Ruzie om waterschapskantoor Kosovo-oorlog was voor ons ver weg Zierikzeese jeugd speelt zeemansleed Axelse organisatie millenniumfeest betreurt afwijzing Zorg om stuntende zwemmers kanaal naar Goese Sas zeeland woensdag 28 juli 1999 s 18 Illegale handel voor de rechter Goese burgemeester verwijt Middelburg nieuwbouw binnen te halen Vuur verwoest strandhokjes in Domburg Goesenaar gewond bij val uit raam door Barend Pelgrim AXEL - De organisatoren van een groot millenniumfeest in Axel zijn teleui-gesteld over de negatieve beslissing van het ge meentebestuur. Loco-burge meester A van Waes heeft de or ganisatie laten weten dat B en W de aanvraag voor de party wil len afwijzen. Een zevental hore- ca-uitbaters uit Axel had de handen ineen geslagen om op grootse wijze het nieuwe jaar in te luiden. Volgens kroegbaas Tieleman van café De Pieper laten de overheidsinstanties een uitgele zen kans lopen. „Het was juist ideaal voor GGD, brandweer en politie om alles op één centrale plekte hebben." Het Axelse gemeentebestuur geeft geen toestemming voor de happening op advies van brand weer en GGD. Ook de politie heeft al kenbaar gemaakt niet happig te zijn op uitgebreide festiviteiten bij de overgang naar het jaar 2000. De horeca- mensen van Axel hadden de be doeling er op het marktplein een bijzonder groot feest van te ma ken. Er was een tent besproken van 25 bij 40 meter met ruimte voor zo'n 2500 bezoekers. Bo vendien kwamen er een flinke muziek-, licht- en lasershow aan te pas, stripteasedansers, de verloting van een auto en een uitgebreide horecavoorziening. Sponsors De afwijzing is een strop voor de organisatoren. Formeel heeft loco Van Waes bekend gemaakt dat een definitief besluit pas over dertien weken volgt, maar dat is voor de horeca-onderne- mers te laat. „Op deze manier kunnen we niets vastleggen", verklaart Tieleman. „We zijn er al ontzettend druk mee geweest, alles was al afgesproken. Spon sors hadden reeds toegezegd. Maar ik kan niet zo lang wach ten want die tentverhuurders kunnen hun materiaal wel tien keer kwijt, de annuleringskos ten bedragen nu al tweeduizend gulden." De horecamensen stelden in de week voor oud en nieuw de tent bovendien belangeloos be schikbaar voor ondernemend Axel. „De handel was ook al po sitief', meent Tieleman. „Dehe- le veiligheidskwestie, want daar draait deze afwijzing om, was prima geregeld. Wij kunnen voor onze cafés geen personeel te vinden, maar met zo'n feest was dat geen probleem. Voor GGD, politie en brandweer was het ook perfect overzichtelijk in plaats van activiteiten op ver schillendeplaatsen tegelijk. Het is hartstikke jammer, want nu laat je een uniek moment zo maar voorbij gaan. Als alles dicht is met oud en nieuw, is dat te wijten aan de gemeente." Risico Tieleman heeft vernomen dat ook in Kloosterzande en Ter- neuzen grote feesten geen dooi- gang vinden. „In heel Zeeuws- Vlaanderèn geen bal te doen. Is dat de bedoeling dan?" Wethou der Van Waes betreurt de gang' van zaken, maar zag geen ande re oplossing. „Wij zijn normaal niet de moeilijkste, maar als je dit advies krijgt van GGD en brandweer en je geeft toch toe stemming voor dat feeststel dat er dan wat verkeerd gaat? Het is natuurlijk koffiedik kijken, maar wij willen dat risico niet nemen." Onzin, vindt organisator Tiele man. „Het is flauw, want pro blemen kunnen zich altijd voor doen. De brandweer zei dat ze niet de hele avond present kon den zijn. Maar dat hoeft toch niet, dat doen ze normaal ook niet." MIDDELBURG - Een 45-jarige inwoner uit Huizen gaf dinsdag op de zitting van de Middel burgse politierechter toe partij en sigaretten te hebben ver voerd, waarover geen belasting was betaald. Oorzaak was zijn gokversla ving. Op 28 april vorig jaar liep hij bij een controle in Wemel- dinge tegen de lamp. De fiscus rekende uit een ton aan belasting te hebben misge lopen. Politierechter A Vogel ver-oordeelde de man tot zestig uur werkstraf, 600 gulden boete en vier weken voorwaardelijke gevangenisstraf. door Rolf Bosboom GOES - De strijd om het water schap Zeeuwse Eilanden lijkt uit te draaien op een fikse ruzie tussen Goes en Middelburg. De Goese burgemeester D. J. van der Zaag is gepikeerd over de pogingen van Middelburg om het waterschap naar de Zeeuw se hoofdstad te krijgen. „Als ge meenten elkaar gaan beconcur reren. dan zijn we verkeerd bezig." De Middelburgse burge meester L. H. B. Spahr van der Hoek kaatst de bal terug: „De pot verwijt de ketel." Het hoofdkantoor van het wa terschap is nu nog gevestigd aan de Piet Heinstraat in Goes, maar daar is de organisatie - hoewel ze er pas enkele jaren zit - uit haar jasje gegroeid. Het dage lijks bestuur van het water schap heeft grote belangstelling- getoond voor de kantoorruimte in De Stadspoort, het plan dat vanaf begin volgend jaar pal naast het waterschapskantoor op het Bekhofterrein wordt ge realiseerd. De verhuizing van Zeeuwse Ei landen leek een uitgemaakte zaak, totdat de gemeente Mid delburg eind vorige maand met drie locaties binnen haar gren zen op de proppen kwam. Twee aanbiedingen, het Stationsge bied en het plan Veldzigt, waren dermate aantrekkelijk dat mo menteel op ambtelijk niveau de mogelijkheden ervan worden bekeken. De bedoeling is dat de algemene vergadering, het algemeen bestuur van het wa terschap zich in het naj aar defi nitief uitspreekt over de toe komstige huisvesting. Daarbij zijn ook nog twee andere loca ties in Goes in beeld. Verrast Van der Zaag, deze week terug- gekeerd van vakantie, is onaan genaam verrast door de ontwik kelingen die zich tijdens zijn afwezigheid hebben voorge daan. „Ik ben hier zeker niet ge lukkig mee. In het verleden is de afspraak gemaakt dat we als ge meenten niet tegen elkaar op gaan bieden. Dat het in dit geval om een overheidsinstelling gaat, maakt de zaak alleen maar nijpender." De Goese burgemeester heeft dinsdag vergeefs geprobeerd opheldering te krijgen bij het Middelburgse gemeentebe stuur. Hij is vooral benieuwd in hoeverre het dagelijks bestuur actief aan het werven is in Goes. „Daar wil ik heel graag ant- woordop." Burgemeester Spahr van der Hoek reageext verbaasd op de kritiek uit Goes. „Daar kijk ik van op." Hij wijst erop dat bij de fusie op 1 januai-i 1996, toen vier watei-schappen en een weg schap samen Zeeuwse Eilanden vormden, het waterschap en het wegschap uit Middelburg ver dwenen. „Ik meen mij te herinneren dat Goes destijds Middelburg daar ook niet over heeft geraadpleegd, dus de pot ver wijt de ketel. Nou breekt mijn klomp!" „Ik heb de neiging om dit te re lativeren", zegt Spahr van dei- Hoek. „Onze mensen zijn erte genaan gelopen dat het water schap zich heroriënteert en wij zijn graag bereid daarin mee te denken. Ik zie niet in wat daar mis mee is." De verontwaardi ging van Van der Zaag noemt hij 'opgeklopt en ook wat goed koopjes'. „Het is allemaal kou- we drukte in komkommertijd." door Ali Pankow ZTF.RTKZF.F - „Ik blijf altijd zeeman. Trotseer kapers voorgoed, want de Sla- venkas helpt in tegenspoed." Zo blijkt de hele historie van het unieke Zierikzeese verzekeiingsfonds tot drie simpele zin netjes te kunnen worden teruggebracht. De tekst werd dinsdagmiddag gezongen op het Havenplein in Zierikzee tijdens de kindervoorstelling 'Gevaar op Zee'. Dat optreden gold als afsluiting van de kinderworkshop van de Stichting Dra- kenvuur onder leiding van coördinator Jolien Hemmes en regisseur Zoë Baart. Achttien kinderen van vier tot twaalf jaar werkten in de Vierschaar van het stadhuis anderhalve dag aan de voorbe reidingen. Het verhaal lag bij de start al in grote lijnen gereed, maar de concrete teksten mochten de kinderen zelf invul len. Het verhaal ging over schipper Cor- nelis Flodder, die op zijn reis met De Palmboom samen met zijn bemanning door de Barbarij se zeerovers tot slaaf werd gemaakt. Uiteindelijk leidde deze gebeurtenis tot oprichting van de Sla- venkas, een spaarfonds om de Zierikzee se zeelieden te kunnen vrijkopen uit han den van de piraten. Er zijn boekjes en brochures volgeschre ven over de betekenis van deze instelling. De jeugdige toneelspelers toonden de noodzaak van dit verzekeringsfonds op aansprekende wijze met een grappige voorstelling aan. Hun schip was gemaakt van strobalen en had een echt roer, een mast en een kraaiennest. Bovendien was er een mooie scheepskist aan boord. De vrouwen thuis kochten vis op de markt en wachtten op terugkomst van hun mannen. De burgemeester werd om raad gevraagd toen het slechte bericht over het verloop van de tocht tot de be volking doordrong. Pix-aten, zeelieden, de vrouwen aan de kade, allen hadden flink in de verkleedkist gegraaid. Ook aan attributen en aan de grime was aan dacht besteed. Spelplezier mocht preva leren boven spelprestaties en dat leverde een spetterende voorstelling op. foto Pieter Honhoff door Piet Kleemans ZIERIKZEE - Na drie maan den bewaken van de kust van voormalig Joegoslavië keerde Hr. Ms. Bloys van Treslong dinsdag terug in Nederland. Drie maanden vlakbij de oor log in Kosovo. Toch zag be roepsmilitair T. van der Meer uit Zierikzee, matroos aan boord van het fregat, de oorlog als een ver-van-het-bedshow. „Thuis wisten ze er meer van dan ik." Van der Meer en zijn 179 mede bemanningsleden hadden in januari een leuk reisje in het vooruitzicht: zes-en-een-hal- ve maand naar de Middelland se Zee. Het pakte anders uit. Al snel kreeg commandant J. W. Wolters te horen dat hij met de Bloys vanTreslong op moest stomen naar de Adriatische Zee. Samen met zeven andere oorlogsschepen uit andere NAVO-landen werd het Ne derlands fregat ingezet voor het bewaken van de kust van voormalig Joegoslavië. Spierballenvertoon, bedoeld om de Servische president Milosevic de solidariteit bin nen de NAVO te tonen én om hem duidelijk te maken dat al zijn manoeuvres scherp in de gaten werden gehouden. Van der Meer: „In het begin was het anders, maar later hadden we ook toestemming om vijande lijke schepen aan te vallen. Ge lukkig is dat nooit nodig ge weest." Paraat Op de schepen, 50 mijl ofwel 90 kilometer verwijderd van de Joegoslavische kust, werd oor- logswacht gelopen. Men was paraat. De NAVO - en daarmee Nederland - was tenslotte in oorlog. Toch heerste er aan boord van de Bloys van Tres long geen gespannen situatie. „We merkten zo goed als niets van de oorlog. Een enkele keer zag je weieens een Tomahawk raket overvliegen, maar meer ook niet." Natuurlijk werd er weieens onderzeeër-alarm (sub-alarm) en vliegtxxigalarm (air-alarm) gegeven, uiteraard had er iets 'kunnen gebeuren en hadden de schepen beschoten kunnen worden. Maar dat gebeurde niet. En als het al gebeurd was dan had iedereen, zo is Van der Meers volle overtuiging, zich goed beschermd gevoeld door de geavanceerde radar- en wa pensystemen aan boord van de Bloys van Treslong. Dat gevoel feitelijk weinig ge vaar te lopen en het gebrek aan aktie maakte van de bewaking van de kust een saai karwei. Zeker, je mocht tijdens de ze ven uurs-oorlogswacht nu en dan een film kijken en aan het schip was het nodige aan on derhoud te doen, maar toch. E- mailen of mobiel bellen naar het thuisfront mocht alleen vanuit een haven en na vijf be zoeken aan de Italiaanse ha venstad Bari heb je die ook wel gezien. Gesprek Aan boord werd over de oorlog in Kosovo nauwelijks gespro ken. Vooral omdat ze weinig wisten van wat zich in Kosovo afspeelde. „Thuis in Zierikzee zagen mijn vader en moeder el ke dag beelden van Kosovo op het journaal. Die wisten er veel meer van dan wij aan boord. Later konden we via een satel lietschotel wel Nederlandse zenders ontvangen en toen za gen we aan boord voor het eerst zelf ook de beelden. Een hele boel van ons schrokken daar toch wel behoorlijk van." Thuishaven In thuishaven Zierikzee werd de oorlog nauwlettend ge volgd. Voor vader en moeder Van der Meer was het een kou de douche toen ze te horen kre gen dat de Bloys van Treslong niet, zoals aanvankelijk ge pland voor oefeningen naar de Middellandse zee ging, maar orders had gekregen om naai de Adriatische Zee op te sto men. „Je weet wel dat het schip vijftig mijl uit de kust ligt en dat ze weinig risico lopen, maar dan heb j e toch zoiets van 'ons jong zit daar"', bekent moeder Van der Meer. Samen met de rest van het ge zin en honderden andere fami lieleden stond zij dinsdagmor gen in de marinehaven van Den Helder haar zoon op te wachten. Blij dat hij uit het oorlogsgebied was. Zelf vindt Van der Meer het ook fijn weer een poosje thuis te zijn al zegt hij -geen last te hebben gehad van heimwee. Hij zou zo weer gaan. „Het is tenslotte mijn werk. Daar heb ik voor geko zen." door Miriam van der Schot DOMBURG - Op het strand in Domburg ter hoogte van strandpaviljoen De Oase zijn op de vroege dinsdagochtend ze ventien strandhokjes afge brand. De schade wordt geschat op en kele tienduizenden guldens. De politie gaat uit van brandstich ting en heeft een onderzoek in gesteld. Kort na vijf uur meldde een vis ser de brand. De politie was snel ter plaatse en begon met het af breken van een paar strandhok jes om uitbreiding van de brand te voorkomen. „Dat was effec tief, want anders had De Oase ook brandgevaar gelopen", zegt plaatsvervangend commandant P. J. Kesteloo. Vijfentwintig brandweerlieden van de korp sen Domburg en Oostkapelle werden ingezet. In de ochtend zijn de verbrande hokjes weggehaald. Enkel nog wat as en vaag herkenbare spul letjes bleven over. Eén van de gedupeerden is familie Van Dorst uit Breda. „Het enige wat ik nu wil weten, is óf we hierte gen verzekerd zijn", zegt hij als hij bij de resten staat. „Als ik be denk wat er nog allemaal in stond, kom ik toch al snel op een bedrag van een paar duizend gulden. Er lagen zwemkleding, warme kleding, een parasol, strandstoelen en handdoeken en nog wat andere spullen in het huisje." Een zoon van de familie grijpt in het as en haalt er een gesmolten plastic uit. „Zou dit mijn game-boy zijn of had ik die ergens anders liggen?" In elk geval zijn het gezin en an dere badgasten er van overtuigd dat er opzet in het spel was. „Gisteren was er in een aantal huisjes die verderop staan, inge broken", zegt mevrouw Van Dorst. „En we hoorden dat ook nu de sloten van deze strandhuisjes open gemaakt waren. Dat vind ik allemaal zo laf." GOES - Een 33-jarige Goese naar is dinsdag gewond geraakt door een val van acht meter uit de dakgoot van zijn woning. De man werd met diverse kwet suren in het ziekenhuis opgeno men. De toedracht van het ongeluk was volgens de politie gisteravond nog niet bekend. door Rolf Bosboom GOES - Een deel van de zwem mers in het havenkanaal naar Goese Sas zorgt regelmatig voor gevaarlijke situaties. Ze zwem men tussen de schepen in, laten zich aan touwen voortslepen of zoeken de hekgolven op. De brug in Wilhelminadorp, offici eel verboden terrein voor zwemmers, is een geliefde plek voor waaghalzen geworden. Zij duiken ex-van af of hangen aan de brug als die omhoog gaat, om zich vervolgens van grote hoog te in het water te laten vallen. De gemeente Goes heeft een waarschuwing uit laten gaan naar aanleiding van het gedrag van de zwemmers. Daarin wijst zij erop dat schippers de zwem mers vaak over het hoofd zien en dat de aanzuigende werking van zeker de grotere schepen zeer gevaarlijk kan zijn. De ge meente adviseert vooral ouders met kleine kinderen 'met na druk' om veiligheidshalve uit te wijken naar het strandje bij Katseveer. De capriolen bij de brug noemt zij 'levensgevaax-- lijk'. Ernstige ongevallen hebben zich op het kanaal nog niet voor gedaan. Wel heeft een schip zich enkele jaren geleden vastgevaren in de oever toen die moest uitwijken voor een zwemmer. Problemen „Elke zomer steekt het pro bleem met de zwemmers de kop op",zegtburgemeesterD. J. van der Zaag. „Maar de jongeren blijken zeer kort van memorie en bovendien hardhorend. Ze willen graag zwemmen, maar kennelijk moet daar ook wat spektakel bij. Ze schijnen het bijvoorbeeld leuk te vinden om in de hekgolven kunststukjes uit te halen. Dat zijn heel ge vaarlijke manoeuvres, maar ze beseffen het gevaar niet." Het gestunt bij de brug, de laat ste tijd in opkomst, baart de burgemeester nog meer zorgen. „De brug wordt op afstand be diend, maar er zijn nogal wat dode hoeken met de camera's. Voor je het weet heb je - ik moet er niet aan denken - iemand tus sen de scharnieren." Van der Zaag heeft de politie gevraagd de zaak in de gaten te houden en ervoor te zorgen dat het zwem- verbod bij de brug wordt nage leefd. „Niet omdat ik de zwem mers hun pleziertje niet gun, maar voor hun eigen veilig heid." Dinsdagmiddag is het opvallend rustig met zwemmers in het kanaal. Twee Goese zwemsters hebben met hun kin deren in het water bijna het rijk alleen. „Wij gaan altijd gelijk naar de kant als er boten aanko men", zeggen zij. „Meestal zijn het groepjes jongeren die ge vaarlijk bezig zijn. Lekker stoer doen tegenover elkaar." Een van de zwemsters wijst erop dat de schippers soms óók voor gevaarlijke situaties zorgen. „Die houden zich niet altijd aan de regels en varen bijvoorbeeld te snel." Steeds gekker M. Hoogesteger, sluismeesterbij het Goese Sas, ziet vanuit zijn toren het gedrag van sommige zwemmers met lede ogen aan. „Het wordt echt steeds gekker." Schippers werken er volgens hem soms ook aan mee door een touw overboord te gooien, zodat zwemmers zich kunnen laten meeslepen. „Dat vinden die jon geren prachtig. Levensgevaar lijk? Ik zou het niet doen. Als het fout gaat, gaat het ook goed fout." Maar liefst vier camera's staan er gericht op de brug bij Wilhel minadorp, maar door de scha duwen bestaat toch de kans dat de sluismeester een zwemmer over het hoofd ziet. Dankzij luidsprekers kan hij jongeren die zich onverantwoord gedra gen vermanend toespreken, maar veel haalt dat niet uit. „Ze trekken zich er gewoon niets van aan. Soms snijden ze zelfs de kabel van de luidsprekers door. Ze vinden het prachtig als de sluismeester boos wordt, om dat ze weten dat je er toch niet bij kan. Maar als er ooit wat ge beurt, dan heb je toch een hoop ellende." Politie Als het echt uit de hand loopt, seint Hoogesteger wel eens de politie in, maar voordat die in de zomermaanden ter plaatse is zijn de waaghalzen allang ver dwenen. „Als ze een witte auto met blau we en rode strepen zien, zijn ze vertrokken. Maar meestal heeft de politie toch geen tijd." Toch kan de sluismeester ook enig be grip opbrengen voor het gedrag van de jongeren. „Jemóeterwel iets van zeggen, maar we deden het vroeger zelf ook." Beroepsmilitair T. van der Meer: „Soms was het wel eenbeetje saai." foto Pieter Honhoff

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1999 | | pagina 64