Valentijnsdag? Strak!
te
PZC
Jan wacht op echt ijs
Dief in de klas
Anna Maj
durft
te strijken
10
riool
Schaatsen
Aftelkalender
yedccAt
donderdag 11 februari 1999
STICHTING NEDERLANDSE
KIN D E RJ U RY
Nou vooruit. Nog één keertje
dan. Speciaal voor de foto
graaf wil Jan Breur (16) zijn
kunstje nog wel even laten zien.
Schoenen uit en op de sokken.
Links-rechts, links-rechts.
Handen losjes op de rug. Het
gaat niet van harte. Natuurlijk
niet. Zo'n schaatsplank is voor
een schaatser maar een hulp
middel.
Echt ijs, daar zit Jan op te wach
ten. Maar op het Schenge bij
zijn woonplaats Oud-Sabbinge
dobberen de eendjes vrolijk
snaterend rond. En de barome
ter wil voorlopig, ook nog niet
dalen. Natuurijs zit er op korte
termijn niet in. Geen nood. Jan
zoekt het ijs wel op. In Den Haag
bijvoorbeeld „Elke zaterdag
morgen gaan we met leden van
IJsclub de Poel naar De Uithof",
vertelt hij. „Om half zes ratelt de
wekker en rond een uur of acht
loop ik m'n eerste warming-
uprondje."
Daarna begint de echte schaats-
training. Starten en korte
sprints van vijftig meter trek
ken. Oefenen op de bochten.
Kont naar beneden en diep zit
ten. Goed op je afzet letten „En
proberen in je slag te 'vallen'",
legt hij uit Intussen goed uitkij
ken dat je niet tegen iemand
smonstreert een training op de schaatsplank.
foto Willem Mieras
opknalt. Jan: „Kwestie van roe
pen. Er rijden zo'n 300 schaat
sers tegelijk rond. Dan roep je
'Hoog op' en dan moeten de
langzame uitwijken naar de
buitenkant.
Records
Oefening baart kunst. Dat be
wijzen zijn tijden bij het Neder
lands kampioenschap schaat
sen. twee weken terug in
Utrecht. Twee persoonlijke en
Zeeuwse records schreef Jan op
z'n naam. De 500 meter ging in
41.79 seconden. Goed voor een
vijftiende stek bij de B-junio
ren. En met 1.23.53. pakte hij
een twintigste plaats. De 1500
meter - in 2.09.12 - was genoeg
voor een achttiende plaats. Niet
voldoende om mee te mogen
doen aan de 3000 meter. „Maar
met m'n achttiende plek in het
eindklassement was ik dik te-
weden."
Het seizoen is nog niet afgelo
pen. Voorlopig rijdt Jan drie
keer per week richting Den
Haag. Met pa als privé-chauf-
feur..Anders kon ik het wel ver
geten", zegt Jan eerlijk. Sinds
hij in de selectie zit van het ge
west Zuid-Holland en Zeeland
wordt hij ook gesponsord. „Dat
gaat niet om kapitalen, hoor. Ik
krijg m'n kleding en ze hebben
een deel van een trainingstrip
naar Inzeil betaald. Dat was met
kerst. Tien" dagen trainen in een
perfecte omgeving. Ideaal."
Staande start
Voor hem op tafel liggen z'n
trainingschema's voor de ko
mende week. Opgesteld door
trainer Dick de Bles. '2x st.st.',
staat er op te lezenE nR 5Voor
een leek abracadabra. Voor Jan
zo klaar als een klontje. „Twee
maal een staande start en dan 5
minuten rust", legt hij uit.
Op dit moment kan hij het
schaatsen en z'n school nog pri
ma combineren. In Vlissingen
volgt hij aan de Zeevaartschool
een opleiding tot maritiem offi
cier. „Ze geven me alle mede
werking. Ik mag wat vroeger
weg en kan op andere tijden
vakken inhalen. En da's natuur
lijk tof, anders kon ik het wel
shaken."
Wordt Jan Breur de schaatsende
zeeman of de varende schaat
ser? In ieder geval kiest hij voor
water. In welke vorm dan ook.
Hans Segboer
ramon
M'n ring! Mijn ringetje is
weg! Mijn zilveren ring! Ik
had hem in de trommel gestopt
en nu is hij weg!
Boos. nee woest is Ilse als ze na
de handenarbeidles merkt dat
haar zilveren ring gestolen isZe
weet zeker dat het ding - antiek
en nog van haar oma geweest -
heus niet per ongeluk of bij ver
gissing door één van haar klas
genoten is meegenomen. Mees
ter Siep kan er daarom maar het
best meteen de politie bijhalen:
..Ja mees, zeg dat ze bloedhon
den meebrengen. De dader moet
hangen!"
Maar meester Siep is niet van
plan zich te laten meeslepen. Hij
denkt dat het om een flauw
geintje gaat en biedt de onbe
kende 'leukerd' daarom nog een
kans: ..Uit de la van zijn bureau
haalt hij een witte doos tevoor
schijn. Bovemn zit een gleuf.
"We doen het volgende: het lo
kaal hiernaast is leeg want
groep zeven heeft gym. Ik zet
deze doos zo meteen op de tafel
van juf Lies. Daarna gaan jullie
één voor één naar hiernaast. Als
je de ring hebt. stop je hem in de
doos. Niemand kan zien dat jij
het doet. Heb je de ring niet, dan
loopje toch even het lokaal in. Je
wacht een paar tellen en je komt
weer terug. Afgesproken?'"
Als hij gedaan had wat enkele
van zijn leerlingen hem voor
stelden, was de kwestie - zeker
weten - in minder dan geen tijd
opgelost. Gelukkig hield hij wel
het hoofd erbij en dat bood Mie-
ke van Hooft de gelegenheid in
De truc met de doos de spanning
er dik honderdvij ftig bladzijden
in te houden. En meer dan dat,
want haar detective is tegelij
kertijd een boeiend verhaal over
een jongen die het niet echt ge
troffen heeft. Boudewijn heet-ie
en hij doet in de klas zo'n beetje
voor spek en bonen mee. Hij
heeft met niemand ruzie, maar
vriendjes heeft hij niet. En thuis
is het ook niet alles. Zijn ouders
zijn gescheiden en nu zijn moe
der er alleen voor staat, wordt
elk dubbeltje omgekeerd. Geen
wonder dat ze altijd moe is en
om het minste geringste boos
wordt. Op hem... op zijn jongere
broertje Dennis., op de nieuwe
buren uit Iran.
Kinderjury
Mieke van Hooft gaf vorige
week met nog negen schrijvers
en schrijfsters in Amersfoort de
aftrap voor De Nederlandse
Kinderjury 1999. Het is de
twaalfde keer dat lezers van 6
tot en met 12 jaar het leukste
kinderboek kunnen kiezen. Zelf
kreeg ze die populariteitsprijs
in 1990 voor De tasjesdief,
maar ook met 'Sebastiaan rare
banaan', 'Nachtlopers'. 'Kinde
ren ontvoerd'. 'Het doorgezaag
de meisje', 'Treiterkoppen' en
'Straatkatten' gooide ze hoge
ogen. Want al die boeken kregen
van de leden van de grootste
jury van Nederland een - zoals
dat heet - nominatie; of in be
grijpelijker Nederlands: wer
den getipt voor de prijs die door
heel wat schrijvers belangrijker
wordt gevonden dan een Zilve
ren of zelfs Gouden Griffel.
Of Mieke van Hooft met De truc
met de doos (Holland, 24,90)
opnieuw kan winnen? Die vraag
wordt pas op 26 juni om vijf uur
's middags beantwoord tijdens
een speciale televisie-uitzen
ding op Nederland 3. Als je wilt
dat jou stem meetelt, moet je
voor 31 mei laten weten wat jij
het mooiste boek van 1998
vindt. Vraag op school, in de bi
bliotheek of in de boekhandel
hoe je mee kunt doen. En vergeet
niet een jurylidpasje (gratis) te
vragen, want daarmee maak je
kans op een Boekenbon. En ook
die prijs is te mooi om te laten
liggen.
Jan Smeekens
Uit: De truc met de doos van Mieke van Hooft, illustraties van Ruud
Bruijn.
Eind vorig jaar had de Boekie-
boekie-aftelkalender 1999 in de
winkels moeten liggen. Het
kwam er niet van. Maar nu is hij
er: een scheurkalender van 1.8
cm x 13 cm en 4 cm dik met elke
dag een vrolijk gedicht, een
spannend verhaal, een waan
zinnige proef, een overheerlijk
recept, een verlokkende
boekentip, een bijzondere teke
ning, een bizar wetenswaardig-
heidje of iets anders leuks om te
doen.
De kalender is samengesteld
door Bibi Dumon Tak en Jet
Manrho, en wordt uitgegeven
door het NBLC. De prijs was
oorspronkelijk 25,00 Maar
het is inmiddels februari en dus
zal een verstandige boekhande
laar je graag matsen.
Keus genoeg aan kaartjes voor je geheime liefde. foto Lex de Meester
Een kaartje naar je geheime
liefde sturen, een limousine
laten voorrijden of een span
nend lingeriesetje kopen. Over
Valentijnsdag - zondag 14 fe
bruari is het zover - fantaseren
leerlingen van openbare basis
school De Branding en Stedelij
ke Scholengemeenschap Schel-
demond volop.
„Ik geef een cadeautje aan mijn
vader en moeder en zusje", zegt
Sophie uit groep 7 en 8 van De
Branding. Romano stuurt 'iets'
naar haar oom. „Die woont op
Curasao en daarom zie ik hem
niet zo vaak." „Ik stuur een
kaartje naar mijn tante in Lim
burg, want ze is ziek", zegt
Anouk. Maret maakt iets op de
computer voor haar moeder en
Mathieu en Justin gaan een grap
uithalen met iemand. „We ken
nen een jongen die verliefd is op
een meisje", zegt Mathieu.
„Maarzij niet op hem", vult Jus
tin aan. „Misschien sturen we
hem een kaartje en doen we net
alsof het door haar is geschre
ven."
Op Scholengemeenschap
Scheldemond wordt wisselend
gedacht over Valentijnsdag.
Stefan en Ismaël zitten in de
tweede klas mavo. „Ik doe er
niets aan. Ik heb nog nooit iets
gekregen", zegt Ismaël. Stefan:
„Ik ook nietWel hopen ze alle
bei op een kaartje. „Als ik een
kaartje van een meisje krijg,
blijf ik de hele nacht wakker",
denkt Ismaël. „Ik vind het een
leuke traditie, maar het wordt
wel te commercieel", vindt Roy,
vierde klas mavo. „Ik stuur een
paar kaarten naar wat goede
vrienden van me.
Twee meisjes uit de vierde klas
havo en vwo lopen samen met
een jongen uit de derde klas
Bouwtechniek de school uit. Ze
willen alleen iets zeggen als ze
anoniem blijven. „Ik ga een roos
kopen", zegt de jongen met een
grijns op zijn gezicht. „Valen
tijnsdag? Strak. man. Ik hoop
dat mijn vriendje me gaat ver
wennen. Meer zeg ik er niet
over", antwoordt een meisje.
Haar vriendin vindt het wel
leuk om iets te krijgen, maar
stuurt zelf nog geen kaartje.
„Dat doe ik pas als ik een
vriendje heb. Maar dan moet het
wel serieus zijn."
Bas, Dennis, Guido en Jaco, al
lemaal mavo 4. lijken Valen
tijnsdag niet zo serieus te ne
men. „Ik krijg een kaartje van
mijn oma", vertelt Guido.
„Krijg je tenminste nog een
kaartje", grapt Dennis. „Ik wil
niet veel geld uitgeven aan
kaartjes. Hooguit 1,25. Maar
misschien is een bos rozen ook
wel leuk, of een lingerieset. Of ik
laat een limousine voorrijden",
fantaseert Guido. „Ja. ja, en dat
allemaal voor 1.25", reageert
Jaco.
Een e-mail sturen-' „Nee, want
dan zien ze gelijk dat die van jou
is", zegt Bas. Valentijnsdag valt
wel op een zondag en dan wordt
er geen post bezorgd. Geen pro
bleem, vindt Dennis. „Je gaat
zaterdagavond uit en om een
uur of vier donder je zelf iets er
gens in een brievenbus."
Jeroen Vliegenberg
Het is wél mogelijk iemand anoniem
een 'Valentijn e-card' te sturen (w
iow.oberon.nl/nl/e-cards/valen-
tijn.asp)
Andere adressen
www.pi.net/specials/valentijn/
www.bluemountain.com
www.bruna.nl/valentijn
foto Willem Mieras
Het liefst speelt ze muziek van Bach. „Maar popmu
ziek vind ik ook heel erg leuk", zegt de tienjarige
Anna Maj van Ree uit Heinkenszand. Na een paar jaar
algemene muziekles koos ze voor de viool. Violen zijn er
in verschillende maten. Anna Maj bespeelt een halve.
„Het kan nog kleiner; zo'n viool noemen ze een kwart."
Vioolspelen is met gemakkelijk Elke dag oefent ze een
kwartiertje. Je moet er jong mee beginnen en ook muzi
kaal voor zijn. „Vooral bij de vingerzetting komt het op
gevoel aan", vertelt Anna Maj.
De snaren worden aangestreken met behulp van een
strijkstok. De haren die aan deze stok zitten zijn ge
bleekte paardenharen. Regelmatig moeten de haren
met hars ingesmeerd worden. „Het is belangrijk dat je
durft te strijken. Je moet namelijk wel iets horen."
De ene streek is de andere niet. Je kan vloeiend strijken
of juist punterig. „Ook kan je meerdere noten in een
streek doen."
Een viool is nogal prijzig; ze zijn te koop vanaf tweedui
zend gulden. Er zijn ook violen die wel een miljoen kos
ten. Een super de luxe strijkstok kan wel drieduizend
gulden kosten. „Het instrument dat ik nu bespeel, heb
ik gehuurd. Als ik uitgegroeid ben, ga ik er één kopen."
Anna Maj heeft al diverse optredens achter de rug. „Ik
heb ook eens op straat gespeeld. In een half uur had ik
dertig gulden verdiend
De jonge violiste ziet haar hobby als een uitdaging- „Ik
heb voor de viool gekozen omdat het een pittig en moei
lijk instrument is. Om het te leren moet je een echte
doorzetter zijn. Ik geef voorlopig niet op."
Piet Nagtegaal
Middelburg,
Eline Suurmond (12 jaar)
Mijn wens
Ik heb een droom over een betere wereld,
een wereld zonder haat of pijn.
Waar alle soorten mensen,
met elkaar kunnen leven, dat lijkt me fijn.
Zonder schoten, zonder geweld,
dat er alleen maar vrede wordt vermeld.
Een wereld, waar we met veel liefde leven,
waar we veel om anderen geven.
Geluk, liefde, vriendschap en geduld,
ik hoop dat deze droom ooit wordt vervuld.
y/WZÏZt- en toen kwamen
een nachtmerrie er allemaal mannen
met witte pakken
..en toen...
