Er zit muziek in de spijkerbroek
PZC
Veelzijdige Kunstschouw
Kristien Hemmerechts'
privédomein is publiek
Terneuzen loopt
leeg voordat de
bruggen ontploffen
Contrasten in dubbelexpositie
zeeland
18
André Schout opent vijfde Zeeuwse vestiging Jeans-Inn
in detail
ondernemend Zeeland
Bloemen en planten op Lentefeest Nieuwland
1900-2000
kunst cultuur
Vier ton voor project interactieve kunst in Oostburg
Gery de Smet maakt
zijn eigen altaar voor
de schone kunsten
vrijdag 21 mei 1999
door Claudia Sondervan
OOST-SOUBURG - Een keten
van vijf kledingzaken in Mid
den-Zeeland bouwde André
Schout in twaalf jaar op. Re
cent werd de vijfde vestiging
van Jeans-Inn geopend op de
hoek Lange ZelkeAValstraat in
hartje Vlissingen. Dai spijker
broeken uit zouden zijn, fabri
kanten hun Europese produc
tie terugschroeven en de
De rubriek Onderne
mend Zeeland staat on
der redactie van Claudia
Sondervan, Vragen, tips
en mededelingen kunnen
schriftelijk worden aan
geboden aan de redactie
van de PZC, postbus 18,
4380 AA Vlissingen, of
via fax 0118-470102.
goedkope kledingketens de
markt zouden verstoren deert
hem geenszins. Zes jaar nadat
hij in dienst kwam bij Bram Ja-
kobsen, oprichter van de eerste
winkel aan de Kanaalstraat in
Oost-Souburg, nam André
Schout het bedrijf over. De
twee winkels in Souburg en
Middelburg kregen ras gezel
schap van een derde vestiging
in Heinkenszand, waarna Goes
volgde.
„Ons soort handel is merken-
gevoelig. Sterke merken en een
sterk winkelkarakter, steeds
zoeken naar vernieuwingen en
niet afgaan op wat de concur
rent in de rekken heeft, dan heb
je kans van slagen. Een goede
plek en goede artikelen. Daar
om geloof ik ook in Vlissingen.
Het is verkeerd om daar minde
re waar te brengen, al wordt
daar vaak anders over ge
dacht."
De spijkerbroek heeft het nog
Elopak in Terneuzen heeft het
Iso 14001-certificaat voor het
milieuzorgsysteem gekregen.
Recent kreeg het productiebe
drijf ook de Emas-registratie
(Eco Management and Audit
Scheme). Ook de bedrijven van
Elopak International in Noor
wegen, Zweden en Duitsland
voldoen aan deze norm. De Eu
ropese Emas-verordening
geldt als zware milieubescher
mingsnorm en staat op vrijwil
lige basis open voor alle indu
striële ondernemingen in
Europa.
Automobielbedrijf Van Oeve-
ren in Goes is door de Tuv
gecertificeerd volgens de Euro
pese norm voor milieuzorgsys
temen Iso 14001. Burgemeester
Dvan der Zaag van Goes over
handigt het certificaat vrijdag
28 mei tijdens een bijeenkomst
bij het bedrijf aan de A Ples-
manweg in Goes die om 15.30
uur begint. Van Oeveren, Mer
cedes-dealer, is het eerste
Zeeuwse automobielbedrijf
met een Iso-gecertificeerd mi
lieuzorgsysteem naast een Iso
9002-gecertificeerd kwali-
teitsborgingssysteem.
Intratuin m Koudekerke
heeft zaterdag 29 mei een tuin-
dokter in huis. Tussen 9.00 en
16.30 uur houdt hij consult
voor zieke planten. De specia
list die Intratuin inzet is een
docent gewasbescherming.
Europatuin sponsort de ver
koop van een nieuwe oranje
geel bloeiende trosroos van
kweker Jan Spek: de Koningin
Wilhelmina Roos. De roos
wordt vanaf juni verkocht. Per
roos gaat vijf gulden naar het
Koningin Wilhelmina
Fonds/Nederlandse Kanker
bestrijding, dat dit jaar 50 jaar
bestaat. Er zijn Europatuin
centra in Goes, Renesse, Oost
burg, Dirksland en Roosen
daal.
De Brabants-Zeeuwse Werk
geversvereniging BZW kring
Midden-Zeeland heeft op een
bijeenkomst dinsdag 1 juni H.
Bouma, directeur van ZWN-
/Connexxion als gastspreker.
Hij spreekt over de problema
tiek in het openbaar vervoer in
Zeeland.
De bijeenkomst in hotel Arne-
ville in Middelburg duurt van
12.00 tot 14.00 uur.
lang niet gehad, weet André
Schout. „Je hebt de vervan-
gingsmarkt: mensen die exact
dezelfde willen als hun versle
ten broek. Ik geloof niet dat er
varianten jeans zijn geweest
die weer uit zijn geweest." Al
les mag in jeans. Of het nu de
dirty denim is die eruit ziet als
of erin gewoond is of de onge
wassen, gecoate variant met
red listing op de omslag die
recht van de naaimachine lijkt
te komen. Helemaal nieuw is de
spijkerbroek met messcherpe
ingebakken vouw op de pijpen.
Inkoopgroep
Schout vormt met twee colle
ga's in het noorden van het land
een inkoopgroep. „De een heeft
tien, de ander elf winkels. Sa
men kunnen wij een partner
maken van een leverancier; we
kunnen aangeven wat we mis
sen in een collectie. We zouden
daar ook voor naar een ander
kunnen stappen, maar dat
werkt op termijn niet. Anders
om vraagt een leverancier een
zekere afzet om een merk ex
clusief bij een winkel te hou
den." Dat hele spel van inkoop,
onderhandelingen, inrichting
van winkels en de motivatie
van het personeel is zijn hobby,
zegt hij. „Wij hebben van onze
hobby ons werk gemaakt. We
zijn voor vijfhonderd procent
met de handel bezig."
Jeans-Inn zit op zowel eerste
keus-stadslocaties als in dor
pen. „Dat is zo gegroeid. Alle
winkels dragen bij aan de
groei. Het rendement van de
winkels in de dorpen is net zo
goed als van de winkels in de
steden. Enkel is in de stadswin-
kels de omzet hoger, maar in de
dorpswinkels is de besteding
per klant weer hoger." Uitge
groeid is Jeans-Inn nog niet,
maar Schout richt zijn investe
ringen nu op de bestaande or
ganisatie. „Als je groeit, moet je
de logistiek goed op de rit hou
den. Daarom bouwen we nu
een magazijn op industrieter
rein Vrijburg in Vlissingen."
Over twee maanden moet het
magazijn klaar zijn om de dis
tributie naar de vijf winkels
professioneel te verzorgen.
„Als dat goed op rol is, is het
aanplakken van een zesde win
kel niet zo'n grote stap meer,"
stelt Schout. „Dat wordt dan
een zaak van locaties wegen."
André Schout: „Steeds zoeken naar vernieuwingen en niet afgaan op wat de concurrent in de rekken
heeft." foto Ruben Oreel
door Claudia Sondervan
NIEUW EN ST-JOOSLAND -
Theetuin De Bockenborgh in
Nieuw- en Sint-Joosland
houdt morgen, zaterdag zon
dag 23 en maandag 24 mei voor
de achttiende maal het Lente
feest. In de tuinen van De Boc
kenborgh presenteren zich tij
dens het Pinksterweekeinde
allerlei instellingen en organi
saties rond bloemen en plan
ten.
Vaste gast tijdens het Lente
feest is de Vlinderwerkgroep
Midden-Zeeland, die zich inzet
voor de instandhouding van
vlinderpopulaties en die de
vlindervriendelijke tuin pro
pageert. Cactussen, rotstuin
planten en vetplanten staan in
de kraam van hobbykwekers
Rob Wondergem uit Biggeker-
ke en Ben Polderman uit Mid
delburg. Wondergem heeft
onder meer de grootste sem-
pervivum-verzameling in
Zuid-West-Nederland met
ruim duizend soorten. Bertus
Spee vertegenwoordigt Succu-
lenta, de Nederlands-Belgi
sche vereniging van cactussen
en andere vetplanten. Vaste
planten die in klei groeien en
aparte eenjarigen woont Ans
Kloet van Kwekerij Sluishoek.
Tuinierster Wilma Vermeij
neemt haar favorieten akelei,
campanula, diascia en salvia
mee. De vijftien jaar oude
Zeeuwse Fuchsiavereniging
toont een selectie bellenplant
soorten. Kweker Ward van
Teylingen neemt vijftig soorten
viburnum mee. Boomkweker
De Waard uit Nieuw- en Sint-
Joosland brengt struiken en
heesters
Mandenmaker Riens Booy uit
Sliedrecht demonstreert op za
terdag en maandag de verwer
king van wilgentenen in
manden. Bijenhouder Piet de
Meester verkoopt bijenpro
ducten, Het Walchers Wijn-,
Bier- en Likeur Gilde laat de ei
gen stook- en brouwsels proe
ven. Er zijn tuindecoraties van
cement en natuurlijke materi
alen van Jolanda Polderdijk en
Ingrid van de Hoek en antiek en
oud tuingerei van Galerie De
Wijnstock in Middelburg. Ke
ramiek voor huis en tuin bieden
Olga de Ruiter en Betsy de Jon-
ge en mensen van Emergis.
Het Lentefeest bij de uitspan
ning vaan de Derdeweg is za
terdag en maandag open tussen
10,00 en 17.00 uur, zondag van
13.00 tot 17.00 uur.
r --
In het laatste jaar van
de twintigste eeuw
blikt de PZC van dag tot
dag terug op nieuws
feiten uit Zeeland.
door Anita de Jong
Dinsdagmiddag 21 mei 1940
is Terneuzen zo goed als
verlaten. Iedereen die kan is ge
vlucht, want de 'slag om Terneu
zen' nadert. De stad wordt niet
door de Duitsers vernield, maar
door de Belgen, in een vergeefse
poging de Duitse troepen tot
staan te brengen.
Bij de verdediging van hun
grondgebied gaan de Belgen
hardhandig te werk. Het kanaal
Gent-Terneuzen moet als ver
dedigingslinie dienen. Alles en
iedereen die enigszins in de weg
staat, moet het veld ruimen. Wo
ningen langs de kade, land-
bouwschuren, de scheepswerf;
ook veertig schepen in het ka
naal, die mogelijk als schuil
plaats voor de Duitsers kunnen
dienen, verdwijnen naar de bo
dem.
Hoe Terneuzen uit de strijd
komt, lijkt de Belgen niet te de
ren. Sterker nog: zo gauw de
stadsbewoners op Belgisch be
vel massaal de voeten lichten,
worden hun huizen bruut leeg
geroofd. Ruiten gaan aan digge
len, huisraad ook en alles wat de
soldaat van pas komt, neemt-ie
mee. Dat alles onder het motto:
de vijand moet gestopt worden.
Voor de Terneuzenaren zijn het
angstige weken. Met eigen ogen
zien ze hoe de bezetter sinds de
vijfde mei oprukt naar het zui
den, Vrijwel iedere nacht is het
raak: bombardementen op Vlis
singen, rookpluimen boven
Zuid-Beveland. Een veldslag in
eigen stad lijkt onvermijdelijk.
Ondertussen is het militair com
mando in Terneuzen in handen
van de Fransen. In een poging de
bezetting tot Nederland te be
perken, hebben zij vele troepen
in Zeeland en Brabant gestatio
neerd. Als de Fransen echter
zware verliezen lijden bij de
verdediging van Middelburg,
trekken zij zich terug richting
Hoek en Philippine. De Belgen
nemen op 18 mei het bevel over
in Terneuzen.
Vluchtelingen
Op 20 mei komt het bericht dat
een aanval aanstaande is. Alle
inwoners moeten vertrekken.
Velen pakken direct wat ze pak
ken kunnen en steken op de fiets
het kanaal over, richting Hoek.
De schuren ten zuiden van die
gemeente zitten overvol met
vluchtelingen.
De echte deadline komt de vol
gende dag. De Belgen kondigen
aan dat ze iedereen die jonger is
dan 50 jaar en zich na twaalven
in de stad bevindt, zullen neer
schieten. Dat heeft effect,
Slechts 900 mensen blijven ach
ter.
Een dag later barst de strijd los.
Alle bruggen in Terneuzen, van
groot tot klein, gaan de lucht in.
Door de explosie sneuvelen rui
ten, muren, huizen. De chaos is
onbeschrijflijk. Twee dagen la
ter volgt een laatste wanhopige
beschieting. Opnieuw veel
schade, maar geen doden en ge
wonden. Het Belgisch vuren
blijkt vergeefs. Van 24 mei tot 20
september 1944 bezetten de
Duitsers Terneuzen,
Na de angst lijkt de 'wapenstil
te' bijna een opluchting. Maar.
„Al zijn de Duitsers in zekere
zin onze verlossers", noteert een
Terneuzenaar die in de vuurli
nie heeft gelegen, „het is te veel
van ons gevergd, te zeggen dat
we hen met vreugde begroeten."
ELAAMSTEDE - In Galerie Lijn 3 in Haamstede zijn tijdens de Kunstschouw de bizarre en uitbundige
beelden van Ada Breedveld te zien.
Ada Breedveld is één van de 107 kunstenaars die meedoen aan de zesde Kunstschouw. Verspreid over 3 2
locaties stellen zij hun werk tentoon. De tentoongestelde werken zijn heel divers, zowel wat materiaal
betreft als wat stijl aangaat. De negendaagse kunstmanifestatie wordt vrijdag 11 juni officieel geopend
in het Duinhotel Haamstede aan de Torenweg in Haamstede. Zondag 20 juni is de laatste Kunst-
schouw-dag.
door Trees van Herpen
TERNEUZEN - In de Passerelle
en hal van het Terneuzense
stadhuis zijn momenteel mini-
tuurkunstwerkjes van Jan
Verschoore en fors formaat
schilderijen van Tony Poncia te
zien. Wat bracht Toonbeeld er
toe het werk van deze twee kun
stenaars gezamelijk te expose
ren? Het contrast in maat, beeld,
vorm en techniek of juist de
overeenkomst van werken met
variaties op één thema? Ver-
schoore's 'artist stamps' vragen
om een nabije beschouwing,
Poncia's werk komt als een ex
plosie van kleur op je toe. De te
genstelling is groter dan de
overeenkomst.
Het Engelse woord 'stamp' bete
kent zowel postzegel als stem
pel. Verschoore past beide bete
kenissen toe in zijn 'mail-art'.
Hij snijdt zijn voorstellingen uit
in vlakgom van maximaal enke
le vierkante centimers groot.
Met die stempel worden de mi
niatuurvoorstellingen in hoog
druk gedrukt en later
ingekleurd met waterverf of
kleurpotlood. En net als bij een
ouderwetse postzegel krijgt el
ke afbeelding een randje
stanspunten. Eén of meer
'stamps' plakt hij vervolgens op
beschilderde houten blokken
ter grootte van een pocketboek.
Een verzameling van deze blok
ken per thema gerangschikt, is
een soort dagboek of archief van
gevoelens uit het leven van de
kunstenaar. Hij geeft de hele
collectie, die nog kan uitgroei
en, de titel 'Traject 1995-2045'
mee.
Als thema zien we ondermeer
het dier, waarbij de plaatjes
rechtstreeks uit een prenten
boek afkomstig lij ken, of de gla
mour van de sterren van het wit
te doek. Maar ook allerdaagse
taferelen met spitsvondige
beeld- en taalgrapjes zijn te vin
den op de miniatuurtjes.
Space Trip
Poncia's in acryl uitgevoerde
werken zijn opgehangen aan
slechts één thema dat hij 'Space
Trip' noemt. Met titels als Astro
Cybernetics, Pulsar Quatars en
Strato Atmos komen de associa
ties met science fiction als van
zelf. Wat er op zijn recente schil
derijen - ze dateren allemaal
van dit jaar - te zien is, zou in
derdaad niet uit de toon vallen
in de nieuwste Starwars-film.
Explosies van kleurrijke bollen,
cirkels als planeten met sate-
lietmanen eromheen, nevelige
wolken om een uitstervend
licht. Tegen een nachtblauwe
achtergrond bewegen hemels
blauwe vlekken. In een ander
werk is feloranje de ondergrond
van waaruit gevlekte kleurbol-
len naar voren komen. Bewe
ging, vaart, explosie vanuit het
niets, vanuit de leegte, de ruim
te, dat roept het werk van Pon
cia op. Het is een vuurwerk van
kleur, eentonig in vorm en stijl,
dat wel. Net als bij goed vuur
werk maakt het op het moment
van zien erg veel indruk, maar is
het effect weg zodra het beeld
verdwijnt.
De tentoonstelling is tijdens
kantooruren te zien in de hal en
de Passerelle van het stadhuis
van Terneuzen en duurt nog tot
en met 20 juni.
door Pascalle Cappetti
OOSTBURG - De gemeente
Oostburg en de ondernemers in
het centrum van Oostburg kun
nen aan de slag met hun ambiti
euze, 1,3 miljoen gulden kosten
de kunstproject. Industrieel
ontwerper Mark de Jonge uit
Antwerpen mag de interactieve,
kindvriendelijke objecten gaan
ontwerpen, die vanaf volgend
jaar het centrum van Oostburg
moeten verfraaien. De provin
cie heeft laten weten dat een 5B-
subsidie van vier ton beschik
baar wordt gesteld.
Het gezamenlijk project van de
gemeente, de Vereniging Onder
nemend Oostburg en de Rabo
bank voorziet in een aantal in
teractieve kunstobjecten op het
Ledelplein, Eenhoornplantsoen
en Raadhui splein met het thema
water. Onderdeel van het plan is
een waterorgel op het Raad
huisplein.
Voor de realisatie is de interna
tionaal bekende en bekroonde
ontwerper De Jonge van het be
drijf Orso, Industrial Design
Solutions uit Antwerpen, aan
getrokken. Zijn ideeën spraken
de betrokkenen tijdens de eerste
presentatie van zijn werk erg
aan.
De objecten moeten het koop
centrum van Oostburg verster
ken, en daarmee de werkgele
genheid in de horeca en het
midden- en kleinbedrijf en het
behoud van het winkelbestand
garanderen. Bezoekers, zo be
oogt het project, zullen langer in
Oostburg vertoeven.
De interactieve kunst past in de
Recreatie visie West-Zeeuws-
Vlaanderen en in het streven
van de gemeente om West-
Zeeuws-Vlaanderen als gezins
vriendelijk vakantieland te pre
senteren. Ook wordt met het
thema water de link gelegd naar
de kust, vertelt T. Maenhout van
de gemeente. Bij de reconstruc
tie van de binnenstad, en dan
met name het Raadhuisplein
dat in september aan de beurt is,
wordt alvast rekening gehou-;
den met de plaatsing van de ob-'
jecten.
Op 3 juni krijgen de onderne
mers de gelegenheid zich uit te
spreken over het project. Daar
bij is ook de stedebouwkundige
A Medink die de tweede fase
van de herinrichting van het
centrum heeft ontworpen, aan
wezig. Waar en hoeveel objecten
er komen, wordt dan besproken,'
door Ernst Jan Rozendaal
GENT - In de catalogus bij zijn
expositie Toewijding die op het
ogenblik te zien is in de kapel op
het Campo-Santo in Gent,
schrijft Gery de Smet over een
bezoek aan Geraardsbergen:
„Nog iets hoger bevindt zich een
kapel en eens daarbinnen over
valt je een morbide beklem
ming. Desondanks is dit een po
pulair gebedsoord, getuige de
grote toeloop. Het lukt me toch
niet om te begrijpen wat men
hier zoekt, laat staan vindt.
Maar dat is met kunst ook
vaak."
Het is een sleutelzin in het mooi
vormgegeven boekje dat bij zijn
expositie is verschenen. De ver
gelijking die hier in woorden
wordt gemaakt, heeft De Smet
in zijn tentoonstelling namelijk
daadwerkelijk gerealiseerd
door bedevaartsplaats en kunst
te laten samenvallen.
De kapel op het Campo-Santo
in de Gentse wijk Sint-Amands-
berg is een expositieplaats voor
tal van Belgische kunstenaars.
Net als de Vleeshal in Middel
burg vormt de 27 meter lange
kapel een uitdaging voor kun
stenaars, omdat ze de specifieke
ruimte niet kunnen negeren. Ze
kunnen hun werk niet expose
ren alsof het een kale, witte mu
seumhal is. De Smet geeft dat
aan in de inleiding van zijn ca
talogus, die in feite het dagboek
is dat hij bijhield tijdens het
denken over en inrichten van de
tentoonstelling. Gewoonlijk
werkt hij in reeksen schilderij
en, maar voor de kapel was iets
anders nodig.
Mysterieus
De Smet heeft besloten de kapel
te nemen voor wat hij is. Hij
heeft de voormalige kerk op het
Campo-Santo weer van kerk
banken voorzien en er een bede
vaartsoord van gemaakt. De
wanden heeft hij volgehangen
met in totaal ongeveer 300 'de
vote voorwerpen' en palmtak
ken. Een aantal van de doorhem
gemaakte voorwerpen is van
plechtige spreuken voorzien,
net zoals in de catalogus boven
de blokjes tekst telkens een wat
mysterieuze titel is gezet als: 'De
extremisten zijn de anderen',
'Hoe anderen doen geloven in
wat je zelf niet gelooft', 'Zonder
is beter', 'Zonde is beter', enzo
voort. Soms is de titel in ver
band te brengen met wat eron
der staatsoms reageren de titels
juist op elkaar.
De Smet is zeer consequent in
zijn uitwerking. De expositie is
begonnen met een daadwerke
lijke processie en uit de tekst
blijkt dat de kunstenaar zijn ca
talogus aanvankelijk zelfs op
bijbelpapier wilde laten druk
ken. 'Geen boek zonder fouten'
heet het tekstje waarin hij ver
telt dat geen drukker dat zag
zitten.
Toewijding
De expositie van De Smet en de
bijbehorende catalogus vertel
len iets over de toewijding van
een kunstenaar voor zijn werk
en nodigen geïnteresseerden uit
dat werk met evenveel toewij-'
ding te komen beschouwen. In!
de religie heeft De Smet een uit
stekend vehikel gevonden om
het belang daarvan duidelijk te
maken.
Expositie: Toewijding van Gery de
Smet in de kapel op het Campo-San
to, Antwerpsesteenweg Gent, t/m31
mei vri van 14-19, za, zo en feestdag
van 11-19 uur. Prijs catalogus: 300fv
info: 003292382226,
doorTrees van Herpen
TERNEUZEN - Haar nieuwe
roman, De tuin der onschuldi-
gen, is een paar weken geleden
verschenen. Maar daar ging het
nauwelijks over in Porgy
Bess, tijdens de laatste literaire
Prometheus-avond van het sei
zoen. Kristien Hemmerechts
vertelde dat schrijven voor haar
het creëren van privédomein is.
Het merendeel van de avond be
steedde ze echter aan fragmen
ten uit het boek Taal zonder mij,
een zeer persoonlijk boek over
haar bijna twee jaar geleden
overleden echtgenoot, de dich
ter Herman de Coninck.
De dubbelzinnigheid, dat privé
domein zo publiek gemaakt
wordt, beaamt ze volmondig.
„Ik blijf het eigenaardig vinden
om mijn intimiteit zo prijs te ge
ven." Maar de oprechte en inge
togen wijze waarop ze dat deed,
creëerde een bijna tastbare sfeer
van saamhorigheid met de tal
loze bewonderaarsters in de
zaal.
Na haar debuut in de Engelse
taal, verscheen in 1987 de eerste
roman van Hemmerechts in het
Nederlands: Een zuil van zout.
Bijna jaarlijks bracht zij sinds
dien een manuscript naar haar
uitgever. Naast romans als Bre
de heupen, Zonder grenzen en
Margot en de engelen, schreef zij
ook diverse verhalenbundels.
Hemmerechts schrijft in een di
recte, sobere stijl verhalende en
herkenbare fictie.
Breuk
De dood van Herman de Co
ninck betekent een breuk met de
fictie. Voor het eerst en mis
schien ook voor het laatst ver
trouwt Hemmerechts haar per
soonlijke herinneringen aan de
man wiens poëzie de drijfveer
voor zijn leven was, toe aan pa-
Kristien Hemmerechts: „Mijn ideaal is niet te schrijven, maar ge
woon te leven. Zoals mijn kater." foto Charles Strijd
pier. Zijn gedichten vormen
haar leidraad.
Zij heeft geaarzeld en gewors
teld met de juiste toon, maar zo
vertelt zij haar publiek, „de vele
brieven die ik krijg maken dui
delijk dat het positief wordt er
varen". Ingetogen en schroom
vallig leest zij enkele passages
voor. Alledaagse gebeurtenis
sen als de gang naar de super
markt worden humorvol en te
der verteld. Het publiek lacht,
Kristien Hemmerechts geniet
zichtbaar en zegt dat dit voorle
zen troostrijk is voor haar, zoals
'kijken in een fotoalbum'.
Na de pauze komt dan toch haar
nieuwste geesteskind aan bod.
Dedriezussen uit de roman-Ju
dith de gedecideerde, Heieen de
angstige en Nora de aarzelende
- hebben alle drie andere herin
neringen aan hun jeugd. Het be
grip herinnering fascineert
Hemmerechts. „Je bent ge
vormd door je herinnering,
maar hoe komt het dat een beeld
zich vastzet, het mechanisme
daarvan begrijp ik niet.
Noodzaak
Aarzelend, naar woorden zoe
kend gaat Hemmerechts in op
vragen uit het publiek. Ze ver
telt dat schrijven voor haar be
gonnen is als het heroveren van
tijd voor zichzelf maar gaande
weg een noodzakelijkheid is ge
worden. „Als iemand die drang
heeft, moet hij schrijven."
Om even later te zeggen dat ze
mensen benijdt die niet schrij
ven. „Een schrijver is altijd be
zig met zichzelf vragen te stellen
om de wereld, het leven te be
grijpen. Dat bederft de pret.
Mijn ideaal is niet te schrijven,
maar gewoon te leven. Zoals
mijn kater."
