Tweestrijd
tussen gevoel
en verstand
Van reserv espeier
tot goaltjesdief
Marcel Lourens
Geertjan de Smet
Kloetinge
Hoek
27
KLOETINGE
HOEK
PZC
vrijdag 9 april 1999
Doet-ie 't of doet-ie 't niet? Dat is de
vraag die Geertjan de Smet de
afgelopen weken vaker dan hem lief is
voorgelegd heeft gekregen. Sinds de 29-
jarige voetballer uit Westdorpe zijn
mogelijke vertrek bij Hoek heeft
aangekondigd, wil vriend en vijand van
hem weten hoe zijn voetbaltoekomst
eruitziet. Kiest De Smet voor zijn
maatschappelijke carrière bij de
Rabobank, of zwicht hij voor de zachte
druk die bij de zaterdag-hoofdklasser op
hem wordt uitgeoefend?
Situatie onveranderd", antwoordt
Geertjan de Smet als hij voor de zo
veelste keer wordt geconfronteerd met de
vraag naar zijn toekomstplannen. Hij
zegt het met een lichte zucht in zijn stem.
„De mensen doen net alsof het bij Hoek
niet goedkomt zonder mij. Misschien
komt dat doordat ik een goed seizoen
draai, want dan breekt er vlugger paniek
uit dan in een mindere periode. Zelf maak
ik me er niet druk om. Ze vinden bij Hoek
wel iemand anders."
Maar overtuig ze daar bij Hoek maar eens
van. Tijdens de winterstop maakte De
Smet het bestuur bekend dat hij voor zijn
werkgever een opleiding in de avonduren
zou gaan volgen. Nu, drie maanden later,
acht Hoek-trainer Frans Vermeulen de
kans echter nog altijd aanwezig dat de
aanvallende linkermiddenvelder voor
zijn ploeg behouden blijft. Vermeulen
heeft De Smet zelfs al aangeboden om
twee in plaats van drie keer per week te
trainen, maar daar wil de Zeeuws-Vla
ming niets van weten. „Het is alles of
niets. Als ik het aanbod van mijn werkge
ver accepteer, moet ik in de avonduren
gaan studeren. Dan is trainen onmoge
lijk."
Bij de Rabobank is De Smet al even on
grijpbaar als op het veld. Als systeembe
heerder pendelt hij op en neer tussen de
vestigingen in Sas van Gent, Philippine,
Zuiddorpe en Westdorpe. Zodra er ergens
een storing optreedt, moet De Smet zich
spoeden naar de plek des onheils.
Om zich verder in zijn vak te bekwamen,
kan hij in september beginnen met de
heao-opleiding bedrijfsinformatica. „De
Rabobank geeft mij de kans om die oplei
ding te volgen", zegt De Smet. „Ik kan na
tuurlijk nee zeggen, dan gaat het hele ver
haal niet door. Maar eerlijk gezegd is dit
een kans die ik niet kan laten liggen.
Een gesprek met de directie van de Rabo
bank moet binnenkort uitsluitsel geven
over de toekomst van Geertjan de Smet,
die bezig is aan zijn zevende seizoen in de
hoofdmacht van Hoek. Daarvoor speelde
hij bij RIA uit Westdorpe en bij Axel, waar
hij zich als linkerspits in de kijker van
Hoek speelde.
Die binding met Zeeuws-Vlaanderen is
volgens Frans Vermeulen, de trainer van
Hoek, een van de voornaamste redenen
om De Smet tot een verlenging van zijn
verblijf bij Hoek te bewegen. „Geertjan
de Smet is een unieke speler uit Zeeuws-
Vlaanderen", vindt Vermeiden. „De men
sen komen naar hem kijken, omdat hij uit
de omgeving komt."
Vermeulen roemt ook de voetbalkwalitei
ten van De Smetdie een vaste plaats links
op het middenveld toebedeeld heeft ge
kregen. De Smet begon het seizoen als
linksbuiten, maar zakte een linie terug
toen Vermeulen zijn tactiek in de loop van
het jaar wijzigde. „We zijn deze competi
tie moeizaam gestart", aldus De Smet.
Op het Kloetingse Wesselopark wordt morgen (zaterdag)
de terugwedstrijd afgewerkt tussen Kloetinge en Hoek.
Het Zeeuwse voetbalonderonsje in de hoofdklasse B is vooral
een prestigeduel. Hoek staat trots tweede achter koploper
Dovo, promovendus Kloetinge presteert prima en bivakkeert
op de vijfde plaats. Kloetinge is er tot nu toe nog nooit in
geslaagd om op het hoogste platform van Hoek te winnen.
Jaap Pijnenburg
Erwin Dek John Kole Niels Lodewijk
Johan de Goederen Wouter Labrujère
Marcel Lourens
Alex Lourens Onno Doeland Ronald Zuijdwegt
Ronald van Sliedregt Angelo Nijskens
Geertjan de Smet Daan Boydens
Patrick Naudts Geert de Poorter
John Bentschap Knook
Franky Standaert Danny ter Steege
Dimitri Mbuyu
Kristof Verbiest
Marcel Lourens: „Kloetinge en Hoek zijn aan elkaar gewaagd."
foto Dirk-Jan Gjeltema
Geertjan de Smet, systeembeheerder in het dagelijks bestaan: „De buitenspelers van
Kloetinge krijgen aandacht. Verder passen wi j ons niet aan." foto Charles Strijd
„Er was een nieuwe trainer, die een eigen
speelwijze in zijn hoofd had, en er moes
ten nieuwe spelers worden ingepast. Dat
heeft tijd gekost."
„Vermeulen wilde aan het begin van het
seizoen spelen met drie spitsen en een in
schuivende laatste man, zodat we een
overwicht konden creëren op het midden
veld. Toen bleek dat die aanpak niet
werkte, is hij teruggegaan naar een sys
teem met twee aanvallers. Bovendien
werd achterin een aantal zekerheden in
gebouwd. Dat had ook te maken met de
plaats op de ranglijst die we toen inna
men. Als je onderin staat, zoek je automa
tisch naar zekerheid."
Sinds de noodzakelijke ingreep van Ver
meulen is Hoek de weg naar boven weer
ingeslagen. De achterstand op koploper
Dovo lijkt echter onoverbrugbaar. De
ploeg uit Veenendaal voert de hoofdklasse
B aan met een voorsprong van twee pun
ten op Hoek, en heeft ook nog twee wed
strijden tegoed.
„De titel halen wordt heel moeilijk", er
kent De Smet. „We moeten nog maar vijf
wedstrijden spelen. Maar het moet moge
lijk zijn om die tweede plaats te behou
den. Er zit balans in het elftal. Achterin
zit het goed, het middenveld is in even
wicht en er zit snelheid aan de zijkanten.
Voorin kan Ronald van Sliedregt een bal
vasthouden, en Angelo Nijskens kan een
actie maken. Als iedereen in goeden doen
is, hoeven wij voor niemand bang te zijn."
Ook niet voor Kloetinge, dat Hoek eerder
dit seizoen op 2-2 hield? „Kloetinge heeft
indruk gemaakt in de heenwedstrijd",
geeft De Smet toe. „Dat duel werd ge
speeld in een periode dat het bij ons niet
lekker liep. Het spelletje van Kloetinge is
vooral gebaseerd op de beide buitenspe
lers, Zuijdwegt en Lourens. Als we de
vleugelspelers weten uit te schakelen, is
het gevaar van Kloetinge voor het groot
ste gedeelte geweken."
De Smet benadrukt dat alleen de buiten
spelers van Kloetinge extra aandacht zul
len krijgen. „Verder passen wij ons niet
aan, want waarom zouden we? Bij ons is
het zelfvertrouwen dusdanig groot dat we
het initiatief moeten nemen. Ik verwacht
een open wedstrijd, met twee aanvallend
ingestelde teams." Of het duel met Kloe
tinge zijn laatste derby op het hoogste ni
veau wordt, kan en wil De Smet nog niet
zeggen. Hij denkt nog niet aan een af-
scheidstoernee langs de Zeeuwse velden,
maar het derbygevoel zal hij missen als hij
eenmaal is gestopt. „De Belgische spelers
bij ons maakt het weinig uit, maar ik houd
wel van de sfeer die rond een derby wordt
gecreëerd. Toch ga ik er niet extra invlie
gen. Dat is nergens voor nodig."
Sven Remijnsen
Marcel Lourens scoorde in de laatste zes wedstrijden van Kloetinge al vijfmaal.
foto Willem Mieras
Geertjan de Smet in actie tegen Kozakken Boys.
foto Charles Strijd
Aan de uitwedstrijd tegen Hoek (2-2)
bewaart Marcel Lourens maar weinig
goede herinneringen. Hij begon op de
bank van Kloetinge en zag het spel
letterlijk en figuurlijk langs zich heen
gaan, In het laatste kwart van de
wedstrijd mocht hij invallen. „Ik heb
twintig minuten meegerend, alleen maar
heen en weer. Ik miste de beleving."
Marcel Lourens vertrok twee jaar gele
den bij Veere en streek neer bij Kloe
tinge. Hij werd er basisspeler en voetbal
de alle wedstrijden mee. Kloetinge
promoveerde naar de hoofdklasse, maar
voor Lourens was in de eerste competitie
helft (van het huidige seizoen) slechts een
plek op de bank weggelegd.
Hij legt uit: „Vanwege de geboorte van
mijn zoon Quinten miste ik de eerste twee
weken van de voorbereiding. Toen de
competitie begon, kwam ik terug met een
conditionele achtei'stand. Het elftal stond
er al en DiederikHiensch is een trainer die
zijn elftal laat staan en weinig wisselt.
Bovendien waren er weinig blessures en
schorsingen en speelde Wouter Labrujère,
een van de constantste spelers, als links
half (de plek van Lourens). Ik moest het
doen met enkele invalbeurtjes."
Knagen
„Het was moeilijk voor me. In de eerste
wedstrijden schikte ik me in mijn rol.
Maar het bleef knagen, want die kans
kwam maar niet. Voor de laatste twee
duels voor de winterstop was het over. Ik
trainde minder en miste beleving. In de
acht jaar dat ik nu op niveau speel, was
dat het zwaarste halfjaar. Vooral geeste
lijk. Het was trainen, trainen, trainen en
af en toe eens invallen."
De kentering voor Lourens kwam na de
eerste wedstrijd van de tweede competi
tiehelft. Jeffrey van de Velde raakte ge
blesseerd en Lourens greep zijn kans. „Ik
was fit en conditioneel goed. Dat had de
trainer in die tijd ervoor niet gezien."
Wat Diederik Hiensch wel zag, was de
voor Lourens bestemde plek: niet die van
linkshalf, wel die van centrale midden
velder, de stek van Van de Velde. Lourens:
„Het is de mooiste positie die er is, maar
ook de moeilijkste."
Mooi en moeilijk, wat doet het er eigenlijk
toe. Lourens, die zijn loopbaan als spits
begon en toen van linksbuiten later naar
het linkermiddenveld opschoof, bleek het
aan te kunnen. Maar geeft hij aan dat de
positie van mid-mid wel een gevaarlijke
is. „Je kunt overlopen worden, terwijl je
als halfspeler eens een paar keer kimt bij
tanken. Als mid-mid moet je bij de spitsen
aansluiten en meehelpen in de verdedi
ging-"
Omdat Lourens nogal aanvallend inge
steld is, maakt hij zelden de negentig mi
nuten vol. Dit seizoen speelde hij pas drie
keer een partij uit. Toch scoorde hij al vijf
keer in de laatste zes wedstrijden. In to
taal heeft Lourens nu zeven treffers ach
ter zijn naam staan.
„Ik kom heel veel in de zestien en ben
doelgericht. Als je scherp en alert bent,
krijg je elke wedstrijd een kans", weet hij
Verbaasd dat hij zeven goals ""heeft ge
maakt, is Lourens niet. De geboren Win-
schoter maakt elk seizoen wel tussen de
vijf en tien doelpunten.
Onder meer dankzij de trefzekerheid van
Lourens staat Kloetinge op de vijfde
plaats. De hoofdklasser is een jaar rijper
en ouder geworden en laat zich niet meer
zo snel gek maken wanneer de ploeg op
achterstand komt. Neem de uitwedstrijd
onlangs tegen GVW waarin Kloetinge in
de slotseconden een punt wegkaapte uit
Veenendaal.
„Dat zou vorig jaar niet gebeurd zijn",
meent Lourens. „Dan gingen de koppen
naar beneden en viel er nog een rode
kaart. Nu zetten we een stapje extra en
pakken we dat punt. Dan is het heel lek
ker om tweeënhalf uur in de bus te zitten.
Dat zijn de dingen waarvoor je het doet."
Apart gevoel
Winst op Hoek zullen Lourens en de zij
nen ongetwijfeld een apart gevoel geven.
Tijdens de trainingen van de voorbije
week werd op allerlei manieren naar de
wedstrijd toegeleefd. Erwin Dek, ex-
Hoek, speelde het spelletje maar al te
graag mee. In het tenue van Hoek - dat
deed hij voor de eerste ontmoeting ook al -
betrad de verdediger het trainingsveld
van Hoek. Het pak van Dek werd met een
fluim van Alex Lourens, de broer van
Marcel, 'ingewijd'. Marcel Lourens is niet
te beroerd Dek even een por na te geven.
„Nu maar hopen dat hij in het goede doel
schiet", refererend aan Deks eigen doel
punt van afgelopen zaterdag tegen Ben-
nekom.
Lourens verwacht dat Kloetinge-Hoek
een wedstrijd van momenten wordt. „We
zijn aan elkaar gewaagd." Kloetinge
heeft een statistiek tegen: het won nog
nooit van Hoek. Pratend over Hoek heeft
Lourens veel respect voor de Zeeuws-
Vlaamse formatie. „Het komt er nu uit. De
ploeg staat er nu. Je ziet het meteen aan de
punten want kwaliteit heeft Hoek zeker."
Kwaliteit waarin geld geen onbelangrijke
rol speelt. „Het blijft opboksen tegen de
begroting van Hoek", is Lourens' mening.
„Dan is het een pluim voor ons dat we het
heel redelijk doen."
Uitlaatklep
Lourens ziet het voetballen als een uit
laatklep vooj zijn dagelijks beroep. Hij
heeft geen kantoorbaan of staat niet op de
steigers. Lourens werkt in een Middel
burgse tehuis met kinderen van negen tot
en met veertien jaar die leer- en gedrags
problemen hebben. Daar rolde hij zomaar
in.
Lourens was twintig toen hij uit militaire
dienst kwam. Na 180 uitzendbaantjes van
hard werken en weinig verdienen, meldde
hij („ik leefde bij de dag") zich aan voor
een opleiding sociaal-pedagogisch werk.
Na een stage op een ZMOK-school (zeer
moeilijk opvoedbare kinderen) sollici
teerde hij op een vacature bij het Middel
burgse kindertehuis. „Ik wist niet wat me
te wachten stond." Maar na tweeënhalf
jaar wil Lourens voorlopig niets anders
meer.
Peter Godrie
