesteld te
gen een renner van Telekom.
Ook dat klopt volgens Kessel
niet. SID
Rabobank-ploeg weer in vrijbuitersrol na de val van Boogerd
door Fred Segaar
LAVAL - Van Nantes naar Laval
is het bijna tweehonderd kilo
meter. Voor professionele cou
reurs een afstand van niks. Op
een vlak traject als in Bretagne
doen ze dat in vierenhalf uur.
Maar wie de renners van de Ra
bobank gisteren voor het ver
trek uit de bus zag stappen,
kreeg de indruk dat ze zojuist
waren opgeroepen voor een
strafexercitie: zeshonderd kilo
meter door de bergen, mét be
pakking.
De ploeg die maandag 'ver
dronk bij laagwater', zoals de
Franse sportkrant l'Equipe
schreef, zag op tegen de koers.
Etappe nummer drie moest hel
derheid brengen over hun licha
melijke en geestelijke herstel na
'de rit door de zee', een waarin
hun kopman Michael Boogerd
zijn uitzicht op een goede eind
klassering én zijn moraal ver
loor.
Boogerd had verband om zijn
elleboog, zijn knie, een dikke lip
en klaagde bij de start over pijn
net boven zijn neus en aan zijn
tandvlees. En dan was er ook
nog de geforceerde schouder die
stevig was ingetapet. „Het is
echt een stevige klap geweest.
Toen ik weer was opgestapt, zat
ik als een oelewapper op de fiets.
Normaal ben ik niet zo bang,
maar als je net tweemaal bent
gevallen, word je toch tamelijk
nerveus."
Wakker
Als Waar is dat het de hele ploeg
slecht gaat als de kopman niet in
vorm is, dan hadden de renners
van de Rabobank alle reden tot
vrezen. Maar zowaar: Boogerd,
die een pilletje had gekregen om
de slaap te kunnen vatten, was
tussen Nantes en Laval uiter
mate wakker. Hij reed vooral de
laatste kilometers attent voor
in, net als de meesten van zijn
ploeggenoten. Boogerd werd
veertigste. Het was aan Robbie
McEwen om in de massasprint
de Rabobank-revival te bekro
nen. maar de Australiër kwam
tekort en werd pas zevende.
Michael Boogerd was de rit zon
der kleerscheuren en zonder al
te veel pijn doorgekomen. Dat
schonk de ploegleiding de hoop
dat hij zijn plannen om de etap
pe naar l'Alpe d'Huez te win
nen, kan waarmaken. Ploeglei
der Theo de Rooy: „De druk is er
nu een beetje af. Ik hoop dat, als
zijn herstel zich doorzet, hij in
de bergen nog iets kan laten
zien. De jongens hebben zich
goed hersteld."
Michael Boogerd voor de start van de derde etappe in Nantes. Zijn linkerknie is ingepakt als gevolg van
de zware valpartij de dag ervoor.
In 's-Heerenhoek stelde Jan
Raas dat eveneens met tevre
denheid vast. De manager volgt
de verrichtingen van zijn ploeg
intensief en had tijdens de de
sastreus verlopen etappe naar
Saint-Nazaire de telefoon ge
grepen om De Rooy te bellen.
„Kun je die drie vooraan niet
beter laten terugzakken om
foto Ed Oudenaarden/ANP
Boogerd te helpen?", had Raas
gevraagd. Hij doelde daarmee
op Den Bakker, Dekker en Jon
ker, die deel uitmaakten van de
eerste groep, waarin kopman
Boogerd ontbrak. Een logische
vraag van een doorgewinterd
wielerman, die als actief renner
nooit een ploegleider nodig had
om zijn tactische plan te trek
ken. De Rooy: „Ik heb het al eer
der gezegd: we hadden op dat
moment totaal geen zicht op de
situatie. Ze waren maar dertig
seconden weg en je denkt dat
het wel weer bij elkaar komt."
Kopmannen in de ouderwetse
zin van het woord, zoals Jan
Raas vroeger was, slaan met hun
vuist op tafel als blijkt dat de
plannen niet volgens de vooraf
uitgestippelde tactiek zijn uit
gevoerd. Boogerd hecht aan
trouwe helpers, zoals Mark
Lotz. De Hagenaar laat geen ge
legenheid onbenut zijn adju
dant te prijzen. Het zit niet in
hem opgesloten om te eisen dat
de hele ploeg zich in zijn dienst
stelt. Daarmee zou hij zich bo
ven de groep plaatsen en dat is
het laatste dat hij wil. Boogerd
is liever één met zijn collega's.
Het is een mooie karaktertrek
van de 27-jarige coureur. Hij
dankt er deels zijn populariteit
aan, maar of het hem ooit een
overwinning in de Tour brengt,
is de vraag. Dan maar niet, zal
Boogerd waarschijnlijk den
ken, want hij heeft geen zin om
zijn aard te verloochenen.
Niet gewend
Zijn collega's Den Bakker, Dek
ker en Jonker hadden op het
moment dat ze ontdekten dat
Boogerd niet voorin vertegen
woordigd was, kunnen beslis
sen zich te laten terugvallen.
Maar de huidige generatie Ne
derlandse wielrenners is niet
gewend in één ploeg te rijden
met een coureur die de moge
lijkheden heeft om in Parijs op
het ereschavot plaats te nemen
en zich volledig in zijn dienst te
stellen.
De verhouding kopman/knecht
ligt in Nederland minder scherp
dan in Italië en Spanje. De ren
ners van Once bijvoorbeeld
hebben slechts één opdracht:
Abraham Olano heelhuids naar
de meet brengen. In het karak
ter van de Rabobank-ploeg zit
nog te veel de vrijbuitersmenta
liteit. Maar dat is een rol die de
coureurs na de val van Boogerd
weer kunnen gaan vervullen.
„Ja", zei Erik Dekker, „de druk
op Michael en op ons is eraf.
Misschien wordt het nu ook een
beetje minder met de aandacht
van de pers voor hem. Dat is het
enige positieve. Om met Johan
Cruijff te spreken: aan ieder na
deel zit een voordeel." GPD
door Leo van de Ruit
LAVAL - Vijf kilometer voor het
einde van de dramatische twee
de etappe, waarin Michael Boo
gerd maandag de Tour de Fran
ce verloor, stopte Mart Smeets
midden in de rechtstreekse tv-
reportage Erik Breukink een
briefje onder de neus met drie
steekwoorden: Saiz, waarom en
Zülle. Smeets maakte nog een
gebaar in de geest van 'gaan!'.
Breukink, door de NOS aange
trokken als co-commentator
vanwege zijn expertise uit het
metier, begreep het snel. Hij
moest gaan interviewen, nadat
hij ongezouten kritiek had geuit
over het tactisch falen van de
Rabobank-ploeg. Interviewen
was geen afspraak, hij had er
niet voor getraind, maar hij ver
rees van zijn stoel en wandelde
voor de camera- en geluidsman
uit op zijn doel af, met de micro
foon ui de hand. „Ik begon gelijk
in het Spaans te denken", ver
telde Breukink, beheerst als in
zijn toptijd als coureur. Snel
bleek dat hij een pre had. Mano
io Saiz, leider van de Once-
ploeg die de Tour na een valpar
tij op een pad door de zee op zijn
kop zette, kwam speciaal voor
Breukink de bus uit en hield een
uitgebreid betoog. Zo ook Abra
ham Olano, de kopman en Alex
Zülle, de gevallen kanshebber.
Met de complimenten uit Hil
versum draafde Breukink dins
dag vrolijk over het strand bij
La Baule. Hij ging joggen en
trainde zo een beetje voor de
marathon van New York, waar
toe hij door Gerrie Knetemann
is verleid. Lopen doet hij meer
dan fietsen. Daar heeft hij ge
noeg van. Zijn nieuwe passie is
golf. Hij haalde zijn bewijs en is
trots op de eerste birdie die hij
sloeg.
Zwarte gat
Televisiecommentaar, hardlo
pen, golf en zijn gezin met twee
opgroeiende kinderen. Erik
Breukink (35) vult zo het zwarte
gat dat hij overigens nooit heeft
aanschouwd. Twee jaar geleden
stopte hij als coureur. Hij wist
toen niet wat te gaan doen. De
Rabobank maakte hem pers
chef in de Tour van 1998, die
door schandalen werd over
schaduwd.
„Het was te kort na mijn loop
baan", stelt Breukink vast. „Ik
had nog te weinig afstand. Voor
mezelf wilde ik me eigenlijk een
jaar afzijdig houden. Het is er
niet van gekomen. Toen Steven
Rooks bij de NOS stopte, ben ik
gevraagd. Ik vind het leuk, maar
moeilijker dan je als coureur
denkt. Weer in de Tour zijn is
mooi. Wielrennen boeit me nog
steeds. Voor de toekomst laat ik
de dingen nu maar op me afko
men. Haast heb ik niet, maar een
doel in je bestaan is wel nodig."
ANP
Erik Breukink (rechts) maakte maandag onverwacht zijn televisie
debuut als interviewer. Links Michael Boogerd.
foto Ed Oudenaarden/ANP
