Tijd voor verse vis Vivaldi in het glas Waterpoortje als handelsmerk Lamsvlees van eigen bodem tafel en trend 37 Campagne Nederlands Visbureau zaterdag 1 mei 1999 Doe allereerst al uw oude koekenpannen bij het vuilnis en schaf een nieuwe aan, met anti-aanbaklaag. Want zonder zo'n pan wordt het nooit wat bij het vis bakken. „En bak vis in echte boter, waaraan een scheutje olijfolie is toegevoegd", adviseert Imko Binnerts. Alleen boter mag ook, maar een mengsel van boter en olie kan iets meer hitte hebben. Dan bakt het beter. Boter alleen verbrandt sneller. Binnerts heeft recht van spreken. Hij is chef-kok en eigenaar van Imko's in IJmuiden, het enige visrestaurant in ons land met een Michelin-ster. Nog meer tips: koop bij het boodschappen doen de vis als allerlaatste. Direct in een diep vriestas doen, meteen naar huis rijden en de vis in de koelkast leg gen. „Vis moet vers zijn. Dat lukt het beste als de koelketen niet wordt onderbroken", legt Bin nerts uit. Het is trouwens niet de bedoeling dat vis dagen in de koeling blijft liggen. Eet hem 't liefst nog direct dezelfde avond. Want vis wordt minder stevig naarmate ze ouder wordt, doordat de eiwitketens af breken. De versheid kun je ook zien tijdens het bakken: verse vis blijft stevig, terwijl wat oudere vis gemakkelijk uit elkaar valt. Vis bak je zo: eerst de ene kant op de gewenste kleur brengen en pas dan de andere kant. „Slechts één keer omdraaien dus"waarschuwt Binnerts. „Draai het vuur onder de pan zo hoog dat de vis nog net spettert. En als beide kanten op de gewen ste kleur zijn gebakken, zet je de vis nog een paar minuten in de oven. Op 180 tot 200 graden." Visomzet Vis is niet moeilijk. Vis is lekker. Vis is veelzijdig. Vis is gezond. Toch moet er iets niet deugen aan de vis in ons land, want het wordt thuis heel weinig gegeten. Gemid deld eens per drie weken. „De vis omzet is jaarlijks 340 miljoen. Omgerekend komt dat per Neder lander neer op ruim twee tientjes vis per jaar. Daar zouden we ons als consument voor moeten scha men", zegt Binnerts. Zelf eet hij wekelijks vier tot vijf keer vis. Waarom eet de Nederlander niet vaker vis? Omdat daarover nog veel onwetendheid bestaat, zegt het Nederlands Visbureau. „Men weet te weinig over vissoorten, en met weet weinig over bereiding en toepassing bij maaltijden", zegt Visbureau-directeur Robert Carp. „Er is sprake van een informatie achterstand." Vandaar dat het Ne- derlands Visbureau vorige week begonnen is met een nationale campagne. De campagne draait om het gratis verstrekken van visreceptenboek- jes 'Tijd voor Vis' op een groot aan tal verkooppunten. Van het eerste boekje - in een reeks van vier; de andere boekjes komen in juni, sep tember en december - zijn inmid dels 900.000 exemplaren gedrukt. Ze zijn bedoeld om de grote groep Nederlanders die niet zo ver trouwd zijn met het bereiden van vis een handje te helpen. Daarbij gaat het niet alleen om verse vis. Ook vis uit blik of uit de diepvries komt aan de orde. Diepvries Imko Binnerts doet niet aan diep vries in zijn restaurant Hij wil al leen maar vers. Toch keurt hij diepvriesvis niet af. „Door het in vriezen wordt de celstructuur wel aangetast, waardoor er tijdens de bereiding sneller vocht uitloopt. Maar als vis supervers wordt inge vroren, kun je nog best een heel re delijk product overhouden als het weer ontdooid is. Het ontdooien moet dan wel met zorg gebeuren. Niet op een bord op het aanrecht, maar in de koelkast. En voor ge bruik goed droogdeppen." Om de vaderlandse visconsumptie te verhogen, is de campagne een goed initiatief, meent Binnerts. „Maar de branche moet wel voor ogen hebben dat het niet vanzelf gaat. Vis is gewoon lekker, maar alleen als hij vers is. Wie een keer niet verse vis heeft gegeten, weet wat ik bedoel. Die zal niet zo ge makkelijk nog eens vis kopen. Wie een viswinkel binnengaat en een onaangename geur waarneemt, doet er verstandig aan onmiddel lijk door te lopen. Niks is vreselij ker dan vis die stinkt. Zo'nvishan- Smakelijke combinatie van kabeljauw met witlof. delaar is niet goed met zijn vak bezig." En vis op de markt dan? Die stinkt toch ook? Dat is vaak een misverstand, zegt Binnerts. „Die geur wordt veroorzaakt door het lekvocht op straat. Vis ligt op de markt immers altijd op ijs." Om vast te stellen of vis vers is, is een blik op de ogen en de kieuwen voldoende. De ogen mogen niet in gevallen zijn en moeten nog mooi glanzen, en de kieuwen moeten roodroze gekleurd zijn. Voor visfi lets geldt de stelregel dat ze te oud zijn als de onderkant al een beetje grauw is. Louis Westhof Soave is een uitstekende terraswijn. Verona. Op het zonovergoten terras van restaurant Olivo, schuin tegenover het beroemde amfitheater, brengt de ober een salade met rauwe ham en een saus van Parmezaanse kaas. Erbij komt een jonge soave classico van het huis Gini. De wijn heeft een bleke kleur, geurt enigszins naar perzik plus ananas en bezit een frisse smaak die net zo lenteachtig is als de muziek van Vivaldi. De combinatie met de salade is perfect - en de soave blijft heerlijk bij een gerecht met verse pasta en gestoomde garnalen. Voorj aars wijn uit Verona Soave ontleent zijn naam aan een stokoud dorp even ooste lijk van Verona. Het dateert uit de Romeinse tijd, maar heette toen anders. Vermoedelijk is 'Soave' afkomstig van 'Schwabisch', want in de 5e eeuw werd de plaats door Schwabische stammen be zet. Vanaf de autostrada kun je Soave duidelijk zien, want het ligt aan de voet van een middeleeuws kasteel en wordt door markante wallen omringd. Wijn produceert men hier al sinds mensenheugenis, en in Soave wordt ook Italiës oudste druiven- feest gevierd, dat van de gargane- ga. Voor het eerst vond dit in 1929 plaats. De garganega is een ty pisch Italiaanse variëteit waarvan alle soave voor minstens 70 pro cent moet worden gemaakt. Ande re toegestane druivenrassen zijn chardonnay, pinot bianco en treb- biano. Als je vanuit Verona naar Soave rijdt, voeren de wegen door vlak terrein dat overal met druiven- stokken is bedekt. Heel anders is het landschap aan de oostkant van het dorp, want daar vind je heu vels van 100 tot 350 meter hoog, met vaak steile hellingen. De bo dem verschilt met die van de vlak te en is niet klei- en zandhoudend, maar vulkanisch. Men doopte de ze reliëfrijke zone soave classico: dit is het oudste, 'klassieke' ge biedsdeel. Verschil De wijngaarden in de vlakte wer den pas aan het eind van de jaren '60 aan de soave-regio toege voegd. Tussen gewone soave en een goede soave classico bestaat duidelijk verschil. Het eerste type - altijd goedkoper - ruikt en smaakt neutraler, terwijl de clas sico meer karakter, meer nuances heeft: er valt gewoon meer aan te beleven. Op de wereldmarkt, waar steeds betere witte wijnen uit bijvoor beeld Australië, Chili en Zuid- Afrika worden aangeboden, heeft soave het de laatste jaren een beet je moeilijk. Vandaar dat men in deze streek gestart is met een pro ject ter verdere verbetering van de gemiddelde wijnkwaliteit. De eer ste stappen daartoe werden in 1992 gezet. Een der resultaten is dat men alle wijngaarden syste matisch heeft verdeeld in veertien subzones met specifieke eigen schappen. Het voorafgaande onderzoek bleef niet beperkt tot de grondsa- menstelling, maar hield ook reke ning met micro-klimaten. Voorts is men bezig om superieure klonen Van de garganega te ontwikkelen. Naast deze collectieve inspannin gen zijn er de individuele: een groeiende groep producenten legt zich toe op het creëren van hoog waardige, geconcentreerde wij nen die soms zelfs in vaten werden vergist en gelagerd. Dit alles heeft ertoe geleid dat er nimmer tevoren zo veel goede soa- ves, vooral van het type classico, beschikbaar zijn geweest. Veron a's voorjaarswijn was nog nooit zo verrukkelijk. Hubrecht Duijker Liefhebbers van Nederlands lamsvlees worden al jaren lang min of meer gedwongen om daarvoor een restaurant of andere eetgelegenheid in ons land op te zoeken. Er zijn nog altijd te weinig slagers in ons land die het Nederlands lams vlees in hun assortiment heb ben opgenomen. Zoals je voor een échte boeren- kip stad en land moet afreizen om er een te pakken te krijgen, zo is het ook gesteld met de ver krijgbaarheid van het vlees van Nederlandse lammeren. Onder het mom dat het grote publiek er geen belangstelling voor zou hebben, verkopen de meeste slagers liever geen Nederlands lamsvlees. In plaats daarvan bieden ze him klanten van tijd tot tijd wel geïmporteerd lams vlees aan waarop hogere winst marges kunnen worden be haald en dat langer bewaard kan worden omdat het diepge vroren dan wel op een andere wijze geconserveerd (vacuüm- verpakking) wordt geleverd. Nederlands lamsvlees wordt door fijnproevers hoog ge waardeerd. Met name de Fran sen hebben er altijd al een grote belangstelling voor gehad. De Fransen vergelijken ons lams vlees graag met het meest favo riete lamsvlees van Frankrijk. Dat vlees komt van lammeren die groot zijn geworden op de zilte weiden (pré salé) aan de Franse westkust. Het vlees van die lammeren heeft een heel fij ne licht zilte smaak. En het is juist die smaak die ze ook in het meeste Nederlandse lamsvlees menen te herkennen. Het is trouwens de enige reden waar om in de meeste Nederlandse restaurants, juist in deze tijd van het jaar, gerechten met Ne derlands lamsvlees hoog op de kaart genoteerd staan. Campagne Het Voorlichtingsbureau Vlees in Rijswijk (ZH) dat het eten van lamsvlees uit eigen land graag wil bevorderen, is inmid dels voor het tweede achtereen volgende jaar een voorlich tingscampagne in dehoreca begonnen. Met de kreet 'Neder lands lamsvlees, mals vlees om nu van te genieten' tracht men een zo breed mogelijk publiek te bereiken. Doel daarvan is dat er ook thuis meer Nederlands lamsvlees gegeten zal worden. Merkwaardig is echter wel dat de doorsnee consument in ons land van het Nederlands lams vlees daarvoor niet bij iedere slager en ook niet in elke super markt terecht kan. Hij of zij moet er nog altijd naar op zoek gaan en dat stimuleert, on danks de campagne in de Nederlandse restaurants, de verkoop van Nederlands lams vlees niet. Beter zou het ge weest zijn wanneer men de pijlen had gericht op de eigen achterban dan om de horeca als trekpaard te gebruiken. Het zijn de slagers en de organisa ties die er achter schuilen die het eten van Nederlands lams vlees voor de meeste consu menten belemmeren. En dat doet vreemd aan in een tijd waarin in vrijwel alle voorlich tingscampagnes voor goede en verantwoorde voeding gewe zen wordt op de broodnodige variatie op ons bord. Als het aan de meeste slagers ligt dient de consument in ons land zich liever bij het var- kenskarbonaadje en de runder- stooflap te houden. Bij hen is er in de koelvitrines (nog) geen plaats voor het lamsvlees van eigen bodem. Wel voor kippen en ander gevogelte. Voor het Nederlands lamsvlees moet men een risico durven nemen en daaraan hebben de meeste slagers in ons land blijkbaar een broertje dood. Maar of je daardoor de doorsnee consu ment in ons land een dienst be wijst is de vraag. Voor het maken van Griekse gerechten met lamsvlees heb je het vlees van lammeren uit Griekenland nodig. Die hebben van nature veel meer smaak dan de lammeren uit ons land. Die Griekse en ook al die lam meren die aan de kust van de Middellandse zee opgroeien, verdragen een stevige kruiderij juist wel heel goed. Hans Belterman Volgende week treft u tn de dage lijkse rubriek op pagina 4 enkele re cepten aan voor de bereiding van lamsvlees van eigen bodem. Degelijk, no-nonsense, betrouwbaar, kwaliteit." Ado Huisman, directeur van het in Wierden gevestigde importbedrijf X-Tend, omschrijft zijn jongste aanwinst Gaastra Watergear. Daarmee echter is de nieuwe eigenaar van het inmiddels al meer dan honderd jaar oude, in Sneek geboren zeilkledingmerk niet uitgepraat. Gaastra. De watersportkleding met het waterpoortje. „Altijd een parel geweest." Gaastra werkt aan complete kledinglijn voor watersporters Dat hij het merk onlangs na lang onderhandelen heeft kunnen overnemen van de Chine se eigenaren, heeft hem en zijn me dewerkers ertoe geïnspireerd het tevens nieuw leven in te blazen. Er is niet alleen een professionele nautische kledinglijn op de markt, maar ook een casual lijn. Vrouwen worden tot nu toe be diend met een aantal goede jacks. Voor de komende winter is de eer ste volwaardige damescollectie gepland. Ook de jeugd heeft een eigen lijn. En dat is precies de be doeling. Gaastra moet in de toe komst „een compleet lifestylepro- duct" worden. Dat lifestyleconcept kon twee en een half jaar geleden bij de vak- handel in de Benelux worden geïntroduceerd met de vraag 'Ge looft u in Gaastra?', vertelt Huis man. In dat jaar kreeg hij namelijk een licentie voor de Benelux en kon hij zelf een nieuwe kledinglijn laten ontwerpen. Het jaar daarop werd de licentie verleend voor ge heel Europa en sinds kort zijn Gaastra-kleding en -schoenen ge heel in handen van X-Tend. Zeilkleding Uiteraard blijft de professionele zeilkleding een van de parade- paardjes van het bedrijf. „Je kunt daarmee op het water uit de voe ten", oordeelt de directeur van X- Tend. „Dergelijke kleding moet droog en winddicht zijn en ook ademen." Hans Zwolsman, hoofd on wikkeling en styling, geeft aan schouwelijk onderwijs door aan de hand van een van de monsters te wijzen op de verschillende ele menten die in zo'n kledingstuk zijn verwerkt. „Dat zijn er wel honderd", zegt hij. En al die on derdelen tezamen maken het Gaastra-jack. Wie zo'n jas aan een grondige in spectie onderwerpt, raakt onder de indruk van de praktische sa menstelling van het kledingstuk. Het is voorzien van veel zakken, die met ritsen, drukkers of klitten band worden gesloten. De mou wen sluiten met behulp van klit tenband nauw om de polsen, op strategische punten is reflecteren de tape opgestikt en de capuchon heeft een zodanige constructie dat hij elke beweging van het hoofd volgt, zodat het zicht altijd onbe lemmerd blijft. Zowel van de pro fessionele als de casual lijn wordt jaarlijks een kleurkaart uitge- Hubrecht Duijker onderscheiden De jaarlijkse prijs voor cle beste wijnpublicist ter wereld is toegekend aan Hubrecht Duijker (57) uit Nederland. Hij is de eerste auteur uit een niet-Engelstalig land die deze prestigieuze onderscheiding ont vangt. Het bekendmaken van de prijs voor Wine Communicator of the Year ge beurde tijdens een wijngala in Verona. Hubrecht Duijker ontvangt de trofee later dit jaar tijdens een banket in Londen. De Australische Mas ter of Wine Chris Hancock verrichtte in Verona de ceremonie. Hij prees Duijker niet alleen voor zijn uitgebreide, veelal vertaalde oeuvre van meer dan 55 boeken, maar ook voor zijn activiteiten in dagbladen (waaronder de PZC), tijdschriften, vakbladen en op televisie De pri j s is toegekend door de in Engeland gevestigde International Wine and Spirit Competition. bracht. Naast blijvers als navy, rood en geel zijn dat steeds weer enkele andere tinten. Voor de pro fessionele lijn zal nooit worden ge kozen voor ingewikkelde prints. Het beeld dient nautisch te zijn en rust en degelijkheid uit te stralen, zo luidt het credo. Rustieker De casual lijn heeft eveneens een nautische uitstraling, maar is wat rustieker uitgevoerd. In die lijn. zitten onder andere ook een ade mend jack met een uitritsbare fleecevoering en een ouderwetse, double breasted duffel. Alle collecties worden in eigen huis ontwikkeld en daar vindt ook de selectie van de materialen plaats. Vervolgens worden de pro totypes vervaardigd in fabrieken in het Verre Oosten en op verschil lende plaatsen in Europa. Wan neer X-Tend die heeft beoordeeld en gecorrigeerd, volgt een beoor deling van de gecorrigeerde ver sies en pas dan worden de monsters gemaakt. Ook op de fa bricage van die modellen vindt ex tra controle plaats. „We hebben zelfs een participatie in de Chinese fabriek genomen om zo de kwali teit beter in de gaten te kunnen houden." Opmerkelijk is dat wanneer een bepaald model in verschillende kleursamenstellingen is gedacht.' al die versies ook worden uitge monsterd. In de confectie wordt meestal gekozen voor één uitvoe ring en worden de andere als 'kleurkaart' toegevoegd. Ademend In de kleding worden tal van hoog waardige materialen verwerkt. Zo is de professionele lijn voor 100. procent van nylon, in combinatie met onder andere ademende lami- naten. Die laatste stoffen hebben als voordeel dat zij transpiratie- vocht doorlaten en tegelijkertijd' waterdicht zijn. In de zogenaamde sportswear wordt katoen - al dan niet gemixt met polyester - en wol verwerkt. Ook polarfleece is een topper. Nieuw is het gebruik van twee la gen micro-polarfleece met daar tussen een laminaat. „Weinig merken hebben een beeldmerk dat zo sprekend is", zegt Zwolsman. Hij doelt op het waterpoortje dat op alle kleding stukken in de collectie is terug te vinden. Het staat op de knoopjes, is gestanst in de rubberen sleutel hanger die als versiering aan de ritssluitingen is bevestigd en is op de kleding geborduurd of genaaid. „Zoiets moet je koesteren en dat doen we dan ook." Zo zit er een starthorloge in het pakket, waarbij op de wijzerplaat bolletjes zijn bevestigd die aange ven hoeveel minuten er nog resten voordat er bij een zeilwedstrijd- gestart mag worden. Tevens een holster voor een draag bare telefoon, een platvinkje, een mini-gereedschapsetje en een schijnwerpertje. Ook wordt ge dacht aan een necktowel - een handdoek in de vorm van een sjaal - en zeilhandschoenen. Zwolsman straalt van enthousiasme wanneer hij de opsomming geeft. Jeanette Stuurop Zeiljack in twee tinten blauw, geel en wit met capuchon die bij iedere be weging het zicht vrij laat.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1999 | | pagina 37