Jaco Paauwe is een snelle jongen
Van Werkum ziet de
hoofdklasse wel zitten
Paul Poleij staat
weer onder de
lat bij Yerseke
Pech achtervolgt Marsjel Leonhart
sport
bevelander verslingerd aan de kartsport
m
vrijdag 12 maart 1999
^Jasper van der Bliek
BIEZELINGE - Naar eigen zeg-
jenstroomt er benzine door zijn
'deren. Een racer van onder tot
boven- In een gemotoriseerde
skelter raast hij met snelheden
l0tl8O kilometer per uur door
chicanes, scherpe bochten en
jy-overs. ,.Dat is echt onvoor
stelbaar. Een enorme adrenali
nestoot." Jaco Paauwe (34) uit
giezelinge is een snelle jongen.
paauwe doet aan karting, een
populaire sport, waarbij met ra
cewagen tj es over circuits wordt
jesjeesd. Sleutelwoorden zijn
geile rondetijden, bochten zo
Coed mogelijk ronden en na-
jiurbjk keihard rijden. Klinkt
cakkelijk. „Maarzo is het niet",
ictoogt Jaco Paauwe. „Karten
seen sport van details. Kleine
ingen zijn van belang,
joeken naar de ideale lijn in een
>xht, wanneer te remmen, dat
soort dingen. Daarin zit de k wa-
jteit van een goede karter.
)eBevelander is al zijn hele le
en actief in deracesport. „Van-
ai mijn prille jeugd heb ik aan
aotorcross gedaan. Niet recrea
tief, maar echt fanatiek, met
(cedstrijden door het hele land.
!es jaar geleden ben ik daar mee
it. Het perspectief was
De racezucht bleek niet
verdwenen. „Ik heb meteen al-
andere sporten gepro-
Mountainbiken, surfen,
wegraces, maar dat was het al-
anaal net niet. Tot ik, eigenlijk
iff toeval, een keertje ging kar
en Ik zat in die wagen en dacht:
lit is het helemaal. Ik heb toen
onmiddellijk zo'n ding gekocht
en ben lid geworden van een
kartclub in Strijen, op Goeree-
i -Overflakkee. Het was een rib
mt mijn lijf en een onzeker
ivontuur, maar het was het
raard." Dat is inmiddels twee
ënhalf jaar geleden. Tegen
woordig doorkruist Paauwe in
cpgele VW-bus het hele land.
Ifen wedstrijd naar wedstrijd.
Jkmoet er heel wat kilometers
roor rijden", vertelt de coureur
pthousiast. „Maar dat heb ik er
rel voor over. Het gevoel om in
en kart te zitten, die snelheid,
iet ronkende geluid van de mo
or vlak naast je, dat geeft een
ick."
ndoor-kartbanen schieten in
Nederland als paddenstoelen
ïitde grond. Toch ligt daarvoor
Jaco Paauwe met zijn helpers Jan Poppe en Conrad Menheere.
de echte karter de uitdaging
niet. „Professionele en
semi-professionele karters als
ikzelf gaan voor de outdoor-
wedstrijden. Dat is mooier en
spannender. De circuits zijn
groter en ruimer, de snelheid ligt
uiteraard veel hoger, en ook het
hele gebeuren er omheen is in
drukwekkender. Je zou het mis
schien niet verwachten, maar
bij kart wedstrijden in bijvoor
beeld Venray of Amsterdam zit
de tribune bomvol en is iedereen
razend enthousiast."
De bulldozer-machinist heeft
twee man 'personeel'. „Dat is
een groot woord, maar ik heb
twee monteurs die me helpen.
De ene is Jan Poppe uit Melis-
kerke, die mijn motorblok altijd
afstelt, en de ander is Conrad
Menheere, een monteur die alle
wedstrijden meegaat.
Samen bepalen we hoe de kart
afgesteld moet worden." Die af
stelling is één van de belangri j le
ste aspecten van de sport. „Tij
dens een race-weekeinde zijn
we daar de hele zaterdag mee
bezig", legt Paauwe uit. „Het is
vooral een kwestie van rondjes
rijden, van alles proberen. Het
afstellen is enorm complex, om
dat vrij wel alles er mee te maken
heeft. Het gewicht van de kart
en de coureur, bandenspanning,
de temperatuur en het asfalt.
Dat geheel zo optimaal mogelijk
combineren levert het.beste re-
Topscorer vertrekt mogelijk bij hockeyclub Middelburg
door Jasper van der Bliek
MIDDELBURG - Het blijft be
helpen voor de Zeeuwse hoc
keyclubs. Jeugd is er voldoende,
maar zodra de spelers de leeftijd
Tanachttien jaar bereiken, vlie
gen de Zeeuwse hockeyers uit
over het hele land. Bij vierde
klasser Middelburg was de exo-
vorig seizoen wel heel ex
treem: drie van de twaalf spelers
hieven over. En de verwachtin
gen voor volgend jaar zijn weer
niet rooskleurig. Goede spelers
als Floris van Werkum (17) zit
ten in het laatste jaar van de
middelbare school en weten nog
niet of ze daarna wel blijven.
|Van Werkum speelt al sinds zijn
vierde bij Middelburg en is on-
zijn jonge leeftijd al twee
jaar vaste waarde in het eerste
team. Met 32 doelpunten na
twaalf wedstrijden is hij boven
dien Zeeuws topscorer. „Op dit
moment gaat het heel goed",
itelt de Middelburger nuchter.
Jk ben trefzeker, het team
draait goed en ik heb er plezier
inOver zijn productiviteit -
gemiddeld 2.7 doelpunt per
wedstrijd - is Van Werkum in
zijn nopjes. „Het zijn wel erg
veel goals, maar het is niet al
leen mijn verdienste. Ik moet de
gelegenheid krijgen die ballen
erin te schuiven, en daar zorgen
mijn medespelers voor."
De kwalificatie beste hockeyer
van Middelburg is volgens de
meest scorende hockeyer van
die stad daarom ook niet te
recht. „Ik ben niet de beste. Dat
j e ze scoort betekent nog niet dat
je goed speelt. De ervaren spe
lers, die al langer in het eerste
staan vind ik beter."
Van Werkum doelt op de drie
spelers die bij Middelburg over
bleven na de enorme uittocht
vorig jaar. Van de basiself ver
trokken acht spelers naar el
ders, veelal vanwege studie
plannen. „Dat was wel extreem
veel", vindt ook de vwo-scho-
lier. „Het hele jeugd-team moest
worden overgeheveld. Gelukkig
was dat een vrij goede ploeg,
maar het moet niet nog eens ge
beuren." En toch is die kans wel
aanwezig. „Dat klopt. Middel
burg is een leuk team, een echte
vriendenploeg. Het draait lek
ker dit seizoen, we staan derde
sultaat op. En hier geldt in zeer
sterke mate: oefening baart
kunst. Feeling voor een circuit
en je kart opbouwen gaat lang
zaam."
Circuit
Paauwe is actief in de klasse
125cc-nationaal. Zijn eerste ze
ge haalde hij vorig jaar op het
grootste circuit van Nederland,
in Venray, en sindsdien gaat het
snel omhoog. Voorlopig hoogte
punt is deelname aan het Neder
lands Kampioenschap, een
toernooi over zes races dat vol
gende week van start gaat. „He
laas moet ik de eerste race me
teen missen", zegt de coureur.
„Dat komt omdat ik net een
foto Ruben Oreel
nieuwe kart heb besteld, die ik
eerst klaar moet maken. En aan
gezien ik mijn oude al heb ver
kocht zit ik nu dus even zonder.
Maar er zijn nog vijf races, en ik
verwacht zeker bij de eerste tien
te eindigen."
De kartsport zit duidelijk in de
lift. Het enthousiasme voor
wedstrijden is steevast groot en
het aantal kartende leden van
de NAB (Nederlandse Auto
sport Bond) groeit gestaag. Toch
is er één plek in Nederland waar
dit niet opgaat. „Hier in Zee
land is niks op kartgebied", stelt
Paauwe enigszins laconiek vast.
„Twee kleine indoorbaantjes,
dat is het. Geen wedstrijden of
toernooien, zelfs geen beoefe-
en hebben kans om de titel te
pakken. Dat is ook het doel. Als
dat lukt blijven de meeste spe
lers waarschijnlijk wel."
Medicijnen
En als dat niet gebeurt? „Moei
lijk. Dan zullen hoogstwaar
schijnlijk enkele spelers ergens
anders gaan hockeyen of ermee
stoppen. Het ligt er maar aan
hoe druk ze het met hun studie
krijgen." Floris van Werkum is
zelf één van die vraagtekens.
„Ik wil volgend jaar medicijnen
gaan studeren in Utrecht. Be
hoorlijk zwaar, en ik weet niet of
dat te combineren is met hockey
in Middelburg. Ik hoop het wel,
want ik heb het naar mijn zin en
het gaat lekker, maar ik weet
niet hoe mijn situatie volgend
jaar is. Misschien ga ik wel in
Utrecht bij een club spelen.
Kampong bijvoorbeeld. Als ik
daar tenminste goed genoeg
voor ben."
Van Werkum heeft geen idee hoe
ver hij kan komen in zijn sport.
„Ze zeggen dat ik talent heb.
Het lijkt me prachtig om in de
hoofdklasse te spelen, maar ik
weet niet of dat ooit lukt. Ik
Floris van Werkum (midden) op weg naar zijn zoveelste doelpunt.
wacht wel af en blijf lekker spe
len."
De Zeeuwse hockeyclubs spelen
allemaal op relatief laag niveau
en de spelers zijn jong. Zicht op
verbetering is er op het moment
niet. „Teams blijven nooit lang
naars van de sport. Ik ben de
enige Zeeuwse karter die wed
strijden rijdt. Het is maar
vreemd dat het in de rest van
Nederland enorm populair is en
hier niet. Maar zo is het met
meer kleine sporten.
Paauwe is van plan, samen met
enkele andere enthousiastelin
gen, als een soort ambassadeur
voor de kartsport in Zeeland op
te treden. „Ik heb plannen om
een kartrace te organiseren, bij
voorbeeld in Wemeldinge, waar
ook motorraces worden gehou
den. Maar het valt niet mee.
Financieel is het lastig, en orga
nisatorisch ook. Toch blijf ik po
sitiefen als het doorgaat, wordt
er hier nog voor de zomer gera-
ced."
Veilige sport
Wie wel eens Formule I kijkt
kent de taferelen van over de
kop vliegende en rokende au
to's, bolides die tegen muren aan
knallen en spinnen met een
snelheid van 250 kilometer per
uur. Ook in de andere racespor
ten komt dit voor. „Er gebeurt
natuurlijk altijd wel wat. Ieder
een vliegt wel eens uit de bocht
en af en toe een botsing is nor
maal. Toch durf ik te stellen dat
het een relatief veilige sport is.
Controle en lef zijn belangrijk.
Als je bang bent voor snelheid
en gevaar moet je niet gaan kar
ten." Er is nog een ander veilig
heidsaspect. „Als je met 180 ki
lometer per uur in zo'n ding zit
krijgt je lichaam enorm veel
druk te verduren", vertelt Paau
we, terwijl hij zijn hoofd schuin-
houdt. „De zwaartekracht,
G-krachten, zorgen ervoor dat
je hoofd automatisch gaat han
gen. Na races zijn er vaak kar
ters die hun hoofd enige tijd niet
meer recht kunnen houden.
Als de coureur uit Biezelinge
met een sport begint gaat hij er
volledig voor. ..Ik ben van natu
re een strever, ik wil mezelf al
tijd verbeteren. Met het racen
wil ik dat het elke wedstrijd be
ter gaat. Dat is ook mijn doel, al
tijd beter worden. Daar moet
veel voor wijken. Wat dat be
treft mag ik blij zijn dat mijn ge
zin me steunt."
Voor toekomstige kartfreaks
heeft Paauwe nog een tip. „Een
goede coureur moet een fluwe
len voet hebben. Niet zomaar
lomp gas geven. Daar kom je
nergens mee."
bij elkaar omdat veel spelers
voor een studie kiezen"legt Van
Werkum uit. „Dan krijg je nooit
de routine die nodig is voor suc
ces. Daarnaast zijn de clubs
klein en is er weining talentvolle
jeugd." Zijn er ddn oplossingen?
foto PietèrHonhoff
„Fusies zijn een mogelijkheid,
bijvoorbeeld tussen Middelburg
en Vlissingen. Er is al vaak over
gesproken, maar het komt
steeds niet van de grond. Vereni
gingen willen him identiteit niet
kwijt."
door Vincent de Rijke
VLISSINGEN - In alle klassen
van het Zeeuwse amateurvoet
bal wordt vanaf morgen (z
aterdag) weer een volledig pro
gramma afgewerkt. Zaterdag
tweedeklasser Yerseke, dat in de
derde periode zijn laatste stro
halm ziet om nog iets van het
seizoen te maken, ontvangt Ka-
pelle. Een klasse lager wordt de
topper Tholense Boys-'s-Gra-
vendeel gespeeld. In de derde
klasse van het zondagvoetbal
staan drie Zeeuwse onderonsjes
geprogrammeerd: Terneuzen-
Patrijzen, Zierikzee-Middel-
burg en Vlissingen-Axel. In de
vierde klasse kunnen IJzendijke
en RCS in een onderling duel
uitvechten wie zich voorlopig
koploper mag noemen.
In de loop van vorig seizoen
maakte Yerseke-doelman Paul
Poleij bekend dat het voetbal
seizoen 1997/1998 definitief
zijn laatste zou zijn. De 34-jari-
ge doelman kampte al jaren met
een rugblessure en nam zijn be
sluit tevens met het oog op een
geplande verbouwing. „In prin
cipe ben ik al vier keer gestopt
bij Yerseke", zegt hij. „Maar ie
der jaar opnieuw werd mij ge
vraagd of ik een seizoen door
wilde gaan. Er was binnen de
vereniging geen andere keeper
van een goed niveau. Alleen de
jeugdige Ramon Boone, maar
die was nog maar dertien, toen
ik voor het eerste bekend maak
te dat ik zou stoppen."
Aan het eind van het vorige sei
zoen kon Poleij echter niet meer
worden overgehaald. Zodoende
mocht Ramon Boone, inmiddels
zestien jaar, samen met Hans
Lamper strijden om de positie
tussen de palen. Ramon Boone
kreeg in eerste instantie het ver
trouwen van trainer Ad Poort
vliet. Maar naarmate de compe
titie vorderde bleek het grote
werk nog iets te vroeg te komen
voor de jeugdige doelman.
Vanuit de technische staf werd
besloten om een laatste poging
te ondernemen om ex-doelman
Poleij opnieuw onder de lat te
krijgen. „Begin oktober vorig
jaar werd ik voor het eerst weer
gebeld met de vraag of ik terug
bij Yerseke wilde komen", ver
klaart Poleij. „Maar ik heb ze
toen verteld dat ik eerst de ver
bouwing afwilde maken en dat
ik rond de winterstop weer eens
zou zien. Zelfs als mijn vrouw
boodschappen ging doen, werd
ze aangeschoten door de voor
zitter die vroeg hoe ver het stond
met de verbouwing. Ze hebben
het wel steeds netjes gevraagd
hoor, in totaal zo'n vier keer."
En met succes, want sinds eind
januari van dit jaar verdedigt
Poleij weer het doel van Yerse
ke. „Ik heb aan het einde van vo
rig seizoen zelfs een afscheids
cadeau gekregen, dat heb ik nu
weer terug moeten geven",
grapt Poleij die de humor van de
situatie wel inziet. „Ik heb ze
verteld dat ik met mijn blote
handen moest gaan keepen om
dat ik mijn keepershandschoe
nen al had weggegooid. Maar
ook dat bleek ook geen pro
bleem te zijn. Er was snel een
nieuw paai' aanwezig."
Op de vraag hoe Poleij over zijn
toekomst als doelman denkt,
antwoordt hij in eerste instan
tie:,. Ik blijf in ieder geval dit
seizoen keepen bij het eerste."
En na een kleine aarzeling voegt
hij eraan toe: „Als alles heel
blijft, plak ik er nog een seizoen
aan vast. Het heeft geen zin om
te gaan roepen dat dit mijn laat
ste seizoen is. Ze geloven me
toch niet..."
Tholense Boys
Tholense Boys kende lange tijd
een grote achterstand in het
aantal gespeelde wedstrijden.
Daardoor duurde het lang voor
dat de ploeg van trainer Paul
van Buuren zich een plek wist te
verschaffen in de top van het
klassement. Maar nu is Tholen
se Boys, dat volgend seizoen ge
traind zal worden door Leen-
dert Geelhoed, hard op weg
naar de nummer één positie. Dit
weekeinde kan Tholense Boys
de marge met koploper Graven
deel verkleinen tot vijf punten.
Dan moet er echter wel van de
naaste concurrent worden ge
wonnen
Tot vijftien minuten in blessure
tijd zag het er destijds tijdens de
uitwedstrijd bij 's-Gravendeel
naar uit dat Tholense Boys met
1-0 zou winnen. Tussen de 15e
en de 20e minuut in blessuretijd
kwam 's-Gravendeel echter als
nog langszijDe scheidsrechter
floot direct na het maken van de
goal voor het einde van de wed
strijd. Menig speler van Tholen
se Boys trekt nog steeds in twij
fel wat zich daar precies heeft
afgespeeld.
„Je weet nooit hoe een scheids
rechter de blessuretijd-regel in
terpreteert", relativeert de
20-jarige middenvelder van
Tholense Boys Michael de Jong.
„Maar het positieve is dat we als
gevolg van die wedstrijd weten
dat we zeker niet de mindere
zijn. We hebben toen een heel
goede wedstrijd gespeeld."
Over het belangrijke treffen met
's-Gravendeel op eigen veld
zegt De Jong: „Gravendeel is de
te kloppen ploeg. Het is onze
laatste kans als we mee willen
blijven doen voor de titel. We
kunnen vanaf nu geen punten
meer verliezen. Daarvoor heeft
's-Gravendeel een te grote voor
sprong."
RCS
Zondag-vierdeklasser RCS
reist zondag af richting
Zeeuws-Vlaanderen om met IJ
zendijke uit te vechten wie de
koppositie in gaat nemen. RCS
sloeg ooit een kloof van zes pun
ten met nummer twee IJzendij
ke, maar die voorsprong is tot
twee punten geslonken. Na elf
duels ongeslagen te zijn geble
ven, behaalde RCS slechts een
punt uit de laatste drie wedstrij
den.
„Dat is niet verrassend", zegt
RCS-coach Rinus Zegers die
eerder dit seizoen al de euforie
al probeerde te temperen. „Het
komt door de leeftijd en blessu
res. Enkele oudere spelers heb
ben langdurige blessures opge
lopen. En dan spreek ik over
maanden. Een andere oorzaak
heb ik niet. Als deze periode niet
langer duurt en we pakken de
draad weer op, dan is er niet veel
aan de hand. IJzendijke heeft
alleen het voordeel als' team
over meer ervaring te beschik
ken."
Rinus Zegers: „Wij bereiden ons
voor op de normale manier. Ik
zou het allemaal erg op kunnen
blazen, maar daar creëer ik
slechts extra druk mee. De spe
lers zijn misschien meer bezig
met de wedstrijd tegen Ajax (op
6 augustus speelt RCS op eigen
veld tegen Ajax in verband met
het afscheid van Danny Blind).
Laten we het hopen, want de ge
dachten iets verleggen is nooit
slecht."
Derde klasse
In de derde klasse staan drie
Zeeuwse derby's op het pro
gramma. Vlissingen. dat de
laatste drie wedstrijden win
nend afsloot, mag op eigen veld
proberen Axel nog dieper in de
degradatiezorgen te brengen
Middelburg gaat op bezoek bij
Zierikzee. En het Zeeuws-
-Vlaamse Terneuzen, dat lijst
aanvoerder is, ontvangt Patrij
zen.
Paul Poleij is terug als keeper bij Yerseke. foto Willem Mieras
door Barry van der Hooft
OOST-SOUBURG - Normaal gezien
had hij niet eens gespeeld. Maar om
dat het eerste elftal van Dauwendaele
met personele problemen kampte,
deed trainer Cees Human toch een be
roep op hem. Marsjel Leonhart was
net drie maanden uit de roulatie ge
weest door een slepende rugblessure.
Dinsdag had hij voor de eerste keer
weer getraind en op donderdag speel
de hij een halve wedstrijd mee in het
oefenduel tegen Patrijzen.
Twee dagen later stond hij in de com
petitiewedstrijd tegen Yerseke op de
voorstopperspositie. Na een halfuur
sloeg het noodlot in een onschuldig
duel toe. „Ik maakte een sliding en op
het moment dat ik de bal corner tikte,
bleef mijn been staan. Ik gleed niet
door. Mijn enkel di'aaide en ik hoorde
iets knakken." In het ziekenhuis bleek
dat bij Leonhart de aanhechting tus
sen zijn enkel en kuitbeen gebroken
was.
Ziekenhuis
Hij is die middag net terug uit het zie
kenhuis waar hij zich nieuw gips heeft
laten aanmeten. Van onder zijn trai
ningsbroek komen de blauw-gele
clubkleuren vari Dauwendaele te-
de ploegen hadden er geen problemen
mee als het zou worden afgelast. Maar
er was flink wat zand over het veld ge
strooid en de scheidsrechter liet het
toch doorgaan. Als het onverant
woord voor de spelers zou worden dan
zou hij er alsnog mee stoppen, zei hij.
Doordat er zoveel zand op het veld lag
bleef ik steken. De rest is bekend",
vertelt Leonhart.
Dauwendaele
Marsjel Leonhart speelt vanaf dat hij
senior werd bij Dauwendaele. Leon
hart: „In de jeugd heb ik bij RCS ge
speeld. In de A-junioren kreeg ik een
conflict en aangezien mijn broer Ed
win ook bij Dauwendaele speelde was
de keuze niet zo moeilijk. In verband
met
militaire dienst ben ik tussendoor
twee jaar gestopt. Toch begon het
weer te kriebelen en ik heb de draad
bij Dauwendaele weer opgepakt."
De resultaten vallen dit seizoen tegen.
„We hebben dit seizoen al zo'n zes tot
zeven flinke blessures gehad. Hier
door spelen we elke week met een an
der elftal. Dat is natuurlijk niet echt
bevorderlijk voor de resultaten. De
jongens moeten zaterdag drie punten
pakken tegen DVO'60. En dan spelen
we volgend jaar weer tweede klasse."
er niets te zien aan die enkel. Voor alle
zekerheid hebben we toch maar een
foto laten maken", aldus Wisse.
En toen bleek er dus wel iets aan de
hand te zijn. Marsjel Leonhart ver
volgt: „Het lullige is dat ik net ruim
drie maanden uit de roulatie ben ge
weest. Begin november kneusde ik
een rib en kort daarna ging ik door
mijn rug. Hierdoor kon ik vier weken
niet werken en ik heb twee maanden
fysiotherapie gevolgd. Half januari
ben ik toen samen met Cees Human
met
fitness begonnen. We hebben aan het
verstevigen van mijn buik- en rug
spieren gewerkt, zodat die in het ver
volg de eerste klap zouden opvangen.
Dit hebben we anderhalve maand
lang toch drie tot vier keer in de week
gedaan."
Belabberd
De bewuste thuiswedstrijd tegen
Yerseke had in de ogen van Leonhart
nooit door mogen gaan. „Ten eerste
hadden zowel Dauwendaele als Yers
eke flink wat personele problemen.
Het veld lag er echt belabberd bijBei-
Marsjel Leonhart: „Het lullige is dat ik net ruim drie maanden uit de roulatie
ben geweest." foto Dirk Jan Gjeltema
voorschijn. Dauwendaele-verzorger het ziekenhuis. „Nadat Marsjel die
Ad Wisse heeft hem evenals die be- sliding had gemaakt vroeg hij direct
wuste zaterdag weer vergezeld naar om een wissel. In eerste instantie was
