Hennie Franke
nog lang niet op
1 m
Zeeland een moeilijke provincie
5t
Vijfentwintig jaar
slechts het begin
van tafeltennisclub
Hardlopen uitlaatklep voor chef-kok
Opmerkelijke opmars
's-Heer Arendskerke
door Jasper van der Bliek
VEERE - De geheime kampi-
1 oen. Snelste chef-kok van Ne-
derland. Beste Zeeuw in de ma
rathon van Rotterdam. Super-
laatbloeier. Onbekende topper.
Sportieve duizendpoot. Alle
maal typeringen voor één per
soon. Een sporter die lak heeft
aan regels en normen, en zijn ei
gen weg gaat. Die onzichtbaar
topprestaties neerzet en door
blijft gaan. Hennie Franke (41)
uit Veere loopt hard. Heel hard
zelfs. Alleen weten niet veel
mensen dat.
De geboren en getogen Veeren-
aar heeft een drukke baan als
chef-kok bij restaurant de
Campveerse Toren in het Wal-
cherse stadje en kan ternauwer
nood een uurtje vrij maken voor
een interview. ,,De drukke tijd
in het restaurant begint nu weer
I en dan kost het wel eens moeite
om alles te combineren. En om
dat ik als chef-kok eigenlijk al
tijd bezig ben, kan ik niet het he
le jaar op hoog niveau lopen. Er
is simpelweg te weinig tijd om
een heel jaar voluit te trainen."
Franke is pas sinds een jaar of
zeven fanatiek met lopen bezig,
ofschoon hij al 41 is. Daarvoor
zwoer hij bij voetbal. Uiteraard
bij Veere. „Tot mijn 28ste heb ik
bij Veere in het eerste gespeeld.
Maar ik kon het steeds moeilij
ker combineren met mijn werk
als kok Ik heb toen nog een paar
jaar bij lagere elftallen ge
speeld, maar dat kwam niet
overeen met mijn sportieve am-
bities. Ik ga voor het hoogste,
anders hoeft het niet. Dus ben ik
met voetbal gestopt, en begon-
I nen met tennis."
Tennisvrienden
1 Lopen deed Hennie Franke
slechts heel af en toe. ,,Ik ging
regelmatig een stukje rennen,
1 gewoon lekker wat kilometers,
maar nooit echt fanatiek of pro-
1 fessioneel. Tot een paar tennis-
I vrienden het idee opvatten om
de marathon van Rotterdam te
lopen. Dat was in 1993. Aan
vankelijk had ik hier weinig zin
in, maar ze wisten me over te ha
len Het stomste was dat ik uit
eindelijk maar met twee van ons
die wedstrijd heb gelopen. De
rest durfde toch niet."
Normaal is de marathon het
grote doel waar een atleet lange
tijd - gemiddeld tien jaar - naar
toewerkt, en waar allerlei speci
ale trainingsschema's voor wor
den gemaakt. Franke had echter
geen boodschap aan deze gege
vens. ,,Ik had geen flauw benul
waaraan ik begon. Ik liep, en
zag het wel. Zo benader ik sport
altijd. Bleek dat ik zonder erva
ring een marathon makkelijk
uitliep en nog onder de drie uur
ook. Voor die wedstrijd had ik
nog nooit een afstand van meer
dan dertig kilometer gelopen.
Dat was wel een waanzinnige
ervaring."
Franke zwijgt even, neemt een
slokje zwarte koffie en vervolgt
zijn betoog. „Toen had ik de
smaak wel te pakken en ben fa
natieker geworden. Een jaar la
ter liep ik Rotterdam weer en nu
in twee uur en vierenveertig mi
nuten. Een grote vooruitgang.
Ik ging steeds gerichter trainen
om elk jaar net iets beter te wor
den. Het lukte steeds. De derde
keer snoepte ik weer drie minu
ten van mijn tijd af."
Mauricio Gonzalez
In 1995 besloot de Veerenaar lid
te worden van een vereniging,
het tegenwoordige Dynamica.
Toen hij daar vertelde hoe hij in
aanraking was gekomen met de
loopsport waren zijn teamgeno
ten met stomheid geslagen. „Ze
konden simpelweg niet geloven
dat ik koud met de marathon
was begonnen. En dat ik trai
ningsschema's tot 170 kilometer
in de week liep. Ikzelf vond het
best normaal, ik was het immers
gewend.
Inmiddels trainde ik met een
Mexicaan, Mauricio Gonzalez.
Aan hem trok ik me ongelooflijk
op, omdat hij broodsporter was
geweest en perfecte trainingen
in elkaar zette. Daar heb ik veel
aan gehad."
In 1998, opnieuw in Rotterdam,
werd duidelijk dat Hennie
door Jasper van der Bliek
KAPELLE - „Het belangrijkste
doel van onze vereniging is het
instandhouden van een gezond
klimaat en goede teamgeest."
- Deze boodschap komt van Frits
Vervaet (62), voorzitter van ta-
1 feltennisclub Kapelle. Die ver-
eniging bestaat deze week 25
1 jaar en dat feest wordt opgeluis
terd met een aantal activiteiten.
Kapelle is met ongeveer vijftig
leden één van de kleinere ver
enigingen in Zeeland. Volgens
de voorzitter is dat geen nadeel.
„Het zorgt ervoor dat iedereen
elkaar kent en dat maakt het
j heel erg gezellig, dat voor iedere
i vereniging belangrijk is. Team-
geest is tevens een sterk punt
van ons. Competitieteams blij-
ven over het algemeen lang bij
elkaar en hebben samen succes
of tegenspoed. Ze blijven elkaar
I trouw, in goede en slechte tij-
i den."
Het hoogste team van Kapelle
komt uit in de tweede klasse dis
trict. Dat is niet erg hoog. „Daar
ben ik het mee eens", vindt Ver
vaet. „Hoewel het er wel dik in
zit dat ons team kampioen
wordt en promoveert naar de
eerste klasse. Prachtig zou dat
zijn, een kampioenschap in ons
jubileumjaar. En ik zie wel mo
gelijkheden wat het niveau be
treft. Voor onze jeugd hebben
we een trainer aangetrokken, Jo
Kleinepier, en hij boekt behoor
lijk wat vooruitgang. Ik ver
wacht dat we volgend jaar drie
nieuwe jeugdteams kunnen for-
Franke een atleet was om reke
ning mee te houden. Veertig jaar
inmiddels -en daarmee vete
raan- klokte hij een tijd van
twee uur en vierendertig minu
ten en finishte knap als 81ste
van de elfduizend deelnemers
èn was de beste Zeeuw. „Dat
verbaasde me zelf ook", blikt
Franke met een glimlach terug.
„Ik was intens gelukkig na die
wedstrijd, omdat het zo onge
looflijk goed ging. Vooraf dacht
ik dat het mijn laatste marathon
zou zijn, maar nu probeer ik dit
jaar het Zeeuws Veteranenre-
cord te verbeteren. Dat staat
twee minuten scherper dan mijn
tijd vorig jaar. Over anderhalve
week is het weer zo ver, dan zul
len we het zien."
Discipline
Om zich voor te bereiden op de
marathon volgt de in kokstenue
gestoken Veerenaar een Spar
taans trainingsschema. „Ge
middeld 150 kilometer per
week, dertien weken lang. Dat
valt met mee. Veelal loop ik twee
keer per dag, de eerste sessie al
om zeven uur 's ochtends. Het
vergt een hoop discipline, maar
als ik dan die wedstrijd loop
voel ik me machtig en geniet van
al het publiek."
De marathon van Rotterdam is
eigenlijk de enige echt grote
wedstrijd waaraan de superso
nische kok deelneemt. „In Zee
land doe ik jaarlijks de Den In-
kelloop en de Frapo's run in
Vlissingen. Daar zet ik altijd be
hoorlijke resultaten neer en
loop ik persoonlijke records. De
Den Inkelloop heb ik dit jaar
zelfs gewonnen. Ik zou best een
heel jaar actief aan alle wed
strijden mee willen doen, maar
door mijn baan heb ik daar geen
tijd voor. Ik kan niet elk week
einde vrij nemen. Ik zou zeker
bij de Zeeuwse top horen als ik
tijd voor alle wedstrijden en
toernooien zou hebben. Maar zo
is het nu eenmaal niet."
Franke laat een paar knipsels
zien uit horecavakbladen,
waarin hij wordt geprezen als
snelste kok van Nederland. Ver
der is er weinig over hem ge-
Pas na de marathon van Rotterdam in 1993 kreeg Hennie Franke de smaak van het lopen te pakken.
foto Dirk-Jan Gjeltema
schreven. Vreemd voor een at
leet van zijn niveau. Krijgt hij
wel genoeg waardering? „Ach,
ik zit er niet zo mee dat niet veel
mensen me kennen of mijn pres
taties weten. Het zou leuk zijn
als er wat erkenning was. In
Rotterdam was ik vorig jaar
toch de beste Zeeuw." Voor de
kok uit Veere is lopen een hobby.
Maar wel één met hoofdletter H.
„Ik kan zeker niet zonder sport.
Ik moet regelmatig lopen. Toch
relativeer ik ook.
Tijdens marathons heb ik vol
wassen mannen zien huilen en
kotsen. Zover moet het niet
gaan.
Ook heeft sport op mij een heil
zame werking. Het is een uit
laatklep, de stress van mijn
werk verdwijnt en het is gezond.
En geen zorgen, ik ga nog heel
lang door."
Kanoclub heeft te weinig mogelijkheden voor beoefening watersport
meren die langzaam naar een
hoog niveau kunnen groeien."
De jeugd heeft duidelijk de toe
komst bij de Zuid-Bevelandse
vereniging. „De gemiddelde
leeftijd van onze senioren is 35.
Te oud om nog goed te presteren.
Ik hoop dan ook dat dit in de
toekomst verandert."
Om dit doel te bereiken hield
Kapelle afgelopen dinsdag ter
ere van het 25-jarig bestaan een
receptie voor oud-leden. Lang
niet allemaal oud-leden in leef
tijd. „Vroeger studeerde veel
jeugd al op jonge leeftijd buiten
de provincie. Daardoor stopten
al velen rond hun vijftiende.
Met de bijeenkomst probeerden
we, naast gezellig bijpraten,
mensen opnieuw te interesseren
voor het tafeltennis. Of we suc
cesvol waren, is nog niet te zeg
gen."
Uitwisseling
Naast de receptie houdt de club
op 5 juni een uitwisseling met
het Haagse SETT, een vereni
ging die ook 25 jaar bestaat.
Vervaet: „Dat leek ons leuk. Uit
wisselingen kwamen vroeger
vaak voor en nu hoor je er wei
nig meer van. We proberen een
traditie in ere te herstellen."
Tafeltennisvereniging Kapelle
vijfentwintig jaar jong luidt de
kop boven het briefje dat het ju
bileum aankondigt. Op naar de
volgende vijfentwintig dus.
„Zeker", lacht Frits Vervaet.
„Maar niet met mij als voorzit
ter. Dan ben ik 87. Zou wattever
gaan."
Izak Adriaansen van Kanoclub Zeeland vindt het aanbod oin in de provincie te kanoën te beperkt.
Het bestuur van tafeltennisvereniging Kapelle vierde deze week
(tt met hun leden het vijfentwintigjarig bestaan van de club. Van links
c' naar rechts: secretaris Eugène Daemen, voorzitter Frits Vervaet,
rs wedstrijdsecretaris Cees van Oers en Rick Sijp (jeugdafdeling).
foto Willem Mieras
door Maikel Apai
OOSTBURG - De link met sport
en toerisme is vaak snel gelegd.
Met sport en natuur ligt dat an
ders. Al sinds de oprichting pro
beert Kanoclub Zeeland haar
natuurvriendelijke beleid te la
ten zien. Sinds negen jaar heb
ben ze daar zelfs een heuse PR-
man voor. „Van tijd tot tijd op
ontwikkelingen reageren is het
belangrijkste", meent Izak
Adriaansen (44) die zichzelf tot
taak heeft gesteld het kanoën
van zijn beste kant te laten zien.
„Zeeland is een moeilijke pro
vincie om de sport te beoefenen.
Er zijn veel te weinig plaatsen
op de binnenwateren die voor
ons toegankelijk zijn."
Bij kanosport wordt niet meteen
gedacht aan Zeeland, maar eer
der aan de Ardennen. Daar gaat
misschien verandering in ko
men. Verschillende gemeenten
die te maken hebben met toeris
me, beginnen deze sport nu seri
eus te nemen. En dat terwijl de
sport in de jaren tachtig werd
ingehaald door het surfen.
Volgens Adriaansen zijn er ge
noeg mooie plekjes om te ka
noën, maar was het vaak niet
toegestaan ze te gebruiken om
dat verschillende organisaties
vonden dat kanovaarders een
bedreiging voor de natuur
vormden. „Maar", meent Adri
aansen „Het een hoeft het ander
niet uit te sluiten"
Kanoclub Zeeland bestaat sinds
1984 en is sinds die tijd aange
sloten bij de Nederlandse Kano
Bond (NKB). „Dat brengt voor
delen met zich mee. Met zo'n
bond achter je, sta je sterker",
zegt de pr-man. „Vroeger gin
gen we meestal naar de Arden
nen om te kanoën, maar er
kwam een moment dat we naai
de waterschappen stapten om
ook thuis onze sport te kunnen
beoefenen."
Kanoclub Zeeland
Adriaansen blikt terug. „Voor
dat ik begon met kanoën, had ik
me nooit zo afgevraagd waar je
mocht varen. Daar ging ik pas
over nadenken toen ik lid werd
van Kanoclub Zeeland. "In 1994
meldde hij zich aan als be
stuurslid van de club om zich
bezig te kunnen houden met de
promotie van zijn sport. Hij on
derhoudt contacten, volgt de
ontwikkelingen op watersport-
gebied en doet aan promotie.
„Ik wist waar het aan schortte
en voelde me geroepen daar wat
mee te doen."
Het merendeel van de leden van
Kanoclub Zeeland zijn, vooral
voor de rust en de natuur, recre
atieve kanovaarders. „Ik vind
het j ammer dat er zo weinig j on-
ge mensen lid zijn van onze club.
Maar eigenlijk snap ik het ook
wel. Aan de kosten ligt het niet,
want je koopt al een tweede
hands kano voor een kleine vijf
honderd gulden. Jongelui heb
ben vooral een probleem met het
vervoer van de kano. Ze kunnen
hun bootje ook niet in het club
huis laten liggen, om de simpele
reden dat we die niet hebben."
Zestig gezinnen zijn lid van de
Kanoclub Zeeland en de helft
daarvan komt uit Zeeuws-
baanderen. In de beginperiode
was dat twee keer zoveel. De
vereniging is vooral actief in het
westen van Zeeuws-Vlaande-
ren. Daar is ook een kanoroute
van twintig kilometer in een
voor een deel gekanaliseerd wa
ter. Het Veerse meer en de
Otheense kreek zijn ook vaste
plekjes van de vereniging. Maar
het blijft toch een beperkt aan
bod, vindt hij. „Op een gegeven
moment raak je uitgekeken op
hetgeen je tot je beschikking
foto Charles Strijd
hebt." Er staan er elk jaar een
paasweekend naar de Ardennen
en tijdens de Hemelvaart een
ka mp eerweekend op het pro
gramma en ook natuurexcur-
sies."
Natuur
Soms mogen de kanoërs gebruik
maken van een natuurgebied.
„De Nieuwkerkse kreek tussen
Groede en Oostburg bijvoor
beeld. Het is daar erg mooi. Er
zijn kreken met een hoge waar
de en daar moetje vanaf blijven.
Toch zijn er genoeg plaatsen in
Zeeland waar we zonder versto
ring van de natuur zouden kun
nen varen."
Mensen van milieubewegingen
hebben daar een heel andere
mening over. Adriaansen: „Er is
weinig veranderd in negen jaar.
Maar we hebben vooral in de ja
ren tachtig vaak de wind van
voren gehad." De Oostburger
vindt dat er een periode is ge
weest waarin de vereniging het
zwaar te verduren had door de
politiek van de kopstukken in
provincie en waterschappen.
Natuurvereni gingen moesten
niets hebben van Kanoclub
Zeeland. Die tijd lijkt voorbij te
zijn.
door Vincent de Rijke
VLISSINGEN - Als gevolg
van het dubbele programma
dat vorig weekeinde noodge
dwongen werd afgewerkt,
kan er in diverse klassen een
hoop geconcludeerd worden
in verband met kampioen
schappen, periodetitels en
degradatie. Voor menig ploeg
zijn de resterende competi
tiewedstrijden van levensbe
lang. Zo speelt zaterdag
tweedeklasser 's-Heer
Arendskerke een belangrijke
wedstrijd tegen Kruiningen
in verband met de derde pe
riode.
In dezelfde klasse komen zo
wel Middelburg als Dau-
wendaele in aanmerking
voor promotie/degradatie
wedstrijden. De twee clubs
uit Middelburg treffen el
kaar zaterdag op het veld van
Dauwendaele. De hoofd
macht van de zondagtak van
Middelburg heeft zich afge
lopen weekend verder in de
nesten gewerkt en slechts een
wonder kan de ploeg van
Henk Patty nog behoeden
van degradatie.
Arendskerke-trainer Kees
van der Sluis zei vlak voor de
winterstop dat hij voorlopig
aan niets anders dacht dan
aan handhaving. Dit was
toentertijd gezien de stand
(negen gespeeld, zes punten)
geen terughoudende uit
spraak. Ergens ver in zijn
achterhoofd leefde de hoop
op een eventueel periode
kampioenschap. „Maar dan
zullen we wel een hele goede
reeks neer moeten zetten",
was zijn conclusie.
Degradatienood
De woorden waren nog niet
gesproken of de ploeg uit
Arendskerke begon aan een
imponerende serie. De op
mars die Arendskerke heeft
ingezet, duurt voort tot op de
dag van vandaag. Voor aan
vang van de dubbelslag die
Arendskerke vorige week
maakte, verkeerde de ploeg
van Van der Sluis nog in de
gradatienood. Op zaterdag
vernederde het SKNWK met
de cijfers 6-1, maandag pak
te Arendskerke tevens een
punt in de uitwedstrijd tegen
Kogelvangers. Mede hier
door staat de ploeg plots op
een vijfde plek in de rang
schikking. Tevens voert
Arendskerke de stand om de
derde periode aan.
„Het is voor het grootste ge
deelte een vertrouwenskwes
tie", zegt verdedigende mid
denvelder Walter de Kok
zoekend naar een verklaring
voorde opmars. „Qua tactiek
of veldbezetting is er name
lijk niets veranderd. We heb
ben sinds december nog
maar een keer verloren. Maar
dat wil niet zeggen dat we nu
veel beter spelen dan in het
begin v^n de competitie."
Om zijn uitleg kracht bij te
zetten komt hij met de filoso
fische uitspraak die alles sa
menvat. „Het is niet zo dat
we nu meer geluk hebben, we
hadden toen meer pech."
Door de sterke serie staat
Arendskerke bovenaan in de
stand om de derde periode.
Het wordt op de hielen ge
volgd door SSV'65 die ook
wel trek heeft in die periode-
titel. Als koploper WC'68
geen steekje meer laat vallen,
neemt nummer drie Temeu-
zense Boys de tweede perio-
detitel over van de Braban
ders die de titel bijna niet
meer kunnen ontgaan. Num
mer vier op de ranglijst,
SSV'65, zou in dit geval geen
deel uitmaken van de nacom-
petitie.
„Het pakken van die perio-
detitel is absoluut geen
must", aldus De Kok. „We
gaan er uiteraard wel voor
maar het is niet zo dat wij per
se moeten promoveren."
Arendskerke heeft niet het
moeilijkste programma voor
de boeg. Achtereenvolgens
speelt het team tegen Krui
ningen, degradatiekandi
daat SKNWK en het gede
gradeerde DVO.
Dauwendaele
Zoals het er nu naar uit ziet,
zit het er dik in dat SKNWK
DVO zal vergezellen richting
de derde klasse. De twee
ploegen die het meeste aan
spraak maken op de derde
plaats van onderen en dan
promotie/degradatiewed
strijden moeten spelen, zijn
Middelburg en Dauwendae
le. Middelburg pakte tot nu
toe een punt meer, maar daar
kan in het onderlinge treffen
tussen de twee Middelburgse
tweedeklassers, die staat ge
pland voor zaterdag, veran
dering in komen. Eerder dit
seizoen sloot Dauwendaele
het duel winnend af.
„Maar enkel winnen van
Middelburg zal niet genoeg
zijn", zegt Dauwendaele-
speler Ricky Snoek. „Ook uit
de andere twee wedstrijden
zullen we punten moeten
pakken. Als we winnen van
Middelburg doen we een stap
in de goede richting." Daar
na wacht Dauwendaele nog
twee lastige tegenstanders:
Temeuzense Boys en
WC'68. „Ik voetbal nu al zo
lang bij Dauwendaele en ik
maak nu eindelijk deel uit
van de eerste selectie. Ik wil
op het hoogste niveau blijven
spelen, het zou zonde zijn als
we eruit vliegen. Maar ik
denk dat we het seizoen nog
goed af zullen sluiten."
Derde klasse
Heinkenszand kan zaterdag
in de derde klasse A het kam
pioenschap binnenhalen.
Heinkenszand moet dan
winnen van Apollo dat de
laatste weken de een na de
andere grote overwinning
boekt. Heinkenszand is dan
wel afhankelijk van verlies
van Meeuwen dat aantreedt
tegen DFS.
In de derde klasse B kan Gra
vendeel op eigen veld offici
eel kampioen worden. Een
overwinning op Klundert is
voldoende voor de titel, on
geacht de uitslagen van
NEO-Rillandia en Tholense
Boys-SPS.
Voor menig Zeeuwse derde
klasser uit het zondagvoet
bal staat er met vier duels te
gaan een hoop op het spel.
Temeuzen leidt de dans om
het kampioenschap met één
punt voorsprong op Moerse
Boys. Axel versloeg vorige
week Virtus en heeft daar
door lijfsbehoud volledig in
eigen hand. Patrijzen heeft
nog een inhaalduel in het
verschiet en kan zodoende
ook nog handhaving be
werkstelligen.
Middelburg daarentegen
moet vanaf nu alles winnen
en is dan ook nog eens afhan
kelijk van de prestaties van
Axel en Patrijzen. Middel
burg ontvangt zondag Moer
se Boys dat geen punten mag
verspelen met het oog op het
kampioenschap. Het lijkt er
sterk op dat Middelburg vol
gend seizoen een trede lager
acteert.
De enige twee Zeeuwse clubs
die ervan uit kunnen gaan
zich ook volgend jaar derde
klasser te mogen noemen zijn
Vlissingen en Zierikzee. De
ze twee ploegen spelen zon
dag tegen elkaar aan de Iris
laan. Vlissingen, dat bezig is
aan een indrukwekkende in
haalrace, heeft uitzicht op de
derde periodetitel. Aange
zien Terneuzen al een perio
de op zak heeft, hoeft Vlissin
gen slechts tweede te worden
achter Temeuzen in de stand
om de derde periode om de
periodetitel te pakken.
Vrouwen
Oostkapelle heeft al een tijd
je geen uitzicht meer op het
kampioenschap in de eerste
klasse van het vrouwenvoet
bal. Directe promotie naar de
hoofdklasse zit er niet meer
in. Maar de nummer twee
kan zich via beslissingswed
strijden nog een plek ver
schaffen op het hoogste ni
veau.
Tot voor kort bekleedde
Oostkapelle nog deze positie.
Maar verlies tegen concur
rent Herptse Boys heeft er
voor gezorgd dat de ploeg
van Adrie Franke niet te veel
punten meer mag verliezen
in de resterende vier compe
titieduels. Daarom is het
voor Oostkapelle des te zuur
dat het op bezoek moeten bij
koploper KFC'71 dat tegen
de Walcherse ploeg het kam
pioenschap binnen kan ha
len. Het lijkt er sterk op dat
Oostkapelle een jaar moet
wachten op een nieuwe mo
gelijkheid om te promoveren.
Volgens Walter de Kok van 's-Heer Arendskerke is de opmars
van zijn team in de tweede klasse vooral een vertrouwens
kwestie. foto Willem Mieras
