Babijn bezig aan tweede jeugd
Huzavo doorstaat alle stormen
PZC
Surfvereniging
Braakman blijft
gezelligheidsclub
Beachvolleyballers
Dees maken dienst
uit in de competitie
sport vrijdag 25 juni 1999 z 31
vooruitzicht achter de schermen
Terneuzenaar (29) kan bijna niet zonder triatlon
Wedstrijden
dikke banden
zijn in opmars
Marco (links) en Edwin Frankevijle stonden aan de basis van de op
richting van surf vereniging Braakman. foto Charles Strijd
door Maikel Apai
HULST - Marco Frankevijle (25
heeft wat met golven. Als ac
countant maakt hij zo nu en dan
de conjunctuurgolven van de
economie mee en als lid van
surfvereniging Braakman is hij
regelmatig op het water te vin
den. Frankevijle is tevens pen
ningmeester van de surfclub en
ondervindt de laatste tijd steeds
vaker de gevolgen van de klei
ner wordende aandacht voor de
eenmanswatersport.
Wat in de jaren tachtig opkwam
als een enorme rage, is nu nog
een spaarzaam plaatje op de
verschillende wateren. De laat
ste ontwikkelingen dateren van
zo'n zes jaar geleden. Toen kre
gen de Fransen het met succes
voor elkaar indoorwedstrijden
voor surfers te houden. Met gro
te ventilatoren werd er wind ge
produceerd in een overdekt
zwembad en via Eurosport was
dat regelmatig bij de mensen
thuis te zien. Nu is het in de me
dia alweer een tijdje stil rond
deze watersport.
Surfvereniging Braakman werd
in september 1991 opgericht
door een vast clubje vrienden
dat elkaar regelmatig zag op het
gelijknamige water. Vaak kwa
men ze daar om te surfen. Ver
volgens wilden ze verder in een
vereniging. Marco Frankevijle
uit Hulst was een van hen. Hij
begon echter wat dichterbij
huis met zijn favoriete sport.
„Ik ben begonnen op de wateren
van camping De Vogel in
Hengstdijk", legt de penning
meester uit. Hij is samen met
zijn broer Edwin een van de ini
tiatiefnemers van surfvereni
ging Braakman geweest. De
broers vormen samen het secre
tariaat van de club. De eerste
voorzitter was taxichauffeur
Rob Rierens uit Westdorpe. Vo
rig jaar werd hij vervangen door
Rob Mieras. „Die is daar ook
mee gestopt", vertelt Marco
Frankevijle. Na de vraag wie de
nieuwe voorzitter is, blijft het
even stil. „Die hebben we nog
niet. Dat is nu ook niet zo gek
erg."
Tweedehands
Net als iedere surfer kocht Mar
co Frankevijle zijn eerste spul
len tweedehands: voor de prijs
van vijftienhonderd gulden.
„Op de fiets met daarachter een
karretje waar je spullen op kon
den. We begonnen met een brede
plank en een licht zeil. Dat moet
zo'n negen jaar geleden zijn ge
weest. Ik had op een vakantie in
Zwitserland kennis gemaakt
met het surfen en hier volde ik
het weer oppakken."
De plas bij Hengstdijk werd
hem al gauw te klein en de
Braakman was de volgende op
tie. „Het ligt ook lekker cen
traal. Het is de grootste plas wa
ter in Zeeuws-Vlaanderen. We
hebben een aantal Belgische le
den, omdat ze daar niet de ruim
te hebben." Lachend zegt
Frankevijle: „We zijn eens naar
een wedstrijd in Beervelde ge
weest en daar was de kantine
groter dan het parcours."
Aan surfen op zee doet zijn ver
eniging niet.,Het risico is groot.
Als iets kapot gaat. ben je stuur
loos en op het Veerse Meer kom
je nog een keer aan de kant. Op
zee hoeft dat niet zo te zijn. De
Westerschelde is ook geen goede
keuze: te druk en teveel stro
ming." Jaarlijks gaat Marco
Frankevijle met zijn familie nog
naar het Comomeer in Italië. De
wind door de bergen zorgt daar
voor ideale surfomstandighe-
den. „Door de bergen heen komt
een combinatie van warme en
koude lucht. Dit zorgt voor
stukken waar wisselend veel of
wat minder wind is
Piek
Het ledental en de activiteiten
van de vereniging laten de ten
dens van de laatste jaren duide
lijk zien. Waar het begon met de
piek van rond de zestig leden,
ligt het aantal nu op 25. „Je
hoort ook van de surfverkopers
dat het afneemt. Voor ons als
surfvereniging is een wat groter
ledental belangrijk, omdat we
zo beter onze activiteiten kun
nen behouden."
Frankevijle doelt onder meer op
het verschil tussen de agenda
van bijvoorbeeld 1997 en dit
jaar. Voor 1999 stonden twee
wedstrijden en twee dagtochten
op het programma. In 1997 had
den ze negen wedstrij den en een
dagtocht en een aantal nevenac
tiviteiten. „We hebben inder
daad altijd een uitgebreidere
agenda gehad. We zijn daar
langzaam maar zeker op terug
gekomen. Als je veel wedstrij
den hebt, zullen leden sneller
zeggen: 'die laten we even schie
ten'. Ook hebben we een aantal
keren pech gehad met het weer.
Het blijft een zomersport en
daarom zitten we met een plan
ning ook wel eens in vakantie
periodes van leden." Het blijkt
allemaal niet veel te helpen,
want de voorjaarssurfwedstrijd
op 30 mei van dit jaar ging niet
door wegens te weinig belang
stelling.
Sponsoring blijkt moeilijk te
zijn voor de surf sport. „Zelfs als
je aan de top surft, mag je al blij
zijn als je met korting spullen
mag kopen". Van de Braakman
zelf hebben ze bij de start een
caravan gehad. „Die dient als
wedstrijdsecretariaat, opslag
plaats voor de boeien en andere
spullen. Ook kunnen we erin
schuilen als het weer even te
genzit."
Frankevijle heeft niet de illusie
dat bij zijn vereniging iemand
het niveau van surfkoning Rob
bie Nash uit Hawaï haalt. „We
blijven een gezelligheidsvereni
ging", aldus Frankevijle. Daar
om hebben een aantal leden in
het verleden gekozen een meer
prestatieve kant op te gaan dan
surfvereniging Braakman voor
ogen staat.
„De drempel qua lidmaatschap
is laag. We hebben jongelui on
der de leden zitten, maar ik snap
wel dat de jeugd de afstand tus
sen bijvoorbeeld Graauw en de
Braakman een probleem vindt.
Dat doe je niet even met de
fiets."
van onze sportredactie
TERNEUZEN - In de hoogste
klasse van de Terneuzense
beachvolleybalcompetitie ma
ken de ploegen van Dees de
dienst uit. Met nog drie wed
strijden te spelen voert het
tweede team van Dees de rang
lijst aan met slechts een verlies-
punt uit rijf duels. De derde
ploeg volgt op een punt. De
hoofdmacht van Dees neemt
met drie pimten achterstand de
derde plaats in-
Dees deelt die positie met Mee-
sen, dat geruime tijd koploper
was, maar deze week tegen de
tweede opeenvolgende neder
laag aanliep. Het eerste team
van Dees bleek met 3-0 te sterk:
15-1 18-16 15-6. Dees 2 verste
vigde de koppositie door een
overwinning op Neelemans: 3-0
(15-6 15-8 15-1). Dees 3 hand
haafde de ongeslagen reeks
sinds de tweede speeldag, maar
moest tegen Jacobs wel alle zei
len bijzetten. De 3-0-overwin-
ning was uiteindelijk zelfs een
tikje geflatteerd: 17-15 15-9 6-
2.
In de tweede klasse nam CV een
optie op de titel. De ploeg uit
Axel won zelf ten koste van Irio
voor de rijfde maal op rij met 3-
0. Bliek, dat een wedstrijd meer
speelde, liet zich verrassen door
het tweede team van Jacobs (0-3
en volgt op twee punten.
In de derde klasse zijn de beste
papieren voor Botega, dat de
vierde zege op rij boekte. Tegen
Ivio 2 werd het 3-0. URS blijft
na de reglementaire 3-0-zege op
TVE de belangrijkste concur
rent.
door Wim de Vos
SCHOONDIJKE - Organisato
ren van amateurcriteriums in
Zeeuws-Vlaanderen zijn de
laatste paar jaar geplaagde
mensen. De belangstelling voor
hun wedstrijden is slechts mini
maal. Afgelopen week werd dat
maar weer eens nadrukkelijk
bewezen: in Zuiddorpe werd
dankzij een financiële inspan
ning een 'blik gastarbeiders'
van over heel de wereld openge
trokken en in Breskens moest de
wedstrijd zelfs worden afgelast
wegens een gebrek aan renners.
Aan de basis wordt momenteel
echter hard gewerkt om binnen
een aantal jaren weer renners af
te leveren. De dikkebanden-
wedstrijden trekken bovendien
een grote belangstelling. Mor
gen komen de wielrenners in spe
in actie in Schoondijke.
„Dit project loopt momenteel
prima. De wedstrijdjes die we
tot nu toe gehad hebben in
Zeeuws-Vlaanderen hebben ge
middeld 50 deelnemers getrok
ken. Daarnaast hebben we zo'n
trwintig jeugdleden bij de ver
eniging", zegt Frans Bouchaut,
één van de jeugdbegeleiders van
de wielervereniging Zeeuws-
Vlaanderen.
De Sluiskillenaar wijst erop dat
de laatste tijd met name de be
langstelling voor de wedstrijd
jes op de racefiets steeds groter
wordt. „Dat komt vooral door
dat een aantal Belgen steeds
naar die wedstrijdjes komt. In
eigen land mogen zij slechts in
de vakantieperiode wedstrijd
jesrijden. Bovendien is een paar
van hen ook lid van onze club;
wij hebben momenteel zes li
centiehouders en volgend jaar
zullen er weer een aantal bij ko
men. Zo hopen we te werken aan
de doorstroming naar boven,
want daar is het uiteindelijk
toch allemaal om begonnen",
aldus Bouchaut. Op de trainin
gen (wekelijks wordt er op
woensdagavond getraind)
krijgt hij onder meer hulp van
ex-amateur Karei van Goe-
them. De belangstelling voor de
dikke bandenwedstrijden is dit
jaar groot. Afgelopen vrijdag in
Terneuzen bijvoorbeeld waren
er 125 deelnemertjes. „Als we er
telkens één nieuw lid mee krij
gen, ben ik al tevreden. Het
jeugdproject werpt dan vruch
ten af."
De wedstrijdjes in Schoondijke
beginnen zaterdag om 14.00
uur. De inschrijving is vanaf
13.00 uur in café-brasserie De
Zwaan.
door Peter van Kouteren
TERNEUZEN - Vijftien jaar ge
leden maakte hij voor het eerst
zijn opwachting in een triatlon
en nog steeds kan bij zich meten
met de besten op landelijk ni
veau. Ronnie Babijn - gelouterd
door zijn vele titels in de zwem-
sport en talloze overwinningen
op jonge leeftijd in vooral korte
triatlons - is inmiddels 29 jaar
en lijkt aan zijn tweede jeugd
begonnen. De trainingsintensi
teit is weliswaar afgenomen,
maar staat nog altijd garant
voor sterke prestaties.
Zo legde Ronnie Babijn in zijn
eerste triatlon van dit seizoen in
Kruiningen op de Olympische
afstand beslag op de tweede
plaats. Vervolgens werd hij der-
de op een kwart-triatlon in
Eindhoven en reikte de Terneu-
j zenaar in het Belgische Sint-
Jan-in-Eremo in een zeer sterk
bezette run-bike-run naar de
vijfde plaats. De vorm is er, be
seft hij, afgemeten aan zijn
I prestatie in die laatste wed-
j strijd. „Het werd een run-bike-
I run, omdat het water te koud
was voor een triatlon. Eigenlijk
had ik er helemaal geen zin in,
I maar achteraf was ik heel tevre
den. Ik eindigde op 29 seconden
van de nummer twee. We zaten
met vier man binnen een halve
minuut. Ambroos Hassell, mijn
verzorger uit Westdorpe, had
het trouwens al gezegd. Je hebt
kampioensbenen, zei hij
Versukkeling
Het gaf hem een goed gevoel,
omdat hij eind vorig seizoen de
draad weer oppakte, nadat hij
j daarvoor een paar jaar door
pech en blessures uit de running
was geweest. Ronnie Babijn
raakte vier jaar geleden in de
versukkeling, uitgerekend op
een moment dat hij zich ijzer-
sterk voelde. „Het was kort na
mijn mooiste overwinning uit
I mijn loopbaan", vertelt hij. „In
Dirksland had ik een Super
Prestige-wedstrijd gewonnen,
met een heel sterk deelnemers
veld. Na een zwemtraining
I trapteikbijhetuithetwaterko-
men in een stuk glas ",staathem
nog altijd helder bij. „Twee pe
zen en zenuwen van twee tenen
waren helemaal door."
Het kostte hem het restant van
I het seizoen, maar de rampspoed
Triatleet Ronnie Babijn: „Ik ben veel minder gespannen dan vroeger, maar eigenlijk wil ik altijd bij de eerste rijf eindigen."
foto Charles Strijd
werd een jaar later vervolgd met
een zware val tijdens een fiets
training. „Ik kan me er niks van
herinneren", klinkt het bijna
verontschuldigend. „Ik ben vol
op mijn gezicht gevallen en heb
vier dagen in het ziekenhuis ge
legen. Mijn rechterschouder zat
vast, waardoor ik mijn linker
schouder ging overbelasten. Ik
heb een keer of vier een spiertje
gescheurd. Al met al heeft het
een jaar geduurd, voordat ik
weer kon zwemmen."
Na die noodgedwongen onder
breking meldde Ronnie Babijn
zich eind vorig seizoen weer in
het wedstrijdcircuit. Het lever
de hem meteen een overwinning
op. In Bergen op Zoom liet hij
opnieuw iedereen zijn hielen
zien. „Ik schrijf het liefst in op
een kwart-triatlon", vertelt hij.
„Maar ik heb het gevoel dat het
harder gaat dan een paar jaar
geleden. Ik ga natuurlijk niet
voor niks naar een wedstrijd.
Het belangrijkste is dat je lek
ker gezwommen, gefietst en ge
lopen hebt. Als je dan ook nog
eens een mooie klassering hebt,
dan is dat meegenomen. Ik ben
veel minder gespannen dan
vroeger, maar eigenlij k wil ik al-
tijd bij de eerste vijf eindigen."
„Je kunt in zekere zin wel zeg
gen dat ik verslaafd ben aan de
ze sport. Eigenlijk vind ik het
trainen nog leuker dan de wed
strijden. Vier jaar geleden train
de ik 25 uur per week. In Driks-
land reed ik destijds de tijdrit
met een gemiddelde van 4 6 kilo
meter per uur. Nu fiets ik veel
minder en kom ik maar aan 42
kilometer per uur. Ik heb er geen
tijd voor. Ik werk op dit moment
aan de overkant en ben pas om
een uur of zes thuis."
Minder snel
Babijn schaaft vooral geduren
de de eerste drie dagen van de
week na een zware werkdag in
de avonduren aan zijn conditie.
De meer dan zeventigvoudig
Zeeuws kampioen zwemmen
stapte van De Schelde over naar
ZCK, om zich te kunnen optrek
ken aan de trainingsgroep van
de zwemclub in Koewacht.
„Mijn tijden zijn veel minder
dan vroeger", geeft hij toe.
„Maar vorig jaar heb ik op de
zomerkampioenschappen op
drie afstanden na aan alle num
mers meegedaan. Ik had op elke
afstand een medaille, werd ze
ven keer Zeeuws kampioen, vijf
keer tweede en drie keer derde.
„Op de training", bekent hij,
„moet ik dit jaar Tom Pieterse,
Bert van Waes en Maarten van
der Zwan nogal eens laten gaan.
Aan het eind van een training zit
ik bijna altijd tegen kramp aan.
Ik heb geen snelheid meer. Vorig
jaar zwom ik 58.3 seconden over
honderd meter vrije slag. Toen
ik zestien jaar was, deed ik dat
in 56.6 seconden. Alleen op de
vijftienhonderd meter kwam ik
vorig jaar uit op een tijd die ik
nog nooit eerder had gezwom
men."
De Terneuzenaar gaat 's maan
dags lopend naar het zwembad
in Axel, traint daar onder lei
ding van José van den Berghe en
werkt daarna in een fitnesscen
trum nog een uur lang een
krachttraining af. „Ik probeer
altijd twee trainingen te combi
neren", legt hij uit. „Dinsdags
ga ik bijvoorbeeld op de fiets
naar Sluiskil. We rijden in een
groep naar Breskens en terug
naar Sluiskil. Daarna fiets ik
nog een keer naar Oostburg, om
daar met de triatlonvereniging
nog een zwemtraining te kun
nen doen. De dag na een wed
strijd rijd ik meestal ook met die
mannen uit Sluiskil mee. Meest
al begin ik een uurtje eerder.
Daarna rijden we met de groep
naar Breskens en terug. Als Pa
trick van Passel en Martin de Ja-
ger erbij zijn, wordt er serieus
gekoerst."
Het moet erin resulteren dat hij
zo af en toe nog eens een over
winning meepikt. Ronnie Ba
bijn heeft behalve aan Dirks
land mooie herinneringen aan
zijn twee overwinningen in
Hoek en zijn zege vorig jaar in
Bergen op Zoom, maar zou stie
kem nog wel eens een goed be
zette wedstrijd willen winnen.
Dat zal niet meevallen, beseft
hij.
„Vroeger kon het gebeuren dat
je met twee minuten voorsprong
won. Tegenwoordig liggen die
tijden allemaal veel dichter bij
elkaar."
Zilveren jubileum gevierd met tweedaags zaalvoetbaltoernooi
door Peter van Kouteren
HULST - De sponsornamen
zijn veranderd en het niveau
van de toonaangevende ploe
gen van destijds wordt tegen
woordig door slechts een enkel
team benaderd. De ploegen
van De Kreeft, De S mie kei, De
Ster en Boehlé waren erbij,
toen 25 jaar geleden in Hulst
met zaalvoetballen in compe
titieverband werd begonnen.
Vandaag (vrijdag) en morgen
viert de omnivereniging Hu
zavo het zilveren jubileum met
een tweedaags toernooi.
Dat waren nog eens tijden,
waarin prestaties en gezellig
heid hand-in-hand gingen en
de beste teams uit het rayon
Hulst voor geen enkel team in
de provincie onderdeden. Gro
te toernooien, met een sterke
bezetting en veel publiek. En
een competitie, die in zijn beste
jaren maar liefst uitgroeide
naar drie klassen van elk der
tien ploegen.
Paul Strooband, sinds tien jaar
competitieleider van de Hul
ster zaalvoetbalvereniging
(Huzavo), heeft er de plakboe
ken op nageslagen om zijn ver
haal te kunnen doen. Sporthal
Den Dullaert was aan het eind
van de jaren zestig in gebruik
genomen en bood de gelegen
heid om een partijtje te zaal
voetballen. Op initiatief van
Adrie van Cadsand, John
MacTaggert en Tonny Hillaert
werd in 1974 met een competi
tie begonnen. John Ducarmon
was jarenlang voorzitter, Rob
Claerhoudt geruime tijd com
petitieleider. Ook George
Leenknegt, Miel de Wit en
Henk de Weers maakten het
competitieprogramma, voor
dat Paul Strooband dat voor
zijn rekening nam.
Kritiek
Strooband, zelf nog altijd ac
tief voor de zaalvoetbalploeg
van Den Dullaert, heeft er nog
geen moment spijt van gehad.
„Ik voel me wel eens een com
petitieleider met een lange 'ij',
maar ik vind het gewoon leuk
om het allemaal te regelen. Er
zal altijd kritiek zijn, maar ik
probeer het ook altijd weer zo
goed mogelijk op te lossen. Je
hebt bovendien niet alles in de
hand. Als een scheidsrechter of
een ploeg niet komt opdagen,
dan heb je een probleem. Je
hebt als competitieleider altijd
iets om handen. Dat trekt me
wel."
Paul Strooband, in het dagelijks leven werkzaam bij een groothandel in kaas, is al tien jaar competitieleider van Huzavo.
foto Charles Strijd
Zo voert hij aan het begin van
het seizoen de deelnemende
ploegen en aanvangstijden in
een computerprogramma in,
om tijdens de competitie aan
het eind van de week de uitsla
gen in te tikken. „De rang
schikking rolt er daarna netjes
uit. Eigenlijk draait de compe
titie de laatste jaren weer goed.
We hebben dertig ploegen: dat
is wel eens minder geweest. Al
leen is de publieke belangstel
ling erg teruggelopen.
Melkkoe
Vijfentwintig jaar Huzavo
wordt ook gekenmerkt door
een reeks van twisten. Het be
stuur van de omnivereniging
zette zich vaak af tegen de
KNVB, omdat het zich door de
voetbalbond niet echt serieus
genomen voelde. De zaalvoet
balvereniging in Hulst vond
zichzelf al in een heel vroeg
stadium een melkkoe van een
log lichaam en scheidde zich
af. Onder de paraplu van één
grote recreatieve club wordt al
jaren door veel ploegen in de
zaal gevoetbald. Paul
Strooband, in het dagelijks le
ven chauffeur van een groot
handel in kaas, weet dat ieder
een er garen bij spint. „De
clubs vinden het allang best.
Eén keer per j aar krijgen ze een
rekening, waarop de zaalhuur,
afdracht voor scheidsrechters
en bijvoorbeeld eventuele boe
tes worden vereffend."
Het huidige Huzavo-bestuur
(Ulrich Bartsch, Wim Bogaert,
Dannv Hemelaar, Irona He-
melsoet en Patrick de Witte en
Paul Strooband) laat de leden
vandaag en morgen stilstaan
bij een mijlpaal. Het zilveren
jubileum wordt bijna helemaal
bekostigd door een prijs, die
drie jaar geleden in de wacht
werd gesleept.
Uitbundig
„We wonnen met een surpri
seloterij van De Grote Clubac
tie achtduizend gulden", ver
telt de competitieleider. „Dat
geld is vastgezet, waardoor het
met rente is vermeerderd tot
bijna negenduizend gulden.
We hebben gezegd: dit jubile
um zal uitbundig gevierd wor
den. Met veel hapjes en drank
jes, en voetbal als bijzaak."
„We hebben honderd vijftig in
schrijvingen voor onze feest
avond, die zaterdag aanslui
tend op het toernooi wordt
gehouden. Dat valt me eigen
lijk een beetje tegen, want we
hebben echt iedereen uitgeno
digd. Wie niet wil of kan voet
ballen, kan toch naar de feest
avond komen. Veel mensen
hebben andere bezigheden,
heb ik begrepen. Maar het zal
wel gezellig worden. Ik wil er
eigenlij k niks over verklappen,
maar we hebben voor een mooi
programma gezorgd. Degenen
die er niet bij zijn, zullen heel
wat missen."
