De schone handen van Joost van Mierlo Met vlag en sjaal naar NAC „In Reims denken ze dat het hier één groot Sodom en Gomorra is" 27 m dm tp~ --M 'wÈWfM-'Jttti vrijdag 26 februari 1999 Toen TVM-advocaat Joost van Mierlo op zaterdag 18 juli 1998 om half acht 's ochtends werd gewekt door het geluid van de telefoon, wist hij meteen wat er aan de hand was. „Dat is Cees Priem, dacht ik. En ik wist waarover hij belde." De dopingzaak rond de Nederlandse wielerploeg werd die dag door de Franse krant Aujourd'hui in de openbaarheid gebracht. Al die tijd was onbekend gebleven dat op 9 maart nabij Reims een wagen van de ploeg was aangehouden met 104 ampullen van het verboden middel EPO aan boord. De onthulling van Aujourd'hui bracht het spel echter op de wagen. Een week eerder, bij de start van de Tour de France in Dublin, had Van Mierlo in een Ierse pub met Cees Priem de mogelijke gevolgen besproken van de do- pingaffaire waarin de Franse Festi na- ploeg een etmaal ervoor verzeild was ge raakt. De vondst van de ampullen EPO in de TVM-wagen zou niet lang meer geheim blijven, vernachtte Van Mierlo. „Ik heb Cees toen gewaarschuwd dat hij zijn borst kon natmaken. Als een Franse ploeg werd aangepakt, dan zou TVM de dans niet kunnen ontspringen." Priems telefoontje maakte niet alleen een abrupt einde aan de vakantie van Joost van Mierlo, maar ook aan zijn tot dan toe anonieme bestaan als advocaat. De 37-ja- rige raadsman uit Breda sprong de maan den daarna op de bres voor ploegleider Cees Priem, verzorger Jan Moors en teamarts Andrei Michailov, die geduren de het onderzoek in Frankrijk werden vastgehouden. De juridische strijd die hij voerde met het Franse gerecht om het TVM-trio vrij te krijgen, vergde het uiterste van zijn uit houdingsvermogen. En van zijn geduld. „Het leek alsof ik weinig vorderingen maakte, maar ik deed veel meer dan ik kon vertellen. Als advocaat moest ik er echter voor waken om in de pers te hard van stapel te lopen, want dat zou het ef fect van mijn inspanningen meteen teniet hebben gedaan." Criminelen Tijdens de rustdag van de Tour de France, op donderdag 23 juli, werden de bange vermoedens bevestigd die Van Mierlo in Dublin had geuit. Samen met Michailov werd Priem voor ondervraging naar het politiebureau van Pamiers overgebracht. De dag daarop werd het TVM-tweetal door de rechtbank van Foix in voorlopige hechtenis genomen. „Die eerste dagen, in de gevangenis van Foix, waren achteraf gezien het grootste probleem", blikt Van Mierlo terug. „Het was er warm en vies, en niemand wist wat er ging gebeuren. Cees en Andrei voelden zich bijna criminelen, zeker toen ze een paar dagen later met de trein naar Reims werden vervoerd. Dat is een heel vervelende ervaring geweest." Urenlang In het gerechtsgebouw van Reims volgde de eerste confrontatie met onderzoeks rechter OdileMadrolle en officier van jus titie Philippe Laumosne. Urenlang wer den Priem en Michailov ondervraagd over de EPO-vondst in de TVM-wagen. „Alles wilden ze weten", herinnert Van Mierlo zich. „Zo vonden ze in Cees' koffer een vi sitekaartje van Henk Gemser. Toen moest Cees uitleggen dat zijn renners in de Tour dezelfde strips wilden gebruiken als de Nederlandse schaatsers tijdens de Olym pische Spelen van Nagano hadden ge bruikt. Overal moest een verklaring voor worden gegeven. Zelfs het kleingeld in Cees' portemonnee werd nageteld." Dat de dopingjacht naar TVM het grote publiek niet onberoerd liet, merkte Van Mierlo aan de reacties van het bewakend personeel. „Cees en Andrei zijn goed be handeld in Reims. Ze hadden de sympa thie van de bewakers. Dat waren voor het merendeel wielerliefhebbers, die ook niet begrepen wat er allemaal aan de hand was. Als dank hebben we ze later een tasje of een shirt van TVM gegeven. Tijdens de eerste dag in Reims legde Van Mierlo onbedoeld de basis voor de dertien reizen die hij later dat jaar van en naar Epernay zou maken. Met de Franse advo caten Lavelot. die het wielertechnische en medische gedeelte van de verdediging op zich had genomen, en Gombert, een des kundige op het gebied van strafrecht, lunchte Van Mierlo 's middags in Epernay, een stadje even buiten Reims. „We consta teerden dat Epernay redelijk in de anoni miteit lag. Toen we Cees na zijn vrijlating moesten onderbrengen in de buurt van Reims, zijn we meteen naar Epernay gere den." Na hun vrijlating uit de Robespier- re-gevangenis van Reims, waar Michailov achterbleef, brachten Priem en de eveneens in voorlopige hechtenis geno men verzorger Jan Moors vier maanden door in een hotel in Epernay. „In het begin is het goed geweest dat Priem en Moors daar in relatieve rust konden verblijven", vindt Van Mierlo. „Maar later, toen be kend was geworden waar ze zich ophiel den, hebben Cees en Jan veel gezelligheid en aanspraak gehad van journalisten en vrienden die op bezoek kwamen. De pu bliciteit is op het juiste moment gekomen, maar heeft de zaak niet versneld." In eerste instantie liep Van Mierlo tegen een muur op bij zijn pogingen om Priem, Moors en Michailov uit Frankrijk weg te krijgen. Maar gaandeweg merkte hij een kentering op in de houding van onderzoeksrechter Madrolle. „Zolang het onderzoek liep, was er sprake van onder- zoeksgeheim", aldus Van Mierlo. „Toen bepaalde berichten, die nota bene niet juist waren, onder meer dat de TVM-ren ners 'allemaal aan de EPO' zouden zitten, in de media verschenen, begon Madrolle sympathie voor ons te krijgen. Maar ter wijl de verhouding met haar verbeterde, werd die met Laumosne steeds slechter. Op het laatst wilde hij ons zelfs geen hand meer geven." Het gedrag van de officier van justitie was volgens Van Mierlo in overeenstemming met de positie die de rechterlijke macht inneemt in de Franse samenleving. „De Nederlandse justitie is makkelijker. Hier heerst toch al gauw een sfeer van 'doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg'. Maar in Frankrijk is een rechter of een of ficier van justitie een autoriteit. De mede werkers van de Nederlandse ambassade in Frankrijk hebben ons van begin af aan duidelijk gemaakt dat wij daarmee reke- 1 \w v 11 L.:fW 1 i Li"Ti' iiiiTJPU dB I l pi" JPÜli: Joost van Mierlo: „Het fietsen moet weer centraal komen te staan. Nog zo'n jaar en de kans is groot dat het koersen in Frankrijk naar de filistijnen is." foto Willem Mieras Sinds vijf jaar houdt Joost van Mierlo (37) zich bezig met de juridische gang van zaken binnen de TVM-wie- lerploeg. Zelf vindt de advo caat van het Bredase kantoor Van Wijmen Nouwen, die is gespecialiseerd in arbeids- en vennootschapsrecht, het niet toevallig dat hij in de wielersport is verzeild ge raakt. „Ik ben van jongs af aan een wielerfreak." Vanwege de vakantie van een van zijn kantoorgenoten, die belast was met de juridische zaken van TVM, nam Van Mierlo de wielerploeg vijf jaar geleden tijdelijk onder zijn hoede. Eerst stond hij ploegleider Cees Priem bij in een arbeidsrechtelijk geschil met een voormalig TVM-ren- ner. Vervolgens was hij be trokken bij de beëindiging van de samenwerking met Polis Direct, de in opspraak geraakte co-sponsor van de ploeg. ,,Het klikte meteen met Cees Priem", aldus Van Mierlo. „Voor zowel de cliënt als de advocaat is een goed per soonlijk contact van groot belang. De afgelopen jaren is er een band gegroeid tussen Cees en mijEen onbeschre ven blad in de wielerwereld was Van Mierlo niet toen hij aan de slag ging bij TVM. „Ik ging vroeger vaak naar het wielrennen kijken. De Tour, klassiekers, maar ook ker- miskoersen: ik vond het alle maal even prachtig." Behalve wielrennen wordt Van Mierlo zijn leven lang al in de ban gehouden door die andere grote passie: NAC. De liefde voor de Bredase voet balclub werd hem met de paplepel ingegoten door zijn vader, die afkomstig was uit de stad van de Noad Adven- do Combinatie. Waar het gezin-Van Mierlo ook woon de, in Amsterdam, Roer mond of Den Bosch, de thuiswedstrijden van NAC werden nooit overgeslagen. „Vanaf mijn vijfde bezocht ik met mijn vader alle thuis duels van NAC", herinnert Van Mierlo zich. „Eerst van uit Roermond, later vanuit Den Bosch. We zijn begonnen op de eretribune, in het oude stadion aan de Beatrix- straat. Later gingen we op de spionkop staan, en toen ik ouder werd, kwamen we te recht in het vak van de latere B-side. Het avondje NAC be stond in het begin nog niet. Het was een middagje NAC, omdat er nog geen goede ver lichting was. Ik deed mijn sjaal om en nam mijn vlag mee, waarop ik met stift 'NAC' had gekalkt. Dat ging elke zondagmiddag hetzelf de." Sinds 1989 woont en werkt Van Mierlo in Breda. Ook in het nieuwe Fuji-stadion van NAC heeft hij inmiddels zijn plaats gevonden. Namens het advocatenkantoor waar voor hij werkt, beheert hij vier business-seats in het stadion. Ondanks de tegen vallende resultaten van dit seizoen, zal Van Mierlo de club nooit laten vallen. „Dat zit niet in mijn aard." Joost van Mierlo (midden) voert tijdens het verblijf in Frankrijk overleg met Cees Priem (links) en Jan Moors in de straten van Reims. foto Lex de Meester TVM-advocaat Joost van Mierlo verlaat het hof van beroep in Reims nadat bekend is geworden dat in de beroepszaak van Cees Priem een procedurefout is gemaakt. foto Ruben Oreel ning moesten houden. Daar kwam bij dat de nieuwe Franse regering een politiek van 'schone handen' wilde voeren. Ik heb nog met minister Korthals van justitie rond de tafel gezeten, maar ook hij kon weinig doen." Van Mierlo vermoedt dat vanuit de Franse politiek druk is uitgeoefend op het ge recht van Reims om zich te blijven vast- bij ten in de TVM-zaak, ook toen harde be wijzen tegen de ploeg achterwege bleven. „Het ging niet alleen om culturele, maar ook om politieke motieven. Ten tijde van de TVM-zaak werd de nieuwe Franse do- pingwet in het parlement behandeld. Hoewel ik het niet hard kan maken, ver moed ik dat de ma nier waarop met onze zaak is omge sprongen, daarmee te maken heeft ge had. Maar dat wil nog niet zeggen dat TVM en Farm Frites tegen de be strijding van do- pinggebruik zou den zijn. Het is juist goed dat er werk wordt gemaakt van het dopingpro bleem. Als je het elke sporter zou vragen, zegt hij bo vendien diep in zijn hart 'ja' tegen do- pingvrije sport. Madrolle heeft ooit eens beweerd dat elke renner doping gebruikt. Toen heb ik haar het klassement van de Tour laten zien, waarin Ivanov op dat moment als eerste TVM'er op plaats 49 stond!" Voor even is Van Mierlo bereid om als ad vocaat van de duivel plaats te nemen op Madrolle's stoel. Zou hij hetzelfde hebben gedaan als hij de onderzoeksrechter was geweest? „Het is niet verstandig geweest om medicamenten te vervoeren in een au to van een wielerploeg", geeft hij toe. „Ik begrijp dat de Franse justitie daar kri tisch tegenover staat. Ik ken Andrei Mi chailov als een uitermate kundig man, die weet waarover hij praat, maar het is op zijn zachtst gezegd dom geweest.dat hij de EPO, die bestemd was voor een zieken huis, in een wagen van TVM heeft laten vervoeren. Als hij dat niet had gedaan, was het hele circus nooit op gang geko men." Festina In de ogen van Van Mierlo was de geli j ktij- dig in Lille spelende Festina-affaire, waarin systematisch gebruik en structu rele verstrekking van doping binnen de Franse formatie aan het licht werd ge bracht, niet bevorderlijk voor het verloop van de dopingzaak rond TVM. „Het gaat namelijk om twee volstrekt niet te verge lijken zaken. Overigens wordt in Lille heel anders tegen ons land aangekeken dan in Reims. Reims is een provinciestad je, waar de mensen een gekleurd beeld van Nederland hebben. Ze denken dat het hier één groot Sodom en Gomorra is. Dat is overdreven. Toch moet ik toegeven dat mijn oog tegenwoordig steeds vaker valt op aftandse Franse wagentjes, die hier in Breda tijdens het weekend hasj komen kopen." „Gaandeweg het onderzoek is Madrolle gaan inzien dat de TVM-zaak niet te ver gelijken was met de Festina-affaire. De bevindingen van mevrouw Bressolle, die beweerde EPO te kunnen opsporen, zijn door ons van tafel geveegd. Als Bressolle gelijk had gehad, zou ze de Nobelprijs hebben gewonnen. Gezien de gerede twij fel aan de onderzoeksmethode die Bres solle had gebruikt, valt de grond oi^der de zaak weg. Want het hele onderzoek draai de toch niet om één renner die amfetami ne en één die cannabis had gebruikt?" Cruciaal Volgens Van Mierlo is de door Laumosne gemaakte vormfout van cruciaal belang geweest voor het vertrek van het TVM- trio uit Frankrijk. Omdat de officier van justitie verzuimde een formulier binnen de daarvoor gestelde termijn te onderte kenen, kon Cees Priem volgens zijn advo caten plotseling gaan en staan waar hij maar wilde. „Ze konden Cees niet langer vasthouden, maar wij hebben toen be wust een compromis gesloten", legt Van Mierlo uit. „We hadden hoog spel kunnen spelen door zomaar te vertrekken, maar de kans was aanwezig dat Cees dan zou worden opgepakt. Daarom hebben we in goed overleg een datum van gezamenlijk vertrek vastgesteld, inclusief Moors en Michailov." Sinds vrijdag 4 december, de dag van de terugkeer naar Nederland, heeft Van Mierlo geen contact meer gehad met de Franse justitie. Hoewel hij vermoedt dat het onderzoek stilligt, verwacht de advo caat niet dat van uitstel afstel komt. „Ik kan me niet voorstellen dater geen rechts zaak komt. Madrolle zal de zaak hoe dan ook voor de rechter willen brengen, al zou dat tot vrijspraak leiden. Dan heeft zij in elk geval haar werk gedaan en valt haar niets te verwijten. Maar ik kan niet in schatten hoe lang dat nog gaat duren. Misschien willen ze de zaak pas na de Tour weer oppakken. Dat zou verstandig zijn, want het fietsen moet weer centraal komen te staan. Nogzo'n jaar en de kans is groot dat het koer sen in Frankrijk naar de filistijnen is." De kans dat TVM naar de filistijnen wordt geholpen door de nasleep van de dopingaffaire, acht Van Mierlo klein. „De ploeg is sterker uit deze af faire gekomen. Tij dens de afwezig heid van Cees is de organisatie zeer kritisch bekeken. Dat was heel ver frissend. Cees was altijd de kapitein, maar het werk dat hij deed was eigen lijk teveel voor één man. De ploeg is naar ^lkaar toegegroeid. Ze zijn samen wijzer geworden. De leiding van TVM en van Farm Frites heeft de zaken goed aan gepakt. Het zijn echt twee klassespon sors. Al in augustus maakten ze bekend dat ze verder wilden met de ploeg. Dat was van groot belang, want de pijn moest uit de lucht. En iedereen die ze wilden houden, is gebleven. De ploeg is niet voor niets dit jaar zonder al teveel discyssie weer aangewezen voor de Tour." In afwachting van het vervolg van de TVM-affaire heeft Joost van Mierlo zijn dagelijkse werkzaamheden weer opge pakt. Een mediatraining is echter nog al tijd niet aan hem besteed. „Tijdens de TVM-zaak ben ik vanzelf in mijn rol ge groeid", aldus Van Mierlo. „Alleen mijn twee kindei-en begrepen soms niet waar ik mee bezig was. Dan zat ik naast hen op de bank, terwijl ze me tegelijkertijd op tele visie zagen. Maar ze waren heel begaan met het lot van Cees. Als ik weer naar Frankrijk vertrok, gaven ze me wel eens tekeningen mee die ze hadden gemaakt. 'Voor Cees', zeiden ze dan." Sven Remijnsen en Frits Bakker

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1999 | | pagina 43