Zuijdwegt sloopt slaaptactiek
Van Moorsel moeder van de ploeg
Onbegrip overheerst bij Doeland
Goed resultaat
voor slecht Hoek
Met de schrik in de benen
Kloetinge op goede spoor na 3-0-overwinning op Volendam
door Rudy Boogert
KLOETINGE - Onno Doeland
speelde lot zaterdagmiddag
zeventien duels achtereen in de
basis van Kloetinge. maar te
gen Volendam verv ing trainer
Diederik Hiensch de Souburg-
se spits voor linksback Arno
Melaard. Onbegrip bij Doe
land. maar Melaard gaf zijn
trainer met een doelpunt het
gelijk aan diens zijde.
Hiensch: ..Onno heeft de laat
ste tijd niet gebracht wat ik van
een spitsspeler verwacht. Hij
kampt met een vormcrisis. Dat
maakt iedere voetballer wel
eens mee. Ik heb voor Arno Me
laard als vervanger gekozen,
omdat hij het meest aan de ei
sen voldoet die ik van een spits
verwacht. Hij is sterk en snel,
wint duels, kan een bal vast
houden en kan meeverdedigen.
Bovendien brengt hij lengte
voorin, die we nu missen door
dat Jeffrey van de Velde gebles
seerd is."
Doeland kreeg het nieuws na
de donderdagtraining te horen.
„Ik zag dinsdag al op de trai
ning dat de trainer een beetje
aan het vogelen was en donder
dag zag ik het in de spelvormen
terug. Toch had ik niet echt
verwacht dat ik vervangen zou
worden. Ik snap de oplossing
ook niet goed. Ik moet daar
staan. Nu moet de trainer een
mogelijkheid creëren voor die
plaats en dat getuigt van wei
nig vertrouwen."
Voor Melaard was de nummer-
-9-positie helemaal nieuw.
Van linksback tot spits. Het
lijkt de titel van een jongens
boek. „Voor mij was het ook
een verrassing. Op de trainin
gen van afgelopen week stond
ik telkens in de punt. Voor mij
is het een uitdaging. Ik moet nu
opeens heel anders denken.
Maar al die stampei dat ik de
nieuwe spits ben, vind ik on
zin."
De vraag of de wisseling van
permanente aard is, ontweek
Hiensch diplomatiek. „Ik kies
voor de speler die op die plaats
zijn taken het beste uitvoert."
door Rudy Boogert
KLOETINGE - Kloetinge liet
zich zaterdagmiddag niet in
slaap wiegen door het spel van
Volendam. De ploeg van trainer
Diederik Hiensch liet zich geen
zand in de ogen strooien en ver
sloeg de oranje Klaas Vaken met
3-0. Aanvoerder Ronald Zuijd
wegt was het meest wakker met
twee assists en een doelpunt.
Geduld was voor Kloetinge het
toverwoord tegen Volendam.
Daarover had Hiensch zijn
manschappen vooraf gedegen
geïnstrueerd. „We mochten niet
geïrriteerd raken als het niet
zou lukken. Volendam is zo'n
ploeg waarvan je tijdens de
wedstrijd gaat denken dat je ze
kunt verslaan, maar op dat mo
ment slaat de ploeg toe. Ze spe
len een beetje Duits."
Slaaptactiek
De Noord-Hollanders probeer
den Kloetinge in de eerste helft
in slaap te sussen. Vrije trappen
werden op zijn elfendertigst ge
nomen. blessurebehandelingen
duurden langer dan gemiddeld
en zo poogde Volendam een zo
meravondsfeertje te kweken.
Maar dan... als een donderslag
bij heldere hemel, schakelden
de oranjehemden een paar ver
snellingen hoger
De defensie van Kloetinge werd
overrompeld en kwam onder
druk te staan. Maar mede dank
zij doelman Jaap Pijnenburg
eindigde die slaaptactiek voor
Kloetinge niet in een nachtmer-
Kloetinge bewaarde zijn geduld
en sloeg op de juiste momenten
toe. Vlak voor rust maakte Arno
Melaard, de vervanger van On
no Doeland in de spits, de ope
ningstreffer op aangeven van
aanvoerder Ronald Zuijdwegt.
Zuijdwegt nam vroeg in de
tweede helft zelf de tweede tref
fer voor zijn rekening. Uit een
scherpe corner van Alex Lou-
rens, verkeerd beoordeeld door
de Volendam-goalie, kon hij
2-0 binnenkoppen.
Zuijdwegt: „Ik kan me niet her
inneren wanneer ik voor het
laatst met mijn hoofd gescoord
heb. Een lekker moment en het
breekpunt in de wedstrijd. Vo
lendam is echt een luizenploeg.
Ze halen het tempo uit de wed
strijd en proberen op het laatste
moment toe te slaan. Na die
tweede goal gingen de kopjes bij
Volendam echter omlaag."
De derde goal was een schoon
heid van Marcel Lourens. Op
nieuw op aangeven van Zuijd
wegt trapte hij de bal met een
gave molenwiekbeweging in het
doel: 3-0. Kloetinge kreeg nog
kansen op meer treffers, maai
de buit was al binnen.
Te midden van vijf Volendam-spelers kopt Ronald Zuijdwegt (midden) het tweede doelpunt van Kloetinge binnen uit een hoekschop van
Alex Lourens. foto Willem Mieras
Kloetinge-trainer Diederik
Hiensch vond na de wedstrijd
dat zijn ploeg op de goede weg
was. „We hebben rond de win
terstop een aantal wedstrijden
niet slim gespeeld. We waren
telkens in de eerste helft veel te
gretig om te scoren en dat liep
fout. De afgelopen weken heb ik
erop gehamerd, dat we de tegen
stander eerst kapot moesten
spelen. Het geeft niet als dat
doelpunt iets later komt. We
moesten meer met de kop spe
len. Vorige week met de
4-0-overwinning op WGZ was
de ban gebroken wat betreft het
spelen met de kop. Vandaag was
ook het spelletje terug dat we
kunnen spelen."
Ook Zuijdwegt, de man die het
duel kleur gaf, vond dat Kloe
tinge goede zaken had gedaan.
„Dit is een goede basis voor
handhaving in de hoofdklasse.
De druk is een beetje van de ke
tel. Als we punten pakken, blij
ven we die druk voor. Ik moet er
niet aan denken dat we degra
deren en weer in de eerste klasse
moeten spelen. Bij de gedachte
word ik al grijs."
Kloetinge-Volendam 3-0 (1-0). 45.
Arno Melaard 1-0, 50 Edwin Zuijd
wegt 2-0, 63 Marcel Lourens 3-0.
Scheidsrechter. M J M Paeshuyse
(Valkenswaard) Gele kaart. Erwin
Dek (Kloetinge), Kees Bond, Johan
Tuijp (beiden Volendam). Aantal
toeschouwers: 500.
Kloetinge: Jaap Pijnenburg; Erwin
Dek, John Kole, Rudy Banffer, Niels
Lodewijk; Johan de Goederen, Mar
cel Lourens (82. Onno Doeland),
Wouter Labrujère; Alex Lourens,
Arno Melaard, Ronald Zuijdwegt.
Volendam: Frank Kwakman; Kees
Bond, Ton Guijt, Jack Grooteman,
Peter Tuijp; Henk Bond (63. Paul
Schilder), Kees Bank, Frank Ko
ning; Johan Tuijp, Tom Koning (53.
Johan Wortel), Ronald Bond.
door Peter Godrie
ZWIJNDRECHT - Wie Hoek dit
seizoen vaker heeft zien spelen
moet zaterdag, na het zien van
het duel met WGZ, ongetwij
feld geconcludeerd hebben dat
dit een van de slechtste uitvoe
ringen van het seizoen was. Dat
was het ook. En wanneer ook
voetballers van Hoek weinig lo
vend spreken over zichzelf, is
die conclusie een harde én te
rechte. Maar Hoek deed wel wat
het moest doen tegen WGZ:
winnen (1-2). Matchwinner was
invaller Ronald van Sliedregt.
Hij hielp Hoek in Zwijndrecht
over het dode punt heen.
Nee, er zat niet bepaald leven in
de wedstrijd, laat staan in Hoek.
Vele toeschouwers, voorname
lijk van WGZ-zijde, twijfelden
er dan ook aan of ze daadwerke
lijk de nummer twee van de
hoofdklasse B aan het werk za
gen. John Bentschap Knook was
een van de eersten om te onder
kennen dat maar weinig spelers
goed in vorm waren. „Het was
een slechte wedstrijd", zei hij.
„Zoiets sluipt in het team en
daar zijn we allen debet aan."
Ploeggenoot Van Sliedregt was
zo'n beetje dezelfde mening toe
gedaan. „Het tempo was te laag
en bij balbezit hadden we pro
blemen. Want die jongens (V
VGZ) waren nogal agressief in
het begin."
Kracht
Trainer Frans Vermeulen wens
te zich in tegenstelling tot zijn
spelers minder negatief uit te la -
ten. „De eerste helft was niet
goed, de tweede stukken beter."
Ondanks de mindere vorm van
zijn ploeg, wanhoopte de Bra
bantse coach niet. „Als de ploeg
wat minder draait, kunnen we
het voetballend en organisato
risch oplossen. Dat is de kracht
van Hoek."
Wat dat betreft had de trainer
gelijk. Hoek bleef zo goed en
kwaad als het kon verzorgd
aanvallen, gebruikte de zijkan
ten goed en had voorin natuur
lijk genoeg kwaliteit rondlopen.
Dat bevestigde Wesly Roman in
de dertigste minuut. Hij benutte
een rebound na een prachtige
solo van Geert de Poorter: 0-1.
Lang mocht Hoek de voor
sprong niet koesteren. Een
enorm gehavend WGZ stond
vier minuten later weer op gelij -
ke hoogte met de Zeeuws-Vla
mingen. Een hoekschop van de
Dennis van der Pol werd sno®.
hard ingekopt door John Hop.
staken, die de Hoek-verdedi.
ging het nakijken gaf: 1-1.
De thuisclub durfde na de ver-
diende gelijkmaker nog meer en
maakte Hoek het aanvallen bij
na onmogelijk. Echt in de pró-
blemen kwam Hoek niet omdat
de verdediging, hoewel lichte
lijk uit vorm, nauwelijks kansen
weggaf. Aan de andere kantza?
WGZ-trainer Henk Dirvene:
geen heil om zich tegen de num-
mer twee van de ranglijst in te
graven in het eigen strafschop,
gebied. „Daar geloof ik niet in."
Goud
Dirven bleef in de tweede helft
hopen op een goede afloop,
Hoek, dat in dezelfde opstelling
startte als tegen Heerjansdam
kreeg maar geen vat op de fellé
spelopvatting van WGZ. Dat
was voor collega Vermeulen het
sein Ronald van Sliedregt mte
brengen. Die wissel kon de trai
ner in goud omsmelten.
Ruim tien minuten nadat dema-
ker van de eerste treffer, Romar.
zijn plaats afstond aan de Dord-
tenaar, vond Van Sliedregt het
net. Hij zette een aanval op me
Angelo Nijskens, ontving deba;
terug, speelde zich vrij en schoot
hard op het WGZ-doel. Viaee
been van de tegenstander te
kende Van Sliedregt 1-2 aan
Na de wedstrijd bereikte Hoek.
dat al negen wedstrijden onge
slagen is, het goede nieuws da:
koploper Dovo gelijk had ge
speeld tegen Achilles Veen. Va:
Sliedregt wilde niet te ver opè
toekomst vooruitlopen, maa:
zei wel: „Het is een lekker gevot
dat je mee kunt doen om de ti
tel."
WGZ-Hoek 1-2 (1-1). 30. Weslylb
man 0-1, 34. John Hopstaken ]-!
73 Ronald van Sliedregt 1-'
Scheidsrechter: A Sardjoe (i
lissingen). Gele kaart: Patrick Ha-
berg (WGZ). Aantal toeschouicen
350.
WGZ: Bert Boer; Michel de Waani
Patrick Heyberg, John Hopstaket
(76. Arjo van Krimpen), Frani
Amas; André Helmink, Willem Va-
hoeven, Jeroen Bezemer; Denns
van der Pol, Raymond van de En
Maarten Koopmans (79. Raymm
Rademakers).
Hoek: Kristof Verbiest, Danny Ir
Steege, Dimitri M'Buyu, John Beni
schap Knook, Franky Standae
(45. Kurt Pacqué); Daan Boyden
Geert de Poorter, Patrick Naudk
Geertjan de Smet; Wesly Roman (63
Ronald van Sliedregt), Angelo Nip
kens.
doorSven Remijnsen
OUD-VOSSEMEER - De schrik zat er za
terdag tijdens de Ronde van Oud-Vosse
meer nog altijd in bij de wielrensters van
Farm Frites-Hartol.
Ongewild waren hun gedachten bij ploeg
genote Andrea Bosman, die donderdag in
Rotterdam gewond raakte bij een botsing
met een vrachtwagen.
Bosman werd na de aanrijding met spoed
overgebracht naar het ziekenhuis, waar
ernstige verwondingen aan het gezicht
werden geconstateerd. „Het gaat inmid
dels weer wat beter met Andrea", aldus
ploegleider Michael Zijlaard. „Ze heeft
het ziekenhuis verlaten en herstelt thuis
van de gevolgen van het ongeluk." In Zij
laards ogen heeft Bosman nog geluk ge
had. Volgens de ploegleider is zijn renster
donderdag aan de dood ontsnapt. „De
chauffeur van de vrachtwagen zag An
drea over het hoofd. Als ze twee seconden
eerder was geweest, zou ze frontaal op de
vrachtauto zijn gereden. Dat had ze nooit
overleefd."
De bijnaam is een serie die elke maandag op de achterkant
van het sportkatern van de PZC verschijnt. Bijnamen zijn zo
oud als de sport zelf. Wat bijvoorbeeld te denken van de Zwar
te Panter, de bijnaam voor de uit Goes afkomstige keeper
Frans de Munck, vanwege zijn katachtige reacties. Heeft u
suggesties voor deze rubriek? Bel de sportredactie van de
PZC: 0118-484450. Vandaag: Grizzlybeer.
NAAM
door Koen de Vries
Wetenschappers noemen hem
Ursus arctos horriblis. Volwas
sen exemplaren kunnen een
lengte van twee meter bereiken
en zwaarder dan vierhonderd
kilo worden. We hebben het over
de grizzlybeer, de Noord-Ame
rikaanse vorm van de bij ons be
ter bekende bruine beer. Hoewel
de term horribles niet voor niets
achter urstis arctos staat - de
grizzlybeer staat bekend als bij
zonder agressief - is Maarten
Rinkhoud maar wat blij met zijn
bijnaam Grizzlybeer.
Rinkhoud, de 57-jarige voorzit
ter van de Goese voetbalclub
SSV'65, heeft zijn bijnaam dan-
ook niet te danken aan enig
agressief optreden. De associa
tie met de roodgrijze beer (g
rizzly=grijsachtig) heeft meer
met Rinkhouds uiterlijk te ma
ken. De Goesenaar is groot (1.90
meter)zwaar (115 kilo) en heeft
een forse, rossige baard waarin
de tijd grijze tinten heeft ge
mengd.
Wat echter niet vergeten mag
worden, is dat Rinkhoud net als
de grizzlybeer een krachtig we
zen is. In zijn jonge jaren was bi
commando. Hij beklom bergen
sprong parachute, kortom bi!
was voor niets en niemand bang
Nog steeds niet trouwens: De
voorzitter van SSV bezoefc
twee a drie keer per week het fit
nesscentrum en maakt regelma
tig fietstochten van honderd-
vijftig kilometer per dag.
„Ik ben misschien oud van bot
ten, maar jong van hart", zef
hij. „Ik hou nog steeds vanec
dolletje, steek graag ergens 4
draak mee. Kortom, ikstagra2='
middenin de groep. Ik denk dit
ik daarom de meeste leden va:
de club wel ken. Maar als heter-
op aan komt, kan ik natuurliji
ook boven de groep staan. Date
nodig als je voorzitter bent.'
In feite is die laatste opmerkt
overbodig. Rinkhoud was
1965 betrokken bij de oprich
ting van SSV (Samen Sport Ver
eent), was vervolgens twee jas-'
penningmeester en is sindsdi®
voorzitter van de club. En eet
voorzitter die geen leiding b®
geven, houdt het zeker niet®
lang vol.
Henk van Hees
de sterkste in
Oud-Vossemeer
door Sven Remijnsen
OUD-VOSSEMEER - De 51e
Ronde van Oud-Vossemeer voor
elite- en neo-amateurs werd za
terdag na een enerverende fina
le gewonnen door Henk van
Hees. De coureur uit Hoogerhei-
de was in de sprint te sterk voor
Perry Bothof uit Zwijndrecht,
met wie hij in de slotkilometers
was ontsnapt uit de tien man
tellende kopgroep.
De eerste vlucht in de wedstrijd
over tachtig kilometer door de
straten van Oud-Vossemeer was
meteen de beslissende. Vlak na
de start zorgde een tempover
snelling van Richard Slabbe-
koorn voor de eerste schifting.
De renner uit Kapelle kreeg zes
medevluchters in zijn .wiel:
Henk van Hees, Perry Bothof,
Ron Verweij, Martijn Simons,
Lennart van Drimmelen en Rob
de Milliano.
Het leidende zevental kreeg hal
verwege de koers gezelschap
van Theo Akkermans, Camiel
van den Bergh en de Middel
kampers Wilfred Geijs (Kwad-
endamme) en Rob Koole (Goes),
die na een lange achtervolging
aansluiting vonden bij de kop
groep. Ook Middelkamper
Francois Franse (K
wadendamme) en de thuisrij-
ders Peter Metske (Oud-Vosse
meer) en Patrick de Grave (T
holen) ontsnapten nog aan de
greep van het peloton, maar hun
reactie kwam te laat.
In de leidende groep, die door
het wegvallen van De Milliano
tot tien renners was geredu
ceerd, ontspon zich op negen ki
lometer van de finish een spette
rend gevecht om de overwin
ning. Dne vluchtpogingen van
Wilfred Geijs en een van Rob
Koole waren niet toereikend
voor een Zeeuwse zege. Alleen
de aanval die Henk van Hees en
Perry Bothof op anderhalve ki
lometer voor de finish inzetten,
werd niet beantwoord. In de
eindsprint rekende Van Hees
vervolgens eenvoudig af met
zijn rivaal. De spurt bij de ach
tervolgers werd gewonnen door
Ron Verweij, die Geijs (vijfde),
Slabbekoorn (negende) en
Koole (tiende) achter zich liet.
Op aanzienlijke afstand van de
kopgroep werd Franse daarna
twaalfde, Metske veertiende en
De Grave vij ftiende. Metske, die
dit seizoen in dienst rijdt van
WV Zeeuws-Vlaanderen, had
vooral zichzelf verbaasd „Ik
heb boven mijn macht gereden."
Het thuisparkoers had ook De
Grave vleugels gegeven. „Toen
het peloton dichterbij kwam,
ben ik er vol gas vandoor ge
gaan."
Wereldkampioene helpt Farm Frites-Hartol aan eerste zege in Ronde van Oud-Vossemeer
vlak voordat ze het podium be
steeg, nog snel een petje met de
naam van de geldschiéter op
haar hoofd kreeg gezet. Zijlaard
zag het voorval met een glim
lach aan. „Marije is het nog niet
gewend om te worden gehul
digd."
Niet goed genoeg
Veel bloemen heeft de 25-jarige
renster uit Groningen inder
daad nog niet binnengehaald.
Maar dat is ook niet zo verwon
derlijk, want Gemser begint pas
aan haar tweede wielerseizoen.
Daarvoor was ze jarenlang ac
tief als schaatsster. „Ik heb
dicht tegen de kernploeg aan ge
zeten, maar ik was net niet goed
genoeg", aldus Gemser. „Toen ik
vorig jaar begon als wielrenster,
moest ik alles nog leren."
Gemser is een snelle leerlinge.
Volgens haar mentor Van Moor
sel is de Groningse 'een groot ta
lent', maar ook beloften maken
fouten. Dat bleek zaterdag toen
Gemser al vroeg in de wedstrijd
over zestig kilometer aan de
haal ging met Yvonne Brunen
van The Greenery. Gemsers
ploeggenoten moesten alle zei
len bijzetten om de vluchtpo
ging van het tweetal teniet te
doen. „Marije had nooit op kop
mogen rijden", legde Van Moor
sel na afloop uit. „In een sprint
met Brunen zou ze geen schijn
van kans hebben gemaakt."
Avontuur
Nadat Farm Frites-Hartol orde
op zaken had gesteld, ging Van
Moorsel zelf op avontuur. De
wereldkampioene kreeg gezel
schap van Mariëlle van Schep
pingen (The Greenery), met wie
ze al snel een voorsprong van
een halve minuut nam op het pe
loton. Halverwege de wedstrijd
verliet ook Gemser de grote
groep. Ze rondde een indruk
wekkende, kilometerslange so
lo vervolgens af met aansluiting
bij het leidende tweetal.
In de finale was Van Scheppin
gen, die in Oud-Vossemeer werd
gecoacht door haar vriend
Gianni Romme, slechts een fi
gurant in het uitgekiende ploe-
genspel van Farm Frites-Har
tol. Op zes kilometer voor de
finish had Van Moorsel vol
doende aan één demarrage om
voorgoed buiten schot van haar
vluchtgenoten te blijven. In de
sprint om de tweede plek was
ook Gemser te sterk voor Van
Scheppingen, en in de spurt van
het peloton maakten Anouska
van der Zee (vierde) en Debby
Mansveld (vijfde) het succes van
Farm Frites-Hartol compleet.
doorSven Remijnsen
OUD-VOSSEMEER - Leontien
van Moorsel had zaterdag in de
Ronde van Oud-Vossemeer oog
voor details. De kopvrouw van
Farm Frites-Hartol zette
hoogstpersoonlijk een misreke
ning van haar ploeggenote Ma
rije Gemser recht, ging vervol
gens zelf in de aanval en sloot de
opening van het wegseizoen af
met een winnende solo.
Daarna ontfermde Van Moorsel
zich als een moeder over Gem
ser, die verrassend tweede was
geworden. Onderweg naar het
podium, waar de fotografen
wachtten, kreeg de onervaren
Groningse van de wereldkam
pioene tijdrijden alvast haar
eersteles in publiciteit. „Marije,
zet je petje op!"
Als de vrouwen van Farm
Frites-Hartol zaterdag in Oud-
Vossemeer de toon voor het hele
seizoen hebben gezet, zal de
concurrentie zich dit jaar nood
gedwongen moeten beperken
tot het rapen van kruimels.
Zelfs ploegleider Michael Zij
laard, de echtgenoot van Leon
tien van Moorsel, was na afloop
een beetje beduusd over de su
prematie die zijn rensters aan de
dag hadden gelegd. „Onze over
macht was wel heel erg groot",
sprak Zijlaard bijna veront
schuldigend. „Eerste, tweede,
vierde en vijfde; een mooier be
gin had onze ploeg zich niet
kunnen wensen."
Bij Farm Frites-Hartol, dat de
sponsoring van de ploeg-Van
Moorsel heeft overgenomen van
Opstalan, wordt veel waarde
gehecht aan de sfeer binnen het
team. Zijlaard ziet de goede on
derlinge verstandhouding dan
ook als de sleutel tot het succes.
„De rensters hebben het naar
him zin bij ons. Omdat wij vol
gens een eigen systeem rijden,
weten ze waar ze aan toe zijn."
En als een renster nog niet zo
goed op de hoogte is van het rei
len en zeilen binnen de sponsor-
ploeg, steken Zijlaard en Van
Moorsel haar de helpende hand
toe. Zoals bij Marije Gemser, die
Wereldkampioene Leontien van Moorsel (Farm Frites-Hartol) stal de show in de Ronde van Oud-Vossemeer. foto Willem Mieras
