is meer dan
een
sport
Karate
Samenwerking leidt tot succes
Edwin Arens
is terug op
het oude nest
PZC
Stormvogel wil
revanche nemen
sport vrijdag 26 februari 1999 bw 31
Kissinger Dorus Luitwieler een van Neerlands hoogst geklasseerde docenten
Karatedocent Dorus Luitwieler (links): „Karate is behalve een sport ook een levenswijze waar een verhaal achter zit." foto Ruben Oreel
sport. „Ik ben destijds begonnen
bij Dick van de Luer, grondleg
ger van het karate in Zeeland en
Brabant. Na een aantal jaren
ging dat toch wel goed, en werd
ik steeds hoger in rang. Ik ben
toen zelf les gaan geven hier in
Vlissingen."
De Zeeuwse karatetop bestaat
ruwweg uit een stuk of vijf per
sonen Op één na trainen ze alle
maal in Vlissingen. Net als Luit
wieler zijn Jan Duijvelaar, Peter
Flipse en Gijsbert Donker alle
maal bloedfanatiek en bezitten
ze een hoge rang. „We trainen al
zo'n twintig jaar met elkaar",
vertelt Dorus Luitwieler „Dat
maakt wel duidelijk dat we seri
eus met de sport bezig zijn." De
andere drie karateka's knikken
instemmend.
Eilandje
Zeeland is op karategebied een
eilandj^. Omdat de Nederlandse
Bond geen interesse in de Vlis-
singse sporters toonde, weken
Luitwieler en de zijnen uit naar
België. „Daar werden we wel
voor vol aangezien. Bovendien
is het karate in België beter ont
wikkeld dan hier. Die vierde dan
had ik als lid van de Nederland
se Karatebond nooit gehaald."
De Japanse vechtsport is voor
de liefhebber. Wie karate wil be
oefenen moet daar ontzettend
veel tijd in steken en vooral ge
duld hebben. „Dat maakt de
sport in mijn ogen zo mooi",
mijmert Luitwieler, van beroep
loodgieter. „Karate heb je nooit
helemaal onder de knie, het
blijft anders. Het is zo ontzet
tend complex. Daarnaast is het
meer dan een sport. Je leert je li
chaam beheersen, ontdekt hoe
veel spieren er eigenlijk zijn.
Het gaat om de zogenaamde bu-
do-gedachte: het gebruiken van
karate om lichaam en geest te
ontwikkelen. En op oudere leef
tijd kun je er nog op redelijk ni
veau mee doorgaan. Dat is ook
een pluspunt."
Die enorme toewijding en de ve
le tijd die er in gestoken moet
worden ontmoedigt jongeren.
Dit ervaart de Vlissinger zelf
ook. „Ik krijg wel eens jongeren,
die de sport willen leren. Ik vind
dat prima, maar voor je een
beetje resultaat ziet, ben je drie
jaar verder en dat kunnen ze
vaak niet opbrengen. Dan stop
pen ze weer. Zo blijven er weinig
over. Dat is niet alleen bij ons zo,
maar in heel Nederland. Het zal
altijd wel een klein groepje blij
ven dat echt fanatiek met de
sport bezig is. Eindjaren '70 was
het even heel groot met Kung Fu
en de Bruce Lee-films, maar dat
is nu allemaal wat minder.
Wedstrijden en toernooien zijn
er ook niet echt veel. „Niemand
organiseert iets", zegt Luitwie
ler. „Wij houden vijf keer per
jaar een stage, waarbij grote ka
rateka's trainingen geven. Ie
dereen kan daar aan mee doen,
maar meestal is het alleen deze
groep die er is Onze sport is sim
pelweg niet bekend en niet zo
populair, en dat merk je soms."
Niet agressief
Karate valt onder de noemer
vechtsporten. „Terwijl dat toch
écht niet zo is", beweert Dorus
Luitwieler. „Het is een verdedi-
gingssport, helemaal niet agres
sief. We rammen elkaar echt
niet in elkaar of zo. Karate is
meer dan een sport. Het is een le-
venswijze waar een verhaal
achter zit en een sport vol tradi
ties."
Vooral dat laatste valt meteen
op. Het karate bestaat uit vele
gebruiken, maniertjes en ver
plichtingen. Luitwieler vindt
het bij de sport horen. „Hoewel
de sport tegenwoordig in Euro
pa groter is dan in Japan zijn al
le regels en instructies in het Ja
pans. Zo leer je nog wat van die
taal. Wat het buigen vooraf en
achteraf betreft: dat is eerbied
voor je tegenstander tonen.
De Zeeuwse karateka is dage
lijks met zijn sport bezig. Naast
het pure karate ook met allerlei
varianten. „Ik vecht ook met de
bo, dat is een lange stok, en met
de sei, een kleine drietand. Dit
doe ik voor de afwisseling, om
dat ik veel aspecten van de sport
wil beheersen."
Dorus Luitwieler is volkomen
idolaat van karate. „Ik ben er
absoluut aan verslaafd, dat kun
je wel stellen. Samen met mijn
vrouw komt het op de eerste
plaats in mijn leven. En ik moet
er even bij zeggen dat ze me al-
tijdsteunt, Dat is best bijzonder,
want veel professionele karate
ka's zijn gescheiden." Zijn ge
voel over zijn sport verwoordt
Luitwieler met een brede grijns
op zijn gelaat. Karate geeft een
goed gevoel, ik kan er alles in
kwijt. Het is naar een climax
toewerken. Héél lekker."
oor Jasper van der Bliek
it
le LISSINGEN - Zijn voet
laakt een trapbeweging, maar
ij raakt zijn tegenstander net
iet. Begeleid met een 'hay'-
reet lanceert hij vervolgens een
anval met zijn arm, zijn oppo-
ent pareert knap. Dan is het
enoeg geweest. De hele groep
aal in de kleermakerszit op de
rond zitten. Hij prevelt een
aar woorden in het Japans.
Kilte. Dan staat karateka Do-
as Luitwieler (52) op en maakt
en buiging naar zijn leerlingen,
edoen hetzelfde. De training is
(gelopen,
een zaaltje in sporthal Bas-
ensburg in Vlissingen geeft
.uitwieler twee keer per week
aan een groepje van zo'n
eertien karateka's. Op de Sho-
akan Karate Academie Zee-
ind wordt op behoorlijk niveau
«sport. De docent is zelf één
an de hoogst geklasseerde ka-
ateka van Zeeland, van Neder-
and zelfs. „Afgelopen zondag
eb ik in Luxemburg de vierde
an gehaald", vertelt de in een
it karatepak gestoken Vlissin-
er. „Dat is een behoorlijk hoge
ang, want de dan's beginnen
as na de zwarte band."
)p het niveau van Luitwieler
om je niet zomaar. „Zeker niet.
ben voorgedragen door ie-
land van de Belgische Karate-
ond, waar wij bij aangesloten
ijn. Vervolgens heeft een com-
lissie die voordracht goedge-
eurd, waarna ik in Luxemburg
en examen moest afleggen. De-
ene die uiteindelijk beoordeel-
leof ik goed genoeg was voor de
r.erde dan was Taj Kase. Dat is
en Japanner, en één van de bes-
en ter wereld. Hij bezit de
loogste negende dan. Een hele
er om voor zo'n man te mogen
laan."
li pikke zeven
"oor dat examen moest Luit-
rieler enkele kata's, vechtvor-
aen, laten zien. - Eerst droog,
laarna uitgevoerd op een tegen-
- tander. En ook kihon's, een
ombinatie van verschillende
echnieken, verdedigingen en
anvallen. Het ging hem goed
Blijkbaar was de groot-
leester onder de indruk, want
kreeg voor beide onderdelen
en dikke zeven."
ijfentwintig jaar is de inwoner
an Vlissingen al bezig met zijn
Piet Smallegange (links) en Dimitri Kayser proberen met High Five hogerop te komen.
foto Ruben Oreel
Tijdelijke gestopte Michel Gorsse keert terug bij squashteam
door Peter Godrie
VLISSINGEN - Squashen. Het is een ideale
manier jezelf helemaal te geven. Jezelf een
uur lang alle agressie van het alledaagse le
ven uit je lijf meppen. Zweten van je groot
ste haarspriet tot je kleinste teenhaar. Je
kunt het ook als wedstrijdsport beoefenen.
En dat gaat een Zeeuwse ploeg goed af. On
langs werd High Five/Vlissingen kampioen
in de promotieklasse en promoveerde hier
door naar de tweede divisie landelijk. Nim
mer was een vertegenwoordiger van
Zeeuwse bodem in deze vermoeiende rac-
ketsport tot een dergelijke prestatie geko
men.
High Five/Vlissingen is een combinatie
team van squashploegen uit Goes en Vlis
singen. De formatie, bestaande uit de
Vlissingers Dimitri Kayser (29), Michel
Kokelaar (20), Piet Smallegange (36) uit
Middelburg, Goesenaars Hans Verhaagen
(32) en Jan-Tjeerd van der Meulen (37),
startte het afgelopen seizoen met een beetje
katterig gevoel. In het voorgaande jaar
presteerde het team buitengewoon goed
door net als dit seizoen eerste te worden in
de promotieklasse, een regionale afdeling
met ploegen uit Zuid-West-Nederland.
Door een herindeling van de Squash Bond
Nederland (SBN) ging het feestje van High
Five/Vlissingen niet door. De SBN besloot
namelijk de eredivisie in te krimpen tot acht
teams. Hiervan werden ploegen in de lagere
klassen de dupe, waaronder de Zeeuwse
formatie. Om alsnog van de promotieklasse
naar de tweede divisie te gaan moest High
Five/Vlissingen drie beslissingswedstrij
den spelen. Die waren het team te machtig.
Niet alleen de kater van het seizoen
1997/1998 speelde High Five/Vlissingen
parten, ook de afzegging van Michel Gorsse
(29), tweede man van het team, viel de for
matie koud op het dak. De Goesenaar be
sloot er een jaartje tussen uit te gaan vanwe
ge drukke werkzaamheden en de geboorte
van zijn zoon.
Maar deze week bereikte High Five/Vlissin
gen het goede nieuws dat Gorsse terugkeert
„Ik ga weer spelen en heb er zeker zin in",
bevestigde Gorsse zijn terugkeer. Dat de
tweede divisie een stapje hoger is. maakt
hem niet ongerust. „Dat is een goed niveau
en je speelt tegen de betere squashers." Ook
Smallegange weet nu al dat de promotie
klasse niet is te vergelijken met de tweede
divisie. „Daar kom je zelfs ex-profs tegen."
Naast Gorsse haakte eveneens Marco Kik
kert (31) af. De Vlissinger speelde het afge
lopen jaar twee keer mee, maar trainde te
weinig om het niveau van de promotieklasse
aan te kunnen.
Spannend
Echter, zonder Gorsse en Kikkert bleek
High Five/Vlissingen zijn mannetje te kun
nen staan. Het combinatieteam werkte een
spannende competitie af. dat van eind sep
tember tot en met begin februari liepDe te
genstand kwam van Lancelot en de T uit
Tilburg, het Veldhovense ESCV, Agpo-Bre-
da, Siben uit Roosendaal en het Middel
burgse Squashzzy 1 en 2. Dimitri Kayser,
eerste man van High Five/Vlissingen: „Het
was best wel moeilijk. Naar mijn idee waren
de teams sterker geworden."
Dat bleek ook wel. De laatste drie van in to
taal veertien speeldagen tellende competi
tie moest High Five/Vlissingen winnen om
kampioen te kunnen worden. Vooral de
wedstrijd tegen het eerste van Squashzzy
bleek achteraf van cruciaal belang. Die
moest gewonnen worden en dat gebeurde
ook. Tijdens de resterende twee duels deed
High Five/Vlissingen zijn plicht. Het sleep
te de hoofdprijs binnen en liet Squashzzy 1
met slecht een luttel punt achter zich.
High Five/Vlissingen kan dus terugkijken
op twee fraaie jaren. Want, het is altijd maar
afwachten hoe spelers van twee verschil
lende verenigingen het met elkaar kunnen
vinden. Vanaf het begin van de samenwer
king verliep het harmonieus. Verhaagen:
„We kenden elkaar al wat langer, maar het
moet natuurlijk ook een beetje klikken. Ze
ker als je ver moet reizen voor uitwedstrij
den. Dan moet je wel een team hebben dat
goed met elkaar kan opschieten."
Van het huidige team weet alleen Van der
Meulen niet of hij de tweede divisie als spe
ler gaat meemaken. ..Als tandarts heb ikhet
vrij druk en de kinderen worden ook ouder.
Het is wel te combineren, maar het offer
wordt steeds groter." Een beslissing heeft
Van der Meulen nog niet genomen. ..Ik heb
nog wat speling", doelt Van der Meulen op
het begin van de nieuwe competitie, die pas
in september start.
den gebracht." In principe is
de midachterpositie voor Va
der dus de ideale. Toch voelt
hij iets anders. „Mijn hart
ligt nog altijd in de voorhoe
de". Dat is ook de plek waar
Patrick Vader zijn actieve
waterpololoopbaan begon.
In de competitie nemen
Stormvogel en De Schelde
momenteel respectievelijk
de vijfde en negende plaats
in. Waar Storm-vogel dit sei
zoen tot vijftien punten
kwam na veertien wedstrij
den, behaalde De Schelde er
nog maar acht. Stormvogel
wacht in de ogen van Patrick
Vader nog een zwaar einde
van de competitie: „We heb
ben nog zes wedstrijden te
gaan, waarvan we er nog vier
spelen tegen ploegen die bo
ven ons op de ranglijst bivak
keren. Alleen De Schelde en
Poseidon hebben minder
punten dan wij. Zo krijgen
we nog een thuiswedstrijd
tegen koploper Kempvis. De
uitwedstrijd hebben we nipt
met 7-6 verloren en toen
deed onze huidige keeper
niet mee. Ik ben dan ook be
nieuwd wat dat gaat worden.
Verder denk ik dat we tegen
een ploeg als ZDHC zeker
punten zullen gaan pakken.
Wij spelen namelijk beter te
gen ploegen die zelf ook wil
len waterpoloën, dan tegen
ploegen die het vooral van
het fysieke aspect moeten
hebben. En uiteindelijk ho
pen we dan bij de eerste vier
te eindigen, wat vooraf de
doelstelling ook was.
Tenslotte blikt Vader nog
even vooruit op de wedstrijd
van zaterdag. „In de heen
wedstrijd kon je echt merken
dat het een derby was. Beide
ploegen waren heel gespan
nen. Daarbij kwam nog eens
dathetspel in handenlag van
teleurstellende scheidsrech
ters die het spel heel kort
hielden. Hierdoor was het
vrijwel onmogelijk om goed
waterpolo te laten zien. Mis
schien was dat wel in het
voordeel van De Schelde."
Hij vervolgt: „Volgens mij
moeten we in het begin pro
beren een gat te slaan. Daar
naast zullen we proberen
Cees van Houwelingen, de
angel in de ploeg van De
Schelde, lam te leggen. We
zullen gewoon uitgaan van
onze eigen kracht en daarom
reken ik ook op een overwin
ning."
door Barry van der Hooft
VLISSINGEN - In de laatste
periode van het duel met
Schelde stond Stormvogel,
met nog minder dan twee mi
nuten officiële speeltijd op de
klok, met 7-4 voor. Toch
kwamen de waterpoloërs
van De Schelde alsnog langs
zij (7-7). „Dat hadden we
nooit meer mogen wegge
ven", zegt Patrick Vader,
aanvoerder en topscorer van
Stormvogel.
Morgen (zaterdag) staat in
het Vlissingse zwembad de
terugwedstrijd op het pro
gramma en dan wil Stormvo
gel revanche nemen. Patrick
Vader:.Ik ga er vanuit dat we
deze keer winnen, want ge
zien de routine en kwalitei
ten binnen onze ploeg denk
ik dat wij een sterker team
hebben. Daarnaast maakt de
ranglijst het verschil tussen
Stormvogel en De Schelde
ook duidelijk. Toch zullen we
moeten oppassen, want het is
en het blijft een echte derby
en dan weet je het nooit
Vader, die bekend staat als
een allrounder, neemt bij
Stormvogel de plaats van
midachter in terwijl dat ei
genlijk tegen zijn aard is.
„Van origine ben ik een aan
valler, maar sinds Patrick
van Ginneken speler/coach
bij ons is geworden ben ik
achterin gaan spelen. Wij
hebben een beweeglijk team
en Van Ginneken vindt dat ik
met zowel mijn tactische als
met mijn zwemcapaciteiten
de ploeg van achteruit goed
kan sturen. Daarnaast pak ik
vrij veel ballen af en heb ik
een snelle voortzetting waar
mee Jan-Kees Mol zo vlug
mogelijk in stelling kan wor-
Patrick Vader
Edwin Arens speelde bij Patrijzen maar is weer terug bij zijn
grote liefde Kruiningen. Morgen krijgt de ploeg DVO'60 op
visite. foto Willem Mieras
door Vincent de Rijke
VLISSINGEN - Zaterdag
tweedeklasser Kruiningen
neemt het morgen (zaterdag)
op tegen DVO'60, dat al een
plaats in de derde klasse ge
reserveerd lijkt te hebben.
Kruiningen sloot de laatste
twee duels winnend af,
waardoor het voor het eerst
dit seizoen definitief afstand
lijkt te nemen van de degra
datiezone. Een dag later gaat
Zeelandia op bezoek bij Phi
lippine. Een sleutelduel met
het oog op de eerste periode-
titel in de vijfde klasse A
Na 22 jaar trouw het zwart-
geel van Kruiningen te heb
ben gedragen, maakte Edwin
Arens (29) begin dit seizoen
de overstap naar zondag
derdeklasser Patrijzen. Nog
geen half j aar later is hij terug
op het oude nest. Arens zag
zich wegens verplichtingen
op zondag genoodzaakt
overschrijving aan te vragen
naar zijn oude vereniging..
Overigens niet geheel tegen
zijn zin. „Ik ben een Kruinin-
gen-man in hart en nieren",
benadrukt hij.
Maar waarom maakte Arens
dan in hemelsnaam de over
stap naar Patrijzen? „Ik ging
in 's-Heerenhoek wonen en ik
dacht dat het voordelen zou
hebben om bij de vereniging
uit mijn nieuwe woonplaats
te gaan voetballen. Het was
een heel moeilijke keuze,
maar ik had er goed over na
gedacht. Ik ben in 's-Heeren-
hoek komen wonen met het
idee dat het voor de langere
termijn zou zijn. Dus ik heb
die beslissing ook genomen
met het oog op de integratie
en de sociale contacten."
Onderschat
Maar ondanks dat hij er goed
over na had gedacht, viel het
verlaten van zijn 'oude lief
de' hem toch zwaarder dan
verwacht. „Je beseft pas wat
je mist als je weg bent. Dat
had ik een beetje onderschat.
Vooral het contact met mijn
broer Robin miste ik enorm.
Ik was gewend samen met
hem te trainen, we gingen sa
men naar de wedstrijden en
we praatten samen over
voetbal. Dat was allemaal in
eens voorbij. Ik weet nog
goed dat hij na de eerste trai
ning van dit seizoen tegen
mijn moeder zei dat hij me
had gemist op de training."
„Onverwachts kreeg ik ver
plichtingen op zondag in ver
band met mijn werk", ver
volgt Arens, die werkzaam is
bij het Waterschap Zeeuwse
Eilanden („Wij houden de
dijken op sterkte"). „De eer
ste zondagen viel er nog wel
wat te regelen, maar dat
hield natuurlijk snel op. Dan
kun je kiezen voor niet voet
ballen of er alles aan doen om
terug te kunnen komen bij je
oude club." En de Kruinin-
gen-man in hart en nieren
koos uiteraard voor het laat
ste.
Ook sportief gezien maakte
hij mindere-» tijden door bij
Patrijzen. „Ik werd nogal
vaak gewisseld. Maar dat
heeft mijn keuze niet beïn
vloed. Ik heb bij Patrijzen
nooit mijn oude niveau ge
haald. Dat had misschien te
maken met het feit dat je
minder vertrouwd bent bij
een nieuwe club. Het zou
kunnen dat ik te graag wilde
laten zien wat ik kon, maar
dat is allemaal moeilijk te
zeggen..."
In november vorig jaar vroeg
hij overschrijving aan en
sindsdien traint hij wéér mee
met zijn oude teamgenoten.
Edwin werd niet alleen her
enigd met zijn broer, maar
ook met zijn vader Ben Arens
die grensrechter is bij Krui
ningen. En sinds Edwin
Arens terug is op het oude
nest, gaat het beter. Vorig sei
zoen kende Kruiningen een
goede start, maar de ploeg
zakte hierna terug. Nu is het
net andersom gesteld met
Kruiningen. Voor de winter
stop won de Bevelandse
ploeg slechts eenmaal, met
Edwin Arens nu weer in de
gelederen werd al tweemaal
op rij gewonnen. Hierdoor is
het degradatiegevaar ver
minderd. Op 23 januari werd
Dauwendaele met 2-0 ver
slagen en afgelopen week
einde versloeg Kruiningen
het sterke Terneuzense Boys
met 2-1. Spits Edwin Arens
nam zaterdag de volledige
produktie van zijn ploeg voor
zijn rekening. Terwijl hij bij
Patrijzen slechts eenmaal tot
scoren wist te komen in een
half seizoen.
Morgen kan Kruiningen zijn
derde overwinning op rij be
halen als het lelijke eendje
van de tweede klasse D VO'60
op bezoek komt. Hierdoor
zou Kruiningen zich plots
een stevige middenmoter
mogen noemen.
Zeelandia
De Middelburgse zondag-
vijfdeklasser Zeelandia is
sportief gezien aan een sterk
seizoen bezig. Vorig week
einde zag koploper Zeelan
dia de topper tegen de num
mer twee Aardenburg
afgelast worden. Zondag
gaat Zeelandia op bezoek bij
de nummer drie Philippine.
Bij winst heeft Zeelandia de
beste papieren voor het be
halen van de eerste periode-
titel. Ook in het tussenklas-
sement om de tweede periode
gooit Zeelandia hoge ogen.
Dus mochten de Middelbur
gers de directe promotie mis
sen, dan kan de gewilde
promotie alsnog via de na-
competitie worden bereikt
worden.
Zeelandia, dat sinds 8 febru
ari over een nieuw bestuur
beschikt, heeft ambities om
hogerop te komen. De nieu
we voorzitter is de 50-jarige
Wim Vermeulen die van 1984
tot 1991 ook al preses van
Zeelandia was. De vereni
ging heeft definitief gebro
ken met het verleden en stelt
sportieve prestaties in het
vooruitzicht. „Ook wij zullen
in de malle molen mee moe
ten draaien", zegt de kers
verse voorzitter. „Daarom
kunnen de spelers van het
eerste elftal iets tegemoet
zien bij een gelijkspel of
winst. We hanteren overi
gens wel een gelijk betalings
systeem, we proberen het
heel beschaafd te houden."
De ambitie van Zeelandia
heeft meer om het lijf dan
promotie naar de vierde klas
se. Vermeulen: „We moeten
proberen een stabiele factor
te worden in die vierde klas
se. Als dat gelukt is kun je je
bakens altijd weer verzetten.
Maar dat geldt wel voor alle
leden van de club. We zullen
vandaag op vierde klasse-ni
veau moeten denken om er
morgen te kunnen spelen. Op
het moment ziet het er alle
maal leuk uit. maar we moe
ten voorkomen dat we als een
jojo in en uit die vierde klasse
gaan vliegen. Daarom is Piet
Puype, die zijn contract ver
lengd heeft met een seizoen,
voor ons een heel goede trai
ner om."
Zeelandia ziet zich genood
zaakt te investeren in de toe
komst. Op dit moment heeft
de Middelburgse club een re
latief oude selectie. „We zul
len aantrekkingskracht op
spelers van buitenaf moeten
uitoefenen. Ook zullen we in
vesteren in een technische
staf, die voor uitstraling
moet zorgen. We vragen spe
lers van het eerste elftal om
de jeugd te trainen. Daar
naast zijn we van plan een
jeugdcoordinator aan te stel
len."
