w Ook Klok snapt niet alle trucs Kazan laat mensen in een wonder geloven Line-dancing op country-festival in Karrewiel verscht) -=r Jonge choreografen brengen nieuw dansspektakel 30 Romantiek is een vaste inspiratiebron voor Stef Bos 31 Aangeklede stoelen in Gorinchem 33 woensdag 24 februari 1999 Kapelle heeft veel treinen in het klein 35 Malicks oorlog woedt vooral in de hoofden van mensen 36 Hans Klok was zeventien toen hij een tip kreeg van een wijkagent uit IJmuiden. „Die zei: niet zeggen dat je 't van mij weet, maar er is een nieuwe nachtclub geopend in Am sterdam en ik heb gehoord dat ze op zoek zijn naar variété artiesten. Er is al een messenwerper. Ze hebben ook al een rolschaatsnuminer, maar nog geen goochelaar. Als ik jou was, zou ik maar eens gaan praten." door Jan D. Swart Klok: „Nu was ik vroeger een beetje een held op sokken. Dus in plaats dat ik er met veel lef op afstapte, schreef ik een brief, deed er een paar foto's bij zodat ze zouden zien dat ik in een smoking best goed voor de dag kon komen en jawel, na een paar dagen kreeg ik ant woord. Kom maar. Mijn vader mee natuurlijk de eerste keer, want die vertaalde een nacht club gelijk in hele foute boel." „Ik was een doorsnee jongetje met kort blond haar, dat eruit zag als iedereen, vlees noch vis. Niet impopulair, maar ook niet populair. Nee, niet met mezelf in de knoop. Gewoon niet geïnteresseerd om vrien den te hebben. Ik zat altijd maar op m'n kamertje en maakte van karton m'n trucs. Dat is het hele verhaal. School interesseerde me niet. Ik heb de mavo niet afgemaakt, de grafische school niet. Dat zag ik allemaal niet zitten. Ik wil de dit worden wat ik nu ben." „Gek eigenlijk, maar dat stond voor mij al vast toen ik negen, tien jaar was. En het mooie van m'n ouders heb ik altijd gevon den dat ze erin geloofden. Want ik was niet lui. Zelfs ver re van dat. Ik trad op tijdens kinderpartijtjes en op scholen. Honderd piek hier, honderd piek daar. Dat geld investeerde ik vervolgens in nieuw materi aal, waardoor ik ook gevraagd werd bij carnavalsverenigin gen en bedrijfsfeesten. Toen werd het tweehonderd piek hier en tweehonderd piek daar. Het werd een eenmansbedrijf je, maar dan zonder admini stratie." Op slot „Ik repeteer met een slot op m'n deur, want ik kan zoals je zult begrijpen geen pottenkij kers gebruiken. Zelfs m'n moeder moet eerst kloppen. Juist mijn moeder, zou ik bijna zeggen. Aan m'n broer zou ik nog wel kunnen vertellen hoe alles werkt. Die houdt z'n mond wel. Maar voor m'n moeder durf ik op dat punt m'n hand niet in het vuur te steken. Mijn moeder is gewoon een moeder. Die staat oneindig ver van die showbusiness af, die weet dan wel dat als ik op een punt van een speer ronddraai dat het safe is, maar tegelijker tijd denkt ze: hij zegt dat nou wel. Dus is ze nieuwsgierig. Maar het is een nieuwsgierig heid die ik niet helemaal ver trouw, moet ik je zeggen. Ze heeft een te groot gevoel voor humor en een te groot enthou siasme om iets door te willen vertellen. En dat kunnen we niet hebben." „En natuurlijk zijn er trucs die ook ik niet snap. Maar die koop ik dan van Bill Smith in Las Vegas. Die man heeft daar een heel klein fabriekje voor exclusieve afnemers. En die moeten in onze wereld bekend zijn, want als jij er morgen heen vliegt en dertigduizend gulden op tafel legt voor een act, in de hoop dat je die mis schien een week later voor veertigduizend gulden aan mij kunt verkopen, want ik zie je al rekenen, dan maak je nul komma nul kans. Het is een ge sloten en beschermd circuit. Die man heeft een geweldige grote catalogus en als ik niet toevallig een paar jaar geleden daar in Las Vegas was gaan op treden, had ik nooit iets bij hem kunnen kopen. Hij moet weten wie je bent en wat je re ferenties zijn." Variaties „Veel acts heb ik samen met m'n vader gemaakt. Vaak zijn grote trucs variaties op kleine. Als je een dobbelsteen kunt la ten verdwijnen, kun je ook een mens laten verdwijnen. In die geest moet je denken. En dan weet ik wel dat je een dobbel steen kunt opvouwen en een vrouw niet, maar een vrouw is weer lenig. Het gaat in ons vak maar om een paar principes. Verdwijnen, verschijnen, ont snappen, in stukjes zagen, zweven en van A naar B ver plaatsen. In de basis is dat alles waar het om draait. Ik maak het alleen spectaculairder, ik bouw een achtergrond van een rotsgebergte en een waterval. Terwijl ze ook zou kunnen zweven op een leeg toneel, want zweven doet ze. Nie- •Akers tern1 het theater- u een goede Twee ingei» Dit** cbrt» eena^ rtaineT nïöge" OÖT -ente treden etifteïvz, t\\vtsloVU Stadssc Twee HansKaxan®" theater. xonw<*f spre maa\eenge8P mand kan met de zwaarte kracht spotten, maar zij zweeft. En dat heeft weer niets met haar lenigheid te maken, want ik kan jou ook laten zwe ven. .Daar merk je niets van; je hoeft alleen maar stil te liggen En als het gebeurd is, weet je nog niet hoe het ging." „Dusmet andere woorden: er zijn ook trucs die zichzelf be veiligen. Die kan je alleen maar onder de knie krijgen als je zoals ik bijna twintig jaar ervaring hebt. Soms heb ik voor het laten verdwijnen één seconde en in die ene seconde moet het wel gebeuren. Dus de mensen die zeggen: ja maar, bij jou kan nooit iets fout gaan, die vergeten één ding en dat is dat de truc op zich ons niet in gevaar brengt, maar wel de snelheid die we erin gebracht hebben. We moeten dus met grote motoren draaien. En daarom is de concurrentie ook zo klein, want die ander heeft altijd een achterstand van achttien jaar." Hans Klok, Magic live on stage, morgen (donder dag) in de Stadsschouw burg van Middelburg, 20 uur. De mond van magic-entertainer Hans Kazan maakt nogal wat overuren. Woorden vechten niet zelden om voorrang bij het naar buiten komen. Maar hij is heus niet altijd zo. „Ikkan ook heel goed luisteren. Nee, echt! Als ik soms weer eens laat thuiskom vind ik het heerlijk om met mijn vrouw Wendy een pizza of zo te gaan eten en gewoon eens lekker bij te praten. En vaak genoeg laat ik haar het woord doen. En dan vraagt ze weieens: praat ik niet te veel? En dan zeg ik: nee hoor." Kazan trekt daarbij een zeer vol daan gezicht. Illusionist Hans Klok: „Mensen die zeggen: bij jou kan niets fout gaan vergeten, dat de truc op zich ons niet in gevaar brengt, maar wel de snelheid die we erin gebracht hebben." door Herman Elzinga Heel tevreden is Kazèn inmid dels ook over het feit dat hij bij RTL 4 volop bezig is met een nieuwe serie magische shows. „Ik wilde dat twintig jaar gele den al, maar toen was niemand geïnteresseerd. Maar toen ik met de Magic Show in het the ater optrad heb ik de bazen van RTL een avondje uitgeno digd en ze waren meteen om. Kazan was toen natuurlijk wel al een bekend gezicht op de te levisie. Dankzij het dagelijkse spelletje Prijzenslag, waar ge middeld een miljoen mensen naar keken en waarvan zo'n achthonderd afleveringen zouden worden gemaakt. An dere kwisjes en spelshows (Denksportkampioen, Let's Have A Party) volgden, maar scoorden toch niet zo goed. Kazan leek ook minder en thousiast, al zou hij het zelf niet toegeven. Hij had zijn zin nen gezet op een eigen show vol met goochelen, illusies en magic. En die kwam er. Op tv, maar ook in het theater. Daar is een van de bekendste magic- entertainers van Nederland te zien met zijn zonen Oscar en Renzo. Die zonen hebben in middels, samen met hun assis tente Maria, naam gemaakt als de illusionistengroep Magie Unlimited en een jaar geleden trad dit magische trio op in Las Vegas. Zo voeren vader en zonen hun publiek in het thea ter mee in hun eigen wonder lijke wereld van de illusie. Verslindend Kazan is een gezinsman. Maar ook een beetje een 'loner'. Werkt graag in zijn eentje en zou ook niet anders willen. „Al is het bedenken van al die shows wel een heel karwei. Voor het theater maak je één show en die kun je dan verder opbouwen. Maar het moeilijke en verslindende van tv is dat het iedere keer anders moet zijn en het moet in één keer goed zijn. Heel arbeidsinten sief." Hij is veel op pad. Doorzijn theatershows, maar hij be geeft zich enthousiast in het schnabbelcircuit van de feest - en personeelsavonden. Maar opent ook winkels, introdu ceert sprekers bij symposia van het ministerie van onder wijs en ga zo maar door. ,,'s Middags sta je op een wan kele boerenkar en 's avonds begeef je je tussen de bankdi recteuren. De ene klus levert vaak ook weer contacten op voor de volgende. En die af wisseling houdt het vak leuk. Maar het klopt dat het soms een wat eenzaam bestaan is. Maar dat vind ik niet erg. Ik zoek het zelfs een beetje op. Ik ben graag alleen. In mijn vrije tijd doe ik liever iets met Wen dy dan dat we ergens heen moeten waar een groot gezel schap is. Daar moet ik me echt toe zetten. Voor mijn werk leg ik makkelijk contacten, maar privé is dat veel moeilijker. Dat kost me veel energie, aan het eind van zo'n avond ben ik dan doodop." Minkukel Was Hans Kazan vroeger een jongetje dat op verjaardagen tussen de schuifdeuren zijn trucs uit de goocheldoos op nietsvermoedende familiele den uitprobeerde? Niet pre cies. Het verhaal over hoe Hans Kazan zijn hart ver pandde aan het goochelen is een anekdote van het gehalte waar ze in Hollywood een moord voor doen bij het ver zinnen van een biografie voor een nieuwe filmster. „Toen ik een jaar of negen was werd er bij ons in de buurt een baby ge boren. Ik ging daar kijken en de kraamverzorgster deed toen een truc met een lucifer doosje. Ik stond er helemaal versteld van. Iedere dag deed ze hem weer en toen ze bij dat gezin wegging heeft ze me uit gelegd hoe de truc werkte. Je moet weten dat ik toen een heel verlegen jongetje was, een echte minkukel. Ik durfde niets te zeggen, hoorde ner gens bijMaar door die truc met dat luciferdoosje kon ik eindelijk iets wat niemand an ders lukte en hoorde ik erbij. Vanaf dat moment was ik ook gefascineerd door het gooche len." De rest is geschiedenis. Neder lands kampioen, eerste op het wereldcongres voor de goo chelkunst. Hij bespeelde de podia in alle delen van de we reld. Ze kennen hem inmiddels overal, die minkukel van toen. De legendarische Fred Kaps is zijn grote voorbeeld. Kazan: „De truc zelf is niet zo belang rijk, wat telt is hoe je hem doet. Kaps zei altijd: veel mensen doen trucjes, maar de meesten worden nooit een goochelaar. Wat je doet is een illusie creë ren, je laat mensen geloven in een wonder." In een tijd dat veel illusionis ten steeds grotere shows op po ten zetten met moderne toeters en bellen lijkt het wel of we bij Hans Kazan eerder terug in de tijd gaan. „Die grote spectacu laire shows van David Copper- field of Siegfried Roy spre ken mij niet zo aan. Toen hij nog erg goed was is Paul Da niels jarenlang een voorbeeld voor me geweest. Die kon met weinig puur entertainment maken. Ik hou zelf ook meer van klein en persoonlijk. Hoe knap die grote shows ook in el kaar zitten, het raakt m'n ziel gewoon niet. Die knusse, ge zellige, gemoedelijke sfeer wil ik ook graag behouden. En ik heb het gevoel dat de mensen het ook weer gaan waarderen. Ik kan in elk geval niet anders en ik wil ook eigenlijk hele maal niet veranderen." Hans Kazan Magic Mys- teryshow, zondag om 20.15 uur in Theater Mond- ragon Zierikzee. door Mariëtte Hitzert Het festival wordt geopend met een optreden van country- zanger Michael Weston, die te vens de presentatie verzorgt. „Hij roept ook de dansers op de vloer. Het is in de country-en westernwereld normaal dat mensen spontaan gaan dan sen. Dat gebeurt onder leiding van een persoon, die zegt wel ke line-dance er uitgevoerd wordt", legt De Graaf uit. „Maar mensen kunnen ook verzoeken indienen." Na het optreden van Weston staat de close-hannonygroep Outbound op het programma. Outbound is geformeerd rond drie zussen: Bea en Mirjam Pot en Anja Kuiper en zanger/ ra- diopi'esentator Wim Pols van het EO-programma Country Tail. Het viertal zingt 'christi an and positive country', over wegend eigen werk, maar ook bekende Amerikaanse songs. Omdat de groep vooral 'luis terliedjes' zingt, vindt het op treden plaats rond etenstijd. Daarna neemt zangeres San dra Vanreys plaats op het po gen, tien uur 's avonds is het echt afgelopen. Het is ook het enige publiek dat je op zon dagmiddag kunt bereiken." B B Country Festival, zondag in bar dancing 't Karrewiel in Koudekerke, aanvang 15.00 uur In bar-dancing 't Karrewiel in Koudekerke vindt zondag het B B country-festival plaats. Het festival, met vier li ve-acts, een barbeque en een kleding- en sieradenbeurs is georganiseerd door André de Graaf van restaurant Beef Beans in Vlissingen en Eric Dronkers van 't Karrewiel. Volgens De Graaf is het de bedoeling dat het festival jaar lijks terugkeert. „Het is een try-out. Als het aanslaat, brei den we het verder uit, met tenten op het parkeerterrein bijvoorbeeld." Savannah Zanger en presentator Michael Weston Sandra Vanreys olievlek verspreid." Line-dancing is typisch een hobby voor 'de gewone man'. „Het gaat om de gezelligheid. Het is een echt familiegebeu ren. De kinderen, opa en oma, iedereen gaat mee, met een mandje broodjes onder de arm. Vandaar dat country- en westem-happenings vooral 's middags plaatsvinden. Omne- Outbound dium. Maar liefst zeven keer werd ze tussen 1985 en 1995 uitgeroepen tot 'Nederlands nummer 1 countryzangeres'. Vanreys is uitgegroeid van couhtry-zangeres tot all round vöcaliste die nationaal en internationaal optreedt en gerégeld op televisie te zien is. Sandra Vanreys wordt tijdens haar optreden begeleid door 'Savannah, het 'klapstuk' van de avond. „Daarmee ga je uit je bol", belooft De Graaf. Savan nah, van ooi-sprong een coun try-band, maakt geregeld uitstapjes naar andere mu ziekstijlen als rock 'n roll, reg gae, house, pop en blues.De or ganisatoren hebben bewust gekozen voor vier verschillen de country-stijlen. „Maar de muziek is afgestemd op line- dancing. De beentjes gaan van de vloer." Organisator André de Graaf besloot een country- en wes- temfestival te organiseren naar aanleiding ken uit zijn klantenkring. „Michael Weston heeft wel eens opgetreden in het restau rant, maar voor een festival heb je een grotere ruimte nodig. Zo kwam ik uit bij 't Karrewiel." De Graaf staat versteld van de enorme hoe veelheid reacties die hij kreeg op zijn initiatief. „Ik wist niet dat er zoveel country'- en wes ternclubs waren. Het leeft enorm. Het line-dancing heeft zich de laatste jaren als een

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1999 | | pagina 29