Kunst maak je zélf
Roodkapje als
stripverhaal
Barney is de grote held
Kat op reis
Marco speelt
het liefst popsongs
Katten die zijn ver
huisd kunnen be
hoorlijk last hebben van
heimwee. Maar ze hebben
een uitstekend instinct
om hun vroegere woning
weer terug te vinden, hoe
ver die ook weg is.
Ellen van den Berg uit
Emmen verhuisde enkele
maanden geleden met
haar kat Potter naar Rot
terdam, maar Potter bleek
het daar niet naar z'n zin
te hebben. Hij besloot te
rug te lopen naar Emmen,
een afstand van ruim 200
kilometer.
Toen Ellen haar kat miste,
belde ze met de Dierenbe
scherming in Emmen in de
hoop dat de poes daar
heen was gevlucht.
Het bleef maanden stil tot
een echtpaar uit de buurt
van Emmen bij de Dieren
bescherming meldde dat
er een sterk vermoeide en
vermagerde kat in hun
straat rondzwierf. Inder
daad: het was Potter.
Vorige week haalde Ellen
haarlievelingop. Hij moet
nog even rustig aan doen,
want zijn pootje moet her
stellen van de reis. GPD
klaar om
te beginnen???
you are winning.
you are winning.
go on go on..
Tamara Boone heeft een beeldje gemaakt van een zittend vrouwtje. Gerda Rutters kijkt trots toe. foto Ruben Oreel
Ze is er wel trots op. Tamara
Boone (10), leerlinge van
basisschool De Leeuwenburgh
in Middelburg heeft, net als de
mensen die het veertigjarig
bestaan van de Zeeuwse Kunst
kring vieren, zelf ook een kunst
werk gemaakt. Het is een zit
tend vrouwtje van gebakken
klei. Tevreden blikt ze de wereld
in. Net als Tamara. „Ik vond het
heel leuk om te doen."
Tamara is een van de ruim zes
honderd scholieren die heeft
meegedaan aan het kunstedu
catieproject van de Zeeuwse
Kunstkring en de stichting
Scoop. Eerst heeft ze een bezoek
gebracht aan de Vleeshal, de
grote expositieruimte in het
Stadhuis van Middelburg, waar
begin januari allemaal kunst
werken hingen van leden van de
kunstkring. Mooi was dat, voor
al die schilderijen die eruit za
gen als foto-negatieven.
Beelden
Weer terug op de Leeuwen
burgh kwam Gerda Rutters op
bezoek. Ze woont in Middelburg
en is een kunstenares die beel
den maakt van klei. Ze vertelde
dat ze les had gehad van de me
neer die de beelden aan het
Stadhuis heeft gerestaureerd.
Zelf hakt ze niet in steen, maar
bouwt ze een beeld op uit grote
blokken klei die wel tien kilo
wegen. „In steen werk je van
buiten naar binnen. Ik werk van
binnen naar buiten", legde ze
uit.
Ze liet een paar voorbeelden
zien van beelden die ze heeft ge
maakt en toen mochten de kin
deren het zelf proberen. De
jongsten maakten tegels, de
oudsten een liggende figuur en
de groep van Tamara een mens
die zit. „Het is gewoon iemand
geworden", zegt ze „Ikvondhet
leuk om te zien dat je van die
schilderijen en beelden zelf
kunt maken."
Ook Gerda Rutters heeft zich
uitstekend vermaakt. „De aan
dacht van die kinderen voor
kunst was geweldig. Ze stelden
heel veel vragen en waren heel
geïnteresseerd. Iedereen maak
te veel werk van zijn of haar
beeldje. Ze vonden het vooral
belangrijk dat hun beeld op de
expositie hier in Middelburg
kwam te staan. "Maar wees er
wel zuinig op', zeiden ze erbij.
En iedereen wilde toch wel ze
ker weten dat hij zijn beeldje
echt terugkreeg. Voor thuis."
Ernst Jan Rozendaal
De expositie met kinderkunst is t/m
5 februari te zien in het gebouw van
Scoop, Achter de Houttuinen in
Middelburg, maandag tot donder
dag van negen uur 's ochtends tot ne
gen uur 's avonds, vrijdag van negen
tot half vijf.
Dit is geen sprookje: Verzin
een sprookje en win een
schoolreis naar de Efteling en
ook nog vijfduizend, tiendui
zend of zelfs twintigduizend
gulden. Kort voor de kerstva
kantie kregen alle basisscholen
in Nederland en Vlaanderen een
brief uit Kaatsheuvel over de
Anton Pieck Prijs 1999 met de
uitnodiging een nieuw sprookje
te bedenken, dat op te schrijven
of er een video van te maken en
het voor 8 maart op te sturen
naar Nederlands bekendste at
tractiepark. Daar krijgen de
tien scholen die kans maken op
een van de zes spectaculaire
geldprijzen op 21 mei te horen of
ze 'met volle zakken' naar huis
kunnen, of dat het reisje 'alles'
was.
De Efteling Anton Pieck Prijs is
genoemd naar de kunstenaar
die tussen 1951 en 1974 de plan
nen en tekeningen maakte voor
het Sprookjesbos. Zijn naam
zegt je misschien niets, maar je
hebt vast wel eens met een prop
papier voor zijn slokop Holle
Bolle Gijs gestaan. En net als
anderen met het water in je
mond de ogen uit je hoofd geke
ken toen je voor het eerst zijn
huisje van de heks zag met het
dak van krakelingen, speculaas,
pindarotsjes, zuurtjes, tover
ballen en nog meer lekkers. Dat
zoveel Nederlandse kinderen
(om eens een paar sprookjes te
noemen)'De Kikkerkoning',
'Vrouw Holle' en 'Roodkapje'
kennen, heeft behalve met voor
lezen en vertellen op school en
thuis ongetwijfeld ook - ere wie
ere toekomt - met Anton Pieck
te maken.
Kijkgrapjes
Die drie en nog vier andere
Grimmsprookjes brachten Ro-
traut Susanne Berner op het
idee de zeven oude verhalen in
een modieus en eigentijds strip
jasje te steken. Ze heeft voor
haar strip-prentenboek
Sprookjestijd alles drastisch in
gekort en zo af en toe eën ietsje
pietsje veranderd. Maar wat je
daardoor hier en daar 'tekort-
komt', krijg je op een andere
manier dubbeldik erbij... In
geestige tekeningen, vrolijke
kleuren en niet te vergeten tien
tallen kijkgrapjes. Zo'n ge
waagd plaatje bijvoorbeeld in
'Raponsje' met een prins die tot
over zijn oren smoorverliefd is
op het mooiste meisje onder de
zon en er daarom - net als zij
trouwens - geen gras over laat
groeien.
Rotraut Susanne Berner is niet
de eerste de beste. Ze kreeg voor
haar prentenboek 'Het avon
tuur' twee jaar geleden een Zil
veren Penseel. En menigeen
vindt dat ze die prijs al had moe
ten krijgen in 1994 voor haar il
lustraties in 'Mijn vader' van
Toon Tellegen. Zelfs als je ze
vluchtig bekijkt, valt er al een
heleboel te genieten in haar
koddige tekeningen. Maar wie
beter kijkt, vindt onverwachts
overal veel wonderlijks extra.
Onder andere een bijzonder
leesboek ('Gulliver'sreizen') dat
op tafel ligt in het sprookje
'Duimpje Dik', dat gaat over het
jongetje dat twéé keer wordt op
gegeten. En het paard dat zich
voor zijn eigen viezigheid de
ogen uit zijn kop schaamt in
'Gelukkige Hans', die wij van
daag de dag een beetje simpel,
nee een oen-van-hier-tot-gin-
der vinden.
Mooiste
Eén van de mooiste sprookjes
van de gebroeders Grimm en te-
gelijkertijd een van hun onbe
kendste is 'Jorinde en Joringel'.
Natuurlijk, het staat in elk boek
met al hun tweehonderd
sprookjes en tien kinderlegen
den, maar in boeken met een se
lectie daaruit is het meestal niet
te vinden. Gelukkig wel in
Sprookjestijd Nóg een reden
omditboek(Querido, 27,50) te
lezen en vooral te bekijken is het
afschuwelijk tragische verhaal
dat Rotraut Susanne Berner zelf
verzon en dat ze stukje bij beetj e
vertelt.
Jan Smeekens
One hundred eighty!! Wat
voor Barney een eitje was, is
voor Justin Ellen (13) een hele
toer.
„Zo'n serie zie ik mezelf nog niet
zo gauw gooien", zegt hij be
scheiden. Maar liefst 39 keer
gooide darter Raymond Barne-
veld de triple-twintig. Natuur
lijk zat de Vlissingse darter op
het puntje van z'n stoel, toen
Barney twee weken terug voor
de tweede keer wereldkampi
oen werd. „Een wereldprestatie,
niet dan", zegt hij vol trots. En
Justin weet waarover hij praat.
Op z'n zevende stond hij al met
een handvol pijltjes. Gewoon
thuis in de gang. „M'npaenmoe
speelden dart, dus ik had het
spelletje al vaak zien spelen."
"Lissen kijken en doen zit echter
een wereld van verschil. „Kijk
maar eens naar de putten in de
muur", lacht Justin. „Allemaal
het gevolg van missers."
Inmiddels is hij een paar jaar
verder. De missers van toen zijn
nu bijna allemaal treffers ge
worden. „Ik heb veel geleerd
van het spelletje Tac Tic", legt
Justin uit. „De bedoeling is, dat
je van twintig naar tien gooit.
Dus driemaal twintig, dan drie
maal negentien, enzovoorts. Je
krijgt op die manier een vaste
hand van gooien."
Spel
Het darten kent verschillende
spelen. Het bekendste is het 701
en het 501. „Je moet zo snel mo
gelijk op nul eindigen", zegt
Justin. „De regel is echter, dat je
altijd moet finishen met een
dubbel. Het makkelijkst is dus
om te zorgen, dat je een even ge
tal over houdt. Dan gooi je een
leg het makkelijkst uit. Bij de
jeugd gaat het om de 'best of fi
ve'. Wie het eerst drie partijen
wint, pakt de overwinning. Een
set bestaat weer uit 5 legs. Je
bent winnaar van de set als je
drie legs hebt."
Om z'n prestaties te verbeteren,
oefent Justin gewoon thuis. In
de gang of op z'n kamer. Daar
hangt een oud bord van z'n va
der. „Mankeert niks aan. Je kunt
er prima op gooien", verklaart
hijHet bord bestaat van binnen
uit paardenhaar. Waarom ze het
midden van het bord dan Buli's
eye noemen, is hem dan ook niet
helemaal duidelijk. Wel weet hij
hoeveel zo'n 'stierenoog' ople
vert. „Vijftig punten, dat tikt
dus lekker aan."De pijltjes we
gen per stuk 26 gram en bestaan
uit drie delen: de staart oftewel
de flighthet middenstuk, de
shaft genoemd en tenslotte de
pijlpunt zelf. Die luistert naai
de fraaie naam barrel. Engelse
namen, maar da's logisch. „Dar
ting is van oorsprong een Engel
se kroegsport", legt Justin uit.
„Dat is ook tevens het probleem.
Veel mensen willen niet, dat hun
kinderen in een kroeg komen."
Overigens spelen de leden van
de Zeeuwse dart federatie niet
alleen in kroegen. Een aantal
rankings - wedstrijden - worden
foto Lex de Meester
in de kantine van een sporthal
gespeeld.
Uiteraard is Haagse Barney
Justins grote held. Maar ook de
oud-wereldkampioen Less Wal
lace, is zijn grote voorbeeld.
Twee jaar terug gaf hij een de
monstratie in Souburg. Justin
laat trots de foto zien, waarop
hij samen met Less staat. „Ik
heb zelfs tegen hem mogen dar
ten", glimt hij trots. De uitslag?
„Wat dacht je", vraagt hij met
een lachje. „Geen schijn van
kans natuurlijk, 't Ging puur om
de fun!"
Hans Segboer
foto Lex de Meester
Zo'n honderd toetsen telt zijn instrument. De der
tienjarige Marco Fleurbaay uit Koudekerke be
speelt ze met het grootste gemak. Marco: „Ik ben zeven
jaar geleden begonnen met een kleinere accordeon; één
met ongeveer zestig bassen."
Elke dag oefent hij een kwartiertje tot een half uur. Bo
vendien volgt Marco wekelijks lessen. De accordeon die
hij nu bespeelt heeft tachtig bassen, deze bedient hij
met zijn rechterhand. De overige tweeëntwintig knop
pen zijn een prooi voor zijn rechterhand. „Met de bassen
speel ik het ritme, met de andere knoppen de melodie."
Om geluid uit het instrument te halen, moeten niet al
leen de toetsen en knoppen ingedrukt worden. De ac
cordeon moet ook ingeduwd of uitgetrokken worden.
De luchtstroom die daardoor ontstaat brengt de aange
slagen metalen tongen in trilling. Marco: „Als je harder
duwt of trekt neemt de geluidssterkte toe."
Het instrument, uitgevonden in 1822 door de Duitser
Buschmann, wordt veel gebruikt voor het spelen van
volks- en klassieke muziek. De accordeon is echter ook
zeergeschikt voor het spelen van moderne muziek. „Al
le nummers die op een piano te spelen zijn, kunnen ook
op een accordeon gespeeld worden."
Het liefst speelt Marco rock roll en moderne popmu
ziek. „Big big world van Emilia, dat nu hoog in de hit
lijsten staat, vind ik een cool nummer. Het minst leuk
vind ik licht klassieke muziek.
Marco is van plan nog lang door te gaan met accordeon
spelen. „Als ik de kans krijg wil ik later wel in een band
je."
Piet Nagtegaal
