Liedjes met gekke
dingen tussendoor
Theater van het Oosten viert
Pinters Verjaardagsfeest
Chinees met Indisch sausje
Romeo en Julia leent
zich voor dansfestijn
31 maartt/m 6 april
Firma Luchtdicht
Het Kindertheaterkwartaal 1999 in de gemeen
te Borsele wordt besloten met de voorstelling
De firma Luchtdicht door Timbila.
Het betreft een concert met theatrale elemen
ten. Drie blazers geven op een vindingrijke ma
nier vorm aan alles wat met muziek en lucht te
maken heeft zoals een hilarische parade met
mini-orgelpi|p|es, een duet van trompet en
ventilator, een dans van drie orgelpijpen en de
fietspomp reggea. De kinderen, van 6tot 12
jaar, worden bij de voorstelling betrokken en
mogen na afloop de verschillende instrumen
ten uitproberen.
wo. Verenigingsgebouw, Nieuwdorp. 14.00
uur
Mevrouw Meijer
Cecilia Meinders speelt de Zeeuwse premiere
van de jeugdvoorstelling Mevrouw Meijer
leert vliegen
Het verhaal, voor kinderen van4tot8jaar, isge-
baseerd op het boek Mevrouw Meijer, de merel
van Wolf Erlbruchs. Hilde Cromheecke regis
seerde Cëcilia Meinders, die ook bekend is van
het Zeeuwse duo Rijn en Trijn van de Stichting
tot Behoud van Roodkapje de Boze Wolf.
Zie ook de voorpagina van dit katern
wo. Aula Zeeuwse Bibliotheek. Middelburg,
14.30 uur
Sim Bolus
Poppentheater Sim Bolus speelt de voorstel
ling Wat 'n schat.
Het betreft een vrije bewerking van het boek
Vooruit, we gaan schatgraven van Janosch.
Twee vrienden. Tos en Peer, eten elke dag
bloemkool omdat hun tuin daar toch vol mee
staat. Op een dag wil Tos wel eens wat anders,
maar daar is geld voor nodig en dat hebben ze
niet. Daarom besluiten ze om rijk te worden en
gaan op zoek naar de Grootste Schat op Aarde.
De voorstelling vol humor en muziek, voor ie
dereen vanaf 5 jaar, wordt gespeeld door Hans
van der Haar
wo. Minitheater in Ambachtscentrum. Goes,
15.00 uur
Herman Finkers
Cabaretier Herman Finkers brengt zijn pro
gramma Kalm aan en rap een beetj'e.
Deze voorstelling is uitverkocht,
wo Stadsschouwburg. Middelburg. 20.00 uur
Danstheater
De dansers van Nederlandse Danstheater III
blinken uit door jarenlange ervaring.
Er staan choreografieën op het programma
van Paul Lightfoot met Small Moves. Paulo Ri-
beiro met New Age en oprichter en artistiek lei
der Jiri Kylian van NDT III met Al Way A Lone,
wo. Schouwburg De Maagd. Bergen op Zoom,
20.15 uur
Verjaardagsfeest
Theater van het Oosten speelt Het Verjaar
dagsfeest.
D't to neelstu k van Harold Pinter wordt op de
planken gezet door onder anderen Sacha Bult
huis en Kees Coolen, in de regie van Jeroen van
den Berg. De voorstelling wordt om 19.00 uur
voorafgegaan dooreen inleiding
Zie elders op deze pagina.
do. Stadsschouwburg, Middelburg. 20.00 uur
Schudden
Ook met het programma Amok staat Schud
den (voor gebruik) voor fysiek cabaret.
Tekst wordt wel gebruikt, maar de taal is die
van het lichaam en de mimiek van de gezichten.
Met veel gevloek, gezweet, getier, geknuffel en
gelach isAmokonstaanreen programma waar
in het duo liefde en haat op zijn eigenaardige
wijze bloot geven. Emiel de Jong en Noël van
Santen braken met hun eerste cabaretpro
gramma Geschud door met de legendarische
badkuip/bobslee-act.
do. Arsenaaltheater, Vlissingen, 20.15 uur
Twee op de wip
Vera Mann en Rick Engelkes spelen Twee op
de wip.
Hetverhaal, van de hand van de Amerikaanse
toneelschrijver William Gibson, datoorsronke-
lijk speelt in het New York van de jaren vijftig, is
geplaatst in het Amsterdam van de jaren ne
gentig. Twee moderne dertigers probreen een
nieuwe relatie op te bouwen. Beiden hebben
echter al een langdurige verhouding en diverse
scharrels achter de rug. In negen maanden vol
gen we de poging van het stel om toch iets op te
bouwen.
do. Schouwburg De Maagd. Bergen op Zoom,
20.15 uur
Kommil Foo
Het Vlaamse cabaretduo Kommil Foo brengt
het programma Bek!
Bek I gaat over het verlangen van de mens om
zijn beperkingen te ontstijgen En de broertjes
Walschaerts vliegen, twee uur lang. naar onge
kende hoogten. Zij vertellen hetverhaal van
hun grootvader Louts, die bezeten is van vlie
gen. Regie van Wim de Wulf
Zie elders op deze pagina.
vr Stadsschouwburg, Middelburg, 20.00 uur
Ca bar estafette
Drie aanstormende cabarettalenten vormen
de Cabarestafette.
Voor het voetlicht treden Schudden (voor ge
bruik), Erik Koller en Bert Hermelink. De presen
tatie is in handen van Monique Brouwers uit
Bergen op Zoom.
vr Schouwburg De Maagd, Bergen op Zoom,
20.15 uur
Cabaret
In het Zuidlandtheater wordt een cabaretpre
sentatie gehouden.
Medewerking verlenen André Manuel met zijn
programma Braaf en Hetty Feteris met Klein
Blond Leed.
za. Zuidlandtheater, Terneuzen, 20 00 uur
Verf
Het Middelburgs Theater speelt het stuk Verf
van Bert Edelenbos.
Dit vrolijke stuk met verrassende ontwikkelin
gen speelt zich af in de jaren zestig. De heer des
huizes is acteur - de Actie Tomaat speelt dan
ook een rol - en zijn echtgenote ontvangt gelijk
gestemde dames voor een middagje amateu
ristische kunstbeoefening. Ans Schilders regis
seerde Gerard Baijens, Marianne Minnaard,
Kathe Postema, Amy Seerden, Ron van der
Schelde, Ploneke Scholtsz, Roelie van de Vel
de, Hans Witte en Heieen Wolf.
za. Minitheater, Middelburg, 20.30 uur
Cabaretensemble
Domino is de naam van een gloednieuw
Zeeuws cabaretensemble.
Het gezelschap speelt een try-out van de voor
stelling Maskerade, die werd geschreven en
geregisseerd door Jan Burggraaf. Verder wer
ken mee Renée van Brakel (gitaar, djembéh, vi
ool en zang). Marjan Wijffels (zang en djembéh)
en Bert van den Ouden (gitaar en zang). Dezelf
de avond treedt ook Robert-Jan Proos uit 's-
Heer Hendrikskinderen op, die zich als cabare
tier onderscheidde tijdens de Kunstbende,
za. Dorpshuis, Ouwerkerk, 20.30 uur
Hoofdstad Operette
De Hoofdstad Operette brengt tweemaal Das
Land des Lachelns.
De geschiedenis van deze operette van Franz
Lehar speelt zich af in Wenen en Peking, in het
jaar 1912 De regie is van Jochen Gnauert en de
muzikale leiding berust bij Gottfried Stohr
di. en wo. Stadsschouwburg, Middelburg,
20 00 uur
Romeo Julia
Het balletgezelschap van de Staatsopera Ta-
tarstan danst Romeo Julia
De romantische duetten, dromerige soli en
vechtpartijen tussen de rivaliserende families
worden gevisualiseerd op de muziek van Serge
Prokofjev.
Zie elders op deze pagina.
di. Zuidlandtheater, Terneuzen, 20.00 uur
woensdag 31 maart 1999
ln Het verjaardagsfeest van Harold Pinter van het Theater
van het Oosten, wordt eigenlijk niet veel duidelijk. Je gaat
als theaterbezoeker met meer vragen weg dan je bent ge
komen. Zo begrijp je niet wat die barpianist Stanley in het
pension van Meg en Petey doet. En ook twijfel je of hij ei
genlijk wel barpianist is.
Een soortgelijke scène van Kommil Foo is ook in het theater te zien.
foto Wolf Wolf fotog raf ie Gent
De voorstelling Bek! van het Vlaamse duo Kommil Foo
kreeg in de recensies in de Nederlandse kranten zinsneden
mee als 'één van de mooiste cabaretprogramma's van dit
seizoen'. Maar de broers Raf (33) en Mich (30) Walschaerts
realiseerden zich pas dat ze cabaret maakten, toen ze in
1992 het festival Cameretten in Rotterdam wonnen.
door Frans Doeleman
„We hebben geen cabaretcul
tuur zoals jullie", legt Mich
Walschaerts uit, „En we zijn er
ook nooit vanuit gegaan dat
we cabaret brachten. We wa
ren al zo'n jaar of drie, vier be
zig toen we aan Cameretten
meededen. Toen we wonnen,
moesten we wel toegeven dat
we waarschijnlijk cabaret
spelen. In Vlaanderen wordt er
geen naam op geplakt. We zijn
gewoon Kommil Foo, we zin
gen liedjes en doen daar gekke
dingen tussendoor. Hier ko
men ze niet naar een avondje
cabaret, maar naar Kommil
Foo, of naar De Nieuwe Snaar,
of naar Urbanus."
„Een jaar of tien geleden heb
ben we samen een bedje gepro
beerd op een open podium in
de plaatsebjke jeugdclub en
dat sloeg wel aan. We komen
oorspronkelijk uit Essen, vlak
over de grens bij Roosendaal,
maar wonen nu al bijna tien
jaar in Gent. Van het een kwam
het ander, eerst een beetje in
Vlaanderen, daarna Cameret
ten gewonnen en in 1994 de
CJP-podiumprijs gekregen.
Dat groeit altijd maar, hè."
„Ik ben hiermee op mijn ze
ventiende of zoiets begonnen.
Mijn broer speelde toen al in
bandjes en dan kwam ik wel
eens meezingen, je weet hoe
dat gaat. Als we mensen kon
den boeien en aan het lachen
maken, waren we al ongeloof
lijk content. Dat is nu anders,
we proberen nu ook mensen te
ontroeren. We zijn ouder ge
worden, alles gaat een beetje
dieper, hè."
Poëzie
Het winnen van Cameretten
betekende een aardig zetje in
de rug. De jury zag m de voor
stelling Plank poëzie, kwets
baarheid, gekte en kracht, ge
bracht als een mengeling van
cabaret, mime en
avant-gardetoneel. Een dom
per op de overwinning was wel
dat die avond, kort voor de fi
nale, Roland Smeenk, die het
jaar daarvoor samen met Hans
Teeuwen het festival had ge
wonnen, overleed aan de ge
volgen van een auto-ongeluk.
Het impresariaat Mojo ont
fermde zich over Kommil Foo
en korte tijd later waren er
zo'n vijftig optredens in Ne
derland geboekt. Dat vond
weerslag in Vlaanderen.
„We waren hier al een jaar of
vier aan het spelen, vooral in
jeugdclubs en parochiezalen,
de theaters mochten we nog
niet echt binnen. Maar toen we
Cameretten wonnen, gingen
bbjkbaar ook in Vlaanderen
de ogen open. Dat is vaak zo.
Achteraf bekeken begrijp ik
wel waarom we de theaters
niet in mochten. Vermits we
geen theateropleiding hebben
genoten, moesten we het wel
op een andere manier leren en
dat hebben we gewoon op het
podium gedaan."
„Een nieuwe voorstelling ont
staat door heel veel te lullen. Je
zit so wie so elke dag uren in de
auto. Binnen twee maanden
moeten we een hoop bierviltjes
met krabbels bij elkaar heb
ben en dan gaan we een maand
naar Griekenland. Op een
klein eilandje schrijven we
dan het nieuwe programma,
waarvan ik nu alleen nog maar
de titel kwijt wil: IJdele hoop.
Dat is gewoon perfect, geen te
lefoon, geen fax, je moet aan
niks denken, alleen in de zon
liggen met een fles wijn en tek
sten schrijven en sketches ver
zinnen."
Grootvader
Maar voorlopig speelt Kommil
Foo nog de voorstelling Bek!,
waarvan de titel is ontleend
aan vogelbek. „Het gaat ei
genlijk over ons grootvader.
Die man is altijd bezeten ge
weest van vliegen. We zijn ver
trokken vanuit het idee van de
mens die zijn beperkingen wil
ontstijgen, zo'n beetje de Ica-
rus-mythe. Daar hebben we
een verhaal rondgevlochten
van ons grootvader die per se
wilde leren vliegen en dat
overbracht op zijn kleinzoons.
Of dat al dan niet lukt, blijkt
op het einde van de voorstel
ling."
Mich, die viool speelt, ziet
voornamelijk voordelen om
samen met zijn broer Raf, die
te horen is op gitaar en piano,
op te treden. „We moeten nooit
repeteren. We kennen elkaar
door en door. Als ik voor het
publiek sta en hij staat achter
mij en doet iets anders dan
normaal, dan weet ik dat di
rect. We voelen elkaar perfect
aan. We vergelijken ons een
beetje met Laurel en Hardy. Bij
die mannen kan je moeilijk
zeggen wie van de twee de bes
te is. Ze hebben beiden een uit
gesproken rol, maar er is niet
één die aangever is en de ander
afmaker. Zo voelen wij dat
ook, het wisselt."
„De voorstelling ligt voor een
groot gedeelte vast, vermits we
met liedjes werken. Maar de
sketches daartussen willen
nog wel eens variëren. Door de
j aren heen hebben we eigenlij k
niets liever dan dat er iets mis
gaat. Dat er mensen te laat ko
men of een vreselijke hoestbui
krijgen. Dan leggen we de
show stil en gaan met iemand
aan de praat. Dat moet kunnen
na tien jaar ervaring, dat we
gewoon perfect onszelf kun
nen zijn op de scène. Als er iets
gebeurt, heeft het geen zin om
te doen alsof er niets gebeurd
is, want iedereen heeft het toch
gezien. Overigens doen we el
ke avond wel een aantal ande
re dingen, om elkaar te blijven
verrassen. We zitten nu op zo'n
190 voorstellingen en dan
moet dat gewoon om het een
beetje fris te houden."
Kommil Foo speelt Bek!
vrijdag 2 april in de Stads
schouwburg in Middel
burg {20 uur).
door Madeleine Rood
Meg bestiert op haar manier
het pension en Petey verhuurt
stoelen op het strand. Dat is
nog het minst vage. De komst
van twee in pak gestoken,
maffia-achtige mannen blijft
echter een raadsel. Om nog
maar te zwijgen van de benau
wende sfeer waarin het thril
lerachtige verhaal zich af
speelt, met mensen die vooral
langs elkaar heen praten en
niet naar elkaar luisteren.
Dat alles levert wél knap en in
trigerend theater op. Het is al
lemaal niets vreemds, vindt re
gisseur Jeroen van den Berg.
'In het echte leven weet je het
toch ook allemaal niet?'
Harold Pinter (1930) schreef
Het verjaardagsfeest in 1958.
Zijn vrouw was net bevallen
van een zoon en het j onge gezin
moest beter onderdak hebben.
Pinter vond een betere plek,
maar geld om de borg en de
huur te betalen ontbrak. Hij
vroeg daarom enkele produ
cers een voorschot op het stuk
dat hij ging schrijven. Het
werd zijn tweede toneelstuk,
Het verjaardagsfeest. Het idee
daarvoor was hem enkele ja
ren eerder in zijn schoot ge
worpen.
Pinter reisde in 1954 als acteur
door heel Engeland. Op een ge
geven moment was hij met een
gezelschap op tournee langs de
kust en raakte hij na een voor
stelling aan de praat met een
man. Hij vroeg of de man toe
vallig ook onderdak wist voor
hem. 'Jawel, maar het is geen
aanrader', antwoordde de
man.
De acteur belandde in een
smoezelig pension, dat gerund
werd door een echtpaar. De
man was de enige gast. Hij ver
telde dat hij ooit pianist was
geweest. Pinter observeerde
het drietal en vooral de licht
dubbelzinnige verhouding
tussen de wouw van het huis
en haar gast. Pinter vroeg de
man: 'Waarom gaat u niet weg?
Waarop de man antwoordde:
'Er is niets om heen te gaan.'
Een zin die ook in Het verjaar
dagsfeest terugkeert.
Voor de opvoering van dit stuk
heeft Theater van het Oosten
het stuk opnieuw laten verta
len door dramaturge Maaike
Bleeker. „Er was wel een ande
re vertaling, maar die vonden
wij nogal ouderwets", zegt re
gisseur Jeroen van den Berg.
„Het vertalen is sowieso erg
moeilijk. Het Engels heeft
nogal wat woorden met een
dubbele betekenis, die verlo
ren gaan in een vertaling. Als
je dat vertaalt moet je kiezen.
Je verliest de rijkheid van het
Engels en wij bepalen liever
zelf wat we verliezen. In deze
vertaling hebben we ervoor
gekozen meer toegespitst te
zijn op de taal. Het ritme van
de zinnen is strak en de verta
ling is puntiger."
Van den Berg heeft zich tame
lijk trouw aan de regie-aan
wijzingen van Pinter gehou
den. „Die zijn bij Pinter ook
heel belangrijk", meent hij.
,Het heeft veel betekenis wan
neer iemand opstaat, weg
loopt, uit het raam kijkt of een
sigaret opsteekt. Dat heb ik
dus gevolgd." Alleen de setting
heeft hij veranderd. Van de ta- j£j
melijk volle, rommelige kamer urt
die Pinter aanduidt in zijn
script, is alleen door de open- -
staande schuifdeuren iets te
zien. „Wij hebben het achter
muren geplaatst. Dan gaat het
meer over taal en mensen, niet
over anekdotisme. Ik geloof
meer in dit abstracte beeld dan
in het rondscharrelen tussen i
die rotzooi." Het mooie is wel
dat het publiek weet hoe die
kamer eruit ziet, omdat er van
tevoren even een blik in wordt
gegund.
Van den Berg heeft wel iets 'ei
gens' toegevoegd aan het stuk
Het gedicht A view of the par
ty, dat Pinter in hetzelfde jaar
als Het verjaardagsfeest
schreef, heeft Van den Berg
door een vriend op muziek la
ten zetten Het wordt letterlijk,
tussen de bedrij ven door ge- i
zegd/gezongen door Petey (F
rans de Wit). Sacha Bulthuis,
die in het stuk de rol van Meg
speelt, noemt het een gouden
vondst: „In dat gedicht vat hij
in enkele briljante zinnen het
hele stuk samen."
Verjaardagsfeest door
Theater van het Oosten:
morgen (donderdag)
Stadsschouwburg Middel
burg, 20 uur; de voorstel
ling wordt om 19 uur
voorafgegaan door een in
leiding. Voorts: 22 april
Bergen op Zoom, 4 mei
Rotterdam.
Het Verjaardagsfeest, met Kees Coolen (links) en Wannie de Wijn, die de jarige Matthieu Guth-
schmidt ondervragen. foto Sjouke Dijkstra
Chinese restaurants waren bij hun komst in ons land bijzonder po
pulair, temeer omdat ze niet alleen Chinese gerechten introduceer
den maar ook Indonesische. Het waren de eerste exotische eetgele-
genheden en de Nederlanders waren nog niet zo bereisd als nu, zo
dat de gasten van de ene verbazing in de andere vielen bij het zien
van zo'n uitgebreide kaart. Bovendien waren de Chinezen in verge
lijking met de gangbare Nederlandse restaurants erg goedkoop.
(Advertentie)
Het universele liefdesdrama
dat William Shakespeare
schreef met Romeo en Julia,
heeft kunstenaars over de he
le wereld geïnspireerd. Het
thema van de Grote Liefde
die gedwarsboomd wordt
door verschillen in onder
meer afkomst, geloof en ras is
veelvuldig gebruikt voor
films, boeken, opera's, musi
cals en natuurlijk ook ballet
Het romantische gegeven in
Romeo en Julia van twee pu
re, jonge geliefden die de
dood worden ingedreven door
een wrede boosaardige bui
tenwereld, leent zich bij uit
stek voor dans. De duetten,
de dromerige soli en de
vechtpartij tussen de rivalise
rende families dragen bij tot
een waar dansfestijn.
Het Ballet van de Staatsope
ra van Tatarstan danst dit
ballet op de live uitgevoerde
muziek van Serge Prokofjev
in de choreografie van Boris
Mjagkov en tegen een achter
grond van fraaie decors. Het
gezelschap is één van de top-
ensembles uit de Russische
Federatie, met solisten uit
Romeo en Julia.
onder meer het Bolsjoj en Ki
rov. In totaal telt het ensem
ble momenteel zestig dansers.
Men kwam reeds eerder naar
Nederland met voorstellingen
als Het Zwanenmeer, La
Bayadere, Don Quichote en
Giselle.
Romeo en Julia wordt
dinsdag gedanst in het
Zuidlandtheater in Ter
neuzen (20.00 uur).
door Rien van Reems
Nasi en bami waren toen de be
kendste gerechten, voor vijf gulden
per persoon at je je buik vol. Tben
het massatoerisme een grote vlucht
nam en we de hele wereld gingen
verkennen, nam de belangstelling
voor vreemde keukens toe. Nu is er
vrijwel geen land ter wereld of de
keuken is wel vertegenwoordigd in
Nederland. De Chinezen hebben
flink onder die ontwikkeling gele
den, want ineens was Chinees eten
net zo gewoon geworden als Neder
landse kost. Ineens waren de Chi
nese restaurants uit de gratie.
Inmiddels zien we een wederople
ving. De Chinezen, altijd al heel
flexibel opererend, hebben zich aan
de nieuwe situatie aangepast. Een
aantal is zich gaan specialiseren in
streekkeukens: Kantonees, Set-
chuan, Peking. Andere zijn de kaart
gaan uitbreiden met Tibetaanse en
Thaise gerechten en bieden een
staalkaart van Aziatische kook
kunst.
Tot de Chinese restaurants in het
Zeeuwse (waartoe ik ook de stad
Bergen op Zoom reken) die 'ups' en
'downs' kenden maar alles over
leefden, behoort Indrapoera op de
Markt in Bergen op Zoom.
Indrapoera heeft vanouds een vast
Restaurant Indrapoera
Grote Markt 29
4611 NT Bergen op Zoom
Tel. 0164-253261
Keuken open op maandag tot en
met vrijdag van 11.00 uur tot
22.00 uur en zaterdag en zondag
van 11.00 uur tot 23.00 uur.
Creditcards: Eurocard,
American Express. Visa en
Diners Club
Rolstoel: geen beletselen
Kinderen: aangepast menu
gastenbestand waartoe ook heel
wat Zeeuwen behoren. Bergen op
Zoom is een gezellige winkelstad
met veel historie en cultuur en iede
re bezoeker komt er op een zeker
moment op de Markt terecht. Daar
is een grote keus uit goede en gezel
lige restaurants en Indrapoera is er
één van.
Verbreding
Indrapoera noemt zich 'Chinees-
Indisch Specialiteiten- en Kanto
nees Restaurant', het behoort dus
tot de Chinese restaurants die een
verbreding van de kaart hebben ge
kozen om gasten te trekken. Het in
terieur is uitbundig oosters met
veel rood en goud en de bediening
vlot en vriendelijk. De kaart biedt
meer dan tweehonderd gerechten
en nog diverse rijsttafelcombina
ties.
Ik heb moeite met het kiezen van de
gerechten, want er staan heel wat
van mijn favorieten op: enkele tien
tallen garnalen- en visgerechten,
een lange reeks 'originele' Kanto-
nese gerechten, waaronder diverse
bereidingen van Peking eend. kro
kante flensjes en bereidingen van
vogelnestjes, voorts acht vegetari
sche gerechten en negentien Indo
nesische gerechten.
Ik ben altijd benieuwd wat een Chi
nees restaurant doet met de Indi
sche keuken, dus kies ik als hoofcF-
gerecht Daging Bali met Udang of
wel garnalen. Dit typisch Indische
maal laat ik vooraf gaan door een
Chinese specialiteit van Indrapoe
ra: Zonsopgangsoep 8,-). De
naam, zo vertelt de ober mijis ont
leend aan de kleur van de soep, geel.
Er worden flink wat eieren in ver
werkt en die geven deze soep zijn
zonnig aanzien. Het is een sterk met
maïzena gebonden soep waarin ook
stukjes kip en gedroogde garnalen
zijn terug te vinden, vooral die gar
nalen geven er een bijzondere
smaak aan.
De Daging Bali met Udang 32,-)
wordt geserveerd met, naar keuze,
rijst of mie. Het vlees is gestoofd
'draadjesvlees', pittig gesausd
maar het echt Indische smaakje
vind ik niet direct terug. Niettemin
is het een heel lekker gerecht.
Indrapoera behoort ontegenzegge
lijk tot de betere Chinese restau
rants met traditioneel grote porties
en zeer redelijke prijzen.
