Helling weg
uit haven
Breskens
PZC
PZC
Oprichter John White's Big Band
draagt het dirigentenstokje over
Museumtuin ruikt al naar de lente
Seksloze zussen
Plien Bianca spelen
net één troefkaart
Intiem onderonsje met Slag werkgroep
Je verleest je
verstand nog eens
zeeland
kunst cultuur
maandag 15 maart 1999
Overeenstemming over kosten
linor Pascalle Cappetti
OOSTBURG - De gemeente
Oostburg is eindelijk tot over-
i ie, eenstemming gekomen met
tmo rijkswaterstaat en het bedrijf
Standfast Yachts over het ver
wijderen van de bankhellingen
in de haven van Breskens. De
i hellingen waarop schepen bij
V' hoog water werden getakeld,
om ze vervolgens bij laag water
Ie kunnen teren, waren al jaren
niet meer in gebruik.
tijkswaterstaat steekt in totaal
1 miljoen gulden in het pro-
st Verder komt 210.000 gul-
en voor rekening van de ge
prente Oostburg. Oostburg had
d 1997 al 231.000 gulden uit de
eserve van de vismijn gereser-
peercl voor dit doel.
en deel van de heUing is van
idfast. Om dit deel op te rui-
m is nog eens 150.000 gulden
[ïeraan wil Standfast eenma-
g, maximaal 75.000 gulden
ijdragen Het gat van 75.000
ulden, zo is het voorstel van het
illege van burgemeester en
ethouders, vult de gemeente
üstburg aan. Het college hoopt
dan de werkelijke uitvoe-
van het project geen gevaar
Dopt.
Meevaller
en W tekenen aan dat de ge
tarnde bedragen aan de ruime
!,1 ant zijn. De verwachting is dat
ij aanbesteding de werkelijke
Qsten lager zullen uitvallen.
De mogelijkheid is dan ook
ter reëel dat het oorspronkelij-
e bedrag van 231.000 gulden
e totale kosten voor de ge-
leente geheel of voor een groot
edeelte dekt", vernacht amb-
;naar economische zaken F.
an den Hemel.
[ocht het gereserveerde bedrag
och overschreden worden, dan
ande gemeente aanspraak ma-
en op het resterende potje van
75,000 gulden dat diende om
e aanbevelingen uit het onder
zoek van het Nederlands Eco
nomisch Instituut naar de ont
wikkelingsmogelijkheden van
de haven van Breskens uit te
voeren.
Dit potje dient ook als dekking
voor het voorstel van b en w om
de haven in Breskens van een
veilige aan- en afmeerfaciliteit
te voorzien. De Bedrijfsbelan
genvereniging Breskens en po
tentiële gebruikers hadden er
herhaaldelijk op aangedrongen
om voor de passagiervaart een
gelegenheid te creëren om veilig
aan en van boord te gaan. Op dit
moment is dat nog onveilig,
vooral bij laag water. De ge
meente denkt dat een dergelijke
voorziening kan leiden tot het
aantrekken van nieuwe activi
teiten in de haven, zoals rond
vaarten en bezoeken aan de
bruine vloot.
Start
Vorig jaar januari werd al beslo
ten tot de aan- en afmeerfacili
teit, inmiddels zijn besprekin
gen met alle belanghebbenden
gevoerd. Drie bedrijven hebben
uiteindelijk een ontwerp en of
ferte ingediend. De gemeente en
rijkswaterstaat hebben de keu
ze laten vallen op het ontwerp
van aannemingsbedrijf W.J. de
Bruijn. De totale kosten bedra
gen 100.000 gulden. De gemeen
te hoopt nog in aanmerking te
komen voor een plattelands
subsidie 5B.
Wanneer deze aanvraag wordt
gehonoreerd rest nog een be
drag van zestig tot zeventig pro
cent van de kosten.
De commissie Algemene Be
stuurlijke en Economische Za
ken (ABEZ) vergadert maandag
22 maart over de beide voorstel
len. De leden spreken zich die
avond ook uit over het verande
ren van de tijden van de seizoen-
markt in Cadzand. De markt
mag voortaan een uur eerder be
ginnen, namelijk 13.00 uur, en
een uur eerder ophouden, om
20.00 uur. In de praktijk waren
deze tijden al gemeengoed.
door Frank Gijsel
AARDENBURG - „Ik heb op
deze plek nog zo veel te doen.
Het houdt me uit de kroeg."
Een uitspraak van een man die
op latere leeftijd een passie
voor tuinieren ontwikkelde.
Rein Coster ontving zaterdag
middag gasten in zijn 'geadop
teerde' tuin achter het
Archeologisch Museum in
Aardenburg.
Voor het eerst werd de moge
lijkheid geboden om buiten de
openingsperiode van het mu
seum een kijkje te nemen.
Na zijn komst naar Aarden
burg is de arts in ruste in 1993
over de heg gestapt en bij de
buurman aan het werk gegaan
om de verwaarloosde muse
umtuin weer een fatsoenlijke
aanblik te geven.
Het resultaat mag gezien wor
den. Elke plant heeft zijn eigen
naambordje met alle gege
vens. Coster geniet, samen met
zijn bezoekers, van de muse
umtuin. „Ik wil de mensen
vooral interesseren voor al het
moois dat er in deze streek kan
groeien."
Briefje
Een simpel handgeschreven
briefje op de deur: 'De tuin is
open' moest de bezoeker bin
nen lokken. Geen overweldi
gende belangstelling, maar de
echte liefhebber van heem- en
kruidenplanten was wel aan
wezig.
Op bijzondere wijze werden ze
door Coster onthaald. Voor ie
dere bezoeker was er een pri-
vé-rondleiding met uitleg. Of
het nu een vrouwenmantel,
wilde marjolein, kleine pim
pernel of brave hendrik betrof;
steeds kon hij een uiteenzet
ting over groei- en bloeiwijze
geven.
De bloeiende sleutelbloemen,
het speenkruid, klein hoefblad
of de sleedoorn deden de be
zoeker smachten naar het
fleurige voorjaar.
Mooi
„Wat is dit een gezellig plek
je", meldt een geïnteresseerd
bezoekster. „Ik wist niet dat
het hier zo mooi was." Verkla
ringen voor plantennamen
kan Coster zo geven. „Een
kroebraam werd in vroeger tij
den als afrastering gebruikt
om de koeien in de wei te hou
den. De voorloper van het
prikkeldraad. De boomkikker
gebruikt hem graag als be
scherming bij naderend ge
vaar.' Toepasselijker kan het
in de kikkerstad niet. Het
brengt omstanders op ideeën:
aanplant van de stekelige koe
braam zou bij de aanleg van
een rondweg om Aardenburg
wellicht een oplossing kunnen
zijn voor de bedreigde boom
kikker.
In de tuin achter het Archeologisch Museum in Aardenburg gaan alle plantjes nu vergezeld van
naambordjes met wetenswaardigheden. foto Charles Strijd
Glasaal vereist Europese aanpak
RIJSWIJK - De visserij op glasaal moet op Europees niveau
worden aangepakt, anders blijft het kwakkelen met de pa
lingstand in Nederland en andere West-Europese landen. Het
Productschap Vis vindt dat het ministerie van Landbouw,
Natuurbeheer en Visserij zich veel sterker moet maken voor
zo'n Europese aanpak. Alleen in Nederland lukt het niet de
paling op het oude niveau terug te krijgen, oordeelt Product
schap, omdat de jonge aal (glasaal) al voor aankomst in Ne
derland massaal wordt weggevangen voor de Franse en
Spaanse kust.
Waardedaling huis vergoed
HULST - Een bewoner van de Prins Hendrikstraat in Sint-
Jansteen krijgt, mits de gemeenteraad akkoord gaat, ruim
8700 gulden planschadevergoeding van de gemeente Hulst.
De man diende zelf een claim in van 275 mille vanwege de
bouw van een woning met garage en de bouw van een duiven
hok op een naastliggend perceel. De Stichting Adviesbureau
Onroerende Zaken, die vaak door gemeenten wordt geraad
pleegd bij planschadeverzoeken, meent dat de bouw van het
duivenhok geen juridische reden geeft voor het uitkeren van
schadevergoeding. De stichting schat de waardeverminde
ring van het huis van klager op 7500 gulden. Inclusief rente en
teruggave van kosten die de klager heeft gemaakt, komt het
adviesbureau op een bedrag van ruim 8700 gulden. B en W
vragen de raad akkoord te gaan met dat bedrag.
Boete voor mishandelen vrouw
TERNEUZEN - Een 24-jarige man uit Terneuzen heeft vrij
dag van de politierechter in Terneuzen 500 gulden boete en
een week voorwaardelijke gevangenisstraf gekregen. Dat
was conform de eis. De Terneuzenaar stond terecht vanwege
mishandeling van een vrouw. De broer van de verdachte en de
zuster van het slachtoffer hadden een relatie, die binnen de
familie tot problemen leidde. De Terneuzenaar, die de kant
van zijn broer koos, was het slachtoffer op 27 oktober vorig
jaar bij Albert Heijn in Terneuzen tegengekomen, waarbij een
vechtpartij ontstondBeiden wilden daar later op de dag aan
gifte van doen. Toen ze elkaar op het politiebureau tegenkwa
men haalde de verdachte fors uit naaf de vrouw. Het slachtof
fer hield er een gebroken kaak aan over.
Bestelbus botst tegen boom
KUITAART - Een twintigjarige man uit Clinge kwam zater
dagochtend om half acht met de schrik vrij toén hij op de
rijksweg N60 in Kuitaart met zijn bestelbus tegen een boom
botste. De man had de macht over het stuur verloren. Hoewel
de man ongedeerd bleef, was het voertuig total-loss. Een an
der eenzijdig ongeval had zondagochtend plaats op de
Koegorsstraat in Terneuzen. Een 23-jarige man uit Axel ver
loor rond half negen de controle over zijn voertuig en reed te
gen een verkeersbord van rijkswaterstaat. Personenauto en
verkeersbord liepen schade op. Een 24-jarige vrouw uit Axel
reed om half acht in de Stationsstraat tegen een geparkeerde
auto. Beide auto's raakten beschadigd.
Winkelruit ingegooid
OOSTBURG - Een winkelruit aan de Brouwerijstraat in
Oostburg moest het in de nacht van vrijdag op zaterdag ont
gelden. De ruit raakte beschadigd doordat er een steen tegen
aan was gegooid. Aan de Steensedijk in Hulst vernielden van
dalen een buitenspiegel van een geparkeerde auto. Ook op de
Westdam in Sas van Gent werd een auto beschadigd. De auto
werd bekrast. Dit is vermoedelijk gebeurd zaterdag tussen
19.30 en 20.00 uur. Uit de tuin van een woning aan de Cad-
zandseweg in Nieuwvliet gingen onbekenden er vandoor met
zo n 25 heesters.
0ES, 't Beest
hngez!, cabaret- en slapstickpro-
mma van Plien Bianca (Plien
n Bennekom en Bianca Krijgs-
an)
oor Willem Nijssen
Ïet genre cabaret dat het da
mesduo Plien Bianca be-
ïfent, is niet eenvoudig te om
drijven. Hun programma
jhangez!' is een opeenvolging
in losse scènes. Het zijn meest-
woordloze en lijfelijke acts,
•gebouwd rond een muziekje
een attribuut. Soms lijkt het
sofje in een stomme film bent
ïland, dan weer is het eerder
m vorm van dolle slapstick.
ien Bianca presenteren zich
twee seksloze zussen,
ikleed in inmiddels ontmoedi-
md smakeloze terlenka-pak-
suit de jaren zestig of zeven-
Hun lange haren hangen
leurgesteld en in vette pieken
laag Hun handelsmerk is de
ikentrekkerij'. Beiden kim-
REDACTIE
ZEEUWS-VLAANDEREN
Axelsestraat 16
Postbus 15
4530 AB TERNEUZEN
Tel: (0115) 694457
Fax: (0115)620951
e-mail: redtern@pzc.nl
C.A.M. van Gremberghe (chef)
W.A. Bareman
J. Bosman
P.I.F.M. Cappetti
S. van Doorsselaer
J.F.D. Bakker (sport)
's Gravenhofplein 4
4561 AJ HULST
Tel: (0114) 373839
Fax: (0114) 373840
e-mail: redhulst@pzc.nl
R.E.A. Hoonhorst
B.J.G. Pelgrim
CENTRALE REDACTIE
Oostsouburgseweg 10
Postbus 18
4380 AA VLISSINGEN
Tel: (0118) 484000
Fax: (0118)470102
e-mail: redactie@pzc.nl
City OnLine/Internet
http://www.pzc.nl
e-mail: pzcredcity1@pzc.nl
BOEKENWEEK 10-2 0 MAART 1999
nen hun gezicht (met lange 'ko-
nijnentanden') in oneindig ge
varieerde, lachlust opwekkende
plooien trekken. En met ver
wrongen stappen over het to
neel banjeren. Beledigd of bere
kenend, weinig goeds van zin.
Voorzover ze iets of iemand uit
beelden, gaat het meestal om
een clownachtig soort 'losers'.
Niet altijd. Eén van de hoogte
punten is een act, waarin de da
mes de troonsafstand van Wil-
helmina (in 1948) nog eens
naspelen. Op de geluiden van
een oude plaat met de beroemde
toespraak wordt een komische
scène opgebouwd. Perfect ge
playbackt, met een Wilhelmina
(een opvullende bontjas is ge
noeg om haar te symboliseren)
die tussen de woorden door op
een minder smakelijke manier
aan het snoepen is. En met een
Juliana die er zwijgend eigen
zinnig bijstaat.
Een ander mooi moment is de
vertelling van het sprookje van
Assepoester. Opnieuw geplay
backt naar een plaatopname
(met een mooie tik erin), met
Plien Bianca als de twee ver
wende stiefzusters en een bezem
als Assepoester. Met scherpe ti
ming en dwaze mime wordt het
een komisch-venijnige persifla
ge. En dat is ook zo in een imita
tie van een kinderhoorspel met
Wolly en Wally.
Naast die hoogtepunten (en ik
kan het niet laten om de persi
flage op een biljartwedstrijd
nog even in die reeks te noemen)
zijn er ook nogal wat flauwere
momenten. Momenten waarop
ik absoluut niet mee kan voelen
met het gemakkelijk tot lachen
te verleiden publiek. Het zijn
momenten zonder spanning en
zonder clou, eerder verwant aan
het ongestructureerde gebeuren
van een 'bonte avond' aan het
einde van een schoolreis.
Op die momenten zijn een
dwaas pakje en een gek gezicht
niet genoeg om het programma
op peil te houden. 'Changez!' is
na het winnen van de jury- en
publieksprijs van Cameretten
1996 het eerste avondvullende
programma van Plien Bianca.
Daar teren ze nu inmiddels twee
jaar op, en eigenlijk zou dat ge
noeg moeten zijn om de zwakke
momenten weg te poetsen en de
vaart er definitief in te krijgen.
Ik ben benieuwd of het duo de
troefkaart van hun talent (de
playback-imitatie) kan meene
men naar hun tweede program
ma, voorzien voor het nieuwe
seizoen.
door Pascalle Cappetti
SLUISKIL - Johan de Witte gaf
zaterdagavond het laatste con
cert met zijn John White's Big
Band. De dirigent en oprichter
van de big band vindt het mooi
geweest. Kwalitatief staat de
band na 21 jaar goed op poten,
maar met minder neemt hij geen
genoegen. Elke week repeteren
is volgens hem nodig om het ni
veau ook hoog te houden. En dat
lukt de (amateur)leden niet al
tijd. „Het is net als met een voet
balclub. Een elftal moet ook el
ke dag trainen. Anders raakt het
zijn ritme kwijt. Als je te weinig
oefent, vervagen de ingewikkel
de ritmes."
In een vol Meulengat in Sluiskil,
de thuisbasis van de Big Band,
zweepte hij zaterdag de blazers
en 'ritmesectie' op, terwijl gast-
solist Arno Krijger zijn authen
tieke Hammond-orgel bespeel
de en zangeres Thea Inghels de
Titanic-song opvoerde. Het pu
bliek kreeg afwisselend werken
van modernere componisten en
enkele lekker in het gehoor klin
kende 'oudjes' te horen. Johans
zoon Piet haalde, tussen de
nummers dooi', anekdotes over
zijn vader en medemuzikanten
op. Over de twee baritonsaxen,
die zo goed op elkaar zijn inge
speeld dat ze er een bariton-lat-
relatie op nahouden en over de
saxofonist die zijn vriendin 'I
want your sax...ofoon' toeriep.
De ambities van De Witte zijn
hoog. Het publiek wil misschien
wel jazz-Wassiekers als Glenn
Miller horen en de muzikanten
ook wel, maar daar voelt hij niet
meer voor. Hij zegt wel eens te
gen zijn vrouw Hannie: „Als ze
alleen Glenn Miller willen spe
len, dan doen ze dat zelf maar.
Daar hoef ik niet voor te staan."
Johan de Witte gaf zaterdagavond, na 21 jaar, het laatste concert met zijn Band. foto Charles Strijd
Dat geldt ook voor carnavals
muziek en muziek die het orkest
binnen vijf minuten kan neer
zetten. „Dat kan heel leuk zijn
voor het publiek, maar daar doe
ik niet aan mee."
De Witte houdt zelf van het mo
derne werk, maar dat vinden de
toehoorders vaak 'te moeilijk'.
„Ze herkenden de liedjes niet.
Dan moet je water in de wijn
doen." Toch was dit niet de re
den van zijn afscheid, haast de
Sluiskillenaar zich te zeggen.
„Ik stop op een moment dat het
goed gaat met de band. Niet als
ik mezelf er niet meer prettig bij
voel." De Big Band is in de afge
lopen 21 jaar geëvolueerd. Door
zijn contacten als diligent van
harmonie de Verenigde Vrien
den in Sas van Gent en de Ko
ninklijke Stedelijke Harmonie
in Hulst wist hij een stel goede
muzikanten om zich heen te ver
zamelen. „Het barst aan talent
in Zeeuws-Vlaanderen.
Toen hij de band destijds op
richtte, dacht hij dat het voor
een jaar of tien was. Nu is hij er
stellig van overtuigt dat de Big
band - met de nieuwe dirigent
Freddy Delagaye uit Kaprijke -
nog wel jaren door kan gaan. Als
dat onderzijn naam John White
gebeurt, prima, maar even goe
de vrienden als zijn opvolger de
naam wil veranderen. Helemaal
weg is hij niet. „Ik blijf standby
als ze me nodig hebben."
MIDDELBURG,
Kloveniersdoelen
Slagwerkgroep Amsterdam olv José
Vicente met werken van Loevendie,
van Roosendaal, Douw, Bus, Take
mitsu en Cage.
door Douwe Eisenga
De losse presentatie van de
dirigent en het speelplezier
van de musici zorgden zater
dagavond in de Kloveniersdoe
len voor een ongedwongen sfeer
bij het concert Slagwerkgroep
Amsterdam. Om praktische re
denen was het oorspronkelijke
programma gewijzigd waar
door het motto van de avond (De
componist en zijn inspirator)
enigszins uit het zicht raakte.
José Vicente, artistiek leider
van het gezelschap, droeg na het
eerste stuk het concert op aan de
directeur van Nieuwe Muziek
Zeeland, Ad van 't Veer, die we
gens ernstige gezondheidspro
blemen verstek moest laten
gaan. Vicente nam zijn rol als de
altijd aanwezige gastheer van
de Kloveniersdoelen met verve
over. Tijdens de changementen
tussen de gespeelde composities
onderhield hij zich op een bijna
ontwapenende manier met het
publiek en verkleinde daarmee
de afstand tussen uitvoerders en
toehoorders tot het minimum.
Die afstand was, fysiek gezien,
al heel erg klein. De slagwerkers
hadden een enorme hoeveelheid
instrumenten opgesteld die
meer dan de helft van het zaaltje
in beslag nam. Het publiek zat
er bovenop. De ruimte was in
feite te krap voor alle change
menten, die daardoor lang
duurden. Uit puur tijdgebrek
werd het concert ingekort en de
volgorde van de stukken omge
gooid. Drie Nederlandse com
ponisten, te weten Jan Bus, Jan
Rokus van Roosendaal en André
Douw, kregen voor dit program
ma de opdracht een compositie
te schrijven en daarnaast een
stuk uit te zoeken van een com
ponist die de meeste invloed op
hen heeft gehad. Het resultaat
bleek zaterdag zodanig dat het
thema van het concert even zo
goed 'De inspirator ontgroeid'
had kunnen luiden.
Dat geldt vooral voor van Roo
sendaal In zijn Triptiek uit 1998
klinkt een volledig andere we
reld dan die van Theo Loeven
die, de door van Roosendaal ge
kozen inspirator. Beiden
gebruiken weliswaar niet-wes-
terse elementen in hun werk.
maar de uitwerking daarvan is
radicaal anders. Loevendie ge
bruikt deze elementen vooral
als technische procédés; het
blijft echter muziek die geheel
volgens westerse principes van
A naar B gaat. Van Roosendaal
integreert veel meer de rustige
cyclische structuur die veel
niet-westerse muziek kenmerkt
in zijn composities. Zo ook in
Triptiek. Langzamerhand ont
vouwt van Roosendaal een van
Bach geleend thema achtereen
volgens in pauken, gestemde
gongs en buisklokken. Verder
gebeurt er weinig, maar wat er
klinkt is van een ontroerende,
heldere schoonheid.
Het stuk The Seven Samurai
van André Douw werd in het
omgegooide programma niet
meer meteen na het gekozen
Rain Tree van diens inspirator
Toru Takemitsu gespeeld. Waar
de impressionistische klanken
van Takemitsu eindeloos door
lijken te gaan, is de nieuwe com
positie van Douw te anekdo
tisch van opzet om lang te kun
nen boeien. Gitarist/componist
Jan Bus noemt John Cage en
Dmitri Shostakovich als inspi
ratiebronnen. Shostakovich
verviel zaterdag helaas. De in
vloed van Cage op het door Bus
in één nacht geschreven Noc
turnal Activities bleek evident.
door Ali Pankow
Fetty de Bruijn
Moeder Fetty de Bruij n-Mul-
der (60) uit Ouwerkerk wordt
heel onrustig als ze geen boek
voorhanden heeft. „Je ver
leest je verstand nog eens",
zei haar tante vroeger eens
tegen haar toen ze daar lo
geerde. Opgekruld in de
rookstoel in de serre las ze
daar diep ontroerdiAlleen op
de wereld.
Later stopte ze halverwege
het stofzuigen weieens om
snel even een hoofdstukje te
lezen voor ze weer verder
ging met het werk. De vraag
naar haar favoriete boek
blijkt moeilijk. Ze heeft er
zoveel gelezen. Ze kiest voor
De vrouw van de keukengod
en De vreugde- en gelukclub,
beide van de Chinese schrijf
ster Amy Tan. „Het is zo mooi
om over die oude Chinese ge
bruiken te lezen en over de
relatie tussen de moeder en
dochter. Die Chinese familie
emigreert naar Amerika en
dan zie je dat de ouderen
vasthouden aan de oude Chi
nese cultuur, terwijl de jon
geren openstaan voor nieuwe
invloeden. Juist omdat het
allemaal zo verschilt met on
ze cultuur lees ik er zo graag
over", zegt Fetty.
Paul de Bruijn
Paul de Bruijn (31) uit
Noordgouwe verslond als
kind de stripboeken van
Guus Flater en van Astrix en
Obelix. Later werden het
jeugdboeken. Daarna nam
hij lange tijd geen boek meer
ter hand. „Gewoon te druk
met andere dingen, maar het
is natuurlijk een kwestie van
er tijd voor vrijmaken."
Sinds een half jaar doet hij
dat consequent. Zijn vrien
din wees hem op een boek
van John Grisham, De Jurist.
Sindsdien heeft Paul de
smaak weer te pakken. Er
volgden meer boeken van de
ze schrijver. Het vonnis en De
Straatvechter spraken hem
ook zeer aan, maar zijn voor
keur gaat uit naar De Jurist.
„Ik werd er meteen door ge
pakt. Het is boeiend geschre
ven en de karakters zijn zo
weergegeven dat ik mezelf er
duidelijk in kan herkennen.
De hoofdpersoon komt te
recht in een corrupt wereldje
van advocaten en zet zich
daar op den duur tegen af.
Ik lees vaak in bed nog even.
Soms kon ik dat boek ge
woon niet wegleggen omdat
ik wilde weten hoe het verder
ging"
