Veevoer is vuilbak voedselsector
PZC
Bezuinigingsplannen vormen
lakmoesproef voor Schroder
PZC
Mensensmokkel
via vakantievisa
Containersprookj e
feiten en meningen
Broer vermoorde veearts: ik slaap niet met een pistool onder mijn kussen
26juni 1949
zaterdag 26 juni 1999
Het dioxine-schandaal is
maar het topje van de ijs
berg. De komende jaren zullen
nog veel meer misstanden aan
het licht komen, zegt de Vla
ming Flor van Noppen. Hij kan
het wellicht weten. Bijna vijf
jaar geleden werd zijn broer Ka-
rel vermoord, omdat hij hormo
nenfraude in de veeteelt op het
spoor was gekomen.
door Paul Koopman
Buiten scharrelen de kippen.
Het gazon wordt omzoomd
door wilde weidebloemen. In de
verte schemert een bosrand in
pastelkleuren. „Het is echt een
GroenLinks-tuintje", grijnst
Flor van Noppen.
In hetzelfde huis in Dessel, een
boerendorp bij Turnhout, zat
Flor een kleine vijf jaar geleden
aan dezelfde tafel met zijn broer
Karei. Karei was nerveus, uit
zijn doen. „Ze gaan me pakken.
Als het nu niet gebeurt, gebeurt
het nooit", zei hij. Bij zijn werk
gever, het Instituut voor Veteri
naire Keuringen, had hij om een
kogelvrij vest gevraagd. Maar al
de volgende dag zou een vet
mester hem in het oor gefluis
terd hebben: „Hebt ge zo veel
schrik, Karei? Dat vest zal u niet
helpen, ze schieten u toch door
uwen kop."
Ommekeer
Geen onzin, zo bleek een week
later. Op 20 februari 1995 sleur
de de huurmoordenaar Albert
Barrez de vleeskeurder uit zijn
auto en zette een Norinco .45 op
zijn hoofd. Een minuut later lag
Karei dood in een greppel bij
zijn huis in Wechelderzande.
Het was meteen een radicale
ommekeer in het leven van
broer Flor. De wat introverte
handelaar in tweedehands koel
machines beklom de barricaden
waar broer Karei vanaf was ge
schoten. Een Stichting Karei
van Noppen werd opgericht, 20
februari werd in Vlaanderen
uitgeroepen tot een vleesloze
dag, Flor hield spreekbeurten,
organiseerde studiedagen. Hij
werd een activist.
Bijna vijf jaar nadat België door
de moord op Van Noppen werd
opgeschikt, teistert een dioxi
ne-affaire het land. Een profes
sor uit Gent die het dioxine-
spoor onderzocht, zei voor de
nationale televisie te vrezen
voor zijn leven. Premier Dehae-
ne sprak van maffiose toestan
den'. Een explosief rapport over
de vergiftiging van veevoer
bleef een maand binnenskamers
en werd uiteindelijk via de op
positiepartij VLD gelekt. VLD-
leider Verhofstadt is inmiddels
de formateur van een kabinet,
zonderde christen-democraten.
Déja-vu
Voor Flor van Noppen'is het al
lemaal déja-vu. Hij ritselt wat
in zijn papieren en citeert zijn
broer in de Artsenkrant van
1995: 'Voor de wetgever en de
ambtenaren zou de veiligheid
van het voedsel toch belangrij
ker moeten zijn dan hun politie
ke belangen en macht'. „Profe
tische woorden. Want volgens
mij was nu opnieuw het behoud
van de macht belangrijker dan
de volksgezondheid. Waarom
hebben anders twee ministers
de dioxinezaak vóór de verkie
zingen verzwegen? En waarom
komt een oppositiepartij er vlak
voor de verkiezingen mee op de
proppen? Ik kan me niet aan de
indruk onttrekken dat hier een
vuil politiek spel is gespeeld,
met de gezondheid van de bur
gers als pasmunt."
Flor van Noppen heeft niet het
gevoel dat hij sinds de moord op
zijn broer veel heeft kunnen
veranderen in België. „Vaak
vraag ik me af of de dood van
mijn broer wel enig nut heeft ge
had. We zijn van het ene in de
andere voedselschandaal ge
rold, zonder dat er fundamen
teel iets is veranderd. Al in 1995
heeft de stichting de aanbeve
ling gedaan om de voedselketen
integraal te bewaken. Maar af
gezien van één interpellatie in
de Kamer is er niets met. dat
advies gebeurd. Had men wel
actie ondernomen, dan zaten we
nu niet met die dioxinezaak."
Het diervoer is steeds weer de
achilleshiel, stelt Van Noppen
vast. „De BSE-affaire ontstond
omdat koeien kadavers te eten
kregen van aan scrapie gestor
ven schapen. Vervolgens wer
den enkele kadavers van gekke
koeien in België weer tot vee
voer vermalen. Hier is ook ern
stig verontreinigde citruspulp
in voer terecht gekomen. En vo
rig jaar werden vanwege pesti
ciden afgekeurde peren recht
streeks aan varkens gevoerd. Ik
bedoel maar: het veevoer wordt
gebruikt als de vuilbak van de
sector. Deugt een product ner
gens voor, dan kan het altijd nog
door het voer, denkt de handel.
Maar bovenaan de voedselpira-
mide staat de mens."
Ook bij de dioxinezaak was het
veevoer de zwakste schakel. Af
gewerkt vet en olie dat bij con
tainerparken in Luxemburg en
Frankrijk was opgehaald, werd
doorverkocht aan vetsmelters.
Controle op de kwaliteit werd
bij de Waalse vetsmelter Fogras
niet uitgevoerd. Van Noppen is
voorzichtig met zijn oordeel.
„Een calamiteit die net zo goed
in een ander land had kunnen
gebeuren, want nergens in Eu
ropa is de controle op vetsmel
ters waterdicht. De dioxinezaak
is nog maar het topje van de ijs
berg. Je kunt wachten op het
volgende schandaal."
Opdrachtgevers
Deze week kwam ook de zaak-
Van Noppen weer volop in de
aandacht. Na drie jaar leverde
Frankrijk Carl de Schutter aan
België uit, de man die Barrez
aan het Chinese moordwapen
hielp. Barrez zelf publiceerde
maandag vanuit zijn cel een
boek met daarin zijn gebundel
de bekentenissen. Op een door
Flor van Noppen: „Hier is een vuil politiek spel gespeeld met de gezondheid van de burgers als pasmunt."
foto Ro|and de Bruin/GPD
braak in het onderzoek rekent
Flor van Noppen niet. „Barrez
en De Schutter weten ook niet
wie hun opdrachtgevers waren.
Die blijven, vrees ik, ongrijp
baar. Tegenover die twee crimi
nelen koester ik geen enkele
wrok. Zij waren maar uitvoer
ders Maar de opdrachtgevers
zou ik wél graag achter de tra
lies zien."
Dat het gebruik van hormonen
in België wij wel is uitgebannen,
zoals het ministerie van Land
bouw beweert, gaat er bij Van
Noppen niet in. „De controles
zijn sinds de moord op mijn
broer inderdaad enorm ver
scherpt. Er worden bijna geen
positieve dieren meer gevonden
Maar de laatste jaren wordt zo'n
zestig procent van de Belgische
koeien in Nederland en Frank
rijk geslacht en daarna weer in
gevoerd. Waarom? Volgens mij
omdat de normen en controles
in de buurlanden minder streng
zijn. De enorme hoeveelheden
hormonen die nog steeds in be
slag worden genomen, wijzen
toch ook op een levendige han
del? De oorlog die de overheid
de hormonenhandel heeft ver
klaard, is maar een schijnma
noeuvre geweest.
Durft Flor van Noppen zelf nog
wel een stukje vlees te eten? Dat
blijkt mee te vallen. „Mijn vries
kist ligt vol met varkensvlees,
maar dan wel van eigen kweek"
zegt hij lachend. Vreselijk
zwaar tilt hij nu ook weer niet
aan de voedselcrisis in België.
„Laten we wel zijn: de meeste
dioxinekippen zijn allang opge
geten. Als mijn vrouw met een
kip of biefstuk thuiskomt, vraag
ik niet of ik eerst de attesten
mag zien."
Dezelfde nuchterheid legt Van
Noppen aan de dag als de tele
foon weer eens rinkelt en een
anonieme persoon met hese
stem doodsbedreigingen uit. „Ik
ben daar niet van onder de in
druk", zegt hij. „Behalve de ene
keer dat mijn dochter zo'n tele
foontje kreeg en de beller dacht
mijn wouw te spreken. 'We ma
ken je man koud, net als zijn
broer', werd haar gezegd. Dat
vond ik heel vervelend. Maar
verder? Ik slaap niet met een
pistool onder mijn kussen, als u
dat bedoelt. De mensen die je
echt willen vermoorden, zijn
heus niet zo dom je van tevoren
eerst op te bellen." GPD
Het haalbaarheidsonderzoek van Zeeland Sea
ports en het Antwerpse overslagbedrijf Hessen-
natie naar een grootschalige diepzee-contai-
nerterminal aan open water in Vlissingen-Oost is een
aardig opstekertje voor de Zeeuwse economie. De ver
kenning bewijst dat ook de grote marktpartijen het
Zeeuwse havenpotentieel nog steeds serieus nemen.
Nog onlangs sloeg de twijfel toe toen het kabinet zich in
principe schaarde achter de aanleg van de Tweede
Maasvlakte. Gevreesd wordt dat Zeeland daardoor
veroordeeld is tot marginale havenactiviteiten. Die
angst is nu wat verminderd. Het gisteren gepresenteer
de plan voor de Westerschelde Container Terminal
(WCT) duidt erop dat Vlissingen en Terneuzen min of
meer op eigen kracht ook goede groeikansen hebben.
Het plan van Hessennatie en Zeeland Seaports is in
drukwekkend. Grote containerschepen hoeven straks
nog maar een klein eindje de Westerschelde op. Nog in
diep water, voor een Vlissingse kade direct aan de rivier,
kunnen zij hun lading overzetten in kleine schepen,
vrachtwagens en treinen. Deze activiteiten in Vlissin
gen-Oost zijn volgens de partners goed voor 1.500 ar
beidsplaatsen; met de afgeleide werkgelegenheid erbij
mogelijk het dubbele.
Eerder deze week meldde het havenschap de verkoop
van grond aan d'e Scaldiahaven. Met de vestiging van
een stukgoedbedrijf komen daar ruim 100 banen. Dat
was een lichtpuntje in een tot nu toe overwegend moei
zaam verhaal, waarin het steeds weer niet eenvoudig
bleek grote nieuwe klanten te strikken. De Italiaanse
auto transporteur Grimaldi bijvoorbeeld aarzelt al ge
ruime tijd over een vestiging in Vlissingen, maar is nog
niet over de streep getrokken. Het plan voor de WCT is
duidelijk nog een maatje groter. Het havenschap heeft
zo'n 'klapper' hard nodig, want ondanks de gestaag
groeiende overslag dalen de bedrijfsresultaten. Een
prettige bijkomstigheid is dat containeroverslag per
ton meer omzet en werk genereert dan bulk- en stuk
goed. Bovendien zal de infrastructuur rond de Vlissing
se havens belangrijk worden verbeterd. Daarmee is de
weg vrij voor verdere groei en uiteindelijk de optimale
benutting van het Sloegebied.
Terneuzen zal deze Vlissingse ontwikkelingen met ge
mengde gevoelens bekijken. De Zeeuws-Vlaamse be
hoefte aan betere wegen en spoorlijnen dreigt erdoor
uit beeld te raken. Toch moet het Zeeuwse havenschap
de kansen pakken waar ze zich aandienen. Hoe het pro
fijt vervolgens wordt aangewend is een andere zaak.
Daarover moet binnen het havenschap maar eens een
robbertje worden gevochten".
De partners van het WCT-plan zullen via de Exploita-
tiemaatschappij Schelde Maas het Havenbedrijf Rot
terdam bij de uitvoering betrekken. Zo ontstaat een
model dat tot voor kort voor velen niet meer was dan
een sprookje: een van de grootste klanten van de Ant
werpse haven vindt mede met hulp van Rotterdam een
oplossing inVlissingen.
door Rob Hirdes
en Jaap Nuijten
Vakantie. Om die reden ver
strekte de Nederlandse am
bassade in de Srilankaanse
hoofdstad Colombo negentig
visa aan voornamelijk vrouwen
en jonge kinderen voor een be
zoek aan ons land. In werkelijk
heid was dit slechts een dek
mantel om Sri Lanka voorgoed
te kunnen verlaten.
De visa, met een maximale gel
digheidsduur van drie maan
den, werden afgegeven onder de
voorwaarde dat de 'vakantie
gangers' zich bij terugkeer in
Sri Lanka zouden melden bij de
Nederlandse ambassade. Dat
laatste gebeurde echter nooit en
daarvan werd steeds opnieuw
Justitie in Nederland op de
hoogte gebracht. Dat leidde uit
eindelijk in september 1997 tot
een strafrechtelijk onderzoek.
Het speciaal gevormde 'spon
sorteam' van de regiopolitie IJs-
selland beet zich vast in de zaak
en al snel werd duidelij k dat alle
Srilankanen door bemiddeling
van een in Hardenberg woon
achtige 40-jarige man het land
waren binnengekomen.
Nader onderzoek wees uit dat
een aantal van de onder valse
voorwendselen naar Nederland
gehaalde Srilankanen alweer
was vertrokken. Acht vrouwen
en achttien kinderen werden
uiteindelijk in Duitsland aan
getroffen, waar ze asiel hadden
aangevraagd. Ook in Engeland
dook een aantal op.
Maar lang niet iedereen kon
worden gelokaliseerd. Zo is Jus
titie bijvoorbeeld nog steeds op
zoek naar twee kinderen. Zij
kwamen Nederland binnen met
een vrouw die op de ambassade
in Colombo ook voor 'haar' twee
kinderen een visum had gekre
gen. Maar achteraf bleek dat er
tussen haar en de kinderen geen
familieband bestond.
Reisagent
Tegenover Justitie verklaarde
ze de beide kinderen op verzoek
van een 'reisagent' in Sri Lanka
mee te hebben genomen. Een
maal in Nederland aangeko
men, verbleef de vrouw enige
dagen in de woning van de Har-
denberger. De kinderen werden
door een onbekende man opge
haald, zo verklaarde ze. De
vrouw heeft in Nederland asiel
aangevraagd.
Nadat er verdenkingen tegen
deHardenberger waren gere
zen, gaf de rechter-commissaris
in Zwolle toestemming alle bij
hem in gebruik zijnde telefoon
toestellen af te tappen. Toen
bleek dat de Hardenberger nau
we contacten onderhield met
twee topfunctionarissen van de
Immigratie- en Naturalisatie
Dienst (IND); een 46-jarige man
eveneens uit Hardenberg en een
52-jarige man uit Duiven.
Daarop werd direct de Rijksre
cherche aan het onderzoeks
team toegevoegd.
Uit de afgetapte gesprekken
bleek ook dat beide IND'ers bij
de Hardenberger op de 'loon
lijst' stonden. Uiteindelijk
kreeg de 46-jarige man 25.000
gulden uitbetaald die hij deelde
met zijn collega. Ondanks het
feit dat zij totaal verschillende
functies binnen de IND be
kleedden. kenden zij elkaar al
vele jaren. Zij werkten vroeger
samen in het Aanmeldcentrum
Zevenaar. Ten tijde van hun ar
restatie werkte de 46-jarige als
hoofd uitzetting in het Verwij-
dercentrum in Ter Apel; de 52-
jarige was unithoofd van het
IND-regiokantoor in Arnhem.
Paspoorten
Eind februari werd de 40-jarige
hoofdverdachte gearresteerd.
Tijdens huiszoeking trof het re
chercheteam diverse paspoor
ten aan. Daaronder bevonden
zich ook paspoorten van vrou
wen die in Duitsland asiel heb
ben aangevraagd. Ook werd het
gedeeltelijke paspoort aange
troffen van de vrouw die in Ne
derland een asielaanvraag heeft
lopen. Twee weken later werden
een 39-jarige Srilankaan uit
Hoogkarspel en een evenoude
landgenoot uit Zaandam, opge
pakt. Eind maart volgde de aan
houding van de beide IND'ers.
Volgens het ministerie van Bui
tenlandse Zaken wordt er door
het ambassadepersoneel zorg
vuldig omgesprongen met het
verstrekken van visa. Aanvra
gers moeten aan vaste criteria
voldoen als ze naar Nederland
willen. Volgens het ministerie
wordt onder meer gekeken naar
de financiële middelen van de
aanvrager, moet een retourtic
ket overlegd worden en dient
duidelijkheid te bestaan over de
plaats waar zij gedurende hun
vakantie verblijven. Vast staat
dat de negentig Srilankanen
niet aan deze criteria voldeden.
Bij twijfel raadpleegt de ambas
sade het bureau Visadienst Kort
Verblijf van de IND in Den
Haag. Dit bureau werkt samen
met de divisie grensbewaking
waarvan de 52-jarige verdachte
toentertijd hoofd was. GPD
door Peter van Nuijsenburq
Gerhard Schroder neigt soms
tot overdrijven. Toen deze
week het bezuinigingsprogram
ma van zijn minister van Finan
ciën Hans Eichel werd gepre
senteerd, dook de Duitse
bondskanselier in de kist met
suprelatieven.
Het 'toekomstprogramma 2000'
kende zijn weerga niet in de par
lementaire geschiedenis, was
van historische betekenis, en
markeerde een nieuw hoofdstuk
in de geschiedenis van de
Bondsrepubliek, zei de bonds
kanselier. Dat was wel heel veel
eer vooreen bezuinigingsopera
tie, die veel te lang is uitgesteld
en waarvan het nog maar de
vraag is of ze in toekomstige ge
schiedenisboeken als geslaagd
vermeld zal worden in het
hoofdstuk 'Schröder'.
Aan Eichel zal het niet liggen.
De minister van Financiën is er
van overtuigd, dat de 'zieke man
van Europa', zoals het voorma
lige economische wonderkind
met name in de Verenigde Sta
ten bekendstaat, alleen genezen
kan worden met drastische in
grepen. Met het bezuinigings
pakket van dertig miljard mark
wil hij het land niet alleen van
het faillisement redden (de
Duitse staatsschuld beloopt an
derhalf biljoen mark), maar ook
de richting aangeven waarin de
verzorgingsstaat zal moeten
gaan om te kunnen overleven.
Herijking
Wat Engeland, Nederland, Oos
tenrijk en Zweden al zijn begon
nen en in sommige gevallen al
hebben afgerond - de herbezin
ning op wat de overheid en wat
de markt op terreinen als sociale
zekerheid, gezondheidszorg en
oude-dagsvoorziening kunnen
en moeten doen, staat in Duits
land nog maar aan het begin. Er
wordt volgens goede Duitse tra
ditie al jaren gediscussieerd
over de noodzaak van die herij
king van de rol van de staat en
nergens is het Nederlandse pol
dermodel zo populair als hier,
maar gebeurd is er eigenlijk
niets. In een land waar een te
verwaarlozen verruiming van
de openingstijden van winkels
al als een sociale revolutie wordt
ervaren, gelden de bescheiden
hervormingen van het pensi
oenstelsel en de sociale zeker
heid als 'een aanval op de ver
zorgingsstaat'.
Daar loert dan ook het gevaar
Schröder brengt een bezoek aan Kok. Nergens is het Nederlandse poldermodel zopopulair als in Duits
land. foto Cees Zorn/GPD
voor het toekomstprogramma.
Toen begin deze week uitlekte
dat de pensioentrekkers de ko
mende twee jaar 'minder méér'
zullen krijgen, omdat de pensi
oenen niet aan de loon- maar de
prijsontwikkeling worden aan
gepast, stak er een orkaan van
protest op. Dat de betrokkenen
protesteerden, spreekt vanzelf.
Ouderen behoren vaak tot de
zwaksten in de samenleving. En
dat de oppositie van kiezersbe
drog sprak, was eveneens be
grijpelijk.
Maar dat Oost-Duitse SPD'ers
gelijk een uitzondering voor
Oost-Duitse pensioentrekkers
eisten, wier pensioenen iets ach
terblijven op die in het westen,
doet het ergste vrezen voor het
hervormingsprogramma. Er
worden dit najaar in vier deel
staatverkiezingen (drie in het
oosten en één in het westen) ge
houden en het grote issue staat
al vast: blijf met je vingers van
onze pensioenen af. De kans is
dus groot dat deze hervorming
schipbreuk lijdt.
Dominosteen
Wie een dominosteen in een rij
aantikt, weet wat er gebeurt: de
rij valt om. Nu kent de politiek
deze mechanische zekerheid
niet, maar Schröder moet er re
kening mee houden, dat als hij
het morrelen aan de hei*vorming
van het pensioenstelsel toe
staat, de roep om, bijvoorbeeld,
bepaalde categorieën van uit
keringstrekkers te ontzien
steeds sterker zal worden. En
daarna is er, zoals de ervaring
leert, meestal geen houden meer
aan. De vakbeweging en de tra
ditionalistische linkervleugel
van de SPD houden zich nu nog
koest, maar het is een illusie om
te denken dat ze zich zonder
slag of stoot bij deze 'aanslag op
de verzorgingsstaat' zullen
neerleggen.
De centrale vraag voor het sla
gen van 'toekomst 2000', en het
lot van zijn regering, is of de
bondskanselier zwicht voor de
weerstand tegen zijn hervor
mingsprogramma of dat zijn
rug recht weet te houden. Op dit
vitale punt zijn twijfels gerecht-
vaardigd. Bij de presentatie zag
de pers 'Schröder de Onverzet
telijke', vast van plan zijn pro
gramma te verdedigen. Maar er
is ook een 'Schröder de Wankel
moedige', die niet impopulair
wil zijn en zich, aldus zijn in
middels opgestapte rivaal La-
f ontaine, vooral laat leiden door
'wat er de volgende ochtend in
de krant zal staan'.
Schröder heeft zich al eerder ge
manifesteerd als hervormer.
Dat bleek tot nog toe niet meer
te zijn dan een pr-truc. Vorig
jaar werd hij kanselier met de
leus het 'nieuwe midden'. Dat
suggereerde vernieuwing, maar
de afgelopen maanden is be
waarheid wat Schröder-ken-
ners vreesden: het is een vlag
zonder lading. De regering
zwalkte doelloos rond en werd
verscheurd door de machts
strijd tussen de anti-hervormer
Lafontaine, Eichels voorganger
op Financiën, en Schröder.
Met het vertrek van Lafontaine
in maart en de komst van de
kleurloze maar loyale uitvoer
der Eichel, kreeg Schröder een
tweede kans. Hij weet dat het
ook zijn laatste is. Als hij deze
niet grijpt en toelaat dat het
'toekomstprogramma 2000'
verwatert, dan zal de regering-
Schröder ongetwijfeld in de ge
schiedenisboeken worden ver
meld. De vermoedelijke titel zal
hem niet bevallen: 'Het rood
groene intermezzo of: Hoe Ger
hard Schröder de kans op ver
nieuwing verspeelde'. GPD
Bommenwerpers
Een grootscheepse oefening
van de Amerikaanse en Engel
se luchtmacht heeft voor veel
onrust gezorgd. Via Nederland
vlogen tientallen zware bom
menwerpers richting een aan
tal Engelse steden.
Herdenking
Veertig jaar geleden steeg er
voor het eerst een vliegtuig op
in Nederland. Dat gebeurde op
de hei bij Etten-Leur en het
was de Belgische Graaf de
Lambert, eerste leerling van
de fameuze Amerikaanse ge
broeders Wright, die in 1909
zijn tweedekker drieënhalve
minuut in de lucht wist te hou
den. Vanwege de vliegramp in
Bari met het KLM-toestel zal
de herdenking van de eerste
vlucht een sober karakter heb
ben.
Oudste apotheker
In Vlissingen viert, apotheker
A J. van Ockenburg zijn vijf
tigjarig jubileum. Van Ocken
burg nam in 1899 de zaak van
C. G. Baert aan de Kleine
Markt over. Met zijn 76 jaar is
Van Ockenburg de oudste apo
theker van Zeeland.
Landbouwschool
De NCB zal trachten met in
gang van 1 september een la
gere landbouwschool in Aar
denburg te openen.
Uitgever:
J. C. Boersema
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
OostsouburgseweglO
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Redactiefax: (0118) 470102
Vlissingen:
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
Tel. (0118) 484000
Fax. (0118) 472404
Goes: Voorstad 22
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113) 273000
Fax. (0113)273010
Terneuzen: Axelsestraat 16
Postbus 51
4530 AB Terneuzen
Tel. (0115) 686000
Fax (0115)686009
Hulst: 's Gravenhofplein 4
4561 AJ Hulst
Tel. (0114) 373839
Fax. (0114) 373840
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel. (0111)454647
Fax. (0111)454659
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17.00 uur
Zierikzee en Hulst:
8.30-17.00 uur
Zaterdags in Vlissingen
van 8 00 tot 10 30 uur
City OnLine Internet
Postbus 18
4380 AA Vlissingen
http://www.pzc.nl
e-mail: pzcredcity1@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800 - 0231231 of maandag
t/m vrijdag: op de kantoren
gedurende de openingstijden:
zaterdags tot 14.00 uur:
op de kantoren door de klacht in te
spreken op de band of de
verwijzing op te volgen
Overlijdensadvertenties:
tijdens kantooruren en
uitsluitend maandag-
t/m vrijdagavond van 20.30
tot 22.00 uur en zondagavond
van 20.00 tot 22.00 uur
Tel. (0118) 484000
Fax(0118)470100
Abonnementsprijzen:
per kwartaal 98,00;
franco per post 128,50;
per maand 35,75;
per jaar 372,50;
franco per post 491,00;
bij automatische afschrijving
per termijn 1,50 korting;
losse nummers
maandag t/m vrijdag 1,80,
zaterdag 2,60 p st
(alle bedragen inclusief 6 pet. btw),
Postrek.nr.: 3754316
t.n.v. PZC ab rek. Vlissingen
Advertentietarieven:
191 cent per mm; minimumprijs per
advertentie 28,65,
ingezonden mededelingen
2,5 x tarief;
speciale posities: tarief op aanvraag;
voor brieven bureau van dit blad
6,50 meer (excl 17.5 pet btw);
volledige tarieven met
contractprijzen op aanvraag;
(alle advertentieprijzen
exclusief 17,5 pet btw)
Giro: 35 93 00. Uitgeverij
Provinciale Zeeuwse Courant B V
Vlissingen
Auteursrechten voorbehouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV Wegener Arcade NV
